ILPP2/443-807/09-3/EN

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku z dnia 10 czerwca 2009 r. (data wpływu 22 czerwca 2009 r.) uzupełnionym pismem z dnia - brak daty sporządzenia (data wpływu 10 września 2009 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania aportu przedsiębiorstwa z wyłączeniem nieruchomości - jest prawidłowe.

W dniu 22 czerwca 2009 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania aportu przedsiębiorstwa z wyłączeniem nieruchomości. Wniosek uzupełniono pismem z dnia - brak daty sporządzenia (data wpływu 10 września 2009 r.) o brakującą opłatę.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawczyni, jako osoba fizyczna, prowadzi przedsiębiorstwo zajmujące się specjalistycznym poradnictwem w dziedzinie genetyki klinicznej. Przedsiębiorstwo to posiada status niepublicznego zakładu opieki zdrowotnej. Jako przyszły wspólnik Zainteresowana zamierza wnieść prowadzone przez siebie przedsiębiorstwo, tytułem wkładu niepieniężnego do handlowej spółki kapitałowej (dalej: spółka). Przedmiotem aportu będzie całe przedsiębiorstwo, tj. cała działalność wraz z kontraktami (klientelą), kontaktami handlowymi, pracownikami, infrastrukturą, specjalistyczną wiedzą pracowników itp., z wyłączeniem jednej z wykorzystywanych w ramach tej działalności nieruchomości budynkowych. W przyszłości, wraz z rozwojem działalności, prawdopodobnie będzie konieczna zmiana lokalizacji poprzez zakup lub wynajęcie większego obiektu. W związku z wyłączeniem z przedmiotu aportu wspomnianej nieruchomości, Wnioskodawczyni zakłada zawarcie długoterminowej umowy najmu ze spółką do której wniesiony zostanie aport, w odniesieniu do tej części nieruchomości, która wykorzystywana jest dla potrzeb prowadzonej działalności gospodarczej. Tym samym spółka będzie miała zapewnioną możliwość korzystania z przedmiotowego obiektu, aż do podjęcia decyzji o zmianie lokalizacji.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy wniesienie wkładu niepieniężnego, do handlowej spółki kapitałowej w postaci przedsiębiorstwa (z wyłączeniem nieruchomości), będzie stanowiło czynność opodatkowaną podatkiem od towarów i usług.

Zdaniem Wnioskodawczyni, planowana transakcja aportu przedsiębiorstwa, z wyłączeniem nieruchomości nie mającej kluczowego znaczenia dla działalności tego przedsiębiorstwa, nie będzie podlegało opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

W myśl art. 6 pkt 1 ustawy o VAT, przepisów ustawy nie stosuje się do transakcji zbycia przedsiębiorstwa lub zorganizowanej części przedsiębiorstwa.

Z powołanego przepisu wynika, iż aport przedsiębiorstwa lub zorganizowanej części przedsiębiorstwa nie podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług (przepisów ustawy o VAT nie stosuje się do tego rodzaju transakcji).

Definicję przedsiębiorstwa zawiera artykuł 55 ¹ k.c., który stanowi, że przedsiębiorstwo, to zespół składników materialnych i niematerialnych przeznaczonych do realizacji określonych zadań gospodarczych, obejmujący w szczególności składniki wymienione w tym przepisie. Definicja ta jest powszechnie stosowana dla określenia przedsiębiorstwa w rozumieniu art. 6 pkt 1 ustawy o VAT. Zasadność stosowania powołanego przepisu w kontekście przepisu art. 6 ustawy o VAT potwierdził m.in. Wojewódzki Sąd Administracyjny w Kielcach w wyroku z dnia 29 stycznia 2009 r. (sygn. akt l SA/Ke 465/08), który w sentencji stwierdził, iż: "na potrzeby przepisów ustawy o podatku od towarów i usług (ale też innych ustaw podatkowych), należy stosować definicję przedsiębiorstwa zawartą w art. 55 ¹ k.c. w kontekście stosowania art. 6 ustawy o podatku od towarów i usług, art. 55 ¹ k.c. stał się przepisem prawa podatkowego".

Należy ponadto mieć na uwadze treść art. 55 ² k.c., zgodnie z którym czynność prawna mająca za przedmiot przedsiębiorstwo obejmuje wszystko, co wchodzi w skład przedsiębiorstwa, chyba że co innego wynika z treści czynności prawnej albo z przepisów szczególnych. Z przepisu tego wyraźnie wynika, że ustawodawca pozostawił stronom transakcji swobodę co do tego, które składniki przedsiębiorstwa objąć przedmiotem czynności prawnej, a które z jej zakresu wyłączyć. W tej kwestii sąd apelacyjny w Łodzi w wyroku z dnia 8 stycznia 1997 r. (sygn. akt l ACR 527/96), stwierdził, iż "wyłączenie z przekazania poszczególnych składników jego mienia nie oznacza, że czynność prawna nie obejmuje zbycia przedsiębiorstwa (art. 55 ² k.c.)". Taki pogląd wyrażają również inne sądy, urzędy, a także przedstawiciele doktryny.

W doktrynie prawa powszechnie przyjmuje się, że w przedsiębiorstwie można wyróżnić składniki podstawowe i podrzędne, a zbycie przedsiębiorstwa musi obejmować owe elementy podstawowe. Ze względu na funkcjonalną jedność elementów składających się na przedsiębiorstwo, czynność prawna winna się odnosić przynajmniej do tej jego części, która kształtuje jego określoną działalność. Tak więc, dla zbycia przedsiębiorstwa w rozumieniu przedmiotowo-funkcjonalnym, konieczne jest zbycie podstawowych składników tego przedsiębiorstwa oraz stworzenie nabywcy możliwości dalszego prowadzenia przedsiębiorstwa za pomocą tych składników, wraz z pozbawieniem zbywcy przedsiębiorstwa takich możliwości. Skutek, w postaci zbycia przedsiębiorstwa, należy wiązać z przeniesieniem co najmniej tych jego elementów, z którymi związana jest klientela, rozumiana jako zdolność pozyskania odbiorców (klientów), określonych rodzajem prowadzonej przez zbywcę działalności gospodarczej. Przeniesienie klienteli stanowi miarodajne kryterium oceny przejęcia funkcji spełnianych przez dane przedsiębiorstwo. Klientela obiektywnie wyznacza bowiem składniki przedsiębiorstwa, nie dające się zastąpić z punktu widzenia prowadzenia określonej działalności gospodarczej.

Należy zatem stwierdzić, iż czynność prawna dotycząca przedsiębiorstwa - z uwagi na funkcjonalną jedność wszystkich elementów - powinna odnosić się, jeżeli nie do całego przedsiębiorstwa, to przynajmniej do tej jego części, która kształtuje jego określoną działalność. Poza nawiasem czynności nie mogą pozostać zatem te jego elementy, bez których działalność przedsiębiorstwa nie mogłaby się odbywać na tych samych zasadach, tracąc swój aktualny obraz.

Odnosząc powyższe rozważania do analizowanego stanu faktycznego należy określić charakter i istotę przedsiębiorstwa, które ma być przedmiotem aportu do spółki kapitałowej.

Niewątpliwie dla dalszego prowadzenia przedsiębiorstwa w dotychczasowym kształcie zasadnicze znaczenie ma przejęcie kluczowego "składnika" przedsiębiorstwa, jakim jest doświadczony zespół lekarzy dysponujących specjalistyczną wiedzą z zakresu jego działalności. Jego istnienie jest w stanie zapewnić nabywcy przedsiębiorstwa możliwość kontynuowania działalności w niezmienionym kształcie, niezależnie od miejsca jej wykonywania oraz podstawy prawnej korzystania z lokalu, w którym działalność ta będzie prowadzona.

Należy mieć również na uwadze, iż w ramach planowanej transakcji na nabywcę zostanie przeniesiona dotychczasowa organizacja, kontakty z klientami (w tym baza klientów), kontakty z licznymi ośrodkami naukowymi i dostawcami, prawa z tytułu zawartych kontraktów.

Wyłączenie z transakcji dotyczyć będzie natomiast jedynie jednej z wykorzystywanych w ramach przedsiębiorstwa nieruchomości, tj. składnika majątku, który nie jest decydujący dla prowadzenia dotychczasowej działalności. Co więcej nabywca przedsiębiorstwa będzie miał zapewnioną możliwość dalszego korzystania z nieruchomości, w której mieści się jego siedziba na podstawie umowy najmu. Nie można ponadto wykluczyć, iż działalność przedsiębiorstwa zostanie w przyszłości przeniesiona do innej lokalizacji.

Warto w tym miejscu przytoczyć stanowisko Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu wyrażone w decyzji z dnia 30 stycznia 2009 r. (ILPP2/443-1023/08-2/AD), który podkreślił, iż: "z całą stanowczością należy uznać, że własność nieruchomości nie jest niezbędna do prowadzenia działalności handlowej. Nieruchomości wykorzystywane do prowadzenia działalności gospodarczej można uzyskać w formie odpłatnego posiadania zależnego, tj. wynająć, wydzierżawić lub wyleasingować od innego podmiotu gospodarczego. Brak nieruchomości w majątku przedsiębiorstwa nie wpływa na funkcjonalne związki pomiędzy pozostałymi składnikami, które pozwalają na prowadzenie działalności".

Należy w związku z powyższym podkreślić, iż wyłączenie wskazanego składnika majątku przedsiębiorstwa z zakresu czynności zbycia nie narusza charakteru przedsiębiorstwa jako całości zdolnej do dalszego efektywnego działania. Wyodrębnienie wyżej wymienionej nieruchomości z przedsiębiorstwa nie spowoduje bowiem, iż nie będzie ono mogło realizować celów, do jakich zostało powołane i straci charakter przedsiębiorstwa. Specyfiką prowadzonej działalności jest świadczenie specjalistycznych usług medycznych. Własność nieruchomości, w której zlokalizowana jest siedziba przedsiębiorstwa ma drugorzędne znaczenie dla funkcjonowania tego typu działalności. Należy podkreślić, iż działalność polegająca na świadczeniu usług medycznych w bardzo wielu przypadkach oparta jest na korzystaniu z nieruchomości podmiotu trzeciego na podstawie umów cywilnoprawnych. Taka interpretacja kwestii wyłączenia składników majątku z przedmiotu aportu, którym jest przedsiębiorstwo została wyrażona również przez: Sąd Apelacyjny w Łodzi, w wyroku z dnia 8 stycznia 1997 r. (sygn. akt l ACR 527/96); Sąd Apelacyjny w Katowicach, w wyroku z dnia 17 stycznia 2006 r., (sygn. akt. I ACA 2135/05); Sąd Najwyższy, w wyroku z dnia 17 października 2000 r., (sygn. akt l CKN 850/98); Sąd Najwyższy, w wyroku z dnia 8 kwietnia 2003 r. (sygn. akt IV CKN 51/01); Naczelny Sąd Administracyjny w Warszawie, w wyroku z dnia 28 listopada 2006 r. (sygn. akt l FSK 267/06); R.T. Strońskiego w publikacji "Zdolność aportowa przedsiębiorstwa" - ("Przegląd prawa handlowego" nr 11/97, str. 29); B. Sołtys w publikacji "Sytuacja prawna nieruchomości wchodzącej w skład przedsiębiorstwa" - ("Rejent" nr 2/96, str. 81).

Należy zauważyć, iż powołane przepisy prawa podatkowego (art. 6 pkt 1 ustawy o VAT) przewidują jednakowe skutki podatkowe zarówno w odniesieniu do transakcji zbycia przedsiębiorstwa jak i jego zorganizowanej części.

Zorganizowaną cześć przedsiębiorstwa - w myśl art. 4a pkt 4 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych - stanowi organizacyjnie i finansowo wyodrębniony w istniejącym przedsiębiorstwie zespół składników materialnych i niematerialnych, w tym zobowiązania, przeznaczonych do realizacji określonych zadań gospodarczych, który zarazem mógłby stanowić niezależne przedsiębiorstwo samodzielnie realizujące te zadania.

Z powołanego przepisu wynika, iż podstawowym warunkiem uznania określonego zespołu składników za zorganizowaną część przedsiębiorstwa jest to, aby wystąpiły w nim zarówno składniki materialne jak i niematerialne, w tym zobowiązania. Zespół ten powinien umożliwiać prowadzenie na jego bazie niezależnego przedsiębiorstwa samodzielnie realizującego określone zadania. Ponadto powinien być on wydzielony organizacyjnie i finansowo w ramach istniejącego przedsiębiorstwa. Zorganizowana cześć przedsiębiorstwa nie jest zatem jedynie "prostą" sumą składników materialnych i niematerialnych, w tym zobowiązań. Istotne jest to, aby te składniki były odpowiednio powiązane i umożliwiały samodzielne prowadzenie działalności gospodarczej.

Wskazane cechy zorganizowanej części przedsiębiorstwa wskazują na ścisłe powiązanie tego zespołu składników majątkowych z przedsiębiorstwem w rozumieniu art. 55#185; kodeksu cywilnego. Istotą każdego z wymienionych tworów prawnych jest bowiem zapewnienie ich właścicielowi możliwości realizacji w oparciu o nie samodzielnej działalności gospodarczej.

W ocenie Wnioskodawczyni, przedmiot planowanego aportu należy uznać za przedsiębiorstwo. Jednak nawet w przypadku wystąpienia jakichkolwiek wątpliwości w zakresie tej kwalifikacji, powinien on być uznany za zorganizowaną część przedsiębiorstwa. Niezależnie więc od tego czy przedmiot aportu zostanie zakwalifikowany jako przedsiębiorstwo czy za zorganizowaną część przedsiębiorstwa, wniesienie aportu będzie stanowiło - zgodnie z art. 6 pkt 1 ustawy o VAT - czynność wyłączoną spod opodatkowania podatkiem od towarów i usług.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawczyni w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają:

Artykuł 7 ust. 1 ustawy stanowi, iż przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...).

Stosownie do art. 7 ust. 2 pkt 2 ustawy, dostawą towaru jest również przekazanie przez podatnika towarów należących do jego przedsiębiorstwa na cele inne niż związane z prowadzonym przez niego przedsiębiorstwem, między innymi wszelkie przekazanie towarów bez wynagrodzenia, w szczególności darowizny - jeżeli podatnikowi przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego od tych czynności, w całości lub w części.

Jednakże, w świetle art. 6 pkt 1 ustawy, przepisów ustawy nie stosuje się do transakcji zbycia przedsiębiorstwa lub zorganizowanej części przedsiębiorstwa.

Pojęcie "transakcji zbycia" należy rozumieć w sposób zbliżony do terminu "dostawy towarów" w ujęciu art. 7 ust. 1 ustawy, tzn. "zbycie" obejmuje wszelkie czynności, w ramach których następuje przeniesienie prawa do rozporządzania przedmiotem jak właściciel, np. sprzedaż, zamianę, darowiznę, przeniesienie własności w formie wkładu niepieniężnego, czyli aportu.

Zbycie przedsiębiorstwa lub zorganizowanej części przedsiębiorstwa podlega zasadzie swobody umów, a więc może nastąpić na podstawie każdej czynności rozporządzającej, w tym także w formie aportu.

Zaznaczyć należy, iż przepisy ustawy o podatku od towarów i usług nie zawierają definicji "przedsiębiorstwa". Dlatego też, dla potrzeb przepisów ustaw podatkowych należy posłużyć się definicją sformułowaną w ustawie z dnia 23 kwietnia 1964 r. - Kodeks cywilny (Dz. U. Nr 16, poz. 93 z późn. zm.).

Na mocy art. 55 ¹ k.c., przedsiębiorstwo jest zorganizowanym zespołem składników niematerialnych i materialnych przeznaczonym do prowadzenia działalności gospodarczej.

Obejmuje ono w szczególności:

Natomiast, według art. 2 pkt 27e ustawy, przez "zorganizowaną część przedsiębiorstwa" rozumie się organizacyjnie i finansowo wyodrębniony w istniejącym przedsiębiorstwie zespół składników materialnych i niematerialnych, w tym zobowiązania, przeznaczonych do realizacji określonych zadań gospodarczych, który zarazem mógłby stanowić niezależne przedsiębiorstwo samodzielnie realizujące te zadania.

Przedsiębiorstwo, czy też zorganizowana część przedsiębiorstwa jako przedmiot zbycia, musi zatem stanowić całość pod względem organizacyjnym i funkcjonalnym, co oznacza, iż najistotniejsze dla przedmiotowego zagadnienia jest ustalenie, czy przenoszony majątek stanowi na tyle zorganizowany kompleks praw, obowiązków i rzeczy, iż zdolny jest do realizacji zadań gospodarczych przypisywanych przedsiębiorstwu. W tym miejscu należy zaznaczyć, że zgodnie z art. 55 ² Kodeksu cywilnego, czynność prawna mająca za przedmiot przedsiębiorstwo - obejmuje wszystko co wchodzi w skład przedsiębiorstwa, chyba że co innego wynika z treści czynności prawnej albo z przepisów szczególnych.

Podstawowym wymogiem jest więc to, aby zorganizowana część przedsiębiorstwa stanowiła zespół składników materialnych i niematerialnych (w tym zobowiązań). Kolejnym warunkiem jest wydzielenie tego zespołu w istniejącym przedsiębiorstwie. Wydzielenie to ma zachodzić na trzech płaszczyznach: organizacyjnej, finansowej i funkcjonalnej (przeznaczenie do realizacji określonych zadań gospodarczych).

Wyodrębnienie organizacyjne oznacza, że zorganizowana część przedsiębiorstwa ma swoje miejsce w strukturze organizacyjnej podatnika jako dział, wydział, oddział itp. Przy czym, w doktrynie zwraca się uwagę, że organizacyjne wyodrębnienie powinno być dokonane na bazie statutu, regulaminu lub innego aktu o podobnym charakterze.

Wyodrębnienie finansowe najpełniej realizowane jest w przypadku zakładu lub oddziału osoby prawnej. Wyodrębnienie finansowe nie oznacza samodzielności finansowej, ale sytuację, w której poprzez odpowiednią ewidencję zdarzeń gospodarczych możliwe jest przyporządkowanie przychodów i kosztów oraz należności i zobowiązań do zorganizowanej części przedsiębiorstwa.

Ponadto, wymagane jest, aby zorganizowana część przedsiębiorstwa mogła stanowić potencjalne niezależne przedsiębiorstwo samodzielnie realizujące zadania gospodarcze, których realizacji służy w istniejącym przedsiębiorstwie. Powyższe oznacza, że przez zorganizowaną część przedsiębiorstwa można rozumieć wyłącznie tę część przedsiębiorstwa, która jest przede wszystkim wyodrębniona organizacyjnie, ale także posiada wewnętrzną samodzielność finansową.

Zatem, aby w rozumieniu przepisów podatkowych, określony zespół składników majątkowych mógł zostać zakwalifikowany jako zorganizowana część przedsiębiorstwa, nie jest wystarczające jakiekolwiek zorganizowanie masy majątkowej, ale musi się ona odznaczać pełną odrębnością niezbędną do samodzielnego funkcjonowania w obrocie gospodarczym. Zorganizowaną część przedsiębiorstwa tworzą więc składniki, będące we wzajemnych relacjach takich, by można było mówić o nich jako o zespole, a nie o zbiorze przypadkowych elementów, których jedyną cechą wspólną jest własność jednego podmiotu gospodarczego.

Oznacza to, że zorganizowana część przedsiębiorstwa nie jest sumą poszczególnych składników, przy pomocy których będzie można prowadzić odrębny zakład, lecz zorganizowanym zespołem tych składników, przy czym punktem odniesienia jest tutaj rola, jaką składniki majątkowe odgrywają w funkcjonowaniu przedsiębiorstwa (na ile stanowią w nim wyodrębnioną organizacyjnie i funkcjonalnie całość).

Reasumując, na gruncie ustawy o podatku od towarów i usług mamy więc do czynienia ze zorganizowaną częścią przedsiębiorstwa, jeżeli spełnione są wszystkie następujące przesłanki:

Z opisu zdarzenia przyszłego wynika, iż Wnioskodawczyni jako osoba fizyczna prowadzi przedsiębiorstwo zajmujące się specjalistycznym poradnictwem w dziedzinie genetyki klinicznej. Zainteresowana zamierza wnieść prowadzone przez siebie przedsiębiorstwo tytułem wkładu niepieniężnego do handlowej spółki kapitałowej. Przedmiotem aportu będzie cała działalność wraz z kontraktami (klientelą), kontaktami handlowymi, pracownikami, infrastrukturą, specjalistyczną wiedzą pracowników itp. Wyłączeniu z transakcji podlegać będzie jedna z wykorzystywanych w ramach przedsiębiorstwa nieruchomość, tj. składnik majątku, który - w opinii Zainteresowanej - nie jest decydujący dla prowadzenia dotychczasowej działalności. Ponadto wskazano, iż nabywca przedsiębiorstwa będzie miał zapewnioną możliwość dalszego korzystania z tej nieruchomości na podstawie umowy najmu.

Mając na uwadze powołane przepisy należy stwierdzić, że będące przedmiotem aportu przedsiębiorstwo zajmujące się specjalistycznym poradnictwem w dziedzinie genetyki klinicznej stanowi - z uwagi na wyłączenie z transakcji wykorzystywanej do prowadzonej działalności nieruchomości - zorganizowaną część przedsiębiorstwa, w rozumieniu art. 2 pkt 27e ustawy. Zatem, w przedmiotowej sytuacji znajdzie zastosowanie art. 6 pkt 1 ustawy o podatku od towarów i usług, zgodnie z którym przepisów ustawy o podatku od towarów i usług nie stosuje się do transakcji zbycia przedsiębiorstwa lub zorganizowanej jego części. W konsekwencji wniesienie przez Wnioskodawcę aportem zorganizowanej części przedsiębiorstwa do spółki handlowej nie będzie podlegało opodatkowaniu podatkiem VAT.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawczynię i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Informuje się, iż w niniejszej interpretacji załatwiono wniosek w części dotyczącej opisanego zdarzenia przyszłego w zakresie opodatkowania aportu przedsiębiorstwa z wyłączeniem nieruchomości. Natomiast w części dotyczącej opodatkowania podatkiem dochodowym od osób fizycznych wniesienia wkładu niepieniężnego do spółki kapitałowej, została wydana odrębna interpretacja indywidualna dnia 14 września 2009 r. nr ILPB1/415-705/09-2/IM.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu, ul. Ratajczaka 10/12, 61-815 Poznań do po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.