ILPP2/443-918/12-2/SJ

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 749) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki z ograniczoną odpowiedzialnością reprezentowanej przez Doradcę Podatkowego Pana M., przedstawione we wniosku z dnia 30 sierpnia 2012 r. (data wpływu 3 września 2012 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do odliczenia podatku naliczonego - jest prawidłowe.

W dniu 3 września 2012 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do odliczenia podatku naliczonego.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawca jest spółką z ograniczoną odpowiedzialnością, działającą w branży telekomunikacyjnej (dalej: Spółka lub Kupujący). Wnioskodawca zamierza nabyć od innej spółki działającej w tej samej branży i mającej siedzibę na terytorium Rzeczpospolitej Polskiej (dalej: Sprzedawca), sieć telekomunikacyjną (dalej: Sieć), na którą składa się infrastruktura służąca do świadczenia usług dostępu do Internetu, telefonii i innych podobnych usług, znajdująca się na określonej części terytorium Rzeczpospolitej Polskiej, na podstawie umowy sprzedaży.

Przeniesienie własności oraz faktyczne wydanie Sieci nastąpi po ziszczeniu się warunków zawieszających (m.in.: doprowadzenie do zawarcia umowy z określoną liczbą klientów o świadczenie usług telekomunikacyjnych z Kupującym przez Sprzedającego; poinformowanie pozostałych klientów listem poleconym, że stają się klientami Kupującego). Zbywana Sieć nie jest wyodrębniona organizacyjnie z przedsiębiorstwa Sprzedawcy w postaci oddziału, zakładu, itp.

Przychody i wydatki związane z Siecią nie są rozliczane w ramach odrębnego rachunku bankowego. Poza tym Sprzedający nie sporządza osobnego bilansu odnoszącego się do składników Sieci.

Zgodnie z treścią umowy sprzedaży, na Spółkę jako na nabywcę zostaną przeniesione w szczególności:

* urządzenia wycenione wg ich wartości księgowej na dzień zawarcia umowy sprzedaży, składające się na Sieć telekomunikacyjną,

* oprogramowanie komputerowe służące do zarządzania Siecią,

* logo Sieci,

* adres internetowy Sieci.

W ramach umowy sprzedaży Sprzedający zobowiązany jest do doprowadzenia do przepisania na Kupującego (w drodze zawarcia nowej umowy lub cesjonowania umowy istniejącej) w szczególności: umów o świadczenia usług dostępu do Internetu z Klientami, umów na korzystanie z nieruchomości, umów leasingu sprzętu sieciowego, umów na wynajem powierzchni, umów użyczenia, umowy o łącze, umowy z operatorem telefonii komórkowej.

Ponadto w ramach umowy sprzedaży na Kupującego mogą zostać przeniesione także elementy wyposażenia biurowego oraz umowy najmu lokalu biurowego (lokali biurowych).

W ramach transakcji sprzedaży na Kupującego nie przejdą prawa i wierzytelności wynikające z umów o pracę w trybie art. 231 ustawy z dnia z dnia 26 czerwca 1974 r. Kodeks pracy (Dz. U. z 1974 r. Nr 24, poz. 141).

Ponadto Sieć będąca przedmiotem umowy sprzedaży, zostanie nabyta przez Kupującego w stanie wolnym od jakichkolwiek obciążeń. To znaczy, że wszelkie zobowiązania jakie powstały przed dniem zbycia Sieci, a dotyczą sprzedawanych składników Sieci, będą nadal ciążyły na Sprzedawcy.

Podobnie jeśli chodzi o należności. Należności związane ze składnikami Sieci, które powstaną przed dniem zbycia Sieci nie przejdą w ramach umowy sprzedaży na Kupującego. Powyższe należności będą w dalszym ciągu należne Sprzedającemu. Oprócz tego na Kupującego nie przejdą tajemnice przedsiębiorstwa związane z Siecią, w szczególności zbiory danych osobowych pracowników, kontrahentów, zbiory danych statystyczno-ekonomicznych dotyczących struktury kosztów, wyników, rentowności działalności związanej z Siecią. Sprzedawca nie otrzyma także ksiąg handlowych odnoszących się do Sieci.

Składniki majątku tworzące Sieć nie są jedynymi aktywami jakie posiada Sprzedający, tj. Sprzedający nie sprzeda całego majątku swojego Przedsiębiorstwa. Po transakcji sprzedaży Kupujący w dalszym ciągu będzie świadczył usługi w zakresie zapewniania dostępu do Internetu.

W dodatku strony umowy Kupujący i Sprzedający w umowie sprzedaży zawrą stwierdzenie, że ich intencją nie jest zbycie zorganizowanej części przedsiębiorstwa oraz że zbywana Sieć nie stanowi zorganizowanej części przedsiębiorstwa.

W związku z powyższym zadano następujące pytania.

Zdaniem Wnioskodawcy, nabywana Sieć nie stanowi zorganizowanej części przedsiębiorstwa, a opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlega transakcja sprzedaży składników majątkowych wchodzących w skład Sieci.

W związku z tym Spółce przysługuje prawo do odliczenia podatku z faktury dokumentującej zbycie składników wchodzących w skład Sieci.

UZASADNIENIE stanowiska Wnioskodawcy

Zgodnie z art. 6 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm., dalej: ustawa VAT), przepisów ustawy nie stosuje się do transakcji zbycia przedsiębiorstwa lub zorganizowanej części przedsiębiorstwa.

Jednocześnie na podstawie art. 88 ust. 3a pkt 2 ustawy VAT, nie stanowią podstawy do obniżenia podatku należnego oraz zwrotu różnicy podatku lub zwrotu podatku naliczonego faktury i dokumenty celne w przypadku gdy transakcja udokumentowana fakturą nie podlega opodatkowaniu albo jest zwolniona od podatku.

Biorąc powyższe pod uwagę, w przypadku opodatkowania podatkiem od towarów i usług zbycia zorganizowanej części przedsiębiorstwa, nabywca nie ma prawa do odliczenia VAT z faktury dokumentującej sprzedaż.

Pojęcie zorganizowanej części przedsiębiorstwa zostało zdefiniowane zostało w art. 2 pkt 27e ustawy VAT. Stosownie do tego przepisu, którym zorganizowana część przedsiębiorstwa to organizacyjnie i finansowo wyodrębniony w istniejącym przedsiębiorstwie zespół składników materialnych i niematerialnych, w tym zobowiązania, przeznaczonych do realizacji określonych zadań gospodarczych, który zarazem mógłby stanowić niezależne przedsiębiorstwo samodzielnie realizujące te zadania.

Zgodnie z powyższą definicją na gruncie podatkowym mamy do czynienia ze zorganizowaną częścią przedsiębiorstwa, jeżeli zostaną spełnione łącznie, wszystkie następujące warunki:

* istnieje zespół składników materialnych i niematerialnych, w tym zobowiązań;

* zespół ten jest organizacyjnie i finansowo wyodrębniony w istniejącym przedsiębiorstwie;

* składniki te przeznaczone są do realizacji określonych zadań gospodarczych;

* zespół tych składników mógłby stanowić niezależne przedsiębiorstwo samodzielnie realizujące określone zadania gospodarcze.

Ustawodawca w definicji zorganizowanej części przedsiębiorstwa w ustawie VAT zawarł stwierdzenie: "zespół składników <...>, który zarazem mógłby stanowić niezależne przedsiębiorstwo samodzielnie realizujące te zadania". W ocenie Wnioskodawcy, takie sformułowanie jednoznacznie wskazuje, że uchybienie chociażby jednemu elementowi definicji zorganizowanej części przedsiębiorstwa np. brak wyodrębnienia finansowego, uniemożliwia uznanie sprzedawanej masy majątkowej za zorganizowaną część przedsiębiorstwa, która mogłaby stanowić niezależne przedsiębiorstwa i samodzielnie realizować zadania gospodarcze.

Zatem, aby wyodrębnione składniki majątku, mogły zostać uznane za zorganizowaną część przedsiębiorstwa powinny zostać wyodrębnione pod względem:

Biorąc powyższe pod uwagę, zdaniem Kupującego, należy uznać, iż Sieć będąca przedmiotem transakcji nie spełnia wszystkich ww. warunków, pozwalających na uznanie jej za zorganizowaną część przedsiębiorstwa w rozumieniu przepisów podatkowych.

W szczególności nie można uznać, iż przedmiotowy zespół składników jest wyodrębniony finansowo w istniejącym przedsiębiorstwie. W szczególności Sieć nie posiada odrębnego rachunku bankowego, na który wpływałyby przychody związane z tą częścią działalności, oraz regulowane były związane z nią koszty. Nie jest także sporządzany dla niej odrębny bilans.

Dodatkowo zbywana Sieć nie jest wyodrębniona organizacyjnie w Przedsiębiorstwie Sprzedającego w postaci oddzielnej jednostki organizacyjnej (wyposażonej we własny zespół pracowników i majątek), działu, wydziału (wyodrębnienie organizacyjne nie wynika również z żadnego statutu, regulaminu lub innego aktu o podobnym charakterze).

Na poparcie swojego stanowiska Wnioskodawca wskazał następujące interpretacje organów podatkowych:

* interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z dnia 5 października 2009 r., sygn. IPPP1-443-669/09-4/JB,

* interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z dnia 6 października 2009 r., sygn. IPPB2/436-261/09-4/M,

* interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu z dnia 8 grudnia 2011 r., sygn. ILPP2/443-1309/11-2/AKr,

* interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z dnia 10 listopada 2011 r., sygn. IPPP1/443-1376/11 -2/MP,

* interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z dnia 10 sierpnia 2009 r., sygn. IPPP1-443-670/09-2/IŻ.

Sprzedający nie przeniesie na Spółkę ani środków pieniężnych, ani też należności z tytułu dostaw i usług związanych z Siecią. Tym samym Sieć pozbawiona będzie płynnych środków finansowych niezbędnych do kontynuacji działalności i nie będzie mogła funkcjonować samodzielnie nie tracąc płynności finansowej, bez zaangażowania własnych środków finansowych Kupującego.

W ramach umowy sprzedaży na Spółkę nie zostaną przeniesione zobowiązania z tytułu dostaw i usług, pożyczek, umów leasingu i innych związanych z prowadzoną wcześniej przez Sprzedającego działalności w oparciu o Sieć. Wobec tego nie zostanie spełniony warunek z definicji zorganizowanej części przedsiębiorstwa mówiący o tym, że w skład zorganizowanej części przedsiębiorstwa powinny wchodzić zobowiązania.

Powyższe stanowisko zostało potwierdzone w interpretacji Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z dnia 11 lutego 2011 r., sygn. IPPP1-443-1236/10-4/Igo, w której organ stwierdził: "Zdaniem organu konsekwencją finansowego wyodrębnienia majątku mającego stanowić zorganizowaną część przedsiębiorstwa jest konieczne przypisanie do tego majątku wszelkich zobowiązań związanych ze składnikami tego majątku. Zbycie zorganizowanej części przedsiębiorstwa jest zatem możliwe tylko w przypadku, gdy na nabywcę zostaną przeniesione wszystkie zobowiązania wcześniej jej przypisane. W sytuacji Wnioskodawcy wykluczenie zobowiązań, jak również należności ze zbywanego majątku, łamie zasadę przeniesienia agregatu składników należącego do jednego podmiotu na inny podmiot".

Reasumując, zdaniem Kupującego, nabywana Sieć nie stanowi zorganizowanej części przedsiębiorstwa i sprzedaż poszczególnych składników wchodzących w jej skład podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. W związku z tym nie będzie miał w tym przypadku zastosowania art. 88 ust. 3a pkt 2 ustawy o VAT i Spółce będzie przysługiwało prawo do odliczenia VAT z faktury dokumentującej zbycie składników wchodzących w skład Sieci telekomunikacyjnej.

Mając powyższe na uwadze, Wnioskodawca uprzejmie wnosi o potwierdzenie swojego stanowiska.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (tekst jedn.: Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054), zwanej dalej ustawą, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Artykuł 86 ust. 1 ustawy, w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

Na mocy art. 86 ust. 2 pkt 1 ustawy, kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku określonych w fakturach otrzymanych przez podatnika:

- z uwzględnieniem rabatów określonych w art. 29 ust. 4.

Jak wynika z art. 88 ust. 3a pkt 2 ustawy, nie stanowią podstawy do obniżenia podatku należnego oraz zwrotu różnicy podatku lub zwrotu podatku naliczonego faktury i dokumenty celne w przypadku gdy transakcja udokumentowana fakturą nie podlega opodatkowaniu albo jest zwolniona od podatku.

Według art. 88 ust. 4 ustawy, obniżenia kwoty lub zwrotu różnicy podatku należnego nie stosuje się do podatników, którzy nie są zarejestrowani jako podatnicy VAT czynni (...).

Z przepisu art. 86 ust. 1 ustawy wynika, iż prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje tylko zarejestrowanym, czynnym podatnikom podatku od towarów i usług oraz jedynie w takim przypadku, gdy dokonywane zakupy mają związek z transakcjami opodatkowanymi podatnika, tj. takimi, których następstwem jest określenie podatku należnego (powstanie zobowiązania podatkowego). Warunkiem umożliwiającym podatnikowi skorzystanie z prawa do odliczenia podatku naliczonego jest bezpośredni i bezsporny związek z wykonywanymi czynnościami opodatkowanymi.

Przedstawiona powyżej zasada wyłącza więc możliwość dokonywania odliczeń podatku naliczonego związanego z towarami i usługami, które nie są w ogóle wykorzystywane do czynności opodatkowanych, czyli w przypadku ich wykorzystania do czynności zwolnionych od podatku oraz niepodlegających temu podatkowi.

Z opisu sprawy wynika, że Wnioskodawca (Kupujący) działający w branży telekomunikacyjnej zamierza nabyć od innej spółki (Sprzedający) działającej w tej samej branży i mającej siedzibę na terytorium Rzeczpospolitej Polskiej, sieć telekomunikacyjną (Sieć), na którą składa się infrastruktura służąca do świadczenia usług dostępu do Internetu, telefonii i innych podobnych usług, znajdująca się na określonej części terytorium Rzeczpospolitej Polskiej, na podstawie umowy sprzedaży. Przeniesienie własności oraz faktyczne wydanie Sieci nastąpi po ziszczeniu się warunków zawieszających (m.in.: doprowadzenie do zawarcia umowy z określoną liczbą klientów o świadczenie usług telekomunikacyjnych z Kupującym przez Sprzedającego; poinformowanie pozostałych klientów listem poleconym, że stają się klientami Kupującego). Zbywana Sieć nie jest wyodrębniona organizacyjnie z przedsiębiorstwa Sprzedawcy w postaci oddziału, zakładu, itp. Przychody i wydatki związane z Siecią nie są rozliczane w ramach odrębnego rachunku bankowego. Poza tym Sprzedający nie sporządza osobnego bilansu odnoszącego się do składników Sieci. Zgodnie z treścią umowy sprzedaży, na Spółkę jako na nabywcę zostaną przeniesione w szczególności:

* urządzenia wycenione wg ich wartości księgowej na dzień zawarcia umowy sprzedaży, składające się na Sieć telekomunikacyjną,

* oprogramowanie komputerowe służące do zarządzania Siecią,

* logo Sieci,

* adres internetowy Sieci.

W ramach umowy sprzedaży Sprzedający zobowiązany jest do doprowadzenia do przepisania na Kupującego (w drodze zawarcia nowej umowy lub cesjonowania umowy istniejącej) w szczególności: umów o świadczenia usług dostępu do Internetu z Klientami, umów na korzystanie z nieruchomości, umów leasingu sprzętu sieciowego, umów na wynajem powierzchni, umów użyczenia, umowy o łącze, umowy z operatorem telefonii komórkowej. Ponadto w ramach umowy sprzedaży na Kupującego mogą zostać przeniesione także elementy wyposażenia biurowego oraz umowy najmu lokalu biurowego (lokali biurowych). W ramach transakcji sprzedaży na Kupującego nie przejdą prawa i wierzytelności wynikające z umów o pracę w trybie art. 231 ustawy - Kodeks pracy. Ponadto, Sieć będąca przedmiotem umowy sprzedaży, zostanie nabyta przez Kupującego w stanie wolnym od jakichkolwiek obciążeń. To znaczy, że wszelkie zobowiązania jakie powstały przed dniem zbycia Sieci a dotyczą sprzedawanych składników Sieci, będą nadal ciążyły na Sprzedawcy. Podobnie jeśli chodzi o należności. Należności związane ze składnikami Sieci, które powstaną przed dniem zbycia Sieci nie przejdą w ramach umowy sprzedaży na Kupującego. Powyższe należności będą w dalszym ciągu należne Sprzedającemu. Oprócz tego na Kupującego nie przejdą tajemnice przedsiębiorstwa związane z Siecią, w szczególności zbiory danych osobowych pracowników, kontrahentów, zbiory danych statystyczno-ekonomicznych dotyczących struktury kosztów, wyników, rentowności działalności związanej z Siecią. Sprzedawca nie otrzyma także ksiąg handlowych odnoszących się do Sieci. W dodatku strony umowy Kupujący i Sprzedający w umowie sprzedaży zawrą stwierdzenie, że ich intencją nie jest zbycie zorganizowanej części przedsiębiorstwa oraz że zbywana Sieć nie stanowi zorganizowanej części przedsiębiorstwa.

Zdaniem Spółki, Sieć będąca przedmiotem transakcji nie spełnia wszystkich warunków pozwalających na uznanie jej za zorganizowaną część przedsiębiorstwa w rozumieniu przepisów podatkowych. W szczególności nie można uznać, iż przedmiotowy zespół składników jest wyodrębniony finansowo w istniejącym przedsiębiorstwie. W szczególności Sieć nie posiada odrębnego rachunku bankowego, na który wpływałyby przychody związane z tą częścią działalności, oraz regulowane były związane z nią koszty. Nie jest także sporządzany dla niej odrębny bilans. Dodatkowo zbywana Sieć nie jest wyodrębniona organizacyjnie w Przedsiębiorstwie Sprzedającego w postaci oddzielnej jednostki organizacyjnej (wyposażonej we własny zespół pracowników i majątek), działu, wydziału (wyodrębnienie organizacyjne nie wynika również z żadnego statutu, regulaminu lub innego aktu o podobnym charakterze). Ponadto, Sprzedający nie przeniesie na Spółkę ani środków pieniężnych, ani też należności z tytułu dostaw i usług związanych z Siecią. Tym samym Sieć pozbawiona będzie płynnych środków finansowych niezbędnych do kontynuacji działalności i nie będzie mogła funkcjonować samodzielnie nie tracąc płynności finansowej, bez zaangażowania własnych środków finansowych Kupującego. W ramach umowy sprzedaży na Spółkę nie zostaną przeniesione zobowiązania z tytułu dostaw i usług, pożyczek, umów leasingu i innych związanych z prowadzoną wcześniej przez Sprzedającego działalności w oparciu o Sieć. Wobec tego nie zostanie spełniony warunek z definicji zorganizowanej części przedsiębiorstwa mówiący o tym, że w skład zorganizowanej części przedsiębiorstwa powinny wchodzić zobowiązania.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Przepis art. 7 ust. 1 ustawy stanowi, iż przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel.

Pojęcie towaru ustawodawca zdefiniował w art. 2 pkt 6 ustawy, który stanowi, iż przez towary rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

W myśl art. 6 pkt 1 ustawy, przepisów ustawy nie stosuje się do transakcji zbycia przedsiębiorstwa lub zorganizowanej części przedsiębiorstwa.

Pojęcie "transakcji zbycia" należy rozumieć w sposób zbliżony do terminu "dostawy towarów" w ujęciu art. 7 ust. 1 ustawy, tzn. "zbycie" obejmuje wszelkie czynności, w ramach których następuje przeniesienie prawa do rozporządzania przedmiotem jak właściciel, np. sprzedaż, zamianę, darowiznę, przeniesienie własności w formie wkładu niepieniężnego, czyli aportu.

Zbycie przedsiębiorstwa lub zorganizowanej części przedsiębiorstwa podlega zasadzie swobody umów, a więc może nastąpić na podstawie każdej czynności rozporządzającej.

Według art. 2 pkt 27e ustawy, przez zorganizowaną część przedsiębiorstwa rozumie się organizacyjnie i finansowo wyodrębniony w istniejącym przedsiębiorstwie zespół składników materialnych i niematerialnych, w tym zobowiązania, przeznaczonych do realizacji określonych zadań gospodarczych, który zarazem mógłby stanowić niezależne przedsiębiorstwo samodzielnie realizujące te zadania.

Podstawowym wymogiem dla uznania części przedsiębiorstwa za zorganizowaną jego część jest to, aby stanowiła ona zespół składników materialnych i niematerialnych (w tym zobowiązań). Kolejnym warunkiem jest wydzielenie tego zespołu w istniejącym przedsiębiorstwie. Wydzielenie to ma zachodzić na trzech płaszczyznach: organizacyjnej, finansowej i funkcjonalnej (przeznaczenie do realizacji określonych zadań gospodarczych).

Wyodrębnienie organizacyjne oznacza, że zorganizowana część przedsiębiorstwa ma swoje miejsce w strukturze organizacyjnej podatnika jako dział, wydział, oddział itp. Przy czym, w doktrynie zwraca się uwagę, że organizacyjne wyodrębnienie powinno być dokonane na bazie statutu, regulaminu lub innego aktu o podobnym charakterze.

Wyodrębnienie finansowe najpełniej realizowane jest w przypadku zakładu lub oddziału osoby prawnej. Wyodrębnienie finansowe nie oznacza samodzielności finansowej, ale sytuację, w której poprzez odpowiednią ewidencję zdarzeń gospodarczych możliwe jest przyporządkowanie przychodów i kosztów oraz należności i zobowiązań do zorganizowanej części przedsiębiorstwa.

Ponadto wymagane jest, aby zorganizowana część przedsiębiorstwa mogła stanowić potencjalne niezależne przedsiębiorstwo samodzielnie realizujące zadania gospodarcze, których realizacji służy w istniejącym przedsiębiorstwie. Powyższe oznacza, że przez zorganizowaną część przedsiębiorstwa można rozumieć wyłącznie tę część przedsiębiorstwa, która jest przede wszystkim wyodrębniona organizacyjnie, ale także posiada wewnętrzną samodzielność finansową.

Zatem, aby w rozumieniu przepisów podatkowych, określony zespół składników majątkowych mógł zostać zakwalifikowany jako zorganizowana część przedsiębiorstwa, nie jest wystarczające jakiekolwiek zorganizowanie masy majątkowej, ale musi się ona odznaczać pełną odrębnością niezbędną do samodzielnego funkcjonowania w obrocie gospodarczym.

Zorganizowaną część przedsiębiorstwa tworzą więc składniki, będące we wzajemnych relacjach, takich by można było mówić o nich jako o zespole, a nie o zbiorze przypadkowych elementów, których jedyną cechą wspólną jest własność jednego podmiotu gospodarczego.

Oznacza to, że zorganizowana część przedsiębiorstwa nie jest sumą poszczególnych składników, przy pomocy których będzie można prowadzić odrębny zakład, lecz zorganizowanym zespołem tych składników, przy czym punktem odniesienia jest tutaj rola, jaką składniki majątkowe odgrywają w funkcjonowaniu przedsiębiorstwa (na ile stanowią w nim wyodrębnioną organizacyjnie i funkcjonalnie całość).

Reasumując, na gruncie ustawy o podatku od towarów i usług mamy więc do czynienia ze zorganizowaną częścią przedsiębiorstwa, jeżeli spełnione są wszystkie następujące przesłanki:

Zaznaczenia wymaga, iż definicja zorganizowanej części przedsiębiorstwa zawarta w przepisie art. 2 pkt 27e ustawy, nie jest definicją samoistną, lecz należy rozpatrywać ją m.in. w kontekście uregulowań art. 6 pkt 1 ustawy, który wyłącza z opodatkowania podatkiem od towarów i usług zbycie składników majątkowych i niemajątkowych uprzednio wyodrębnionych organizacyjnie i finansowo w istniejącym przedsiębiorstwie, przeznaczonych do realizacji określonych zadań gospodarczych, nie dotyczy zaś zbycia poszczególnych składników majątkowych przedsiębiorstwa.

Zgodnie z art. 19 Dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. U. UE L 347 str. 1 z późn. zm.), w przypadku przekazania, odpłatnie lub nieodpłatnie lub jako aportu do spółki całości lub części majątku, państwa członkowskie mogą uznać, że dostawa towarów nie miała miejsca i że w takim przypadku osoba, której przekazano towary, będzie traktowana jako następca prawny przekazującego. W przypadkach gdy odbiorca nie podlega w pełni opodatkowaniu, państwa członkowskie mogą przedsięwziąć środki niezbędne w celu uniknięcia zakłóceń konkurencji. Mogą także przyjąć wszelkie niezbędne środki, aby zapobiec uchylaniu się od opodatkowania lub unikaniu opodatkowania poprzez wykorzystanie przepisów niniejszego artykułu.

Powyższy przepis upoważnia kraje członkowskie do wprowadzenia wyłączenia z zakresu opodatkowania przekazania całości lub części majątku przedsiębiorstwa.

Mając na uwadze powyższe oraz powołane przepisy prawa należy stwierdzić, iż skoro - jak wskazał Wnioskodawca - składniki majątku w postaci sieci telekomunikacyjnej, które zamierza nabyć, nie są wyodrębnione organizacyjnie i finansowo w strukturze zbywcy (Sprzedawcy), nie można będzie ich uznać za zorganizowaną część przedsiębiorstwa w rozumieniu art. 2 pkt 27e ustawy. Zatem ich zbycie nie będzie objęte wyłączeniem wynikającym z art. 6 pkt 1 ustawy. Z uwagi na powyższe, zbycie Sieci podlega opodatkowaniu podatkiem VAT na podstawie art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy, jednocześnie Spółka będzie miała prawo do odliczenia podatku naliczonego z faktury dokumentującej zbycie Sieci, na podstawie art. 86 ust. 1 ustawy.

Zauważa się, iż organ podatkowy jest ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym. Wnioskodawca ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego. Podkreślenia wymaga, iż interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku.

Należy zatem zaznaczyć, że wydając przedmiotową interpretację tut. Organ oparł się na wynikającym z treści wniosku opisie zdarzenia przyszłego. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu opisanego zdarzenia przyszłego, udzielona interpretacja traci swą aktualność.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu, ul. Ratajczaka 10/12, 61-815 Poznań po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 270). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.