ILPP2/443-73/13-4/MR

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 749 z późn. zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku z dnia 25 stycznia 2013 r. (data wpływu 29 stycznia 2013 r.) uzupełnionym pismem z dnia 20 marca 2013 r. (data wpływu 26 marca 2013 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do odliczenia podatku naliczonego z faktur dokumentujących naprawę samochodu ciężarowego - jest prawidłowe.

W dniu 29 stycznia 2013 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do odliczenia podatku naliczonego z faktur dokumentujących naprawę samochodu ciężarowego. Przedmiotowy wniosek został uzupełniony w dniu 26 marca 2013 r. o doprecyzowanie przedstawionego stanu faktycznego.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

W roku 2012 Zainteresowany zakupił samochód ciężarowy. Ponieważ jest podatnikiem podatku od towarów i usług przy zakupie samochód ten został objęty ubezpieczeniem AC bez podatku VAT. W miesiącu styczniu 2013 r. została wystawiona na Wnioskodawcę faktura VAT za naprawę samochodu, gdzie jako płatnika wskazano ubezpieczyciela, tj. Towarzystwo Ubezpieczeń. Następnie została wystawiona korekta faktury, gdzie jako płatnika wskazano Zainteresowanego. Ponieważ samochód został zakupiony na raty przekazując go do naprawy Wnioskodawca wystąpił do banku o wyrażenie zgody na scedowanie odszkodowania z tytułu ubezpieczenia AC od Towarzystwa Ubezpieczeniowego na rzecz firmy dokonującej naprawy, na co bank wyraził zgodę.

Ponadto firma naprawiająca samochód przesłała dodatkowo pismo dotyczące rozliczenia faktury, w którym wykazała, że płatnikiem kwoty netto jest ubezpieczyciel, natomiast Zainteresowany jest płatnikiem podatku VAT.

W uzupełnieniu do wniosku wskazano, że przedmiotowy samochód ciężarowy jest wykorzystywany do czynności podlegającej opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Ponadto Towarzystwo Ubezpieczeniowe pismem z dnia 23 stycznia 2013 r. poinformowało Wnioskodawcę, iż z tytułu roszczenia z umowy ubezpieczenia Auto Casco, będącego następstwem szkody firmie naprawiającej na podstawie faktury VAT została wypłacona kwota netto.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy w takim przypadku Wnioskodawcy przysługuje prawo do odliczenia wartości netto i VAT naliczonego wynikającego z faktury.

Zdaniem Wnioskodawcy (ostatecznie sformułowanym w uzupełnieniu do wniosku), zgodnie z art. 86 pkt 1 ustawy o VAT, przysługuje mu prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego z faktury za naprawę samochodu ciężarowego wykorzystywanego do czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (tekst jedn.: Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Stosownie do art. 86 ust. 1 ustawy, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

W myśl art. 86 ust. 2 pkt 1 ustawy, kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku określonych w fakturach otrzymanych przez podatnika:

- z uwzględnieniem rabatów określonych w art. 29 ust. 4.

Z powyższego wynika, iż prawo do odliczenia podatku naliczonego przysługuje tylko czynnym podatnikom podatku od towarów i usług oraz tylko w takim przypadku, gdy dokonywane zakupy mają ścisły związek z czynnościami opodatkowanymi. Odliczyć zatem można w całości podatek naliczony, który jest związany wyłącznie z transakcjami opodatkowanymi podatnika, tzn. których następstwem jest określenie podatku należnego (powstanie zobowiązania podatkowego). Wskazana norma prawna wyraża zasadę neutralności podatku od towarów i usług, w następstwie której podatnicy realizujący czynności zwolnione, są w podobnej sytuacji, jak ostateczny nabywca (konsument) towaru lub usługi z wyjątkiem przypadków jednoznacznie wskazanych w ustawie o podatku od towarów i usług.

Przedstawiona w art. 86 ust. 1 ustawy zasada wyłącza więc możliwość dokonywania odliczeń podatku naliczonego związanego z towarami i usługami, które nie są wykorzystywane do czynności opodatkowanych, czyli w przypadku ich wykorzystania do czynności zwolnionych od podatku oraz niepodlegających opodatkowaniu.

Należy zaznaczyć, iż ustawodawca stworzył podatnikowi prawo do odliczenia podatku naliczonego w całości lub w części, pod warunkiem spełnienia przez niego zarówno przesłanek pozytywnych, m.in. tego, że zakupy będą wykorzystywane do czynności opodatkowanych oraz niezaistnienia przesłanek negatywnych, określonych w art. 88 ustawy. Przepis ten określa listę wyjątków, które pozbawiają podatnika prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o podatek naliczony.

Stosownie do art. 88 ust. 4 ustawy, obniżenia kwoty lub zwrotu różnicy podatku należnego nie stosuje się do podatników, którzy nie są zarejestrowani jako podatnicy VAT czynni, zgodnie z art. 96, z wyłączeniem przypadków, o których mowa w art. 86 ust. 20.

Z opisu sprawy wynika, że w roku 2012 Zainteresowany zakupił samochód ciężarowy. Ponieważ jest podatnikiem podatku od towarów i usług przy zakupie samochód ten został objęty ubezpieczeniem AC bez podatku VAT. W miesiącu styczniu 2013 r. została wystawiona na Wnioskodawcę faktura VAT za naprawę samochodu, gdzie jako płatnika wskazano ubezpieczyciela, tj. Towarzystwo Ubezpieczeń. Następnie została wystawiona korekta faktury, gdzie jako płatnika wskazano Zainteresowanego. Samochód został zakupiony na raty wobec powyższego przekazując go do naprawy Wnioskodawca wystąpił do banku o wyrażenie zgody na scedowanie odszkodowania z tytułu ubezpieczenia AC od Towarzystwa Ubezpieczeniowego na rzecz firmy dokonującej naprawy, na co bank wyraził zgodę. Ponadto firma naprawiająca samochód przesłała dodatkowo pismo dotyczące rozliczenia faktury, w którym wykazała, że płatnikiem kwoty netto jest ubezpieczyciel, natomiast Zainteresowany jest płatnikiem podatku VAT. Przedmiotowy samochód jest wykorzystywany do czynności podlegającej opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Zgodnie z powołanymi wyżej przepisami, rozliczenie podatku naliczonego na zasadach określonych w art. 86 ustawy warunkowane jest tym, aby nabywane towary i usługi były wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych. Ponadto, art. 88 ust. 4 ustawy wyklucza odliczenie w odniesieniu do podmiotów niebędących zarejestrowanymi czynnymi podatnikami podatku VAT.

W rezultacie, mając na uwadze powołane przepisy prawa oraz przedstawiony stan faktyczny stwierdzić należy, że w związku z tym, iż Wnioskodawca jest zarejestrowanym czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług oraz przedmiotowy samochód wykorzystywany jest przez niego do wykonywania czynności opodatkowanych, spełnione zostaną warunki zawarte w art. 86 ust. 1 ustawy. W konsekwencji Zainteresowanemu przysługuje prawo do odliczenia podatku naliczonego w związku z naprawą samochodu - z faktury dokumentującej naprawę pojazdu wystawionej przez firmę naprawiającą samochód.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu, ul. Św. Mikołaja 78/79, 50-126 Wrocław po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.