ILPP2/443-916/13-2/SJ

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 749 z późn. zm.) oraz § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki z ograniczoną odpowiedzialnością F. reprezentowanej przez Pełnomocnika Panią M., przedstawione we wniosku z 11 września 2013 r. (data wpływu 23 września 2013 r.) o wydanie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie sposobu dokumentowania wypłacanych przez Wnioskodawcę premii pieniężnych - jest prawidłowe.

W dniu 23 września 2013 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie sposobu dokumentowania wypłacanych przez Wnioskodawcę premii pieniężnych.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

Spółka prowadzi działalność w formie spółki z ograniczoną odpowiedzialnością. Głównym przedmiotem działalności Spółki jest sprzedaż hurtowa artykułów metalowych oraz sprzętu i dodatkowego wyposażenia hydraulicznego i grzejnego.

Zgodnie z ustaleniami handlowymi, zawartymi w umowach lub tzw. kartach klienta, Spółka udziela niektórym nabywcom swoich towarów (będącym dystrybutorami towarów) premii pieniężnych, zwanych także bonusami lub gratyfikacją finansową. Celem zaoferowanego systemu premiowego jest zachęcenie dystrybutora do rozwoju i intensyfikacji działań zwiększających sprzedaż towarów Spółki. Premie liczone są jako procent od zrealizowanego obrotu netto, a warunkiem ich otrzymania jest przekroczenie określonego poziomu zakupów w ustalonym okresie rozliczeniowym, którym jest rok kalendarzowy lub kwartał (w zależności od ustaleń z klientem). Progi premiowania są uzależnione od wysokości osiągniętego obrotu. Omawiane premie dotyczą zazwyczaj wielu dostaw towarów zrealizowanych w określonym czasie. Bez zrealizowania tych dostaw premia (bonus) nie byłaby przyznana. Informacja o premiach jest jedynie zachętą do zwiększenia obrotów, brak jest jakichkolwiek innych zobowiązań dla nabywcy warunkujących udzielenie premii.

Odnosząc się do interpretacji ogólnej Ministra Finansów z 27 listopada 2012 r. nr PT3/033/10/423/AEW/12/PT-618 Spółka w celu udokumentowania premii pieniężnych (bonusów, gratyfikacji finansowej) dotyczących obrotu zrealizowanego w roku 2012 r. wystawiła swoim klientom na początku roku 2013 zbiorcze faktury korygujące sprzedaż zgodnie z § 13 rozporządzenia Ministra Finansów z 28 marca 2011 r. w sprawie m.in. wystawiania faktur.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Jak Spółka powinna udokumentować przedstawione w części opisującej stan faktyczny wypłaty dokonywane na rzecz kontrahentów z tytułu udzielonych premii pieniężnych (bonusów, gratyfikacji finansowej).

Zdaniem Wnioskodawcy, przedstawione w części opisującej stan faktyczny wypłaty dokonywane na rzecz kontrahentów z tytułu udzielonych premii pieniężnych (bonusów, gratyfikacji finansowej) powinny zostać udokumentowane poprzez wystawienie przez sprzedawcę zbiorczych faktur korygujących sprzedaż.

Zgodnie z art. 29 ust. 1 Ustawy o VAT podstawą opodatkowania jest obrót, z zastrzeżeniem ust. 2-21, art. 30-32, art. 119 oraz art. 120 ust. 4 i 5. Obrotem jest kwota należna z tytułu sprzedaży, pomniejszona o kwotę należnego podatku. Kwota należna obejmuje całość świadczenia należnego od nabywcy lub osoby trzeciej. Obrót zwiększa się o otrzymane dotacje, subwencje i inne dopłaty o podobnym charakterze mające bezpośredni wpływ na cenę (kwotę należną) towarów dostarczanych lub usług świadczonych przez podatnika, pomniejszone o kwotę należnego podatku.

Zgodnie z uchwałą NSA z 25 czerwca 2012 r., sygn. akt I FPS 2/12, efekt ekonomiczny udzielenia rabatu i przyznania premii pieniężnej jest zbliżony. Wiąże się on bowiem z przekazaniem nabywcy przez sprzedawcę określonej kwoty premii obliczonej procentowo w stosunku do obrotu lub odpowiadającej jej kwoty rabatu ustalonego w stosunku do poszczególnych transakcji, z uwzględnieniem tego samego procentu. Tak więc nazwanie przez strony danego świadczenia premią (bonusem, gratyfikacją) nie wyłącza możliwości uznania go jako rabatu w rozumieniu art. 29 ust. 4 ustawy o VAT. Zdaniem NSA trudno również nie zauważyć, że rabat, nawet związany z jedną transakcją, ma charakter motywacyjny. Choć sprowadza się on do obniżenia ceny, to obniżka jest zazwyczaj związana właśnie z zachęceniem do zawarcia transakcji.

Zatem w przedstawionej w części opisującej stan faktyczny sytuacji podatnik dysponuje wynagrodzeniem (z tytułu wszystkich zrealizowanych dostaw), które jest następnie pomniejszone o udzieloną premię pieniężną, co powinno zostać uwzględnione poprzez obniżenie podstawy opodatkowania, zgodnie z art. 29 ust. 4 Ustawy o VAT.

Jeżeli obrót został udokumentowany fakturą, to obniżenie obrotu z tytułu przyznanej premii powinno zostać udokumentowane również fakturą, z tym że fakturą korygującą pierwotną fakturę, w której wykazano obrót I kwotę podatku.

Obecnie przepisy przewidują możliwość wystawiania zbiorczych faktur korygujących dokumentujących udzielenie rabatu. Elementy, jakie powinna zawierać taka korekta, określa § 13 ust. 2 i 3 rozporządzenia Ministra Finansów z 28 marca 2011 r. w sprawie m.in. wystawiania faktur. Ze względu na fakt, że premie pieniężne zazwyczaj udzielane są w stosunku do wszystkich dostaw towarów lub usług zrealizowanych na rzecz jednego odbiorcy w danym okresie, zastosowanie będzie miał ust. 3 ww. przepisu. Korekta ta zatem powinna zawierać co najmniej:

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest prawidłowe.

Zgodnie z dyspozycją art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (tekst jedn.: Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Przepis art. 7 ust. 1 ustawy stanowi, że przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...).

W myśl postanowień art. 8 ust. 1 ustawy - przez świadczenie usług rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (...).

Uwzględniając powyższe wskazać należy, że każde odpłatne świadczenie polegające na działaniu, zaniechaniu lub tolerowaniu, czy określonym zachowaniu mieści się w definicji usługi.

Usługa, w rozumieniu art. 8 ust. 1 ustawy, to transakcja gospodarcza, co oznacza, że stosunek prawny łączący strony musi wiązać się ze świadczeniem wzajemnym. Aby uznać dane świadczenie za odpłatne świadczenie usług, musi istnieć stosunek prawny pomiędzy świadczącym usługę a odbiorcą, a w zamian za wykonanie usługi powinno zostać wypłacone wynagrodzenie. Musi istnieć bezpośredni związek pomiędzy świadczoną usługą i przekazanym za nią wynagrodzeniem. Oznacza to, że z danego stosunku prawnego, na podstawie którego wykonywana jest usługa, musi wynikać wyraźna, bezpośrednia korzyść na rzecz świadczącego usługę.

Stosownie do treści art. 29 ust. 1 ustawy - podstawą opodatkowania jest obrót, z zastrzeżeniem ust. 2-21, art. 30-32, art. 119 oraz art. 120 ust. 4 i 5. Obrotem jest kwota należna z tytułu sprzedaży, pomniejszona o kwotę należnego podatku. Kwota należna obejmuje całość świadczenia należnego od nabywcy lub osoby trzeciej. Obrót zwiększa się o otrzymane dotacje, subwencje i inne dopłaty o podobnym charakterze mające bezpośredni wpływ na cenę (kwotę należną) towarów dostarczanych lub usług świadczonych przez podatnika, pomniejszone o kwotę należnego podatku.

Na mocy art. 29 ust. 4 ustawy - podstawę opodatkowania zmniejsza się o kwoty udokumentowanych, prawnie dopuszczalnych i obowiązkowych rabatów (bonifikat, opustów, uznanych reklamacji i skont) i o wartość zwróconych towarów, zwróconych kwot nienależnych w rozumieniu przepisów o cenach oraz zwróconych kwot dotacji, subwencji i innych dopłat o podobnym charakterze, z zastrzeżeniem ust. 4a i 4b.

Jak stanowi art. 29 ust. 4a ustawy - w przypadku gdy podstawa opodatkowania ulega zmniejszeniu w stosunku do podstawy określonej w wystawionej fakturze, obniżenia podstawy opodatkowania podatnik dokonuje pod warunkiem posiadania, przed upływem terminu do złożenia deklaracji podatkowej za dany okres rozliczeniowy, w którym nabywca towaru lub usługi otrzymał korektę faktury, potwierdzenia otrzymania korekty faktury przez nabywcę towaru lub usługi, dla którego wystawiono fakturę. Uzyskanie potwierdzenia otrzymania przez nabywcę towaru lub usługi korekty faktury po terminie złożenia deklaracji podatkowej za dany okres rozliczeniowy uprawnia podatnika do uwzględnienia korekty faktury za okres rozliczeniowy, w którym potwierdzenie to uzyskano.

Konstrukcja podstawy opodatkowania w ustawie o VAT, odpowiadająca w swej istocie konstrukcji określonej w dyrektywie 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz.Urz.UE.L 347 z 11.12.2006, str. 1, z późn. zm.), zwanej dalej "dyrektywą VAT", oparta jest na założeniu proporcjonalności VAT do ceny towarów i usług. Każda bowiem transakcja podlega podatkowi od towarów i usług obliczonemu w sposób proporcjonalny do ceny otrzymanej przez podatnika jako świadczenie wzajemne za dostarczone towary lub usługi z uwzględnieniem stawki, jaka ma zastosowanie do dostawy lub świadczenia takich towarów i usług.

Należy mieć na uwadze, że konstrukcja podstawy opodatkowania pozwala zrealizować fundamentalną zasadę neutralności podatku VAT. Ekonomiczny ciężar podatku VAT, co do zasady, powinien bowiem ponosić konsument, a nie podatnik. W ślad zatem za obniżeniem ceny transakcyjnej w formie rabatu powinno następować obniżenie podstawy opodatkowania tej transakcji, aby zachowana została zasada proporcjonalności podatku VAT do ceny towarów i usług. Jeśli podstawa opodatkowania przewyższa kwotę wynagrodzenia należnego podatnikowi, przynajmniej w części poniesie on ekonomiczny ciężar podatku, co naruszałoby zasadę neutralności tego podatku. Zwrócił na to uwagę Trybunał Sprawiedliwości Unii Europejskiej w sprawie C-317/94 Elida Gibbs, stwierdzając, że: "Nie byłoby zatem zgodne z dyrektywą, gdyby podstawa opodatkowania użyta do obliczenia podatku należnego od producenta jako podatnika, przekraczała kwotę ostatecznie przez niego otrzymaną. Gdyby bowiem tak było, zasada neutralności VAT w stosunku do podatników, do których należy przecież także producent, nie byłaby spełniona" (pkt 28).

Podatnicy podejmują różnorodne działania w zakresie intensyfikacji sprzedaży towarów, w efekcie których wypłacane są tzw. premie pieniężne nabywcom. Skutki podatkowe dotyczące wypłacania premii pieniężnych nabywcom uzależnione są od wielu czynników, m.in. od ustalenia, za co faktycznie premie pieniężne zostały wypłacone, tzn. czy dotyczą konkretnych dostaw, czy też odnoszą się do wszystkich dostaw w określonym czasie, bądź też związane są ze świadczeniem dodatkowych usług na rzecz sprzedawcy itp.

Z opisu sprawy wynika, że głównym przedmiotem działalności Spółki jest sprzedaż hurtowa artykułów metalowych oraz sprzętu i dodatkowego wyposażenia hydraulicznego i grzejnego. Zgodnie z ustaleniami handlowymi, zawartymi w umowach lub tzw. kartach klienta, Spółka udziela niektórym nabywcom swoich towarów (będącym dystrybutorami jej towarów) premii pieniężnych (bonusy lub gratyfikacja finansowa). Celem zaoferowanego systemu premiowego jest zachęcenie dystrybutora do rozwoju i intensyfikacji działań zwiększających sprzedaż towarów Spółki. Premie liczone są jako procent od zrealizowanego obrotu netto, a warunkiem ich otrzymania jest przekroczenie określonego poziomu zakupów w ustalonym okresie rozliczeniowym, którym jest rok kalendarzowy lub kwartał (w zależności od ustaleń z klientem). Progi premiowania są uzależnione od wysokości osiągniętego obrotu. Omawiane premie dotyczą zazwyczaj wielu dostaw towarów zrealizowanych w określonym czasie. Bez zrealizowania tych dostaw premia (bonus) nie byłaby przyznana. Informacja o premiach jest jedynie zachętą do zwiększenia obrotów. Brak jest jakichkolwiek innych zobowiązań dla nabywcy warunkujących udzielenie premii.

Spółka powzięła wątpliwości odnośnie sposobu dokumentowania premii pieniężnych (bonusów, gratyfikacji finansowej) udzielonych nabywcom swoich towarów w 2012 r.

Warunkiem sine qua non uznania, że premia pieniężna stanowi w istocie rabat, jest wykazanie ścisłego związku pomiędzy premią pieniężną a zrealizowanymi dostawami. W przypadku premii pieniężnych z tytułu osiągnięcia określonego poziomu obrotów (określonej wartości sprzedaży lub ilości sprzedanych towarów) taki związek jest identyfikowalny, bowiem dopiero zrealizowanie wszystkich dostaw (nie tylko jednej z nich) zapewnia osiągnięcie zakładanego poziomu obrotów uprawniającego do uzyskania premii pieniężnej. Premia pieniężna z tytułu osiągnięcia określonych obrotów przez kupującego jest zatem jednocześnie związana z każdą dostawą z osobna (bez jej realizacji warunek uprawniający do uzyskania premii nie zostałby spełniony) oraz z wszystkimi dostawami łącznie (zrealizowanie dopiero wszystkich dostaw generujących określony poziom obrotów uprawnia do przyznania premii pieniężnej). Bez którejkolwiek bowiem z tych poszczególnych dostaw, mających wpływ na określony poziom obrotów uprawniający do przyznania premii pieniężnej, premia nie zostałaby wypłacona. Relacja ta staje się szczególnie widoczna w przypadku, gdy prawo do przyznania premii pieniężnej i/lub jej wysokość, uzależniona jest od określonego między stronami poziomu obrotów osiągniętego w danym czasie, który ustalany jest na podstawie faktur dokumentujących dokonane w tym czasie dostawy.

Zauważyć należy, że efekt ekonomiczny przyznania premii pieniężnej wyrażonej procentowo w stosunku do obrotów w danym okresie oraz udzielenia rabatu w stosunku do wszystkich transakcji z określonym kontrahentem w tymże okresie, z uwzględnieniem tego samego procentu, będzie zbliżony w tym sensie, że wiązać się będzie z przekazaniem nabywcy przez sprzedawcę określonej kwoty premii obliczonej procentowo w stosunku do obrotów lub odpowiadającej jej kwoty rabatu ustalonego w stosunku do poszczególnych transakcji, z uwzględnieniem tego samego procentu. Podobnie będzie w przypadku premii pieniężnej określonej kwotowo.

Niewątpliwie zatem premia pieniężna za dany okres, w ujęciu ekonomicznym, sprowadza się w istocie do dokonania przez sprzedawcę na rzecz nabywcy zwrotu części uiszczonego wynagrodzenia z tytułu uprzednio dokonanych w danym okresie z nabywcą transakcji - w następstwie czego zmniejszeniu ulega wcześniej określona jego łączna wartość, a tym samym proporcjonalnemu pomniejszeniu ulega wartość wynagrodzenia z tytułu pojedynczych transakcji, zawartych w danym okresie.

Wobec powyższego w sytuacji, gdy nabywcy (dystrybutorzy) nie są w żaden sposób zobowiązani do świadczenia jakichkolwiek usług w kontekście wypłacanych przez Wnioskodawcę premii pieniężnych, to należy stwierdzić, że nie wykonują oni żadnych dodatkowych czynności poza osiągnięciem określonego pułapu zakupów od Spółki. Oznacza to, że opisane we wniosku premie nie są w żaden sposób związane z uzyskaniem świadczenia wzajemnego, gdyż brak jest takich działań, które są czynnościami dodatkowymi do jakich zobligowany jest odbiorca towaru (dystrybutor) postanowieniami wynikającymi z umowy dotyczącej otrzymywania premii pieniężnej. Za taką czynność dodatkową nie można uznać dokonywania zakupów towarów oferowanych przez Spółkę w trakcie określonego przedziału czasowego (w przedmiotowym przypadku rok lub kwartał).

Zatem, Spółka udziela nabywcom swoich towarów premie, które są gratyfikacją wyłącznie z tytułu dokonywania zakupów (prowadzonej współpracy handlowej) we wskazanym okresie rozliczeniowym.

Mając powyższe na uwadze uznać należy, że zrealizowanie przez dystrybutorów zakupów nie stanowi usług na rzecz dostawcy (Wnioskodawcy) w rozumieniu art. 8 ust. 1 ustawy - podlegającej opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

W przedstawionej wyżej sytuacji podatnik-sprzedawca dysponuje wynagrodzeniem (z tytułu wszystkich zrealizowanych dostaw), które jest następnie pomniejszone o udzieloną premię pieniężną, wywołującą efekt ekonomiczny analogiczny jak w sytuacji udzielenia rabatu, co winno zostać uwzględnione poprzez obniżenie podstawy opodatkowania zgodnie z art. 29 ust. 4 ustawy, w przeciwnym bowiem razie dojdzie do naruszenia zasady neutralności podatku VAT.

Reasumując, przedmiotowe premie, których udziela Wnioskodawca na rzecz nabywców swoich towarów (dystrybutorów), stanowią w istocie rabat obniżający wartość konkretnych dostaw udokumentowanych poszczególnymi fakturami - zgodnie z art. 29 ust. 4 ustawy - zmniejszający podstawę opodatkowania.

Zgodnie z art. 106 ust. 1 ustawy - podatnicy, o których mowa w art. 15, są obowiązani wystawić fakturę stwierdzającą w szczególności dokonanie sprzedaży, datę dokonania sprzedaży, cenę jednostkową bez podatku, podstawę opodatkowania, stawkę i kwotę podatku, kwotę należności oraz dane dotyczące podatnika i nabywcy, z zastrzeżeniem ust. 1a, 2, 4 i 5 oraz art. 119 ust. 10 i art. 120 ust. 16.

Ogólne regulacje dotyczące danych, jakie powinny zawierać faktury, w tym faktury korygujące, zostały określone, na podstawie delegacji ustawowej zawartej w art. 106 ust. 8 ustawy, treścią rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 28 marca 2011 r. w sprawie zwrotu podatku niektórym podatnikom, wystawiania faktur, sposobu ich przechowywania oraz listy towarów i usług, do których nie mają zastosowania zwolnienia od podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 68, poz. 360 z późn. zm.).

Wskazać należy, że z dniem 1 stycznia 2013 r. weszło w życie rozporządzenie Ministra Finansów z dnia 11 grudnia 2012 r. zmieniające ww. rozporządzenie w sprawie zwrotu podatku niektórym podatnikom, wystawiania faktur, sposobu ich przechowywania oraz listy towarów i usług, do których nie mają zastosowania zwolnienia od podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2012 r. poz. 1428), zwanego dalej rozporządzeniem.

I tak, w myśl § 4 ust. 1 rozporządzenia, fakturę wystawia:

Faktury mogą również wystawiać zarejestrowani podatnicy VAT zwolnieni - § 4 ust. 2 rozporządzenia.

Jak stanowi § 5 ust. 1 rozporządzenia - faktura stwierdzająca dokonanie sprzedaży powinna zawierać co najmniej:

Zgodnie z § 13 ust. 1 rozporządzenia - w przypadku gdy po wystawieniu faktury udzielono rabatów określonych w art. 29 ust. 4 ustawy, podatnik udzielający rabatu wystawia fakturę korygującą tę fakturę.

Jak wynika z § 13 ust. 2 rozporządzenia - w przypadku gdy podatnik udziela rabatu w odniesieniu do jednej lub więcej dostaw towarów lub usług, faktura korygująca powinna zawierać:

Na podstawie § 13 ust. 3 rozporządzenia - w przypadku gdy podatnik udziela rabatu w odniesieniu do wszystkich dostaw towarów lub usług dokonanych dla jednego odbiorcy w danym okresie, faktura korygująca powinna zawierać:

W oparciu o § 13 ust. 4 rozporządzenia - jeżeli rabat dotyczy sprzedaży opodatkowanej różnymi stawkami, kwotę rabatu oraz kwotę zmniejszenia podatku należnego, o których mowa w ust. 2 i 3, podaje się w podziale na kwoty dotyczące poszczególnych stawek podatku.

W myśl § 13 ust. 5 rozporządzenia - przepisy ust. 1 i 2 stosuje się odpowiednio w przypadku:

W oparciu o § 13 ust. 8 rozporządzenia - faktury korygujące powinny zawierać wyraz "KOREKTA" albo wyraz "FAKTURA KORYGUJĄCA".

Jak wskazał Wnioskodawca, w celu udokumentowania premii pieniężnych (bonusów, gratyfikacji finansowej) dotyczących obrotu zrealizowanego w roku 2012 r. wystawił swoim klientom na początku roku 2013 zbiorcze faktury korygujące sprzedaż, zgodnie z § 13 rozporządzenia Ministra Finansów z 28 marca 2011 r. w sprawie m.in. wystawiania faktur.

Odnosząc się do powyższego należy wskazać, że z uwagi na fakt, że celem wystawienia faktury korygującej jest doprowadzenie faktury pierwotnej do stanu odpowiadającego rzeczywistości, nie ma przeszkód, aby wystawić zbiorczą fakturę korygującą do co najmniej kilku faktur dokumentujących pierwotną sprzedaż. A zatem, dopuszczalne jest udokumentowanie udzielonych nabywcom towarów (za osiągnięcie określonego poziomu obrotów w danym przedziale czasowym) rabatów za pomocą zbiorczych faktur korygujących. Na takich fakturach powinny być podane jednak wszystkie informacje określone przepisami prawa, tj. w cyt. wyżej § 13 ww. rozporządzenia.

Reasumując, przyznane przez Spółkę premie pieniężne (bonusy, gratyfikacja finansowa) nabywcom swoich towarów, powinny być dokumentowane fakturami korygującymi sprzedaż (mogą być zbiorcze), wystawionymi przez Wnioskodawcę - pod warunkiem, że faktury te będą zawierały wszystkie elementy, o których mowa w § 13 rozporządzenia w sprawie zwrotu podatku niektórym podatnikom, wystawiania faktur, sposobu ich przechowywania oraz listy towarów i usług, do których nie mają zastosowania zwolnienia od podatku od towarów i usług.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu, ul. Ratajczaka 10/12, 61-815 Poznań, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację - w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.