ILPP2/443-764/09-3/AD

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Pana przedstawione we wniosku z dnia 9 czerwca 2009 r. (data wpływu 15 czerwca 2009 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie podstawy opodatkowania - jest nieprawidłowe.

W dniu 15 czerwca 2009 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie podstawy opodatkowania.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawca jest właścicielem nieruchomości zabudowanych i niezabudowanych (dalej łącznie i osobno zwane: Nieruchomości). Nieruchomości te zostały wprowadzone do prowadzonej przez niego jednoosobowej działalności gospodarczej i ujęte w odpowiedniej ewidencji środków trwałych. Część Nieruchomości jest wykorzystywana w prowadzonej działalności gospodarczej - głównie w zakresie prowadzonej działalności gastronomicznej, a pozostała część jest wynajmowana w ramach prowadzonej działalności gospodarczej, z których Zainteresowany uzyskuje dochód w postaci czynszów.

Zainteresowany zamierza zawiązać spółkę osobową (np. komandytową), której przedmiotem działalności będzie m.in. obrót nieruchomościami i ich wynajem, i w której zostanie on wspólnikiem (komandytariuszem). Jako wkład do Spółki zamierza wnieść indywidualnie przedmiotowe Nieruchomości. Wartość wnoszonych Nieruchomości określona zostanie każdorazowo w umowie spółki/uchwale aportowej w wysokości równej ich wartości rynkowej na dzień wniesienia wkładu. Wnioskodawca przewiduje, że wartość rynkowa Nieruchomości określona na dzień ich wniesienia do Spółki będzie wyższa od ich ceny nabycia powiększonej o poniesione przez niego nakłady na te Nieruchomości.

Spółka zamierza sprzedać część otrzymanych w ramach wkładu Nieruchomości, a pozostałe wykorzystywać w ramach prowadzonej działalności (wynajmować je bądź używać w działalności gastronomicznej lub innej działalności gospodarczej).

Zainteresowany jest czynnym podatnikiem VAT w ramach prowadzonej działalności gospodarczej.

W związku z powyższym zadano następujące pytania.

Czy w przypadku wniesienia Nieruchomości jako wkładu niepieniężnego do Spółki komandytowej, strony mają swobodę wyboru metody ustalenia podstawy opodatkowania VAT (zgodnie z metodą "w stu" lub "od stu")... W szczególności, czy, o ile strony tak postanowią, podstawą opodatkowania VAT może być wartość Nieruchomości określona w umowie spółki/uchwale aportowej jako wartość netto.

Zdaniem Wnioskodawcy, w przypadku wniesienia Nieruchomości jako wkładu niepieniężnego do Spółki komandytowej, strony mają swobodę wyboru metody ustalenia podstawy opodatkowania VAT (zgodnie z metodą "w stu" lub "od stu"). W szczególności, o ile strony tak postanowią, podstawą opodatkowania VAT może być wartość Nieruchomości określona w umowie spółki/uchwale aportowej jako wartość netto.

W myśl art. 29 ust. 1 ustawy o VAT, podstawą opodatkowania VAT jest obrót. Obrotem jest kwota należna z tytułu sprzedaży, pomniejszona o kwotę należnego podatku. Kwota należna obejmuje całość świadczenia należnego od nabywcy.

Zgodnie z orzecznictwem Sądu Najwyższego w tym zakresie (wyrok Sądu Najwyższy z dnia 23 stycznia 1998 r., sygn. l CKN 429/97) strony umowy mają swobodę w zdecydowaniu, czy określona w odpowiedniej umowie cena jest ceną netto (nie zawierająca podatku VAT) lub brutto (zawierającą podatek VAT).

Zainteresowany zaznaczył, iż pomimo że powyższe orzeczenie zapadło na gruncie poprzedniej ustawy o cenach (ustawa z dnia 26 lutego 1982 r. o cenach, tekst jedn. Dz. U. z 1988 r. Nr 27, poz. 195 z późn. zm.) oraz poprzedniej ustawy o VAT (ustawa z 8 stycznia 1993 r. o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym, Dz. U. Nr 11, poz. 50 z późn. zm.), wnioski te są nadal aktualne na gruncie obecnie obowiązujących przepisów. Stanowisko takie potwierdził jednoznacznie Sąd Najwyższy w uchwale z dnia 21 lipca 2006 r. (sygn. III CZP 54/2006).

Biorąc pod uwagę powyższe orzecznictwo, zdaniem Wnioskodawcy, podstawą opodatkowania z tytułu wniesienia wkładu niepieniężnego do Spółki komandytowej o ile wspólnicy tak postanowią, będzie wartość Nieruchomości określona przez wspólników w umowie spółki/uchwale aportowej jako wartość netto. Od tej wartości naliczony zostanie podatek VAT według odpowiedniej stawki.

Biorąc pod uwagę cytowane powyżej przepisy i orzecznictwo dotyczące kształtowania elementów ceny Zainteresowany stoi na stanowisku, iż strony transakcji wniesienia aportu mają pełne prawo swobodnego decydowania o wysokości (wartości) wkładów oraz o tym czy zawiera ona podatek VAT.

Potwierdzeniem stanowiska Wnioskodawcy są interpretacje prawa podatkowego wydane przez organy podatkowe, zgodnie z którymi "Przy ustalaniu wysokości należności ustawodawca nie ingeruje w sferę podejmowania decyzji, czy opłaty mają być kwotami "netto" czy "brutto". Kwestia ta powinna być regulowana w zawartych przez podatników umowach, a organ podatkowy nie może narzucać ich treści". Pogląd taki podzielił m.in. Naczelnik Pierwszego Urzędu Skarbowego w Opolu w interpretacji prawa podatkowego z dnia 28 czerwca 2006 r. (sygn. PP/443-81-1/06) oraz Naczelnik Pierwszego Urzędu Skarbowego w Lublinie w interpretacji prawa podatkowego z dnia 24 kwietnia 2007 r. (sygn. D2/443-7/07).

Pomimo, iż cytowane powyżej rozstrzygnięcia zapadły na gruncie odmiennego stanu faktycznego, nie zmienia to ich uniwersalnego znaczenia w kontekście kształtowania stosunków umownych pomiędzy podatnikami.

Jeżeli więc w umowie spółki/uchwale aportowej dotyczącej wniesienia do Spółki komandytowej danej Nieruchomości wspólnicy ustalą, iż wartość wkładu stanowi wartość netto Nieruchomości, podatek VAT będzie naliczany od tej wartości.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za nieprawidłowe.

W myśl art. 29 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą, podstawą opodatkowania jest obrót, z zastrzeżeniem ust. 2-22, art. 30-32, art. 119 oraz art. 120 ust. 4 i 5. Obrotem jest kwota należna z tytułu sprzedaży, pomniejszona o kwotę należnego podatku. Kwota należna obejmuje całość świadczenia należnego od nabywcy. Obrót zwiększa się o otrzymane dotacje, subwencje i inne dopłaty o podobnym charakterze mające bezpośredni wpływ na cenę (kwotę należną) towarów dostarczanych lub usług świadczonych przez podatnika, pomniejszone o kwotę należnego podatku.

Stosownie do art. 29 ust. 9 ustawy, w przypadku wykonania czynności, o których mowa w art. 5, dla których nie została określona cena, podstawą opodatkowania jest wartość rynkowa towarów lub usług pomniejszona o kwotę podatku, z zastrzeżeniem ust. 10 i 12.

W przypadku dokonania czynności wniesienia towarów do spółki prawa handlowego jako wkładu niepieniężnego (aportu), nie występuje kwota należna (cena) w zamian za wniesione towary, lecz formę należności stanowią udziały w spółce objęte w zamian za wniesiony towar.

Stąd też, w powyższym przypadku, podstawę opodatkowania podatkiem od towarów i usług transakcji wniesienia nieruchomości w formie wkładu niepieniężnego do spółki osobowej należy określić na podstawie art. 29 ust. 9 ustawy.

Jednocześnie należy zwrócić uwagę, iż zgodnie z art. 2 pkt 27 lit. b) ustawy, przez wartość rynkową rozumie się całkowitą kwotę, jaką, w celu uzyskania w danym momencie danych towarów lub usług, nabywca lub usługobiorca na takim samym etapie sprzedaży jak ten, na którym dokonywana jest dostawa towarów lub świadczenie usług, musiałby, w warunkach uczciwej konkurencji, zapłacić niezależnemu dostawcy lub usługodawcy na terytorium kraju; w przypadku gdy nie można ustalić porównywalnej dostawy towarów lub świadczenia usług, przez wartość rynkową rozumie się:

Zatem, podstawą opodatkowania podatkiem od towarów i usług dla transakcji wniesienia nieruchomości w formie wkładu niepieniężnego do spółki osobowej będzie wartość rynkowa wniesionego wkładu niepieniężnego (towaru lub usługi), pomniejszona o kwotę podatku.

Z opisu sprawy wynika, że Zainteresowany zamierza przystąpić do spółki osobowej. Wkład Wnioskodawcy do spółki osobowej będzie polegał na przeniesieniu własności Nieruchomości, której jest właścicielem. Jednakże, w przypadku wniesienia przez Zainteresowanego wkładu niepieniężnego do spółki osobowej, nie powstanie kwota należna w zamian za przedmiot wkładu. Formą ekwiwalentu dla Wnioskodawcy w zamian za ten wkład będzie w tym przypadku ogół praw i obowiązków wynikających z udziału w spółce osobowej, objęty przez nią w zamian za wkład w postaci Nieruchomości.

Mając na uwadze opis zdarzenia przyszłego zawartego we wniosku oraz treść powołanych przepisów należy stwierdzić, że podstawą opodatkowania podatkiem od towarów i usług dla czynności wniesienia Nieruchomości w formie wkładu niepieniężnego do spółki osobowej będzie, zgodnie z art. 29 ust. 9 ustawy, jej wartość rynkowa pomniejszona o kwotę podatku. A zatem podstawą opodatkowania nie będzie wartość Nieruchomości określona w umowie spółki/uchwale aportowej jako wartość netto. Tym samym strony nie będą miały swobody wyboru metody ustalenia podstawy opodatkowania VAT.

Odnosząc się do uchwały Sądu Najwyższego z dnia 21 lipca 2006 r., tut. Organ stwierdza, iż w prawodawstwie polskim obowiązuje zasada swobody umów, w ramach której strony mogą dowolnie kształtować treść umowy w granicach wyznaczonych przez prawo. Natomiast ustawa o podatku VAT, w art. 29 ust. 9, w sposób jednoznaczny wskazuje, co jest podstawą opodatkowania w przedmiotowej sprawie.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Wniosek dotyczący zdarzenia przyszłego w podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania i dokumentowania wniesienia aportu oraz prawa do odliczenia podatku naliczonego został rozstrzygnięty pismami z dnia 8 września 2009 r. ILPP2/443-764/09-3/AD i ILPP2/443 -764/09-4/AD.

Ponadto w zakresie zdarzenia przyszłego w podatku dochodowym od osób fizycznych w zakresie wniesienia nieruchomości tytułem wkładu własnego do spółki komandytowej, opodatkowania dochodu oraz określenia wartości początkowej nieruchomości w dniu 8 września 2009 r. wydano odrębne rozstrzygnięcia nr ILPB1/415-676/09-2/IM, ILPB1/415-676/09-3/IM i ILPB1/415-676/09-4/IM, natomiast w zakresie zdarzenia przyszłego w podatku od czynności cywilnoprawnych dotyczącym skutków podatkowych wniesienia do spółki komandytowej aportu w postaci nieruchomości w dniu 8 września 2009 r. wniosek rozstrzygnięto pismem ILPB2/415-624/09-2/JK.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu, ul. Ratajczaka 10/12, 61-815 Poznań po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.