ILPP2/443-805/09-6/AK

Pisma urzędowe
Status:  Nieoceniane

Pismo z dnia 15 września 2009 r. Izba Skarbowa w Poznaniu ILPP2/443-805/09-6/AK

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki, przedstawione we wniosku z dnia 10 czerwca 2009 r. (data wpływu 22 czerwca 2009 r.) uzupełnionym pismem z dnia 10 sierpnia 2009 r. (data wpływu 13 sierpnia 2009 r.) oraz pismem z dnia 14 sierpnia 2009 r. (data wpływu 24 sierpnia 2009 r.), a także pismem z dnia 8 września 2009 r. (data wpływu 14 września 2009 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie przekazania udziałowcom w toku postępowania likwidacyjnego majątku przedsiębiorstwa - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 22 czerwca 2009 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie przekazania udziałowcom w toku postępowania likwidacyjnego majątku przedsiębiorstwa. Przedmiotowy wniosek uzupełniono pismem z dnia 10 sierpnia 2009 r. (data wpływu 10 sierpnia 2009 r.) oraz pismem z dnia 14 sierpnia 2009 r. (data wpływu 24 sierpnia 2009 r.), a także pismem z dnia 8 września 2009 r. (data wpływu 14 września 2009 r.) o doprecyzowanie zdarzenia przyszłego.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe.

Spółka powstała w 2001 r. w celu dokończenia budowy Szkoły Podstawowej. W chwili jej powstania, w wyniku wniesienia przez jedynego udziałowca Gminę Miejską aportu, Wnioskodawca stał się właścicielem budynku, w którym mieści się Szkoła Podstawowa oraz gruntu, na którym budynek ten jest usytuowany. Od samego początku powstania Spółki wykonuje ona czynności opodatkowane (wynajem nieruchomości na własny rachunek) i w związku z tym wystawia faktury z 22% stawką podatku VAT. Segmenty dydaktyczne wynajmuje Gminie, a segment H (halę sportową) wynajmuje Szkole Podstawowej i innym podmiotom zewnętrznym. Na przestrzeni lat 2001-2009 Wnioskodawca wielokrotnie zwracał się do Naczelnika Urzędu Skarbowego o zwrot podatku VAT naliczonego w związku z prowadzoną inwestycją i takie zwroty podatku otrzymywał. W chwili obecnej trwają prace budowlane w ostatnim niewybudowanym segmencie szkoły. Po ich zakończeniu Spółka w związku z faktem że osiągnie cel do którego została powołana, zamierza poddać się procesowi likwidacji. W uzupełnieniu wniosku Zainteresowany poinformował, że po zakończeniu likwidacji i zaspokojeniu wierzycieli przekaże on nieodpłatnie, na mocy art. 286 § 2 ustawy z dnia 15 września 2000 r. - Kodeks spółek handlowych (Dz. U. Nr 94, poz. 1037 z późn. zm.), nieupłynniony majątek, w tym należący do Spółki kompleks budynków XX jedynemu wspólnikowi, którym jest Gmina Miejska. W 2001 r., tj. w roku powstania Spółki, otrzymała ona w formie aportu budynek XX składający się z segmentów oznaczonych symbolami A, B i C oraz rozpoczętych prac pozostałych segmentów (w różnym stopniu zaawansowania). Od 2001 r. Spółka wynajmuje segmenty A, B i C Gminie Miejskiej. W 2002 r. Spółka zakończyła budowę i oddała do użytkowania segmenty ŁA, ŁB, ŁC, D i E. Po ich ukończeniu anektowano umowę najmu i począwszy od dnia 1 stycznia 2003 r. włączono je do wynajmu Gminie. W 2006 r. Spółka zakończyła budowę i oddała do użytkowania segmenty H i G. Użytkowanie segmentu H Wnioskodawca fakturuje od września 2006 r. na rzecz XX i innych podmiotów zewnętrznych, natomiast segment G od dnia 1 stycznia 2007 r. został włączony do wynajmu na rzecz Gminy. Obecnie trwają prace nad ostatnim segmentem - F. Budynek wniesiony do Spółki aportem jak również segmenty przez nią nowo wybudowane zostały przyjęte do ewidencji środków trwałych Wnioskodawcy.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy Wnioskodawca zobowiązany będzie do zapłaty podatku VAT od majątku przekazanego jedynemu wspólnikowi w ramach likwidacji spółki.

Zdaniem Wnioskodawcy, podobnie jak Naczelny Sąd Administracyjny w wyroku I FSK 59/08 z dnia 21 kwietnia 2009 r. stoi on na stanowisku, że nie będzie miał obowiązku uiszczania podatku VAT "likwidacyjnego" na podstawie art. 14 ustawy o VAT, gdyż artykuł ten dotyczy wyłącznie osób fizycznych oraz spółek cywilnych i spółek niemających osobowości prawnej, podczas, gdy Skarżąca jest spółką prawa handlowego posiadającą osobowość prawną.

Spółka nie będzie też opodatkowana podatkiem VAT na podstawie art. 7 ust. 2 pkt 1 powołanej wyżej ustawy, gdyż przekazanie szkoły nastąpi na rzecz jedynego wspólnika, którym jest Gmina, na cele publiczne, a nie na "cele osobiste". Gdyby uznać za prawidłową interpretację z której wynika, że przekazanie majątku likwidacyjnego podatnika jego wspólnikom jest czynnością podlegającą opodatkowaniu na podstawie art. 7 ust. 2 pkt 2 lub art. 7 ust. 2 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r., to bezwzględnie czynność ta wywołałaby skutki również przy przekazaniu majątku likwidowanej spółki niemającej osobowości prawnej jej wspólnikom. Tym samym, przy przekazaniu majątku spółki jej wspólnikom doszłoby do podwójnego opodatkowania tej czynności raz na podstawie art. 7 ust. 2 ustawy (zgodnie z interpretacją wyrażona w wyroku z dnia 15 października 2007 r.), a drugi raz na podstawie art. 14 ust. 1 tej ustawy.

Mając powyższe na uwadze oraz inne argumenty, które przytoczył Naczelny Sąd Administracyjny w ww. wyroku, a które ze względu na swoją objętość nie zostały w niniejszym wniosku zamieszczone, Spółka uważa, że nie będzie zobowiązana do zapłaty podatku VAT od majątku przekazanego jedynemu wspólnikowi w ramach jej likwidacji.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu ww. podatkiem podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Przez towary - na podstawie art. 2 pkt 6 ustawy - rozumie się rzeczy ruchome, jak również wszelkie postacie energii, budynki i budowle lub ich części, będące przedmiotem czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, które są wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, a także grunty.

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel, w tym również:

1.

przeniesienie z nakazu organu władzy publicznej lub podmiotu działającego w imieniu takiego organu lub przeniesienie z mocy prawa własności towarów w zamian za odszkodowanie,

2.

wydanie towarów na podstawie umowy dzierżawy, najmu, leasingu lub innej umowy o podobnym charakterze zawartej na czas określony lub umowy sprzedaży na warunkach odroczonej płatności, jeżeli umowa przewiduje, że w następstwie normalnych zdarzeń przewidzianych tą umową lub z chwilą zapłaty ostatniej raty prawo własności zostanie przeniesione,

3.

wydanie towarów na podstawie umowy komisu: między komitentem a komisantem, jak również wydanie towarów przez komisanta osobie trzeciej,

4.

wydanie towarów komitentowi przez komisanta na podstawie umowy komisu, jeżeli komisant zobowiązany był do nabycia rzeczy na rachunek komitenta,

5.

ustanowienia spółdzielczego lokatorskiego prawa do lokalu mieszkalnego, ustanowienie spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu oraz przekształcenie spółdzielczego lokatorskiego prawa do lokalu mieszkalnego na spółdzielcze własnościowe prawo do lokalu, a także ustanowienie na rzecz członka spółdzielni mieszkaniowej odrębnej własności lokalu mieszkalnego lub lokalu o innym przeznaczeniu oraz przeniesienie na rzecz członka spółdzielni własności lokalu lub własności domu jednorodzinnego.

Stosownie zaś do art. 7 ust. 2 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się również przekazanie przez podatnika towarów należących do jego przedsiębiorstwa na cele inne niż związane z prowadzonym przez niego przedsiębiorstwem, w szczególności:

1.

przekazanie lub zużycie towarów na cele osobiste podatnika lub jego pracowników, w tym byłych pracowników, wspólników, udziałowców, akcjonariuszy, członków spółdzielni i ich domowników, członków spółdzielni i ich domowników, członków organów stanowiących osób prawnych, członków stowarzyszenia,

2.

wszelkie inne przekazanie towarów bez wynagrodzenia, a w szczególności darowizny

- jeżeli podatnikowi przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego od tych czynności, w całości lub w części.

Artykuł 7 ust. 3 ustawy, stanowi iż przepisu ust. 2 nie stosuje się do przekazywanych drukowanych materiałów reklamowych i informacyjnych, prezentów o małej wartości i próbek.

Zgodnie z art. 7 ust. 4 ustawy, przez prezenty o małej wartości, o których mowa w ust. 3, rozumie się przekazywane przez podatnika jednej osobie towary:

1.

o łącznej wartości nieprzekraczającej w roku podatkowym kwoty, o której mowa w art. 21 ust. 1 pkt 68a ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2000 r. Nr 14, poz. 176 z późn. zm.), jeżeli podatnik prowadzi ewidencję pozwalającą na ustalenie tożsamości tych osób;

2.

których przekazania nie ujęto w ewidencji, o której mowa w pkt 1, jeżeli jednostkowa cena nabycia towaru (bez podatku), a gdy nie ma ceny nabycia, jednostkowy koszt wytworzenia, określone w momencie przekazywania towaru, nie przekraczają 10 zł.

Z powyższego przepisu wynika, iż dostawą towarów objętą opodatkowaniu, a więc mieszczącą się w przedmiocie opodatkowania określonym w art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy, tj. w pojęciu "odpłatnej dostawy towarów", mieszczą się także niektóre nieodpłatne przekazania towarów. Ustawodawca za takie uznał te z nich, które są dokonywane na cele inne niż związane z prowadzonym przedsiębiorstwem. Z tego wynika, iż art. 7 ust. 2 ustawy zrównuje czynności dokonane bez wynagrodzenia z czynnościami odpłatnymi, przy spełnieniu warunków wymienionych w tym przepisie z zastrzeżeniem wypływającym z ust. 3 tego artykułu (wyłączenie zrównania z uwagi na przedmiot objęty czynnością nieodpłatną). W ten sposób wszelkie nieodpłatne przekazanie przez podatnika należących do jego przedsiębiorstwa towarów, innych niż drukowane materiały reklamowe i informacyjne oraz prezenty o małej wartości i próbki, wchodzi w zakres objęty pojęciem "odpłatnej dostawy towarów", o ile podatnikowi przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego od tych czynności, w całości lub części oraz przekazanie nastąpiło na cele inne niż związane z prowadzonym przez podatnika przedsiębiorstwem.

Zauważyć należy także, iż zgodnie z przepisem art. 272 ustawy z dnia 15 września 2000 r. - Kodeks spółek handlowych (Dz. U. Nr 94, poz. 1037 z późn. zm.), rozwiązanie spółki następuje po przeprowadzeniu likwidacji, z chwilą wykreślenia spółki z rejestru. W myśl art. 282 § 1 tej ustawy, likwidatorzy powinni zakończyć interesy bieżące spółki, ściągnąć wierzytelności, wypełnić zobowiązania i upłynnić majątek spółki (czynności likwidacyjne). Nowe interesy mogą wszczynać tylko wówczas, gdy jest to potrzebne do ukończenia spraw w toku. Nieruchomości mogą być zbywane w drodze publicznej licytacji, a z wolnej ręki - jedynie na mocy uchwały wspólników i po cenie nie niższej od uchwalonej przez wspólników.

Z treści cytowanych przepisów wynika zatem, że istotą likwidacji jest rozdysponowanie majątkiem spółki w celu zakończenia jej bytu prawnego. Unormowanie art. 282 Kodeksu spółek handlowych wskazuje zatem na obowiązek podjęcia następujących czynności likwidacyjnych:

* zakończenia wszelkich bieżących interesów spółki,

* ściągnięcia wierzytelności,

* wypłaty zobowiązań,

* upłynnienia majątku spółki.

Poza wskazanymi wyżej czynnościami, dokonywany jest podział majątku spółki pomiędzy jej wspólników w stosunku do posiadanych przez nich udziałów, przy czym może on nastąpić dopiero po zaspokojeniu lub zabezpieczeniu wierzycieli likwidowanego podmiotu.

W rozpatrywanej sprawie przekazanie majątku nastąpi celem rozliczenia nakładów wspólników spółki w związku z jej likwidacją. Etap przekazania towarów poprzedzony być musi zakończeniem interesów i zaprzestaniem działalności przez spółkę.

Z przedstawionych przez Spółkę we wniosku okoliczności wynika, że planowana jest likwidacja Spółki. Po zakończeniu procesu likwidacji, w ramach podziału majątku polikwidacyjnego, dojdzie do przejęcia nieruchomości w naturze. Stanowi to przeniesienie majątku niestanowiącego przedsiębiorstwa, ponieważ w momencie przekazania udziałowcowi majątku likwidacyjnego nie będzie on stanowił już przedsiębiorstwa w rozumieniu art. 551 k.c. W rezultacie, przekazanie jedynemu wspólnikowi podlegałyby jedynie poszczególne elementy majątku rzeczowego spółki. Istotnym jest, iż przy nabyciu nieruchomości likwidowanej Spółki (budynki XX i udział w gruncie) Spółka nie korzystała z prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego w całości, gdyż przedmiotowa nieruchomość została wniesiona do Spółki aportem. Budynki przekazane aportem Wnioskodawcy jak również segmenty nowo wybudowane zostały przyjęte przez niego do ewidencji środków trwałych.

W myśl § 69 ust. 3 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 grudnia 1999 r. w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym (Dz. U. Nr 109, poz. 1245 z późn. zm.), zwalnia się od podatku od towarów i usług wkłady niepieniężne (aporty) wnoszone do spółek prawa handlowego i cywilnego.

Odnosząc przywołane uregulowania prawne do sytuacji opisanej we wniosku, stwierdzić należy, iż wskutek przekazania majątku Wnioskodawcy jedynemu wspólnikowi - Gminie, dojdzie do prawnej zmiany właściciela danego majątku. W przedmiotowej sytuacji Wnioskodawcy nie przysługiwało prawo do odliczenia całości lub części podatku naliczonego przy nabyciu towarów (środków trwałych) przekazanych następnie jedynemu wspólnikowi w postępowaniu likwidacyjnym. Zainteresowany występował jedynie o zwrot nadwyżki podatku naliczonego nad należnym w związku z ponoszonymi wydatkami na inwestycje.

Dodatkowo wskazać należy, iż przywołany art. 14 ustawy o podatku od towarów i usług dotyczy opodatkowania majątku pozostałego po likwidacji spółki cywilnej, spółki prawa handlowego niemającej osobowości prawnej bądź zaprzestania prowadzenia działalności przez osobę fizyczną. Opodatkowanie remanentu likwidacyjnego nie będzie więc znajdowało zastosowania w stosunku do Wnioskodawcy, będącego spółką z ograniczoną odpowiedzialnością, a więc spółką kapitałową posiadającą osobowość prawną.

Reasumując, czynność przekazania jedynemu udziałowcowi, tj. Gminie majątku likwidacyjnego Spółki nie mieści się w definicji odpłatnej dostawy towarów zawartej w art. 7 ust. 2 pkt 2 ustawy i w związku z tym nie podlega opodatkowaniu VAT, a Wnioskodawca nie będzie zobowiązany do zapłaty podatku.

Należy pamiętać, że w sytuacji, gdy nakłady poczynione przez Wnioskodawcę (w związku z którymi korzystał z prawa do odliczenia podatku) spowodowały zwiększenie wartości środka trwałego - w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym - wówczas zmiana przeznaczenia środka trwałego spowoduje konieczność korekty podatku naliczonego od zakupów związanych z nakładami, zgodnie z zasadami zawartymi w art. 91 ustawy o VAT. Korekty dokonuje się pod warunkiem, że nie minął jeszcze okres korekty, o której mowa w art. 91 ust. 2 ustawy.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu, ul. Św. Mikołaja 78/79, 50-126 Wrocław po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.

Opublikowano: http://sip.mf.gov.pl