ILPP2/443-720/09-2/EN

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku z dnia 2 czerwca 2009 r. (data wpływu 4 czerwca 2009 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania sprzedaży zorganizowanej części przedsiębiorstwa - jest prawidłowe.

W dniu 4 czerwca 2009 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania sprzedaży zorganizowanej części przedsiębiorstwa.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

Wnioskodawca (dalej: Spółka) prowadzi działalność gospodarczą polegającą na produkcji pojazdów użytkowych oraz komponentów do tych pojazdów.

Produkcja komponentów do pojazdów użytkowych stanowi uzupełniającą działalność gospodarczą Spółki.

Spółka prowadzi uzupełniającą działalność gospodarczą za pomocą wyodrębnionej jednostki produkcyjnej zajmującej się produkcją kabli, która to działalność stanowi zorganizowaną część przedsiębiorstwa (dalej: ZCP). Jednostka ta nie stanowi zakładu samodzielnie sporządzającego bilans, a Spółka nie prowadzi dla jej potrzeb oddzielnych ksiąg rachunkowych.

Z uwagi na rosnącą konkurencję, Spółka zamierza ograniczyć swoją działalność na rynku motoryzacyjnym wyłącznie do podstawowego jej zakresu.

W celu realizacji powyższych założeń, dnia 8 października 2008 r. Spółka podpisała z P (dalej: P lub Nabywca) umowę nabycia zorganizowanej części przedsiębiorstwa (dalej: Umowa).

Zgodnie z postanowieniem pkt 5.1. Umowy jej wykonanie, tj. przeniesienie na Nabywcę wszystkich składników majątkowych stanowiących ZCP nastąpiło dnia 31 grudnia 2008 r.

Do dnia 1 grudnia 2008 r. Nabywca nie dokonał na rzecz Spółki żadnej płatności na poczet ceny nabywanego ZCP.

Zgodnie z treścią zawartej umowy w skład ZCP wchodzą składniki materialne i niematerialne np.:

* maszyny, materiały, produkty gotowe,

* zobowiązania związane z działalnością ZCP,

* licencje i pozwolenia, własność intelektualna i prawa autorskie,

* fundusz socjalny, rezerwy na odprawy,

* dokumentacja związana z prowadzeniem działalności w postaci produkcji kabli,

* baza klientów, listy i katalogi sprzedaży,

* materiały reklamowe,

* specyfikacje produktów, korespondencja, dokumentacja pracownicza, pięcioletni kontrakt na dostawę komponentów itp.

Wraz z przejęciem ZCP zostanie również przejęta grupa około 1.000 pracowników wraz z dokumentacją pracowniczą, a Nabywca (P) przejął wszystkie zobowiązania dotychczasowego pracodawcy zgodnie z art. 23 ¹ Kodeksu pracy.

Równolegle obok Umowy, zawarte zostały umowy najmu i dzierżawy pewnych składników dotychczasowego majątku ZCP. Umowy te przewidują przeniesienie ich przedmiotu na PKC po zakończeniu okresu na jaki zostały one zawarte (wynagrodzenie z tego tytułu nie zostało jeszcze określone).

W związku z powyższym zadano następujące pytania.

Zdaniem Wnioskodawcy, dla oceny skutków podatkowych przedmiotowej transakcji, właściwy jest przepis art. 6 pkt 1 ustawy o VAT w brzmieniu obowiązującym na dzień wykonania Umowy, tj. przeniesienia na Nabywcę wszystkich składników majątkowych ZCP.

Zgodnie z art. 6 ust. 1 ustawy o /AT w brzmieniu obowiązującym od 1 grudnia 2008 r. transakcja taka nie podlega opodatkowaniu VAT jako transakcja mająca za przedmiot zorganizowaną cześć przedsiębiorstwa.

Prawidłowość powyższej interpretacji potwierdzają wskazane poniżej argumenty.

W dniu 1 grudnia 2008 r. weszła w życie nowelizacja ustawy o VAT, zgodnie z którą opodatkowaniu VAT nie podlegają transakcje sprzedaży mające za przedmiot zorganizowaną cześć przedsiębiorstwa.

Z uwagi na fakt, że pomiędzy zawarciem umowy sprzedaży ZCP (8 października 2008 r.), a jej wykonaniem (31 grudnia 2008 r.) zmianie uległ stan prawny, konieczne jest określenie, czy dla oceny skutków tej transakcji w zakresie podatku VAT zastosowanie mają przepisy obowiązujące przed czy też po wejściu w życie nowelizacji ustawy o VAT z dnia 7 listopada 2008 r.

Zgodnie z jednolitą linią orzecznictwa, skutki podatkowe transakcji należy oceniać zgodnie z przepisami obowiązującymi w momencie zaistnienia zdarzeń powodujących powstanie obowiązków i uprawnień w zakresie prawa podatkowego. W przypadku podatku VAT takim zdarzeniem jest moment powstania obowiązku podatkowego.

Stanowisko takie potwierdza wyrok NSA w Warszawie z dnia 18 marca 2003 r. sygn. akt III SA 2152/01, cyt.:

"Określone w zeznaniu skutki zdarzeń podatkowo-twórczych są również ustalane według stanu prawnego z dnia wystąpienia zdarzeń powodujących powstanie obowiązku podatkowego".

W świetle przepisu art. 19 ust. 4 ustawy o VAT, obowiązek podatkowy powstaje w dniu wystawienia faktury, nie później niż w siódmym dniu od dnia wydania towaru lub wykonania usługi. Jeżeli przed wydaniem towaru lub wykonaniem usługi podatnik otrzymał zaliczkę, to obowiązek podatkowy w stosunku do kwoty zaliczki powstaje w dniu jej otrzymania (art. 19 ust. 11 ustawy o VAT).

Czynność podpisania umowy w dniu 8 października 2008 r. nie spowodowała faktycznego przejścia na Nabywcę własności składników ZCP. W tym dniu nie doszło również do ich faktycznego wydania Nabywcy. Do dnia 1 grudnia 2008 r. Spółka nie otrzymała od Nabywcy żadnej płatności na poczet ceny ZCP.

Zatem, w powyższym stanie faktycznym do dnia 1 grudnia 2008 r. nie zaistniało żadne zdarzenie powodujące powstanie obowiązku podatkowego w podatku VAT w związku ze sprzedażą zorganizowanej części przedsiębiorstwa (ZCP). Fakt zawarcia umowy przed 1 grudnia 2008 r. nie wyznacza natomiast powstania obowiązku podatkowego.

Stanowisko takie jest zgodne ze stanowiskiem Naczelnego Sądu Administracyjnego wyrażonym w wyroku z dnia 14 grudnia 2006 r., sygn. akt l FSK 370/06, cyt.:

"Obowiązek podatkowy w podatku VAT nie jest związany z momentem zawarcia cywilnoprawnej umowy, lecz z momentem wydania towaru lub wykonania usługi i tylko wyjątkowo z momentem zapłaty, zależnie od tego co nastąpi wcześniej, chyba że pobrano zaliczkę w wysokości co najmniej połowy ceny".

Jako, że do 1 grudnia 2008 r. nie zaistniało żadne zdarzenie powodujące powstanie obowiązku podatkowego w podatku VAT, do oceny skutków podatkowych sprzedaży ZCP zastosowanie mają przepisy ustawy o VAT obowiązujące od 1 grudnia 2008 r.

Sprzedaż zorganizowanej części przedsiębiorstwa (ZCP) - stan prawny od 1 grudnia 2008 r.

Zgodnie z art. 6 pkt 1 ustawy o VAT w brzmieniu obowiązującym od 1 grudnia 2008 r., opodatkowaniu VAT nie podlega zbycie przedsiębiorstwa lub jego zorganizowanej części.

Za zorganizowaną cześć przedsiębiorstwa uznaje się organizacyjnie i finansowo wyodrębniony w istniejącym przedsiębiorstwie zespół składników materialnych i niematerialnych, w tym zobowiązania, przeznaczonych do realizacji określonych zadań gospodarczych, który zarazem mógłby stanowić niezależne przedsiębiorstwo samodzielnie realizujące te zadania (art. 2 pkt 27e ustawy o VAT).

W przypadku przedmiotowej transakcji na jej przedmiot składają się organizacyjnie i finansowo wyodrębniony zespół składników majątkowych, na który składają się m.in:

* maszyny, materiały, produkty gotowe,

* zobowiązania związane z działalnością ZCP,

* licencje i pozwolenia, własność intelektualna i prawa autorskie,

* fundusz socjalny, rezerwy na odprawy,

* baza klientów, listy i katalogi sprzedaży,

* dokumentacja związana z prowadzeniem działalności w postaci produkcji kabli, specyfikacje produktów, korespondencja, dokumentacja pracownicza, pięcioletni kontrakt na dostawę komponentów itp. Ponadto, w ramach ZCP przechodzą dotychczasowi pracownicy.

Powyższy zespół składników majątkowych przeznaczony jest do realizacji określonych zadań gospodarczych i stanowi przedsiębiorstwo samodzielnie realizujące zadania polegające na produkcji kabla.

Bez wpływu na możliwość uznania danego zespołu majątkowego za zorganizowaną cześć przedsiębiorstwa dla potrzeb podatku VAT pozostaje natomiast okoliczność, iż cześć aktywów, które przeszły na Nabywcę w dniu 31 grudnia 2008 r. stanowią prawa do użytkowania nieruchomości oraz maszyn na podstawie umów najmu i dzierżawy.

Istotne jest bowiem, aby część składników majątkowych podlegających sprzedaży stanowiła na tyle zorganizowaną jednostkę, że możliwe jest uznanie tego zespołu składników za samodzielne przedsiębiorstwo zdolne do kontynuacji działalności w dotychczasowym zakresie.

Prawidłowość takiego stanowiska potwierdza np. wyrok WSA w Warszawie z dnia 17 kwietnia 2008 r., sygn. akt III SA/Wa 232/08, cyt.:

"Nie wszystkie jednak elementy tworzące pojęcie przedsiębiorstwa są na tyle istotne, by bez ich zbycia nie można było mówić o zbyciu przedsiębiorstwa. O tym, jakie konkretne składniki muszą być przeniesione na nabywcę, aby można było uznać, że nastąpiło zbycie przedsiębiorstwa decydują okoliczności faktyczne, których nie można określić apriorycznie. Ocena, czy doszło do nabycia przedsiębiorstwa jest więc możliwa in concreto, a miarodajne jest ustalenie, czy nabyto minimum środków, bez których kontynuowanie przez nabywcę działalności gospodarczej realizowanej przed zbyciem nie jest możliwe".

W przedmiotowej transakcji sprzedaży zorganizowanej części przedsiębiorstwa (ZCP), niezależnie od faktu, iż częścią przedmiotowego ZCP są prawa wynikające z umów najmu i dzierżawy, przedmiot transakcji stanowi niezależne przedsiębiorstwo zdolne do realizacji zadań polegających na produkcji kabli.

Tak rozumiany przedmiot Umowy spełnia wszystkie warunki uznania go za zorganizowaną cześć przedsiębiorstwa w rozumieniu art. 2 pkt 27e ustawy o VAT.

Z kolei na podstawie art. 6 ust. 1 ustawy o VAT w brzmieniu obowiązującym od 1 grudnia 2008 r. sprzedaż ZCP nie podlega opodatkowaniu VAT.

W świetle powołanych powyżej przepisów oraz przedstawionego orzecznictwa nie ulega wątpliwości, że:

* dla oceny skutków podatkowych transakcji sprzedaży zorganizowanej części przedsiębiorstwa (ZCP) zastosowanie znajdują przepisy ustawy o VAT obowiązujące od dnia 1 grudnia 2008 r., ponieważ dopiero po tym dniu wystąpiły zdarzenia powodujące powstanie obowiązku podatkowego w zakresie VAT,

* ZPC stanowi zorganizowaną cześć przedsiębiorstwa w rozumieniu art. 2 pkt 27e ustawy o VAT i w konsekwencji na podstawie art. 6 ust. 1 ustawy o VAT w brzmieniu obowiązującym od 1 grudnia 2008 r. jego sprzedaż nie podlega opodatkowaniu VAT.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu ww. podatkiem podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Przez sprzedaż należy rozumieć odpłatną dostawę towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju, eksport towarów oraz wewnątrzwspólnotową dostawę towarów (art. 2 pkt 22 ustawy).

W myśl art. 2 pkt 6 ustawy, przez towary rozumie się rzeczy ruchome, jak również wszelkie postacie energii, budynki i budowle lub ich części, będące przedmiotem czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, które są wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, a także grunty.

Na mocy art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...).

Artykuł 6 pkt 1 ustawy stanowi, iż przepisów ustawy nie stosuje się do transakcji zbycia przedsiębiorstwa lub zorganizowanej części przedsiębiorstwa.

Stosownie do art. 2 pkt 27e ustawy, przez zorganizowaną część przedsiębiorstwa rozumie się organizacyjnie i finansowo wyodrębniony w istniejącym przedsiębiorstwie zespół składników materialnych i niematerialnych, w tym zobowiązania, przeznaczonych do realizacji określonych zadań gospodarczych, który zarazem mógłby stanowić niezależne przedsiębiorstwo samodzielnie realizujące te zadania.

Podstawowym wymogiem jest więc to, aby zorganizowana część przedsiębiorstwa stanowiła zespół składników materialnych i niematerialnych (w tym zobowiązań). Kolejnym warunkiem jest wydzielenie tego zespołu w istniejącym przedsiębiorstwie. Wydzielenie to ma zachodzić na trzech płaszczyznach: organizacyjnej, finansowej i funkcjonalnej (przeznaczenie do realizacji określonych zadań gospodarczych).

Wyodrębnienie organizacyjne oznacza, że zorganizowana część przedsiębiorstwa ma swoje miejsce w strukturze organizacyjnej podatnika jako dział, wydział, oddział itp. Przy czym, w doktrynie zwraca się uwagę, że organizacyjne wyodrębnienie powinno być dokonane na bazie statutu, regulaminu lub innego aktu o podobnym charakterze.

Wyodrębnienie finansowe najpełniej realizowane jest w przypadku zakładu lub oddziału osoby prawnej. Wyodrębnienie finansowe nie oznacza samodzielności finansowej, ale sytuację, w której poprzez odpowiednią ewidencję zdarzeń gospodarczych możliwe jest przyporządkowanie przychodów i kosztów oraz należności i zobowiązań do zorganizowanej części przedsiębiorstwa.

Ponadto wymagane jest, aby zorganizowana część przedsiębiorstwa mogła stanowić potencjalne niezależne przedsiębiorstwo samodzielnie realizujące zadania gospodarcze, których realizacji służy w istniejącym przedsiębiorstwie. Powyższe oznacza, że przez zorganizowaną część przedsiębiorstwa można rozumieć wyłącznie tę część przedsiębiorstwa, która jest przede wszystkim wyodrębniona organizacyjnie, ale także posiada wewnętrzną samodzielność finansową.

Zatem, aby w rozumieniu przepisów podatkowych, określony zespół składników majątkowych mógł zostać zakwalifikowany jako zorganizowana część przedsiębiorstwa, nie jest wystarczające jakiekolwiek zorganizowanie masy majątkowej, ale musi się ona odznaczać pełną odrębnością niezbędną do samodzielnego funkcjonowania w obrocie gospodarczym.

Zorganizowaną część przedsiębiorstwa tworzą więc składniki, będące we wzajemnych relacjach takich, by można było mówić o nich jako o zespole, a nie o zbiorze przypadkowych elementów, których jedyną cechą wspólną jest własność jednego podmiotu gospodarczego.

Oznacza to, że zorganizowana część przedsiębiorstwa nie jest sumą poszczególnych składników, przy pomocy których będzie można prowadzić odrębny zakład, lecz zorganizowanym zespołem tych składników, przy czym punktem odniesienia jest tutaj rola, jaką składniki majątkowe odgrywają w funkcjonowaniu przedsiębiorstwa (na ile stanowią w nim wyodrębnioną organizacyjnie i funkcjonalnie całość).

Reasumując, na gruncie ustawy o podatku od towarów i usług mamy do czynienia ze zorganizowaną częścią przedsiębiorstwa, jeżeli spełnione są wszystkie następujące przesłanki:

Z opisu sprawy wynika, iż Wnioskodawca prowadzi działalność gospodarczą polegającą na produkcji pojazdów użytkowych oraz komponentów do tych pojazdów. Produkcja komponentów do pojazdów użytkowych stanowi uzupełniającą działalność gospodarczą Spółki. Spółka prowadzi uzupełniającą działalność gospodarczą za pomocą wyodrębnionej jednostki produkcyjnej zajmującej się produkcją kabli, która to działalność stanowi zorganizowaną część przedsiębiorstwa (ZCP). Jednostka ta nie stanowi zakładu samodzielnie sporządzającego bilans, a Spółka nie prowadzi dla jej potrzeb oddzielnych ksiąg rachunkowych. Z uwagi jednak na rosnącą konkurencję, Spółka zamierza ograniczyć swoją działalność na rynku motoryzacyjnym wyłącznie do podstawowego jej zakresu. W celu realizacji powyższych założeń dnia 8 października 2008 r. Spółka podpisała z P (Nabywca) umowę nabycia zorganizowanej części przedsiębiorstwa. Natomiast przeniesienie na Nabywcę wszystkich składników majątkowych stanowiących zorganizowaną część przedsiębiorstwa nastąpiło dnia 31 grudnia 2008 r. Zainteresowany wskazał, iż do dnia 1 grudnia 2008 r. Nabywca nie dokonał na jego rzecz żadnej płatności na poczet ceny nabywanego ZCP.

Zgodnie z treścią zawartej umowy w skład ZCP wchodzą składniki materialne i niematerialne np.:

* maszyny, materiały, produkty gotowe,

* zobowiązania związane z działalnością ZCP,

* licencje i pozwolenia, własność intelektualna i prawa autorskie,

* fundusz socjalny, rezerwy na odprawy,

* dokumentacja związana z prowadzeniem działalności w postaci produkcji kabli,

* baza klientów, listy i katalogi sprzedaży,

* materiały reklamowe,

* specyfikacje produktów, korespondencja, dokumentacja pracownicza, pięcioletni kontrakt na dostawę komponentów itp.

Wraz z przejęciem ZCP zostanie również przejęta grupa około 1.000 pracowników wraz z dokumentacją pracowniczą, a Nabywca (P) przejął wszystkie zobowiązania dotychczasowego pracodawcy zgodnie z art. 23 ¹ Kodeksu pracy. Równolegle obok umowy nabycia zorganizowanej części przedsiębiorstwa, zawarte zostały umowy najmu i dzierżawy pewnych składników dotychczasowego majątku ZCP. Umowy te przewidują przeniesienie ich przedmiotu na P po zakończeniu okresu na jaki zostały one zawarte (wynagrodzenie z tego tytułu nie zostało jeszcze określone).

Podstawowa zasada dotycząca powstania obowiązku podatkowego w podatku od towarów i usług została sformułowana w art. 19 ust. 1 ustawy, zgodnie z którym obowiązek podatkowy powstaje z chwilą wydania towaru lub wykonania usługi, z zastrzeżeniem ust. 2-21, art. 14 ust. 6, art. 20 i art. 21 ust. 1.

W myśl art. 19 ust. 4 ustawy, jeżeli dostawa towaru lub wykonanie usługi powinny być potwierdzone fakturą, obowiązek podatkowy powstaje z chwilą wystawienia faktury, nie później jednak niż w 7. dniu, licząc od dnia wydania towaru lub wykonania usługi.

Natomiast, jeżeli przed wydaniem towaru lub wykonaniem usługi otrzymano część należności, w szczególności: przedpłatę zaliczkę, zadatek, ratę, obowiązek podatkowy powstaje z chwilą jej otrzymania w tej części (art. 19 ust. 11 ustawy).

Podkreślić należy, iż z dniem 1 grudnia 2008 r. (z pewnymi wyjątkami) weszła w życie ustawa z dnia 7 listopada 2008 r. o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. Nr 209, poz. 1320), zgodnie z którą art. 6 pkt 1 ustawy o podatku od towarów i usług brzmi następująco "przepisów ustawy nie stosuje się do: transakcji zbycia przedsiębiorstwa lub zorganizowanej części przedsiębiorstwa". Natomiast do dnia 30 listopada 2008 r. ww. przepis obowiązywał w brzmieniu "przepisów ustawy nie stosuje się do transakcji zbycia przedsiębiorstwa lub zakładu (oddziału) samodzielnie sporządzającego bilans".

Zatem, biorąc pod uwagę powołane przepisy oraz stan faktyczny sprawy przedstawiony przez Wnioskodawcę, z którego wynika, iż do przeniesienia na Nabywcę wszystkich składników majątkowych doszło w dniu 31 grudnia 2008 r., a do dnia 1 grudnia 2008 r. Nabywca nie dokonał na rzecz Spółki żadnej płatności na poczet ceny, stwierdzić należy, iż w przedmiotowej sprawie obowiązek podatkowy z tytułu zbycia zorganizowanej części przedsiębiorstwa powstał pod rządami znowelizowanej w dniu 7 listopada 2008 r. ustawy o podatku od towarów i usług.

W świetle powyższego stwierdzić należy, że jeżeli jednostka produkcyjna zajmująca się produkcją kabli została wydzielona organizacyjnie i finansowo z całości przedsiębiorstwa Wnioskodawcy i stanowić może niezależne przedsiębiorstwo samodzielnie funkcjonujące na rynku, to spełnia definicję zorganizowanej części przedsiębiorstwa, w rozumieniu art. 2 pkt 27e ustawy. Tym samym jej dostawa - która nastąpiła, jak wskazano we wniosku w dniu 31 grudnia 2008 r. - zgodnie z art. 6 pkt 1 ustawy, podlega wyłączeniu z zakresu opodatkowania podatkiem od towarów i usług.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu, ul. Ratajczaka 10/12, 61-815 Poznań po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.