ILPP2/443-647/08-2/SJ

Pisma urzędowe
Status:  Nieoceniane

Pismo z dnia 8 października 2008 r. Izba Skarbowa w Poznaniu ILPP2/443-647/08-2/SJ

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Pana, przedstawione we wniosku z dnia 7 lipca 2008 r. (data wpływu 14 lipca 2008 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie:

1.

opodatkowania usług świadczonych dla odbiorców unijnych - jest prawidłowe,

2.

prawa do odliczenia podatku naliczonego - jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 14 lipca 2008 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania usług świadczonych dla odbiorców unijnych oraz w zakresie prawa do odliczenia podatku naliczonego.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

Wnioskodawca, w ramach prowadzonej działalności wykonuje usługi sklasyfikowane w grupowaniu PKWiU 71.11.10 - projekty i rysunki wykonywane dla celów architektonicznych (PKWiU 2004: 74.20.10). Usługi są w całości przeznaczone na rynek unijny (Niemcy) i dotyczą nieruchomości tam umieszczonych, a odbiorcami są firmy będące czynnymi podatnikami VAT. Na podstawie art. 27 ust. 4 pkt 3 ustawy o VAT, miejscem świadczenia usług są Niemcy i tam podlegają one opodatkowaniu podatkiem VAT. Część sprzedaży wykonuje dla Zainteresowanego polski podwykonawca, który wystawił za wykonane przez siebie rysunki konstrukcji budynków, fakturę ze stawką podatku VAT w wysokości 22%.

W związku z powyższym zadano następujące pytania.

1.

Czy podwykonawca słusznie dokonał opodatkowania podatkiem VAT wykonanej dla firmy Wnioskodawcy usługi, jeśli praca, w efekcie końcowym, jest przeznaczona dla odbiorcy unijnego.

2.

Czy podatek VAT zawarty w wystawionej przez podwykonawcę fakturze jest dla Zainteresowanego podatkiem do odliczenia.

Zdaniem Wnioskodawcy, miejsce świadczenia usług podwykonawcy, powinno być określone zgodnie z art. 27 ust. 4 pkt 3 ustawy o VAT, ponieważ efekt tej usługi będzie wykorzystany na terenie Niemiec. Tym samym, podwykonawca nie powinien naliczać podatku VAT na fakturze wystawionej dla Zainteresowanego.

Jednocześnie, ponieważ Wnioskodawca uregulował należność dla podwykonawcy, łącznie z podatkiem VAT, a podwykonawca rozliczył się z podatku VAT należnego, to Zainteresowany może skorzystać z prawa do odliczenia podatku od towarów i usług, zawartego w otrzymanej fakturze.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe - w zakresie opodatkowania usług świadczonych dla odbiorców unijnych oraz nieprawidłowe - w zakresie prawa do odliczenia podatku naliczonego.

Ad. 1

W myśl art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu ww. podatkiem podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Zgodnie z definicją zawartą w art. 8 ust. 1 ustawy, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów (...).

Stosownie do treści art. 8 ust. 3 ustawy, usługi wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej są identyfikowane za pomocą tych klasyfikacji, z wyjątkiem usług elektronicznych i usług turystyki, o których mowa w art. 119.

W przypadku świadczenia usług, istotnym dla prawidłowego rozliczenia podatku od towarów i usług jest określenie miejsca świadczenia danej usługi. Od poprawności określenia miejsca świadczenia zależeć będzie, czy dane świadczenie będzie podlegało opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług w Polsce, czy też nie.

Ogólna reguła wyrażona w art. 27 ust. 1 ustawy stanowi, iż w przypadku świadczenia usług miejscem świadczenia jest miejsce, gdzie świadczący usługę posiada siedzibę, a w przypadku posiadania stałego miejsca prowadzenia działalności, z którego świadczy usługi - miejsce, gdzie świadczący usługę posiada stałe miejsce prowadzenia działalności; w przypadku braku takiej siedziby lub stałego miejsca prowadzenia działalności - miejsce stałego zamieszkania, z zastrzeżeniem ust. 2-6 i art. 28.

Szczególny sposób określenia miejsca świadczenia przewidziano m.in. dla usług związanych z nieruchomościami, co reguluje art. 27 ust. 2 pkt 1 ustawy. Zgodnie z tym przepisem, w przypadku świadczenia usług związanych z nieruchomościami, w tym usług świadczonych przez rzeczoznawców majątkowych i pośredników w obrocie nieruchomościami oraz usług przygotowywania i koordynowania prac budowlanych, takich jak usługi architektów i nadzoru budowlanego - miejscem świadczenia usług jest miejsce położenia nieruchomości.

W przepisie tym przyjęto, że usługi związane z nieruchomościami, są zawsze opodatkowane w kraju położenia nieruchomości, niezależnie od tego dla jakiego podmiotu są wykonywane, gdzie ma siedzibę usługodawca oraz gdzie faktycznie (fizycznie) wykonuje tę usługę. Zasada ta ma zastosowanie wówczas, gdy usługę można przyporządkować do konkretnej nieruchomości, która jest możliwa do zlokalizowania, co do miejsca jej położenia.

Z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego wynika, iż Zainteresowany świadczy usługi w zakresie projektowania i rysunków architektonicznych (PKWiU 74.20.10) dla nabywców mających siedzibę na terytorium Niemiec. Projekty dotyczą konkretnych nieruchomości. Część rysunków konstrukcji budynków wykonuje dla Wnioskodawcy polski podwykonawca, który wystawił za wykonaną usługę fakturę VAT ze stawką podatku w wysokości 22%.

Biorąc pod uwagę opisany we wniosku stan faktyczny i powołane przepisy ustawy należy stwierdzić, iż jeśli wykonywane usługi projektowe dotyczą konkretnych nieruchomości położonych na terenie Niemiec, których lokalizacja jest znana i nie budzi wątpliwości, to wówczas miejscem ich świadczenia są Niemcy i będą one podlegać opodatkowaniu podatkiem VAT w miejscu położenia tej nieruchomości, zgodnie z art. 27 ust. 2 pkt 1 ustawy. Nie ma przy tym znaczenia, że usługi wykonywane przez podwykonawcę świadczone są dla inwestora z Polski. W tym przypadku istotne jest to, że dotyczą one konkretnej nieruchomości, która położona jest poza granicami Polski.

Reasumując, jeżeli podwykonawca wykonał na zlecenie Zainteresowanego rysunki konstrukcji budynków, które dotyczą konkretnych nieruchomości położonych na terenie Niemiec, to usługi te niepodlegają opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług - czyli podwykonawca postąpił błędnie wystawiając fakturę wraz z naliczonym podatkiem należnym.

Wskazać jednocześnie należy, iż o sposobie rozliczania podatku od wartości dodanej i jego wysokości, oraz o podmiocie zobowiązanym do jego rozliczenia przesądzają w takim przypadku przepisy kraju, w którym znajduje się miejsce świadczenia usług.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe, jednakże z uwagi na zastosowanie innych przepisów prawa niż wskazane przez Wnioskodawcę.

Ad. 2

Zgodnie z art. 86 ust. 1 ustawy, w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia podatku należnego o kwotę podatku naliczonego (...).

Stosownie do treści art. 86 ust. 2 pkt 1 lit. a) ustawy, kwotę podatku naliczonego stanowi, z zastrzeżeniem ust. 3-7, suma kwot podatku określonych w fakturach otrzymanych przez podatnika z tytułu nabycia towarów i usług.

Obniżenia kwoty lub zwrotu różnicy podatku należnego nie stosuje się do nabywanych przez podatnika towarów i usług, jeżeli wydatki na ich nabycie nie mogłyby być zaliczone do kosztów uzyskania przychodów w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym, z wyjątkiem przypadków, gdy brak możliwości zaliczenia tych wydatków do kosztów uzyskania przychodów pozostaje w bezpośrednim związku ze zwolnieniem od podatku dochodowego - art. 88 ust. 1 pkt 2 ustawy.

Do dnia 31 grudnia 2007 r. art. 88 ust. 3a pkt 2 ustawy obowiązywał w brzmieniu - nie stanowią podstawy do obniżenia podatku należnego oraz zwrotu różnicy podatku lub zwrotu podatku naliczonego faktury i dokumenty celne w przypadku gdy transakcja udokumentowana fakturą nie podlega opodatkowaniu, jest zwolniona od podatku - a kwota wykazana na fakturze nie została uregulowana.

Natomiast od dnia 1 stycznia 2008 r. art. 88 ust. 3a pkt 2 ustawy, otrzymał brzmienie - nie stanowią podstawy do obniżenia podatku należnego oraz zwrotu różnicy podatku lub zwrotu podatku naliczonego faktury i dokumenty celne w przypadku gdy transakcja udokumentowana fakturą nie podlega opodatkowaniu albo jest zwolniona od podatku.

Oznacza to, iż podatnik nie może skorzystać z prawa do odliczenia w odniesieniu do podatku, który jest należny wyłącznie z tego względu, że został wykazany na fakturze, jednak transakcja nie podlega opodatkowaniu.

Z uwagi na fakt, iż usługi świadczone przez podwykonawcę na rzecz Wnioskodawcy nie podlegają opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług na terytorium Polski - co wynika z odpowiedzi udzielonej w pkt 1 niniejszej interpretacji - Zainteresowany nie może skorzystać z prawa do odliczenia podatku naliczonego wynikającego z faktury wystawionej przez podwykonawcę, zgodnie z art. 88 ust. 3a pkt 2 ustawy w brzmieniu obowiązującym od dnia 1 stycznia 2008 r.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Nadmienia się, iż zgodnie z przepisem § 1 pkt 1 rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 28 sierpnia 2008 r. w sprawie przekazania rozpoznawania innym wojewódzkim sądom administracyjnym niektórych spraw z zakresu działania ministra właściwego do spraw finansów publicznych, Prezesa Zakładu Ubezpieczeń Społecznych oraz Prezesa Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego (Dz. U. Nr 163, poz. 1016), rozpoznawanie spraw z zakresu działania ministra właściwego do spraw finansów publicznych dotyczących wydawania w indywidualnych sprawach pisemnych interpretacji przepisów prawa podatkowego (interpretacje indywidualne), o których mowa w art. 14b ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.), przekazuje się wojewódzkim sądom administracyjnym, na których obszarze właściwości strona skarżąca zamieszkuje lub ma siedzibę. Powyższe rozporządzenie, zgodnie z brzmieniem § 3, wchodzi w życie po upływie 30 dni od dnia ogłoszenia, tj. z dniem 11 października 2008 r.

W związku z powyższym tut. Organ informuje, że jeżeli skarga na niniejszą interpretację będzie składana po dniu 10 października 2008 r., właściwym do jej rozpoznania będzie Wojewódzki Sąd Administracyjny we Wrocławiu, ul. Św. Mikołaja 78/79, 50-126 Wrocław.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.

Opublikowano: http://sip.mf.gov.pl