ILPP2/443-819/13-4/SJ

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 749 z późn. zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Gminy reprezentowanej przez Radcę Prawnego, przedstawione we wniosku z 27 sierpnia 2013 r. (data wpływu 29 sierpnia 2013 r.) uzupełnionym pismem z 12 listopada 2013 r. (data wpływu 14 listopada 2013 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania podatkiem VAT odpłatnego udostępniania świetlic wiejskich - tzw. udostępnianie komercyjne - jest prawidłowe.

W dniu 29 sierpnia 2013 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania podatkiem VAT odpłatnego udostępniania świetlic wiejskich - tzw. udostępnianie komercyjne. W dniu 8 listopada 2013 r. została uiszczona dodatkowa opłata za wydanie interpretacji indywidualnej.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe.

Gmina jest zarejestrowanym, czynnym podatnikiem VAT.

W latach 2005-2010 Gmina realizowała inwestycje w zakresie budowy i modernizacji świetlic wiejskich na terenie Gminy, w tym m.in. w zakresie budowy świetlic wiejskich (...). Poszczególne obiekty były oddawane do użytkowania odpowiednio w 2007, 2008 i 2010 r. Wartość netto każdej z tych inwestycji przekroczyła 15 tys. PLN. Przedsięwzięcia te realizowane były zarówno ze środków własnych Gminy, jak i z udziałem środków unijnych przyznanych Gminie w formie dotacji m.in. w ramach Programu Rozwoju Obszarów Wiejskich na lata 2007-2013. Ponoszone przez Gminę w tym zakresie wydatki (dalej wydatki inwestycyjne) były dokumentowane przez dostawcóww.ykonawców wystawianymi na Gminę fakturami VAT z wykazanymi na nich kwotami VAT naliczonego.

Budynki świetlic wiejskich, powstałe w efekcie realizacji przedmiotowej inwestycji, są obiektami trwale związanymi z gruntem, wydzielonymi z przestrzeni za pomocą przegród budowlanych posiadającym fundamenty i dach, a więc stanowią budynki w rozumieniu art. 3 pkt 2 ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. - Prawo budowlane (tekst jedn.: Dz. U. z 2010 r. Nr 243, poz. 1623 z późn. zm.).

Ponadto Gmina ponosi także wydatki na utrzymanie przedmiotowych świetlic wiejskich, tj. m.in. koszty energii elektrycznej i wody. Ponoszone przez Gminę w tym zakresie wydatki (dalej: wydatki bieżące) są dokumentowane przez dostawcóww.ykonawców wystawianymi na Gminę fakturami VAT z wykazanymi na nich kwotami VAT naliczonego.

Dotychczas, przedmiotowe świetlice wiejskie były przez Gminę nieodpłatnie udostępnione Centrum Kultury i Promocji (dalej: CKiP). Gmina nie pobierała od CKiP (samorządowej instytucji kultury) żadnego wynagrodzenia za udostępnianie przedmiotowych obiektów i w związku z tym nie wykazywała VAT należnego z tytułu tego udostępniania w składanych deklaracjach VAT-7.

Obecnie jednak Gmina rozważa zmianę w sposobie wykorzystania świetlic wiejskich. Mianowicie Gmina planuje uregulować w drodze Zarządzenia Burmistrza, które zostanie wprowadzone jeszcze w 2013 r., zasady udostępniania świetlic wiejskich i pobierania opłat za udostępnianie świetlic wiejskich od części korzystających.

Zgodnie z zamiarem Gminy, świetlice wiejskie byłyby wykorzystywane przez Gminę zasadniczo w dwojaki sposób, tj. jednocześnie w drodze:

A. Nieodpłatnego udostępniania na cele gminne, tj. np. na rzecz sołectw, dla potrzeb organizowania wyborów, w celach charytatywnych, etc. (dalej: nieodpłatne udostępnianie na cele gminne).

B. Odpłatnego wynajmu w pozostałych godzinach, w szczególności na rzecz podmiotów gospodarczych, np. w celu organizacji pokazów/prezentacji produktów, jak i na rzecz osób fizycznych np. w celu organizacji imprez okolicznościowych (dalej: udostępnianie komercyjne).

Z tytułu udostępniania komercyjnego świetlic wiejskich Gmina zamierza wystawiać faktury VAT (względnie paragony), ujmować je w swych rejestrach sprzedaży oraz deklaracjach VAT i rozliczać VAT należny.

Gmina zaznaczyła, że brak jest możliwości wyznaczania określonych godzin /dni tygodnia/miesiąca, w których świetlice wiejskie byłyby przeznaczone wyłącznie do nieodpłatnego udostępniania na cele gminne oraz odpowiednio do udostępniania komercyjnego. W praktyce nie da się bowiem takiego podziału zapotrzebowania na obie formy udostępniania przewidzieć. Sposób wykorzystywania świetlic wiejskich będzie natomiast samodzielnie/naturalnie regulowany poprzez zapotrzebowanie na obie formy udostępniania tych obiektów.

Powyższe oznacza, że w momencie ponoszenia wydatków na świetlice wiejskie, Gmina nie jest w stanie określić zakresu/podziału, w jakim dany wydatek będzie związany z udostępnianiem komercyjnym oraz nieodpłatnym udostępnianiem na cele gminne. Zależy to bowiem od popytu w danym okresie na tego typu świadczenia i innych okoliczności (np ogłoszenie wyborów).

Czynności związane z administrowaniem świetlicami wiejskimi, tj. np. ich otwieraniem i zamykaniem, czuwaniem nad przestrzeganiem regulaminu, pobieraniem opłat, wystawianiem faktur i/lub paragonów, etc będą wykonywane przez pracowników Gminy lub też zlecone przez Gminę innemu podmiotowi, np. CKiP. Jednakże nawet w tym drugim przypadku czynności te będą wykonywane w imieniu i na rzecz Gminy, tj. w szczególności Gmina będzie widniała jako sprzedawca usług wynajmu świetlicy wiejskiej na wystawianych fakturach VAT (względnie paragonach), Gmina będzie wykazywała te usługi w rejestrach i deklaracjach VAT oraz będzie rozliczała z tego tytułu VAT należny (podobnie jak miałoby to miejsce w przypadku gdyby to Gmina bezpośrednio wynajmowała świetlice wiejskie na rzecz zainteresowanych).

Budowa, modernizacja przedmiotowych świetlic wiejskich oraz ich udostępnianie, zgodnie z art. 7 ust. 1 pkt 9 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (Dz. U. z 2001 r. Nr 142, poz. 1591 z późn zm.), należy do zadań własnych Gminy w zakresie zaspokajania zbiorowych potrzeb wspólnoty w zakresie kultury.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy udostępnianie komercyjne świetlic wiejskich na rzecz zainteresowanych będzie stanowiło po stronie Gminy czynności podlegające opodatkowaniu VAT, niekorzystające ze zwolnienia z VAT.

Zdaniem Wnioskodawcy, udostępnianie komercyjne świetlic wiejskich na rzecz zainteresowanych będzie stanowiło po stronie Gminy czynność podlegającą opodatkowaniu VAT, niekorzystającą ze zwolnienia z VAT.

Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy VAT, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności. Stosownie natomiast do treści art. 15 ust. 6 ww. ustawy, nie uważa się za podatników organów władzy publicznej oraz urzędów obsługujących te organy w zakresie realizowanych zadań nałożonych odrębnymi przepisami prawa, dla realizacji których zostały one powołane, z wyłączeniem czynności wykonywanych na podstawie zawartych umów cywilnoprawnych.

Jako że jednostki samorządu terytorialnego są wyposażone w osobowość prawną oraz w określonym zakresie wykonują samodzielnie działalność gospodarczą w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy o VAT, należy uznać, że spełniają zawartą w tym przepisie definicję podatnika VAT. Oznacza to, że w zakresie czynności cywilnoprawnych dokonywanych przez jednostki samorządu terytorialnego, nawet, gdy dotyczą one zadań własnych gmin, podmioty te powinny być uznawane za podatników VAT. Zatem, w przypadku, gdy Gmina realizuje należące do niej zadania na podstawie umów cywilnoprawnych, tj. na warunkach i w okolicznościach właściwych również dla podmiotów prowadzących działalność gospodarczą - powinna być ona traktowana jako podatnik VAT, gdyż w przedmiotowym zakresie działa ona de facto w sposób analogiczny do tych podmiotów.

Stosownie do art. 5 ust. 1 ustawy o VAT, opodatkowaniu VAT podlegają m.in. odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Jednocześnie, w myśl art. 7 ust. 1 ww. ustawy, przez dostawę towarów rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel. Z kolei zgodnie z art. 8 ust. 1 ustawy o VAT, przez świadczenie usług rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów.

W konsekwencji, mając na uwadze fakt, że tzw. udostępnianie komercyjne (odpłatny wynajem) przez Gminę świetlic wiejskich nie stanowi dostawy towarów, należy wnioskować, że na gruncie ustawy o VAT powinno ono być traktowane jako świadczenie usług w rozumieniu art. 8 ust. 1 tej ustawy.

Jednocześnie, zdaniem Gminy, transakcja ta nie będzie zwolniona z VAT, gdyż ani ustawa o VAT, ani też rozporządzenia wykonawcze nie przewidują w takim przypadku zwolnienia od podatku.

Stanowisko Gminy znajduje potwierdzenie w interpretacjach indywidualnych wydawanych przez Ministra Finansów dla innych gmin, przykładowo w interpretacji indywidualnej z 9 maja 2012 r. sygn. ILPP2/443-153/12-2/MR, w której Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu stwierdził, że: "Biorąc pod uwagę powyższe stwierdzić należy, iż odpłatny wynajem świetlic wiejskich na rzecz zainteresowanych (udostępnianie komercyjne) jest niewątpliwie czynnością cywilnoprawną, dla której Gmina występuje w charakterze podatnika podatku od towarów i usług. Zatem powyższa czynność w świetle ustawy o VAT traktowana będzie jako odpłatne świadczenie usług, opodatkowane na zasadach ogólnych".

Stanowisko takie zostało potwierdzone także w interpretacji indywidualnej Dyrektora Izby Skarbowej w Łodzi z 17 maja 2012 r. sygn. IPTPP1/443-138/12-6/MW, w której Dyrektor potwierdził, że: "świadczone przez Gminę usługi odpłatnego wynajmu świetlic wiejskich w celu organizowania imprez okolicznościowych, będą podlegać opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, na podstawie art. 5 ust. 1 w związku z art. 8 ust. 1 ustawy".

Podobnie Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy w interpretacji indywidualnej z 27 lipca 2012 r. sygn. ITPP2/443-616/12/EK, również potwierdził stanowisko Gminy, zgodnie z którym: "Odpłatne wynajmowanie świetlic wiejskich na rzecz zainteresowanych (udostępnianie komercyjne) podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów usług."

Podobne stanowisko zostało również zaprezentowane w interpretacji indywidualnej z 27 sierpnia 2012 r. sygn. IPTPP1/443-421/12-5/MW, wydanej przez Dyrektora Izby Skarbowej w Łodzi oraz w interpretacji indywidualnej z 9 stycznia 2013 r. sygn. ILPP1/443-950/12-2/NS, wydanej przez Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (tekst jedn.: Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu ww. podatkiem podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy - przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...).

Natomiast w art. 8 ust. 1 ustawy wskazano, że przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (...).

Jak wynika z art. 15 ust. 1 ustawy - podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Działalność gospodarcza - art. 15 ust. 2 ustawy, w brzmieniu obowiązującym od dnia 1 kwietnia 2013 r. - obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Z kolei, stosownie do art. 15 ust. 6 ustawy - nie uznaje się za podatnika organów władzy publicznej oraz urzędów obsługujących te organy w zakresie realizowanych zadań nałożonych odrębnymi przepisami prawa, dla realizacji których zostały one powołane, z wyłączeniem czynności wykonywanych na podstawie zawartych umów cywilnoprawnych.

Oznacza to, że organ będzie uznany za podatnika podatku od towarów i usług w dwóch przypadkach, tj. gdy wykonuje czynności inne niż te, które mieszczą się w ramach jego zadań oraz, gdy wykonuje czynności mieszczące się w ramach jego zadań, ale czyni to na podstawie umów cywilnoprawnych.

Powyższy zapis jest odzwierciedleniem art. 13 obowiązującej od dnia 1 stycznia 2007 r. Dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz.Urz.UE.L Nr 347, poz. 1 z późn. zm.), zgodnie z którym krajowe, regionalne i lokalne organy władzy oraz inne podmioty prawa publicznego nie są uważane za podatników w związku z działalnością, którą podejmują lub transakcjami, których dokonują jako organy władzy publicznej, nawet jeśli pobierają należności, opłaty, składki lub płatności w związku z takimi działaniami lub transakcjami. Jednakże w przypadku, gdy podejmują one takie działania lub dokonują takich transakcji, są uważane za podatników w odniesieniu do tych działań lub transakcji, gdyby wykluczenie ich z kategorii podatników prowadziło do znaczących zakłóceń konkurencji. W każdych okolicznościach podmioty prawa publicznego są uważane za podatników w związku z czynnościami określonymi w załączniku I, chyba, że niewielka skala tych działań sprawia, że mogą być one pominięte.

Ponadto, na podstawie § 13 ust. 1 pkt 12 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 4 kwietnia 2011 r. w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2013 r. poz. 247 z późn. zm.) - zwalnia się od podatku czynności związane z wykonywaniem zadań publicznych nałożonych odrębnymi przepisami, wykonywane w imieniu własnym i na własną odpowiedzialność przez jednostki samorządu terytorialnego, z wyłączeniem czynności wykonywanych na podstawie zawartych umów cywilnoprawnych.

W świetle art. 2 ust. 1 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (tekst jedn.: Dz. U. z 2013 r. poz. 594 z późn. zm.) - gmina wykonuje zadania publiczne w imieniu własnym i na własną odpowiedzialność.

Zgodnie natomiast z art. 6 ust. 1 cyt. ustawy - do zakresu działania gminy należą wszystkie sprawy publiczne o znaczeniu lokalnym, niezastrzeżone ustawami na rzecz innych podmiotów.

Na podstawie art. 7 ust. 1 ww. ustawy - zaspokajanie zbiorowych potrzeb wspólnoty należy do zadań własnych gminy. W szczególności zadania własne obejmują sprawy:

Z opisu sprawy wynika, że Gmina (zarejestrowany, czynny podatnik VAT) w latach 2005-2010 realizowała inwestycje w zakresie budowy i modernizacji świetlic wiejskich na terenie Gminy, w tym m.in. w zakresie budowy świetlic wiejskich w J i D. Poszczególne obiekty były oddawane do użytkowania odpowiednio w 2007, 2008 i 2010 r. Przedsięwzięcia te realizowane były zarówno ze środków własnych Gminy, jak i z udziałem środków unijnych przyznanych Gminie w formie dotacji m.in. w ramach Programu Rozwoju Obszarów Wiejskich na lata 2007-2013. Budynki świetlic wiejskich, powstałe w efekcie realizacji przedmiotowej inwestycji, są obiektami trwale związanymi z gruntem, wydzielonymi z przestrzeni za pomocą przegród budowlanych posiadającym fundamenty i dach, a więc stanowią budynki w rozumieniu art. 3 pkt 2 ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. - Prawo budowlane.

Dotychczas, przedmiotowe świetlice wiejskie były przez Gminę nieodpłatnie udostępnione Centrum Kultury i Promocji (CKiP). Gmina nie pobierała od CKiP (samorządowej instytucji kultury) żadnego wynagrodzenia za udostępnianie przedmiotowych obiektów i w związku z tym nie wykazywała VAT należnego z tytułu tego udostępniania w składanych deklaracjach VAT-7.

Obecnie jednak Gmina rozważa zmianę w sposobie wykorzystania świetlic wiejskich. Mianowicie Gmina planuje uregulować w drodze Zarządzenia Burmistrza, które zostanie wprowadzone jeszcze w 2013 r., zasady udostępniania świetlic wiejskich i pobierania opłat za udostępnianie świetlic wiejskich od części korzystających.

Zgodnie z zamiarem Gminy, świetlice wiejskie byłyby wykorzystywane przez Gminę zasadniczo w dwojaki sposób, tj. jednocześnie w drodze:

A. Nieodpłatnego udostępniania na cele gminne, tj. np. na rzecz sołectw, dla potrzeb organizowania wyborów, w celach charytatywnych, etc. (dalej: nieodpłatne udostępnianie na cele gminne).

B. Odpłatnego wynajmu w pozostałych godzinach, w szczególności na rzecz podmiotów gospodarczych, np. w celu organizacji pokazów/prezentacji produktów, jak i na rzecz osób fizycznych np. w celu organizacji imprez okolicznościowych (dalej: udostępnianie komercyjne).

Z tytułu udostępniania komercyjnego świetlic wiejskich Gmina zamierza wystawiać faktury VAT (względnie paragony), ujmować je w swych rejestrach sprzedaży oraz deklaracjach VAT i rozliczać VAT należny.

Czynności związane z administrowaniem świetlicami wiejskimi, tj. np. ich otwieraniem i zamykaniem, czuwaniem nad przestrzeganiem regulaminu, pobieraniem opłat, wystawianiem faktur i/lub paragonów, etc będą wykonywane przez pracowników Gminy lub też zlecone przez Gminę innemu podmiotowi, np. CKiP. Jednakże nawet w tym drugim przypadku czynności te będą wykonywane w imieniu i na rzecz Gminy, tj. w szczególności Gmina będzie widniała jako sprzedawca usług wynajmu świetlicy wiejskiej na wystawianych fakturach VAT (względnie paragonach), Gmina będzie wykazywała te usługi w rejestrach i deklaracjach VAT oraz będzie rozliczała z tego tytułu VAT należny (podobnie jak miałoby to miejsce w przypadku gdyby to Gmina bezpośrednio wynajmowała świetlice wiejskie na rzecz zainteresowanych).

Na podstawie art. 659 § 1 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. - Kodeks cywilny (Dz. U. Nr 16, poz. 93 z późn. zm.), przez umowę najmu wynajmujący zobowiązuje się oddać najemcy rzecz do używania przez czas oznaczony lub nie oznaczony, a najemca zobowiązuje się płacić wynajmującemu umówiony czynsz.

Stosownie do treści powyższego przepisu, oddanie rzeczy innej osobie do używania przez czas oznaczony lub nieoznaczony na podstawie umowy najmu związane jest z wzajemnym świadczeniem najemcy polegającym na zapłacie umówionego czynszu.

Z powyższego wynika, że umówiony między stronami czynsz jest wynagrodzeniem za możliwość korzystania z cudzej własności i stanowi świadczenie wzajemne należne za używanie rzeczy przez jego najemcę.

Wskazać zatem należy, że Gmina wykonując cywilną umowę najmu, świadczy na rzecz najemcy usługi, w rozumieniu przepisów ustawy. W wykonaniu umowy najmu dokonuje bowiem na jego rzecz świadczeń niebędących dostawą towarów. Majątek (świetlice) pozostaje własnością Gminy i wynajmowany jest za odpłatnością, co stanowi przedmiot opodatkowania w rozumieniu art. 5 ust. 1 pkt 1 oraz art. 8 ust. 1 ustawy.

Jednocześnie, powyższe usługi w świetle przepisów ustawy, jak i rozporządzeń wykonawczych, nie są objęte zwolnieniem od podatku od towarów i usług.

W konsekwencji należy stwierdzić, że odpłatne udostępnienie przez Gminę świetlic wiejskich na rzecz zainteresowanych (tzw. udostępnianie komercyjne), stanowić będzie usługę podlegającą opodatkowaniu VAT - na podstawie art. 5 ust. 1 pkt 1 w związku z art. 8 ust. 1 ustawy - niekorzystającą ze zwolnienia od podatku VAT.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Informuje się, że w niniejszej interpretacji załatwiono wniosek w części dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania podatkiem VAT odpłatnego udostępniania świetlic wiejskich na rzecz zainteresowanych (tzw. udostępnianie komercyjne). Natomiast w pozostałym zakresie zostaną wydane odrębne rozstrzygnięcia.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu, ul. Św. Mikołaja 78/79, 50-126 Wrocław po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.