ILPP2/443-731/13-4/AD

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 749 z późn. zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółdzielni, przedstawione we wniosku z 30 lipca 2013 r. (data wpływu 2 sierpnia 2013 r.) uzupełnionym pismem z 22 października 2013 r. (data wpływu 23 października 2013 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania sprzedaży nieruchomości - jest prawidłowe.

W dniu 2 sierpnia 2013 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania sprzedaży nieruchomości. Wniosek został uzupełniony pismem z dnia 22 października 2013 r. (data wpływu 23 października 2013 r.) o doprecyzowanie przedstawionego we wniosku zdarzenia przyszłego.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe.

Na podstawie umowy z dnia 28 lutego 1996 r. sporządzonej w formie aktu notarialnego Wnioskodawca nabył między innymi (§ 3 umowy) prawo użytkowania wieczystego gruntu oraz własność posadowionego na tym gruncie budynku handlowego dwukondygnacyjnego o powierzchni zabudowy 213,90 m^2. Budynek ten Wnioskodawca wybudował ze środków własnych w 1962 r. i od tego czasu go użytkuje. Wymienionym wyżej aktem notarialnym Spółdzielnia została uwłaszczona prowadząc w nim działalność handlową. W związku ze zmniejszeniem zapotrzebowania Wnioskodawcy na korzystanie z nieruchomości będących jego własnością znajdujące się w budynku lokale handlowe zostały wynajęte. Określony umowami czynsz zawierał podatek VAT i podlegał rozliczeniu z Urzędem Skarbowym co jest czynione do dnia dzisiejszego. Obecnie Spółdzielnia zamierza zbyć - sprzedać ww. nieruchomość.

W uzupełnieniu wniosku Zainteresowany wskazał, że:

1. Nie ponosił wydatków na ulepszenie budynku będącego przedmiotem sprzedaży w stosunku do których miałby prawo obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

2. W budynku znajdą się dwa lokale handlowe. W dacie uwłaszczenia tj. 1996 r. jeden był wykorzystywany przez Spółdzielnię, a drugi lokal był wynajmowany W. od 1986 r. Lokal, z którego korzystał Wnioskodawca wynajmowany jest od 15 maja 2003 r.

3. W 1996 r. nie doszło do transakcji dostawy na rzecz Wnioskodawcy, ponieważ budynek ten został wybudowany ze środków własnych w 1962 r.

4. W stosunku do przedmiotowego budynku nabytego w 1996 r. w drodze uwłaszczenia nie przysługiwało Spółdzielni prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

5. Od 1996 r., tj. od uwłaszczenia budynek (w tym lokale) nie był ulepszany. Wykonywane były jedynie drobne remonty nie mające wpływu na podniesienie wartości budynku (np. malowanie).

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy Spółdzielnia sprzedając przedmiotową nieruchomość ma naliczyć podatek VAT czy też czynność ta jest zwolniona z podatku VAT.

Zdaniem Wnioskodawcy, sprzedaż nieruchomości zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Ustawodawca w ustawie o podatku od towarów i usług przewidział jednak, że niektóre czynności w określonych warunkach są zwolnione z tego podatku. Między innymi art. 43 przewiduje takie zwolnienia. W konkretnym stanie faktycznym Wnioskodawca uważa, że ma tu zastosowanie art. 43 ust. 1 pkt 10 i 10a. Po sprzedaży kupujący nie dokona pierwszego zasiedlenia budynku, gdyż pierwsze zasiedlenie miało miejsce w 1962 r., a budynek został prawnie nabyty w 1996 r., Wnioskodawca nie poniósł w tym czasie (od 1996 r.) żadnych wydatków na ulepszenie budynku. Również najemcy w okresie najmu, nie ponosili wydatków na ulepszenie budynku, w stosunku do których mieliby prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego. Drobne remonty nie stanowiły ulepszenia budynku, a budynek, który ma być przedmiotem sprzedaży w niezmienionej postaci stoi od 1962 r.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (tekst jedn.: Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054, z późn. zm.), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu ww. podatkiem, podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel, w tym również:

Stosownie do art. 2 pkt 6 ustawy, przez towary rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Stawka podatku, zgodnie z art. 41 ust. 1 ustawy, wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1.

W myśl art. 146a pkt 1 ustawy, w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2013 r., z zastrzeżeniem art. 146f, stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i 13, art. 109 ust. 2 i art. 110, wynosi 23%.

Zarówno w treści ustawy, jak i w przepisach wykonawczych do niej, ustawodawca przewidział opodatkowanie niektórych czynności stawkami obniżonymi lub zwolnienie od podatku.

Stosownie do przepisu art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy, zwalnia się od podatku dostawę budynków, budowli lub ich części, z wyjątkiem gdy:

Zgodnie z art. 2 pkt 14 ustawy, przez pierwsze zasiedlenie rozumie się oddanie do użytkowania, w wykonaniu czynności podlegających opodatkowaniu, pierwszemu nabywcy lub użytkownikowi budynków, budowli lub ich części, po ich:

Żeby można było mówić o pierwszym zasiedleniu, musi dojść do oddania budynków (budowli) do użytkowania w wykonaniu czynności podlegających opodatkowaniu pierwszemu nabywcy lub użytkownikowi budynków, budowli lub ich części. Istotą pierwszego zasiedlenia jest oddanie do użytkowania, które następuje w wyniku czynności podlegających opodatkowaniu. Pierwszym zasiedleniem może być oddanie w najem, dzierżawę czy też leasing. Jest to oddanie pierwszemu nabywcy lub użytkownikowi. Pierwszym zasiedleniem będzie zatem pierwsza czynność opodatkowana dotycząca danych budynków (ich części) lub budowli.

Z powyższej definicji wynika, że oddanie do użytkowania powinno nastąpić w ramach czynności podlegającej opodatkowaniu, a za taką należy rozumieć sprzedaż, a także umowy najmu i dzierżawy podlegające opodatkowaniu podatkiem VAT. Zatem, należy uznać za pierwsze zasiedlenie moment sprzedaży w wykonaniu czynności podlegających opodatkowaniu, a także moment oddania budynku do użytkowania pierwszemu najemcy (dzierżawcy).

W myśl art. 43 ust. 1 pkt 10a ustawy, zwalnia się od podatku dostawę budynków, budowli lub ich części nieobjętą zwolnieniem, o którym mowa w pkt 10, pod warunkiem, że:

Jak wynika z art. 43 ust. 7a ustawy, warunku, o którym mowa w ust. 1 pkt 10a lit. b, nie stosuje się, jeżeli budynki, budowle lub ich części w stanie ulepszonym były wykorzystywane przez podatnika do czynności opodatkowanych przez co najmniej 5 lat.

Analizując powyższe przepisy stwierdzić należy, że jeżeli dostawa budynków, budowli lub ich części będzie mogła korzystać ze zwolnienia z art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy, wówczas badanie przesłanek wynikających z przepisu art. 43 ust. 1 pkt 10a stanie się bezzasadne.

Kwestię opodatkowania dostawy gruntu, na którym posadowione zostały budynki lub budowle rozstrzyga przepis art. 29 ust. 5 ustawy, który stanowi, iż w przypadku dostawy budynków lub budowli trwale z gruntem związanych albo części takich budynków lub budowli z podstawy opodatkowania nie wyodrębnia się wartości gruntu.

Natomiast na mocy § 13 ust. 1 pkt 11 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 4 kwietnia 2011 r. w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2013 r. poz. 247, z późn. zm.), zwanego dalej rozporządzeniem, zwalnia się od podatku zbycie prawa wieczystego użytkowania gruntu, w przypadku dostawy budynków lub budowli trwale z gruntem związanych albo części takich budynków lub budowli, jeżeli budynki te lub budowle albo ich części są zwolnione od podatku.

Z powyższego jednoznacznie wynika, że zbycie prawa wieczystego użytkowania gruntu korzysta ze zwolnienia od podatku VAT, w sytuacji gdy budynki, budowle lub ich części korzystają ze zwolnienia od podatku VAT.

Z opisu sprawy wynika, że na podstawie umowy z dnia 28 lutego 1996 r. sporządzonej w formie aktu notarialnego Wnioskodawca nabył między innymi (§ 3 umowy) prawo użytkowania wieczystego gruntu oraz własność posadowionego na tym gruncie budynku handlowego dwukondygnacyjnego o powierzchni zabudowy 213,90 m^2. Budynek ten Wnioskodawca wybudował ze środków własnych w 1962 r. i od tego czasu go użytkuje. Wymienionym wyżej aktem notarialnym Spółdzielnia została uwłaszczona prowadząc w nim działalność handlową. W związku ze zmniejszeniem zapotrzebowania Wnioskodawcy na korzystanie z nieruchomości będących jego własnością znajdujące się w budynku lokale handlowe zostały wynajęte. Określony umowami czynsz zawierał podatek VAT i podlegał rozliczeniu z Urzędem Skarbowym co jest czynione do dnia dzisiejszego. Obecnie Spółdzielnia zamierza zbyć - sprzedać ww. nieruchomość. Zainteresowany wskazał również, że:

1. Nie ponosił wydatków na ulepszenie budynku będącego przedmiotem sprzedaży w stosunku do których miałby prawo obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

2. W budynku znajdą się dwa lokale handlowe. W dacie uwłaszczenia tj. 1996 r. jeden był wykorzystywany przez Spółdzielnię, a drugi lokal był wynajmowany W. od 1986 r. Lokal, z którego korzystał Wnioskodawca wynajmowany jest od 15 maja 2003 r.

3. W 1996 r. nie doszło do transakcji dostawy na rzecz Wnioskodawcy, ponieważ budynek ten został wybudowany ze środków własnych w 1962 r.

4. W stosunku do przedmiotowego budynku nabytego w 1996 r. w drodze uwłaszczenia nie przysługiwało Spółdzielni prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

5. Od 1996 r., tj. od uwłaszczenia budynek (w tym lokale) nie był ulepszany. Wykonywane były jedynie drobne remonty nie mające wpływu na podniesienie wartości budynku (np. malowanie).

Wątpliwości Wnioskodawcy dotyczą opodatkowania sprzedaży przedmiotowej nieruchomości.

Na podstawie przywołanych przepisów oraz przedstawionego opisu sprawy należy stwierdzić, że sprzedaż budynku będzie korzystała ze zwolnienia od podatku od towarów i usług na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy, bowiem doszło już do jego pierwszego zasiedlenia w rozumieniu art. 2 pkt 14 ustawy, z chwilą oddania poszczególnych części nieruchomości w najem, tj. dla lokalu wynajmowanego W. oraz lokalu, z którego korzystał Wnioskodawca przed 15 maja 2003 r. Jednocześnie pomiędzy pierwszym zasiedleniem a dostawą upłynie okres dłuższy niż 2 lata.

W tej sytuacji, ze zwolnienia od podatku VAT na podstawie § 13 ust. 1 pkt 11 rozporządzenia, korzystało będzie również zbycie prawa wieczystego użytkowania gruntu, zabudowanego przedmiotowym budynkiem.

Podsumowując, sprzedaż przedmiotowej nieruchomości, tj.: budynku oraz prawa wieczystego użytkowania gruntu, na którym posadowiony jest ww. budynek, będzie korzystała ze zwolnienia od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy o podatku od towarów i usług oraz § 13 ust. 1 pkt 11 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 4 kwietnia 2011 r.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu, ul. Św. Mikołaja 78/79, 50-126 Wrocław po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.