ILPP2/443-641/11-2/AK - Stawka podatku VAT dla usług produkcji telewizyjnej.

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko, przedstawione we wniosku z dnia 31 marca 2011 r. (data wpływu 4 kwietnia 2011 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie stawki podatku dla usług produkcyjnych - jest prawidłowe.

W dniu 4 kwietnia 2011 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie stawki podatku dla usług produkcyjnych.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

Spółka zawarła z X. umowę, na mocy której Spółka, działając jako producent wykonawczy, zobowiązana jest do zrealizowania na rzecz X. serialu o określonej liczbie odcinków o ustalonym czasie trwania, na podstawie stanowiących załącznik do umowy scenariuszy, pod nadzorem programowym i artystycznym X. Spółka ma również zrealizować zwiastun serialu (tzw. treiler). Prawa autorskie majątkowe do scenariuszy zostały przeniesione w całości na Spółkę jako producenta wykonawczego.

Na podstawie umowy Spółka jest w szczególności zobowiązana do:

Zgodnie z umową Spółka jest zobowiązana do przeniesienia na X autorskich praw majątkowych w zakresie umożliwiającym emisję serialu, co stanowi znaczny procent wartości umowy.

Spółka jako producent wykonawczy ma prawo umieszczać w internecie pod własnym adresem informacje i fotosy dotyczące serialu.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy stawką VAT właściwą do opodatkowania kompleksowej usługi świadczonej przez Spółkę na rzecz X. jest stawka 23%.

Zdaniem Wnioskodawcy, usługa świadczona przez Spółkę na rzecz X na podstawie opisanej umowy podlega w całości opodatkowaniu według stawki podstawowej VAT 23%.

Zgodnie z art. 41 ust. 1 w związku z art. 146a pkt 1 ustawy o VAT, podstawowa stawka VAT wynosi obecnie 23%.

W myśl natomiast art. 41 ust. 2 w związku z art. 146a pkt 2 ustawy o VAT, dla towarów i usług, wymienionych w załączniku nr 3 do ustawy, stawka podatku wynosi 8%. W pozycji 164 załącznika nr 3 przewidziane są usługi związane z filmami, nagraniami wideo i programami telewizyjnymi - wyłącznie w zakresie produkcji programów telewizyjnych (PKWiU ex 59.11.1). Opis tej pozycji opatrzony został gwiazdką, co zgodnie z objaśnieniami w załączniku oznacza, iż pozycja ta nie obejmuje usług reklamowych i promocyjnych.

Powstaje w związku z tym pytanie, czy usługa świadczona przez Spółkę na podstawie opisanej w stanie faktycznym umowy mieści się w określeniu zawartym w poz. 164 załącznika nr 3 do ustawy, tj. jest usługą związaną z filmami, nagraniami wideo i programami telewizyjnymi - wyłącznie w zakresie produkcji programów telewizyjnych (z wyłączeniem usług reklamowych i promocyjnych).

Pod pojęciem programu telewizyjnego należy w tym kontekście rozumieć audycję telewizyjną w rozumieniu art. 4 pkt 5 ustawy o radiofonii i telewizji z dnia 29 grudnia 1992 r. (tekst jednolity z dnia 18 lutego 2011 r. (Dz. U. Nr 43, poz. 226). Przepis ten definiuje audycje jako część programu radiowego lub telewizyjnego, stanowiącą odrębną całość ze względu na treść, formę, przeznaczenie lub autorstwo. Serial, który ma zostać wyprodukowany przez Spółkę stanowić będzie odrębną całość ze względu na treść, formę i przeznaczenie, należy zatem uznać, iż jest programem telewizyjnym, o którym mowa w poz. 164 załącznika nr 3 do ustawy.

Spółka jest w związku z tym zdania, iż część czynności wykonywanych przez nią na podstawie opisanej umowy mieści się w grupowaniu ex 59.11.1. Niewątpliwie są to czynności ściśle dotyczące produkcji serialu na zlecenie X a więc jego zrealizowanie, zawarcie stosownych umów z twórcami i wykonawcami, dostarczanie X kompletu materiałów do każdego odcinka serialu, przechowywanie materiałów emisyjnych zgodnie z właściwymi standardami itp.

Spółka pragnie tu wskazać, iż uzyskała informację, iż jej kontrahent - X otrzymał stanowisko wydane przez Urząd Statystyczny w Łodzi Ośrodek Standardów Klasyfikacyjnych, zgodnie z którym usługi polegające na produkcji różnego rodzaju programów telewizyjnych przez producentów zewnętrznych na zlecenie X (łącznie z przeniesieniem autorskich praw majątkowych) mieszczą się w grupowaniu PKWiU 59.11.1 "Usługi związane z produkcją filmów, nagrań wideo i programów telewizyjnych".

Należy jednak w tym miejscu zaznaczyć, iż zgodnie z przytoczoną treścią poz. 164 zał. nr 3 do ustawy o VAT, opodatkowaniu według stawki 8% podlegają wyłącznie usługi w zakresie produkcji programów telewizyjnych, nie zaś wszelkie czynności objęte grupowaniem 59.11.1 - o czym świadczy również użycie przez ustawodawcę zwrotu "ex 59.11.1".

Dlatego też, zdaniem Spółki, z punktu widzenia kwestii ustalenia właściwej w tym przypadku stawki VAT kluczowe znaczenie ma fakt, iż zgodnie z opisaną w stanie faktycznym umową zawartą pomiędzy Spółką a X., zakres świadczenia realizowanego przez Spółkę jest znacznie szerszy niż przewidziany w poz. 164 zał. nr 3 do ustawy o VAT. Umowa obejmuje bowiem, poza ścisłą usługą w zakresie produkcji programu telewizyjnego (serialu) obowiązki Spółki w zakresie:

* dostarczania na każde żądanie X. materiałów filmowych i materiałów roboczych w celach promocyjnych;

* współpracy z X. w zakresie realizacji materiałów promocyjnych i/lub reklamowych serialu z udziałem artystów wykonawców występujących w serialu;

* współpracy z X w zakresie realizacji materiałów promocyjnych i/lub reklamowych serialu z udziałem artystów wykonawców występujących w serialu oraz wszelkich działań promocyjnych wynikających z załącznika do umowy.

Dodatkowo Spółka jest zobowiązana do przeniesienia na X autorskich praw majątkowych w zakresie umożliwiającym emisję serialu.

Zatem poza czynnościami składającymi się na produkcję serialu bądź ściśle z produkcją związanymi, Spółka zobowiązana jest świadczyć szeroko pojęte usługi promocyjno-reklamowe związane z serialem. Należy przy tym zaznaczyć, że usługi reklamowe i promocyjne pozostające w związku z produkcją programów zostały zgodnie z treścią załącznika nr 3 do ustawy w sposób wyraźny wyłączone z zakresu usług objętych stawką 8%.

Dodatkowo Spółka świadczy usługę polegającą na przeniesieniu praw autorskich w zakresie wykorzystywania dzieła na polu eksploatacji jakim jest emisja programu. Zdaniem Spółki, czynność taka nie mieści się w pojęciu "wyłącznie usługi w zakresie produkcji programów" (ex 59.11.1), jest natomiast kolejnym elementem składowym usługi kompleksowej, który to element, zgodnie z brzmienie ustawy o VAT, nie jest objęty stawką preferencyjną 8%.

Trzeba zatem stwierdzić, iż świadczenie Spółki na podstawie analizowanej umowy stanowi usługę kompleksową, składającą się z trzech zasadniczych grup czynności: usług w zakresie produkcji serialu (opodatkowanych co do zasady według stawki 8%), usług dotyczących promocji serialu (podlegających opodatkowaniu według stawki podstawowej 23%) oraz usług w zakresie przeniesienia autorskich praw majątkowych do serialu (opodatkowanych według stawki 23%).

Należy przy tym wskazać, że problematyka traktowania świadczeń złożonych na gruncie podatku VAT była wielokrotnie przedmiotem rozważań Europejskiego Trybunału Sprawiedliwości (dalej: ETS). ETS uznaje, że w przypadku gdy transakcja składa się z zespołu świadczeń i czynności, należy wziąć pod uwagę wszystkie okoliczności, w jakich jest ona dokonywana, w celu określenia, po pierwsze, czy chodzi o dwa lub więcej świadczeń odrębnych, czy też o świadczenie jednolite, a po drugie, czy w tym ostatnim przypadku owo jednolite świadczenie powinno zostać zakwalifikowane jako dostawa towarów, czy jako świadczenie usług (zob. wyrok z dnia 21 marca 2007 r. w sprawie C-111/05 Aktiebolaget, pkt 21 i podobnie wyroki z dnia 2 maja 1996 r. w sprawie C-231/94 Faaborg-Gelting Linien, pkt 12-14; z dnia 25 lutego 1999 r. w sprawie C-349/96 CPP, pkt 28, jak również z dnia 27 października 2005 r. w sprawie C-41/04 Levob Verzekeringen i OV Bank, pkt 19, publikowane na stronie http://curia.europa.eu).

W tym zakresie ETS wskazywał jeszcze, że co do zasady każda transakcja powinna być zwykle uznawana za odrębną i niezależną oraz że jedno świadczenie występuje w przypadku, gdy co najmniej dwa elementy albo co najmniej dwie czynności dokonane przez podatnika na rzecz klienta są ze sobą tak ściśle związane, że tworzą obiektywnie tylko jedno nierozerwalne świadczenie gospodarcze, którego rozdzielenie miałoby charakter sztuczny (wyroki w sprawie Aktiebolaget, pkt 22 i 23 i Levob Verzekeringen i OV Bank, pkt 20 i 22).

Spółka jest zdania, że w analizowanym przypadku świadczenie na rzecz X. ma charakter usługi kompleksowej. Dzielenie zakresu czynności wykonywanych przez Spółkę na podstawie omawianej umowy na potrzeby podatku VAT miałoby bowiem - z uwagi na niewątpliwie ścisłe powiązanie pomiędzy produkcją serialu, przenoszeniem praw do jego emisji i jego promocją - charakter sztuczny. Z tego względu w ocenie Spółki właściwym jest przyjęcie, iż całokształt usług świadczonych na rzecz X. traktować należy dla potrzeb VAT jednolicie, co m.in. implikuje zastosowanie dla usługi jako całości jednej stawki VAT.

Właściwą stawką jest przy tym zdaniem Spółki stawka podstawowa 23%. Usługa jako całość nie mieści się bowiem w zakresie wynikającym z poz. 164 załącznika nr 3 do ustawy o VAT, gdyż - jak wskazano powyżej - obejmuje świadczenia nie dające się zakwalifikować jako usługi "wyłącznie w zakresie produkcji programów telewizyjnych" (działania promocyjno-reklamowe i przeniesienie majątkowych praw autorskich do dzieła). Należy też podkreślić, iż charakter świadczenia wiodącego mają w tym przypadku usługi opodatkowane według stawki 23%, a to w szczególności z uwagi na znaczą wartość usługi przeniesienia praw majątkowych w stosunku do całości wartości usługi świadczonej na podstawie umowy.

Spółka pragnie tu podkreślić, iż w jej ocenie z brzmienia poz. 164 załącznika nr 3 do ustawy o VAT wynika, iż stawka 8% może obejmować tylko niektóre rodzaje audycji telewizyjnych - takie, które nie służą reklamie w tym autopromocji i nie są eksploatowane na innych polach eksploatacji. Ponieważ zaś serial produkowany na zlecenie X. niewątpliwie będzie wykorzystywany w celach promocyjnych Telewizji, jego produkcja nie jest usługą, o której mowa w poz. 164 załącznika nr 3 do ustawy o VAT.

Podsumowując, Spółka uważa, że usługa świadczona przez Spółkę na rzecz TVP S.A. na podstawie opisanej w stanie faktycznym umowy podlega w całości opodatkowaniu według stawki podstawowej VAT 23%.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej, odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej oceny stanowiska Wnioskodawcy.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu, ul. Św. Mikołaja 78/79, 50-126 Wrocław po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.