ILPP2/443-587/12-5/EN

Pisma urzędowe
Status:  Nieoceniane

Pismo z dnia 5 września 2012 r. Izba Skarbowa w Poznaniu ILPP2/443-587/12-5/EN

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 749) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko, przedstawione we wniosku z dnia 1 czerwca 2012 r. (data wpływu 5 czerwca 2012 r.) uzupełnionym pismem z dnia 23 sierpnia 2012 r. (data wpływu 27 sierpnia 2012 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do odliczenia podatku naliczonego w związku z budową infrastruktury wodno-kanalizacyjnej - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 5 czerwca 2012 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do odliczenia podatku naliczonego w związku z budową infrastruktury wodno-kanalizacyjnej. Przedmiotowy wniosek uzupełniono pismem z dnia 23 sierpnia 2012 r. (data wpływu 27 sierpnia 2012 r.), w którym wskazano przedmiot wniosku, jako zdarzenia przyszłe.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawca - Gmina S (dalej: Gmina) jest zarejestrowanym, czynnym podatnikiem VAT.

Od 2010 r. Gmina ponosi wydatki na realizację inwestycji w zakresie budowy sieci kanalizacji sanitarnej i sieci wodociągowej w miejscowości Sz (dalej: infrastruktura wodno-kanalizacyjna). Ponoszone w tym zakresie wydatki są dokumentowane przez dostawcóww.ykonawców wystawianymi na Gminę fakturami VAT z wykazanymi na nich kwotami VAT naliczonego.

Gmina planuje, że po zakończeniu inwestycji, przedmiotowa infrastruktura wodno-kanalizacyjna, po jej oddaniu do użytkowania/uruchomieniu, będzie służyła Gminie do świadczenia odpłatnych usług dostarczania wody i odprowadzania ścieków. W tym celu Gmina zamierzała zawrzeć odpowiednie umowy z mieszkańcami (względnie z firmami i instytucjami zlokalizowanymi na terenie wskazanej miejscowości) i obciążać ich za świadczone usługi dostarczania wody i odprowadzania ścieków, na podstawie wystawianych faktur VAT. Zgodnie z tym zamiarem, wartość netto wraz z należnym podatkiem VAT z tytułu świadczenia powyższych usług Gmina wykazywałaby w składanych deklaracjach VAT-7. Infrastruktura wodno-kanalizacyjna pozostałaby przy tym własnością Gminy, a powyższe kwoty wynagrodzenia za usługi dostarczania wody i odprowadzania ścieków stanowiłyby jej dochód. Techniczne czynności związane z obsługą przedmiotowej infrastruktury, Gmina zamierzała zlecić administratorowi, tj. ZW (dalej: ZW lub Spółka), który na podstawie stosownej umowy, byłby odpowiedzialny m.in. za pobieranie od mieszkańców należnych Gminie opłat za usługi dostarczania wody i odprowadzania ścieków i przekazywanie ich na rachunek Gminy, wystawianie i rozsyłanie w imieniu Gminy faktur VAT oraz kontrolowanie sposobu korzystania z infrastruktury wodno-kanalizacyjnej przez użytkowników. Wszelkie podejmowane przez administratora w powyższym zakresie czynności wykonywane byłyby jednak w imieniu Gminy i na jej rzecz, wskutek czego na wystawianych fakturach za świadczenie usług dostarczania wody i odprowadzania ścieków, jako sprzedawca widnieć miała Gmina.

W związku z powyższym, Gmina wystąpiła z wnioskiem do Ministra Finansów o wydanie interpretacji indywidualnej celem potwierdzenia, iż usługi dostarczania wody i odprowadzania ścieków, jakie zamierza ona świadczyć przy pomocy przedmiotowej infrastruktury wodno-kanalizacyjnej i administracyjnym wsparciu ZW podlegają opodatkowaniu VAT i w związku z tym Gminie przysługuje prawo do odliczenia VAT naliczonego od wydatków związanych z budową tej infrastruktury. Mając na uwadze stanowisko organów podatkowych wyrażone w licznych interpretacjach indywidualnych wydawanych w identycznych sytuacjach (np. interpretacja indywidualna Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu z dnia 14 marca 2012 r. o sygn. ILPP1/443-1556/11-2/NS czy też interpretacja indywidualna Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z dnia 24 sierpnia 2010 r. o sygn. IPPP3/443-574/10-2/LK) Gmina jest przekonana, iż również ona uzyska pozytywną interpretację w przedmiotowym zakresie.

Przedmiotowa infrastruktura wodno-kanalizacyjna nie została jeszcze oddana do użytkowania, stąd też w chwili składania wniosku powyższe rozwiązanie nie zostało jeszcze wprowadzone w życie.

Niemniej jednak, obecnie Gmina rozważa wdrożenie także innego rozwiązania w przedmiotowym zakresie. Rozwiązanie to polegałoby na pozostawieniu wybudowanego majątku w gestii Gminy i świadczeniu przy jego pomocy na rzecz ZW odpłatnej usługi przesyłu ścieków i wody.

Innymi słowy, Gmina zawarłaby ze ZW umowę na świadczenie przez Gminę (jako właściciela sieci) na rzecz ZW usługi przesyłu:

* ścieków bytowo-gospodarczych na odcinku od nieruchomości mieszkańców miejscowości Sz do stanowiących majątek Spółki innych (aniżeli w Sz) urządzeń kanalizacyjnych, oraz

* wody na odcinku od stanowiących majątek Spółki innych (aniżeli w Sz) urządzeń kanalizacyjnych do nieruchomości mieszkańców Sz.

W konsekwencji Gmina zrezygnowałaby z samodzielnego świadczenia usług odprowadzenia ścieków i dostarczania wody na rzecz odbiorców, natomiast przedmiotowa infrastruktura, również w całości, służyłaby Gminie do świadczenia usług, aczkolwiek nieco innego charakteru i na rzecz innego podmiotu, tj. właśnie ZW.

Jednocześnie, to ZW dokonywałby czynności świadczenia usług odprowadzania ścieków i dostarczania wody na rzecz mieszkańców. Umowy na te usługi zawierane byłyby pomiędzy Spółką i mieszkańcami. Gmina nie byłaby stroną tych umów (tak jak w przypadku pierwszego z rozważanych przez nią rozwiązań).

Spółka świadczyłaby zatem dla mieszkańców miejscowości Sz kompleksową usługę w zakresie zbiorowego zaopatrzenia w wodę i odprowadzania ścieków, korzystając przy tym z udostępnionej jej w ramach usługi przesyłu infrastruktury wodno-kanalizacyjnej wybudowanej w Sz, będącej elementem całej, rozbudowanej infrastruktury gminnej zarządzanej przez Spółkę, w tym w szczególności sieci, oczyszczalni ścieków, ujęcia wody.

Skoro bowiem Spółka nie jest właścicielem przedmiotowej sieci, ani np. jej od Gminy nie dzierżawi, musi w inny sposób zabezpieczyć sobie możliwość korzystania z niej w celu prowadzenia działalności. Tym sposobem jest właśnie świadczenie przez Gminę na rzecz Spółki odpłatnej usługi przesyłu.

Z tytułu umowy przesyłu Gmina obciążałaby ZW kwotami wynagrodzenia, dokumentowanymi wystawianymi przez Gminę fakturami VAT. Wartość netto wraz z należnym podatkiem VAT z tytułu świadczenia powyższej usługi przesyłu na rzecz Spółki Gmina wykazywałaby w składanych deklaracjach VAT-7.

Zawarta ze ZW umowa na świadczenie usługi przesyłu w żaden sposób nie powodowałaby wydania, czy też powstania władztwa ze strony Spółki w stosunku do infrastruktury wodno-kanalizacyjnej.

Obsługa techniczna, serwis, koszty eksploatacyjne, remonty i naprawy przedmiotowych urządzeń wodno-kanalizacyjnych w miejscowości Sz pozostałyby zasadniczo po stronie Gminy - jako, że infrastruktura pozostałaby w posiadaniu Gminy.

Gmina pragnie podkreślić, iż podobne rozwiązanie funkcjonuje, np. w branży energetycznej, gdzie przedsiębiorstwa przesyłowe, tj. właściciele sieci nie dzierżawią tychże sieci na rzecz przedsiębiorstw produkcyjnych czy dystrybutorów energii elektrycznej, ale właśnie świadczą na ich rzecz usługi przesyłu.

Gmina rozważa wdrożenie powyższego rozwiązania bezpośrednio po oddaniu przedmiotowej infrastruktury wodno-kanalizacyjnej do użytkowania. Tym samym, nie dojdzie do sytuacji, w której przedmiotowa infrastruktura mogłaby służyć do wykonywania innych czynności, w szczególności niepodlegających opodatkowaniu VAT, np. nieodpłatne użyczenie na rzecz Spółki.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy Gmina będzie uprawniona do odliczenia VAT naliczonego od wydatków związanych z budową infrastruktury wodno-kanalizacyjnej.

Zdaniem Wnioskodawcy, Gmina będzie uprawniona do odliczenia VAT naliczonego od wydatków związanych z budową infrastruktury wodno-kanalizacyjnej.

Zgodnie z art. 86 ust. 1 ustawy o VAT, w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

Z treści wskazanej powyżej regulacji wynika zatem, iż prawo do odliczenia VAT naliczonego przysługuje przy łącznym spełnieniu dwóch przesłanek, tj.:

* nabywcą towarów/usług jest podatnik VAT oraz

* nabywane towary/usługi są wykorzystywane przez podatnika do wykonywania czynności opodatkowanych VAT.

Zdaniem Gminy, w analizowanym przypadku powyższe przesłanki będą spełnione i tym samym, stosownie do art. 86 ust. 1 ustawy o VAT, Gminie będzie przysługiwało prawo do odliczenia VAT naliczonego od wydatków związanych z budową przedmiotowej infrastruktury wodno-kanalizacyjnej.

W ocenie Gminy, za bezsporny należy uznać fakt, iż ponoszenie wskazanych powyżej wydatków będzie konieczne i bezpośrednio związane ze świadczeniem na rzecz Spółki usługi przesyłu ścieków bytowych na odcinku od mieszkańców w miejscowości Sz do urządzeń kanalizacyjnych stanowiących majątek ZW oraz usług przesyłu wody na odcinku od stanowiących własność ZW urządzeń kanalizacyjnych do mieszkańców w miejscowości Sz.

Ponadto Gmina podkreśliła, że stanowisko odmienne od przestawionego powyżej pozostawałoby w sprzeczności z fundamentalną zasadą opodatkowania VAT, jaką jest zasada neutralności tego podatku, podkreślana wielokrotnie w orzecznictwie Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej oraz polskich sądów administracyjnych. Przykładowo, Gmina pragnie przytoczyć orzeczenie TSUE w sprawie C-37/95 Ghent Coal, w którym Trybunał stwierdził, iż "prawo do odliczenia zostało wprowadzone, aby całkowicie uwolnić przedsiębiorcę od kosztów VAT zapłaconego lub podlegającego zapłacie w toku jego działalności gospodarczej. Wspólny system podatku od wartości dodanej konsekwentnie zapewnia, że każda działalność gospodarcza, niezależnie od jej celu i efektu, pod warunkiem, że sama podlega VAT, jest opodatkowana w sposób całkowicie neutralny".

Zdaniem Gminy, nie powinna być ona traktowana inaczej/mniej korzystnie niż inne podmioty gospodarcze, dokonujące sprzedaży opodatkowanej VAT i korzystające w związku z tym z prawa do odliczenia podatku naliczonego przy zakupie towarów/usług niezbędnych w celu wykonywania czynności opodatkowanych.

Skoro bowiem Gmina, jako czynny podatnik VAT, zobowiązana będzie uiszczać VAT należny z tytułu świadczonej usługi przesyłu ścieków i wody, powinna ona mieć jednocześnie prawo do odliczenia VAT naliczonego od wydatków warunkujących możliwość realizacji tego świadczenia.

Gmina zwróciła uwagę, iż powyższe stanowisko znajduje potwierdzenie również w interpretacjach Ministra Finansów wydawanych dla innych gmin. Przykładem może być interpretacja indywidualna z dnia 14 marca 2012 r. o sygn. ILPP1/443-1556/11 -3/NS, w której Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu uznał, iż: "z uwagi na związek poniesionych wydatków na budowę infrastruktury kanalizacyjnej z czynnościami opodatkowanymi, które Gmina wykonywać będzie na podstawie umów cywilnoprawnych, Wnioskodawca ma prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego wynikającego z faktur dokumentujących ich poniesienie".

Podobne stanowisko zostało przedstawione w interpretacji indywidualnej Dyrektora Izby Skarbowej w Łodzi z dnia 2 stycznia 2012 r., sygn. IPTPP2/443-650/11-5/KW, w której organ stwierdził, że: "w zakresie przedmiotowej sprawy zostaną spełnione warunki, o których mowa w art. 86 ust. 1 ustawy, warunkujące prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego z faktur dokumentujących nabycie towarów i usług w związku z realizowaną przez Wnioskodawcę inwestycją".

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (tekst jedn.: Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054), zwanej dalej ustawą, w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

W myśl art. 86 ust. 2 pkt 1 ustawy, kwotę podatku naliczonego stanowi, suma kwot podatku określonych w fakturach otrzymanych przez podatnika:

a.

z tytułu nabycia towarów i usług,

b.

potwierdzających dokonanie przedpłaty (zaliczki, zadatku, raty), jeżeli wiązały się one z powstaniem obowiązku podatkowego,

c.

od komitenta z tytułu dostawy towarów będącej przedmiotem umowy komisu

- z uwzględnieniem rabatów określonych w art. 29 ust. 4.

Obniżenia kwoty lub zwrotu różnicy podatku należnego nie stosuje się m.in. do podatników, którzy nie są zarejestrowani jako podatnicy VAT czynni, zgodnie z art. 96, z wyłączeniem przypadków, o których mowa w art. 86 ust. 20 (art. 88 ust. 4 ustawy).

Ze wskazanych przepisów wynika, iż prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione następujące warunki: odliczenia dokonuje podatnik podatku od towarów i usług, a towary i usługi, w związku z nabyciem których podatek został naliczony, są wykorzystywane do czynności opodatkowanych.

Powyższa zasada wyklucza możliwość dokonania odliczenia podatku naliczonego związanego z towarami i usługami, które nie są wykorzystywane do czynności opodatkowanych, czyli w przypadku ich wykorzystywania do czynności zwolnionych od podatku oraz niepodlegających temu podatkowi.

Zatem warunkiem umożliwiającym podatnikowi skorzystanie z prawa do odliczenia podatku naliczonego jest związek zakupów z wykonywanymi czynnościami opodatkowanymi.

Na mocy art. 15 ust. 1 ustawy, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody, również wówczas, gdy czynność została wykonana jednorazowo w okolicznościach wskazujących na zamiar wykonywania czynności w sposób częstotliwy. Działalność gospodarcza obejmuje również czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych (art. 15 ust. 2 ustawy).

Według art. 15 ust. 6 ustawy, nie uznaje się za podatnika organów władzy publicznej oraz urzędów obsługujących te organy w zakresie realizowanych zadań nałożonych odrębnymi przepisami prawa, dla realizacji których zostały one powołane, z wyłączeniem czynności wykonywanych na podstawie zawartych umów cywilnoprawnych.

Powyższy zapis jest odzwierciedleniem art. 13 obowiązującej od dnia 1 stycznia 2007 r. Dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej - (Dz. Urz. UE L Nr 347), zgodnie z którym krajowe, regionalne i lokalne organy władzy oraz inne podmioty prawa publicznego nie są uważane za podatników w związku z działalnością, którą podejmują lub transakcjami, których dokonują jako organy władzy publicznej, nawet jeśli pobierają należności, opłaty, składki lub płatności w związku z takimi działaniami lub transakcjami.

Jednakże, w świetle unormowań prawa wspólnotowego w przypadku, gdy organy władzy publicznej bądź urzędy obsługujące te organy podejmują takie działania lub dokonują takich transakcji, są uważane za podatników w odniesieniu do tych działań, lub transakcji, gdyby wykluczenie ich z kategorii podatników prowadziło do znaczących zakłóceń konkurencji.

Z kolei, zgodnie z § 13 ust. 1 pkt 12 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 4 kwietnia 2011 r. w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 73, poz. 392), zwalnia się od podatku czynności związane z wykonywaniem zadań publicznych nałożonych odrębnymi przepisami, wykonywane w imieniu własnym i na własną odpowiedzialność przez jednostki samorządu terytorialnego, z wyłączeniem czynności wykonywanych na podstawie zawartych umów cywilnoprawnych.

Z przedstawionego opisu sprawy wynika, że Gmina jest zarejestrowanym czynnym podatnikiem VAT. Od 2010 r. Gmina ponosi wydatki na realizację inwestycji w zakresie budowy sieci kanalizacji sanitarnej i sieci wodociągowej w miejscowości Sz.

Gmina wskazała, iż przedmiotowa infrastruktura wodno-kanalizacyjna nie została jeszcze oddana do użytkowania. Gmina rozważa wdrożenie rozwiązania, które polegałoby na pozostawieniu wybudowanego majątku w gestii Gminy i świadczeniu na rzecz ZW odpłatnej usługi przesyłu ścieków i wody. Innymi słowy, Gmina zawarłaby ze ZW umowę na świadczenie przez nią (jako właściciela sieci) na rzecz ZW usługi przesyłu:

* ścieków bytowo-gospodarczych na odcinku od nieruchomości mieszkańców miejscowości Sz do stanowiących majątek Spółki innych (aniżeli w Sz) urządzeń kanalizacyjnych, oraz

* wody na odcinku od stanowiących majątek Spółki innych (aniżeli w Sz) urządzeń kanalizacyjnych do nieruchomości mieszkańców Sz.

W konsekwencji Gmina zrezygnowałaby z samodzielnego świadczenia usług odprowadzenia ścieków i dostarczania wody na rzecz odbiorców, natomiast przedmiotowa infrastruktura, również w całości, służyłaby Gminie do świadczenia usług, aczkolwiek nieco innego charakteru i na rzecz innego podmiotu, tj. właśnie ZW.

Jednocześnie, to ZW dokonywałby czynności świadczenia usług odprowadzania ścieków i dostarczania wody na rzecz mieszkańców. Umowy na te usługi zawierane byłyby pomiędzy Spółką i mieszkańcami. Gmina nie byłaby stroną tych umów. Spółka świadczyłaby zatem dla mieszkańców miejscowości Sz kompleksową usługę w zakresie zbiorowego zaopatrzenia w wodę i odprowadzania ścieków, korzystając przy tym z udostępnionej jej w ramach usługi przesyłu infrastruktury wodno-kanalizacyjnej wybudowanej w Sz, będącej elementem całej, rozbudowanej infrastruktury gminnej zarządzanej przez Spółkę, w tym w szczególności sieci, oczyszczalni ścieków, ujęcia wody.

Gmina podkreśliła, iż skoro Spółka nie jest właścicielem przedmiotowej sieci, ani np. jej od Gminy nie dzierżawi, musi w inny sposób zabezpieczyć sobie możliwość korzystania z niej w celu prowadzenia działalności. Tym sposobem jest właśnie świadczenie przez Gminę na rzecz Spółki odpłatnej usługi przesyłu.

Z tytułu umowy przesyłu Gmina obciążałaby ZW kwotami wynagrodzenia, dokumentowanymi wystawianymi przez Gminę fakturami VAT. Wartość netto wraz z należnym podatkiem VAT z tytułu świadczenia powyższej usługi przesyłu na rzecz Spółki Gmina wykazywałaby w składanych deklaracjach VAT-7.

Zawarta ze ZW umowa na świadczenie usługi przesyłu w żaden sposób nie powodowałaby wydania, czy też powstania władztwa ze strony Spółki w stosunku do infrastruktury wodno-kanalizacyjnej. Obsługa techniczna, serwis, koszty eksploatacyjne, remonty i naprawy przedmiotowych urządzeń wodno-kanalizacyjnych w miejscowości Sz pozostałyby zasadniczo po stronie Gminy - jako, że infrastruktura pozostałaby w posiadaniu Gminy.

Gmina rozważa wdrożenie powyższego rozwiązania bezpośrednio po oddaniu przedmiotowej infrastruktury wodno-kanalizacyjnej do użytkowania. Tym samym, nie dojdzie do sytuacji, w której przedmiotowa infrastruktura mogłaby służyć do wykonywania innych czynności, w szczególności niepodlegających opodatkowaniu VAT, np. nieodpłatne użyczenie na rzecz Spółki.

Jak wynika z wniosku, pobierane przez Gminę opłaty z tytułu świadczenia na rzecz Spółki usług przesyłu ścieków oraz wody nie będą wyłączone z zakresu opodatkowania podatkiem od towarów i usług, jak również nie będą korzystały ze zwolnienia od podatku. Zatem przedmiotowa inwestycja będzie wykorzystywana do wykonywania czynności opodatkowanych. Analizując okoliczności przedstawione w opisie zdarzenia przyszłego, w kontekście obowiązujących w tym zakresie przepisów prawa, należy uznać, iż w przedmiotowej sprawie zostaną spełnione przesłanki, o których mowa w art. 86 ust. 1 ustawy, warunkujące prawo do obniżenia podatku należnego o podatek naliczony, bowiem Wnioskodawca jest czynnym podatnikiem podatku VAT, a nabyte towary i usługi w związku z realizacją inwestycji będą służyć Wnioskodawcy do wykonywania czynności opodatkowanych.

Zatem, Zainteresowanemu będzie przysługiwać prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego z faktur dokumentujących wydatki związane z realizacją inwestycji, tj. z budową infrastruktury wodno-kanalizacyjnej, bowiem będą one służyć czynnościom opodatkowanym podatkiem od towarów i usług, a ponadto Wnioskodawca jest czynnym zarejestrowanym podatnikiem podatku od towarów i usług.

Reasumując, Gmina będzie uprawniona do odliczenia podatku naliczonego od wydatków związanych z budową infrastruktury wodno-kanalizacyjnej.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

W pozostałych zakresach dotyczących podatku od towarów i usług wydane zostały odrębne rozstrzygnięcia z dnia 5 września 2012 r. nr ILPP2/443-587/12-4/EN i ILPP2/443-587/12-6/EN.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu, ul. Św. Mikołaja 78/79, 50-126 Wrocław po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 270). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.

Opublikowano: http://sip.mf.gov.pl