ILPP2/443-769/14-4/JK

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2012 r. poz. 749, z późn. zm.) oraz § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770, z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Pana, przedstawione we wniosku z dnia 14 lipca 2014 r. (data wpływu 16 lipca 2014 r.) uzupełnionym 21 października 2014 r. (data wpływu 27 października 2014 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie korekty podstawy opodatkowania związanej z wystawieniem faktury korygującej; w zakresie powstania obowiązku podatkowego oraz w zakresie obowiązku korekty podatku należnego w trybie art. 89a ustawy o podatku od towarów i usług - jest prawidłowe

W dniu 16 lipca 2014 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie korekty podstawy opodatkowania związanej z wystawieniem faktury korygującej; w zakresie powstania obowiązku podatkowego oraz w zakresie obowiązku korekty podatku należnego w trybie art. 89a ustawy o podatku od towarów i usług. Wniosek uzupełniono 27 października 2014 r. o doprecyzowanie opisu sprawy oraz o dokument potwierdzający uiszczenie opłaty za wydanie interpretacji.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

Dnia 1 kwietnia 2011 r. Wnioskodawca wystawił fakturę sprzedaży dla "A". Faktura ta dokumentowała usługi jakie świadczył dla ww. firmy, polegające na zawieraniu umów z klientami na terytorium Polski, poszkodowanymi m.in. w wypadkach komunikacyjnych i w błędach w sztuce lekarskiej. W związku z tym, że faktura nie została uregulowana w terminie, Zainteresowany skierował pozew o zapłatę ww. faktury do Sądu Rejonowego. Sąd oddalił powództwo, uznając, że faktura została wystawiona na błędnego nabywcę. W związku, z tym Zainteresowany złożył apelację do Sądu Okręgowego. Wyrok z Sądu Wnioskodawca otrzymał 17 czerwca 2013 r. który również uznał, że faktura powinna być wystawiona na innego nabywcę, a mianowicie na "B" sp. z o.o.

Dnia 5 sierpnia 2013 r. wystąpiono do Sądu Rejonowego z pozwem o wydanie nakazu zapłaty dla firmy "B" sp. z o.o. Termin rozprawy przewidziany jest na 29 lipca 2014 r.

Ponieważ ww. faktura nie powinna być wystawiona na "A", dnia 14 kwietnia 2014 r. Wnioskodawca wystawił fakturę korygującą minusującą całą wartość na jaką była wystawiona faktura pierwotna.

Dnia 15 kwietnia 2014 r. otrzymał on potwierdzenie odbioru faktury korygującej przez "A" i na jej podstawie zmniejszył podstawę opodatkowania i podatek należny w deklaracji za miesiąc kwiecień 2014 r.

Odnosząc się do wyroku Sądu Okręgowego, musi on wystawić fakturę sprzedaży dla firmy "B" Sp. z o.o., dotyczącą zakończenia wykonania usług 1 kwietnia 2011 r., z terminem płatności 14 dni od dnia jej wystawienia.

W uzupełnieniu do wniosku Zainteresowany wskazał:

1. Umowę Wnioskodawca miał podpisaną z adwokatem od 1 października 2002 r., a także od 3 sierpnia 2007 r. posiadał on umowę z "B" Sp. z o.o.

Adwokat prowadził jednoosobową działalność gospodarczą, był współwłaścicielem "A", jak również miał podpisane pełnomocnictwa klientów "B" Sp. z o.o., do reprezentowania ich przed Sądami. Do Kancelarii tej wpływały odszkodowania z Towarzystw Ubezpieczeniowych i po pobraniu należnej prowizji, reszta kwoty powinna wpłynąć na konto "B" Sp. z o.o. W związku z tym, że "A" zatrzymywała wszystkie środki pieniężne z Towarzystw Ubezpieczeniowych na swoim koncie, bo firma "B" Sp. z o.o. nie była w stanie zapłacić swoich zobowiązań wobec zawartej z Wnioskodawcą umowy. Faktura VAT została wystawiona na "A", gdyż faktycznie sprawy klientów pozyskanych przez Zainteresowanego, ta właśnie Kancelaria prowadziła przed Sądami, jednakże formalnie nie miał on zawartej z tą Kancelarią umowy.

2. Wnioskodawca świadczył usługi zarówno na rzecz "B" sp. z o.o. jak i "A" prowadzących sprawy przed Sądami, gdyż klienci pozyskiwani przez Wnioskodawcę podpisywali umowę z "B" Sp. z o.o., jak również podpisywali pełnomocnictwa procesowe bezpośrednio na "A".

3. Powodem uznania przez sąd, że faktycznym nabywcą świadczonych usług jest "B" Sp. z o.o. w Legnicy było przyjęcie, że z tym podmiotem łączyła Wnioskodawcę umowa, w ramach której zobowiązał się do pozyskiwania klientów w zamian za prowizję. Zdaniem Sądu z "A" nie łączył Wnioskodawcy stosunek prawny w postaci urnowy w formie pisemnej. Stąd Sąd przyjął, że wystawienie faktury na ten podmiot było bezpodstawne.

4. Zainteresowany posiadał umowę z "B" Sp. z o.o. z dnia 3 sierpnia 2007 r., której przedmiotem było pozyskiwanie klientów w zamian za prowizję wyliczoną od uzyskanej w trakcie prowadzenia sprawy klienta kwoty. Odnosząc się do wyroku Sądu Okręgowego, faktura sprzedaży dla firmy "B" Sp. z o.o., została wystawiona 15 lipca 2014 r. z terminem płatności do 29 lipca 2014 r., dotycząca usług zakończonych 1 kwietnia 2011 r., jednakże do dnia złożenia wniosku nie otrzymano zapłaty za ww. fakturę.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania.

1. Czy poprawnie skorygowano podstawę opodatkowania i podatek należny z faktury korygującej.

2. Czy podatek należny z faktury, którą aktualnie musi wystawić Wnioskodawca dla firmy "B" Sp. z o.o., powinien odprowadzić do właściwego organu podatkowego w miesiącu jej wystawienia. Czy raczej powinien zrobić korektę deklaracji VAT w miesiącu, do którego odnosi się data zakończenia usług.

3. Czy wskazując termin płatności 14 dni od daty wystawienia faktury, w sytuacji, kiedy wierzytelność nie zostanie uregulowana, mogę skorygować podstawę opodatkowania i podatek należny.

4. Czy odnosząc się do art. 89a ust. 2, ust. 1 pkt 5, biorąc pod uwagę ww. sytuację termin upłynięcia 2 lat będzie liczony od aktualnej daty wystawienia faktury dla firmy "B" Sp. z o.o.... Czy może od daty kiedy ta usługa została wykonana.

Zdaniem Wnioskodawcy:

1. Zgodnie z art. 29a ust. 13 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług, poprawnie skorygował on podstawę opodatkowania i podatek należny z faktury korygującej.

2. Zgodnie z art. 19a ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług, który mówi, że obowiązek podatkowy powstaje z chwilą dokonania dostawy towarów lub wykonania usługi, powinien zrobić korektę deklaracji VAT-7 za miesiąc kwiecień 2011 r.

3. Powołując się na art. 89a ust. 1-3 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług, jeżeli wierzytelność nie zostanie uregulowana po upłynięciu 150 dni licząc od dnia upływu terminu jej płatności, który będzie wynosił 14 dni od dnia wystawienia poprawnej faktury dla firmy "B" Sp. z o.o., może on skorygować podstawę opodatkowania i podatek należny.

4. Termin 2 lat powinien być liczony od aktualnej daty wystawienia faktury dla firmy "B" Sp. z o.o.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest prawidłowe.

W myśl art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r., o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlega odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Na mocy art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...).

Przy czym towarami, w rozumieniu art. 2 pkt 6 ustawy, są rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Stosownie do treści art. 8 ust. 1 ustawy, przez świadczenie usług rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (...).

Z przedstawionego stanu faktycznego wynika, że 1 kwietnia 2011 r. Wnioskodawca wystawił fakturę sprzedaży dla "A". Faktura ta dokumentowała usługi jakie świadczył dla ww. firmy, polegające na zawieraniu umów z klientami na terytorium Polski, poszkodowanymi m.in. w wypadkach komunikacyjnych i w błędach w sztuce lekarskiej. W związku z tym, że faktura nie została uregulowana w terminie, Zainteresowany skierował pozew o zapłatę ww. faktury do Sądu Rejonowego. Sąd oddalił powództwo, uznając, że faktura została wystawiona na błędnego nabywcę. W związku, z tym Zainteresowany złożył apelację do Sądu Okręgowego. Wyrok z Sądu Wnioskodawca otrzymał 17 czerwca 2013 r. który również uznał, że faktura powinna być wystawiona na innego nabywcę, a mianowicie na "B" sp. z o.o. Dnia 5 sierpnia 2013 r. wystąpiono do Sądu Rejonowego z pozwem o wydanie nakazu zapłaty dla firmy "B" sp. z o.o. termin rozprawy przewidziany jest na 29 lipca 2014 r.

Podstawą rozstrzygnięcia przez sąd przedmiotowej sprawy w ten sposób, że powodem uznania że faktycznym nabywcą świadczonych usług jest "B" Sp. z o.o. było przyjęcie, że z tym podmiotem łączyła Wnioskodawcę umowa, w ramach której zobowiązał się do pozyskiwania klientów w zamian za prowizję. Zdaniem Sądu z "A" nie łączył Wnioskodawcy stosunek prawny w postaci urnowy w formie pisemnej. Stąd Sąd przyjął, że wystawienie faktury na ten podmiot było bezpodstawne.

Ponieważ ww. faktura nie powinna być wystawiona na "A", 14 kwietnia 2014 r. Wnioskodawca wystawił fakturę korygującą minusującą całą wartość na jaką była wystawiona faktura pierwotna.

Dnia 15 kwietnia 2014 r. otrzymał on potwierdzenie odbioru faktury korygującej przez "A" i na jej podstawie zmniejszył podstawę opodatkowania i podatek należny w deklaracji za miesiąc kwiecień 2014 r.

Wątpliwości Wnioskodawcy dotyczą kwestii momentu obniżenia podstawy opodatkowania oraz podatku należnego w związku z wystawioną fakturą korygującą.

W niniejszej sprawie wskazać należy, że stosownie do art. 7 ust. 1 ustawy z dnia 7 grudnia 2012 r. o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. 2013 r., poz. 35 z późn. zm.) - w przypadku czynności wykonanych przed dniem 1 stycznia 2014 r. obowiązek podatkowy powstaje zgodnie z art. 19-21 ustawy zmienianej w art. 1, w brzmieniu obowiązującym przed tym dniem.

Jak stanowi art. 8 ust. 1 cyt. ustawy - w przypadku czynności, o których mowa w art. 7 ust. 1 i 3, podstawę opodatkowania ustala się zgodnie z przepisami art. 29-31 ustawy zmienianej w art. 1, w brzmieniu obowiązującym przed dniem 1 stycznia 2014 r.

Zatem, zgodnie z art. 29 ust. 1 ustawy (obowiązującym do 31 grudnia 2013 r.) stanowi, że podstawą opodatkowania jest obrót z zastrzeżeniem ust. 2-21, art. 30-32, art. 119 oraz art. 120 ust. 4 i 5. Obrotem jest kwota należna z tytułu sprzedaży, pomniejszona o kwotę należnego podatku. Kwota należna obejmuje całość świadczenia należnego od nabywcy lub osoby trzeciej. Obrót zwiększa się o otrzymane dotacje, subwencje i inne dopłaty o podobnym charakterze mające bezpośredni wpływ na cenę (kwotę należną) towarów dostarczanych lub usług świadczonych przez podatnika, pomniejszone o kwotę należnego podatku.

Na podstawie art. 29 ust. 4 ustawy (obowiązującego do 31 grudnia 2013 r.) - podstawę opodatkowania zmniejsza się o kwoty udokumentowanych, prawnie dopuszczalnych i obowiązkowych rabatów (bonifikat, opustów, uznanych reklamacji i skont) i o wartość zwróconych towarów, zwróconych kwot nienależnych w rozumieniu przepisów o cenach oraz zwróconych kwot dotacji, subwencji i innych dopłat o podobnym charakterze, z zastrzeżeniem ust. 4a i 4b.

Jak wynika z art. 29 ust. 4a ustawy (obowiązującego do 31 grudnia 2013 r.) - w przypadku gdy podstawa opodatkowania ulega zmniejszeniu w stosunku do podstawy określonej w wystawionej fakturze, obniżenia podstawy opodatkowania podatnik dokonuje pod warunkiem posiadania, przed upływem terminu do złożenia deklaracji podatkowej za dany okres rozliczeniowy, w którym nabywca towaru lub usługi otrzymał korektę faktury, potwierdzenia otrzymania korekty faktury przez nabywcę towaru lub usługi, dla którego wystawiono fakturę. Uzyskanie potwierdzenia otrzymania przez nabywcę towaru lub usługi korekty faktury po terminie złożenia deklaracji podatkowej za dany okres rozliczeniowy uprawnia podatnika do uwzględnienia korekty faktury za okres rozliczeniowy, w którym potwierdzenie to uzyskano.

Przy czym na mocy art. 29 ust. 4b ustawy (obowiązującego do 31 grudnia 2013 r.) - warunku posiadania przez podatnika potwierdzenia odbioru korekty faktury przez nabywcę towaru lub usługi nie stosuje się w:

Natomiast stosownie do art. 29 ust. 4c ustawy (obowiązującego do 31 grudnia 2013 r.) - przepis ust. 4a stosuje się odpowiednio w przypadku stwierdzenia pomyłki w kwocie podatku na fakturze i wystawienia korekty faktury do faktury, w której wykazano kwotę podatku wyższą niż należna.

Natomiast zgodnie z art. 29a ust. 1 ustawy (obowiązującego od 1 stycznia 2014 r.) - podstawą opodatkowania, z zastrzeżeniem ust. 2-5, art. 30a-30c, art. 32, art. 119 oraz art. 120 ust. 4 i 5, jest wszystko, co stanowi zapłatę, którą dokonujący dostawy towarów lub usługodawca otrzymał lub ma otrzymać z tytułu sprzedaży od nabywcy, usługobiorcy lub osoby trzeciej, włącznie z otrzymanymi dotacjami, subwencjami i innymi dopłatami o podobnym charakterze mającymi bezpośredni wpływ na cenę towarów dostarczanych lub usług świadczonych przez podatnika.

Na podstawie art. 29a ust. 10 ustawy (obowiązującego od 1 stycznia 2014 r.) - podstawę opodatkowania, z zastrzeżeniem ust. 13, obniża się o:

Jak wynika z art. 29a ust. 13 ustawy (obowiązującego od 1 stycznia 2014 r.) - w przypadkach, o których mowa w ust. 10 pkt 1-3, obniżenia podstawy opodatkowania, w stosunku do podstawy określonej w wystawionej fakturze z wykazanym podatkiem, dokonuje się pod warunkiem posiadania przez podatnika, uzyskanego przed upływem terminu do złożenia deklaracji podatkowej za dany okres rozliczeniowy, w którym nabywca towaru lub usługobiorca otrzymał fakturę korygującą, potwierdzenia otrzymania faktury korygującej przez nabywcę towaru lub usługobiorcę, dla którego wystawiono fakturę. Uzyskanie potwierdzenia otrzymania przez nabywcę towaru lub usługobiorcę faktury korygującej po terminie złożenia deklaracji podatkowej za dany okres rozliczeniowy uprawnia podatnika do uwzględnienia faktury korygującej za okres rozliczeniowy, w którym potwierdzenie to uzyskano.

Na mocy art. 29a ust. 14 ustawy (obowiązującego od 1 stycznia 2014 r.) - przepis ust. 13 stosuje się odpowiednio w przypadku stwierdzenia pomyłki w kwocie podatku na fakturze i wystawienia faktury korygującej do faktury, w której wykazano kwotę podatku wyższą niż należna.

Przy czym na mocy art. 29a ust. 15 ustawy (obowiązującego od 1 stycznia 2014 r.) - warunku posiadania przez podatnika potwierdzenia otrzymania faktury korygującej przez nabywcę towaru lub usługobiorcę nie stosuje się w przypadku:

W przypadku, o którym mowa w ust. 15 pkt 4, obniżenie podstawy opodatkowania następuje nie wcześniej niż w deklaracji podatkowej składanej za okres rozliczeniowy, w którym zostały łącznie spełnione przesłanki określone w ust. 15 pkt 4 (art. 29a ust. 16 ustawy - obowiązujący od 1 stycznia 2014 r.).

Stosownie do art. 12 ust. 1 ustawy z dnia 7 grudnia 2012 r. o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług oraz niektórych innych ustaw - do dokumentowania czynności dokonanych przed dniem 1 stycznia 2014 r. stosuje się przepisy art. 106 ustawy zmienianej w art. 1, w brzmieniu obowiązującym przed tym dniem, oraz przepisy wydane na jego podstawie, z zastrzeżeniem ust. 2.

Do wystawiania faktur korygujących faktury wystawione przed dniem 1 stycznia 2014 r. i faktury wystawione zgodnie z ust. 1 oraz do wystawiania faktur będących duplikatami takich faktur stosuje się odpowiednio przepisy art. 106j-106I ustawy zmienianej w art. 1, w brzmieniu nadanym niniejszą ustawą (art. 12 ust. 2 ww. ustawy).

Na podstawie, art. 106 ust. 1 ustawy (obowiązującego do 31 grudnia 2014 r.) - podatnicy, o których mowa w art. 15, są obowiązani wystawić fakturę stwierdzającą w szczególności dokonanie sprzedaży, datę dokonania sprzedaży, cenę jednostkową bez podatku, podstawę opodatkowania, stawkę i kwotę podatku, kwotę należności oraz dane dotyczące podatnika i nabywcy, z zastrzeżeniem ust. 1a, 2, 4 i 5 oraz art. 119 ust. 10 i art. 120 ust. 16.

Zgodnie z art. 106b ust. 1 pkt 1 ustawy (obowiązującym do 31 grudnia 2014 r.), podatnik jest obowiązany wystawić fakturę dokumentującą sprzedaż, a także dostawę towarów i świadczenie usług, dokonywane przez niego na rzecz innego podatnika podatku, podatku od wartości dodanej lub podatku o podobnym charakterze lub na rzecz osoby prawnej niebędącej podatnikiem.

W świetle art. 106e ust. 1 pkt 1-7 ustawy - faktura powinna zawierać:

Na mocy art. 106j ust. 1 ustawy, w przypadku gdy po wystawieniu faktury:

- podatnik wystawia fakturę korygującą.

W świetle art. 106j ust. 2 ustawy, faktura korygująca powinna zawierać:

Z treści przedstawionych regulacji prawnych wynika, że kwoty, o które zmniejsza się podstawę opodatkowania oraz podatku należnego muszą zostać udokumentowane fakturą korygującą. Jeżeli więc, faktura dokumentująca zdarzenie gospodarcze zawiera pomyłki lub zdarzenie, które faktura ta dokumentowała uległo zmianie, to powinna zostać skorygowana w ten sposób, aby odzwierciedlała faktycznie dokonaną transakcję między określonymi podmiotami. Faktury korygujące są specyficznym rodzajem faktur. Celem ich wystawienia jest doprowadzenie faktury pierwotnej do stanu odpowiadającego rzeczywistości. Wystawia się je w celu udokumentowania ostatecznej wielkości sprzedaży w danym okresie rozliczeniowym.

Potwierdzenie odbioru faktury korygującej przez nabywcę powoduje akceptację zmiany wartości zawartych na fakturze i daje prawo do takiego obniżenia.

Należy podkreślić, że potwierdzenie odbioru faktury korygującej pełni istotną rolę w systemie podatku od towarów i usług opartym na metodzie fakturowej, gdyż zapobiega nieuzasadnionym i samowolnym obniżkom podstawy opodatkowania u dostawcy. Ponadto, faktury korygujące są specyficznym rodzajem faktur, bowiem jak już wyjaśniono powyżej, celem wystawienia faktury korygującej jest doprowadzenie faktury pierwotnej do stanu odpowiadającego rzeczywistości. Uregulowanie zawarte w art. 29 ust. 4a ustawy (obowiązującym do 31 grudnia 2013 r.) i art. 29a ust. 13 ustawy (obowiązującym od 1 stycznia 2014 r.), ma na celu uniknięcie sytuacji, w której zmniejszenie podstawy opodatkowania i tym samym kwoty podatku należnego u sprzedawcy nie znajduje odzwierciedlenia w zmniejszeniu kwoty podatku naliczonego u nabywcy towarów i usług. Podatek należny u sprzedawcy jest bowiem podatkiem naliczonym u nabywcy towarów i usług. Z powyższego wynika, że skoro będący podstawą opodatkowania obrót ulega zmniejszeniu, to czynność taka dokonywana przez sprzedawcę towarów i usług powoduje konieczność zmniejszenia kwoty podatku naliczonego u nabywcy. W przeciwnym razie dochodziłoby do obniżenia kwoty lub zwrotu podatku, który w rzeczywistości nie został zapłacony. Oznacza to, że faktura korygująca musi dotrzeć do nabywcy, nabywca musi potwierdzić ten fakt, by wystawca miał możliwość obniżenia podatku należnego w związku z wystawieniem tej faktury.

Jak wskazał Wnioskodawca, ze względu na pomyłkę związaną z wystawioną fakturą, wystawił fakturę korygującą, którą następnie przekazał odbiorcy - w dniu 15 kwietnia 2014 r. otrzymał on potwierdzenie odbioru faktury korygującej i na jej podstawie zmniejszył podstawę opodatkowania i podatek należny w deklaracji za miesiąc kwiecień 2014 r.

Mając na uwadze opis sprawy oraz powołane przepisy prawa stwierdzić należy, że Wnioskodawca miał prawo do skorygowania podatku należnego i podstawy opodatkowania za okres kiedy otrzymał on potwierdzenie odbioru faktury korygującej przez nabywcę.

Wątpliwości Zainteresowanego dotyczą również kwestii czy podatek należny z faktury, którą aktualnie musi wystawić dla firmy "B" Sp. z o.o., powinien odprowadzić do właściwego organu podatkowego w miesiącu jej wystawienia, czy raczej powinien zrobić korektę deklaracji VAT za miesiąc, kiedy powstał obowiązek podatkowy.

Biorąc pod uwagę powołany wcześniej przepis art. 7 ust. 1 ustawy z dnia 7 grudnia 2012 r. o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług oraz niektórych innych ustaw - kwestię obowiązku podatkowego należy rozpatrywać w światle przepisów obowiązujących do 31 grudnia 2013 r.

Podstawowa zasada dotycząca momentu powstania obowiązku podatkowego w podatku od towarów i usług została sformułowana w art. 19 ust. 1 ustawy. Zgodnie z tym przepisem obowiązek podatkowy powstaje z chwilą wydania towaru lub wykonania usługi, z zastrzeżeniem ust. 2-21, art. 14 ust. 6, art. 20 i art. 21 ust. 1.

Przy czym w myśl art. 19 ust. 4 ustawy - jeżeli dostawa towaru lub wykonanie usługi powinny być potwierdzone fakturą, obowiązek podatkowy powstaje z chwilą wystawienia faktury, nie później jednak niż w 7. dniu, licząc od dnia wydania towaru lub wykonania usługi.

Z konstrukcji podatku od towarów i usług wynika, że podatnik, który wykonuje czynności podlegające opodatkowaniu podatkiem VAT, zobowiązany jest opodatkować daną czynność w momencie powstania obowiązku podatkowego.

Powyżej wskazane przepisy art. 19 wskazują zatem, że w przedmiotowej sprawie obowiązek podatkowy powstaje z chwilą wystawienia faktury, nie później jednak niż w 7. dniu, licząc od dnia wykonania usługi.

Z przedstawionego stanu faktycznego wniosku wynika, że 1 kwietnia 2011 r. Wnioskodawca wystawił fakturę sprzedaży dla "A". Faktura ta dokumentowała usługi jakie świadczył dla ww. firmy, polegające na zawieraniu umów z klientami poszkodowanymi m.in. w wypadkach komunikacyjnych i w błędach w sztuce lekarskiej. W związku z tym, że faktura nie została uregulowana w terminie, Zainteresowany skierował pozew o zapłatę ww. faktury do Sądu Rejonowego. Sąd uznał, że faktura została wystawiona błędnie. Powodem uznania że faktycznym nabywcą świadczonych usług jest "B" Sp. z o.o. było przyjęcie, że z tym podmiotem łączyła Wnioskodawcę umowa, w ramach której zobowiązał się do pozyskiwania klientów w zamian za prowizję. Zdaniem Sądu z "A" nie łączył Wnioskodawcy stosunek prawny w postaci urnowy w formie pisemnej. Stąd Sąd przyjął, że wystawienie faktury na ten podmiot było bezpodstawne. Ponieważ ww. faktura nie powinna być wystawiona na "A", 14 kwietnia 2014 r. Wnioskodawca wystawił fakturę korygującą minusującą całą wartość na jaką była wystawiona faktura pierwotna.

Zainteresowany wystawił fakturę dokumentującą wykonanie czynności na "B" Sp. z o.o. 15 lipca 2014 r.

W myśl art. 81 § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2012 r. poz. 749, z późn. zm.) jeżeli odrębne przepisy nie stanowią inaczej, podatnicy, płatnicy i inkasenci mogą skorygować uprzednio złożoną deklarację.

Jak stanowi art. 81 § 1a tej ustawy - osoba, która była wspólnikiem spółki cywilnej w chwili rozwiązania spółki, może skorygować uprzednio złożoną deklarację w zakresie wskazanym w art. 75 § 3a.

Skorygowanie deklaracji następuje przez złożenie korygującej deklaracji wraz z dołączonym pisemnym uzasadnieniem przyczyn korekty - art. 81 § 2 ww. ustawy.

W art. 81b § 1 ww. ustawy wskazano, że uprawnienie do skorygowania deklaracji:

W świetle § 2 cyt. wyżej artykułu, korekta złożona w przypadku, o którym mowa w § 1 pkt 1, nie wywołuje skutków prawnych.

Korekta deklaracji (zeznań) ma na celu poprawienie błędu, który został popełniony przy jej sporządzeniu. Może on dotyczyć określenia wysokości zobowiązania podatkowego, wysokości nadpłaty lub zwrotu podatku oraz innych danych zawartych w treści deklaracji. Skorygowanie deklaracji polega na ponownym, poprawnym już wypełnieniu deklaracji z dołączonym pisemnym uzasadnieniem wyjaśniającym przyczynę korekty.

Tym samym zgodnie z art. 19 ust. 4 ustawy - mającym zastosowanie w przedmiotowej sprawie - oraz w związku z faktem, że faktura nie została wystawiona prawidłowo (dopiero w 2014 r.) - obowiązek podatkowy powstał siódmego dnia od wykonania usługi.

Zatem, Wnioskodawca powinien dokonać korekty deklaracji VAT-7 i wykazać podatek należny w deklaracji za miesiąc powstania obowiązku podatkowego.

W konsekwencji jeżeli zgodnie z przepisami art. 19 ust. 1 w związku z art. 19 ust. 4 ustawy (obowiązującego do 31 grudnia 2013 r.) obowiązek podatkowy przypadł na kwiecień 2011 r. Wnioskodawca zobowiązany jest do skorygowania deklaracji i wykazania podatku należnego za ten miesiąc.

Kwestię problematyczną dla Zainteresowanego jest także kwestia czy wskazując termin płatności 14 dni od daty wystawienia faktury, w sytuacji, kiedy wierzytelność nie zostanie uregulowana, może on skorygować podstawę opodatkowania i podatek należny oraz czy termin upłynięcia 2 lat będzie liczony od aktualnej daty wystawienia faktury dla firmy "B" Sp. z o.o.

W powyższej kwestii zastosowanie znajdą przepisy art. 89a ustawy.

I tak, zgodnie z art. 89a ust. 1 ustawy - podatnik może skorygować podstawę opodatkowania oraz podatek należny z tytułu dostawy towarów lub świadczenia usług na terytorium kraju w przypadku wierzytelności, których nieściągalność została uprawdopodobniona. Korekta dotyczy również podstawy opodatkowania i kwoty podatku przypadającej na część kwoty wierzytelności, której nieściągalność została uprawdopodobniona.

Na mocy art. 89a ust. 1a ustawy - nieściągalność wierzytelności uważa się za uprawdopodobnioną, w przypadku gdy wierzytelność nie została uregulowana lub zbyta w jakiejkolwiek formie w ciągu 150 dni od dnia upływu terminu jej płatności określonego w umowie lub na fakturze.

W myśl z art. 89a ust. 2 ustawy - przepis ust. 1 stosuje się w przypadku gdy spełnione są następujące warunki:

Przy czym jak stanowi art. 89a ust. 3 ustawy - korekta, o której mowa w ust. 1, może nastąpić w rozliczeniu za okres, w którym nieściągalność wierzytelności uznaje się za uprawdopodobnioną, pod warunkiem że do dnia złożenia przez wierzyciela deklaracji podatkowej za ten okres wierzytelność nie została uregulowana lub zbyta w jakiejkolwiek formie.

Z opisu sprawy wynika, że Wnioskodawca wykonując wyrok Sądu Okręgowego, wystawił fakturę sprzedaży dla firmy "B" Sp. z o.o., 15 lipca 2014 r. z terminem płatności do 29 lipca 2014 r., dotyczącą usług zakończonych 1 kwietnia 2011 r., jednakże do dnia złożenia wniosku nie otrzymano zapłaty za ww. fakturę.

Jak wynika z przepisu art. 89a ustawy można skorygować podstawę opodatkowania oraz podatek należny z tytułu świadczenia usług w przypadku wierzytelności, których nieściągalność została uprawdopodobniona - przy jednoczesnym spełnieniu warunków wskazanych w ust. 2 tego przepisu.

W omawianej sprawie mając na uwadze powołane wyżej przepisy prawa należy stwierdzić, że wskazując termin płatności 14 dni od daty wystawienia faktury, w sytuacji, kiedy wierzytelność nie zostanie uregulowana w terminie 150 dni od dnia upływu terminu jej płatności określonego w umowie lub na fakturze, na podstawie art. 89a ust. 1-3 ustawy Wnioskodawca może skorygować podstawę opodatkowania i podatek należny. Przy czym, co istotne termin upłynięcia 2 lat należy liczyć od aktualnej daty wystawienia faktury dla firmy "B" Sp. z o.o. o czym stanowi art. 89a ust. 2 pkt 5 ustawy.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu, ul. Św. Mikołaja 78/79, 50-126 Wrocław, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację - w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2012 r. poz. 270, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.