ILPP2/443-847/11-4/KŁ

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Pani, przedstawione we wniosku z dnia 23 maja 2011 r. (data wpływu 25 maja 2011 r.), uzupełnionym pismem z dnia 11 sierpnia 2011 r. (data wpływu 16 sierpnia 2011 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania dostawy nieruchomości niezabudowanej - jest prawidłowe.

W dniu 25 maja 2011 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania dostawy nieruchomości niezabudowanej. Pismem z dnia 11 sierpnia 2011 r. doprecyzowano opisane zdarzenie przyszłe.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe.

W grudniu 2005 r. Wnioskodawczyni otrzymała od ojca w drodze darowizny dwie niezabudowane nieruchomości (działka nr 60 oraz działka nr 62, o powierzchni odpowiednio 0,7417 ha oraz 0,5278 ha) w B.

W grudniu 2010 r. w planie miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego zmieniono status gruntów na grunty rolne pod zabudowę jednorodzinną (poprzednio grunty rolne pod zabudowę wielorodzinną, jednorodzinną i komercyjne). Ostatnio Wnioskodawczyni postanowiła sprzedać działki będące jej własnością. Ponieważ są to dwie nieruchomości o stosunkowo dużej powierzchni, trudno znaleźć jednego kupca na całość. Dlatego Zainteresowana postanowiła podzielić nieruchomości na mniejsze działki (łącznie na około dziesięć działek) i sprzedać je. Obecnie Wnioskodawczyni zamierza rozpocząć proces dzielenia dwóch działek na mniejsze.

Pismem z dnia 11 sierpnia 2011 r. uzupełniono przedstawione zdarzenie przyszłe o następujące informacje:

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy sprzedaż działek nabytych w drodze darowizny przez osobę fizyczną, która nie prowadzi działalności gospodarczej, podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Zdaniem Wnioskodawczyni, sprzedając działki nabyte w drodze darowizny nie można stwierdzić, że jest ona płatnikiem VAT, ponieważ nie prowadzi działalności gospodarczej w żadnej formie. Z tego powodu nie można stwierdzić, że wykorzystuje ww. nieruchomości do prowadzenia działalności gospodarczej i sprzeda je w ramach prowadzonej działalności gospodarczej. W konsekwencji Zainteresowana nie sprzedaje wspomnianej nieruchomości w ramach działalności gospodarczej ale jako osoba fizyczna rozporządzająca swoim prywatnym majątkiem.

Nic nie wskazuje na to, aby Wnioskodawczyni działała w charakterze handlowca, gdy będzie dokonywać sprzedaży gruntu. Nie nabyła gruntu w celu odsprzedaży ponieważ pochodzi on z majątku prywatnego otrzymanego w formie darowizny. Sprzedając przedmiotowy grunt Wnioskodawczyni korzysta z przysługującego jej prawa do rozporządzania własnym majątkiem, a zatem czynność ta nie oznacza wykonywania działalności gospodarczej w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy o podatku od towarów i usług. Jeżeli dana czynność wykonana została poza zakresem działań producenta, handlowca, usługodawcy, pozyskującego zasoby naturalne, rolnika czy wykonującego wolny zawód, to z tytułu wykonania takiej czynności Wnioskodawczyni nie może być uznana za podatnika VAT i to bez względu na to, czy czynność tę wykona jednorazowo ale w okolicznościach wskazujących na zamiar wykonywania czynności w sposób częstotliwy, czy tez wielokrotnie.

Przepisy art. 15 ust. 1 i 2 ustawy o VAT powinny być rozumiane w ten sposób, że warunkiem uznania że dany podmiot działa w charakterze podatnika podatku od towarów i usług jest ustalenie, że działa on jako producent, handlowiec, usługodawca pozyskujący zasoby naturalne, rolnik lub jako osoba wykonująca wolny zawód.

Aby dostawę towarów uznać za działalność gospodarczą należy wykazać, że w momencie jej realizacji dana osoba działając w charakterze producenta, handlowca lub usługodawcy miała zamiar dokonywać takich czynności wielokrotnie, a wykorzystywane przez nią towary czy usługi zostały nabyte w celu wykorzystania ich do wykonywania tej czynności. Jeśli Zainteresowana dokonuje sprzedaży majątku w warunkach nie wskazujących na zamiar ich powtarzania i nadania im zorganizowanego charakteru działalności gospodarczej w rozumieniu ustawy o podatku od towarowi usług - tzn. jeśli Wnioskodawczyni zamiarem nie jest stała zorganizowana sprzedaż działek budowlanych, a jedynie sprzedaż działek powstałych w wyniku podziału nieruchomości to czynność ta nie będzie podlegała podatkowi od towarów i usług. Nie jest bowiem działalnością handlową sprzedaż majątku osobistego który nie został nabyty w celu jego sprzedaży. Sprzedaż - nawet kilkukrotna - przedmiotów z majątku prywatnego osoby fizycznej, które nie są związane z działalnością gospodarczą oraz nie były nabyte w celu ich odsprzedaży nie ma charakteru handlowego podlegającego opodatkowaniu.

Ponadto, dla rozstrzygnięcia o ewentualnym statusie Wnioskodawczyni jako podatnika VAT konieczne jest ustalenie i ocena okoliczności nabycia gruntu. W przypadku Zainteresowanej działki zostały darowane a nie nabyte przez nią w celu odsprzedaży z zyskiem. Nie można ich zatem traktować jako inwestycji, gdyż Wnioskodawczyni nie nabyła ich z zamiarem odsprzedaży i osiągnięcia zysku.

W świetle powyższych argumentów sprzedaży przedmiotowych działek nie można uznać za działalnością handlową, a zatem i gospodarczą w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy o podatku od towarów i usług. Dlatego sprzedaż ww. działek otrzymanych przez Wnioskodawczynię w drodze darowizny nie podlega opodatkowaniu podatkiem VAT.

Należy wskazać, że do takich samych wniosków doszedł Naczelny Sąd Administracyjny w wyroku z dnia 29 października 2007 r. wydanym w składzie siedmiu sędziów sygn. akt I FPS 3/07 (LEX nr 304985 oraz M.Podat. 2007/12/2, PP 2008/2/42), a także Urząd Skarbowy w Wołominie (2007.03.19, sygn. 1442/TP/443-521/JK/07) oraz Izba Skarbowa w Warszawie Ośrodek Zamiejscowy w Ciechanowie (2007.03.15, sygn. 1461/DCi-ll/443-41/07/SG).

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawczyni w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, podlegają:

Pod pojęciem towaru - w myśl art. 2 pkt 6 ustawy - rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Przepis art. 7 ust. 1 ustawy stanowi, iż przez dostawę, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...).

Nie każda jednak czynność stanowiąca dostawę w rozumieniu art. 7 ustawy podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Aby dana czynność podlegała opodatkowaniu podatkiem VAT, musi być wykonana przez podatnika.

Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne nie mające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Działalność gospodarcza - ust. 2 powołanego artykułu - obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody, również wówczas, gdy czynność została wykonana jednorazowo w okolicznościach wskazujących na zamiar wykonywania czynności w sposób częstotliwy. Działalność gospodarcza obejmuje również czynności polegające na wykorzystaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Aby zatem dostawę towarów (nawet jednorazową) uznać za działalność gospodarczą, należy wykazać, że w momencie jej realizacji podatnik działając w charakterze producenta, handlowca lub usługodawcy, miał zamiar dokonywać takich czynności wielokrotnie, a wykorzystywane przez niego towary czy usługi zostały nabyte w celu spożytkowania ich do wykonywania tej czynności.

Z przedstawionego we wniosku opisu zdarzenia przyszłego wynika, iż Wnioskodawczyni w grudniu 2005 r. otrzymała od ojca w drodze darowizny dwie niezabudowane nieruchomości. W grudniu 2010 r. w miejscowym planie zagospodarowania przestrzennego zmieniono status gruntów na grunty rolne pod zabudowę jednorodzinną. Obecnie Zainteresowana postanowiła podzielić nieruchomość na mniejsze działki (łącznie na około dziesięć działek) i sprzedać je. Wnioskodawczyni nie była i nie jest rolnikiem ryczałtowym, nie dokonywała sprzedaży produktów rolnych, pochodzących z przedmiotowych nieruchomości. Ponadto, nie jest zarejestrowanym, czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług i nie prowadzi działalności gospodarczej w żadnym zakresie. Przedmiotowe niezabudowane nieruchomości nie były w żaden sposób przez Wnioskodawczynię wykorzystywane od momentu darowizny i nie były udostępniane na podstawie umów cywilnoprawnych. Zainteresowana nie ponosiła żadnych innych nakładów na przedmiotowe działki, nie zbywała i nie ma zamiaru zbycia żadnych innych należących do niej nieruchomości.

Mając na względzie powołane przepisy prawa oraz opis sprawy wskazać należy, iż w przedmiotowej sprawie brak jest przesłanek pozwalających uznać, że dokonująca dostawy opisanych działek Wnioskodawczyni wystąpi w charakterze podatnika. Zainteresowana nie wykorzystywała nieruchomości w działalności gospodarczej także rolniczej, nie udostępniała gruntu osobom trzecim. Uwzględniając ponadto fakt otrzymania gruntu w drodze darowizny stwierdzić należy, iż nic nie wskazuje na to aby nabyciu nieruchomości towarzyszył zamiar jej późniejszego zbycia oraz wykorzystywania w sposób ciągły dla celów zarobkowych. Zatem Zainteresowana sprzedając powstałe po podziale gruntu działki, będzie korzystała z przysługującego prawa do rozporządzania własnym majątkiem, co nie stanowi wykonywania działalności gospodarczej w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy. Brak tego statusu pozbawia Wnioskodawczynię cech podatnika podatku VAT, o którym mowa w art. 15 ust. 1 ustawy, a dostawę działek cech czynności opodatkowanej, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy.

Reasumując, Wnioskodawczyni w związku z planowaną sprzedażą powstałych po podziale nieruchomości działek nie wystąpi w roli podatnika podatku od towarów i usług, a w konsekwencji nie dokona czynności podlegającej opodatkowaniu.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawczynię i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu, ul. Św. Mikołaja 78/79, 50-126 Wrocław po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.