ILPP2/443-632/13-2/EN

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 749 z późn. zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Pana, przedstawione we wniosku z 3 czerwca 2013 r. (data wpływu 8 lipca 2013 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie stawki podatku - jest prawidłowe.

W dniu 8 lipca 2013 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie stawki podatku.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

Wnioskodawca obecnie prowadzi działalność gospodarczą pod nazwą "A" w zakresie usług parkingowych (PKD 52.21.Z) oraz usług transportu lądowego-pasażerskiego (PKD 49.39.Z) polegającego na dowozie osób z parkingu do znajdującego się w bliskim sąsiedztwie lotniska.

Z usług parkingu może skorzystać każda osoba zainteresowana przechowaniem samochodu na strzeżonym placu. Klient, który zostawia samochód na parkingu ma ponadto możliwość skorzystania z usługi dowozu na lotnisko. Skorzystanie z usługi parkingowej nie narzuca konieczności skorzystania z usługi dowozu. Każdy klient ma możliwość wyboru usług, którymi jest zainteresowany. Reasumując, klient może wybrać tylko usługę parkingową, usługę parkingową i usługę dowozu na lotnisko lub w przypadku gdy będzie taka potrzeba tylko usługę dowozu na lotnisko.

Zgodnie z ustawą VAT stosowane są dwie stawki VAT. Dla usług parkingowych, zgodnie z art. 41 ust. 1 ww. ustawy, stosowana jest stawka podstawowa 23%, natomiast zgodnie z poz. 157 załącznika nr 3 ustawy o podatku od towarów i usług dla usług dowozu do lotniska stosowana jest stawka 8%.

W opisanej sprawie powyżej nie toczy się postępowanie podatkowe, kontrola podatkowa oraz postępowanie przed sądem administracyjnym.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy w przypadku niezależności usługi parkingowej od usługi transportowej - dowozu na lotnisko, prawidłowo są stosowane stawki 23% i 8% w przypadku realizacji obu usług jednocześnie.

Zdaniem Wnioskodawcy, w opisanym problemie zasadne jest zastosowanie odrębnych stawek VAT z uwagi na możliwość niezależnego skorzystania z obu usług przez potencjalnych klientów. Obie usługi: parkingowa oraz dowozu do lotniska nie są ze sobą sztywno powiązane.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z przepisem art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (tekst jedn.: Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 z późn. zm.) - zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu ww. podatkiem podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Artykuł 7 ust. 1 ustawy stanowi, że przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...).

Stosownie do art. 8 ust. 1 ustawy - przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (...).

Definicja świadczenia usług ma więc charakter dopełniający definicję dostawy towarów i jest wyrazem realizacji zasady powszechności opodatkowania podatkiem od towarów i usług transakcji wykonywanych przez podatników w ramach ich działalności gospodarczej. Przez świadczenie należy zatem rozumieć każde zachowanie się na rzecz innego podmiotu.

Aby uznać dane świadczenie za odpłatne świadczenie, musi istnieć stosunek prawny pomiędzy świadczącym usługę a odbiorcą, a w zamian za wykonanie usługi powinno zostać wypłacone wynagrodzenie. Musi istnieć bezpośredni związek pomiędzy świadczoną usługą i przekazanym za nią wynagrodzeniem. Oznacza to, że z danego stosunku prawnego, na podstawie którego wykonywana jest usługa, musi wynikać wyraźna, bezpośrednia korzyść na rzecz świadczącego usługę. W przypadku więc, gdy podmiot płacący uzyskuje korzyść z pewnego rodzaju sytuacji zobowiązanie takie podlega opodatkowaniu podatkiem VAT jako świadczenie usługi.

Na mocy art. 5a ustawy, towary lub usługi będące przedmiotem czynności, o których mowa w art. 5, wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, są identyfikowane za pomocą tych klasyfikacji, jeżeli dla tych towarów lub usług przepisy ustawy lub przepisy wykonawcze wydane na jej podstawie powołują symbole statystyczne.

Zauważyć należy, że przepisy ustawy o podatku od towarów i usług oraz wydane na jej podstawie rozporządzenia odwołują się do grupowań PKWiU przy ustalaniu preferencyjnych stawek podatkowych i zwolnień przedmiotowych. Prawidłowa pod względem klasyfikacji statystycznych identyfikacja towarów i usług stanowi warunek niezbędny do określenia wysokości opodatkowania podatkiem VAT w stosunku do towarów i usług dla których przepisy VAT powołują stosowną klasyfikację statystyczną.

Klasyfikacją, do której odwołują się przepisy ustawy o podatku od towarów i usług jest Polska Klasyfikacja Wyrobów i Usług, wprowadzona w życie rozporządzeniem Rady Ministrów z dnia 29 października 2008 r. w sprawie Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług (PKWiU) (Dz. U. Nr 207, poz. 1293 z późn. zm.).

Jednocześnie należy wskazać, iż to podatnik jest zobowiązany do prawidłowego określenia przedmiotu opodatkowania, co wiąże się z prawidłowym zdefiniowaniem i zaklasyfikowaniem wykonywanych czynności.

Stosownie bowiem do pkt 1 Komunikatu Prezesa Głównego Urzędu Statystycznego z dnia 24 stycznia 2005 r. w sprawie trybu udzielania informacji dotyczących standardów klasyfikacyjnych (Dz. Urz. GUS Nr 1, poz. 11), zgodnie z zasadami metodycznymi klasyfikacji zasadą jest, że zainteresowany podmiot sam klasyfikuje prowadzoną działalność, swoje produkty (wyroby, usługi), towary, środki trwałe i obiekty budowlane według zasad określonych w poszczególnych klasyfikacjach i nomenklaturach, wprowadzonych rozporządzeniem Rady Ministrów lub stosowanych bezpośrednio na podstawie przepisów Wspólnoty Europejskiej. Wynika to z faktu, że właśnie m.in. producent, bądź usługodawca posiada wszystkie informacje niezbędne do właściwego zaliczenia produktu, czy usługi do odpowiedniego grupowania PKWiU, tj. informacje dotyczące rodzaju użytego surowca, technologii wytwarzania lub przeznaczenia wyrobu, bądź zakresu świadczonych usług.

Z przedłożonego wniosku wynika, że Wnioskodawca prowadzi działalność gospodarczą w zakresie usług parkingowych (PKD 52.21.Z) oraz usług transportu lądowego-pasażerskiego (PKD 49.39.Z) polegającego na dowozie osób z parkingu do znajdującego się w bliskim sąsiedztwie lotniska.

Zainteresowany wskazał, że z usług parkingu może skorzystać każda osoba zainteresowana przechowaniem samochodu na strzeżonym placu. Klient, który zostawia samochód na parkingu ma ponadto możliwość skorzystania z usługi dowozu na lotnisko. Skorzystanie z usługi parkingowej nie narzuca konieczności skorzystania z usługi dowozu. Każdy klient ma możliwość wyboru usług, którymi jest zainteresowany, tj. klient może wybrać tylko usługę parkingową, usługę parkingową i usługę dowozu na lotnisko lub w przypadku, gdy będzie taka potrzeba tylko usługę dowozu na lotnisko.

W związku z tym Wnioskodawca ma wątpliwości czy w przypadku niezależności usługi parkingowej od usługi transportowej - dowozu na lotnisko, prawidłowo stosuje stawki 23% i 8% w przypadku realizacji obu usług jednocześnie.

Zauważa się, że przy ustaleniu właściwej stawki podatku VAT decydujące znaczenie ma ustalenie co jest przedmiotem sprzedaży.

Strony w umowach cywilnoprawnych określają co jest przedmiotem sprzedaży. Wobec powyższego jeżeli przedmiotem sprzedaży ma być konkretna usługa nie powinno się wyodrębniać poszczególnych elementów, które złożyły się na tę usługę i opodatkowywać ich osobno ponieważ usługodawca sprzedaje określoną usługę, a nie elementy (koszty).

Aby móc wskazać, że dana usługa jest usługą złożoną, winna składać się ona z różnych świadczeń, których realizacja prowadzi jednak do jednego celu. Na usługę złożoną składa się więc kombinacja różnych czynności, prowadzących do realizacji określonego celu - do wykonania świadczenia głównego, na które składają się różne świadczenia pomocnicze.

Natomiast usługę należy uznać za pomocniczą, jeśli nie stanowi ona celu samego w sobie, lecz jest środkiem do pełnego zrealizowania lub wykorzystania usługi zasadniczej. Pojedyncza usługa traktowana jest zatem jak element usługi złożonej wówczas, jeżeli cel świadczenia usługi pomocniczej jest zdeterminowany przez usługę główną oraz nie można wykonać lub wykorzystać usługi głównej bez usługi pomocniczej.

Co do zasady każde świadczenie dla celów opodatkowania podatkiem od towarów i usług powinno być traktowane jako odrębne i niezależne, jednak w sytuacji gdy jedna usługa obejmuje z ekonomicznego punktu widzenia kilka świadczeń, usługa ta nie powinna być sztucznie dzielona dla celów podatkowych. Zatem, z ekonomicznego punktu widzenia usługi nie powinny być dzielone dla celów podatkowych wówczas, gdy tworzyć będą jedną usługę kompleksową, obejmującą kilka świadczeń pomocniczych. Jeżeli jednak w skład świadczonej usługi wchodzić będą czynności, które nie służą wyłącznie wykonaniu czynności głównej, zasadniczej, lecz mogą mieć również charakter samoistny, to wówczas nie ma podstaw dla traktowania ich jako elementu usługi kompleksowej.

Należy zauważyć, że w przedmiotowej sprawie przedmiotem sprzedaży są - jak wskazał Wnioskodawca - dwie niezależne usługi, tj. usługa parkingowa oraz usługa dowozu na lotnisko. Tym samym przedmiotowe usługi opodatkowane będą różnymi - właściwymi dla siebie stawkami podatku VAT pomimo, że będą wykonywane na rzecz jednego klienta.

Z treści art. 41 ust. 1 ustawy wynika, że stawka podatku od towarów i usług wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1.

Na mocy art. 41 ust. 13 ustawy - towary i usługi będące przedmiotem czynności, o których mowa w art. 5, niewymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej podlegają opodatkowaniu stawką w wysokości 22%, z wyjątkiem tych, dla których w ustawie lub przepisach wykonawczych określono inną stawkę.

Zarówno w treści ustawy o podatku od towarów i usług, jak i przepisach wykonawczych do niej, ustawodawca przewiduje dla niektórych czynności obniżone stawki podatku, bądź zwolnienie od podatku.

I tak, w myśl art. 41 ust. 2 ustawy - dla towarów i usług, wymienionych w załączniku nr 3 do ustawy, stawka podatku wynosi 7%, z zastrzeżeniem ust. 12 i art. 114 ust. 1.

Natomiast stosownie do art. 146a pkt 1 i 2 ustawy - w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2013 r., z zastrzeżeniem art. 146f:

W załączniku nr 3 do ustawy stanowiącym "Wykaz towarów i usług podlegających opodatkowaniu podatkiem VAT według stawki 7%" (w okresie od 1 stycznia 2011 r. do 31 grudnia 2013 r. - 8%), pod pozycją 157 zostały wymienione usługi zgrupowane pod symbolem PKWiU 49.39 "Pozostały transport lądowy pasażerski, gdzie indziej niesklasyfikowany".

Zgodnie z pkt¹⁾ objaśnień do załącznika nr 3, wykaz nie ma zastosowania dla zakresu sprzedaży towarów i usług zwolnionych od podatku lub opodatkowanych stawkami niższymi niż stawka, której dotyczy załącznik.

Z kolei w pkt²⁾ objaśnień do załącznika nr 3 wskazano, że usługi pasażerskiego transportu obejmują przewóz osób oraz ich podręcznego bagażu (zwierzęcia), za który nie jest pobierana dodatkowa opłata, przewożony pojazd podróżnego nie jest traktowany jako podręczny bagaż.

Zainteresowany wskazał, że dla usług parkingowych, zgodnie z art. 41 ust. 1 ustawy o VAT, stosuje stawkę podstawową 23%, natomiast zgodnie z poz. 157 załącznika nr 3 do ustawy o podatku od towarów i usług dla usług dowozu do lotniska stosuje stawkę 8%.

Odnosząc się do powyższego stwierdzić należy, że podmiot prowadzący parking (Wnioskodawca) zezwala - za wynagrodzeniem - innym osobom na korzystanie z parkingu przez czasowe pozostawienie pojazdu na strzeżonym placu. Czynność taka - jako usługa w rozumieniu ustawy o podatku od towarów i usług - podlega opodatkowaniu tym podatkiem. W świetle powyższego udostępnianie miejsca parkingowego na strzeżonym placu za wynagrodzeniem jest odpłatnym świadczeniem usług podlegającym opodatkowaniu na podstawie art. 8 ust. 1 ustawy. Wynika to z tego, że parkowanie pojazdów odbywa się na podstawie umowy cywilnoprawnej i podmiot prowadzący parking świadczy usługę parkingową podlegającą opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Z uwagi na fakt, że usługi parkingowe nie zostały wymienione ani w ustawie o podatku VAT ani w rozporządzeniu wykonawczym do ustawy jako czynności zwolnione od podatku VAT lub korzystające z preferencyjnej stawki podatku, to świadczenie tych usług podlega opodatkowaniu podatkiem VAT według stawki 23%.

Zatem, jeżeli świadczone usługi dowozu (transportu) do lotniska Wnioskodawca zaklasyfikował do grupowania PKWiU 49.39 "Pozostały transport lądowy pasażerski, gdzie indziej niesklasyfikowany", to podlegają one opodatkowaniu preferencyjną 8% stawką podatku - zgodnie z art. 41 ust. 2 ustawy w związku z poz. 157 załącznika nr 3 do ustawy o podatku od towarów i usług. Natomiast usługi korzystania z parkingu opodatkowane są 23% stawką podatku VAT.

W świetle powyższego stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu, ul. Św. Mikołaja 78/79, 50-126 Wrocław po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.