ILPP2/443-644/10-4/AD

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Gminy, przedstawione we wniosku z dnia 30 kwietnia 2010 r. (data wpływu 6 maja 2010 r.) uzupełnionym pismem z dnia 16 lipca 2010 r. (data wpływu 19 lipca 2010 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do odliczenia podatku naliczonego w związku z realizacją inwestycji pn. "Zabezpieczenie energetyczne" - jest prawidłowe.

W dniu 6 maja 2010 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do odliczenia podatku naliczonego w związku z realizacją inwestycji pn. "Zabezpieczenie energetyczne". Wniosek uzupełniono pismem z dnia 16 lipca 2010 r. (data wpływu 19 lipca 2010 r.) o doprecyzowanie przedstawionego we wniosku zdarzenia przyszłego oraz o uiszczenie brakującej opłaty.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawca - Gmina będąca czynnym i zarejestrowanym podatnikiem podatku od towarów i usług zamierza realizować inwestycję pn. "Zabezpieczenie energetyczne".

Powyższy projekt wynika z potrzeby realizacji na terenie gminy Zainteresowanego inwestycji proekologicznej, polegającej na wykonaniu instalacji kolektorów słonecznych dla podgrzewania ciepłej wody użytkowej dla indywidualnych odbiorców.

Zadanie służyć będzie produkcji energii cieplnej ze źródeł odnawialnych, a więc zaopatrzenia w nią mieszkańców gminy, co stanowi zadanie własne gminy. Zamierzeniem inwestycji jest bezpośrednie działanie na rzecz ochrony środowiska naturalnego, ponieważ dzięki wykonaniu instalacji kolektorów słonecznych w znaczący sposób zmniejszy się emisja zanieczyszczeń na terenie gminy. Stosownie do art. 7 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym ochrona środowiska i przyrody stanowi zadanie własne gminy.

W ramach inwestycji wykonanoby ok. 300 szt. instalacji słonecznych w gospodarstwach indywidualnych. Inwestycja byłaby finansowana z dwóch źródeł: 70% kosztu całkowitego z pozyskanych przez gminę środków RPO Województwa - oś priorytetowa II - ochrona środowiska, zapobieganie zagrożeniom i energetyka, działanie II.9 - odnawialne źródła energii, 30% kosztu całkowitego ze środków własnych zabezpieczonych w budżecie Gminy.

Inwestycja byłaby w całości własnością Gminy.

W l etapie realizacji inwestycji tzw. przygotowawczym (rok 2010) Gmina zabezpieczy środki własne w wysokości 70.000 zł. Pozostałe środki zabezpieczone będą w budżecie gminy etapowo, w latach 2011 i 2012, a następne będą refundowane w wysokości 70% w ramach dofinansowania z RPO W po zakończeniu każdego etapu.

Ponadto, w 2010 r. mieszkańcy, którzy zadeklarują chęć uczestnictwa w inwestycji proekologicznej, wpłacaliby 30% jej wartości w ramach opłaty za dostawę energii cieplnej produkowanej przez gminę z instalacji słonecznej będącej jej własnością. Instalacja kolektorów słonecznych montowana będzie u indywidualnych odbiorców - część na wydzierżawionej przez gminę powierzchni dachu budynku, część na wydzierżawionej powierzchni w pomieszczeniu gospodarczym. Umowy dzierżawy powierzchni zawierane będą na zasadzie transakcji bezgotówkowej, tj. należna właścicielowi opłata za dzierżawioną powierzchnię kompensowana będzie z pobraną energią cieplną produkowaną przez Gminę z kolektorów. Reasumując, właściciel budynku w zamian za dzierżawę powierzchni pod instalacje i wpłatę stanowiącą 30% kosztu całkowitego części inwestycji realizowanej na jego terenie otrzymywałby produkowaną przez gminę energię cieplną z kolektorów. W konsekwencji Gmina pomagałaby przy realizacji zadania, nie inwestując w nie docelowo swoich środków (zaangażowane wcześniej środki zostałyby zwrócone przez wpływy do budżetu z tytułu dotacji RPO W oraz wpłaty indywidualnych odbiorców za energię cieplną wyprodukowaną z kolektorów).

Kolektory te pozostaną własnością Gminy, wpisaną do ewidencji środków trwałych i podlegającą amortyzacji.

Faktury VAT dokumentujące nabycie towarów i usług przeznaczonych do realizacji projektu w całości wystawiane będą na Gminę.

Przewiduje się możliwość odsprzedania instalacji przez Gminę odbiorcy indywidualnemu po upływie minimum 7 lat od zakończenia jej realizacji.

W uzupełnieniu Zainteresowany wskazał, że przedmiotowe kolektory słoneczne będą służyły czynnościom opodatkowanym podatkiem VAT. Rozliczenia prowadzone będą w formie pisemnej umowy, na zasadzie kompensaty należności. Gmina obciążać będzie odbiorców za energię cieplną wyprodukowana przez kolektory, a indywidualni odbiorcy Gminę za dzierżawę tą samą kwotą.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy Wnioskodawcy realizującemu inwestycję pn. "Zabezpieczenie energetyczne" będzie przysługiwało prawo do odliczenia podatku naliczonego z faktur za wykonanie ww. inwestycji.

Zdaniem Wnioskodawcy, w myśl postanowień art. 86 ust. 1 ustawy o VAT, w zakresie, w jakim towary są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego. Prawo do odliczenia podatku przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy nabywane towary i usługi są wykorzystywane do czynności opodatkowanych. Warunkiem umożliwiającym podatnikowi skorzystanie z prawa do odliczenia podatku naliczonego jest bezpośredni i bezsporny związek zakupów z wykonanymi czynnościami opodatkowanymi.

Przepisy ustawy o VAT nie wiążą prawa do odliczenia podatku ze źródłem pochodzenia środków finansowych przeznaczonych na zakup towarów i usług, przy nabyciu których podatek został naliczony. A zatem, dla ustalenia prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego bez znaczenia pozostaje źródło pochodzenia środków finansowych na pokrycie ww. wydatków. Tym samym Wnioskodawca uważa, że ma prawo do odliczenia podatku VAT od zakupów dokonanych w ramach inwestycji zarówno od części pokrytej dotacją RPO W, jak i od części sfinansowanej wpłatami mieszkańców.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

Kwotę podatku naliczonego, na podstawie zapisu art. 86 ust. 2 pkt 1 lit. a) ustawy, stanowi suma kwot podatku określonych w fakturach otrzymanych przez podatnika z tytułu nabycia towarów i usług.

W myśl art. 88 ust. 4 ustawy, obniżenia kwoty lub zwrotu różnicy podatku należnego nie stosuje się również do podatników, którzy nie są zarejestrowani jako podatnicy VAT czynni, zgodnie z art. 96, z wyłączeniem przypadków, o których mowa w art. 86 ust. 20.

Z treści cytowanego wyżej przepisu wynika, że prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych. Warunkiem umożliwiającym podatnikowi skorzystanie z prawa do odliczenia podatku naliczonego jest związek zakupów z wykonywanymi czynnościami opodatkowanymi.

Przedstawiona powyżej zasada wyklucza zatem możliwość dokonania obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego związanego z usługami i towarami, które nie są w ogóle wykorzystywane do czynności opodatkowanych, czyli w przypadku ich wykorzystania do czynności zwolnionych od podatku lub niepodlegających temu podatkowi.

Na mocy art. 15 ust. 1 ustawy, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Stosownie do art. 15 ust. 6 ustawy, nie uznaje się za podatnika organów władzy publicznej oraz urzędów obsługujących te organy w zakresie realizowanych zadań nałożonych odrębnymi przepisami prawa, dla realizacji których zostały one powołane, z wyłączeniem czynności wykonywanych na podstawie zawartych umów cywilnoprawnych.

Jednostki samorządu terytorialnego takie jak gminy, powiaty czy województwa, są innymi niż organy władzy publicznej uczestnikami sektora finansów publicznych, zatem nie korzystają z wyłączenia z opodatkowania, o którym mowa w art. 15 ust. 6 ustawy, lecz są objęte zwolnieniem wskazanym w § 12 ust. 1 pkt 12 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 24 grudnia 2009 r. w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 224, poz. 1799 z późn. zm.). Zgodnie z tym przepisem, zwalnia się od podatku czynności związane z wykonywaniem zadań publicznych nałożonych odrębnymi przepisami, wykonywane w imieniu własnym i na własną odpowiedzialność przez jednostki samorządu terytorialnego, z wyłączeniem czynności wykonywanych na podstawie zawartych umów cywilnoprawnych.

Zwolnienie od podatku VAT jednostek samorządu terytorialnego jest zatem możliwe tylko wtedy, gdy wykonują one czynności w ramach przypisanych im specyficznych zadań i funkcji samorządowych (publicznych).

W myśl art. 2 ust. 1 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (tekst jedn. Dz. U. z 2001 r. Nr 142, poz. 1591 z późn. zm.), gmina wykonuje zadania publiczne w imieniu własnym i na własną odpowiedzialność.

Natomiast zgodnie z art. 6 ust. 1 ustawy o samorządzie gminnym, do zakresu działania gminy należą wszystkie sprawy publiczne o znaczeniu lokalnym, niezastrzeżone ustawami na rzecz innych podmiotów.

Artykuł 7 ust. 1 pkt 1 powołanej ustawy stanowi, iż zaspakajanie zbiorowych potrzeb wspólnoty należy do zadań własnych gminy. W szczególności zadania te obejmują sprawy ładu przestrzennego, gospodarki nieruchomościami, ochrony środowiska i przyrody oraz gospodarki wodnej.

Z opisu sprawy wynika, iż Wnioskodawca, będący czynnym i zarejestrowanym podatnikiem podatku od towarów i usług, zamierza realizować inwestycję pn. "Zabezpieczenie energetyczne".

Powyższy projekt wynika z potrzeby realizacji na terenie gminy Zainteresowanego inwestycji proekologicznej, polegającej na wykonaniu instalacji kolektorów słonecznych dla podgrzewania ciepłej wody użytkowej dla indywidualnych odbiorców.

Zadanie służyć będzie produkcji energii cieplnej ze źródeł odnawialnych, a więc zaopatrzenia w nią mieszkańców gminy, co stanowi zadanie własne gminy. Zamierzeniem inwestycji jest bezpośrednie działanie na rzecz ochrony środowiska naturalnego, ponieważ dzięki wykonaniu instalacji kolektorów słonecznych w znaczący sposób zmniejszy się emisja zanieczyszczeń na terenie gminy. Stosownie do art. 7 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym ochrona środowiska i przyrody stanowi zadanie własne gminy.

W ramach inwestycji wykonanoby ok. 300 szt. instalacji słonecznych w gospodarstwach indywidualnych.

Inwestycja byłaby w całości własnością Gminy.

W l etapie realizacji inwestycji tzw. przygotowawczym (rok 2010) Gmina zabezpieczy środki własne w wysokości 70.000 zł. Pozostałe środki zabezpieczone będą w budżecie gminy etapowo, w latach 2011 i 2012, a następne będą refundowane w wysokości 70% w ramach dofinansowania z RPO W po zakończeniu każdego etapu.

Ponadto, w 2010 r. mieszkańcy, którzy zadeklarują chęć uczestnictwa w inwestycji proekologicznej, wpłacaliby 30% jej wartości w ramach opłaty za dostawę energii cieplnej produkowanej przez gminę z instalacji słonecznej będącej jej własnością. Instalacja kolektorów słonecznych montowana będzie u indywidualnych odbiorców - część na wydzierżawionej przez gminę powierzchni dachu budynku, część na wydzierżawionej powierzchni w pomieszczeniu gospodarczym. Umowy dzierżawy powierzchni zawierane będą na zasadzie transakcji bezgotówkowej, tj. należna właścicielowi opłata za dzierżawioną powierzchnię kompensowana będzie z pobraną energią cieplną produkowaną przez Gminę z kolektorów. Zatem, właściciel budynku w zamian za dzierżawę powierzchni pod instalacje i wpłatę stanowiącą 30% kosztu całkowitego części inwestycji realizowanej na jego terenie otrzymywałby produkowaną przez gminę energię cieplną z kolektorów. Kolektory te pozostaną własnością Gminy, wpisaną do ewidencji środków trwałych i podlegającą amortyzacji.

Faktury VAT dokumentujące nabycie towarów i usług przeznaczonych do realizacji projektu w całości wystawiane będą na Gminę.

Przewiduje się możliwość odsprzedania instalacji przez Gminę odbiorcy indywidualnemu po upływie minimum 7 lat od zakończenia jej realizacji.

Zainteresowany wskazał, że przedmiotowe kolektory słoneczne będą służyły czynnościom opodatkowanym podatkiem VAT. Rozliczenia prowadzone będą w formie pisemnej umowy, na zasadzie kompensaty należności. Gmina obciążać będzie odbiorców za energię cieplną wyprodukowana przez kolektory, a indywidualni odbiorcy Gminę za dzierżawę tą samą kwotą.

Zgodnie z powołanymi wyżej przepisami, rozliczenie podatku naliczonego na zasadach określonych w art. 86 ustawy uwarunkowane jest tym, aby nabywane towary i usługi były wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych. Ponadto, art. 88 ust. 4 ustawy wyklucza odliczenie w odniesieniu do podmiotów nie będących zarejestrowanymi, czynnymi podatnikami podatku VAT. W omawianej sprawie warunki uprawniające do odliczenia są spełnione, gdyż Wnioskodawca jest zarejestrowanym, czynnym podatnikiem podatku VAT, a przedmiotowe kolektory słoneczne będą służyły czynnościom opodatkowanym tym podatkiem, gdyż jak wynika z opisu sprawy po stronie Gminy dojdzie do sprzedaży, na podstawie umowy cywilnoprawnej energii cieplnej na rzecz odbiorców.

Zatem biorąc pod uwagę powyższe, Gmina będzie miała prawo do odliczenia kwot podatku naliczonego wynikającego z faktur dokumentujących wykonanie inwestycji pn. "Zabezpieczenie energetyczne".

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Wniosek w zakresie zdarzenia przyszłego dotyczącego opodatkowania dotacji oraz opłat wnoszonych przez odbiorców energii cieplnej został rozstrzygnięty pismem z dnia 6 sierpnia 2010 r. nr ILPP2/443-644/10-5/AD.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Łodzi, ul. Piotrkowska 135, 90-434 Łódź po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.