ILPP2/443-917/11-4/MN

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku z dnia 7 czerwca 2011 r. (data wpływu 8 czerwca 2011 r.) uzupełnionym pismem z dnia 22 sierpnia 2011 r. (data wpływu 24 sierpnia 2011 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zwolnienia od podatku VAT świadczonych usług - jest nieprawidłowe.

W dniu 8 czerwca 2011 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zwolnienia od podatku VAT świadczonych usług. Wniosek uzupełniono pismem z dnia 22 sierpnia 2011 r. (data wpływu 24 sierpnia 2011 r.) o pełnomocnictwo dla osoby występującej w imieniu Wnioskodawcy z wnioskiem o wydanie interpretacji indywidualnej.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

Na wstępie Wnioskodawca podaje słownik pojęć użytych we wniosku:

* użytkownik - oznacza każdą osobę, która w jakikolwiek sposób korzysta z internetowego pasażu finansowego, potencjalnie zainteresowana zakupem usług finansowych oferowanych poprzez internetowy pasaż finansowy przez instytucje finansowe,

* klient - użytkownik, który skorzystał z usług instytucji finansowej i nabył którąś z oferowanych usług,

* instytucje finansowe - podmioty gospodarcze profesjonalnie zajmujące się świadczeniem usług finansowych (banki, towarzystwa ubezpieczeń), zarówno na rzecz osób fizycznych, prawnych, korporacji, a także pośrednicy działający na rzecz tych podmiotów,

* formularz kontaktu (lead) - formularz przygotowany przez instytucję finansową, wypełniany przez użytkownika, w przypadku gdy jest on zainteresowany otrzymaniem dodatkowych informacji o danym produkcie; wypełnienie przez użytkowników formularza umożliwia późniejszy kontakt pracownika instytucji finansowej z użytkownikiem w celu zaproponowania mu sprzedaży określonego produktu; formularz zawiera pola do wypełnienia, w których użytkownik podaje podstawowe informacje umożliwiające przedstawicielowi instytucji finansowej skontaktowanie się z nim (imię, nazwisko, pesel, numer telefonu),

* CPS - forma wynagrodzenia, należna Spółce za każdą usługę faktycznie nabytą przez klienta za pośrednictwem Spółki od instytucji finansowej np.:

* CPL - forma wynagrodzenia przysługująca Spółce za każdy prawidłowo wypełniony przez klienta i wysłany do instytucji finansowej formularz kontaktu (lead),

* Internetowy Pasaż Finansowy - strona internetowa prowadzona przez Spółkę,

* system partnerski - zorganizowana przez Spółkę forma współpracy z partnerami (tj. osoby fizyczne, firmy, webmasterzy, właściciele stron internetowych itp.), która polega na udostępnieniu powierzchni na stronach internetowych partnerów i umieszczeniu tam materiałów informacyjnych dotyczących oferty produktowej instytucji finansowych; oferty instytucji finansowych udostępniane są partnerom za pośrednictwem Spółki, to Spółka nie partnerzy posiada stosowne umowy o współpracy z instytucjami finansowymi. Partner na swojej stronie internetowej zamieszcza informacje o produktach, co umożliwia nabycie tych produktów przez szerszą rzeszę użytkowników,

* wniosek o produkt - wniosek przygotowany przez instytucję finansową pozwalający użytkownikowi na wystąpienie o określony produkt finansowy, poprzez podanie wszystkich niezbędnych danych do przygotowania umowy i uruchomienia produktu; w odróżnieniu od formularza kontaktu pracownik instytucji finansowej nie musi się kontaktować z klientem w celu ustalenia wymaganych do podpisania umowy informacji.

Spółka jest podmiotem prowadzącym serwis internetowy, w którym można znaleźć istotne i przydatne firmom i prywatnym użytkownikom Internetu informacje z zakresu rynków finansowych, informacje o notowaniach giełdowych, czy też o zmianach w przepisach prawnych, czy podatkowych itp. Ponadto, za pośrednictwem internetowego pasażu finansowego klient może otrzymać informacje o produktach finansowych oferowanych przez instytucje finansowe za pośrednictwem Spółki, bądź - wypełniając wniosek o produkt - taki produkt finansowy nabyć.

Spółka świadczy usługi na rzecz instytucji finansowych, podmiotów trudniących się usługami finansowymi, takich jak: banki, pośrednicy finansowi, domy kredytowe, towarzystwa ubezpieczeniowe, towarzystwa emerytalne, domy maklerskie na podstawie zawartych umów. Usługi świadczone na rzecz instytucji finansowych polegają na tym, że Spółka zobowiązuje się do świadczenia usług polegających na pozyskaniu za jej pośrednictwem użytkowników zainteresowanych produktami oferowanymi przez instytucje finansowe. Spółka udostępnia instytucjom finansowym przestrzeń na stronach internetowych serwisu internetowego lub stronach internetowych partnerów z systemu partnerskiego. Oferta instytucji finansowej jest udostępniona za pośrednictwem internetowego pasażu finansowego oraz poprzez system partnerski.

Użytkownik poprzez internetowy pasaż finansowy może nie tylko przeglądać ofertę dotyczącą produktów finansowych poszczególnych instytucji finansowych, ale także po wybraniu opcji "złóż wniosek" lub "kontakt z doradcą", zgłosić aktywne zainteresowanie produktem. Z tytułu realizacji ww. usług Spółka otrzymuje wynagrodzenie na zasadzie CPS, CPL lub w wysokości określonego ryczałtu. Prezentacja oferty instytucji finansowych w internetowym pasażu finansowym Spółki w menu głównym internetowego pasażu finansowego znajdują się zakładki dotyczące poszczególnych produktów finansowych, które można podzielić na następujące grupy:

W podłużnym menu po lewej stronie znajdują się zakładki, odnoszące się do produktów finansowych, o których mowa w punktach 1-5 powyżej.

Użytkownik, klikając odpowiednią zakładkę dotyczącą produktu, otwiera podmenu, w którym może zobaczyć listę instytucji finansowych oferujących określony produkt finansowy. W prawej części strony internetowej wyświetlają się wtedy okna zawierające: najważniejsze informacje dotyczące wybranego produktu finansowego, podmiot, który go oferuje, jego logo, a także odnośnik: "złóż wniosek".

Po wybraniu bądź odpowiedniego okna, bądź pozycji z podłużnego menu, wyświetlone zostają dokładniejsze informacje o danym produkcie oferowane już przez konkretną instytucję finansową. Jeżeli użytkownik wykaże zainteresowanie produktem danej instytucji finansowej, klikając odnośnik "złóż wniosek", bądź "kontakt z doradcą", zostaje przekierowany do formularza kontaktu bądź wniosku o produkt znajdującego się na stronie internetowej instytucji finansowej. Użytkownik wypełnia przedmiotowy formularz kontaktu, wpisując swoje dane, następnie wysyła ów formularz kontaktu lub wniosek o produkt do instytucji finansowej. Po otrzymaniu formularza kontaktu lub wniosku o produkt pracownik instytucji finansowej podejmuje próbę kontaktu z użytkownikiem celem nawiązania z nim współpracy i sprzedaży produktu finansowego.

Przy wypełnieniu przez użytkownika wniosku o produkt instytucja finansowa uzyskuje bezpośrednio od użytkownika wszelkie niezbędne informacje do przygotowania umowy.

Spółka nie będzie miała dostępu do danych osobowych użytkowników, danych objętych tajemnicą bankową jak również nie będzie prowadziła przetwarzania danych osobowych użytkowników, którzy wypełnili "złóż wniosek", bądź "kontakt z doradcą".

Za pomocą informacji dostępnej na stronie internetowej Spółki użytkownik ma zatem możliwość nawiązania współpracy i zakupu usług od instytucji finansowej.

W związku z powyższym zadano następujące pytania.

Zdaniem Wnioskodawcy:

Ad. 1

Świadczenie usług polegających na umożliwieniu użytkownikowi uzyskania połączenia z instytucją finansową stanowi, w ocenie Spółki, pośrednictwo w świadczeniu usług, o których mowa w punktach 1 do 5 stanu faktycznego. Spółka bowiem staje się podmiotem umożliwiającym wejście w stosunki handlowe użytkownika i instytucji finansowej. Tak więc, co do zasady, są to usługi pośrednictwa w świadczeniu usług finansowych. Mając na uwadze grupy produktowe, usługi świadczone przez Spółkę należy - w jej ocenie - klasyfikować jako pośrednictwo w:

Kwestią kluczową w zaistniałej sytuacji jest określenie, czy - co do zasady - usługi, jakie świadczy Spółka, należy traktować jako pośrednictwo w świadczeniu - ogólnie rzecz ujmując - usług finansowych (w tym w szczególności: usług ubezpieczeniowych, usług udzielania kredytów lub pożyczek pieniężnych, usług w zakresie depozytów środków pieniężnych, prowadzenia rachunków pieniężnych, wszelkiego rodzaju transakcji płatniczych, przekazów i transferów pieniężnych, długów, czeków i weksli, doradztwa finansowego, factoringu, leasingu i innych). Spółka nie wyklucza bowiem, że w przyszłości może zmienić się zakres usług, w których pośredniczy, jak i zakres zwolnienia. Spółka - jak wskazano powyżej - stoi na stanowisku, że prowadzona przez nią działalność jest pośrednictwem w świadczeniu wskazanych usług.

Od dnia 1 stycznia 2011 r. obowiązują znowelizowane przepisy ustawy VAT w zakresie dotyczącym usług korzystających ze zwolnienia od tego podatku.

Zgodnie z obecnie obowiązującym art. 43 ust. 1 pkt 37-41 ustawy VAT ze zwolnienia od podatku VAT korzystają między innymi:

Powyższe przepisy nie są przepisami merytorycznie nowymi. Usługi pośrednictwa finansowego podlegały bowiem już wcześniej zwolnieniu od opodatkowania podatkiem VAT. Do dnia 31 grudnia 2010 r. na gruncie ówcześnie obowiązujących przepisów usługi podlegające zwolnieniu identyfikowane były za pomocą klasyfikacji PKWiU. Zgodnie z art. 43 ust. 1 w zw. z pozycją 3 załącznika nr 4 do ustawy VAT, zwolnieniu podlegały usługi pośrednictwa finansowego, identyfikowane za pomocą PKWiU o symbolach 65-67, z wyłączeniem usług wskazanych w tym załączniku (m.in. usługi factoringu czy leasingu).

Z dniem 1 stycznia 2011 r. zostały znowelizowane przepisy i zakres zwolnień, który wcześniej wskazany był w załączniku nr 4 do ustawy VAT. Ustawodawca w punktach 37 do 41 art. 43 ust. 1 wskazał, jakie usługi będą podlegały zwolnieniu. Spółka zauważa jednak, że przenosząc zakres zwolnień usług finansowych od podatku VAT z załącznika ustawy wprost do jej treści, ustawodawca nieco zmodyfikował jego brzmienie. W aktualnie obowiązujących przepisach zostały wymienione usługi zwolnione od podatku VAT. Ustawodawca zwalnia także wszelkie usługi pośrednictwa w świadczeniu wskazanych powyżej usług, które podlegają zwolnieniu od podatku VAT. Ustawodawca zrezygnował jednak z identyfikacji usług zwolnionych za pomocą symboli PKWiU. W uzasadnieniu do projektu nowelizacji ustawy wprowadzającej zmiany w zakresie zwolnień od VAT wskazano jednak, że przy określaniu zakresu zwolnień, które dotychczas były ujęte w załączniku nr 4, odstąpiono od ich identyfikacji przy pomocy klasyfikacji statystycznych, określając ich zakres z wykorzystaniem treści zapisów prawa unijnego i krajowego oraz orzecznictwa sądów. W odniesieniu do usług, zmiany w PKWiU nie pozwoliły na takie "przełożenie" przepisów wykorzystujących te klasyfikacje, aby było pewne, że zakres zwolnień, określony w załączniku nr 4 do ustawy, jest zgodny z przepisami Dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. Urz. UE L 347 z 11 grudnia 2006 r., str. 1 z późn. zm.; dalej: "Dyrektywa").

Jednocześnie należy zauważyć, że przepisy w zakresie zwolnień nie wskazywały ani przed ich nowelizacją ani nie wskazują obecnie, co ustawodawca rozumie pod pojęciem "pośrednictwa". Kwestia ta nie była kwestią problematyczną na gruncie przepisów podatkowych obowiązujących do dnia 31 grudnia 2010 r., gdyż zakres zwolnień był określany i interpretowany przy pomocy PKWiU, która ułatwiała identyfikację usług zwolnionych od podatku jak i opodatkowaniu podlegających. W obecnie obowiązujących przepisach - jak wspomniała Spółka - nie znalazła się definicja "pośrednictwa" w świadczeniu usług. Ustawodawca nie definiował pojęć, jakimi posługuje się, definiując w art. 43 ust. 1 pkt 37-41 ustawy VAT zakres zwolnień od podatku VAT usług finansowych.

W związku z powyższym, w ocenie Spółki, w braku definicji legalnej pojęcia "pośrednictwa" należy interpretować je poprzez pryzmat języka potocznego. Pojęcie pośrednictwa - zgodnie z jego definicją zawartą w słowniku języka polskiego PWN - oznacza: "działalność osoby trzeciej mającą na celu porozumienie się między stronami lub załatwienie jakichś spraw dotyczących obu stron" oraz "kojarzenie kontrahentów w transakcjach handlowych oraz umożliwianie kontaktu uczestnikom rynku".

Powyższa definicja wskazuje, że usługi świadczone przez Spółkę będą mieściły się w ramach pośrednictwa w usługach, o których mowa w punktach a)-e). Spółka jest podmiotem trzecim, niezależnym, dzięki wsparciu którego możliwe jest nawiązanie współpracy pomiędzy użytkownikiem a instytucją finansową. Dzięki internetowemu pasażowi finansowemu możliwe jest nawiązanie współpracy, zawarcie umowy między stronami i załatwienie sprawy, jaką jest skorzystanie przez klienta z usług oferowanych przez instytucję finansową. Działanie Spółki ma na celu skojarzenie dwóch kontrahentów, doprowadzenie do zawarcia między nimi umowy. Działanie Spółki polega na udostępnieniu informacji o określonych usługach oferowanych przez instytucję finansową, a także - poprzez szereg rozwiązań technologicznych - zgłoszenie zainteresowania danego użytkownika usługami określonej instytucji finansowej. W ocenie Spółki nie ma przy tym znaczenia, w jakiej formie otrzymuje ona wynagrodzenie: ryczałtowej, CPS czy CPL, świadczone przez nią usługi mają bowiem na celu doprowadzenie do zawarcie umowy między klientem a instytucją finansową. Pośrednictwo jest pewną czynnością, działaniem; nie jest przy tym istotny rezultat czynności, jaką jest pośrednictwo. To znaczy, że nie jest koniecznym elementem usługi pośrednictwa zawarcie umowy, czy wejście w relacje biznesowe podmiotów, pomiędzy którymi się pośredniczy. Ważny jest sam proces pośredniczenia, jako umożliwienia zrealizowania określonego stanu faktycznego.

Wszelkie czynności podejmowane przez Spółkę w ramach prowadzenia przez nią internetowego pasażu użytkownikiem a instytucją finansową.

Należy przy interpretacji znowelizowanych przepisów mieć na uwadze także orzecznictwo ETS. Warto w tym miejscu przytoczyć wyrok ETS z dnia 21 czerwca 2007 r. w sprawie C-453/05 Volker Ludwig przeciwko Finanzamt Luckenwalde. ETS zaznaczył, że czynności zwolnione z opodatkowania na mocy art. 13 VI Dyrektywy powinno się definiować, biorąc pod uwagę charakter świadczonych usług, nie zaś osobę je świadczącą lub odbiorcę. Przepis ten nie odnosi się bowiem w ogóle do tych ostatnich podmiotów. Stąd wykonane przez pośrednika usługi powinny przede wszystkim tworzyć odrębną całość i w konsekwencji spełniać podstawowe funkcje usługi pośrednictwa.

Trybunał przytoczył również własną definicję działalności pośrednictwa: " (...) Pośrednictwo stanowi działalność polegającą na pośredniczeniu, która może obejmować między innymi wskazywanie stronie danej umowy okazji do zawarcia takiej umowy, przy czym celem takiej działalności jest uczynienie wszystkiego, co niezbędne, aby dwie strony zawarły umowę, a sam pośrednik nie ma żadnego interesu w zakresie treści umowy". W ocenie Spółki jest ona pośrednikiem miedzy instytucją finansową a użytkownikiem. Pośrednictwo Spółki polega na umożliwieniu rozpoczęcia współpracy pomiędzy użytkownikiem a instytucją finansową nie tylko na udostępnieniu w prowadzonych przez nią internetowym pasażu finansowym informacji o ofercie produktowej instytucji finansowych. Gdyby bowiem Spółka nie dawała możliwości wypełnienia formularza kontaktu czy też wniosku o produkt, nie można by mówić o pośrednictwie w świadczeniu usług finansowych. Fakt jednak, że użytkownik po zapoznaniu się z ofertą instytucji finansowych może wybrać sobie odpowiedni dla niego produkt i bądź go zakupić, bądź zgłosić zainteresowanie nim i w ten sposób zostaje umożliwiona bądź faktycznie zostaje nawiązana współpraca użytkownika z instytucją finansową przesądza, że w przedstawionym stanie faktycznym Spółka świadczy usługi pośrednictwa finansowego. Na poparcie swojego stanowiska Spółka wskazuje na wyrok Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 22 grudnia 2008 r., sygn. akt: I FSK 1582/08. NSA rozpatrywał sprawę skargi na interpretację indywidualną podatnika. Organ podatkowy w wydanej interpretacji stwierdził, że świadczone na rzecz strony usługi systemu swift (umożliwiających bankom komunikowanie się między sobą) zaliczają się do usług elektronicznych (stanowią ich import) i podlegają opodatkowaniu 22% stawką VAT. Spółka wniosła zażalenie, w którym zażądała uznanie stanowiska podatnika za prawidłowe. Jej zdaniem świadczone usługi należało zakwalifikować do usług pośrednictwa finansowego, a nie do usług elektronicznych. NSA orzekł, iż: " (...) Na kanwie roztrząsanego tu przypadku wyłania się zasadniczy problem, czy o kwalifikacji danej czynności na potrzeby VAT-u decyduje wyłącznie forma jej wykonania, czy też wpływ na to ma również jej cel. Stanowisko wnoszącego skargę kasacyjną zdaje się wskazywać na decydujące znaczenie formy wykonania czynności. Stanowisko takie uznać jednak należy za wadliwe. Pomija ono tę okoliczność, że dokonując kwalifikacji danej czynności kierować należy się przede wszystkim jej funkcją prawną". Odnosząc powyższe orzeczenie i jego wnioski do sytuacji zaistniałej w Spółce należy stwierdzić, że usługi świadczone przez Spółkę należy uznać za usługi pośrednictwa w świadczeniu usług, o których mowa w literach a) do e) wniosku. Ich istotą i celem jest bowiem skojarzenie dwóch stron i doprowadzenie do zawarcia umowy między użytkownikiem a instytucją finansową.

Ad. 2

Jak wykazywała Spółka, jest ona pośrednikiem w świadczeniu usług: ubezpieczeniowych, w zakresie udzielania kredytów i pożyczek oraz sprzedaży kart kredytowych, w zakładaniu kont bankowych i oszczędnościowych, lokat, depozytów, indywidualnych kont/planów oszczędnościowych, w zakresie zakładania rachunków inwestycyjnych, funduszy inwestycyjnych. Te usługi świadczone przez Spółkę korzystają ze zwolnienia od podatku VAT. W art. 43 ust. 1 pkt 37-41 ustawy VAT wskazano, jakie usługi korzystają ze zwolnienia od podatku VAT. Wymienione zostały tam m.in. usługi ubezpieczeniowe, usługi reasekuracyjne; usługi udzielania kredytów lub pożyczek pieniężnych; usługi w zakresie udzielania poręczeń, gwarancji i wszelkich innych zabezpieczeń transakcji finansowych i ubezpieczeniowych; usługi w zakresie depozytów środków pieniężnych, prowadzenia rachunków pieniężnych, wszelkiego rodzaju transakcji płatniczych, przekazów i transferów pieniężnych, długów, czeków i weksli; usługi, których przedmiotem są instrumenty finansowe (z wyłączeniem przechowywania tych instrumentów i zarządzania nimi). Ponadto na mocy powołanego przepisu zwolnieniu podlegają także usługi pośrednictwa w świadczeniu wymienionych w art. 43 ust. 1 pkt 37-41 ustawy VAT. Mając na uwadze powyższe Spółka stoi na stanowisku, że świadczone przez nią usługi pośrednictwa w świadczeniu usług: ubezpieczeniowych, w zakresie udzielania kredytów i pożyczek oraz sprzedaży kart kredytowych, w zakładaniu kont bankowych i oszczędnościowych, lokat, depozytów, indywidualnych kont/planów oszczędnościowych, w zakresie zakładania rachunków inwestycyjnych, funduszy inwestycyjnych korzystają ze zwolnienia od podatku VAT.

Nie ma przy tym, w ocenie Spółki, znaczenia czy jest ona wynagradzana w systemie ryczałtowym, CPL czy CPS. Ustawodawca objął zwolnieniem od podatku VAT pewien przedmiot działalności - pośrednictwo w świadczeniu określonych usług - nie uzależnił natomiast możliwości zastosowania zwolnienia od określonego sposobu wynagradzania za świadczoną usługę.

Powyższe potwierdza także Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach w interpretacji wydanej w dniu 5 listopada 2009 r., sygn.: IBPP3/443-619/09/ŁW. Interpretacja zapadła na gruncie przepisów ustawy VAT obowiązujących przed dniem 1 stycznia 2011 r., jednak charakter usług przedstawiony w przytoczonej interpretacji jest bardzo podobny do usług świadczonych przez Spółkę.

Ad. 3

Spółka stoi na stanowisku, iż w odniesieniu do usług pośrednictwa w świadczeniu usług wskazanych w punkcie e) wniosku wynagrodzenie Spółki nie będzie podlegało zwolnieniu z VAT. Przepisy art. 43 ustawy VAT nie wymieniają tych usług ani też pośrednictwa w ich świadczeniu jako podlegających zwolnieniu. Ponadto część tych usług jest wprost wyłączona spod zwolnienia od podatku VAT: wynika to z art. 43 ust. 15 ustawy VAT. Zgodnie z powołanym przepisem zwolnienie od podatku VAT nie ma zastosowania do:

Tym samym Spółka powinna wynagrodzenie z tytułu świadczonych przez siebie usług pośrednictwa w świadczeniu usług leasingu, windykacji należności i factoringu, doradztwa ds. nieruchomości, prawno podatkowego, usług art. bankingu, usług wsparcia w dochodzeniu odszkodowań oraz usług księgowości opodatkować VAT.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (tekst jedn. Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu ww. podatkiem podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Pojęcie towaru ustawodawca zdefiniował w art. 2 pkt 6 ustawy. Zgodnie z zapisem zawartym w tym przepisie, przez towary rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...).

Natomiast przez świadczenie usług - na podstawie art. 8 ust. 1 ustawy - rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej nie mającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (...).

Stawka podatku - na mocy art. 41 ust. 1 ustawy - wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1.

Natomiast stosownie do treści art. 146a pkt 1 ustawy, w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2013 r., z zastrzeżeniem art. 146f, stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i ust. 13, art. 109 ust. 2 i art. 110, wynosi 23%.

Jednakże zarówno w treści ustawy, jak i w przepisach wykonawczych do niej, ustawodawca przewidział opodatkowanie niektórych czynności stawkami obniżonymi lub zwolnienie od podatku.

Zakres i zasady zwolnienia od podatku od towarów i usług dostawy towarów lub świadczenia usług zostały określone między innymi w art. 43 ustawy.

Na mocy przepisów art. 43 ust. 1 ustawy, zwalnia się od podatku:

* usługi ubezpieczeniowe, usługi reasekuracyjne i usługi pośrednictwa w świadczeniu usług ubezpieczeniowych i reasekuracyjnych, a także usługi świadczone przez ubezpieczającego w zakresie zawieranych przez niego umów ubezpieczenia na cudzy rachunek, z wyłączeniem zbywania praw nabytych w związku z wykonywaniem umów ubezpieczenia i umów reasekuracji - pkt 37;

* usługi udzielania kredytów lub pożyczek pieniężnych oraz usługi pośrednictwa w świadczeniu usług udzielania kredytów lub pożyczek pieniężnych, a także zarządzanie kredytami lub pożyczkami pieniężnymi przez kredytodawcę lub pożyczkodawcę - pkt 38;

* usługi w zakresie udzielania poręczeń, gwarancji i wszelkich innych zabezpieczeń transakcji finansowych i ubezpieczeniowych oraz usługi pośrednictwa w świadczeniu tych usług, a także zarządzanie gwarancjami kredytowymi przez kredytodawcę lub pożyczkodawcę - pkt 39;

* usługi w zakresie depozytów środków pieniężnych, prowadzenia rachunków pieniężnych, wszelkiego rodzaju transakcji płatniczych, przekazów i transferów pieniężnych, długów, czeków i weksli oraz usługi pośrednictwa w świadczeniu tych usług - pkt 40;

* usługi, których przedmiotem są instrumenty finansowe, o których mowa w ustawie z dnia 29 lipca 2005 r. o obrocie instrumentami finansowymi (Dz. U. z 2010 r. Nr 211, poz. 1384 z późn. zm.), z wyłączeniem przechowywania tych instrumentów i zarządzania nimi, oraz usługi pośrednictwa w tym zakresie - pkt 41.

Jak stanowi art. 43 ust. 13 ustawy, zwolnienie od podatku stosuje się również do świadczenia usługi stanowiącej element usługi wymienionej w ust. 1 pkt 7 i 37-41, który sam stanowi odrębną całość i jest właściwy oraz niezbędny do świadczenia usługi zwolnionej zgodnie z ust. 1 pkt 7 i 37-41.

Przepisu ust. 13 nie stosuje się do świadczenia usług stanowiących element usług pośrednictwa, o których mowa w ust. 1 pkt 7 i 37-41 (art. 43 ust. 14 ustawy).

W myśl przepisu art. 43 ust. 15 ustawy, zwolnienia, o których mowa w ust. 1 pkt 7, 12 i 37-41 oraz w ust. 13, nie mają zastosowania do:

Należy podkreślić, że pojęcia używane do oznaczenia zwolnień, o których mowa w art. 43 ustawy, należy interpretować ściśle, zważywszy, że zwolnienia te stanowią odstępstwa od ogólnej zasady, zgodnie z którą podatek VAT pobierany jest od każdej usługi świadczonej odpłatnie przez podatnika.

Sprecyzowanie przepisów regulujących zwolnienie od podatku od towarów i usług dla usług finansowych ma na celu zapewnienie jednolitego stosowania tego zwolnienia w odniesieniu do rynku wspólnotowego, jak również zapewnienie spójności przepisów dotyczących podatku od towarów i usług z przepisami krajowymi regulującymi funkcjonowanie rynku finansowego.

W myśl art. 135 ust. 1 lit. a-f) Dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. Urz. UE L Nr 347, poz. 1 z późn. zm.), zwanej dalej Dyrektywą, państwa członkowskie zwalniają następujące transakcje:

Przytoczone przepisy Dyrektywy dotyczą tylko ściśle wymienionych rodzajów czynności, których charakter pozwala na zakwalifikowanie ich do kategorii usług związanych z obrotem bankowym i finansami. W związku z tym należy uznać, że wszelkie inne czynności nie wymienione w tym przepisie, nawet jeśli mają charakter czynności bankowych, bądź finansowych lub zakres ich jest zbliżony do tego typu usług, nie mogą korzystać ze zwolnienia od podatku na podstawie tego przepisu. Powyższe zwolnienia obejmują w praktyce większość typowych transakcji dokonywanych na rynkach finansowych, a w szczególności usługi świadczone przez banki, biura maklerskie, fundusze inwestycyjne i powiernicze itp.

Z opisu sprawy wynika, iż Spółka jest podmiotem prowadzącym serwis internetowy, w którym można znaleźć istotne i przydatne firmom i prywatnym użytkownikom Internetu informacje z zakresu rynków finansowych, informacje o notowaniach giełdowych, czy też o zmianach w przepisach prawnych, czy podatkowych itp. Ponadto, za pośrednictwem internetowego pasażu finansowego klient może otrzymać informacje o produktach finansowych oferowanych przez instytucje finansowe za pośrednictwem Spółki, bądź - wypełniając wniosek o produkt - taki produkt finansowy nabyć. Spółka świadczy usługi na rzecz instytucji finansowych, podmiotów trudniących się usługami finansowymi, takich jak: banki, pośrednicy finansowi, domy kredytowe, towarzystwa ubezpieczeniowe, towarzystwa emerytalne, domy maklerskie na podstawie zawartych umów. Usługi świadczone na rzecz instytucji finansowych polegają na tym, że Spółka zobowiązuje się do świadczenia usług polegających na pozyskaniu za jej pośrednictwem użytkowników zainteresowanych produktami oferowanymi przez instytucje finansowe. Spółka udostępnia instytucjom finansowym przestrzeń na stronach internetowych serwisu internetowego lub stronach internetowych partnerów z systemu partnerskiego. Oferta instytucji finansowej jest udostępniona za pośrednictwem internetowego pasażu finansowego oraz poprzez system partnerski. Użytkownik poprzez internetowy pasaż finansowy może nie tylko przeglądać ofertę dotyczącą produktów finansowych poszczególnych instytucji finansowych, ale także po wybraniu opcji "złóż wniosek" lub "kontakt z doradcą", zgłosić aktywne zainteresowanie produktem. Z tytułu realizacji ww. usług Spółka otrzymuje wynagrodzenie na zasadzie CPS, CPL lub w wysokości określonego ryczałtu. Prezentacja oferty instytucji finansowych w internetowym pasażu finansowym Spółki w menu głównym internetowego pasażu finansowego znajdują się zakładki dotyczące poszczególnych produktów finansowych, które można podzielić na następujące grupy:

W podłużnym menu po lewej stronie znajdują się zakładki, odnoszące się do produktów finansowych, o których mowa w punktach 1-5 powyżej. Użytkownik, klikając odpowiednią zakładkę dotyczącą produktu, otwiera podmenu, w którym może zobaczyć listę instytucji finansowych oferujących określony produkt finansowy. W prawej części strony internetowej wyświetlają się wtedy okna zawierające: najważniejsze informacje dotyczące wybranego produktu finansowego, podmiot, który go oferuje, jego logo, a także odnośnik: "złóż wniosek". Po wybraniu bądź odpowiedniego okna, bądź pozycji z podłużnego menu, wyświetlone zostają dokładniejsze informacje o danym produkcie oferowane już przez konkretną instytucję finansową. Jeżeli użytkownik wykaże zainteresowanie produktem danej instytucji finansowej, klikając odnośnik "złóż wniosek", bądź "kontakt z doradcą", zostaje przekierowany do formularza kontaktu bądź wniosku o produkt znajdującego się na stronie internetowej instytucji finansowej. Użytkownik wypełnia przedmiotowy formularz kontaktu, wpisując swoje dane, następnie wysyła ów formularz kontaktu lub wniosek o produkt do instytucji finansowej. Po otrzymaniu formularza kontaktu lub wniosku o produkt pracownik instytucji finansowej podejmuje próbę kontaktu z użytkownikiem celem nawiązania z nim współpracy i sprzedaży produktu finansowego. Przy wypełnieniu przez użytkownika wniosku o produkt instytucja finansowa uzyskuje bezpośrednio od użytkownika wszelkie niezbędne informacje do przygotowania umowy. Spółka nie będzie miała dostępu do danych osobowych użytkowników, danych objętych tajemnicą bankową jak również nie będzie prowadziła przetwarzania danych osobowych użytkowników, którzy wypełnili "złóż wniosek", bądź "kontakt z doradcą". Za pomocą informacji dostępnej na stronie internetowej Spółki użytkownik ma zatem możliwość nawiązania współpracy i zakupu usług od instytucji finansowej.

W tym miejscu przytoczyć należy orzeczenia Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej, który wielokrotnie wypowiadał się w kwestiach dotyczących "pośrednictwa".

W sprawie C-453/05 TSUE stwierdził, że "pośrednictwo stanowi działalność polegającą na pośredniczeniu, która może obejmować między innymi wskazywanie stronie danej umowy okazji do zawarcia takiej umowy, przy czym celem takiej działalności jest uczynienie wszystkiego, co niezbędne, aby dwie strony zawarły umowę, a sam pośrednik nie ma żadnego interesu w zakresie treści umowy. Zatem pojęcie pośrednictwa nie wymaga koniecznie, aby pośrednik działający jako subagent agenta głównego kontaktował się bezpośrednio z dwiema stronami umowy, aby negocjować wszystkie klauzule, jednakże pod warunkiem że jego działalność nie ogranicza się do zobowiązania do wykonania części czynności faktycznych związanych z umową".

Z kolei w orzeczeniu w sprawie C-235/00 CSC Financial Services Ltd. Trybunał zajął się problemem stosowania zwolnienia od VAT w odniesieniu do usług centrum obsługi telefonicznej (call centre). Usługi, których klasyfikacją zajął się Trybunał polegały na obsłudze przez centrum w imieniu zainteresowanej instytucji finansowej jej kontaktów z ludnością w związku ze sprzedażą określonych produktów finansowych. Kontakty te obejmowały swoim zakresem wstępne zapytanie aż do etapu zawarcia umowy (lecz z wyłączeniem samego jej zawarcia). W orzeczeniu tym TSUE zajął stanowisko, że " (...) usługi o charakterze administracyjnym, które nie zmieniają sytuacji prawnej lub finansowej stron nie są objęte zwolnieniem określonym w art. 13B (d) (5). (...) sformułowanie "transakcje dotyczące papierów wartościowych" dotyczy transakcji mogących powodować powstanie, zmianę lub wygaśnięcie praw i obowiązków stron w odniesieniu do papierów wartościowych".

Natomiast w sprawie C-2/95 Trybunał wskazał, że "zwolnienie przewidziane w pkt 3 i 5 art. 13B (d) nie jest ograniczone warunkiem, by usługa była świadczona przez instytucję, którą wiąże stosunek prawny z klientem końcowym. Fakt, że transakcja objęta tymi przepisami jest wykonywana przez osobę trzecią, lecz jawi się klientowi jako usługa świadczona przez bank, nie wyklucza zwolnienia z opodatkowania tej transakcji. (...) aby można je było scharakteryzować jako transakcje zwolnione dla celów punktów 3 i 5 art. 13B (d), usługi świadczone przez centrum przetwarzania danych muszą, z całościowego punktu widzenia, stanowić odróżniającą się całość, spełniającą w rezultacie specyficzne, podstawowe funkcje usługi opisanej w tych dwóch punktach. Aby stanowić "transakcję dotyczącą przelewów", świadczone usługi muszą zatem mieć skutek przelania funduszy oraz pociągać za sobą zmiany sytuacji prawnej i finansowej. Usługę zwolnioną na gruncie Dyrektywy należy odróżnić od czysto fizycznego lub technicznego świadczenia, takiego jak udostępnienie bankowi systemu przetwarzania danych".

Wobec powyższego należy stwierdzić, iż zgodnie z orzecznictwem Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej usługa pośrednictwa finansowego powinna stanowić:

* usługę świadczoną na rzecz strony transakcji finansowej, za którą strona ta wypłaca wynagrodzenie,

* z punktu widzenia nabywcy usługi finansowej usługi świadczone przez pośrednika powinny stanowić element usługi finansowej,

* celem jest dążenie do zawarcia umowy (należy zaznaczyć, że pośrednik nie ma żadnego interesu co do treści umowy),

* usługa pośrednictwa nie może mieć charakteru wyłącznie wykonywania czynności faktycznych związanych z umową (nie może to być wyłącznie udostępnianie informacji stronom transakcji finansowej).

Biorąc pod uwagę powyższe oraz odnosząc się do opisu sprawy należy stwierdzić, iż w ocenie tut. Organu działalność prowadzona przez Wnioskodawcę ma charakter działalności marketingowej, bowiem polega głównie na prezentowaniu informacji na temat instrumentów finansowych oraz możliwości zawarcia umowy dotyczącej ich nabycia, nie posiada zaś żadnych cech usługi pośrednictwa.

Reasumując, świadczone przez Zainteresowanego usługi mające na celu zawarcie umowy lub stworzenie możliwości do jej zawarcia między instytucją finansową a użytkownikiem (klientem), nie są usługami pośrednictwa w zakresie usług finansowych wymienionych w art. 43 ust. 1 pkt 37-41 ustawy. Nie są to również usługi, o których mowa w art. 43 ust. 13 ustawy.

Zatem przedmiotowe usługi wskazane w pytaniu 2 i 3 złożonego wniosku nie korzystają ze zwolnienia od podatku VAT. Tym samym, ww. usługi opodatkowane są 23% stawką podatku, zgodnie z art. 41 ust. 1 w związku z art. 146a pkt 1 ustawy, bowiem nie zostały wymienione w ustawie o podatku od towarów i usług oraz w przepisach wykonawczych, jako korzystające z preferencyjnej stawki podatku.

Mając na uwadze wszystkie powyższe ustalenia, oceniając całościowo stanowisko Wnioskodawcy, w zakresie zwolnienia od podatku VAT świadczonych usług, należało uznać za nieprawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

W zakresie interpretacji dotyczącej zdarzenia przyszłego w zakresie zwolnienia od podatku VAT świadczonych usług, została wydana odrębna interpretacja indywidualna z dnia 19 września 2011 r. Nr ILPP2/443-917/11-5/MN.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu, ul. Ratajczaka 10/12, 61-815 Poznań po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.