ILPP2/443-909/08-2/SJ - Dostawa towarów na rzecz kontrahenta austriackiego poprzez skład konsygnacyjny.

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki z o.o., przedstawione we wniosku z dnia 30 września 2008 r. (data wpływu 6 października 2008 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie dostawy towarów na rzecz kontrahenta austriackiego poprzez skład konsygnacyjny - jest prawidłowe.

W dniu 6 października 2008 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie dostawy towarów na rzecz kontrahenta austriackiego poprzez skład konsygnacyjny.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe.

Spółka w ramach zawartej z kontrahentem umowy będzie dostarczać wytworzone wyroby na terytorium Austrii. Dostawa towarów dokonywana będzie do położonego na terytorium Austrii, prowadzonego przez kontrahenta Wnioskodawcy magazynu. Zgodnie z postanowieniami dokonanymi pomiędzy stronami umowy, umieszczone przez Zainteresowanego w magazynie towary pozostaną jego własnością aż do czasu pobrania odpowiedniej partii towaru przez kontrahenta (nabywcę) lub upływu terminu 60 dni, po którym towar przechodzi na własność spółki austriackiej. Dokonujący dostaw (Spółka) jak i odbiorca (nabywca) towaru są zarejestrowanymi podatnikami podatku VAT na terytorium swoich krajów członkowskich UE oraz posiadają nadany im przez władze skarbowe numer indentyfikacyjny dla celów transakcji wewnątrzwspólnotowych.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Jak należy zakwalifikować opisany we wniosku sposób dostaw towarów wykonywany przez Spółkę na rzecz kontrahenta austriackiego poprzez skład konsygnacyjny, mając na uwadze brzmienie obowiązujących przepisów ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.), czy traktować jako WDT przemieszczenie towarów należących do Spółki celem późniejszego ich wykorzystania (dostawy towarów) na terytorium Austrii.

Zdaniem Wnioskodawcy, opisany we wniosku sposób dostawy towarów powinien zostać zakwalifikowany jako wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów (WDT) z przemieszczeniem towarów należących do Spółki.

Zgodnie z obowiązującymi przepisami z zakresu podatku VAT, przez WDT rozumie się wywóz towarów z terytorium kraju w wykonaniu czynności dostawy towarów na terytorium państwa członkowskiego inne niż terytorium kraju.

Co do zasady WDT podlega opodatkowaniu stawką VAT w wysokości 0 % pod warunkiem, że zarówno dokonujący dostawy jak i odbiorca towaru są zarejestrowanymi podatnikami VAT na terytorium swoich krajów członkowskich UE oraz posiadają nadany im przez władze skarbowe numer indentyfikacyjny dla celów transakcji wewnątrzwspólnotowych. W celu zastosowania 0 % stawki VAT konieczne jest także spełnienie określonych warunków dokumentacyjnych dla dokonanej dostawy, tzn. dokonujący WDT powinien posiadać przed złożeniem deklaracji podatkowej za dany okres rozliczeniowy dowody, że towary będące przedmiotem WDT zostały wywiezione z terytorium kraju i dostarczone do nabywcy na terytorium państwa członkowskiego inne niż terytorium kraju. W omawianym przypadku takimi dowodami będą:

Zdaniem Spółki, obowiązek podatkowy w omawianym przypadku powstanie z dniem wystawienia przez nią faktury. W przypadku braku faktury dokumentującej dostawę (pobranie) towaru, obowiązek podatkowy powstanie 15. dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym dokonano pobrania towaru przez nabywcę z magazynu konsygnacyjnego.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z przepisem art. 5 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu ww. podatkiem, podlegają:

Przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel - art. 7 ust. 1 ustawy.

W myśl art. 13 ust. 1 ustawy, przez wewnątrzwspólnotową dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 5, rozumie się wywóz towarów z terytorium kraju w wykonaniu czynności określonych w art. 7 na terytorium państwa członkowskiego inne niż terytorium kraju, z zastrzeżeniem ust. 2-8.

Przepis ust. 1 stosuje się pod warunkiem, że nabywca towarów jest podatnikiem podatku od wartości dodanej zidentyfikowanym na potrzeby transakcji wewnątrzwspólnotowych na terytorium państwa członkowskiego innym niż terytorium kraju - art. 13 ust. 2 pkt 1 ustawy.

Za wewnątrzwspólnotową dostawę towarów uznaje się również przemieszczenie przez podatnika, o którym mowa w art. 15, lub na jego rzecz towarów należących do jego przedsiębiorstwa z terytorium kraju na terytorium państwa członkowskiego inne niż terytorium kraju, które zostały przez tego podatnika na terytorium kraju w ramach prowadzonego przez niego przedsiębiorstwa wytworzone, wydobyte, nabyte, w tym również w ramach wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów, albo sprowadzone na terytorium kraju w ramach importu towarów, jeżeli mają służyć czynnościom wykonywanym przez niego jako podatnika na terytorium tego innego państwa członkowskiego (art. 13 ust. 3 ustawy).

Ponadto, zgodnie z ust. 6 cyt. artykułu, wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów występuje, jeżeli dokonującym dostawy jest podatnik, o którym mowa w art. 15, który zgłosił zamiar dokonywania wewnątrzwspólnotowych dostaw towarów i został zarejestrowany jako podatnik VAT UE zgodnie z art. 97, z zastrzeżeniem ust. 7.

W art. 22 ust. 1 pkt 1 ustawy wskazano, iż miejscem dostawy towarów wysyłanych lub transportowanych przez dokonującego ich dostawy, ich nabywcę lub przez osobę trzecią jest miejsce, w którym towary znajdują się w momencie rozpoczęcia wysyłki lub transportu do nabywcy. Dla towarów niewysyłanych ani nietransportowanych, w myśl art. 22 ust. 1 pkt 3 ustawy, miejscem dostawy jest miejsce, w którym towary znajdują się w momencie dostawy.

Przywołane powyżej przepisy wskazują, że jeżeli wywóz towarów następuje w wyniku dokonania transakcji z ustalonym nabywcą, w celu przeniesienia na konkrety podmiot prawa do dysponowania wywożonym towarem jak właściciel, zachodzi wówczas transakcja WDT w sprzedaży, której po stronie nabywcy odpowiada wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów w zakupie. Natomiast, gdy dla wywożonych towarów nie jest jeszcze znany nabywca lub towary mają służyć innym niż ich dostawa czynnościom, wówczas występuje u podatnika WDT w przemieszczeniu towarów, której odpowiada wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów przez ten sam podmiot na terytorium państwa członkowskiego zakończenia transportu lub wysyłki.

Z opisanego we wniosku zdarzenia przyszłego wynika, że Spółka zamierza dostarczać wytworzone wyroby do magazynu konsygnacyjnego położonego na terytorium Austrii i prowadzonego przez kontrahenta Wnioskodawcy. Zarówno Zainteresowany jak i nabywa towaru są zarejestrowanymi podatnikami podatku VAT na terytorium swoich krajów członkowskich UE oraz posiadają nadany im przez władze skarbowe numer identyfikacyjny dla celów transakcji wewnątrzwspólnotowych. Jak wynika z ustaleń pomiędzy Spółką a jej austriackim kontrahentem, w okresie w którym towary są składowane w magazynie, prawo do rozporządzania nimi przysługiwać będzie Zainteresowanemu. Prawo to przechodzić będzie na kontrahenta (nabywcę) z momentem pobrania przez niego odpowiedniej partii towaru z magazynu lub po upływie terminu 60 dni.

Aby zgodnie z art. 13 ust. 3 ustawy, przemieszczenie własnych towarów z Polski na terytorium innego państwa członkowskiego uznać za WDT, konieczne jest łączne zaistnienie następujących przesłanek przewidzianych w ustawie:

W przedmiotowej sprawie nie znajdzie zastosowania art. 13 ust. 3 ustawy, ponieważ dla wywożonych przez Spółkę towarów, które będą dostarczane przez nią do magazynu położonego na terytorium innego państwa członkowskiego UE, będzie znany nabywca tego towaru.

Przemieszczenie własnych towarów z terytorium Polski do składu konsygnacyjnego na terytorium innego kraju Unii Europejskiej (Austrii) przez Wnioskodawcę na rzecz z góry ustalonego nabywcy (kontrahenta) oraz uzyskanie przez kontrahenta austriackiego prawa do rozporządzania towarami jak właściciel - do którego dojdzie w momencie pobrania towaru z magazynu przez tego kontrahenta lub po upływie 60 dni - będzie stanowić wewnątrzwspólnotową dostawę towarów, zgodnie z art. 13 ust. 1 ustawy. Zostaną bowiem spełnione łącznie dwa warunki, zawarte w ww. przepisie, pozwalające na uznanie danej czynności za wewnątrzwspólnotową dostawę towarów, tekst jedn. przemieszczenie towarów na terytorium innego kraju UE na rzecz podatnika podatku od wartości dodanej oraz przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel.

W myśl art. 106 ust. 1 ustawy, podatnicy o których mowa w art. 15, są obowiązani wystawić fakturę stwierdzająca w szczególności dokonanie sprzedaży, datę dokonania sprzedaży, cenę jednostkową bez podatku, podstawę opodatkowania, stawkę i kwotę podatku, kwotę należności oraz dane dotyczące podatnika i nabywcy (...).

Natomiast obowiązek podatkowy w wewnątrzwspólnotowej dostawie towarów powstaje, zgodnie z art. 20 ust. 1 i ust. 2 ustawy, 15. dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym dokonano dostawy towarów (...), a w przypadku gdy przed upływem tego terminu podatnik wystawił fakturę, obowiązek podatkowy powstaje z chwilą wystawienia faktury.

Zgodnie z art. 41 ust. 3 ustawy, w wewnątrzwspólnotowej dostawie towarów stawka podatku wynosi 0 %, z zastrzeżeniem art. 42.

Natomiast stosownie do art. 42 ust. 1 ustawy, wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów podlega opodatkowaniu według stawki 0 %, pod warunkiem że:

Zatem, aby podatnik miał prawo rozliczyć daną sprzedaż jako wewnątrzwspólnotową dostawę towarów, powinien posiadać w swojej dokumentacji wiarygodne dowody potwierdzające wywóz towarów z terytorium kraju i ich dostarczenie do innego państwa członkowskiego.

Biorąc pod uwagę opis zdarzenia przyszłego oraz powołane przepisy należy stwierdzić, iż planowana przez Spółkę dostawa towarów na rzecz kontrahenta austriackiego poprzez skład konsygnacyjny, stanowić będzie wewnatrzwspólnotową dostawę towarów, o której mowa w art. 13 ust. 1 ustawy. Wnioskodawca będzie miał prawo do zastosowania 0 % stawki podatku do tych transakcji, przy spełnieniu warunków, określonych przepisami art. 42 ustawy oraz obowiązany będzie do wystawienia faktury dokumentującej WDT na rzecz swojego kontrahenta.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu, ul. Św. Mikołaja 78/79, 50-126 Wrocław po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.