ILPP2/443-86/08-4/EWW - Dokumentowanie wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów.

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki z o.o., przedstawione we wniosku z dnia 21 stycznia 2008 r. (data wpływu 24 stycznia 2008 r.), uzupełnionym pismem z dnia 12 marca 2008 r. (data wpływu 14 marca 2008 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów oraz faktur dokumentujących ww. nabycie - jest prawidłowe.

W dniu 24 stycznia 2008 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów oraz faktur dokumentujących ww. nabycie.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

Wnioskodawca będący firmą polską kupił bezpośrednio od firmy norweskiej surowiec na warunkach handlowych DDP, za co otrzymał fakturę sprzedaży w EUR (Warunki DDP oznaczają, że sprzedawca ponosi koszty związane z towarem do momentu, gdy zostanie on postawiony do dyspozycji kupującego w oznaczonym miejscu przeznaczenia i w uzgodnionym terminie, sprzedawca ponosi także koszty transportu i koszty formalności celnych, tj.: cło, podatki i inne opłaty). Surowiec został przywieziony statkiem przez Norwegów do portu w Holandii, tam została zakończona procedura celna, a surowiec został pozostawiony do dyspozycji Zainteresowanego w wynajmowanym przez niego magazynie w Holandii. Wnioskodawca będzie składować surowiec w holenderskim magazynie i ściągać go partiami do Polski wg własnych potrzeb.

W związku z powyższym zadano następujące pytania.

Czy opisane zdarzenie ma odzwierciedlenie w przepisach o podatku od towarów i usług tylko jako wewnątrzwspólnotowe nabycie (w momencie przetransportowania tego surowca z Holandii do Polski). Na jakiej podstawie Wnioskodawca wystawi fakturę wewnętrzną, skoro faktura sprzedaży jest od firmy norweskiej i nie posiada unijnego Nr NIP.

Zdaniem Wnioskodawcy, powyższa sytuacja powinna zostać wykazana w deklaracji VAT 7 jako wewnątrzwspólnotowe nabycie dopiero w momencie przetransportowania surowca z terytorium Holandii do Polski. Skoro Zainteresowany otrzymał już wcześniej fakturę sprzedaży od dostawcy norweskiego (będzie ona tylko podstawą do zapłaty za towar) i nie będzie miał przy transporcie poszczególnych partii surowca do Polski faktury z unijnym Nr NIP, wobec czego obowiązek podatkowy powstanie w tym przypadku 15. dnia następnego miesiąca po dostawie towaru do Polski. Na tej podstawie Wnioskodawca wystawi fakturę wewnętrzną przeliczając wartość w EUR na PLN po średnim kursie NBP z 15. dnia m-ca po dostawie. Transakcję należy także wykazać w deklaracji kwartalnej VAT UE, dołączając stosowne wyjaśnienie z powodu braku NIP UE dostawcy.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.) zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, podlegają:

Na podstawie art. 2 pkt 7 ustawy, przez import towarów rozumie się przywóz towarów z terytorium państwa trzeciego na terytorium kraju.

W myśl art. 36 ust. 1 i 2 ustawy, w przypadku gdy towary zostaną objęte, na terytorium państwa członkowskiego innym niż terytorium kraju, procedurą składu celnego, tranzytu, odprawy czasowej z całkowitym zwolnieniem od należności celnych przywozowych, uszlachetniania czynnego w systemie zawieszeń i towary te przestaną podlegać tym procedurom na terytorium kraju, uważa się, iż import tych towarów będzie dokonany na terytorium kraju.

Natomiast, gdy towary zostaną objęte, na terytorium kraju, procedurą składu celnego, tranzytu, odprawy czasowej z całkowitym zwolnieniem od należności celnych przywozowych, uszlachetniania czynnego w systemie zawieszeń i towary te przestaną podlegać tym procedurom na terytorium państwa członkowskiego innym niż terytorium kraju, uważa się, iż import tych towarów nie będzie dokonany na terytorium kraju.

W przypadku, gdy procedura celna dotycząca towarów przywożonych z terytorium państwa trzeciego następuje na terytorium innego niż Polska państwa członkowskiego, nie dochodzi do importu towarów w rozumieniu przepisów ustawy o podatku od towarów i usług.

Na podstawie art. 9 ust. 1 ustawy, przez wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 4, rozumie się nabycie prawa do rozporządzania jak właściciel towarami, które w wyniku dokonanej dostawy są wysyłane lub transportowane na terytorium państwa członkowskiego inne niż terytorium państwa członkowskiego rozpoczęcia wysyłki lub transportu przez dokonującego dostawy, nabywcę towarów lub na ich rzecz.

W myśl art. 11 ust. 1 ustawy, przez wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów za wynagrodzeniem, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 4, rozumie się również przemieszczenie towarów przez podatnika podatku od wartości dodanej lub na jego rzecz, należących do tego podatnika, z terytorium państwa członkowskiego innego niż terytorium kraju na terytorium kraju, jeżeli towary te zostały przez tego podatnika na terytorium tego innego państwa członkowskiego w ramach prowadzonego przez niego przedsiębiorstwa wytworzone, wydobyte, nabyte, w tym również w ramach wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów, albo zaimportowane, i towary te mają służyć czynnościom wykonywanym przez niego jako podatnika na terytorium kraju.

Zatem przywiezienie do kraju towaru, jeżeli został on uprzednio zaimportowany do Holandii w ramach prowadzonego przedsiębiorstwa, będzie dla Wnioskodawcy wewnątrzwspólnotowym nabyciem towarów pod warunkiem, iż towar ten będzie służyć czynnościom wykonywanym przez niego jako podatnika od towarów i usług na terytorium Polski. W takiej sytuacji czynność ta podlegać będzie opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług na terytorium Polski, według stawek właściwych dla nabytych towarów.

Zgodnie z przepisem art. 106 ust. 7 ustawy w przypadku czynności wymienionych w art. 7 ust. 2 i art. 8 ust. 2, wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów, dostawy towarów, dla której podatnikiem jest ich nabywca, oraz importu usług wystawiane są faktury wewnętrzne; za dany okres rozliczeniowy podatnik może wystawić jedną fakturę dokumentującą te czynności dokonane w tym okresie (...).

Artykuł 20 ust. 5 ustawy określa, iż w wewnątrzwspólnotowym nabyciu towarów obowiązek podatkowy powstaje 15. dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym dokonano dostawy towaru będącego przedmiotem wewnątrzwspólnotowego nabycia, z zastrzeżeniem ust. 6-9.

Uznając, iż przedmiotowa transakcja spełnia definicję wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów, zgodnie z art. 11 ust. 1 ustawy, Zainteresowany winien udokumentować jej rozliczenie na podstawie faktury wewnętrznej w miesiącu, w którym powstał obowiązek podatkowy. Jak wskazuje przytoczony przepis, w przedmiotowym stanie faktycznym, obowiązek ten powstaje 15. dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym miał miejsce przywóz towarów do kraju. Zastosowanie zasady ogólnej wskazane jest z uwagi na fakt, iż takiemu przemieszczeniu towarów nie towarzyszy faktura handlowa.

Wskazując art. 31 ust. 5 ustawy, w przypadku wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów, o którym mowa w art. 11, podstawą opodatkowania jest cena nabycia, a jeżeli cena nabycia nie istnieje - koszt ich wytworzenia. Przepisy ust. 2 i 3 stosuje się odpowiednio.

Za podstawę opodatkowania przedmiotowego przemieszczenia należących do Wnioskodawcy surowców z terytorium Holandii na teren kraju, należałoby uznać cenę nabycia tych towarów, a więc cenę określoną w fakturze wystawionej przez podmiot norweski, który sprzedał Zainteresowanemu ten surowiec. Tak określona podstawa opodatkowania obejmuje też podatki, cła, opłaty i inne należności o podobnym charakterze związane z nabyciem towarów, z wyjątkiem podatku. Zaznaczyć trzeba, iż podstawę wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów powiększają tylko takie wydatki dodatkowe, które są pobierane od nabywcy wewnątrzwspólnotowego przez dostawcę.

Zatem, Wnioskodawca powinien dokonać rozliczenia wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów, zdefiniowanego zgodnie z art. 11 ust. 1 ustawy, na podstawie wystawionej faktury wewnętrznej w deklaracji VAT-7 w miesiącu, w którym powstał obowiązek podatkowy oraz uwzględnić omawianą transakcję w informacji podsumowującej o dokonanych wewnątrzwspólnotowych dostawach/nabyciach towarów VAT UE.

Tut. Organ dodatkowo informuję, iż niespełnienie przez Zainteresowanego warunków wynikających z art. 11 ust. 1 ustawy, nie pozwala na uznanie przemieszczenia towarów z terytorium Holandii na terytorium kraju za wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów, w myśl powołanego przepisu. W związku z powyższym, czynność ta byłaby wykluczona spod działania przepisów ustawy o podatku od towarów i usług i niepodległa opodatkowaniu tym podatkiem na terytorium kraju.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem.

Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.