ILPP2/443-636/13-2/SJ

Pisma urzędowe
Status:  Nieoceniane

Pismo z dnia 7 października 2013 r. Izba Skarbowa w Poznaniu ILPP2/443-636/13-2/SJ

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 749 z późn. zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki z ograniczoną odpowiedzialnością, przedstawione we wniosku z 3 lipca 2013 r. (data wpływu 8 lipca 2013 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania nieodpłatnego przekazania na rzecz udziałowca nieruchomości zabudowanej budynkiem biurowo-handlowym w związku z likwidacją Spółki - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 8 lipca 2013 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania nieodpłatnego przekazania na rzecz udziałowca nieruchomości zabudowanej budynkiem biurowo-handlowym w związku z likwidacją Spółki.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawca (Spółka "A" sp. z o.o.) będący podatnikiem podatku od towarów i usług, jest właścicielem nieruchomości zabudowanej budynkiem biurowo-handlowym. Nieruchomość jest w całości wynajmowana od 2009 r. innym podatnikom podatku VAT, a usługi wynajmu dokumentowane są fakturami VAT.

Zainteresowany nabył nieruchomość łącznie ze zorganizowaną częścią przedsiębiorstwa w ramach podziału przez wydzielenie, o którym mowa w art. 529 § 1 pkt 4 kodeksu spółek handlowych. Spółka jako "spółka przejmująca" nabyła zorganizowaną część przedsiębiorstwa "spółki dzielonej", w skład której wchodziła przedmiotowa nieruchomość. Nabyta zorganizowana część przedsiębiorstwa była dodatkowo oddziałem samodzielnie sporządzającym bilans. Podział przez wydzielenie został przeprowadzony w 2009 r. Była to czynność wyłączona z opodatkowania podatkiem VAT.

Z kolei spółka dzielona nabyła nieruchomość w drodze czynności nieopodatkowanej podatkiem VAT w 2006 r. Od nabycia został odprowadzony podatek od czynności cywilnopranych.

W latach 2006-2011 zostały dokonane na nieruchomości nakłady, tj. wydatki na projekt przebudowy i prace modernizacyjne zwiększające podatkową wartość początkową nieruchomości. Wykonane prace modernizacyjne to np.: remont łazienki, zakupy materiałów budowlanych wybudowanych w czasie prac (rury, pręty, czy zakupy usług). Wartość nakładów nie przekroczyła 20% obecnej wartości księgowej nieruchomości. Od większości zakupów związanych z nakładami podatnicy (spółka dzielona, a następnie Wnioskodawca) odliczyli podatek VAT.

Jedynym udziałowcem spółki "A" sp. z o.o. jest spółka komandytowa będąca podatnikiem podatku od towarów i usług.

W związku z procesem restrukturyzacji grupy kapitałowej planowana jest likwidacja spółki "A" sp. z. o.o. Z uwagi na dotychczasowe niepowodzenie w zakresie sprzedaży nieruchomości stanowiącej własność Zainteresowanego planowane jest przeniesienie całego majątku spółki likwidowanej (w tym przedmiotowej nieruchomości) na spółkę komandytową będącą jedynym wspólnikiem spółki "A" sp. z o.o.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy w opisanym stanie faktycznym przekazanie udziałowcowi w wyniku zakończenia postępowania likwidacyjnego nieruchomości zabudowanej budynkiem biurowo-handlowym stanowi dostawę podlegającą opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Zdaniem Wnioskodawcy, przeniesienie własności nieruchomości biurowo-handlowej opisanej w pytaniu nie będzie opodatkowane podatkiem od towarów i usług.

* 1. Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy o podatku od towarów i usług opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, zwanym dalej "podatkiem", podlega m.in.: odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Z uwagi na fakt, że w związku z wydaniem nieruchomości w wyniku postępowania likwidacyjnego spółka "A" sp. z o.o. nie otrzyma wynagrodzenia nie można uznać tej czynności za odpłatną. W konsekwencji przeniesienie własności nieruchomości w wyniku zakończenia postępowania likwidacyjnego nie jest czynnością opodatkowaną, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy. Podobnie opisana czynność nie stanowi odpłatnego świadczenia usług.

* 2. W myśl art. 7 ust. 2 przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się również przekazanie nieodpłatnie przez podatnika towarów należących do jego przedsiębiorstwa, w szczególności:

1.

przekazanie lub zużycie towarów na cele osobiste podatnika lub jego pracowników, w tym byłych pracowników, wspólników, udziałowców, akcjonariuszy, członków spółdzielni i ich domowników, członków organów stanowiących osób prawnych, członków stowarzyszenia,

2.

wszelkie inne darowizny

- jeżeli podatnikowi przysługiwało, w całości lub w części, prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego z tytułu nabycia, importu lub wytworzenia tych towarów lub ich części składowych.

Zgodnie z art. 14 ust. 1 ustawy o podatku od towarów usług opodatkowaniu podatkiem podlegają towary własnej produkcji towary, które po nabyciu nie były przedmiotem dostawy towarów, w przypadku rozwiązania spółki cywilnej lub handlowej niemającej osobowości prawnej.

Wskazany powyżej art. 14 ust. 1 ustawy wskazuje na konieczność opodatkowania podatkiem VAT wydania majątku spółki nie posiadającej osobowości prawnej w ramach jej likwidacji, a zatem nie dotyczy opisanego w pytaniu stanu fatycznego, gdyż w przedmiotowym przypadku następuje rozwiązanie spółki posiadającej osobowość prawną.

Nie powinno zatem budzić wątpliwości, że podstawą prawną opodatkowania nie może być art. 14 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług. Nie mniej przepis ten jest pomocny w wykładni art. 7 ust. 2 ustawy. Skoro ustawodawca zdecydował się odrębnie ująć opodatkowanie likwidacji spółki handlowej stąd też uprawniony jest wniosek, że art. 7 ust. 2 nie obejmuje czynności przeniesienia własności składników majątkowych na udziałowca w wyniku likwidacji spółki. W przeciwnym razie art. 14 ust. 1 ustawy byłby zbędny co jest sprzeczne z zasadami techniki legislacyjnej. Należy podkreślić, że w ustawie brak jest regulacji opodatkowania wydania majątku w wyniku likwidacji spółki posiadającej osobowość prawną. W konsekwencji należy przyjąć, że wydanie majątku likwidowanej spółki posiadającej osobowość prawną jej udziałowcowi w wyniku postępowania likwidacyjnego jest wyłączone z opodatkowania podatkiem od towarów i usług.

* 3. Gdyby przyjąć wykładnię odmienną od wskazanej powyżej, tj. że art. 7 ust. 2 ustawy przewiduje opodatkowanie przeniesienia własności majątku w wyniku likwidacji spółki to prowadziłoby to do konkluzji, że czynność likwidacji spółki osobowej byłaby opodatkowana dwukrotnie - pierwszy raz na podstawie art. 7 ust. 2 ustawy i drugi raz na podstawie art. 14 ustawy.

* 4. Jak trafnie zauważył Naczelny Sąd Administracyjny w wyroku z 21 kwietnia 2009 r. sygn. akt. I FSK 59/08 - "Wydanie majątku w ramach likwidacji spółki kapitałowej wspólnikowi mającemu osobowość prawną prawie zawsze będzie przekazaniem towarów pomiędzy dwoma podatnikami. Co więcej, skoro towary te stanowiły część majątku spółki wykorzystywaną przez nią w działalności gospodarczej, należy założyć, że ich odbiorca również prowadzący taką działalność nie działa jako konsument, a przeciwnie, że przekazane mu towary wykorzysta w działalności gospodarczej". NSA podkreślił również, że podstawową cechą podatku od towarów i usług jest jego neutralność. Zasada neutralności wyraża się m.in. w tym, że podatek ten nie powinien obciążać podatników uczestniczących w obrocie towarami i usługami, którzy nie są ich ostatecznymi odbiorcami, całym ciężarem powinien zostać obciążony ostateczny nabywca, czyli konsument. Stanowisko wyrażone w cytowanym orzeczeniu w pełni poparł NSA w kolejnym wyroku z 1 grudnia 2011 r. sygn. akt. I FSK 300/11 oraz WSA w Krakowie w wyroku z 21 października 2010 r. (I SA/Kr 1379/10), WSA w Opolu w wyroku z 18 stycznia 2008 r. (I SA/Op 460/11). Z ww. wyroków jednoznacznie wynika, że czynność wydania majątku w wyniku likwidacji spółki kapitałowej nie podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Powyższe jest konsekwencją braku możliwości odliczenia podatku od towarów i usług przez udziałowca w sytuacji, gdy czynność dokumentowana jest fakturą wewnętrzną. Przyjęcie, że czynność wydania majątku w wyniku likwidacji spółki podlega opodatkowaniu doprowadziłoby do braku możliwości przerzucenia podatku na ostatecznego konsumenta co jest sprzeczne z podstawową zasadą podatku VAT jaką jest jego neutralność. Faktyczny ekonomiczny ciężar podatku poniósłby udziałowiec spółki likwidowanej, który otrzymałby majątek o wartości niższej o podatek VAT, a równocześnie wykorzystując ten majątek do sprzedaży opodatkowanej nie mógłby odliczyć podatku naliczonego. Powyższa argumentacja stała u podstaw wskazanej wyżej linii orzeczniczej sądów administracyjnych.

Przepis art. 7 ust. 2 ustawy nie zrównuje z dostawą opodatkowaną przekazania towarów na rzecz udziałowca w drodze likwidacji spółki. Takie przekazanie nie jest czynnością dwustronną, o dobrowolnym charakterze, a następuje z mocy prawa bez względu na zamiar i wolę likwidatora działającego na rzecz spółki.

* 5. Końcowo należy podkreślić, że opodatkowanie czynności na podstawie art. 7 ust. 2 ustawy ma miejsce wyłącznie wówczas "jeżeli podatnikowi przysługiwało, w całości lub w części, prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego z tytułu nabycia, importu lub wytworzenia tych towarów lub ich części składowych". W niniejszej sprawie podatnik, jak i jego poprzednik prawny nabyli nieruchomość w drodze czynności niepodlegających opodatkowaniu. Bez znaczenia pozostaje poniesienie nakładów na projekt i prace modernizacyjne. Ich wartość w stosunku do wartości nieruchomości nie jest znaczna (nie przekracza 20% w ciągu 7 lat), a ponadto były one niezbędne do wykonywania czynności opodatkowanych takich jak najem nieruchomości. Przede wszystkim jednak prace modernizacyjne nie doprowadziły do powstania części składowych nieruchomości, których wartość można by dziś wyodrębnić. Były to takie prace jak np.: remont łazienki, zakupy materiałów budowlanych wybudowanych w czasie prac (rury, pręty, czy zakupy usług). W konsekwencji wykonanie prac modernizacyjnych tego typu nie pozwala objąć czynności przeniesienia własności nieruchomości opisanej w stanie faktycznym sprawy opodatkowaniem podatkiem od towarów i usług na podstawie art. 7 ust. 2 ustawy.

Ponadto zasada neutralności podatku od towaru i usług nakazuje przyjąć, że skoro nieruchomość została nabyta bez prawa do odliczenia podatku naliczonego to jej zbycie powinno zostać wyłączone z opodatkowania.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (tekst jedn.: Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu ww. podatkiem podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy - przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...).

Artykuł 2 pkt 6 ustawy stanowi, że przez towary rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Natomiast w art. 8 ust. 1 ustawy wskazano, że przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (...).

Z treści powołanego wyżej przepisu art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy jednoznacznie wynika, że dostawa towarów i świadczenie usług, co do zasady, podlegają opodatkowaniu podatkiem VAT jedynie wówczas, gdy czynności te są wykonywane odpłatnie. Jednocześnie ustawodawca zrównał niektóre dostawy towarów i świadczenia usług wykonywane nieodpłatne z odpłatną dostawą towarów i odpłatnym świadczeniem usług, a więc z czynnościami, które podlegają opodatkowaniu podatkiem VAT.

Według art. 7 ust. 2 ustawy (w brzmieniu obowiązującym od 1 kwietnia 2013 r.) - przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się również przekazanie nieodpłatnie przez podatnika towarów należących do jego przedsiębiorstwa, w szczególności:

1.

przekazanie lub zużycie towarów na cele osobiste podatnika lub jego pracowników, w tym byłych pracowników, wspólników, udziałowców, akcjonariuszy, członków spółdzielni i ich domowników, członków organów stanowiących osób prawnych, członków stowarzyszenia,

2.

wszelkie inne darowizny

- jeżeli podatnikowi przysługiwało, w całości lub w części, prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego z tytułu nabycia, importu lub wytworzenia tych towarów lub ich części składowych.

Stosownie natomiast do art. 8 ust. 2 ustawy (w brzmieniu obowiązującym od 1 kwietnia 2013 r.) - za odpłatne świadczenie usług uznaje się również:

1.

użycie towarów stanowiących część przedsiębiorstwa podatnika do celów innych niż działalność gospodarcza podatnika, w tym w szczególności do celów osobistych podatnika lub jego pracowników, w tym byłych pracowników, wspólników, udziałowców, akcjonariuszy, członków spółdzielni i ich domowników, członków organów stanowiących osób prawnych, członków stowarzyszenia, jeżeli podatnikowi przysługiwało, w całości lub w części, prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego z tytułu nabycia, importu lub wytworzenia tych towarów lub ich części składowych;

2.

nieodpłatne świadczenie usług na cele osobiste podatnika lub jego pracowników, w tym byłych pracowników, wspólników, udziałowców, akcjonariuszy, członków spółdzielni i ich domowników, członków organów stanowiących osób prawnych, członków stowarzyszenia, oraz wszelkie inne nieodpłatne świadczenie usług do celów innych niż działalność gospodarcza podatnika.

Zgodnie z art. 6 pkt 1 ustawy, przepisów ustawy nie stosuje się do transakcji zbycia przedsiębiorstwa lub zorganizowanej części przedsiębiorstwa.

A zatem, w przypadku, gdy przedmiotem transakcji jest zbycie przedsiębiorstwa lub zorganizowanej części przedsiębiorstwa, czynność ta nie podlega przepisom ustawy o podatku od towarów i usług.

Z opisu sprawy wynika, że Wnioskodawca (podatnik podatku VAT) jest właścicielem nieruchomości zabudowanej budynkiem biurowo-handlowym. Nieruchomość jest w całości wynajmowana od 2009 r. innym podatnikom podatku VAT, a usługi wynajmu dokumentowane są fakturami VAT. Zainteresowany nabył nieruchomość łącznie ze zorganizowaną częścią przedsiębiorstwa w ramach podziału przez wydzielenie, o którym mowa w art. 529 § 1 pkt 4 kodeksu spółek handlowych. Spółka jako "spółka przejmująca" nabyła zorganizowaną część przedsiębiorstwa "spółki dzielonej", w skład której wchodziła przedmiotowa nieruchomość. Nabyta zorganizowana część przedsiębiorstwa była dodatkowo oddziałem samodzielnie sporządzającym bilans. Podział przez wydzielenie został przeprowadzony w 2009 r. Była to czynność wyłączona z opodatkowania podatkiem VAT. Z kolei spółka dzielona nabyła nieruchomość w drodze czynności nieopodatkowanej podatkiem VAT w 2006 r. Od nabycia został odprowadzony podatek od czynności cywilnopranych. W latach 2006-2011 zostały dokonane na nieruchomości nakłady, tj. wydatki na projekt przebudowy i prace modernizacyjne zwiększające podatkową wartość początkową nieruchomości. Prace modernizacyjne to takie prace jak np.: remont łazienki, zakupy materiałów budowlanych wybudowanych w czasie prac (rury, pręty, czy zakupy usług). Wartość nakładów nie przekroczyła 20% obecnej wartości księgowej nieruchomości. Od większości zakupów związanych z nakładami podatnicy (spółka dzielona, a następnie Wnioskodawca) odliczyli podatek VAT. W związku z procesem restrukturyzacji grupy kapitałowej planowana jest likwidacja Spółki. Z uwagi na dotychczasowe niepowodzenie w zakresie sprzedaży nieruchomości stanowiącej własność Zainteresowanego planowane jest przeniesienie całego majątku spółki likwidowanej (w tym przedmiotowej nieruchomości) na spółkę komandytową będącą jedynym wspólnikiem Spółki. Jak wskazał Wnioskodawca, w związku z wydaniem nieruchomości w wyniku postępowania likwidacyjnego nie otrzyma on wynagrodzenia.

Zasady i tryb rozwiązania i likwidacji spółki z ograniczoną odpowiedzialnością regulują przepisy ustawy z dnia 15 września 2000 r. - Kodeks spółek handlowych (tekst jedn.: Dz. U. z 2013 r. poz. 1030).

Na mocy art. 272 k.s.h. - rozwiązanie spółki następuje po przeprowadzeniu likwidacji, z chwilą wykreślenia spółki z rejestru.

Stosownie do art. 275 § 2 k.s.h. - w okresie likwidacji nie można, nawet częściowo, wypłacać wspólnikom zysków ani dokonywać podziału majątku spółki przed spłaceniem wszystkich zobowiązań.

Likwidatorami są członkowie zarządu, chyba że umowa spółki lub uchwał wspólników stanowi inaczej (art. 276 § 1 k.s.h.).

Artykuł 282 § 1 k.s.h. stanowi, że likwidatorzy powinni zakończyć interesy bieżące spółki, ściągnąć wierzytelności, wypełnić zobowiązania i upłynnić majątek spółki (czynności likwidacyjne). Nowe interesy mogą wszczynać tylko wówczas, gdy to jest potrzebne do ukończenia spraw w toku. Nieruchomości mogą być zbywane w drodze publicznej licytacji, a z wolnej ręki - jedynie na mocy uchwały wspólników i po cenie nie niższej od uchwalonej przez wspólników.

Majątek spółki pozostały po zaspokojeniu lub zabezpieczeniu jej wierzycieli dzieli się między wspólników w stosunku do ich udziałów, chyba że inne zasady podziału określa umowa spółki (art. 286 § 2 i 3 k.s.h.).

Uregulowania Kodeksu spółek handlowych wskazują, że podział majątku między wspólników następuje po zaspokojeniu lub zabezpieczeniu wierzycieli. Tym samym przejęcie majątku likwidowanej spółki handlowej przez wspólników następuje z mocy prawa i nie stanowi rozdysponowania majątku przez likwidowany podmiot. Likwidowany podmiot nie może przeznaczyć majątku likwidacyjnego na żaden inny cel (chyba, że inne zasady podziału określone zostały w umowie już w momencie zawiązywania spółki), lecz tylko dokonać podziału pozostałego majątku między wspólników.

Wskazać należy, że z brzmienia art. 12 k.s.h. wynika, iż spółka z chwilą wpisu do rejestru uzyskuje osobowość prawną. Jednym natomiast ze sposobów zakończenia bytu prawnego osoby prawnej jest jej rozwiązanie w trybie likwidacji. Zgodnie z art. 272 k.s.h. rozwiązanie spółki następuje po przeprowadzeniu likwidacji, z chwilą wykreślenia spółki z Krajowego Rejestru Sądowego. Uregulowanie to wyraźnie określa moment rozwiązania spółki. Likwidacja spółki z ograniczoną odpowiedzialnością, jak to ma miejsce w omawianym przypadku, oznacza że spółka nie może utracić bytu prawnego bez przeprowadzenia formalnego postępowania likwidacyjnego, a ostatnim etapem likwidacji jest jej wykreślenie z KRS i z tą chwilą spółka traci osobowość prawną oraz kończy swój byt jako podmiot prawa. Skoro zatem rozwiązanie spółki następuje po przeprowadzeniu likwidacji, z chwilą wykreślenia z rejestru to do tego momentu spółka będzie nadal czynnym podatnikiem podatku VAT, a zatem przekazanie wszelkich składników majątkowych na rzecz wspólnika likwidowanej spółki w sytuacji, gdy podatek VAT podlegał odliczeniu w całości lub w części, winno podlegać opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług na podstawie art. 7 ust. 2 ustawy o VAT.

Dopiero po wykreśleniu spółki z KRS przeprowadzane jest jej wyrejestrowanie jako podatnika VAT czynnego. Na podstawie art. 275 § 1 k.s.h. do spółki w okresie likwidacji co do zasady stosuje się przepisy dotyczące organów spółki oraz praw i obowiązków wspólników. Funkcje zarządu spółki w okresie jej likwidacji pełnią likwidatorzy. Stosownie do powołanego powyżej art. 282 k.s.h. likwidatorzy winni zakończyć interesy bieżące spółki, ściągnąć wierzytelności, wypełnić zobowiązania i upłynnić majątek spółki, zaś majątek pozostały po zaspokojeniu lub zabezpieczeniu wierzycieli dzieli się między wspólników.

Zatem analizując powyższe należy wskazać, że w okresie likwidacji spółki rozporządzanie jej majątkiem następuje bezpośrednio na mocy decyzji likwidatorów, jako osób reprezentujących tę spółkę. Wspólnik (wspólnicy) spółki ma jedynie pośredni wpływ na rozporządzanie jej majątkiem. W związku z powyższym podmiotem dokonującym przekazania majątku spółki w okresie jej likwidacji jest sama spółka, w imieniu której stosowne decyzje podejmują likwidatorzy.

Należy ponadto zauważyć, że przepisy ustawy o podatku od towarów i usług nie regulują kwestii opodatkowania nieodpłatnego zbycia majątku spółek kapitałowych posiadających osobowość prawną w przypadku ich likwidacji. Dla rozstrzygnięcia w przedmiotowej sprawie nie ma znaczenia, czy przekazanie nieodpłatne należących do Spółki składników majątku następuje w wyniku jej likwidacji. Do momentu zakończenia procesu likwidacji i wykreślenia Spółki z rejestru - jest ona podatnikiem podatku VAT i wykonuje działalność gospodarczą. Zatem proces likwidacji Spółki - do momentu jego zakończenia - nie eliminuje jej z grona podatników wykonujących działalność gospodarczą i nie przesądza o braku opodatkowania czynności przekazania opisanych we wniosku składników majątku.

W kontekście ogólnej zasady, wynikającej z art. 7 ust. 2 ustawy należy rozważyć, czy nieodpłatne rozdysponowanie majątkiem przez likwidowaną spółkę na rzecz jej udziałowca może zostać zrównane z czynnością wykonaną odpłatnie.

Z wniosku wynika, że jedyny udziałowiec spółki z o.o. otrzyma nieodpłatnie w wyniku zakończenia postępowania likwidacyjnego nieruchomość zabudowaną budynkiem biurowo-handlowym, nabytym w ramach zorganizowanej części przedsiębiorstwa, tj. bez prawa do odliczenia podatku naliczonego. Na przedmiotowej nieruchomości ponoszone były nakłady, które nie przekroczyły 20% obecnej wartości księgowej nieruchomości. Od ponoszonych nakładów odliczany był podatek naliczony.

Mając zatem na uwadze przedstawione okoliczności sprawy oraz powołane przepisy prawa należy uznać, że w przypadku przekazania majątku likwidacyjnego Spółki na rzecz jedynego udziałowca, tj. w przedmiotowej sprawie "przejścia" na udziałowca nieruchomości zabudowanej budynkiem biurowo-handlowym w następstwie likwidacji tej Spółki dochodzi do zmiany właściciela majątku. W stosunku do przekazanych towarów Spółka dokona na rzecz udziałowcy dostawy towarów, o której mowa w art. 7 ust. 2 ustawy. Przekazanie bowiem w toku postępowania likwidacyjnego majątku likwidowanej Spółki, pozostałego po zaspokojeniu lub zabezpieczeniu wierzycieli, udziałowcowi - jeżeli Spółce przysługiwało przy jego nabyciu prawo do obniżenia podatku należnego o podatek naliczony (w całości lub części) - stanowić będzie odpłatną dostawę towarów, podlegającą opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

W niniejszej sprawie - jak wynika z przedstawionych okoliczności - Spółce nie przysługiwało prawo do odliczenia podatku naliczonego przy nabyciu przedmiotowej nieruchomości będącej przedmiotem przekazania jedynemu udziałowcowi w toku postępowania likwidacyjnego. W związku z czym nie został spełniony jeden z dwóch podstawowych warunków określonych w art. 7 ust. 2 ustawy powodujących uznanie za dostawę przekazanie towarów bez wynagrodzenia. Z tych też względów, w opisanym zdarzeniu przyszłym, przekazanie nieruchomości jedynemu udziałowcowi w toku postępowania likwidacyjnego nie podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Biorąc pod uwagę opis sprawy oraz powołane przepisy prawa podatkowego należy stwierdzić, że przekazanie udziałowcowi w wyniku zakończenia postępowania likwidacyjnego nieruchomości zabudowanej budynkiem biurowo-handlowy, stanowić będzie nieodpłatne przekazanie towarów, które nie podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Zainteresowanego w sprawie oceny prawnej opisanego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe, jednakże z uwagi na zastosowanie innej argumentacji niż wskazana przez Wnioskodawcę.

Jednocześnie tut. Organ wskazuje na treść art. 14 ust. 1 ustawy, który stanowi, że opodatkowaniu podatkiem podlegają towary własnej produkcji i towary, które po nabyciu nie były przedmiotem dostawy towarów, w przypadku:

1.

rozwiązania spółki cywilnej lub handlowej niemającej osobowości prawnej;

2.

zaprzestania przez podatnika, o którym mowa w art. 15, będącego osobą fizyczną wykonywania czynności podlegających opodatkowaniu, obowiązanego, na podstawie art. 96 ust. 6, do zgłoszenia zaprzestania działalności naczelnikowi urzędu skarbowego.

Na mocy art. 14 ust. 2 ustawy, przepisu ust. 1 nie stosuje się do podatników zwolnionych od podatku na podstawie art. 113 ust. 1 i 9.

Zatem powyższa regulacja dotyczy wyłącznie spółki cywilnej lub spółki handlowej niemającej osobowości prawnej oraz osoby fizycznej, która zaprzestała wykonywania czynności podlegających opodatkowaniu. Natomiast przepisem tym nie są objęte spółki handlowe posiadające osobowość prawną, tj. spółki kapitałowe.

Należy zwrócić uwagę, że w art. 14 ust. 1 ustawy zawarta jest szczególna procedura dokonywania rozliczenia podatku VAT, której zastosowanie nie występuje w przypadku likwidacji spółek kapitałowych, tj. nie dotyczy Wnioskodawcy, który jest spółką z ograniczoną odpowiedzialnością.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu, ul. Ratajczaka 10/12, 61-815 Poznań po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.

Opublikowano: http://sip.mf.gov.pl