ILPP2/443-746/09-4/MR

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki z ograniczoną odpowiedzialnością, przedstawione we wniosku z dnia 2 czerwca 2009 r. (data wpływu 9 czerwca 2009 r.) uzupełnionym pismem z dnia 27 sierpnia 2009 r. (data wpływu 2 września 2009 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie stawki podatku - jest nieprawidłowe.

W dniu 9 czerwca 2009 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie stawki podatku. Wniosek uzupełniono pismem z dnia 27 sierpnia 2009 r. (data wpływu 2 września 2009 r.) o doprecyzowanie opisanego stanu faktycznego.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

Wnioskodawca w wyniku udzielonego zamówienia publicznego, w trybie przetargu nieograniczonego, dostarcza na podstawie umowy zawartej z SPZOZ wyroby medyczne - "taśmy do operacyjnego leczenia wysiłkowego nietrzymania moczu wraz z igłami do wielokrotnego użytku do implantacji metodą przezzasłonową". Specyfikacja Istotnych Warunków Zamówienia (SIWZ) w przedmiotowym postępowaniu o udzielenie zamówienia publicznego wskazywała, iż Wykonawca może zaoferować wraz z taśmami do leczenia nietrzymania moczu: "igły do jednokrotnego lub wielokrotnego użytku do implantacji taśm". Z uwagi na tak sformułowany przedmiot zamówienia w SIWZ do decyzji Wykonawcy pozostawiono wybór czy dostarczane igły będą wielokrotnego czy też jednokrotnego użytku. W przedmiotowym stanie faktycznym Wnioskodawca zaoferował taśmy do operacyjnego leczenia wysiłkowego nietrzymania moczu oraz igły wielokrotnego użytku do implantacji wskazanych taśm, a także wskazał w ofercie koszt dzierżawy tych igieł za okres jednego roku. Spółka, zgodnie z treścią art. 41 ust. 2 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług oraz załącznika nr 3 do ustawy o podatku od towarów i usług "Wykaz towarów i usług opodatkowanych stawką podatku w wysokości 7%" (poz. 106), zastosowała 7% stawkę podatkową zarówno do sprzedaży ww. taśm do operacyjnego leczenia wysiłkowego nietrzymania moczu jak i do dzierżawy igieł wielokrotnego użytku do implantacji tych taśm.

W uzupełnieniu do wniosku, Spółka poinformowała, że na dzień złożenia wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej prawa podatkowego w niniejszej sprawie była uczestnikiem postępowania, o udzielenie zamówienia publicznego na dostawę staplerów, klipsów do laparoskopii, siatek operacyjnych, taśm do leczenia, nietrzymania moczu - ujętych w 10 zadaniach asortymentowych.

Zgodnie ze Specyfikacją Istotnych Warunków Zamówienia sporządzoną przez Zamawiającego w ww. postępowaniu o udzielenie zamówienia publicznego, załącznikami są m.in.: projekt umowy zawieranej pomiędzy Zamawiającym a Wykonawcą, którego oferta zostanie wybrana, oraz Formularz asortymentowo-cenowy, stanowiące łącznie treść zawieranej umowy o udzielenie zamówienia publicznego.

Zgodnie z § 2 ust. 1 wspomnianej umowy: "Przedmiotem umowy są dostawy staplerów, klipsów, siatek i taśm chirurgicznych ujętych w 10 zadaniach asortymentowych - zgodnie z ofertą z dnia (...) stanowiącą wraz z Formularzami asortymentowo-cenowymi załącznik do niniejszej umowy".

Zatem na treść umowy składają się także postanowienia Formularza asortymentowo-cenowego, który w swej treści, zgodnie z Częścią V, w zakresie Zadania nr 10 - Taśmy do leczenia nietrzymania moczu wskazuje, iż przedmiot zamówienia określony przez Zamawiającego dla oferentów nieposiadających igieł jednorazowych stanowi: taśma do operacyjnego leczenia wysiłkowego nieotrzymania moczu, wykonana z polipropylenu monofilamentowego, szerokość 0,8-1,2 cm, długość 40-50 cm, w plastikowej koszulce lub z atramautycznymi brzegami, sterylna, z igłą jednorazowego lub wielorazowego użytku do implantacji metodą przezzasłonową - (pkt 1 zadania nr 10) wraz z igłą wielokrotnego użytku do implantacji ww. taśm (koszt dzierżawy za okres 1 roku) - (punkt 2 zadania nr 10). W przypadku, w którym Wykonawca składający ofertę nie posiada igieł jednorazowego użytku, jego oferta w zakresie zadania 10 składa się z 2 kompleksowych świadczeń: po pierwsze dostawy ww. taśm do operacyjnego leczenia wysiłkowego nietrzymania moczu oraz, po drugie, z dzierżawy igły wielokrotnego użytku do implementacji tych taśm. Wykonawca składający ofertę nie może w tym przypadku zaoferować tylko dostawy taśm lub tylko dzierżawy igieł, gdyż jego oferta w takim kształcie nie odpowiadałaby treści opisu przedmiotu zamówienia zawartego w Formularzu asortymentowo-cenowym. Innymi słowy, Zamawiający nie dopuszcza ofert częściowych w zakresie zadania nr 10, które traktowane jest jako jedność.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy Wnioskodawca prawidłowo zastosował 7% stawkę podatku od towarów i usług na dzierżawę igieł wielokrotnego użytku do implantacji taśmy do operacyjnego leczenia wysiłkowego nietrzymania moczu, w przypadku w którym świadczenie usługi dzierżawy odbywa się równolegle do dostarczania SPZOZ wyrobów medycznych - "taśm do operacyjnego leczenia wysiłkowego nietrzymania moczu", które zgodnie z treścią art. 41 ust. 2 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług oraz załącznika nr 3 do ustawy o podatku od towarów i usług "Wykaz towarów i usług opodatkowanych stawką podatku w wysokości 7%" (poz. 106) podlegają opodatkowaniu 7% stawką podatku.

Zdaniem Wnioskodawcy, zastosowana 7% stawka podatku od towarów i usług do dzierżawy igieł wielokrotnego użytku jest prawidłowa, gdyż w przedmiotowym stanie faktycznym mamy do czynienia z tzw. świadczeniem kompleksowym. Specyfikacja Istotnych Warunków Zamówienia w postępowaniu o udzielenie zamówienia publicznego, w wyniku którego podpisano umowę o dostarczenie wyrobów medycznych jako przedmiot zamówienia wskazywała: "taśmy do leczenia wysiłkowego nietrzymania moczu z igłą jednokrotnego lub wielokrotnego użytku do implantacji". Spółka w Formularzu asortymentowo-cenowym zaoferowała zgodnie z przedmiotem zamówienia ww. taśmy, natomiast w kolejnej pozycji zaoferowała dzierżawę igieł wielokrotnego użytku do implantacji taśm i określiła koszt dzierżawy za okres jednego roku. Przy tak sformułowanym przedmiocie zamówienia oraz fakcie, iż dzierżawa igieł wielokrotnego użytku jest w sposób bezpośredni powiązana z dostawą taśm wskazanych przez Zamawiającego uznać należy, iż dostawa ww. asortymentu wraz z usługą dzierżawy przedmiotowych igieł stanowią w niniejszym przypadku świadczenie kompleksowe.

Kwestia traktowania świadczeń złożonych/kompleksowych na gruncie podatku od towarów i usług nie została uregulowana przez ustawodawcę w ramach obowiązujących w Polsce przepisów z zakresu podatku VAT. Jednakże kwestia ta była niejednokrotnie przedmiotem rozważań Europejskiego Trybunału Sprawiedliwości i są one podstawowym sposobem uzupełniania istniejącej luki legislacyjnej w ustawie o podatku od towarów i usług. Zgodnie z orzeczeniem ETS w sprawie C-349/96 (Gard Protection Plan Ltd. (CPP) a Commissioners of Customs and Excise (Wielka Brytania)), "usługę należy uznawać za usługę pomocniczą w stosunku do usługi zasadniczej, jeżeli nie stanowi ona dla klienta celu samego w sobie, lecz jest środkiem do lepszego wykorzystania usługi zasadniczej". Stanowisko to zostało potwierdzone późniejszym orzecznictwem ETS, np.: orzeczeniem z dnia 27 października 2005 r. w sprawie C-41/04 w którym zauważono, iż: "jeżeli dwie lub więcej niż dwie czynności są tak ściśle ze sobą związane, że obiektywnie tworzą one w aspekcie gospodarczym jedną całość, której rozdzielenie miało by sztuczny charakter, to wszystkie te czynności stanowią jednolite świadczenie do celów stosowania podatku VAT".

W przedmiotowym stanie faktycznym świadczeniem podstawowym i tym samym dominującym w zakresie realizacji umowy Wnioskodawcy z SPZOZ jest dostawa taśm do leczenia nietrzymania moczu. Świadczeniem pomocniczym jest dzierżawa igieł wielokrotnego użytku do implantacji ww. taśm. W tej sytuacji świadczenie pomocnicze jest warunkiem koniecznym do umożliwienia SPZOZ korzystania ze świadczenia podstawowego, a zatem oba świadczenia są ze sobą funkcjonalnie powiązane.

Wobec powyższego, zgodnie ze stanowiskiem doktryny i powołanego orzecznictwa, również dla świadczenia pomocniczego powinno się przyjąć stawkę podatku od towarów i usług właściwą dla świadczenia dominującego, a więc Spółka słusznie zastosowała 7% stawkę podatku od towarów i usług na dzierżawę igieł wielokrotnego użytku do implantacji taśmy do operacyjnego leczenia wysiłkowego nietrzymania moczu, w przypadku w którym świadczenie usługi dzierżawy odbywa się równolegle do dostarczania SPZOZ wyrobów medycznych - "taśm do operacyjnego leczenia wysiłkowego nietrzymania moczu", które zgodnie z treścią art. 41 ust. 2 ustawy o VAT oraz załącznika nr 3 do tej ustawy "Wykaz towarów i usług opodatkowanych stawką w wysokości 7%" (pozycja 106) podlegają opodatkowaniu 7% stawką podatku.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za nieprawidłowe.

W myśl art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu ww. podatkiem podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Przez dostawę towarów, stosownie do przepisu art. 7 ust. 1 ustawy, należy rozumieć przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...). Natomiast świadczenie usług to - w myśl art. 8 ust. 1 ustawy - każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (...).

Na podstawie art. 8 ust. 3 ustawy, usługi wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, z zastrzeżeniem ust. 4, są identyfikowane za pomocą tych klasyfikacji, z wyjątkiem usług elektronicznych i usług turystyki, o których mowa w art. 119.

Przez towary rozumie się rzeczy ruchome, jak również wszelkie postacie energii, budynki i budowle lub ich części, będące przedmiotem czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, które są wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, a także grunty - art. 2 pkt 6 ustawy.

Stosownie do art. 41 ust. 1 ustawy, stawka podatku wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1.

Jednakże zarówno w treści ustawy jak i przepisów wykonawczych do niej, ustawodawca przewidział opodatkowanie niektórych czynności stawkami obniżonymi lub zwolnienie od podatku.

Na mocy art. 41 ust. 2 ustawy, dla towarów i usług wymienionych w załączniku nr 3 do ustawy, stawka podatku wynosi 7% (...). W poz. 106 tego załącznika wymienione zostały wyroby medyczne, w rozumieniu ustawy o wyrobach medycznych, dopuszczone do obrotu na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, inne niż wymienione w pozostałych pozycjach załącznika - bez względu na symbol PKWiU.

Od dnia uzyskania przez Rzeczypospolitą Polską członkowstwa w Unii Europejskiej obowiązuje ustawa z dnia 20 kwietnia 2004 r. o wyrobach medycznych (Dz. U. z 2004 r. Nr 93, poz. 896 z późn. zm.), zwana dalej ustawą o wyrobach medycznych.

Przepisy ustawy o wyrobach medycznych określają m.in. zasady wprowadzania do obrotu i do używania wyrobów medycznych.

Wyrobem medycznym, w rozumieniu art. 3 ust. 1 pkt 17 ustawy o wyrobach medycznych, jest narzędzie, przyrząd, aparat, sprzęt, materiał lub inny artykuł, stosowany samodzielnie lub w połączeniu, włączając oprogramowanie niezbędnie do właściwego stosowania wyrobu, przeznaczone przez wytwórcę do stosowania u ludzi w celu:

Zakres powyższej definicji rozszerza art. 3 ust. 3 ww. ustawy, stosownie do którego ilekroć w ustawie jest mowa o wyrobie medycznym, bez bliższego określenia, należy przez to rozumieć wyrób medyczny do różnego przeznaczenia, wyrób medyczny do diagnostyki in vitro, aktywny wyrób medyczny do implantacji oraz wyposażenie wyrobu medycznego do różnego przeznaczenia i wyposażenie wyrobu medycznego do diagnostyki in vitro.

Przez "wyposażenie wyrobu medycznego do różnego przeznaczenia" należy rozumieć przedmioty, które, nie będąc wyrobami medycznymi, są przeznaczone do stosowania z tymi wyrobami, umożliwiając ich używanie zgodnie z zastosowaniem przewidzianym przez wytwórcę wyrobu medycznego (art. 3 ust. 1 pkt 15 ww. ustawy).

Z przytoczonej wyżej definicji wyrobu medycznego wynika, iż obejmuje ona narzędzie, przyrząd, aparat, sprzęt, materiał lub inny artykuł, stosowany samodzielnie lub w połączeniu, włączając oprogramowanie niezbędne do właściwego stosowania wyrobu, przeznaczone do stosowania zgodnie ze wskazanym w definicji przeznaczeniem.

Z opisu sprawy wynika, że Wnioskodawca w wyniku udzielonego zamówienia publicznego dostarcza wyroby medyczne - "taśmy do operacyjnego leczenia wysiłkowego nietrzymania moczu wraz z igłami do wielokrotnego użytku do implantacji metodą przezzasłonową". Specyfikacja Istotnych Warunków Zamówienia w przedmiotowym postępowaniu o udzielenie zamówienia publicznego wskazywała, iż Wykonawca może zaoferować wraz z taśmami do leczenia nietrzymania moczu: "igły do jednokrotnego lub wielokrotnego użytku do implantacji taśm". Spółka zaoferowała taśmy do operacyjnego leczenia wysiłkowego nietrzymania moczu oraz igły wielokrotnego użytku do implantacji wskazanych taśm, a także wskazała w ofercie koszt dzierżawy tych igieł za okres jednego roku.

Mając na uwadze powyższe, jeżeli przedmiotowe taśmy do operacyjnego leczenia wysiłkowego nietrzymania moczu wraz z igłami do wielokrotnego użytku do implantacji metodą przezzasłonową stanowią wyrób medyczny w rozumieniu ustawy o wyrobach medycznych, dopuszczone do obrotu na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, inne niż wymienione w pozostałych pozycjach załącznika - to ich dostawa podlega opodatkowaniu według stawki podatku w wysokości 7%, na podstawie art. 41 ust. 2 w związku z poz. 106 załącznika nr 3 do ustawy o podatku od towarów i usług.

Zdaniem Spółki, w związku z faktem, iż dzierżawa igieł wielokrotnego użytku jest w sposób bezpośredni powiązana z dostawą taśm wskazanych przez Zamawiającego uznać należy, iż dostawa ww. asortymentu wraz z usługą dzierżawy przedmiotowych igieł stanowi w niniejszym przypadku świadczenie kompleksowe. W przedmiotowym stanie faktycznym świadczeniem podstawowym i tym samym dominującym w zakresie realizacji umowy Wnioskodawcy z SPZOZ jest dostawa taśm do leczenia nietrzymania moczu. Świadczeniem pomocniczym jest dzierżawa igieł wielokrotnego użytku do implantacji ww. taśm. W tej sytuacji świadczenie pomocnicze jest warunkiem koniecznym do umożliwienia SPZOZ korzystania ze świadczenia podstawowego, a zatem oba świadczenia są ze sobą funkcjonalnie powiązane.

Należy stwierdzić, iż przepisy ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług oraz regulacje Dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego sytemu podatku od wartości dodanej (Dz. Urz. UE L 347) nie regulują kwestii czynności złożonych. Jednakże, zgodnie z zasadą powszechności opodatkowania podatkiem VAT oraz na podstawie polskiego i europejskiego orzecznictwa można stwierdzić, iż świadczenie obejmujące z ekonomicznego i gospodarczego punktu widzenia jedną czynność nie powinno być sztucznie dzielone. W przypadku gdy wykonywana czynność stanowi dla klienta całość, nie należy jej rozbijać na poszczególne elementy składowe, lecz traktować jako jedno świadczenie, zgodnie z elementem, który nadaje całemu świadczeniu charakter dominujący. Jeśli więc wykonywanych jest więcej czynności a są one ze sobą ściśle powiązane oraz stanowią całość pod względem ekonomicznym i gospodarczym, to wówczas dla potrzeb VAT należy potraktować je jako jedną czynność opodatkowaną. Skutkiem powyższego, świadczenie pomocnicze, co do zasady dzieli los prawny świadczenia głównego, w szczególności w zakresie momentu powstania obowiązku podatkowego, miejsca świadczenia oraz stawki podatku od towarów i usług.

Stosownie do powyższego, świadczeniami powiązanymi ze sobą pod względem ekonomicznym i gospodarczym będą świadczenia pomocnicze oraz świadczenia główne uzasadniające ekonomiczne istnienie świadczeń pomocniczych. W opisywanym przez Spółkę stanie faktycznym, dzierżawa igieł wielokrotnego użytku do implantacji taśm stanowi usługę pomocniczą do dostawy taśm do operacyjnego leczenia wysiłkowego nietrzymania moczu wraz z igłami do wielokrotnego użytku do implantacji metodą przezzasłonową. W związku z tym, przedmiotowa czynność, będzie podlegać opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług na zasadach takich jak świadczenie główne, tj. dostawa przedmiotowych taśm.

Skutkiem powyższego, skoro ww. elementy świadczenia złożonego stanowią jeden przedmiot opodatkowania, koszty ww. czynności będą zwiększać podstawę opodatkowania świadczenia głównego.

Zgodnie z art. 29 ust. 1 ustawy, podstawą opodatkowania jest obrót, z zastrzeżeniem ust. 2-22, art. 30-32, art. 119 oraz art. 120 ust. 4 i 5. Obrotem jest kwota należna z tytułu sprzedaży, pomniejszona o kwotę należnego podatku. Kwota należna obejmuje całość świadczenia należnego od nabywcy. Obrót zwiększa się o otrzymane dotacje, subwencje i inne dopłaty o podobnym charakterze mające bezpośredni wpływ na cenę (kwotę należną) towarów dostarczanych lub usług świadczonych przez podatnika, pomniejszone o kwotę należnego podatku.

Zagadnienie to zostało uregulowane w art. 78 Dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. U. UE L Nr 347, poz. 1 z późn. zm. - wcześniej art. 11 ust. 2 VI Dyrektywy Rady z dnia 17 maja 1977 r. w sprawie harmonizacji ustawodawstw Państw Członkowskich w odniesieniu do podatków obrotowych - wspólny system podatku od wartości dodanej: ujednolicona podstawa wymiaru podatku - 77/388/EWG - Dz. U. UE L Nr 145, poz. 1 z późn. zm.).

W myśl art. 78 Dyrektywy 2006/112/WE Rady, do podstawy opodatkowania wlicza się następujące elementy:

* podatki, cła, opłaty i inne należności, z wyjątkiem samego VAT;

* koszty dodatkowe, takie jak koszty prowizji, opakowania, transportu i ubezpieczenia, pobierane przez dostawcę lub usługodawcę od nabywcy lub usługobiorcy.

Z przytoczonych powyżej regulacji wynika, że w przypadku dokonywanych przez podatnika dostaw towarów, za podstawę opodatkowania należy uznać całość świadczenia pieniężnego pobieranego od nabywcy. Oznacza to, że do podstawy opodatkowania w przypadku dostawy taśm należy wliczyć wartość dzierżawy igieł do tych taśm, a także wszystkie inne elementy będące elementami składowymi świadczenia zasadniczego (tj. dostawy towarów). Jeżeli zatem dostawca obciąża nabywcę dodatkowymi kosztami (jakimi są np. koszty dzierżawy igieł do taśm), a w konsekwencji koszty te zwiększają kwotę należną z tytułu transakcji, to należy je traktować jako element świadczenia zasadniczego. W konsekwencji koszty te, jako niestanowiące odrębnego świadczenia od dostawy towarów, podlegają opodatkowaniu według stawki właściwej dla dostawy towarów.

Wskazać należy, iż w prawodawstwie polskim obowiązuje zasada swobody umów, w ramach której strony mogą dowolnie kształtować treść umowy w granicach wyznaczonych przez prawo. Zasada ta ma również zastosowanie na gruncie prawa podatkowego. Zatem, jeżeli strony ustaliły, że dostawa taśm do operacyjnego leczenia wysiłkowego nietrzymania moczu wraz z igłami do wielokrotnego użytku do implantacji metodą przezzasłonową oraz dzierżawa igieł wielokrotnego użytku do implantacji tych taśm stanowi jedno kompleksowe świadczenie, to należy je tak traktować.

Wobec powyższego, jeśli Wnioskodawca dokonuje dostawy taśm do operacyjnego leczenia wysiłkowego nietrzymania moczu wraz z igłami do wielokrotnego użytku do implantacji metodą przezzasłonową, gdzie oprócz świadczenia głównego, świadczona jest dzierżawa igieł wielokrotnego użytku do implantacji tych taśm, całość świadczenia podlega opodatkowaniu według stawki podatku właściwej dla świadczenia głównego, tj. w przedmiotowej sprawie - stawki dotyczącej dostawy towaru w wysokości 7%.

W przedmiotowej sprawie podkreślenia wymaga fakt, że analiza przepisów ustawy z dnia 20 kwietnia 2004 r. o wyrobach medycznych nie mieści się w zakresie określonym przez art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa, zgodnie z którym minister właściwy do spraw finansów publicznych, na pisemny wniosek zainteresowanego, wydaje, w jego indywidualnej sprawie, pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego (interpretację indywidualną). W związku z powyższym, w kompetencji Ministra Finansów nie leży dokonywanie oceny, czy taśmy do operacyjnego leczenia wysiłkowego nietrzymania moczu wraz z igłami do wielokrotnego użytku do implantacji metodą przezzasłonową oraz igły do jednokrotnego lub wielokrotnego użytku do implantacji taśm spełniają zawartą w ustawie z dnia 20 kwietnia 2004 r. definicję wyrobu medycznego.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Łodzi, ul. Piotrkowska 135, 90-434 Łódź po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno