ILPP2/443-746/13-2/EN - Możliwość opodatkowania podatkiem od towarów i usług organizowania przez jednostkę organizacyjną samorządu zawodowego inżynierów budownictwa zawodów sportowych oraz wycieczek turystycznych na rzecz członków samorządu.

Pisma urzędowe
Status:  Aktualne

Pismo z dnia 24 października 2013 r. Izba Skarbowa w Poznaniu ILPP2/443-746/13-2/EN Możliwość opodatkowania podatkiem od towarów i usług organizowania przez jednostkę organizacyjną samorządu zawodowego inżynierów budownictwa zawodów sportowych oraz wycieczek turystycznych na rzecz członków samorządu.

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 749 z późn. zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko, przedstawione we wniosku z 26 lipca 2013 r. (data wpływu 7 sierpnia 2013 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania świadczonych usług - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 7 sierpnia 2013 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania świadczonych usług.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawca ("A") jest jednostką organizacyjną samorządu zawodowego inżynierów budownictwa, powstałą na mocy Ustawy z dnia 15 grudnia 2000 r. o samorządach zawodowych architektów, inżynierów budownictwa oraz urbanistów, zrzeszającą osoby posiadające uprawnienia budowlane do wykonywania samodzielnych funkcji w budownictwie.

Działalność i zadania izby poza ww. ustawą normuje: Statut (...), uchwalony przez Krajowy (...), Zasady Gospodarki Finansowej Izb inżynierów budownictwa, Regulaminy funkcjonowania organów Izby oraz inne regulaminy i uchwały.

Zakres działania określa art. 8 ustawy o samorządach zawodowych architektów, inżynierów budownictwa oraz urbanistów, który stanowi:

"Do zadań samorządów zawodowych należy w szczególności:

1.

sprawowanie nadzoru nad należytym i sumiennym wykonywaniem zawodu przez członków izb,

2.

reprezentowanie i ochrona interesów zawodowych swoich członków,

3.

ustalanie zasad etyki zawodowej i nadzór nad jej przestrzeganiem,

4.

nadawanie i pozbawianie uprawnień budowlanych w specjalnościach, o których mowa w art. 14 ust. 1 pkt 1-5 ustawy - Prawo budowlane, zwanych dalej "uprawnieniami budowlanymi", uznawanie kwalifikacji zawodowych oraz nadawanie i pozbawianie tytułu rzeczoznawcy budowlanego,

5.

przeprowadzanie egzaminów oraz potwierdzanie kwalifikacji osób, o których mowa w art. 5 ust. 3 pkt 3-5,

6.

współdziałanie z organami administracji rządowej i organami samorządu terytorialnego oraz z innymi samorządami zawodowymi i stowarzyszeniami zawodowymi,

7.

opiniowanie minimalnych wymagań programowych w zakresie kształcenia zawodowego architektów, inżynierów budownictwa lub urbanistów oraz wnioskowanie w tych sprawach,

8.

współdziałanie w doskonaleniu kwalifikacji zawodowych architektów, inżynierów budownictwa lub urbanistów,

9.

zarządzanie majątkiem i działalnością gospodarczą samorządu zawodowego,

10.

prowadzenie postępowań w zakresie odpowiedzialności zawodowej i dyscyplinarnej członków samorządów zawodowych,

11.

opiniowanie projektów aktów normatywnych dotyczących architektury, budownictwa lub zagospodarowania przestrzennego,

12.

organizowanie i prowadzenie instytucji samopomocowych oraz innych form pomocy materialnej członkom samorządów zawodowych,

13.

prowadzenie list członków samorządów zawodowych,

14.

realizacja zadań statutowych".

Zadania statutowe są określone w § 7 statutu, który stanowi:

1. Do zadań Izby jako samorządu zawodowego należy reprezentowanie i ochrona interesów zawodowych członków, a w szczególności:

1.

realizacja zadań określonych w art. 8 ustawy,

2.

występowanie z inicjatywą do władz ustawodawczych i wykonawczych w celu tworzenia właściwych warunków rozwoju budownictwa oraz roli i miejsca zawodu inżyniera w tym procesie,

3.

współdziałanie z innymi samorządami zawodowymi,

4.

współdziałanie ze stowarzyszeniami naukowo-technicznymi działającymi w obszarze budownictwa,

5.

wnioskowanie do właściwych organów państwowych o przyznawanie członkom izby nagród i odznaczeń państwowych,

6.

przyznawanie członkom izby nagród i odznak ustanowionych uchwałami Krajowego Zjazdu Izby.

2. Izba może prowadzić działalność gospodarczą na zasadach określonych w ustawie.

3. Zysk z działalności gospodarczej będzie przeznaczony na działalność statutową".

Wnioskodawca w celu integracji środowiska inżynierów chciałby zorganizować dla swoich członków np. rajd turystyczny lub zawody sportowe. Koszty organizacji takiej imprezy obejmują m.in. wyżywienie i zakwaterowanie uczestników, ewentualne nagrody, bilety wstępu do miejscowych atrakcji turystycznych. Uczestnicy ponosiliby częściową odpłatność za udział w imprezie, np. 25% kosztów.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy organizowanie przez Wnioskodawcę zawodów sportowych, wycieczek turystycznych itp., za udział w których uczestnicy wnosiliby opłaty, należy traktować jako odpłatne świadczenie usług w rozumieniu ustawy o podatku od towarów i usług.

Zdaniem Wnioskodawcy, organizowanie działań na rzecz członków, za udział w których członkowie będą wnosili opłaty, będzie stanowić odpłatne świadczenie usług, zgodnie z art. 8 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług i na podstawie art. 5 ustawy podlega opodatkowaniu podatkiem VAT.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z przepisem art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (tekst jedn.: Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu ww. podatkiem podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Artykuł 7 ust. 1 ustawy stanowi, że przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...).

Stosownie do art. 8 ust. 1 ustawy - przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7, w tym również:

1.

przeniesienie praw do wartości niematerialnych i prawnych, bez względu na formę, w jakiej dokonano czynności prawnej;

2.

zobowiązanie do powstrzymania się od dokonania czynności lub do tolerowania czynności lub sytuacji;

3.

świadczenie usług zgodnie z nakazem organu władzy publicznej lub podmiotu działającego w jego imieniu lub nakazem wynikającym z mocy prawa.

Oceniając, czy dane świadczenie ma charakter usługi należy mieć na względzie fakt, że ustawodawca - jak wynika z treści art. 8 ust. 1 ustawy - uznaje za usługę każde świadczenie wykonane przez podatnika w ramach prowadzonej przez niego działalności, które nie jest dostawą towarów, podkreślając tym samym powszechność opodatkowania. Zatem na zachowanie to (świadczenie) składać się może zarówno działanie (uczynienie, wykonanie czegoś na rzecz innej osoby), jak i zaniechanie (nieczynienie, bądź tolerowanie - znoszenie określonych stanów rzeczy). Ponadto, do uznania danej czynności za usługę, konieczne jest istnienie odbiorcy wykonywanego świadczenia (beneficjenta czynności) i występowanie związku między tą czynnością a otrzymywanym przez niego wynagrodzeniem, będącym świadczeniem wzajemnym. W konsekwencji, usługą jest tylko takie świadczenie, w przypadku którego istnieje bezpośredni konsument - odbiorca świadczenia, odnoszący z niego korzyść (choćby potencjalną).

Należy zauważyć, iż zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy dla uznania, iż świadczenie usługi podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług bezwzględnym warunkiem jest "odpłatność" za daną czynność.

Odpłatność oznacza wykonanie czynności (dostawy towarów oraz świadczenia usług) za wynagrodzeniem. W znaczeniu potocznym wynagrodzenie to zapłata za pracę, należność, a także odszkodowanie, nagroda. Natomiast odpłatny to taki, który wymaga zapłacenia, zwrotu kosztów, płatny.

Powyższa analiza prowadzi do wniosku, że istotną cechą wynagrodzenia jest istnienie bezpośredniego związku pomiędzy dostawą towarów lub świadczeniem usług i otrzymaną zapłatą.

Należy stwierdzić, iż czynności podlegają opodatkowaniu jedynie wtedy, gdy zostały wykonane odpłatnie. Czynność można uznać za dokonaną odpłatnie, gdy istnieje bezpośrednia i jasno zindywidualizowana korzyść po stronie dostawcy towaru lub świadczącego usługę.

Kolejnym czynnikiem decydującym o tym czy mamy do czynienia z wynagrodzeniem jest określenie, czy wynagrodzenie takie było należne z tytułu danego świadczenia. Czynność opodatkowana powstaje bowiem wyłącznie w związku z zaistnieniem stosunku prawnego określonego umową między stronami. Zatem wystąpić musi bezpośredni i niezbędny związek pomiędzy wykonywanymi czynnościami i wysokością otrzymanego wynagrodzenia oparty o relacje cywilnoprawne pomiędzy podmiotami i jednocześnie wynagrodzenie to może być wyrażone w pieniądzu.

W związku z powyższym czynność podlega opodatkowaniu jedynie wówczas, gdy wykonywana jest w ramach umowy zobowiązaniowej, a jedna ze stron transakcji może zostać uznana za bezpośredniego beneficjenta tej czynności. Przy czym związek pomiędzy otrzymywaną płatnością a świadczeniem na rzecz dokonującego płatności musi mieć charakter bezpośredni i na tyle wyraźny, aby można powiedzieć, że płatność następuje w zamian za to świadczenie.

A zatem, pod pojęciem odpłatności dostawy towarów lub odpłatności świadczenia usług rozumieć należy prawo podmiotu dokonującego dostawy towarów lub świadczącego usługę do żądania od nabywcy towaru, odbiorcy usługi lub osoby trzeciej zapłaty ceny lub ekwiwalentu (np. w postaci świadczenia wzajemnego). W konsekwencji powyższego należy stwierdzić, że opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług będzie podlegało tylko to świadczenie (usługa), w przypadku którego istnieje konsument, tj. odbiorca świadczenia odnoszący z niego choćby potencjalną korzyść. Dopóki nie istnieje podmiot, który odnosiłby lub powinien odnosić konkretne korzyści o charakterze majątkowym związanym z danym świadczeniem, dopóty świadczenie to nie będzie usługą podlegającą opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Z przedłożonego wniosku wynika, że Wnioskodawca jest jednostką organizacyjną samorządu zawodowego inżynierów budownictwa, zrzeszającą osoby posiadające uprawnienia budowlane do wykonywania samodzielnych funkcji w budownictwie. W celu integracji środowiska inżynierów Wnioskodawca chciałby zorganizować dla swoich członków np. rajd turystyczny lub zawody sportowe. Koszty organizacji takiej imprezy obejmują m.in. wyżywienie i zakwaterowanie uczestników, ewentualne nagrody, bilety wstępu do miejscowych atrakcji turystycznych. Uczestnicy ponosiliby częściową odpłatność za udział w imprezie, np. 25% kosztów.

W związku z tym Wnioskodawca ma wątpliwości czy organizowanie przez niego zawodów sportowych, wycieczek turystycznych itp., za udział w których uczestnicy wnosiliby opłaty, należy traktować jako odpłatne świadczenie usług w rozumieniu ustawy o podatku od towarów i usług.

Mając na uwadze treść przytoczonych przepisów oraz opis sprawy wskazać należy, że czynność zorganizowania imprezy integracyjnej (np. zawodów sportowych, wycieczek turystycznych) dla inżynierów budownictwa za wynagrodzeniem będzie stanowić odpłatne świadczenie usług podlegające opodatkowaniu na podstawie art. 8 ust. 1 ustawy.

Odnosząc się natomiast do faktu, że uczestnicy imprezy zorganizowanej przez Wnioskodawcę będą ponosić jedynie częściową odpłatność za udział w niej (np. 25% kosztów) wskazać należy, że Wnioskodawca partycypując w kosztach nabywanych usług w celu zorganizowania imprezy obciążając uczestników jedynie kwotą stanowiącą część kosztów poniesionych na ich nabycie, dokonuje w istocie odpłatnego świadczenia usług.

Ze wskazanych przepisów wynika, że na potrzeby opodatkowania VAT, dla określenia podstawy opodatkowania świadczenia usług istotna jest kwota należna, a zatem kwota wynagrodzenia ustalona przez strony umowy. Przepisy te nie stawiają bowiem żadnych warunków czy ograniczeń dotyczących ustalania wysokości wynagrodzenia, a w konsekwencji wysokości podstawy opodatkowania. W przedmiotowym wniosku kwota płacona przez uczestnika będzie stanowić kwotę należną z tytułu zakupionej usługi (imprezy).

Wydana interpretacja dotyczy tylko sprawy będącej przedmiotem wniosku (zapytania) Zainteresowanego - tut. Organ nie rozstrzygał sposobu oraz wysokości opodatkowania czynność zorganizowania imprezy integracyjnej.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Informuje się, że w niniejszej interpretacji załatwiono wniosek w podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania świadczonych usług. W pozostałym zakresie zostaną wydane odrębne rozstrzygnięcia.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu, ul. Św. Mikołaja 78/79, 50-126 Wrocław po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.

Opublikowano: http://sip.mf.gov.pl