ILPP2/443-678/09-3/GZ

Pisma urzędowe
Status:  Nieoceniane

Pismo z dnia 3 czerwca 2009 r. Izba Skarbowa w Poznaniu ILPP2/443-678/09-3/GZ

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko, przedstawione we wniosku z dnia 10 marca 2009 r. (data wpływu 11 marca 2009 r.) uzupełnionym pismem z dnia 20 maja 2009 r. (data wpływu 22 maja 2009 r.) oraz pismem z dnia 25 maja 2009 r. (data wpływu 26 maja 2009 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania transakcji sprzedaży dzieła sztuki - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 11 marca 2009 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od spadków i darowizn w zakresie opodatkowania darowizny dzieła sztuki oraz Ordynacji podatkowej w zakresie przedawnienia zobowiązań podatkowych i wyłączenia organów. Przedmiotowy wniosek uzupełniono pismem z dnia 20 maja 2009 r. (data wpływu 22 maja 2009 r.) o własne stanowisko w sprawie oraz pismem z dnia 25 maja 2009 r. (data wpływu 26 maja 2009 r.) rozszerzającym rodzaj sprawy o podatek od towarów i usług.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

W dniu 19 sierpnia 1995 r. od swojej matki Wnioskodawca otrzymał w formie pisemnej darowiznę kopii obrazu autorstwa XX przedstawiającego "YY" wraz z informacją pisemną dotyczącą przechowywania oryginału tego obrazu. Matka Zainteresowanego potwierdziła przekazanie darowizny w złożonym pisemnie oświadczeniu. Fakt ten potwierdziła własnoręcznym podpisem. W oświadczeniu tym matka stwierdziła, że nie posiada opinii kompetentnych organów czy instytucji uprawnionych do wypowiedzenia się o autentyczności i wartości obrazu. Obraz ten matka otrzymała od swoich rodziców.

Czynność przekazania darowizny i złożenia własnoręcznego podpisu przez matkę miała miejsce w obecności świadków. Swoją obecność potwierdzili oni w złożonym pisemnie oświadczeniu. Własnoręczność podpisów świadków została potwierdzona pisemnie przez Biuro Notarialne.

W celu sprawdzenia - ustalenia autentyczności obrazu i ustalenia ewentualnej wartości - obraz ten został przekazany do analizy i oceny znawcom przedmiotu z tej dziedziny oraz przekazany do badań najnowszymi urządzeniami i metodami dopiero w dniu ZZ r. Wynik badania - opinia co do identyfikacji użytych farb - Wnioskodawca otrzymał w dniu ZZ r.

Od tego momentu Zainteresowany jest świadomy, że jest w posiadaniu obrazu, który przedstawia wartość i istnieje duże prawdopodobieństwo, że obraz ten jest autentyczny. Do chwili obecnej obraz ten poddawany był jeszcze wielu innym badaniom w celu potwierdzenia jego autentyczności. Na końcu został również poddany ocenie przez historyka sztuki, który na początku 2009 r. wydał opinię co do autentyczności tego obrazu.

Wnioskodawca oczekuje jeszcze na opinię, którą powinien otrzymać od komitetu (zespołu ekspertów), która to opinia będzie możliwa dopiero w najbliższym okresie 3 miesięcy - co do autentyczności i co do ewentualnej wartości tego dzieła.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy w sytuacji zawarcia umowy sprzedaży obrazu i kupna przez osobę prywatną, instytucję czy podmiot gospodarczy, należy naliczyć i odprowadzić podatek VAT do odpowiedniego Urzędu Skarbowego i w jakiej wysokości.

Zdaniem Wnioskodawcy, jako osoba nie będąca podatnikiem podatku VAT i nieprowadząca żadnej działalności gospodarczej nie powinien naliczać i odprowadzać podatku VAT do Urzędu Skarbowego.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.) zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Przez towary - w myśl art. 2 pkt 6 ustawy - rozumie się rzeczy ruchome, jak również wszelkie postacie energii, budynki i budowle lub ich części, będące przedmiotem czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, które są wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, a także grunty.

W myśl art. 15 ust. 1 ustawy, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody, również wówczas, gdy czynność została wykonana jednorazowo w okolicznościach wskazujących na zamiar wykonywania czynności w sposób częstotliwy. Działalność gospodarcza obejmuje również czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych (art. 15 ust. 2 ustawy).

Powyższe oznacza, że dostawa towarów podlegać będzie opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług wyłącznie wówczas, gdy dokonywana jest przez podmiot mający status podatnika podatku VAT, a czynność podlegającą opodatkowaniu wykonał podmiot, który dla tej właśnie czynności będzie działał jako podatnik. Jednocześnie okoliczności dokonania tej czynności powinny nosić znamiona działalności gospodarczej, o której mowa w ustawie o VAT, tzn. czynność została wykonana jednorazowo, ale w okolicznościach wskazujących na zamiar wykonywania w sposób częstotliwy lub polega na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Definicja działalności gospodarczej, zawarta w ustawie, ma charakter uniwersalny, pozwalający na objęcie pojęciem "podatnik" tych wszystkich podmiotów, które prowadzą określoną działalność, występując w profesjonalnym obrocie gospodarczym. Ponadto podatnikiem staje się również ten, kto wykonał czynność, podlegającą opodatkowaniu, jednorazowo, ale w okolicznościach wskazujących na zamiar wykonywania czynności w sposób częstotliwy.

Chociaż ustawa nie definiuje pojęcia "częstotliwości", przez zamiar wykonywania danej czynności w sposób częstotliwy należy rozumieć chęć, wolę powtarzalnego, a nie jednorazowego wykonywania określonych czynności, składających się na istotę prowadzenia działalności.

O kwestii częstotliwości nie decyduje okres wykonywania czynności (rok, dwa czy pięć lat) ani ilość dokonanych transakcji. Decydującym kryterium jest powtarzalność czynności. Dlatego też, w każdym przypadku należy indywidualnie rozstrzygnąć, czy intencją wykonania określonej czynności, z którą łączą się skutki podatkowo-prawne było dokonywanie tej czynności wielokrotnie.

W kontekście powyższego należy stwierdzić, iż nie jest podatnikiem podatku od towarów i usług ten, kto jako osoba fizyczna dokonuje jednorazowych lub okazjonalnych transakcji, za które nie jest przewidziana ściśle regularna zapłata oraz nie prowadzi zorganizowanej czy zarejestrowanej działalności gospodarczej. Dokonywanie określonych czynności incydentalnie, poza sferą prowadzonej działalności gospodarczej, również nie pozwala na uznanie danego podmiotu za podatnika w zakresie tych czynności.

Z przedstawionych przepisów wynika więc, że jeśli osoba fizyczna dokonuje dostawy towarów ze swojego majątku prywatnego, a czynność ta wykonywana jest jednorazowo lub okazjonalnie, w warunkach wskazujących, iż działanie to nie jest czynione z zamiarem jego powtarzania (kontynuowania) i nie zmierza do nadania mu stałego charakteru, transakcja taka nie może być uznana za działalność gospodarczą, w rozumieniu cytowanego wyżej art. 15 ust. 2 ustawy.

Dodatkowo należy wskazać, że działalność gospodarcza powinna cechować się stałością, powtarzalnością i niezależnością jej wykonywania, bowiem związana jest z profesjonalnym obrotem gospodarczym. Nie jest natomiast działalnością handlową, a zatem i gospodarczą sprzedaż majątku osobistego, który nie został nabyty w celu jego odsprzedaży i nie jest związany z prowadzoną działalnością gospodarczą.

Zatem podstawowym kryterium dla opodatkowania sprzedaży jest ustalenie, czy działanie to można uznać za wykorzystywanie w sposób ciągły do celów zarobkowych, oraz czy majątek nabyty został na potrzeby własne, czy też z przeznaczeniem do działalności handlowej.

Podkreślić przy tym należy, że zwłaszcza w przypadku działalności gospodarczej w zakresie handlu, zamiar częstotliwego wykonywania czynności ujawniony być musi już w momencie nabycia towaru, a nie w momencie jego sprzedaży. Nie można pominąć, że pod pojęciem "handel" należy rozumieć dokonywanie w sposób zorganizowany zakupów towarów w celu ich odsprzedaży. Jeżeli zatem dana czynność została wykonana poza zakresem działań producenta, handlowca, usługodawcy, pozyskującego zasoby naturalne, rolnika, czy wykonującego wolny zawód to w świetle cytowanego powyżej art. 15 ust. 2 nie można uznać osoby wykonującej taką czynność za podatnika VAT z tytułu wykonania tej czynności. Taka właśnie sytuacja występuje w przypadku sprzedaży przez daną osobę majątku prywatnego.

Przenosząc powyższe na grunt rozpatrywanej sprawy należy uznać, iż sprzedaż z majątku osobistego, nie będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem VAT, gdyż jest dokonywana okazjonalnie, w okolicznościach wskazujących, iż działanie to nie jest czynione z zamiarem nadania mu stałego charakteru. Ponadto, ze względu na sposób wejścia w posiadanie przedmiotowego obrazu (darowizna) nie można uznać, iż intencją Wnioskodawcy w momencie nabycia - był zamiar jego sprzedaży. Tym samym czynność ta nie mieści się w definicji, o której mowa w art. 15 ust. 1 i ust. 2 ustawy o podatku od towarów i usług.

Zatem brak jest podstaw do uznania Zainteresowanego za podatnika podatku od towarów.

Wobec powyższego dostawa - otrzymanego w darowiźnie obrazu wykonanego przez znanego artystę - nie będzie podlegała przepisom ustawy o podatku od towarów i usług.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Jednocześnie tut. Organ informuje, że w zakresie podatku od spadków i darowizn oraz Ordynacji podatkowej zostaną wydane odrębne rozstrzygnięcia.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu, ul. Ratajczaka 10/12, 61-815 Poznań po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.

Opublikowano: http://sip.mf.gov.pl