ILPP2/443-62/12-2/AD - Sprzedaż wraz z dostarczeniem przygotowanych przez podatnika gotowych posiłków - stawka VAT.

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku z dnia 11 stycznia 2012 r. (data wpływu 13 stycznia 2012 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie stawki podatku - jest nieprawidłowe.

W dniu 13 stycznia 2012 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie stawki podatku.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

W ramach prowadzonej działalności gospodarczej Wnioskodawca przygotowuje gotowe posiłki i dostarcza je na podstawie zawartych umów do szkół i przedszkoli. Jest czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług.

Zgodnie z zawartą umową oraz specyfikacją istotnych warunków zamówienia, zobowiązany jest do przygotowania i dostarczenia posiłków dla dzieci w przedszkolu. Posiłki te nie zawierają produktów o zawartości alkoholu powyżej 1,2%. Podstawę wyżywienia powinny stanowić produkty o wysokiej zawartości pełnowartościowego białka, węglowodanów, produkty mleczne, warzywa, owoce. Posiłki są dostarczane w pojemnikach zbiorczych przystosowanych do kontaktu z żywnością i utrzymujących odpowiednią temperaturę posiłku. Zgodnie z warunkami umowy, dystrybucją zajmują się pracownicy przedszkola. Po dystrybucji Zainteresowany zobowiązany jest do odbioru pojemników, w których były dostarczane posiłki oraz pozostałości pokonsumpcyjnych w celu ich utylizacji. Na podstawie pisma z dnia 23 sierpnia 2011 r. znak: OKN-5672/KU-3459/2011 Dyrektor Urzędu Statystycznego w (...) zakwalifikował wykonywane przez Wnioskodawcę usługi do PKWiU 56.2 "Usługi przygotowania żywności dla odbiorców zewnętrznych (katering) i pozostałe usługi gastronomiczne", zastrzegając jednocześnie, że klasyfikacja PKWiU nie zawiera i nie definiuje pojęć określonych w dyrektywie 2006/112/WE w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy sprzedaż wraz z dostarczeniem przygotowanych przez Wnioskodawcę gotowych posiłków należy traktować jako dostawę gotowych posiłków i dań, z wyłączeniem produktów o zawartości alkoholu powyżej 1,2% (poz. 28 załącznika nr 10 do ustawy o podatku od towarów i usług) opodatkowanych stawką VAT 5% na podstawie art. 41 ust. 2a ustawy o VAT czy jako świadczenie usług cateringowych, jako usługi związanej z wyżywieniem (poz. 7 załącznika nr 1 do rozporządzenia Ministra Finansów w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług) opodatkowanych stawką 8% na podstawie § 7 ust. 1 pkt 1.

Zdaniem Wnioskodawcy, przy sprzedaży posiłków na wynos bez świadczenia dodatkowych usług wspomagających mamy do czynienia tylko z wydaniem gotowego posiłku do spożycia przy wcześniejszym przygotowaniu go. Nie występują tu czynności dodatkowe - przygotowania i zapewnienia miejsca do konsumpcji, podania posiłku (łącznie z nakryciem), posprzątania po zakończeniu posiłku. Dlatego czynność ta powinna być uznana za dostawę gotowych dań i posiłków, objętych 5-procentową stawką VAT.

Powyższe stanowisko znajduje poparcie w Rozporządzeniu wykonawczym Rady (UE) nr 282/2011 z dnia 15 marca 2011 r. ustanawiającym środki wykonawcze do Dyrektywy 2006/112/WE w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. Urz. UE L z 2011 r. nr 77/1), w którym m.in. dokonano klasyfikacji usług restauracyjnych i cateringowych oraz orzecznictwie ETS.

Zgodnie z art. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.) opodatkowaniu podatkiem VAT podlega odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług. Zakres tych czynności został określony odpowiednio w art. 7 oraz art. 8 ww. ustawy. Zgodnie z art. 7 ust. 1 ustawy o VAT, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...). Natomiast przez świadczenie usług, o których mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej nie mającej osobowości prawnej, która nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (art. 8 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług). Zgodnie z art. 41 ust. 2a dla towarów wymienionych w załączniku 10 do ustawy o VAT stawka podatku wynosi 5%. Pod poz. 28 wymienione zostały towary sklasyfikowane pod symbolem PKWiU ex 10.85.1, to jest gotowe posiłki i dania z wyłączeniem produktów o zwartości alkoholu powyżej 1,2%. Ponadto, zgodnie z § 7 ust. 1 pkt 1 rozporządzenia Ministra Finansów w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług, stawkę podatku wymienioną w art. 41 ust. 1 ustawy o VAT obniża się do wysokości 8% dla towarów i usług wymienionych w załączniku nr 1 do rozporządzenia. Załącznik ten w poz. 7 wskazuje usługi związane z wyżywieniem (PKWiU ex 56) z wyjątkami.

Zainteresowany uważa, że podstawę do określenia prawidłowej stawki stanowi czynność dokonania rozpoznania czy mamy do czynienia w tym przypadku ze sprzedażą (dostawą) gotowych posiłków i dań, czy ze świadczeniem usług.

Zdaniem Wnioskodawcy, odpowiedzi na to pytanie dostarczają przepisy prawa wspólnotowego oraz liczne orzecznictwo ETS.

Zgodnie z art. 2 pkt 1 lit. a Dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. U.UE L06.347.1 z dnia 11 grudnia 2006 r.) opodatkowaniu VAT podlegają (...) odpłatna dostawa towarów na terytorium państwa członkowskiego przez podatnika działającego w takim charakterze. Przepis ten odpowiada art. 2 pkt 1 Dyrektywy Rady 77/388/EWG z dnia 17 maja 1977 r. w sprawie harmonizacji ustawodawstw państw członkowskich w odniesieniu do podatków obrotowych - wspólny system podatku od wartości dodanej; ujednolicona podstawa wymiaru podatku (Dz. U.UE L77.145.1), zgodnie z którym opodatkowaniu podatkiem od wartości dodanej podlega dostawa towarów lub usług świadczone odpłatnie na terytorium kraju przez podatnika, który jako taki występuje. Natomiast, z treści art. 14 ust. 1 Dyrektywy 112 wynika, iż "dostawa towarów" oznacza przeniesienie prawa do rozporządzania rzeczą jak właściciel. Pojęcie "dostawa towarów" w Szóstej Dyrektywie zostało zdefiniowane w art. 5 ust. 1 i oznacza przeniesienie prawa do rozporządzania dobrami materialnymi, jako właściciel. Zgodnie z art. 24 ust. 1 Dyrektywy 112, "świadczenie usług" oznacza każdą transakcję, która nie stanowi dostawy towarów. Natomiast w świetle art. 6 ust. 1 Szóstej Dyrektywy termin "świadczenie usług" oznacza każdą transakcję niestanowiącą dostawy towarów w rozumieniu art. 5.

W sprawie wskazania, czy przygotowanie i sprzedaż gotowych posiłków stanowi dostawę czy usługę, jak już wcześniej wspominano, należy odwołać się do orzecznictwa ETS, który rozstrzygał zagadnienia związane z odróżnieniem dostawy towarów od świadczenia usług w kontekście gastronomii. W wyroku z dnia 2 maja 1996 r. C-231/94 Faaborg-Gelting Linien wskazano, że dla ustalenia czy dana transakcja jest dostawą towarów czy świadczeniem usługi, należy uwzględnić wszystkie okoliczności jej przeprowadzenia w celu zidentyfikowania jej cech charakterystycznych. Ponadto, wskazano, że dostawa gotowych posiłków do bezpośredniego spożycia jest rezultatem wielu usług, począwszy od gotowania potrawy do jej serwowania u odbiorcy, przy czym jednocześnie do dyspozycji klienta pozostaje infrastruktura, w tym jadalnia z pomieszczeniami sąsiadującymi (szatnie, itp.), umeblowanie i zastawa stołowa. Zdaniem Trybunału, sytuacja wygląda jednak odmiennie, jeśli transakcja dotyczy posiłków na wynos i nie obejmuje usługi mającej na celu uzyskanie wzrostu konsumpcji na miejscu przy odpowiednim podaniu potrawy.

Zgodnie z art. 249 zdanie 2 Traktatu ustanawiającego Wspólnotę Europejską (TWE), rozporządzenia unijne mają zasięg ogólny, wiążą w całości i są stosowane bezpośrednio we wszystkich państwach członkowskich. Mają ponadto pierwszeństwo przed przepisami (regulacjami) ustawowymi prawa krajowego. Dokonując wykładni definicji "usług restauracyjnych i cateringowych" niezbędne jest wobec tego uwzględnienie art. 6 ust. 1 i 2 Rozporządzenia Wykonawczego Rady (UE) Nr 282/2011 z dnia 15 marca 2011 r. ustanawiającego środki wykonawcze do 112 Dyrektywy, w którym stwierdzono, że usługi restauracyjne i cateringowe oznaczają usługi polegające na dostarczaniu gotowej lub niegotowej żywności lub napojów albo żywności napojów, przeznaczonych do spożycia przez ludzi wraz z odpowiednimi usługami wspomagającymi, pozwalającymi na ich natychmiastowe spożycie. Dostarczanie żywności lub napojów stanowi jedynie element większej całości, w której muszą przeważać usługi. Usługi restauracyjne polegają na świadczeniu takich usług w lokalu należącym do usługodawcy, podczas, gdy usługi cateringowe polegają na świadczeniu takich usług poza lokalem usługodawcy.

Z przytoczonego art. 6 Rozporządzenia Wykonawczego Rady (UE), a zwłaszcza z ust. 2 wyraźnie wynika, że za usługi cateringowe i restauracyjne, w rozumieniu ust. 1, nie uznaje się dostawy gotowej lub niegotowej żywności lub napojów albo dostawy gotowej lub niegotowej żywności i napojów wraz z ich transportem lub bez niego, ale bez żadnych innych usług wspomagających.

Jak już wcześniej wspomniano, dokonywanej przez Zainteresowanego dostawie gotowych posiłków w termosach nie towarzyszą żadne elementy wspomagające o charakterze usługowym, a nawet gdyby uznać odbiór odpadków jakie pozostały za usługę towarzyszącą tej dostawie, to nie stanowi ona pozycji dominującej (przeważającej) w całości transakcji (co zostało podkreślone w Rozporządzeniu Wykonawczym Rady oraz w wyroku ETS z dnia 10 marca 2011 r. w sprawach połączonych C-497/09, C-499/09, C-501/09 502/09).

Ponadto, Wnioskodawca uważa, że posiadana przez niego interpretacja GUS w zakresie klasyfikacji dokonywanej czynności nie może być jedyną podstawą do rozstrzygnięcia o konsekwencjach podatkowych tego zdarzenia, bowiem nie stanowi ona żadnego aktu administracyjnego o charakterze władczym i przedstawia ona tylko wiedzę organów ustawowo powołanych do dokonywania interpretacji standardów i nomenklatur statystycznych, nie uwzględniając i nie definiując pojęć określonych w Dyrektywie 2006/112/WE w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej, co zostało podkreślone w wydanej mu interpretacji.

Dlatego Zainteresowany uważa, że klasyfikacja ta nie powinna mieć zasadniczego znaczenia i na gruncie przytoczonych przez niego przepisów wspólnotowych oraz wyroków sformułowanych przez ETS można uznać, że jeżeli czynności dostawcy ograniczają się tylko do dostarczenia nabywcy przygotowanego przez niego posiłku gotowego do spożycia, nie zawierającego produktów o zawartości alkoholu powyżej 1,2% i nie obejmują czynności dodatkowych - tak jak ma to miejsce w przypadku Wnioskodawcy - to wówczas czynność ta, w rozumieniu przepisów o podatku VAT, stanowi dostawę towarów, o której mowa w art. 7 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług i w konsekwencji powinna być na podstawie art. 41 ust. 2a ustawy o VAT objęta stawką 5% jako pozycja 28 Załącznika nr 10 tej ustawy, a nie jest świadczeniem usług.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (tekst jedn.: Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu ww. podatkiem podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Artykuł 2 pkt 6 ustawy stanowi, iż przez towary rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...).

Stosownie do art. 8 ust. 1 ustawy, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (...).

Na mocy art. 5a ustawy, towary lub usługi będące przedmiotem czynności, o których mowa w art. 5, wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, są identyfikowane za pomocą tych klasyfikacji, jeżeli dla tych towarów lub usług przepisy ustawy lub przepisy wykonawcze wydane na jej podstawie powołują symbole statystyczne.

Z opisu sprawy wynika, iż w ramach prowadzonej działalności gospodarczej Wnioskodawca przygotowuje gotowe posiłki i dostarcza je na podstawie zawartych umów do szkół i przedszkoli. Jest czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług.

Zgodnie z zawartą umową oraz specyfikacją istotnych warunków zamówienia, zobowiązany jest do przygotowania i dostarczenia posiłków dla dzieci w przedszkolu. Posiłki te nie zawierają produktów o zawartości alkoholu powyżej 1,2%. Podstawę wyżywienia powinny stanowić produkty o wysokiej zawartości pełnowartościowego białka, węglowodanów, produkty mleczne, warzywa, owoce. Posiłki są dostarczane w pojemnikach zbiorczych przystosowanych do kontaktu z. żywnością i utrzymujących odpowiednią temperaturę posiłku. Zgodnie z warunkami umowy, dystrybucją zajmują się pracownicy przedszkola. Po dystrybucji Zainteresowany zobowiązany jest do odbioru pojemników, w których były dostarczane posiłki oraz pozostałości pokonsumpcyjnych w celu ich utylizacji. Dyrektor Urzędu Statystycznego w (...) zakwalifikował wykonywane przez Wnioskodawcę usługi do PKWiU 56.2 "Usługi przygotowania żywności dla odbiorców zewnętrznych (katering) i pozostałe usługi gastronomiczne".

Na podstawie art. 41 ust. 1 ustawy, stawka podatku od towarów i usług wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1.

Jednakże zarówno w treści ustawy, jak i przepisach wykonawczych do niej, ustawodawca przewidział opodatkowanie niektórych czynności stawkami obniżonymi, bądź zwolnienie od podatku.

I tak, zgodnie z art. 41 ust. 2 ustawy, dla towarów i usług, wymienionych w załączniku nr 3 do ustawy, stawka podatku wynosi 7%, z zastrzeżeniem ust. 12 i art. 114 ust. 1.

Na mocy art. 146a ustawy, w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2013 r., z zastrzeżeniem art. 146f:

W myśl § 7 ust. 1 pkt 1 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 4 kwietnia 2011 r. w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 73, poz. 392 z późn. zm.), zwanego dalej rozporządzeniem, stawkę podatku wymienioną w art. 41 ust. 1 ustawy obniża się do wysokości 8% dla towarów i usług wymienionych w załączniku nr 1 do rozporządzenia.

Pod poz. 7 załącznika nr 1 do rozporządzenia, zawierającego listę towarów i usług, dla których obniża się stawkę podatku do wysokości 8%, wymienione zostały usługi związane z wyżywieniem (PKWiU ex 56), z wyłączeniem sprzedaży:

Należy również wskazać, iż zgodnie z obowiązującym od dnia 1 stycznia 2011 r., art. 2 pkt 30 ustawy o VAT, przez "PKWiU ex" - rozumie się zakres wyrobów lub usług węższy niż określony w danym grupowaniu Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług.

Zatem umieszczenie tego dopisku przy konkretnym symbolu statystycznym ma na celu zawężenie stosowania obniżonej stawki podatku VAT tylko do towarów należących do wymienionego grupowania statystycznego, spełniającego określone warunki sprecyzowane przez ustawodawcę w rubryce "nazwa towaru".

Tak więc, wynikająca z konkretnego załącznika stawka VAT dotyczy wyłącznie danego towaru z danego grupowania.

Z uwagi na powyższe w celu prawidłowego opodatkowania sprzedaży kluczowe znaczenie ma rozstrzygnięcie, czy w danym przypadku ma miejsce dostawa towarów, czy też świadczenie usług.

Ustalenie, czy świadczenie złożone należy zakwalifikować jako dostawę towarów, czy jako świadczenie usług, wymaga wzięcia pod uwagę wszelkich okoliczności, w jakich następuje transakcja, w celu określenia jej elementów charakterystycznych i dominujących.

Jak wynika z art. 2 pkt 1 lit. a Dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. Urz. UE L Nr 347, str. 1 z późn. zm.), dalej Dyrektywa, opodatkowaniu VAT podlegają (...) odpłatna dostawa towarów na terytorium państwa członkowskiego przez podatnika działającego w takim charakterze.

Z treści art. 14 ust. 1 Dyrektywy, wynika, iż "dostawa towarów" oznacza przeniesienie prawa do rozporządzania rzeczą jak właściciel. Natomiast zgodnie z art. 24 ust. 1 Dyrektywy, "świadczenie usług" oznacza każdą transakcję, która nie stanowi dostawy towarów.

Z treści art. 6 ust. 1 rozporządzenia wykonawczego Rady (UE) Nr 282/2011 z dnia 15 marca 2011 r. ustanawiającego środki wykonawcze do dyrektywy 2006/112/WE w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej wynika, iż usługi restauracyjne i cateringowe oznaczają usługi polegające na dostarczaniu gotowej lub niegotowej żywności lub napojów albo żywności i napojów, przeznaczonych do spożycia przez ludzi, wraz z odpowiednimi usługami wspomagającymi pozwalającymi na ich natychmiastowe spożycie. Dostarczanie żywności lub napojów lub żywności i napojów stanowi jedynie element większej całości, w której muszą przeważać usługi. Usługi restauracyjne polegają na świadczeniu takich usług w lokalu należącym do usługodawcy, podczas gdy usługi cateringowe polegają na świadczeniu takich usług poza lokalem usługodawcy". Zgodnie z art. 6 ust. 2 ww. rozporządzenia, za usługi cateringowe i restauracyjne w rozumieniu ust. 1 nie uznaje się dostawy gotowej lub niegotowej żywności lub napojów albo dostawy gotowej lub niegotowej żywności i napojów, wraz z ich transportem lub bez niego, ale bez żadnych innych usług wspomagających.

Powyższe uregulowania, które na mocy art. 65 tego rozporządzenia weszły w życie z dniem 1 lipca 2011 r., określają cechy charakterystyczne oraz sposób identyfikacji usług cateringowych i restauracyjnych.

W orzeczeniu Europejskiego Trybunału Sprawiedliwości, w sprawie Faaborg-Gelting Linien A/S przeciwko Finanzamt Flensburg (C-231/94), TSUE wskazał, że dostawa gotowych posiłków do bezpośredniego spożycia jest rezultatem szeregu usług, przy czym do dyspozycji klienta pozostaje infrastruktura, w tym jadalnia z pomieszczeniami sąsiadującymi. Transakcje w restauracjach charakteryzuje cały zespół cech i czynności, przy czym dostawa posiłku jest jedynie częścią usługi, choć stanowi w nich dominujący element. W związku z tym, Trybunał również w tym wyroku podkreślił, że w sytuacji, w której mamy do czynienia z transakcją składającą się z wielu elementów, należy w pierwszej kolejności uwzględnić wszelkie okoliczności przeprowadzenia danej transakcji. Z żywnością na wynos (dostawą towarów) mamy do czynienia, jeżeli poza dostawą artykułów żywnościowych "transakcji nie towarzyszą usługi mające na celu organizację konsumpcji na miejscu w odpowiednim otoczeniu".

W pkt 14 ww. wyroku Trybunał orzekł, iż działalność restauracyjną charakteryzuje szereg elementów i czynności, wśród których dostawa żywności jest tylko jedną ze składowych i gdzie zdecydowanie przeważają usługi. (...) Odwrotnie jest natomiast, gdy transakcja dotyczy artykułów żywnościowych na wynos i nie wiąże się ze świadczeniem usług służących organizacji konsumpcji na miejscu w odpowiednich warunkach".

Ponadto, w podobnym temacie zapadł wyrok z dnia 10 marca 2011 r. w sprawach połączonych C-497/09, C-499/09, C-501/09 i C-502/09. Wyrok 502/09 dotyczył Spółki komandytowej Flescherei Nier, która prowadzi rzeźnię, a także działalność cateringową. W ramach tej działalności dostarcza ona zamówione dania w zamkniętych opakowaniach termicznych. Na życzenie klienta spółka może udostępnić także naczynia, nakrycia, stoliki oraz personel.

TSUE wskazał w pkt 75 tego wyroku, iż "jeśli chodzi o działalność cateringową będącą przedmiotem postępowania należy podkreślić w pierwszej kolejności, że jak wynika z pkt 38 niniejszego wyroku, kombinacje świadczeń mogą być różne, w zależności od życzenia klientów, począwszy od samego przygotowania i dostarczenia gotowych dań, do pełnej obsługi, obejmującej między innymi udostępnienie naczyń mebli (stołów i krzeseł), ułożenie produktów, dekorację udostępnienie personelu podającego do stołu, doradztwo w zakresie kompozycji menu i ewentualnie wyboru napojów.

Ponieważ chodzi o jedno świadczenie, zakwalifikowanie transakcji jako dostawy towarów lub świadczenia usług uzależnione jest od całości okoliczności faktycznych, z uwzględnieniem - z punktu widzenia konsumentów - elementów przeważających jakościowo (pkt 76).

W odniesieniu do dań gotowych dostarczanych przez przedsiębiorstwo cateringowe do miejsca zamieszkania klienta należy zauważyć, że dania takie, w odróżnieniu od dań serwowanych na stoiskach i w pojazdach gastronomicznych oraz w kinach, nie są z reguły przygotowywane w sposób standardowy, lecz zawierają w znacznie większym stopniu aspekt świadczenia usług, wymagających znacznie większego nakładu pracy i umiejętności. Jakość produktów, kreatywność i sposób podania są w tym przypadku elementami z reguły mającymi dla klienta istotne znaczenie. Klientom często nie tylko umożliwia się ułożenie własnego menu, ale też proponuje się przygotowanie na ich życzenie dań niestandardowych. Ten aspekt świadczenia usług znajduje nawet odzwierciedlenie w terminologii jako, że w języku potocznym mówi się zwykle o "usługach cateringowych" oraz o daniach "zamówionych", a nie "zakupionych" w ramach takich usług (pkt 77).

Przedsiębiorstwo cateringowe dostarcza następnie gotowe dania w zamkniętych pojemnikach termicznych lub podgrzewa je na miejscu. Z punktu widzenia klienta istotne jest również, by dostawa ta nastąpiła w określonym przez niego momencie" (pkt 78).

Zatem ostatecznie TSUE wskazał, iż działalność cateringowa stanowi świadczenie usług, o którym mowa w art. 6 Dyrektywy Rady 77/388/EWG z dnia 17 maja 1977 r. zmienionej dyrektywą Rady 92/111/EWG z dnia 14 grudnia 1992 r., chyba, że przedsiębiorstwo cateringowe dostarcza jedynie standardowe dania bez świadczenia dodatkowych usług albo że inne szczególne okoliczności dowodzą, iż dostawa gotowych dań stanowi przeważający element transakcji.

W przedmiotowej sprawie, w świetle wyżej dokonanej analizy dochodzi do świadczenia usług, bowiem Wnioskodawca zobowiązany jest na podstawie umowy do przygotowania i dostarczenia posiłków dla dzieci w przedszkolu. Zostają ustalone również założenia menu, czyli podstawę wyżywienia powinny stanowić produkty o wysokiej zawartości pełnowartościowego białka, węglowodanów, produkty mleczne, warzywa, owoce. Ponadto, posiłki są dostarczane w pojemnikach zbiorczych przystosowanych do kontaktu z żywnością i utrzymujących odpowiednią temperaturę posiłku.

Zgodnie z przytoczoną przez Wnioskodawcę klasyfikacją PKWiU działalność Wnioskodawcy polegająca na przygotowaniu gotowych posiłków dla dzieci i dostarczenie ich do szkół i przedszkoli zaklasyfikowana jest do grupowania PKWiU 56.2 "Usługi przygotowania żywności dla odbiorców zewnętrznych (catering) i pozostałe usługi gastronomiczne".

Biorąc pod uwagę opis sprawy oraz powołane przepisy prawa podatkowego stwierdzić należy, iż działalność Wnioskodawcy polegająca na przygotowaniu gotowych posiłków dla dzieci i dostarczenie ich do szkół i przedszkoli stanowi świadczenie usług i jako zaklasyfikowane do grupowania PKWiU 56.2 "Usługi przygotowania żywności dla odbiorców zewnętrznych (catering) i pozostałe usługi gastronomiczne" opodatkowane jest preferencyjną 8% stawką podatku VAT, na podstawie § 7 ust. 1 pkt 1 w zw. z poz. 7 załącznika nr 1 do rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 4 kwietnia 2011 r., oczywiście przy uwzględnieniu wyłączeń przewidzianych w tym przepisie.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu, ul. Św. Mikołaja 78/79, 50-126 Wrocław po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.