ILPP2/443-715/13-4/AKr

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 749 z późn. zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko, przedstawione we wniosku z 26 lipca 2013 r. (data wpływu 29 lipca 2013 r.) uzupełnionym pismem sygnowanym datą 26 lipca 2013 r. (data wpływu 25 września 2013 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zastosowania zwolnienia od podatku VAT do sprzedaży budynku oraz prawa wieczystego użytkowania gruntu:

* w odniesieniu do części budynku będącej przedmiotem dzierżawy od 1 sierpnia 1998 r., 21 listopada 1999 r., 1 maja 2003 r., 1 maja 2011 r. - jest prawidłowe,

* w odniesieniu do części budynku będącej przedmiotem dzierżawy od 15 listopada 2012 r. - jest nieprawidłowe.

W dniu 29 lipca 2013 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zastosowania zwolnienia od podatku VAT do sprzedaży budynku oraz prawa wieczystego użytkowania gruntu. Wniosek uzupełniono 25 września 2013 r. o doprecyzowanie opisanego zdarzenia przyszłego, własne stanowisko w sprawie oraz podpis Wnioskodawcy.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe.

Od miesiąca grudnia 1995 r. Wnioskodawca dzierżawił od U.M. (...) działkę nr 165/18 o pow. 85 m² oraz od Spółdzielni Mieszkaniowej działkę nr 166/6 o pow. 745 m^2. Do ww. działek nabył prawo wieczystego użytkowania na podstawie aktów notarialnych

rep. (...) z dnia 19 czerwca 2002 r. do działki dzierżawionej od Urzędu Miasta oraz aktu notarialnego rep. (...) z dnia 27 grudnia 2001 r. do działki dzierżawionej od Spółdzielni Mieszkaniowej. Na podstawie wydanych przez Burmistrza (...) warunków zabudowy nr (...) Kierownik Urzędu Rejonowego w (...) wydał pozwolenie na budowę pawilonu handlowego nr (...) z dnia 29 grudnia 1995 r. Postanowieniem z dnia 15 maja 1998 r. wydanym przez Kierownika Urzędu Rejonowego w (...) przyjęto zgłoszenie o zakończeniu budowy i wydano zgodę na użytkowanie obiektu o łącznej powierzchni 250,20 m².

Od nakładów inwestycyjnych przysługiwało prawo do odliczenia podatku VAT. Ogólna wartość nakładów na budowę wyniosła 680.000 zł.

Od 1 sierpnia 1998 r. lokal zaczyna być dzierżawiony przez najemców. I tak od 1 sierpnia 1998 r. wydzierżawiono lokal o powierzchni 26,97 m^2. Od 21 listopada 1999 r. wydzierżawiono kolejny lokal o powierzchni 60,70 m^2. Od 1 maja 2003 r. wydzierżawiono lokal o powierzchni 35,92 m^2. Pozostałą część użytkuje właściciel na własne potrzeby w zakresie prowadzonej przez siebie działalności gospodarczej.

Na podstawie decyzji Starosty (...) nr (...) z dnia 12 października 2009 r. dobudowano do istniejącego budynku 145,32 m² powierzchni użytkowej, a następnie decyzją Powiatowego Inspektoratu Nadzoru Budowlanego nr 65/2011/U z dnia 20 kwietnia 2011 r. wydano zgodę na użytkowanie nowowybudowanej dodatkowej powierzchni. Wartość nakładów na rozbudowę nie przekroczyła 30% wartości początkowej budynku.

Od dnia 20 kwietnia 2011 r. część nowowybudowanej powierzchni wykorzystywana była przez właściciela na prowadzenie działalności gospodarczej na własne nazwisko.

Od dnia 1 maja 2011 r. wydzierżawiono lokal o powierzchni 75,23 m^2, a od dnia 15 listopada 2012 r. wydzierżawiono pozostałe lokale i firma właściciela opuściła lokal.

Podatnik zamierza sprzedać budynek wraz z prawem wieczystego użytkowania gruntu na którym posadowiony jest budynek w styczniu 2014 r.

W uzupełnieniu do wniosku Zainteresowany wskazał, że:

* jest czynnym zarejestrowanym podatnikiem podatku od towarów i usług z tytułu prowadzenia działalności gospodarczej, w tym wynajem lokali,

* przy rozbudowie budynku przysługiwało mu prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego,

* po rozbudowie budynku nie ponosił wydatków na ulepszenie budynku, którego wartość jest wyższa niż 30% wartości początkowej,

* od 15 listopada 2012 r. wydzierżawiał pozostałą część budynku wybudowanego w roku 1998 i wydzierżawiał pozostałą część budynku dobudowanego w roku 2011 - dla Pani (...) i Pana (...),

* nabywca budynku będącego przedmiotem zapytania będzie czynnym zarejestrowanym podatnikiem podatku od towarów i usług,

* Wnioskodawca oraz nabywca przed dniem dokonania dostawy złożą naczelnikowi urzędu skarbowego zgodne oświadczenie, że wybierają opodatkowanie dostawy budynku.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy przedmiotowa sprzedaż prawa wieczystego użytkowania gruntu i posadowionego na nim budynku korzysta ze zwolnienia określonego w art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy o VAT oraz § 13 ust. 1 pkt 11 rozp. Min. Fin. z dnia 4 kwietnia 2011 r. w sprawie wykonywania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług i czy Podatnik ma prawo do rezygnacji ze zwolnienia i wyboru opodatkowania podatkiem VAT tej transakcji w myśl art. 43 ust. 10.

Zdaniem Wnioskodawcy (ostatecznie sprecyzowanym w uzupełnieniu do wniosku), zgodnie z art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy a dnia 11 marca 2004 r. zwalnia się od podatku od towarów i usług dostawę budynków z wyjątkiem gdy dostawa jest dokonywana w ramach pierwszego zasiedlenia oraz pomiędzy pierwszym zasiedleniem a dostawą budynku upłynął okres krótszy niż 2 lata.

Zgodnie z art. 2 pkt 14 przez pierwsze zasiedlenie rozumie się oddanie do użytkowania jeżeli wydatki poniesione na ulepszenie stanowiły co najmniej 30% wartości początkowej.

Zgodnie z art. 43 ust. 10 ustawy podatnik może zrezygnować ze zwolnienia od podatku, o którym mowa w ust. 1 pkt 10 i wybrać opodatkowanie dostawy budynków.

W ocenie Zainteresowanego, do sprzedaży budynku będzie mieć zastosowanie zwolnienie określone w art. 43 ust. 1 pkt 10, bowiem pomiędzy pierwszym zasiedleniem (do którego doszło odpowiednio w dniach oddania lokali w najem, tj. 1 sierpnia 1998 r., 21 listopada 1999 r., 1 maja 2003 r. oraz 1 maja 2011 r., 15 listopada 2012 r. - w okresie 1 maja 2011 r. do 15 listopada 2012 r. właściciel prowadził działalność), a planowaną w styczniu 2014 r. dostawą budynku upłynęło 2 lata.

Sprzedaż prawa wieczystego użytkowania wobec powyższego zwolnienia budynków też będzie korzystała ze zwolnienia na mocy § 13 ust. 1 pkt 11 rozporządzenia Ministra Finansów z 4 kwietnia 2011 r. w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług.

Tym samym, podatnik ma możliwość skorzystania z rezygnacji ze zwolnienia budynku oraz prawa wieczystego użytkowania gruntu w trybie art. 43 ust. 10, pod warunkiem spełnienia pozostałych przesłanek wynikających z tego przepisu (tekst jedn.: sprzedaż dokonana będzie przez i na rzecz podatnika VAT czynnego), właściwemu dla nabywcy naczelnikowi U.S., złożone zostanie we właściwym terminie stosowne oświadczenie zawierające wszystkie dane, o których mowa w art. 43 ust. 11.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego w zakresie zastosowania zwolnienia od podatku VAT do sprzedaży budynku oraz prawa wieczystego użytkowania gruntu:

* w odniesieniu do części budynku będącej przedmiotem dzierżawy od 1 sierpnia 1998 r., 21 listopada 1999 r., 1 maja 2003 r., 1 maja 2011 r. - jest prawidłowe,

* w odniesieniu do części budynku będącej przedmiotem dzierżawy od 15 listopada 2012 r. - jest nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (tekst jedn.: Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Na mocy art. 7 ust. 1 ustawy - przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel, w tym również:

Pojęcie towaru ustawodawca zdefiniował w art. 2 pkt 6 ustawy. Zgodnie z zapisem zawartym w tym przepisie, przez towary rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Mając na uwadze treść art. 7 ust. 1 pkt 7 ustawy należy stwierdzić, że zbycie użytkowania wieczystego dla celów podatku od towarów i usług traktowane jest jak dostawa towarów.

Podstawowa stawka podatku - w myśl art. 41 ust. 1 ustawy - wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1.

Jednocześnie zaznacza się, że w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2013 r. na podstawie art. 146a pkt 1 ustawy, stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i 13, art. 109 ust. 2 i art. 110, wynosi 23%, z zastrzeżeniem art. 146f.

Jednakże zarówno w treści ustawy, jak i przepisach wykonawczych do niej, przewidziane zostały zwolnienia od podatku oraz obniżone stawki.

Zakres i zasady zwolnienia od podatku dostawy towarów lub świadczenia usług zostały określone między innymi w art. 43 ustawy.

Stosownie do przepisu art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy - zwalnia się od podatku dostawę budynków, budowli lub ich części, z wyjątkiem gdy:

W świetle wyżej przytoczonego przepisu, kluczowym dla ustalenia zasad opodatkowania dostawy budynku (budowli) jest ustalenie, kiedy nastąpiło jego pierwsze zasiedlenie i jaki upłynął okres od tego momentu.

Przez pierwsze zasiedlenie - art. 2 pkt 14 ustawy - rozumie się oddanie do użytkowania, w wykonaniu czynności podlegających opodatkowaniu, pierwszemu nabywcy lub użytkownikowi budynków, budowli lub ich części, po ich:

Z powyższego wynika, że przez pierwsze zasiedlenie należy rozumieć objęcie we władanie budynku, budowli lub ich części przez pierwszego nabywcę lub pierwszego użytkownika. Przedmiotowa nieruchomość nie musi być faktycznie zamieszkała, lecz winna być przejęta przez nabywcę do użytkowania. Wydanie przedmiotowego obiektu nabywcy winno nastąpić w ramach wykonania przez sprzedającego czynności podlegających opodatkowaniu.

Z powyższej definicji wynika, że oddanie do użytkowania powinno nastąpić w ramach czynności podlegającej opodatkowaniu, a za taką należy rozumieć sprzedaż, a także umowy najmu i dzierżawy podlegające opodatkowaniu podatkiem VAT. Zatem, należy uznać za pierwsze zasiedlenie moment sprzedaży w wykonaniu czynności podlegających opodatkowaniu, a także moment oddania budynku do użytkowania pierwszemu najemcy (dzierżawcy).

Należy zauważyć, że w przypadku, gdy nie ma zastosowania zwolnienie od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy, należy sprawdzić zakres zwolnienia z art. 43 ust. 1 pkt 10a ustawy.

W myśl art. 43 ust. 1 pkt 10a - zwalnia się od podatku dostawę budynków, budowli lub ich części nieobjętą zwolnieniem, o którym mowa w pkt 10, pod warunkiem, że:

Warunku, o którym mowa w art. 43 ust. 1 pkt 10a lit. b - stosowanie do art. 43 ust. 7a ustawy - nie stosuje się, jeżeli budynki, budowle lub ich części w stanie ulepszonym były wykorzystywane przez podatnika do czynności opodatkowanych przez co najmniej 5 lat.

Analizując powyższe przepisy stwierdzić należy, że jeżeli dostawa budynków, budowli lub ich części będzie mogła korzystać ze zwolnienia z art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy, wówczas badanie przesłanek wynikających z przepisu art. 43 ust. 1 pkt 10a stanie się bezzasadne.

Wskazać również należy, że w myśl art. 43 ust. 10 ustawy - podatnik może zrezygnować ze zwolnienia od podatku, o którym mowa w ust. 1 pkt 10, i wybrać opodatkowanie dostawy budynków, budowli lub ich części, pod warunkiem że dokonujący dostawy i nabywca budynku, budowli lub ich części:

Zgodnie zaś z art. 43 ust. 11 ustawy - oświadczenie o którym mowa w ust. 10 pkt 2, musi również zawierać:

Tak więc ustawodawca daje podatnikom, dokonującym dostawy budynków spełniających przesłanki do korzystania ze zwolnienia od podatku wskazanego w art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy, po spełnieniu określonych warunków, możliwość rezygnacji ze zwolnienia i opodatkowania transakcji na zasadach ogólnych. Powyższe prawo zostało zawężone tylko do rezygnacji ze zwolnienia wynikającego z art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy.

Z kolei, kwestię opodatkowania dostawy gruntu, na którym posadowione zostały budynki lub budowle rozstrzyga przepis art. 29 ust. 5 ustawy, w myśl którego, w przypadku dostawy budynków lub budowli trwale z gruntem związanych albo części takich budynków lub budowli z podstawy opodatkowania nie wyodrębnia się wartości gruntu.

Z powyższego jednoznacznie wynika, że co do zasady grunt będący przedmiotem sprzedaży podlega opodatkowaniu według takiej stawki podatku od towarów i usług, jaką opodatkowane są budynki lub budowle na nim posadowione. Oznacza to, że w sytuacji, gdy budynki, budowle lub ich części korzystają ze zwolnienia od podatku VAT, również sprzedaż gruntu będzie korzystała ze zwolnienia od podatku.

Natomiast na mocy § 13 ust. 1 pkt 11 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 4 kwietnia 2011 r. w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2013 r. poz. 247 z późn. zm.), zwanego dalej rozporządzeniem, zwalnia się od podatku zbycie prawa wieczystego użytkowania gruntu, w przypadku dostawy budynków lub budowli trwale z gruntem związanych albo części takich budynków lub budowli, jeżeli budynki te lub budowle albo ich części są zwolnione od podatku.

Zatem zbycie prawa wieczystego użytkowania gruntu korzysta ze zwolnienia od podatku VAT, w sytuacji gdy budynki, budowle lub ich części korzystają ze zwolnienia od podatku VAT.

Z wniosku wynika, że od grudnia 1995 r. Wnioskodawca dzierżawił działkę nr 165/18 o pow. 85 m² oraz działkę nr 166/6 o pow. 745 m^2. Do ww. działek nabył prawo wieczystego użytkowania na podstawie aktów notarialnych. Na podstawie wydanych przez Burmistrza (...) warunków zabudowy Kierownik Urzędu Rejonowego w (...) wydał pozwolenie na budowę pawilonu handlowego z 29 grudnia 1995 r. Postanowieniem z 15 maja 1998 r. wydanym przez Kierownika Urzędu Rejonowego w (...) przyjęto zgłoszenie o zakończeniu budowy i wydano zgodę na użytkowanie obiektu o łącznej powierzchni 250,20 m².

Od nakładów inwestycyjnych przysługiwało prawo do odliczenia podatku VAT.

Od 1 sierpnia 1998 r. wydzierżawiono lokal o powierzchni 26,97 m^2. Od 21 listopada 1999 r. wydzierżawiono kolejny lokal o powierzchni 60,70 m^2. Od 1 maja 2003 r. wydzierżawiono lokal o powierzchni 35,92 m^2. Pozostałą część użytkuje właściciel na własne potrzeby w zakresie prowadzonej przez siebie działalności gospodarczej.

Na podstawie decyzji Starosty (...) z 12 października 2009 r. dobudowano do istniejącego budynku 145,32 m² powierzchni użytkowej, a następnie decyzją Powiatowego Inspektoratu Nadzoru Budowlanego z 20 kwietnia 2011 r. wydano zgodę na użytkowanie nowowybudowanej dodatkowej powierzchni.

Wartość nakładów na rozbudowę nie przekroczyła 30% wartości podatkowej budynku.

Od 20 kwietnia 2011 r. część nowowybudowanej powierzchni wykorzystywana była przez właściciela na prowadzenie działalności gospodarczej na własne nazwisko.

Od 1 maja 2011 r. wydzierżawiono lokal o powierzchni 75,23 m^2, a od dnia 15 listopada 2012 r. wydzierżawiono pozostałe lokale i firma właściciela opuściła lokal.

Podatnik zamierza sprzedać budynek wraz z prawem wieczystego użytkowania gruntu na którym posadowiony jest budynek w styczniu 2014 r.

Zainteresowany jest czynnym zarejestrowanym podatnikiem podatku od towarów i usług z tytułu prowadzenia działalności gospodarczej, w tym wynajmu lokali.

Wnioskodawcy przy rozbudowie budynku przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego. Po rozbudowie budynku nie ponosił wydatków na ulepszenie budynku, których wartość jest wyższa niż 30% wartości początkowej.

Od 15 listopada 2012 r. Wnioskodawca wydzierżawiał pozostałą część budynku wybudowanego w roku 1998 oraz pozostałą część budynku dobudowanego w roku 2011.

Nabywca budynku będącego przedmiotem zapytania będzie czynnym zarejestrowanym podatnikiem podatku od towarów i usług. Wnioskodawca oraz nabywca przed dniem dokonania dostawy złożą naczelnikowi urzędu skarbowego zgodne oświadczenie, że wybierają opodatkowanie dostawy budynku.

Jak wskazano wyżej, żeby można było mówić o pierwszym zasiedleniu, musi dojść do oddania budynków, budowli lub ich części do użytkowania w wykonaniu czynności podlegających opodatkowaniu. Jeżeli zatem podatnik wybuduje obiekt lub go zmodernizuje, przy czym nakłady na ulepszenie przekroczą 30% wartości początkowej, a następnie obiekt ten (lub ulepszenie) zostanie oddany do użytkowania (wprowadzony przez podatnika do ewidencji środków trwałych), nie oznacza to, że został on zasiedlony. Oddanie do użytkowania nie nastąpiło bowiem w wykonaniu czynności podlegających opodatkowaniu. Pierwsze zasiedlenie będzie miało natomiast miejsce wówczas, gdy wybudowany lub zmodernizowany obiekt zostanie sprzedany lub np. oddany w najem, dzierżawę. Zarówno sprzedaż, jak i najem, dzierżawa są bowiem czynnościami podlegającymi opodatkowaniu.

Mając na uwadze powyższe stwierdzić należy, że dostawa budynku - pawilonu handlowego - nie będzie dokonywana w ramach pierwszego zasiedlenia, gdyż do pierwszego zasiedlenia budynku doszło w momencie oddania poszczególnych jego części w dzierżawę, tj. 1 sierpnia 1998 r., 21 listopada 1999 r., 1 maja 2003 r., 1 maja 2011 r., 15 listopada 2012 r.

W tym miejscu wskazać należy, że wykorzystywanie przez Wnioskodawcę części budynku w prowadzonej przez niego działalności gospodarczej nie stanowi pierwszego zasiedlenia, gdyż czynność ta nie spełnia warunku oddania części budynku do użytkowania w wykonaniu czynności podlegających opodatkowaniu, pierwszemu nabywcy lub użytkownikowi, tym samym, w odniesieniu do tej części budynku doszło do pierwszego zasiedlenia dopiero w momencie oddania jej w dzierżawę 15 listopada 2012 r.

W konsekwencji dostawa części budynku oddanej w dzierżawę 1 sierpnia 1998 r., 21 listopada 1999 r., 1 maja 2003 r., 1 maja 2011 r. będzie mogła korzystać ze zwolnienia od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy, ponieważ nie będzie dokonywana w ramach pierwszego zasiedlenia oraz pomiędzy pierwszym zasiedleniem a dostawą upłynie okres dłuższy niż 2 lata. Tym samym, zgodnie z § 13 ust. 1 pkt 11 rozporządzenia także zbycie prawa użytkowania wieczystego gruntu na którym posadowiona jest ta część budynku będzie korzystała ze zwolnienia od podatku od towarów i usług. Jednakże, Wnioskodawca - w odniesieniu do tej części nieruchomości - może zrezygnować ze zwolnienia przewidzianego w powołanym wyżej art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy i wybrać opodatkowanie transakcji sprzedaży budynku, zgodnie z art. 43 ust. 10 ustawy, na zasadach ogólnych, tj. wg stawki podatku w wysokości 23%, po spełnieniu warunków określonych w tym przepisie. W takiej sytuacji zbycie prawa użytkowania wieczystego gruntu będzie również opodatkowane 23% stawką podatku.

Z kolei, dostawa części budynku oddanej w dzierżawę 15 listopada 2012 r. nie będzie korzystała ze zwolnienia od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy, gdyż pomiędzy pierwszym zasiedleniem a planowaną w styczniu 2014 r. dostawą budynku nie upłynie okres 2 lat. Wnioskodawcy nie będzie również przysługiwało prawo do zastosowania zwolnienia od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10a ustawy, gdyż od nakładów na budowę Zainteresowanemu przysługiwało prawo do odliczenia podatku VAT. W rezultacie sprzedaż tej części budynku będzie opodatkowana podstawową 23% stawką podatku. Dotyczy to również zbycia prawa użytkowania wieczystego gruntu na którym posadowiona jest ta część budynku.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu, ul. Św. Mikołaja 78/79, 50-126 Wrocław po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.