ILPP2/443-770/12-2/MR

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 749) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Sp. z o.o. Sp. k., przedstawione we wniosku z dnia 11 lipca 2012 r. (data wpływu 24 lipca 2012 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie stawki podatku na sprzedaż wyrobu o nazwie śliniaki dziecięce jednorazowe - jest prawidłowe.

W dniu 24 lipca 2012 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie stawki podatku na sprzedaż wyrobu o nazwie śliniaki dziecięce jednorazowe.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

Sp. z o.o. Sp. k. (dalej: Spółka) prowadzi działalność w zakresie sprzedaży towarów handlowych poprzez sieć sklepów na terenie całej Polski. Spółka oferuje w swoim asortymencie wyroby spożywcze i przemysłowe.

Spółka posiada w asortymencie m.in. wyrób o nazwie śliniaki dziecięce jednorazowe (dalej: wyrób/śliniaki dziecięce jednorazowe) służące zabezpieczeniu dziecka przed pobrudzeniem np. podczas jedzenia. Wyrób składa się z kilku połączonych warstw, tj.:

* warstwy wierzchniej, zapewniającej miękkość - wykonanej z włókniny,

* warstwy wewnętrznej, zapewniającej wchłanianie - wykonanej z celulozy,

* warstwy spodniej, chroniącej przed przemoknięciem - wykonanej z folii,

* systemu zapięcia - taśma klejąca - który utrzymuje śliniak na właściwym miejscu.

W piśmie z dnia 23 lutego 2012 r. Spółka otrzymała od Urzędu Statystycznego (dalej: Organ Statystyczny) informację (z dnia 23 lutego 2012 r.), że zgodnie z Polską Klasyfikacją Wyrobów i Usług wprowadzoną Rozporządzeniem Rady Ministrów z dnia 18 marca 1997 r. (Dz. U. z 1997 r. Nr 42, poz. 264 z późn. zm.) (dalej: PKWiU 1997), która obowiązywała dla celów podatkowych do dnia 31 grudnia 2010 r. wyrób mieści się w grupowaniu:

PKWiU 21.22.12 - "Wyroby sanitarne lub stosowane w szpitalach, artykuły odzieżowe i dodatki odzieżowe, wykonane z masy celulozowej, papieru, waty celulozowej lub zwojów włókien celulozowych".

W powyżej wskazanym piśmie, Organ Statystyczny wskazał również, że zgodnie z zasadami metodycznymi Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług wprowadzonej Rozporządzeniem Rady Ministrów z dnia 29 października 2008 r. (Dz. U. z 2008 r. Nr 207, poz. 1293 z późn. zm.) (dalej: PKWiU 2008), która obowiązuje od dnia I stycznia 2011 r. dla celów podatkowych wyrób mieści się w grupowaniu:

PKWiU 17.22.12.0 - "Podpaski higieniczne i tampony, pieluszki i wkładki dla niemowląt oraz podobne wyroby sanitarne lub wyroby odzieżowe i akcesoria odzieżowe, wykonane z masy celulozowej lub wstęg z włókien celulozowych".

Dnia 4 czerwca 2012 r. Organ Statystyczny wystosował do Spółki pismo, w którym doprecyzował wydaną wcześniej klasyfikację poprzez wydanie nowej klasyfikacji, w której wskazał, że zgodnie z PKWiU 1997 wyrób jednak mieści się w grupowaniu:

PKWiU 21.22.12-10.90 - "Inne podobne wyroby higieniczne z papieru, waty celulozowej lub bibułki tissue".

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy do sprzedaży wyrobu opisanego w stanie faktycznym, zaklasyfikowanego do PKWiU 1997 do grupowania 21.22.12-10.90 - "Inne podobne wyroby higieniczne z papieru, waty celulozowej lub bibułki tissue" oraz do PKWiU 2008 do grupowania 17.22.12.0 - "Podpaski higieniczne i tampony, pieluszki i wkładki dla niemowląt oraz podobne wyroby sanitarne lub wyroby odzieżowe i akcesoria odzieżowe, wykonane z masy celulozowej lub wstęg z włókien celulozowych" Spółka od stycznia 2009 r. do końca grudnia 2010 r. mogła stosować stawkę VAT w wysokości 7%, a od stycznia 2011 r. do końca grudnia 2011 r. stawkę VAT w wysokości 8%.

Zdaniem Wnioskodawcy, zgodnie z art. 41 ust. 2 oraz treścią załącznika nr 3 do Ustawy o VAT do sprzedaży wyrobu opisanego w stanie faktycznym w okresie od stycznia 2009 r. do końca grudnia 2010 r. Spółka mogła stosować stawkę VAT w wysokości 7%, a od stycznia 2011 r. do końca grudnia 2011 r. stawkę VAT w wysokości 8%.

Zgodnie z art. 41 ust. 2 ustawy o VAT do wyrobów i usług wymienionych w poz. 45 załącznika nr 3 do Ustawy o VAT stosowało się obniżoną stawkę VAT w wysokości 7% do końca grudnia 2010 r., a na podstawie pozycji 76 załącznika do ustawy o VAT od stycznia 2011 r. do końca grudnia 2011 r. zastosowanie miała stawka w wysokości 8%. Treść obu pozycji była analogiczna i wskazywała na odzież i dodatki odzieżowe dla niemowląt (bez względu na PKWiU).

Jak wskazano w stanie faktycznym, Spółka zwróciła się do Organu Statystycznego z prośbą o zaklasyfikowanie wprowadzonego przez nią na rynek wyrobu do właściwego symbolu PKWiU zgodnie z PKWiU 1997 oraz PKWiU 2008. Z wydanych informacji przez Organ Statystyczny, wynika, iż wyrób mieści się w grupowaniu: PKWiU 21.22.12-10.90 - "Inne podobne wyroby higieniczne z papieru, waty celulozowej lub bibułki tissue" zgodnie z PKWiU 1997 oraz PKWiU 17.22.12.0 "Podpaski higieniczne i tampony, pieluszki i wkładki dla niemowląt oraz podobne wyroby sanitarne lub wyroby odzieżowe i akcesoria odzieżowe, wykonane z masy celulozowej lub wstęg z włókien celulozowych" - zgodnie z PKWiU 2008.

Spółka stoi na stanowisku, że śliniaki dziecięce jednorazowe należy uznać za dodatki odzieżowe dla niemowląt w rozumieniu załącznika nr 3 do Ustawy o VAT. Wskazują na to noty do nomenklatury scalonej (dalej: CN), które są również uwzględniane przy określaniu przypisania do prawidłowego grupowania PKWiU na przykład: nota do grupowania CN 6111 "Odzież i dodatki odzieżowe dla niemowląt" wskazuje, że pozycja ta obejmuje m.in. śliniaczki.

Mając na względzie powyższe, zdaniem Spółki, wyrób mieści się w zakresie pozycji 45 oraz 76 załącznika nr 3 do Ustawy o VAT (obowiązujących odpowiednio do dnia 31 grudnia 2010 r. oraz od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2011 r.), ponieważ stanowi dodatek odzieżowy dla niemowląt, a w konsekwencji od stycznia 2009 r. do końca grudnia 2010 r. Spółka do sprzedaży wyrobu zobowiązana była stosować 7% stawkę VAT, natomiast w okresie od stycznia 2011 r. do końca grudnia 2011 r. 8% stawkę VAT.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (tekst jedn.: Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu tym podatkiem, podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

W myśl art. 7 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...).

Przez towary, zgodnie z brzmieniem obowiązującym do dnia 31 grudnia 2010 r., rozumie się rzeczy ruchome, jak również wszelkie postacie energii, budynki i budowle lub ich części, będące przedmiotem czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, które są wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, a także grunty - art. 2 pkt 6 ustawy (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.).

Artykuł 2 pkt 6 ustawy w brzmieniu obowiązującym od dnia 1 stycznia 2011 r. stanowi, iż przez towary rozumie się rzeczy ruchome oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

W art. 8 ust. 3 ustawy obowiązującym do dnia 31 grudnia 2010 r. wskazano, iż usługi wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, z zastrzeżeniem ust. 4, są identyfikowane za pomocą tych klasyfikacji, z wyjątkiem usług elektronicznych i usług turystyki, o których mowa w art. 119.

Zgodnie z obowiązującym od dnia 1 stycznia 2011 r. art. 5a ustawy, towary lub usługi będące przedmiotem czynności, o których mowa w art. 5, wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, są identyfikowane za pomocą tych klasyfikacji, jeżeli dla tych towarów lub usług przepisy ustawy lub przepisy wykonawcze wydane na jej podstawie powołują symbole statystyczne.

Podkreślić w tym miejscu należy, iż konsekwencją wejścia w życie ww. przepisu jest uchylenie obowiązującego do dnia 31 grudnia 2010 r. art. 8 ust. 3 i ust. 4 ustawy.

Zgodnie z art. 41 ust. 1 ustawy, stawka podatku wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1.

W myśl natomiast przepisu art. 41 ust. 2 ustawy, dla towarów i usług wymienionych w załączniku nr 3 do ustawy, stawka podatku wynosi 7%, z zastrzeżeniem ust. 12 i art. 114 ust. 1.

Jednakże stosownie do art. 146a ustawy, w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2013 r., z zastrzeżeniem art. 146f:

Z opisu stanu faktycznego wynika, że Wnioskodawca prowadzi działalność w zakresie sprzedaży towarów handlowych poprzez sieć sklepów na terenie całej Polski. Spółka posiada w asortymencie m.in. wyrób o nazwie śliniaki dziecięce jednorazowe (dalej: wyrób/śliniaki dziecięce jednorazowe) służące zabezpieczeniu dziecka przed pobrudzeniem np. podczas jedzenia. Wyrób składa się z kilku połączonych warstw, tj.:

* warstwy wierzchniej, zapewniającej miękkość - wykonanej z włókniny,

* warstwy wewnętrznej, zapewniającej wchłanianie - wykonanej z celulozy,

* warstwy spodniej, chroniącej przed przemoknięciem - wykonanej z folii,

* systemu zapięcia - taśma klejąca - który utrzymuje śliniak na właściwym miejscu.

Spółka posiada klasyfikację statystyczną dotyczącą przedmiotowego towaru. Zgodnie z ostateczną opinią Urzędu Statystycznego, zgodnie z Polską Klasyfikacją Wyrobów i Usług wprowadzoną Rozporządzeniem Rady Ministrów z dnia 18 marca 1997 r., która obowiązywała dla celów podatkowych do dnia 31 grudnia 2010 r. śliniaki dziecięce jednorazowe zostały sklasyfikowane do grupowania: PKWiU 21.22.12-10.90 - "Inne podobne wyroby higieniczne z papieru, waty celulozowej lub bibułki tissue".

Natomiast zgodnie z zasadami metodycznymi Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług wprowadzonej Rozporządzeniem Rady Ministrów z dnia 29 października 2008 r., która obowiązuje od dnia I stycznia 2011 r. dla celów podatkowych wyrób ten sklasyfikowany został do grupowania: PKWiU 17.22.12.0 - "Podpaski higieniczne i tampony, pieluszki i wkładki dla niemowląt oraz podobne wyroby sanitarne lub wyroby odzieżowe i akcesoria odzieżowe, wykonane z masy celulozowej lub wstęg z włókien celulozowych".

Dla prawidłowego określenia wysokości stawki podatku od towarów i usług od czynności, których przedmiotem są poszczególne towary i usługi, ustawodawca odsyła do klasyfikacji statystycznych wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, powołując w przepisach dotyczących obniżonych stawek podatku, zwolnień od podatku oraz w załącznikach do ustawy symbole PKWiU.

Do dnia 31 grudnia 2010 r. dla celów podatku od towarów i usług obowiązywała Polska Klasyfikacja Wyrobów i Usług wprowadzona rozporządzeniem Rady Ministrów z dnia 18 marca 1997 r. w sprawie Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług (PKWiU) (Dz. U. Nr 42, poz. 264 z późn. zm.).

Jednocześnie należy wskazać, iż to podatnik sam jest zobowiązany do prawidłowego określenia przedmiotu opodatkowania, co wiąże się z prawidłowym zdefiniowaniem wykonywanych czynności.

Stosownie bowiem do pkt 1 komunikatu Prezesa Głównego Urzędu Statystycznego z dnia 24 stycznia 2005 r. w sprawie trybu udzielania informacji dotyczących standardów klasyfikacyjnych (Dz. Urz. GUS z 2005 r. Nr 1, poz. 11), zgodnie z zasadami metodycznymi klasyfikacji zasadą jest, że zainteresowany podmiot sam klasyfikuje prowadzoną działalność, swoje produkty (wyroby, usługi), towary, środki trwałe i obiekty budowlane według zasad określonych w poszczególnych klasyfikacjach i nomenklaturach, wprowadzonych rozporządzeniem Rady Ministrów lub stosowanych bezpośrednio na podstawie przepisów Wspólnoty Europejskiej. Wynika to z faktu, że właśnie m.in. producent posiada wszystkie informacje niezbędne do właściwego zaliczenia produktu do odpowiedniego grupowania PKWiU, tj. informacje dotyczące rodzaju użytego surowca, technologii wytwarzania lub przeznaczenia wyrobu.

Pod poz. 73 załącznika nr 3 do ustawy (obowiązującego do dnia 31 grudnia 2010 r.), wymienione zostały towary o symbolu PKWiU 21.22.12-10.10 "Podpaski higieniczne z papieru, waty celulozowej lub bibułki tissue".

Jak poinformował Wnioskodawca przedmiotowy wyrób sklasyfikowany został do PKWiU (1997 r.) 21.22.12-10.90 jako "Inne podobne wyroby higieniczne z papieru, waty celulozowej lub bibułki tissue", a więc nie został wymieniony w przepisach dotyczących podatku od towarów i usług, jako podlegający opodatkowaniu 7% stawką podatku VAT.

Spółka stoi na stanowisku, że przysługuje jej prawo do stosowania obniżonej 7% stawki VAT do sprzedaży śliniaków dziecięcych jednorazowych, bowiem wyrób ten mieści się w zakresie pozycji 45 załącznika nr 3 do ustawy, ponieważ stanowi dodatek odzieżowy dla niemowląt.

Wskazać należy, że pod poz. 45 załącznika nr 3 do ustawy (obowiązującego do dnia 31 grudnia 2010 r.) wymienione zostały "Odzież i dodatki odzieżowe dla niemowląt" bez względu na symbol PKWiU.

Jak wynika z opisu sprawy wyrób o nazwie śliniaki dziecięce jednorazowe służy głównie zabezpieczeniu dziecka przed pobrudzeniem np. podczas jedzenia i składa się z kilku połączonych warstw, w skład których wchodzą włóknina, celuloza, folia oraz taśma klejąca. Przedmiotowy wyrób, jak wskazał Wnioskodawca, stanowi dodatek odzieżowy dla niemowląt, zatem stanowi on również część ubioru dziecka.

Reasumując, w okresie od stycznia 2009 r. do końca grudnia 2010 r. sprzedaż wyrobu o nazwie śliniaki dziecięce jednorazowe, który stanowi dodatek odzieżowy dla niemowląt, mogła być opodatkowana stawką podatku VAT w wysokości 7%, zgodnie z art. 41 ust. 2 ustawy o VAT w związku z poz. 45 załącznika nr 3 do ustawy w brzmieniu obowiązującym do dnia 31 grudnia 2010 r.

Ponadto, z treści wniosku wynika, że przedmiotowy wyrób został sklasyfikowany do PKWiU z 2008 r. - 17.22.12.0 - "Podpaski higieniczne i tampony, pieluszki i wkładki dla niemowląt oraz podobne wyroby sanitarne lub wyroby odzieżowe i akcesoria odzieżowe, wykonane z masy celulozowej lub wstęg z włókien celulozowych".

Wskazać należy, że od dnia 1 stycznia 2011 r. klasyfikacją statystyczną dotyczącą towarów i usług, która ma zastosowanie dla celów opodatkowania podatkiem od towarów i usług, jest Polska Klasyfikacja Wyrobów i Usług wprowadzona rozporządzeniem Rady Ministrów z dnia 29 października 2008 r. w sprawie Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług (PKWiU) - (Dz. U. Nr 207, poz. 1293 z późn. zm.).

W ocenie Spółki, przysługuje jej prawo do stosowania obniżonej 8% stawki VAT do sprzedaży przedmiotowego wyrobu, bowiem mieści się on w zakresie pozycji 76 załącznika nr 3 do ustawy, ponieważ stanowi dodatek odzieżowy dla niemowląt.

Pod poz. 76 załącznika Nr 3 do ustawy (obowiązującego od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2011 r.) podobnie jak pod poz. 45 załącznika nr 3 do ustawy (obowiązującego do dnia 31 grudnia 2010 r.) wymienione zostały towary o symbolu zostały "Odzież i dodatki odzieżowe dla niemowląt" bez względu na symbol PKWiU.

Jak wcześniej uznano, w oparciu o stwierdzenie Wnioskodawcy, śliniaki dziecięce jednorazowe stanowią dodatki odzieżowe dla niemowląt, zatem ich dostawa podlega opodatkowaniu stawką 8% na podstawie na podstawie art. 41 ust. 2 w związku art. 146a pkt 2 ustawy o podatku od towarów i usług w związku z poz. 76 załącznika nr 3 do ustawy w brzmieniu obowiązującym od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2011 r.

Reasumując, w okresie od stycznia 2011 r. do końca grudnia 2011 r. sprzedaż wyrobu o nazwie śliniaki dziecięce jednorazowe, który stanowi dodatek odzieżowy dla niemowląt, mogła być opodatkowana stawką podatku VAT w wysokości 8%, na podstawie art. 41 ust. 2 w związku z art. 146a pkt 2 ustawy o podatku od towarów i usług, w związku z poz. 76 załącznika nr 3 do tej ustawy.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu, ul. Ratajczaka 10/12, 61-815 Poznań po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 270). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.