ILPP2/443-809/12-4/MR

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 749) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko, przedstawione we wniosku z dnia 27 lipca 2012 r. (data wpływu 2 sierpnia 2012 r.) uzupełnionym pismem z dnia 24 października 2012 r. (data wpływu 26 października 2012 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania nieodpłatnego przekazania prezentów o małej wartości - jest prawidłowe.

W dniu 2 sierpnia 2012 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania nieodpłatnego przekazania prezentów o małej wartości. Wniosek uzupełniono w dniu 26 października 2012 r. w odpowiedzi na wezwanie tut. Organu z dnia 19 października 2012 r.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawca jest osobą fizyczną prowadzącą jednoosobowo działalność gospodarczą.

Przedsiębiorca prowadzi działalność polegającą na (między innymi) zakupie, magazynowaniu i sprzedaży węgla i koksu. Przedsiębiorca jest autoryzowanym sprzedawcą holdingu węglowego.

Sprzedaż towarów (węgla i koksu), na potrzeby ogrzewania kierowana jest:

Przedsiębiorca w ramach prowadzonej działalności zamierza kupować środek S. - katalizator do spalania sadzy, niepalny, niewybuchowy, stosowanie którego (dodawanie do węgla) powoduje rozwiązanie problemów z czyszczeniem pieca i kominków. Katalizator ten powoduje całkowite dopalanie sadzy w każdym miejscu kotła (palenisko, komora spalania, przewody kominowe). Ponadto, stosowanie S. przy spalaniu węgla eliminuje zanieczyszczenia atmosfery sadzą i emisję tlenku węgla do atmosfery. Wnioskodawca zamierza przekazywać nieodpłatnie ten towar każdemu odbiorcy kupującemu węgiel w ilości równej i większej niż 1 tona w ilości 0,50 kg. Cena zakupu 1 kg wynosi 5,28 zł (cena z m-ca czerwca 2012 r.), czyli odpowiednio cena prezentu wynosić będzie 2,64 zł.

W związku z zamiarem dokonywania nieodpłatnych przekazań tego towaru Przedsiębiorstwo nie będzie prowadziło ewidencji, o której mowa w art. 7 ust. 4 pkt 1 ustawy z 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 z późn. zm.). Jednocześnie Przedsiębiorstwo zamierza korzystać z prawa odliczenia podatku VAT naliczonego związanego z nabyciem towaru-katalizatora do spalania, który następnie będzie przekazywany nieodpłatnie.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy Przedsiębiorstwo Y prawidłowo interpretuje przepisy pod względem podatkowym, uznając, że nieodpłatne wydawanie środka o nazwie S. będzie prezentem o małej wartości i nie będzie miało obowiązku opodatkowania tego towaru podatkiem od towarów i usług na podstawie art. 7 ust. 4 pkt 2 ustawy o VAT, w przypadku gdy jednostkowa cena nabycia towaru, określona w momencie przekazywania towaru nie przekroczy 10 zł.

Zdaniem Wnioskodawcy, Przedsiębiorstwo zakupując S., będzie korzystało z prawa do odliczenia podatku VAT naliczonego na podstawie faktury VAT.

Przedsiębiorstwo dokonując nieodpłatnego przekazania S. nie będzie miało obowiązku naliczania podatku VAT należnego od nieodpłatnego przekazania towarów, których jednostkowa cena nabycia, określona w momencie przekazywania towaru nie przekroczy 10 zł, również w przypadku, jeżeli towary te będą wydawane określonemu podmiotowi w ilości większej niż jedna sztuka.

W tym przypadku, również Przedsiębiorstwo nie będzie miało obowiązku prowadzenia ewidencji pozwalającej na ustalenie tożsamości osób obdarowanych prezentem o małej wartości.

Artykuł 7 ust. 4 pkt 2 ustawy o VAT nie reguluje kwestii jaka ilość prezentów o małej wartości może być przedmiotem jednorazowego przekazania dla określonego podmiotu, ponieważ przesłanką decydującą o zastosowaniu tego przepisu będzie (zdaniem Wnioskodawcy) jednostkowa cena nabycia przekazanych jednorazowo towarów.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (tekst jedn.: Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu tym podatkiem, podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Towarami, w rozumieniu art. 2 pkt 6 ustawy o podatku od towarów i usług, są rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...).

Stosownie do treści art. 7 ust. 2 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się również przekazanie nieodpłatne przez podatnika towarów należących do jego przedsiębiorstwa, w szczególności:

- jeżeli podatnikowi przysługiwało, w całości lub w części, prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przy nabyciu tych towarów.

W myśl art. 7 ust. 3 ustawy, przepisu art. 7 ust. 2 nie stosuje się do przekazywanych drukowanych materiałów reklamowych i informacyjnych, prezentów o małej wartości i próbek.

Zgodnie z art. 7 ust. 4 ustawy, przez prezenty o małej wartości, o których mowa w ust. 3, rozumie się przekazywane przez podatnika jednej osobie towary:

Z powyższego wynika, iż dla uznania nieodpłatnej dostawy za odpłatną dostawę towarów, podlegającą opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, muszą być spełnione łącznie 2 przesłanki:

* podatnik przekazuje lub zużywa nieodpłatnie towary (inne niż drukowane materiały reklamowe i informacyjne oraz prezenty o małej wartości i próbki) należące do jego przedsiębiorstwa,

* podatnikowi przysługiwało, w całości lub w części prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przy nabyciu tych towarów.

Nie jest więc opodatkowane przekazanie klientom towarów, których jednostkowa cena nabycia towaru (bez podatku), a gdy nie ma ceny nabycia, jednostkowy koszt wytworzenia, określone w momencie przekazywania towaru, nie przekracza 10 zł, nie jest również opodatkowane przekazanie prezentów, których wartość mieści się w przedziale od 10,01 zł do 100 zł, jednak pod warunkiem prowadzenia dodatkowej ewidencji osób obdarowanych. Jeżeli wartość przekazanego towaru przekracza 100 zł podatnik ma obowiązek opodatkować wartość nieodpłatnego świadczenia.

Konstrukcja przewidziana w art. 7 ust. 4 pkt 2 ustawy zakłada, że jeżeli wartość jednostkowa wydawanego towaru nie przekracza 10 zł, jego wydanie nie będzie podlegać opodatkowaniu niezależnie od tego komu zostały wydane towary i czy podatnik prowadzi ewidencję obdarowanych, o której mowa w pkt 1 analizowanego przepisu.

Z opisu sprawy wynika, że Wnioskodawca jest osobą fizyczną prowadzącą jednoosobowo działalność gospodarczą. Przedsiębiorca prowadzi działalność polegającą m.in. na zakupie, magazynowaniu i sprzedaży węgla i koksu. Przedsiębiorca jest autoryzowanym sprzedawcą holdingu węglowego. Sprzedaż towarów, tj. węgla i koksu na potrzeby ogrzewania kierowana jest: do krajowego odbiorcy indywidualnego; do firm krajowych; do firm zagranicznych i zagranicznego odbiorcy indywidualnego (dostawy wewnątrzwspólnotowe); na potrzeby grzewcze Przedsiębiorstwa Y. Przedsiębiorca w ramach prowadzonej działalności zamierza kupować środek S. - katalizator do spalania sadzy, niepalny, niewybuchowy, stosowanie którego (dodawanie do węgla) powoduje rozwiązanie problemów z czyszczeniem pieca i kominków. Katalizator ten powoduje całkowite dopalanie sadzy w każdym miejscu kotła (palenisko, komora spalania, przewody kominowe). Ponadto, stosowanie S. przy spalaniu węgla eliminuje zanieczyszczenia atmosfery sadzą i emisję tlenku węgla do atmosfery. Zainteresowany zamierza przekazywać nieodpłatnie ten towar każdemu odbiorcy kupującemu węgiel w ilości równej i większej niż 1 tona w ilości 0,50 kg. Cena zakupu 1 kg wynosi 5,28 zł (cena z m-ca czerwca 2012 r.), czyli odpowiednio cena prezentu wynosić będzie 2,64 zł W związku z zamiarem dokonywania nieodpłatnych przekazań tego towaru Przedsiębiorstwo nie będzie prowadziło ewidencji, o której mowa w art. 7 ust. 4 pkt 1 ustawy o podatku od towarów i usług. Jednocześnie Przedsiębiorstwo zamierza korzystać z prawa odliczenia podatku VAT naliczonego związanego z nabyciem towaru-katalizatora do spalania, który następnie będzie przekazywany nieodpłatnie.

Wątpliwość Wnioskodawcy dotyczy ustalenia, czy nieodpłatne wydawanie środka o nazwie S. będzie stanowić prezent o małej wartości i nie będzie rodziło obowiązku opodatkowania tego towaru podatkiem od towarów i usług na podstawie art. 7 ust. 4 pkt 2 ustawy o VAT, w przypadku gdy jednostkowa cena nabycia towaru, określona w momencie przekazywania towaru nie przekroczy 10 zł.

Kluczową rolę w rozwiązaniu wskazanego we wniosku problemu odgrywa przepis art. 7 ust. 4 pkt 2 ustawy. Z treści tego przepisu wynika, iż nie podlega opodatkowaniu podatkiem VAT nieodpłatne przekazanie towarów, których jednostkowa cena nabycia lub koszt wytworzenia w momencie przekazania towaru nie przekracza 10 zł Z kolei, z treści wniosku wynika, iż jednostkowa cena nabycia towaru w postaci środka o nazwie S., nie przekracza kwoty 10 zł.

W konsekwencji, w myśl powołanego wyżej przepisu art. 7 ust. 4 pkt 2 ustawy, nieodpłatne wydawanie środka S., będącego prezentem o małej wartości nie będzie stanowić dostawy towarów podlegającej opodatkowaniu podatkiem VAT.

Z uwagi na powyższe, nawet jeśli towary w postaci środka S. będą wydawane jednemu podmiotowi w większej ilości, to z uwagi na fakt, że jednostkowa cena nabycia tych towarów nie przekracza 10 zł, nieodpłatne ich wydanie nie będzie uznane za dostawę towarów, podlegającą opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Należy zauważyć, iż stosownie do przepisu art. 14b § 3 Ordynacji podatkowej, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Należy zatem zaznaczyć, że wydając przedmiotową interpretację tut. Organ oparł się na wynikającym z treści wniosku opisie przedstawionego zdarzenia przyszłego. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego stanu faktycznego, udzielona interpretacja traci swą aktualność.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Tut. Organ informuje, iż w zakresie podatku akcyzowego oraz podatku dochodowego od osób fizycznych zostaną wydane odrębne rozstrzygnięcia.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu, ul. Św. Mikołaja 78/79, 50-126 Wrocław po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 270). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.