ILPP2/443-582/11-5/MN - Możliwość zwolnienia od podatku VAT usług w zakresie archeologicznych badań wykopaliskowych o charakterze ratowniczym, w przypadku gdy wartość sprzedaży opodatkowanej przekroczyła w 2010 roku kwotę 150.000 zł.

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku z dnia 23 marca 2011 r. (data wpływu 25 marca 2011 r.) uzupełnionym pismem z dnia 9 czerwca 2011 r. (data wpływu 13 czerwca 2011 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zwolnienia od podatku podatników zgodnie z art. 113 ust. 1 ustawy o VAT - jest prawidłowe.

W dniu 25 marca 2011 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zwolnienia od podatku podatników zgodnie z art. 113 ust. 1 ustawy o VAT. Wniosek uzupełniono pismem z dnia 9 czerwca 2011 r. (data wpływu 13 czerwca 2011 r.) o własne stanowisko w sprawie oceny prawnej zaistniałego stanu faktycznego oraz o brakującą należną opłatę.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

Wnioskodawca prowadzi działalność gospodarczą od dnia 2 stycznia 2006 r. W ramach prowadzonej działalności gospodarczej wykonuje usługi w zakresie archeologicznych badań wykopaliskowych o charakterze ratowniczym (archeologiczne prace wykopaliskowe), polegające na przebadaniu, dokumentowaniu, opracowaniu, skatalogowaniu, ewidencjonowaniu i konserwacji stanowisk archeologicznych - zabytków nieruchomych, na które składają się obiekty i nawarstwienia zabytkowe oraz zabytków ruchomych. W zakresie ww. usług mieszczą się wszelkie czynności polegające na zabezpieczeniu zabytków przed zniszczeniem, uszkodzeniem, dewastacją, zaginięciem, zapewnieniu warunków trwałego zachowania oraz ich konserwacji, a także wszelkie prace badawcze i dokumentacyjne. Wykonywane usługi mieszczą się w grupowaniu PKWiU 92.52.12-00.00 i do dnia 31 grudnia 2010 r. były zwolnione z VAT na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 1 ustawy o podatku od towarów i usług. W 2010 r. obroty z działalności gospodarczej Wnioskodawcy wynosiły 203.882,00 PLN.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy pomimo przekroczenia w 2010 r. kwoty 150.000 zgodnie z art. 113 ust. 1 oraz pomimo utraty zwolnienia przedmiotowego w 2011 r.. Wnioskodawca powinien przystąpić do VAT już od 1 stycznia 2011 r., czy dopiero po przekroczeniu obrotu w 2011 r. kwoty 150.000.

Zdaniem Wnioskodawcy, art. 113 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług pozwala mu na zwolnienie z VAT od dnia 1 stycznia 2011 r., pomimo przekroczenia kwoty przychodów w 2010 r. 150.000, ponieważ usługi te były zwolnione z VAT na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 1 ustawy. Zgodnie bowiem z art. 113 ust. 1 wynika, iż "zwalnia się od podatku podatników, u których wartość sprzedaży opodatkowanej nie przekroczyła łącznie w poprzednim roku podatkowym kwoty 150.000". W 2010 r. sprzedaż Wnioskodawcy w prowadzonej działalności gospodarczej była nieopodatkowana w całości, dlatego też nie powinna być wliczana do osiągniętych obrotów w 2010 r.. W 2011 r. Zainteresowany powinien przystąpić do VAT w momencie przekroczenia kwoty 150.000.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z przepisem art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu ww. podatkiem podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...).

Przez świadczenie usług, zgodnie z art. 8 ust. 1 ustawy, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (...).

Z opisu sprawy wynika, iż Wnioskodawca świadczy usługi w zakresie archeologicznych badań wykopaliskowych o charakterze ratowniczym (archeologiczne prace wykopaliskowe), polegające na przebadaniu, dokumentowaniu, opracowaniu, skatalogowaniu, ewidencjonowaniu i konserwacji stanowisk archeologicznych - zabytków nieruchomych, na które składają się obiekty i nawarstwienia zabytkowe oraz zabytków ruchomych. W zakresie ww. usług mieszczą się wszelkie czynności polegające na zabezpieczeniu zabytków przed zniszczeniem, uszkodzeniem, dewastacją, zaginięciem, zapewnieniu warunków trwałego zachowania oraz ich konserwacji, a także wszelkie prace badawcze i dokumentacyjne. Wykonywane usługi mieszczą się w grupowaniu PKWiU 92.52.12-00.00 i do dnia 31 grudnia 2010 r. były zwolnione z VAT na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 1 ustawy o podatku od towarów i usług. W 2010 r. obroty z działalności gospodarczej Wnioskodawcy wynosiły 203.882,00 PLN.

W wydanej w dniu 20 czerwca 2011 r. interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zwolnienia od podatku świadczonych usług Nr ILPP2/443-582/11 -4/MN wskazano, iż świadczone przez Wnioskodawcę usługi w zakresie archeologicznych badań wykopaliskowych o charakterze ratowniczym (archeologiczne prace wykopaliskowe) - w 2011 r. nie korzystają ze zwolnienia od podatku od towarów i usług.

Wątpliwości Zainteresowanego w przedmiotowej sprawie dotyczą momentu obowiązku rejestracji dla potrzeb podatku od towarów i usług w sytuacji utraty zwolnienia przedmiotowego dla świadczonych usług.

Na podstawie art. 113 ust. 1 ustawy, zwalnia się od podatku podatników, u których wartość sprzedaży opodatkowanej nie przekroczyła łącznie w poprzednim roku podatkowym kwoty 50.000 zł. Do wartości sprzedaży nie wlicza się kwoty podatku.

Od dnia 1 stycznia 2011 r. ustawą o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług z dnia 2 grudnia 2009 r. (Dz. U. Nr 215, poz. 1666), przepis ten otrzymał brzmienie - zwalnia się od podatku podatników, u których wartość sprzedaży opodatkowanej nie przekroczyła łącznie w poprzednim roku podatkowym kwoty 150.000 zł. Do wartości sprzedaży nie wlicza się kwoty podatku.

Na podstawie art. 2 ust. 1 ww. ustawy o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług, kwotę, o której mowa w art. 113 ust. 1 ustawy wymienionej w art. 1, dla 2010 r. przyjmuje się w wysokości 100.000 zł.

Zgodnie z art. 113 ust. 2 ustawy, do wartości sprzedaży, o której mowa w ust. 1, nie wlicza się odpłatnej dostawy towarów oraz odpłatnego świadczenia usług zwolnionych od podatku, a także towarów, które na podstawie przepisów o podatku dochodowym są zaliczane przez podatnika do środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych podlegających amortyzacji.

Na mocy art. 113 ust. 5 ustawy, jeżeli wartość sprzedaży u podatników zwolnionych od podatku na podstawie ust. 1 przekroczy kwotę, o której mowa w ust. 1, zwolnienie traci moc w momencie przekroczenia tej kwoty. Obowiązek podatkowy powstaje z momentem przekroczenia tej kwoty, a opodatkowaniu podlega nadwyżka sprzedaży ponad tę kwotę. Za zgodą naczelnika urzędu skarbowego podatnik może pomniejszyć kwotę podatku należnego o kwotę podatku naliczonego wynikającą z dokumentów celnych oraz o kwotę podatku zapłaconą od wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów, a także o kwoty podatku naliczonego wynikające z faktur dokumentujących zakupy dokonane przed dniem utraty zwolnienia, pod warunkiem:

W myśl art. 113 ust. 11 ustawy podatnik, który utracił prawo do zwolnienia od podatku lub zrezygnował z tego zwolnienia, może, nie wcześniej niż po upływie roku, licząc od końca roku, w którym utracił prawo do zwolnienia lub zrezygnował z tego zwolnienia, ponownie skorzystać ze zwolnienia określonego w ust. 1.

Stosownie do art. 113 ust. 13 ustawy, zwolnień, o których mowa w ust. 1 i 9, nie stosuje się do importu towarów i usług, wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów, dostawy towarów, dla której podatnikiem jest ich nabywca, świadczenia usług, dla których zgodnie z art. 17 ust. 1 pkt 8 podatnikiem jest ich usługobiorca, oraz podatników:

Biorąc pod uwagę opisany stan faktyczny oraz powołane regulacje stwierdzić należy, iż zgodnie z art. 113 ust. 2 ustawy, do kwoty limitu (tj. 150.000 zł), po przekroczeniu którego podatnik traci prawo do zwolnienia podmiotowego od podatku, nie wlicza się odpłatnej dostawy towarów oraz odpłatnego świadczenia usług zwolnionych od podatku. Jak wskazał Wnioskodawca, świadczone przez niego usługi w 2010 r. korzystały ze zwolnienia od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 1 ustawy, a obrót z tytułu świadczenia tych usług w 2010 r. przekroczył kwotę 150.000 zł. Zatem, w omawianym stanie faktycznym do kwoty limitu 150.000 zł nie wlicza się obrotu uzyskanego z tytułu świadczenia usług, które w 2010 r. korzystały ze zwolnienia przedmiotowego od podatku od towarów i usług. Wnioskodawca będzie zobowiązany zarejestrować się dla potrzeb podatku od towarów i usług (utraci zwolnienie podmiotowe) dopiero po przekroczeniu w 2011 r. ww. limitu.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

W kwestii dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zwolnienia od podatku świadczonych usług - w dniu 20 czerwca 2011 r. wydane zostało odrębne rozstrzygnięcie Nr ILPP2/443-582/11-4/MN.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu, ul. Św. Mikołaja 78/79, 50-126 Wrocław po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.