ILPP2/443-724/13-4/AKr

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 749 z późn. zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku z 29 lipca 2013 r. (data wpływu 31 lipca 2013 r.) uzupełnionym pismem z 26 października 2013 r. (data wpływu 29 października 2013 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania sprzedaży nieruchomości zabudowanej - jest nieprawidłowe.

W dniu 31 lipca 2013 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania sprzedaży nieruchomości zabudowanej. Wniosek uzupełniono 29 października 2013 r. o doprecyzowanie opisanego zdarzenia przyszłego.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe.

Wniosek dotyczy ewentualnego opodatkowania podatkiem od towarów i usług lub zwolnienia z tego podatku przyszłej, ewentualnej sprzedaży nieruchomości zabudowanej.

Nieruchomość została nabyta przez Wnioskodawcę jako osobę fizyczną 19 czerwca 2001 r. od Skarbu Państwa - Agencji Rolnej Skarbu Państwa, w drodze przetargu. Nieruchomość ta jest w akcie zakupu określona jako nieruchomość nierolna, zabudowana, składająca się z gruntu o symbolu użytku B o powierzchni 0,2262 ha (dwadzieścia dwa ary sześćdziesiąt dwa metry kwadratowe), zabudowana budynkiem gospodarczym, niemieszkalnym - stolarnią. Dla nieruchomości tej, stanowiącej działkę gruntu numer (...), AM-2, Sąd Rejonowy prowadzi księgę wieczystą.

Przy nabyciu tej nieruchomości nie była wystawiona faktura VAT, czyli nie przysługiwało nabywcy prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

Od 6 listopada 2001 r. do 14 stycznia 2004 r. budynek gospodarczy Wnioskodawca wykorzystywał w prowadzonej przez siebie działalności gospodarczej: Zakład (...), będąc płatnikiem podatku od towarów i usług. W tym czasie Zainteresowany nie ponosił wydatków na ulepszenie budynku, obniżające kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego. Po 14 stycznia 2004 r. do dnia dzisiejszego Wnioskodawca nie wykorzystywał nieruchomości do prowadzenia działalności gospodarczej. Od chwili nabycia tej nieruchomości do dnia dzisiejszego Zainteresowany nie dokonywał najmu czy dzierżawy nieruchomości. Obecnie nie prowadzi żadnej działalności gospodarczej i nie jest czynnym płatnikiem podatku od towarów i usług.

Wnioskodawca nosi się z zamiarem sprzedaży nieruchomości. Ma już ewentualnego nabywcę (płatnika podatku od towarów i usług). Warunkiem nabycia nieruchomości przez ewentualnego nabywcę jest uzyskanie dla tej nieruchomości decyzji o warunkach zabudowy, o którą Wnioskodawca wystąpił. Obecnie w tej sprawie trwa postępowanie administracyjne przez Wójta Gminy, które potrwa co najmniej kilka miesięcy. Przyszła sprzedaż ma charakter jednorazowy i nie posiada innych gruntów, które w najbliższej przyszłości mógłby sprzedać.

W uzupełnieniu do wniosku Zainteresowany wskazał, że nieruchomość dotyczącą wniosku nabył w 19 czerwca 2001 r. Działalność gospodarczą na tej nieruchomości wykonywał od 6 listopada 2001 r. na podstawie wpisu do ewidencji działalności gospodarczej, gdzie w punkcie "Miejsce wykonywania działalności gospodarczej" na wniosek Zainteresowanego, organ ewidencyjny wpisał adres tej nieruchomości. Działalność gospodarczą pod tym adresem prowadził do 14 stycznia 2004 r., kiedy to na podstawie wniosku Wnioskodawcy dokonano przez organ ewidencyjny zmiany w zaświadczeniu o wpisie do ewidencji działalności gospodarczej, wykreślającej miejsce prowadzenia pod adresem nieruchomości dotyczącej wniosku. Od tego dnia, aż do dnia likwidacji - w dniu 31 grudnia 2010 r. działalność gospodarczą Wnioskodawca prowadził pod innym adresem, niewykorzystując tej nieruchomości w prowadzonej działalności gospodarczej.

Tak więc formalnym przekazaniem nieruchomości na potrzeby osobiste Wnioskodawcy jest 14 stycznia 2004 r., na podstawie zmiany w zaświadczeniu o wpisie do ewidencji działalności gospodarczej.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy przyszła sprzedaż opisanej nieruchomości zabudowanej kwalifikuje się do opodatkowania podatkiem od towarów i usług, czy też do zwolnienia z tego podatku.

Zdaniem Wnioskodawcy, przyszła sprzedaż opisanej nieruchomości zabudowanej kwalifikuje się do zwolnienia od podatku od towarów i usług, zgodnie z art. 43 ust. 1 pkt 10a ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 - brzmienie od 22 czerwca 2013 r.:

Artykuł 43. 1. Zwalnia się od podatku:

10a) dostawę budynków, budowli lub ich części nieobjętą zwolnieniem, o którym mowa w pkt 10, pod warunkiem że:

W przypadku Wnioskodawcy przy nabyciu nieruchomości w 2001 r. nie była wystawiona faktura VAT, sprzedającym był Skarb Państwa, a więc w stosunku do tego obiektu nie przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

Wnioskodawca nie ponosił również wydatków na polepszenie budynku, w stosunku do których miałby prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

Wydanie interpretacji podatkowej w tej sprawie przez organ podatkowy jest dla Wnioskodawcy o tyle istotne, że w przypadku uznania konieczności opodatkowania przyszłej sprzedaży podatkiem od towarów i usług, w umowie sprzedaży doliczyłby należny podatek od towarów i usług do ceny sprzedaży - Nabywca jako płatnik podatku od towarów i usług mógłby ten podatek odliczyć.

W przypadku uznania przez organ podatkowy, że przysługuje zwolnienie od podatku od towarów i usług, cena sprzedaży będzie ceną ostateczną. Nabywca zapłaci od transakcji podatek od czynności cywilnoprawnych.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (tekst jedn.: Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Na mocy art. 7 ust. 1 ustawy - przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...).

W myśl art. 2 pkt 6 ustawy - przez towary rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Nie każda czynność stanowiąca dostawę w rozumieniu art. 7 ustawy podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Aby dana czynność była opodatkowana tym podatkiem musi być wykonana przez podatnika.

Stosownie do art. 15 ust. 1 ustawy, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Działalność gospodarcza - na mocy ust. 2 powołanego artykułu - obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

W świetle przytoczonych wyżej przepisów zauważyć należy, że status podatnika podatku od towarów i usług, wynika z okoliczności dokonywania czynności podlegających opodatkowaniu tym podatkiem. Dla ustalenia czy osoba dokonująca transakcji sprzedaży jest podatnikiem podatku od towarów i usług, istotnym jest stwierdzenie, że prowadzi ona działalność gospodarczą w rozumieniu przepisów cytowanej ustawy.

Z przedstawionego opisu sprawy wynika, że Wnioskodawca jako osoba fizyczna 19 czerwca 2001 r. nabył nieruchomość. Nieruchomość ta jest w akcie zakupu określona jako nieruchomość nierolna, zabudowana, składająca się z gruntu o symbolu użytku B o powierzchni 0,2262 ha, zabudowana budynkiem gospodarczym, niemieszkalnym - stolarnią. Przy nabyciu tej nieruchomości nie była wystawiona faktura VAT, czyli nie przysługiwało nabywcy prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

Od 6 listopada 2001 r. do 14 stycznia 2004 r. budynek gospodarczy Wnioskodawca wykorzystywał w prowadzonej przez siebie działalności gospodarczej: Zakład (...), będąc płatnikiem podatku od towarów i usług. W tym czasie Zainteresowany nie ponosił wydatków na ulepszenie budynku. Od 14 stycznia 2004 r. do dnia dzisiejszego Wnioskodawca nie wykorzystywał nieruchomości do prowadzenia działalności gospodarczej. Od chwili nabycia tej nieruchomości do dnia dzisiejszego Zainteresowany nie dokonywał najmu czy dzierżawy nieruchomości. Obecnie nie prowadzi żadnej działalności gospodarczej i nie jest czynnym płatnikiem podatku od towarów i usług.

Wnioskodawca nosi się z zamiarem sprzedaży nieruchomości. Przyszła sprzedaż ma charakter jednorazowy i nie posiada innych gruntów, które w najbliższej przyszłości mógłby sprzedać.

Działalność gospodarczą na tej nieruchomości Wnioskodawca wykonywał od 6 listopada 2001 r. na podstawie wpisu do ewidencji działalności gospodarczej, gdzie w punkcie "Miejsce wykonywania działalności gospodarczej" na wniosek Zainteresowanego, organ ewidencyjny wpisał adres tej nieruchomości. Działalność gospodarczą pod tym adresem prowadził do 14 stycznia 2004 r., kiedy to na podstawie wniosku Wnioskodawcy dokonano przez organ ewidencyjny zmiany w zaświadczeniu o wpisie do ewidencji działalności gospodarczej, wykreślającej miejsce prowadzenia pod adresem nieruchomości dotyczącej wniosku. Od tego dnia, aż do dnia likwidacji - w dniu 31 grudnia 2010 r. - działalność gospodarczą Wnioskodawca prowadził pod innym adresem, niewykorzystując tej nieruchomości w prowadzonej działalności gospodarczej.

Formalnym przekazaniem nieruchomości na potrzeby osobiste Wnioskodawcy jest 14 stycznia 2004 r., na podstawie zmiany w zaświadczeniu o wpisie do ewidencji działalności gospodarczej.

Mając na uwadze powyższe należy stwierdzić, że w świetle przepisów ustawy o podatku VAT, w związku z przekazaniem nieruchomości zabudowanej na potrzeby osobiste, majątek ten stał się majątkiem osobistym Zainteresowanego.

Zatem dokonując transakcji sprzedaży składnika majątku osobistego - nieruchomości zabudowanej - Wnioskodawca będzie korzystał z przysługującego mu prawa do rozporządzania własnym majątkiem. Z zawartego we wniosku opisu nie wynika taka aktywność Zainteresowanego, która wykraczałaby poza ramy czynności związanych ze zwykłym wykonywaniem prawa własności. Wnioskodawca, zdaniem tut. Organu, nie podjął ciągu działań, które wskazywałyby na aktywność w zakresie obrotu nieruchomościami. Nieruchomość od 14 stycznia 2004 r. nie była wykorzystywana w prowadzonej działalności gospodarczej, nie była przedmiotem najmu lub dzierżawy, Wnioskodawca nie ponosił wydatków na ulepszenie nieruchomości. Z wniosku nie wynika również, aby Zainteresowany ponosił jakiekolwiek nakłady w celu zwiększenia wartości bądź atrakcyjności nieruchomości będącej przedmiotem sprzedaży.

W konsekwencji, w niniejszej sprawie brak jest przesłanek pozwalających uznać Zainteresowanego za podatnika w rozumieniu art. 15 ust. 1 ustawy, prowadzącego działalność gospodarczą, w myśl art. 15 ust. 2 ustawy, polegającą na handlu nieruchomościami. Jak wcześniej wyjaśniono, aby uznać określoną sprzedaż za opodatkowaną podatkiem VAT nie wystarcza stwierdzić jedynie dostawę towarów, lecz wymagane jest określenie podmiotu dokonującego dostawy za występującego w związku ze sprzedażą jako podatnika podatku od towarów i usług. W niniejszej sprawie takich przesłanek brak.

Mając powyższe na uwadze uznać należy, że Zainteresowany dokonując sprzedaży nieruchomości nie będzie działał w charakterze podatnika, a czynność ta nie będzie nosiła znamion działalności gospodarczej w rozumieniu ustawy o podatku od towarów i usług. Powyższe wynika z faktu, że sprzedaż przez Wnioskodawcę nieruchomości zabudowanej stanowi zwykłe wykonywanie prawa własności. Tym samym, Zainteresowany zbywając nieruchomość stanowiącą jego majątek prywatny, będzie korzystał z przysługującego mu prawa do rozporządzania własnym majątkiem.

Reasumując, zbycie nieruchomości wchodzącej w skład majątku osobistego Wnioskodawcy nie będzie podlegało opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Wobec powyższego stanowisko Wnioskodawcy, że sprzedaż nieruchomości zabudowanej będzie zwolniona od podatku od towarów i usług, należało uznać za nieprawidłowe.

Tut. Organ pragnie zauważyć, że pomimo takiego samego skutku podatkowego dla podatnika podatku od towarów i usług (brak konieczności wykazania podatku należnego), pojęcia "nie podlega opodatkowaniu" i "zwolnione od podatku" nie są tożsame, a w rozpatrywanej sprawie ma miejsce sytuacja, w której przedmiotowa czynność nie podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Tut. Organ informuje ponadto, iż wydana interpretacja dotyczy tylko sprawy będącej przedmiotem wniosku (zapytania) Zainteresowanego. Inne kwestie przedstawione w opisywanym stanie faktycznym, które nie zostały objęte pytaniem oraz własnym stanowiskiem w sprawie oceny prawnej zaistniałego stanu faktycznego - nie mogą być zgodnie z art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej - rozpatrzone. Dotyczy to w szczególności kwestii opodatkowania czynności przekazania nieruchomości na potrzeby osobiste Wnioskodawcy.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu, ul. Św. Mikołaja 78/79, 50-126 Wrocław po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.