ILPP2/443-614/14-2/SJ

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2012 r. poz. 749, z późn. zm.) oraz § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770, z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki Akcyjnej, przedstawione we wniosku z 26 maja 2014 r. (data wpływu 2 czerwca 2014 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie momentu rozliczania faktury korygującej w przypadku krajowej sprzedaży metali - jest prawidłowe.

W dniu 2 czerwca 2014 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie momentu rozliczania faktury korygującej w przypadku krajowej sprzedaży metali.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny i zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawca (dalej: Spółka) jest producentem wyrobów miedzianych i innych metali (dalej: Metale) opodatkowanych VAT stawkami innymi niż zwolniona oraz czynnym podatnikiem VAT. Podatek VAT Spółka rozlicza za miesięczne okresy rozliczeniowe.

Ww. Metale, są sprzedawane przez Spółkę zarówno dla odbiorców krajowych, jak i w ramach dostaw spełniających definicję eksportu towarów (zgodnie z art. 2 pkt 8 ustawy VAT). Obowiązek podatkowy odnośnie tych dostaw powstaje na zasadach ogólnych, tj. z datą wydania towarów; przy czym dla opodatkowania VAT ww. sprzedaży Spółka stosuje następujące stawki podatkowe:

* stawka 23% - w odniesieniu do dostaw krajowych lub

* stawka 0% - w odniesieniu do eksportu towarów - w przypadkach gdy przed terminem złożenia deklaracji podatkowej za miesiąc, w którym dokonano dostawy Metali, Spółka posiada dokument celny potwierdzający wywóz tych towarów poza terytorium Unii Europejskiej.

Cena Metali sprzedawanych przez Spółkę, zgodnie z praktyką obowiązującą w branży, uzależniona jest od średnich notowań metali na odpowiedniej giełdzie z okresu określonego w umowie z nabywcą (tzw. okresu kwotowania). Okresem kwotowania najczęściej jest wskazany w umowie miesiąc, z reguły uzależniony od daty wysyłki towaru lub jego dostawy do nabywcy (zgodnie z bazą INCOTERMS). Stąd też cena towarów (w zależności od umowy z danym nabywcą) może być ustalana w oparciu o np.:

* średniomiesięczne notowania metali na odpowiednich rynkach w miesiącu wysyłki/dostawy (cena na bazie M) lub też

* średniomiesięczne notowania metali w miesiącu następującym po miesiącu wysyłki/dostawy - wskazanym w umowie (cena na bazie M+1 lub M+2 lub M+3, itd.)

Średniomiesięczne notowania cen metali na danej giełdzie za dany miesiąc (w związku z ich publikacją) znane są w ostatnim dniu roboczym danego miesiąca.

W konsekwencji w przypadku sprzedaży Metali w trakcie miesiąca, np. na bazie M+1, przed ich wysyłką (lub wkrótce po wysyłce) ustalana jest cena szacunkowa (tzw. cena prowizoryczna oparta o prowizoryczne notowania), według której Spóła fakturuje sprzedaż na rzecz nabywcy (zgodnie z umową) bezpośrednio po dostawie (w miesiącu dostawy M). W miesiącu dokonania sprzedaży (wydania) Metali do nabywcy, Spółka ujawnia te dostawy w deklaracji VAT-7 za ten miesiąc według zafakturowanych cen prowizorycznych.

Natomiast cena ostateczna ustalana jest ostatniego dnia roboczego miesiąca kwotowania, tj. w momencie, w którym znane jest średniomiesięczne notowanie Metalu na giełdach za miesiąc w oparciu, o który następuje ustalenie ceny zgodnie z umową.

Po ustaleniu wysokości ceny ostatecznej Spółka wystawia w terminie ustalonym w umowie na rzecz nabywcy fakturę korygującą cenę prowizoryczną - odpowiednio ją podwyższając lub obniżając (przeciętnie do 5 dni od daty powzięcia informacji o ukształtowaniu się ostatecznej ceny, co w praktyce sprowadza się do wystawienia faktury korygującej w miesiącu bezpośrednio następującym po ogłoszeniu notowań).

Stosowana metodologia ustalania ceny sprzedaży oznacza, że przykładowo dla Metali sprzedanych i dostarczonych przez Spółkę w styczniu 2014 r.: (i) cena ostateczna ustalana na bazie miesiąca M znana jest (zarówno Spółka, jak i nabywcy) ostatniego dnia roboczego stycznia 2014 r., natomiast (ii) cena ostateczna na bazie M+1 znana jest nie wcześniej niż w ostatnim dniu roboczym lutego 2014 r.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

W którym miesiącu Spółka ma obowiązek rozpoznać korektę z tytułu zwiększenia ceny, w przypadku krajowej sprzedaży Metali dokonywanej na bazie cenowej M+n (tekst jedn.: M, M+1 lub M+2 lub M+3).

Zdaniem Wnioskodawcy, obrót z tytułu zmiany ceny w sytuacji określonej w niniejszym wniosku, tj. zwiększenia ceny w przypadku dostaw krajowych, Spółka ma obowiązek rozpoznać w deklaracji za miesiąc, w którym znana jest ostateczna cena sprzedaży, tj. w miesiącu kwotowania. Oznacza to, że w przypadku sprzedaży Metali dokonanej np. w styczniu 2014 r. (miesiąc M):

* na bazie cenowej miesiąca M - obrót w części zwiększającej cenę prowizoryczną dla sprzedaży krajowej - winien być rozpoznany w styczniu 2014 r. (miesiącu M);

* na bazie cenowej miesiąca M+1 - obrót w części zwiększającej cenę prowizoryczną dla sprzedaży krajowej - winien być rozpoznany w lutym 2014 r. (miesiącu M+1) itd.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 i 2 ustawy VAT opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlega odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju oraz eksport towarów. Jednocześnie art. 19a ust. 1 oraz art. 29a ust. 1 ustawy VAT stanowią odpowiednio:

* obowiązek podatkowy powstaje z chwilą dokonania dostawy towarów lub wykonania usługi,

* podstawą opodatkowania, z zastrzeżeniem ust. 2-5, art. 30a-30c, art. 32, art. 119 oraz art. 120 ust. 4 i 5, jest wszystko, co stanowi zapłatę, którą dokonujący dostawy towarów lub usługodawca otrzymał lub ma otrzymać z tytułu sprzedaży od nabywcy, usługobiorcy lub osoby trzeciej, włącznie z otrzymanymi dotacjami, subwencjami i innymi dopłatami o podobnym charakterze mającymi bezpośredni wpływ na cenę towarów dostarczanych lub usług świadczonych przez podatnika.

Ww. regulacje - które mają zastosowanie do dostaw będących przedmiotem wniosku (tekst jedn.: sprzedaży krajowej) - jednoznacznie wskazują datę rozpoznania obowiązku podatkowego oraz sposób ustalenia podstawy opodatkowania, na moment powstania obowiązku podatkowego, w sytuacji gdy na dzień jego powstania znana jest wielkość należności (cena) za sprzedane towary (Metale). Natomiast wskazane powyżej przepisy nie zawierają bezpośrednich regulacji w odniesieniu do sytuacji, w których cena sprzedaży (należna od nabywcy) ustalana jest w okresach rozliczeniowych następujących po dacie dokonania dostawy i to z przyczyn niezależnych od podatnika (tu: publikacja notowań średniomiesięcznych cen metali na danej giełdzie).

Niemniej jednak biorąc pod uwagę zapis:

* art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy VAT, który stanowi, że opodatkowaniu podlega odpłatna dostawa towarów;

* art. 29a ust. 1 ustawy VAT, który stanowi, że podstawą opodatkowania jest wszystko co stanowi zapłatę, którą dokonujący ma otrzymać,

stwierdzić należy, że na dzień powstania obowiązku podatkowego (tekst jedn.: dostawy towarów) podstawę opodatkowania stanowi wyłącznie cena prowizoryczna, która jest znana na ten moment (miesiąc rozliczeniowy). Natomiast ta część wynagrodzenia dostawcy (tu: Spółka), która koryguje cenę prowizoryczną w przypadkach wskazanych w niniejszym wniosku (tekst jedn.: zwiększenie ceny dla dostaw krajowych) winna korygować podstawę opodatkowania i VAT należny na moment, w którym znany jest zmienny element ceny, gdyż z tym momentem znana jest ostateczna wielkość wynagrodzenia, która "stanowi zapłatę, którą dokonujący ma otrzymać".

Przyjęcie odmiennego stanowiska w odniesieniu do powyższej kategorii korekt wiązałoby się z koniecznością wielokrotnego korygowania wstecznie deklaracji za okres, w którym rozpoznano obowiązek podatkowy (w związku z możliwością stosowania różnych okresów kwotowania M+n), co poza dodatkowym nakładem pracy administracyjnej, prowadziłoby do ponoszenia przez podatnika kosztu odsetek od zaległości podatkowych (w przypadku korekt zwiększających). Nałożenie takiego obciążenia na podatnika byłoby nieuzasadnione ekonomicznie i nieracjonalne, gdyż na moment powstania obowiązku podatkowego podatnik nie ma możliwości przewidywania nieznanych wówczas okoliczności prowadzących do zmiany ceny w późniejszym terminie (która na skutek tych okoliczności może być zarówno podwyższona, jak i obniżona).

Ponadto Spółka zauważyła, że w myśl 29a ust. 13 ustawy VAT: W przypadkach, o których mowa w ust. 10 pkt 1-3, obniżenia podstawy opodatkowania, w stosunku do podstawy określonej w wystawionej fakturze z wykazanym podatkiem, dokonuje się pod warunkiem posiadania przez podatnika, uzyskanego przed upływem terminu do złożenia deklaracji podatkowej za dany okres rozliczeniowy, w którym nabywca towaru lub usługobiorca otrzymał fakturę korygującą, potwierdzenia otrzymania faktury korygującej przez nabywcę towarów lub usługobiorcę, dla którego wystawiono fakturę (...). Zgodnie zaś z art. 29a ust. 15 pkt 1 ustawy VAT, warunku posiadania przez podatnika potwierdzenia otrzymania faktury korygującej przez nabywcę towaru lub usługobiorcę nie stosuje się w przypadku eksportu towarów. Oznacza to, że regulacje te (tekst jedn.: art. 29a ust. 13 i 15) - co do daty rozpoznania korekty zmniejszającej cenę - odnoszą się wyłącznie do faktur, dokumentujących dostawy krajowe; przepisy te nie wyznaczają natomiast daty rozpoznania korekt zmniejszających cenę w przypadku dostaw uznawanych za eksport towarów.

Stąd też Spółka stoi na stanowisku, że kwota korygująca pierwotną cenę prowizoryczną winna być rozpoznana w miesiącu, w którym wystąpiły okoliczności uzasadniające zmianę (zmniejszenie) ceny prowizorycznej, tj. w miesiącu, w którym zostały ogłoszone średniomiesięczne notowania cen metali dla danej bazy cenowej (z wyłączeniem korekt zmniejszających cenę dla dostaw krajowych, co jednak nie jest przedmiotem niniejszego wniosku).

Z ostrożności procesowej (z uwagi na rozbieżne stanowiska organów w tej kwestii), Spółka zauważyła, że w jej ocenie daty rozpoznania korekty zmieniającej cenę (w stanie będącym przedmiotem wniosku) nie należy wiązać z datą wystawienia faktury korygującej, gdyż:

* od dnia 1 stycznia 2014 r., dla dostaw będących przedmiotem wniosku, ustawa VAT nie wiąże daty powstania obowiązku podatkowego z datą wystawienia faktury/faktury korygującej (które zgodnie z zasadą generalną należy wystawiać do 15. dnia miesiąca następującego po miesiącu dostawy, jednak nie wcześniej niż 30 dni przed datą dostawy);

* przyjęcie stanowiska, że korekta ceny winna być rozpoznana w dacie wystawienia faktury korygującej sprowadzałoby się do tego, że obrót/podstawa opodatkowania i podatek VAT w odniesieniu do dostaw dla których cena ustalana jest na bazie średniomiesięcznych notowań z miesiąca dostawy (M), nie zostałby wykazany w tym okresie w prawidłowej wysokości, gdyż jak wskazała Spółka we wniosku, faktury korygujące dotyczące zmiany ceny wystawiane są przez nią w terminie do 5 dni od daty powzięcia informacji o ukształtowaniu się ostatecznej ceny (zaś z uwagi na datę publikacji średniomiesięcznych notowań metali w ostatnim dniu miesiąca, faktury korygujące cenę prowizoryczną dla dostaw zrealizowanych w miesiącu M wystawiane są przez Spółkę w miesiącu M+1);

* ugruntowane już orzecznictwo sądowe jednoznacznie wskazuje, że w okolicznościach wskazanych we wniosku, korekta ceny sprzedaży winna być rozpoznana w dacie, w której wystąpiły okoliczności uzasadniające zmianę ceny pierwotnej a nie w dacie wystawienia faktury korygującej (vide: wyrok WSA z 3 kwietnia 2012 r. sygn. I FSK 850/11, wyrok NSA z 1 czerwca 2011 r. sygn. I FSK 853/10). Analogicznie wypowiedział się Dyrektor IS w Poznaniu w interpretacji z 1 kwietnia 2014 r., wydanej na wniosek Spółki w sprawie daty rozpoznania korekt cen sprzedaży dla dostaw stanowiących WDT.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Zgodnie z przepisem art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą - opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy - przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...).

Stosownie do art. 8 ust. 1 ustawy - przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (...).

Artykuł 2 pkt 22 ustawy wskazuje, że przez sprzedaż rozumie się odpłatną dostawę towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju, eksport towarów oraz wewnątrzwspólnotową dostawę towarów.

Na podstawie art. 15 ust. 1 ustawy - podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych (art. 15 ust. 2 ustawy).

W świetle art. 17 ust. 1 pkt 7 ustawy - podatnikami są również osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne nabywające towary wymienione w załączniku nr 11 do ustawy, jeżeli łącznie spełnione są następujące warunki:

Zgodnie z art. 29a ust. 1 ustawy - podstawą opodatkowania, z zastrzeżeniem ust. 2-5, art. 30a -30c, art. 32, art. 119 oraz art. 120 ust. 4 i 5, jest wszystko, co stanowi zapłatę, którą dokonujący dostawy towarów lub usługodawca otrzymał lub ma otrzymać z tytułu sprzedaży od nabywcy, usługobiorcy lub osoby trzeciej, włącznie z otrzymanymi dotacjami, subwencjami i innymi dopłatami o podobnym charakterze mającymi bezpośredni wpływ na cenę towarów dostarczanych lub usług świadczonych przez podatnika.

Katalog elementów dodatkowych wchodzących w skład podstawy opodatkowania określony został w art. 29a ust. 6 ustawy - w myśl którego, podstawa opodatkowania obejmuje:

Jak wynika z art. 29a ust. 7 ustawy - podstawa opodatkowania nie obejmuje kwot:

W oparciu o art. 29a ust. 10 ustawy - podstawę opodatkowania, z zastrzeżeniem ust. 13, obniża się o:

Na mocy art. 29a ust. 13 ustawy - w przypadkach, o których mowa w ust. 10 pkt 1-3, obniżenia podstawy opodatkowania, w stosunku do podstawy określonej w wystawionej fakturze z wykazanym podatkiem, dokonuje się pod warunkiem posiadania przez podatnika, uzyskanego przed upływem terminu do złożenia deklaracji podatkowej za dany okres rozliczeniowy, w którym nabywca towaru lub usługobiorca otrzymał fakturę korygującą, potwierdzenia otrzymania faktury korygującej przez nabywcę towaru lub usługobiorcę, dla którego wystawiono fakturę. Uzyskanie potwierdzenia otrzymania przez nabywcę towaru lub usługobiorcę faktury korygującej po terminie złożenia deklaracji podatkowej za dany okres rozliczeniowy uprawnia podatnika do uwzględnienia faktury korygującej za okres rozliczeniowy, w którym potwierdzenie to uzyskano.

Zgodnie z art. 29a ust. 14 ustawy - przepis ust. 13 stosuje się odpowiednio w przypadku stwierdzenia pomyłki w kwocie podatku na fakturze i wystawienia faktury korygującej do faktury, w której wykazano kwotę podatku wyższą niż należna.

W świetle art. 29a ust. 15 ustawy - warunku posiadania przez podatnika potwierdzenia otrzymania faktury korygującej przez nabywcę towaru lub usługobiorcę nie stosuje się w przypadku:

Według art. 29a ust. 16 ustawy - w przypadku, o którym mowa w ust. 15 pkt 4, obniżenie podstawy opodatkowania następuje nie wcześniej niż w deklaracji podatkowej składanej za okres rozliczeniowy, w którym zostały łącznie spełnione przesłanki określone w ust. 15 pkt 4.

Jak stanowi art. 106a ustawy, przepisy niniejszego rozdziału stosuje się do:

Zgodnie z art. 106b ust. 1 pkt 1 ustawy - podatnik jest obowiązany wystawić fakturę dokumentującą sprzedaż, a także dostawę towarów i świadczenie usług, o których mowa w art. 106a pkt 2, dokonywane przez niego na rzecz innego podatnika podatku, podatku od wartości dodanej lub podatku o podobnym charakterze lub na rzecz osoby prawnej niebędącej podatnikiem.

W myśl art. 106e ust. 1 pkt 1-15 ustawy - faktura powinna zawierać:

W świetle art. 106e ust. 4 pkt 1 ustawy - faktura nie zawiera w przypadku dostawy towarów lub wykonania usługi, dla których obowiązanym do rozliczenia podatku, zgodnie z art. 17 ust. 1 pkt 7 i 8, jest nabywca towaru lub usługobiorca - danych określonych w ust. 1 pkt 12-14.

Według art. 106g ust. 1 ustawy - faktury wystawia się co najmniej w dwóch egzemplarzach, z których jeden otrzymuje nabywca, a drugi zachowuje w swojej dokumentacji podatnik dokonujący sprzedaży.

Fakturę wystawia się nie później niż 15. dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym dokonano dostawy towaru lub wykonano usługę, z zastrzeżeniem ust. 2-8 (art. 106i ust. 1 ustawy).

Na mocy art. 106j ust. 1 ustawy - w przypadku gdy po wystawieniu faktury:

* podatnik wystawia fakturę korygującą.

W świetle art. 106j ust. 2 ustawy - faktura korygująca powinna zawierać:

Przepis art. 106j ust. 3 ustawy stanowi, że w przypadku gdy podatnik udziela upustu lub obniżki ceny w odniesieniu do wszystkich dostaw towarów lub usług dokonywanych lub świadczonych na rzecz jednego odbiorcy w danym okresie, faktura korygująca, o której mowa w ust. 2:

Według art. 106k ust. 1 ustawy - nabywca towaru lub usługi, który otrzymał fakturę zawierającą pomyłki, z wyjątkiem pomyłek w zakresie danych określonych w art. 106e ust. 1 pkt 8-15, może wystawić fakturę nazywaną notą korygującą.

Zgodnie z art. 106k ust. 2 ustawy - faktura, o której mowa w ust. 1, wymaga akceptacji wystawcy faktury.

Na podstawie art. 106k ust. 3 ustawy - faktura, o której mowa w ust. 1, powinna zawierać:

Wskazać należy, że faktury korygujące można generalnie podzielić na te, które powodują zmniejszenie obrotu i kwoty podatku należnego oraz te, które wywołują skutki odwrotne, tj. w wyniku ich wystawienia wartość obrotu ulega podwyższeniu. W ramach powyższego rozróżnienia można również dokonać podziału tychże faktur ze względu na powód ich wystawienia.

Sposób rozliczenia wystawionych przez sprzedawcę faktur korygujących, w sytuacji gdy korekta powoduje podwyższenie podstawy opodatkowania, uzależniony jest od przyczyn, które spowodowały konieczność wystawienia danej faktury. I tak, faktura korygująca podwyższająca podstawę opodatkowania w stosunku do faktury pierwotnej może być wystawiona:

* w celu naprawienia błędu, który spowodował zaniżenie wartości obrotu wykazanego w pierwotnej fakturze (np.: błąd rachunkowy, zaniżenie wartości sprzedaży), lub

* z powodu innych przyczyn, np.: podwyższenia ceny sprzedaży, stwierdzenia pomyłki w cenie, stawce lub kwocie podatku lub jakiejkolwiek innej pozycji faktury.

W pierwszym przypadku, który powoduje zaniżenie obrotu za dany okres rozliczeniowy, sprzedawca poprawiając swój błąd poprzez wystawienie faktury korygującej, winien rozliczyć tą fakturę korygującą w terminie rozliczenia faktury pierwotnej.

W drugim zaś przypadku, gdy faktura korygująca wystawiana jest zasadniczo z powodu okoliczności, które zaistniały po dokonaniu pierwotnej sprzedaży, rozlicza się ją na bieżąco i ujmuje w rejestrze sprzedaży w dacie, w której powstała przyczyna korekty oraz w deklaracji VAT-7 za ten okres rozliczeniowy.

Z opisu sprawy wynika, że Spółka jest producentem wyrobów miedzianych i innych metali (Metale) opodatkowanych VAT stawkami innymi niż zwolniona oraz czynnym podatnikiem VAT. Podatek VAT Spółka rozlicza za miesięczne okresy rozliczeniowe. Ww. Metale, są sprzedawane przez Spółkę zarówno dla odbiorców krajowych, jak i w ramach dostaw spełniających definicję eksportu towarów. Obowiązek podatkowy odnośnie tych dostaw powstaje na zasadach ogólnych, tj. z datą wydania towarów; przy czym dla opodatkowania VAT ww. sprzedaży Spółka stosuje stawkę 23% - w odniesieniu do dostaw krajowych. Cena Metali sprzedawanych przez Spółkę, zgodnie z praktyką obowiązującą w branży, uzależniona jest od średnich notowań metali na odpowiedniej giełdzie z okresu określonego w umowie z nabywcą (tzw. okresu kwotowania). Okresem kwotowania najczęściej jest wskazany w umowie miesiąc, z reguły uzależniony od daty wysyłki towaru lub jego dostawy do nabywcy (zgodnie z bazą INCOTERMS). Stąd też cena towarów (w zależności od umowy z danym nabywcą) może być ustalana w oparciu o np.:

* średniomiesięczne notowania metali na odpowiednich rynkach w miesiącu wysyłki/dostawy (cena na bazie M) lub też

* średniomiesięczne notowania metali w miesiącu następującym po miesiącu wysyłki/dostawy - wskazanym w umowie (cena na bazie M+1 lub M+2 lub M+3, itd.).

Średniomiesięczne notowania cen metali na danej giełdzie za dany miesiąc (w związku z ich publikacją) znane są w ostatnim dniu roboczym danego miesiąca. W konsekwencji w przypadku sprzedaży Metali w trakcie miesiąca, np. na bazie M+1, przed ich wysyłką (lub wkrótce po wysyłce) ustalana jest cena szacunkowa (tzw. cena prowizoryczna oparta o prowizoryczne notowania), według której Spółka fakturuje sprzedaż na rzecz nabywcy (zgodnie z umową) bezpośrednio po dostawie (w miesiącu dostawy M). W miesiącu dokonania sprzedaży (wydania) Metali do nabywcy, Spółka ujawnia te dostawy w deklaracji VAT-7 za ten miesiąc według zafakturowanych cen prowizorycznych. Natomiast cena ostateczna ustalana jest ostatniego dnia roboczego miesiąca kwotowania, tj. w momencie, w którym znane jest średniomiesięczne notowanie Metalu na giełdach za miesiąc w oparciu, o który następuje ustalenie ceny zgodnie z umową. Po ustaleniu wysokości ceny ostatecznej Spółka wystawia w terminie ustalonym w umowie na rzecz nabywcy fakturę korygującą cenę prowizoryczną - odpowiednio ją podwyższając lub obniżając (przeciętnie do 5 dni od daty powzięcia informacji o ukształtowaniu się ostatecznej ceny, co w praktyce sprowadza się do wystawienia faktury korygującej w miesiącu bezpośrednio następującym po ogłoszeniu notowań).

Stosowana metodologia ustalania ceny sprzedaży oznacza, że przykładowo dla Metali sprzedanych i dostarczonych przez Spółkę w styczniu 2014 r.: (i) cena ostateczna ustalana na bazie miesiąca M znana jest (zarówno Spółka, jak i nabywcy) ostatniego dnia roboczego stycznia 2014 r., natomiast (ii) cena ostateczna na bazie M+1 znana jest nie wcześniej niż w ostatnim dniu roboczym lutego 2014 r.

Wątpliwości Zainteresowanego dotyczą wskazania, w którym miesiącu Spółka ma obowiązek rozpoznać korektę z tytułu zwiększenia ceny, w przypadku krajowej sprzedaży Matali na bazie cenowej M+n (tekst jedn.: M, M+1 lub M+2 lub M+3).

Kluczową rolę w rozwiązaniu wskazanego we wniosku problemu pełni przeanalizowanie sytuacji, czy podwyższenie cen (zwiększenie cen) stanowi nową okoliczność, niemożliwą do przewidzenia w chwili wystawienia faktury pierwotnej. W ocenie tut. Organu, w przypadku, gdy przyczyna korekty powstaje w terminie późniejszym, np. wystąpią nowe (zewnętrzne) okoliczności powodujące podwyższenie ceny po dostawie towarów, bądź wykonaniu usług i wystawieniu faktur dokumentujących te dostawy, bądź usługi, korekta "in plus" powinna zostać ujęta w rozliczeniu za okres w którym powstała przyczyna korekty, gdyż faktury zostały wystawione poprawnie, tzn. nie były wynikiem błędu, czy pomyłki ze strony wystawiającego faktury.

Należy wskazać, że cena towarów sprzedawanych przez Wnioskodawcę jest ustalana w oparciu o średniomiesięczne notowania Metali na odpowiednich rynkach w miesiącu wysyłki i dostawy, co skutkować będzie wahaniami wysokości cen i tym samym należności za dokonane dostawy. Taki sposób ustalenia wynagrodzenia powoduje, że kwota przyjęta za podstawę opodatkowania VAT w momencie dostawy towaru (tekst jedn.: kwota wykazana na fakturze VAT dokumentującej dostawę towaru) będzie różnić się od końcowej wartości za sprzedane towary Wnioskodawcy w okresie obowiązywania umowy.

Zatem z przyczyn niezależnych od Wnioskodawcy, po wystawieniu faktury pierwotnej zmianie ulegają wartości cen lub występują inne okoliczności powodujące podwyższenie ceny przedmiotu dostawy, pociągając za sobą konieczność wystawiania przez Spółkę faktur korygujących dokumentujących podwyższenie podstawy opodatkowania oraz ewentualnie podatku należnego (gdy sprzedawca jest zobowiązany do rozliczenia tego podatku). Wnioskodawca w momencie wystawienia pierwotnej faktury nie wie o ile będzie podwyższona cena towarów, które sprzedaje. Wobec tego fakt podwyższenia ceny (zwiększenia ceny) za dokonanie dostawy towarów na podstawie średnich notowań metali na odpowiednich giełdach, będzie nową okolicznością niemożliwą do przewidzenia w chwili wystawienia faktury pierwotnej (wystawienie faktury korygującej nie będzie wynikiem błędu, ani pomyłki ze strony Wnioskodawcy).

W związku z tym, gdy podwyższenie ceny (zwiększenie ceny) przedmiotu dostawy jest/będzie nową okolicznością, niemożliwą do przewidzenia w chwili wystawienia pierwotnej faktury sprzedaży, obowiązek podatkowy z tytułu wystawienia faktury korygującej powstanie w rozliczeniu za okres, w którym powstała przyczyna korekty.

W konsekwencji Wnioskodawca w tak przedstawionej sytuacji nie ma/nie będzie miał obowiązku rozliczać faktury korygującej w miesiącu, w którym wykazał pierwotny obowiązek podatkowy z tytułu dostawy towarów. Zainteresowany jest/będzie zobowiązany rozliczyć wystawioną fakturę korygującą do faktury pierwotnej in plus w deklaracji podatkowej za dany okres rozliczeniowy, w którym powstała przyczyna korekty (znana jest ostateczna cena sprzedaży towarów).

Interpretacja dotyczy:

* zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia,

* zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Tut. Organ informuje, że wniosek w części dotyczącej momentu rozliczania faktury korygującej w eksporcie towarów wydane zostanie odrębne rozstrzygnięcie.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu, ul. Św. Mikołaja 78/79, 50-126 Wrocław, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację - w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2012 r. poz. 270, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.