ILPP2/443-642/08-2/GZ

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki Akcyjnej, przedstawione we wniosku z dnia 8 lipca 2008 r. (data wpływu 11 lipiec 2008 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie stawki podatku na dostawę instalacji technologicznej kotłowni - jest nieprawidłowe.

W dniu 11 lipca 2008 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie stawki podatku na dostawę instalacji technologicznej kotłowni.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe.

Spółdzielnia Mieszkaniowa zawarła w dniu 26 lipca 1999 r. umowę, przedmiotem której było dostarczenie ciepła przez Firmę A do budynków Spółdzielni. Zgodnie z umową, ciepło zostanie wytworzone w kotłowniach stanowiących integralną część budynków mieszkalnych. W celu dostarczenia ciepła do budynków Spółdzielni, Firma A zamontowała urządzenia grzewcze w pomieszczeniach kotłowni. Urządzenia zamontowane w kotłowniach pozostają własnością Firmy A. Eksploatacja, konserwacja, remonty, niezbędna modernizacja kotłowni należała do obowiązków firmy dostarczającej ciepło. Do obiektu kotłowni należą zgodnie z ww. umową generator ciepła, urządzenia regulujące zabezpieczające, instalacja kominowa. Wszystkie urządzenia wyżej wymienione staną się własnością Spółdzielni po upływie 15 lat - na taki okres została podpisana niniejsza umowa. W dniu 27 lipca 1999 r. Spółdzielnia zawarła z Firmą A umowę, przedmiotem której była dzierżawa pomieszczeń kotłowni. Z tytułu umowy dzierżawy ustalono czynsz. Umowa obowiązuje przez okres 15 lat, tak jak umowa na dostarczanie ciepła. W 2001 r. Firma A dokonała modernizacji kotłowni polegającej na przebudowie istniejących kotłowni węglowych na gazowe wraz z przyłączem gazu i stacją redukcyjno-pomiarową drugiego stopnia. Całkowite nakłady inwestycyjne pokryła Firma A. Z dniem 2 lipca 2007 r. nastąpiła fuzja Spółek: Firmy A i Firmy B z Wnioskodawcą (spółka przejmująca). W 2008 r. w wyniku negocjacji Zainteresowany chce odsprzedać Spółdzielni instalację technologiczną kotłowni, która stanowi integralną cześć budynku.

Przedmiot planowanej transakcji:

Przedstawiony stan faktyczny odnosił się będzie do pozostałych budynków mieszkalnych wielorodzinnych, do których dostarczane jest ciepło przez Wnioskodawcę, ponieważ na takich samych zasadach dokonano modernizacji znajdujących się w budynkach pozostałych kotłowni. Wszystkie budynki, jak również grunt na którym są one posadowione, są własnością Spółdzielni. Budynki składają się z lokali mieszkalnych, których powierzchnia użytkowa nie przekracza 150 m ^2. Budynki te są sklasyfikowane w Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych (PKOB) w dziale 11, a zatem zalicza się je do budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy sprzedaż na rzecz Spółdzielni Mieszkaniowej instalacji technologicznej kotłowni będzie podlegała opodatkowaniu 7% podatkiem VAT.

Zdaniem Wnioskodawcy, sprzedaż na rzecz Spółdzielni instalacji technologicznej kotłowni (do obiektu kotłowni należy generator ciepła, urządzenia regulujące i zabezpieczające, instalacja kominowa), będzie podlegała opodatkowaniu 7% podatkiem VAT, ponieważ obiekt kotłowni jest integralną częścią budynku zaliczonego do budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu ww. podatkiem podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Na mocy art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...), zaś przez świadczenie usług, o którym mowa w powyższym przepisie, zgodnie z art. 8 ust. 1 ustawy, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (...).

Przez towary, w myśl art. 2 pkt 6 ustawy, należy rozumieć rzeczy ruchome, jak również wszelkie postacie energii, budynki i budowle lub ich części, będące przedmiotem czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, które są wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, a także grunty.

Definicja "świadczenia usług" ma charakter dopełniający definicję "dostawy towarów" i jest wyrazem realizacji zasady powszechności opodatkowania podatkiem od towarów i usług transakcji wykonywanych przez podatników w ramach ich działalności gospodarczej.

Zgodnie z ogólną zasadą wynikającą z art. 41 ust. 1 ustawy, podstawowa stawka podatku od towarów i usług wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1. Jej obniżenie możliwe jest tylko wówczas, gdy przewiduje to ustawa lub też rozporządzenia wykonawcze do ustawy.

Jak wynika ze stanu przedstawionego we wniosku, faktura jaką otrzymała Firma A, przejęta przez Wnioskodawcę, wystawiona była ze stawką 7% - z informacją "infrastruktura towarzysząca budownictwu mieszkaniowemu".

Bowiem, zgodnie z art. 51 ust. 1 pkt 2 lit. b) obowiązującej wówczas ustawy z dnia 8 stycznia 1993 r. o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym (Dz. U. Nr 11, poz. 50 z późn. zm.), opodatkowaniu podatkiem według stawki 7% podlegała również sprzedaż, w okresie do 31 grudnia 2002 r., robót budowlano-montażowych oraz remontów związanych z budownictwem mieszkaniowym i infrastrukturą towarzyszącą.

Stosownie do ust. 2 ww. przepisu, przez roboty związane z budownictwem mieszkaniowym i infrastrukturą towarzyszącą, o których mowa w ust. 1 pkt 2 lit. b), rozumiało się roboty budowlane dotyczące inwestycji w zakresie obiektów budownictwa mieszkaniowego i infrastruktury towarzyszącej oraz remontów obiektów budownictwa mieszkaniowego. Natomiast zgodnie z art. 51 ust. 4 pkt 1 ustawy z 1993 r., przez obiekty infrastruktury towarzyszącej budownictwu mieszkaniowemu, o których mowa w ust. 1 pkt 2 lit. b), rozumiało się sieci rozprowadzające, wraz z urządzeniami, obiektami i przyłączami do budynków mieszkalnych.

Jak wskazano we wniosku, w 2001 r. doszło do budowy kotłowni gazowej w budynku KOB 11, tj. infrastruktury towarzyszącej budownictwu mieszkaniowemu. Stąd też słusznym było zastosowanie wówczas stawki podatku w wysokości 7%.

W okresie od dnia przystąpienia Rzeczypospolitej Polskiej do Unii Europejskiej do dnia 31 grudnia 2007 r. na podstawie art. 146 ust. 1 pkt 2 lit. a) ustawy, stosowana była stawka w wysokości 7% w odniesieniu do robót budowlano-montażowych oraz remontów i robót konserwacyjnych związanych z budownictwem mieszkaniowym i infrastrukturą towarzyszącą.

Przez roboty związane z budownictwem mieszkaniowym i infrastrukturą towarzyszącą, o których mowa wyżej, należało rozumieć, zgodnie z art. 146 ust. 2 ustawy, roboty budowlane dotyczące inwestycji w zakresie obiektów budownictwa mieszkaniowego i infrastruktury towarzyszącej oraz remontów obiektów budownictwa mieszkaniowego.

Natomiast, zgodnie z art. 146 ust. 3 ustawy, przez infrastrukturę towarzyszącą budownictwu mieszkaniowemu rozumiało się:

Pod pojęciem obiektów budownictwa mieszkaniowego, zdefiniowanym w art. 2 pkt 12 ustawy, do 31 grudnia 2007 r. należało rozumieć budynki mieszkalne rodzinne stałego zamieszkania, sklasyfikowane w Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych pod symbolem: 111 - Budynki mieszkalne jednorodzinne, 112 - Budynki o dwóch mieszkaniach i wielomieszkaniowe, ex 113 - Budynki zbiorowego zamieszkania - wyłącznie: budynki kościołów i innych związków wyznaniowych, klasztory, domy zakonne, plebanie, kurie, rezydencje biskupie oraz rezydencje Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej.

Z uwagi na fakt, iż cyt. wyżej art. 146 ust. 1 pkt 2 lit. a) ustawy przestał obowiązywać z dniem 31 grudnia 2007 r., przepisami art. 1 pkt 1 lit. b) oraz pkt 9 lit. a), b i c ustawy z dnia 19 września 2007 r. o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług oraz ustawy o zwrocie osobom fizycznym niektórych wydatków związanych z budownictwem mieszkaniowym (Dz. U. Nr 192, poz. 1382), wprowadzono zmiany w ustawie z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług. Ponadto na podstawie § 1 pkt 1 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 24 grudnia 2007 r. zmieniającego rozporządzenie w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 249, poz. 1861), dokonano zmiany w § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 27 kwietnia 2004 r. w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 97, poz. 970 z późn. zm.) poprzez dodanie po ust. 1 ust. 1a.

Od 1 stycznia 2008 r. prawo do stosowania obniżonej stawki w wysokości 7% ustawodawca przewidział w odniesieniu do:

Ponadto, zgodnie z art. 2 pkt 12 w brzmieniu obowiązującym od 1 stycznia 2008 r. nadanym przez ww. ustawę z dnia 19 września 2007 r., przez obiekty budownictwa mieszkaniowego rozumieć należy budynki mieszkalne stałego zamieszkania sklasyfikowane w Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych w dziale 11. Natomiast przez budownictwo objęte społecznym programem mieszkaniowym, w myśl ust. 12a powołanego artykułu, rozumie się obiekty budownictwa mieszkaniowego lub ich części, z wyłączeniem lokali użytkowych, oraz lokale mieszkalne w budynkach niemieszkalnych sklasyfikowanych w Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych w dziale 12, a także obiekty sklasyfikowane w Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych w klasie ex 1264 - wyłącznie budynki instytucji ochrony zdrowia świadczących usługi zakwaterowania z opieką lekarską i pielęgniarską, zwłaszcza dla ludzi starszych i niepełnosprawnych, z zastrzeżeniem ust. 12b.

Z treści znowelizowanych przepisów wynika, że preferencyjna 7% stawka podatku nie dotyczy stawek stosowanych do budowy, remontów i konserwacji obiektów infrastruktury towarzyszącej budownictwu mieszkaniowemu, co oznacza, iż roboty te począwszy od dnia 1 stycznia 2008 r., ze względu na utratę mocy przepisu przejściowego, jakim był w tym zakresie art. 146 ust. 1 pkt 2 lit. a) cyt. ustawy, podlegają opodatkowaniu według stawki 22%.

Z przedstawionego we wniosku zdarzenia przyszłego wynika, że Firma A, którą przejął Wnioskodawca wykonała instalację technologiczną kotłowni, w budynku będącym własnością Spółdzielni Mieszkaniowej. Jak podkreślił Wnioskodawca, jest on właścicielem zamontowanych w kotłowni urządzeń grzewczych (generator ciepła, urządzenia regulujące i zabezpieczające, instalacja kominowa). Tym samym w przedmiotowej sprawie mamy do czynienia z dostawą towarów, zgodnie z art. 7 ust. 1 ustawy.

Odnosząc wskazane regulacje prawne do sytuacji przedstawionej we wniosku należy stwierdzić, że sprzedaż przez Wnioskodawcę wybudowanej instalacji technologicznej kotłowni, znajdującej się w budynku będącym własnością Spółdzielni Mieszkaniowej, opodatkowana będzie wg podstawowej stawki podatku VAT, tj. 22%, określonej w powołanym wyżej art. 41 ust. 1 ustawy.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Nadmienia się, iż zgodnie z przepisem § 1 pkt 1 rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 28 sierpnia 2008 r. w sprawie przekazania rozpoznawania innym wojewódzkim sądom administracyjnym niektórych spraw z zakresu działania ministra właściwego do spraw finansów publicznych, Prezesa Zakładu Ubezpieczeń Społecznych oraz Prezesa Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego (Dz. U. Nr 163, poz. 1016), rozpoznawanie spraw z zakresu działania ministra właściwego do spraw finansów publicznych dotyczących wydawania w indywidualnych sprawach pisemnych interpretacji przepisów prawa podatkowego (interpretacje indywidualne), o których mowa w art. 14b ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.), przekazuje się wojewódzkim sądom administracyjnym, na których obszarze właściwości strona skarżąca zamieszkuje lub ma siedzibę. Powyższe rozporządzenie, zgodnie z brzmieniem § 3, wchodzi w życie po upływie 30 dni od dnia ogłoszenia, tj. z dniem 11 października 2008 r.

W związku z powyższym tut. Organ informuje, że jeżeli skarga na niniejszą interpretację będzie składana po dniu 10 października 2008 r., właściwym do jej rozpoznania będzie Wojewódzki Sąd Administracyjny w Poznaniu, ul. Ratajczaka 10/12, 61-815 Poznań.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.