ILPP2/443-574/11-2/MN

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku z dnia 21 marca 2011 r. (data wpływu 24 marca 2011 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania usług zakwaterowania w domach studenckich - jest prawidłowe.

W dniu 24 marca 2011 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania usług zakwaterowania w domach studenckich.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

Wnioskodawca jest państwową szkołą wyższą działającą na podstawie ustawy z dnia 27 lipca 2005 r. - Prawo o szkolnictwie wyższym (Dz. U. z 2005 r. Nr 164, poz. 1365 z późn. zm.) oraz na podstawie Statutu. Zgodnie z art. 14 ustawy - Prawo o szkolnictwie wyższym, uczelnia prowadzi domy studenckie, w których corocznie kwaterowani są na podstawie podań studenci studiów stacjonarnych, a także weekendowo studenci studiów niestacjonarnych prowadzonych przez Wydziały Uniwersytetu. Dodatkowo, kwaterowani w domach studenckich są studenci pochodzący z wymiany w ramach programu ERASMUS, który wspiera międzynarodową współpracę szkól wyższych oraz umożliwia wyjazdy studentów za granicę na część studiów. Uczestnicy tego programu są więc traktowani jako pełnoprawni członkowie społeczności akademickiej Wnioskodawcy, tak jakby cały program studiów odbywali na Uniwersytecie. Za zgodą Prorektora ds. studenckich z zamieszkania korzystają również małżonkowie i dzieci uprawnionych studentów. Sporadycznie kwaterowane są w domach studenckich również osoby z zewnątrz. W chwili obecnej zakwaterowanie studentów studiów stacjonarnych, niestacjonarnych oraz studentów pochodzących z wymiany w ramach programu ERASMUS jest traktowane przez Uniwersytet jako zwolnione od opodatkowania podatkiem od towarów i usług na mocy art. 43 ust. 1 pkt 30 lit. b). Natomiast zamieszkanie małżonków i dzieci studentów oraz innych osób z zewnątrz jest opodatkowane stawką 8 % VAT, jako usługi związane z zakwaterowaniem (PKWiU 55).

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Jaką stawką podatku od towarów i usług należy opodatkować zakwaterowanie w domach studenckich studentów studiów stacjonarnych i ich rodzin, studentów studiów niestacjonarnych, studentów z programu ERASMUS oraz osób z zewnątrz.

Zdaniem Wnioskodawcy, na podsiewie art. 43 ust. 1 pkt 30 lit. b) ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2004 r. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.), zwalnia się od podatku usługi zakwaterowania w domach studenckich świadczone na rzecz studentów i doktorantów uczelni prowadzących te domy studenckie.

W związku z powyższym, zdaniem Wnioskodawcy, zakwaterowanie studentów studiów stacjonarnych i niestacjonarnych w domach studenckich jest zwolnione od podatku od towarów i usług. Jeśli chodzi o studentów pochodzących z wymiany w ramach programu ERASMUS, z uwagi na posiadanie dokładnie takich samych uprawnień oraz obowiązanie do spełniania takich samych wymagań co pozostali studenci, Zainteresowany stoi na stanowisku, że zamieszkanie tych osób jest również zwolnione od podatku VAT na podstawie ww. art. 43.

Natomiast, na podstawie art. 1 pkt 17 lit. d) (poz. 163 - PKWiU 55) ustawy z dnia 29 października 2010 r. o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 226, poz. 1476), usługi związane z zakwaterowaniem opodatkowane są stawką 8 % VAT. W związku z powyższym, Wnioskodawca uważa, że zakwaterowanie rodzin studentów oraz osób z zewnątrz powinno być opodatkowane ww. stawką VAT (8 %).

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z przepisem art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu ww. podatkiem podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...).

Na mocy art. 2 pkt 6 ustawy, przez towary rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Przez świadczenie usług, zgodnie z art. 8 ust. 1 ustawy, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej nie mającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (...).

Stosownie do art. 5a ustawy, obowiązującego od dnia 1 stycznia 2011 r., towary lub usługi będące przedmiotem czynności, o których mowa w art. 5, wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, są identyfikowane za pomocą tych klasyfikacji, jeżeli dla tych towarów lub usług przepisy ustawy lub przepisy wykonawcze wydane na jej podstawie powołują symbole statystyczne.

Stosownie do art. 15 ust. 1 ustawy, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne nie mające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Działalność gospodarcza - na mocy art. 15 ust. 2 ustawy - obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody, również wówczas, gdy czynność została wykonana jednorazowo w okolicznościach wskazujących na zamiar wykonywania czynności w sposób częstotliwy. Działalność gospodarcza obejmuje również czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Z opisu sprawy wynika, że Wnioskodawca jest państwową szkołą wyższą działającą na podstawie ustawy z dnia 27 lipca 2005 r. - Prawo o szkolnictwie wyższym (Dz. U. z 2005 r. Nr 164, poz. 1365 z późn. zm.) oraz na podstawie Statutu. Zgodnie z art. 14 ustawy - Prawo o szkolnictwie wyższym, uczelnia prowadzi domy studenckie, w których corocznie kwaterowani są na podstawie podań studenci studiów stacjonarnych, a także weekendowo studenci studiów niestacjonarnych prowadzonych przez Wydziały Uniwersytetu. Dodatkowo, kwaterowani w domach studenckich są studenci pochodzący z wymiany w ramach programu ERASMUS, który wspiera międzynarodową współpracę szkól wyższych oraz umożliwia wyjazdy studentów za granicę na część studiów. Uczestnicy tego programu są więc traktowani jako pełnoprawni członkowie społeczności akademickiej Wnioskodawcy, tak jakby cały program studiów odbywali na Uniwersytecie. Zainteresowany wskazał również, że studenci pochodząc z wymiany w ramach programu ERASMUS posiadają dokładnie takie same uprawnienia oraz obowiązani są do spełniania takich samych wymagań co pozostali studenci. Za zgodą Prorektora ds. studenckich z zamieszkania korzystają również małżonkowie i dzieci uprawnionych studentów. Sporadycznie kwaterowane są w domach studenckich również osoby z zewnątrz. W chwili obecnej zakwaterowanie studentów studiów stacjonarnych, niestacjonarnych oraz studentów pochodzących z wymiany w ramach programu ERASMUS jest traktowane przez Uniwersytet jako zwolnione od opodatkowania podatkiem od towarów i usług na mocy art. 43 ust. 1 pkt 30 lit. b) ustawy. Natomiast zamieszkanie małżonków i dzieci studentów oraz innych osób z zewnątrz jest opodatkowane stawką 8 % VAT, jako usługi związane z zakwaterowaniem (PKWiU 55).

W art. 41 ust. 1 ustawy postanowiono, iż stawka podatku od towarów i usług wynosi 22 %, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1.

Jednakże, zgodnie z art. 146a pkt 1 ustawy, w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2013 r., z zastrzeżeniem art. 146f, stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i 13, art. 109 ust. 2 i art. 110, wynosi 23 %.

Podkreślić także należy, iż zarówno w treści ustawy, jak i przepisach wykonawczych do niej, ustawodawca przewidział opodatkowanie niektórych czynności stawkami obniżonymi, bądź zwolnienie od podatku.

Jako odstępstwo od zasady powszechności i równości opodatkowania, zastosowanie obniżonej stawki podatku lub zwolnienia od podatku od towarów i usług możliwe jest jedynie w przypadku wykonywania czynności ściśle określonych w ww. ustawie, oraz w przepisach wykonawczych wydanych na podstawie jej upoważnienia.

W tym kontekście wskazać należy - co wielokrotnie podkreślał Trybunał Sprawiedliwości Unii Europejskiej - że zakres zwolnień przewidzianych w Dyrektywie nie może być interpretowany w sposób rozszerzający. Czynności zwolnione zgodnie z Dyrektywą stanowią autonomiczne pojęcia prawa wspólnotowego, a ich ujednolicona interpretacja ma służyć unikaniu rozbieżności w stosowaniu systemu podatku od wartości dodanej w poszczególnych państwach członkowskich. Zgodnie z utrwalonym orzecznictwem, "pojęcia używane do opisania zwolnień wymienionych w art. 13 szóstej dyrektywy powinny być interpretowane w sposób ścisły, ponieważ stanowią one odstępstwa od ogólnej zasady, zgodnie z którą podatkiem VAT objęta jest każda dostawa towarów i każda usługa świadczona odpłatnie przez podatnika" (wyrok TSUE z dnia 19 listopada 2009 r. C-461/08 w sprawie Don Bosco Onroerend Goed BV).

Na podstawie obowiązującego od dnia 1 stycznia 2011 r. art. 43 ust. 1 pkt 30 lit. b). ustawy, zwalnia się od podatku usługi zakwaterowania w domach studenckich świadczone na rzecz studentów i doktorantów uczelni prowadzących te domy studenckie.

W związku z faktem, iż ustawa o podatku od towarów i usług nie definiuje pojęcia "student", "doktorant" i "dom studencki", dlatego też należy posiłkować się definicjami wynikającymi z odrębnych przepisów.

Zgodnie z art. 2 ust. 1 pkt 20 ustawy z dnia 27 lipca 2005 r. - Prawo o szkolnictwie wyższym (Dz. U. Nr 164, poz. 1365 z późn. zm.), student to osoba kształcąca się na studiach pierwszego lub drugiego stopnia albo jednolitych studiach magisterskich. Z kolei na mocy pkt 21 ww. artykułu, doktorant to uczestnik studiów doktoranckich.

W myśl art. 14 ustawy - Prawo o szkolnictwie wyższym, uczelnia może prowadzić domy studenckie i stołówki studenckie.

Uwzględniając powyższe należy zaznaczyć, że zwolnieniem od podatku objęte są m.in. usługi zakwaterowania w domach studenckich świadczone na rzecz studentów i doktorantów uczelni prowadzących te domy studenckie. Określenie, czy dane świadczenie mieści się w kategorii uprawniającej do korzystania z ww. zwolnienia powinno uwzględniać naturę tego świadczenia, w tym wszystkie okoliczności sprawy istniejące w danym stanie faktycznym.

W związku z powyższym, świadczenie usług zakwaterowania w domach studenckich Uniwersytetu studentów studiów stacjonarnych, studentów studiów niestacjonarnych oraz studentów w ramach programu ERASMUS (traktowanych jako pełnoprawni członkowie społeczności akademickiej Wnioskodawcy) - korzysta ze zwolnienia od podatku od towarów i usług na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 30 lit. b) ustawy.

Z opisu sprawy wynika, iż świadczenie usług zakwaterowania w domach studenckich rodzin studentów oraz osób z zewnątrz Wnioskodawca sklasyfikował do grupowania PKWiU jako "Usługi związane z zakwaterowaniem" - PKWiU 55.

Podkreślić należy, iż prawidłowa pod względem klasyfikacji statystycznych identyfikacja towarów i usług stanowi warunek niezbędny do określenia wysokości opodatkowania podatkiem VAT, jeśli dla tych towarów i usług przepisy ustawy lub przepisy wykonawcze wydane na jej podstawie powołują symbole statystyczne - zgodnie z cyt. art. 5a ustawy. Zasadą jest, że zainteresowany podmiot sam klasyfikuje swoje produkty (wyroby i usługi), towary, środki trwałe i obiekty budowlane według zasad określonych w poszczególnych klasyfikacjach i nomenklaturach.

W oparciu o art. 41 ust. 2 ustawy, dla towarów i usług wymienionych w załączniku nr 3 do ustawy, stawka podatku wynosi 7%, z zastrzeżeniem ust. 12 i art. 114 ust. 1.

Jednakże, zgodnie z art. 146a pkt 2 ustawy, w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2013 r., z zastrzeżeniem art. 146f, stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 2, art. 120 ust. 2 i 3 oraz w tytule załącznika nr 3 do ustawy, wynosi 8%.

W pozycji 163 załącznika nr 3 do ustawy, który stanowi wykaz towarów i usług podlegających opodatkowaniu podatkiem VAT według stawki 8%, wymienione zostały usługi w grupowaniu PKWiU 55 "Usługi związane z zakwaterowaniem".

Zatem, na podstawie powołanych wyżej przepisów należy stwierdzić, że usługi zakwaterowania świadczone na rzecz rodzin studentów oraz osób z zewnątrz, sklasyfikowane według PKWiU z 2008 r. w grupowaniu 55 "Usługi związane z zakwaterowaniem" - podlegają opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług według stawki obniżonej do wysokości 8%.

Ponadto, tut. Organ informuje, iż granice szczególnego postępowania podatkowego, którego celem jest uzyskanie pisemnej interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego w indywidualnej sprawie, określa Zainteresowany występując z konkretnym pytaniem prawnym, wyłącznie w odniesieniu do stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego przedstawionego przez niego, co wynika wprost z przepisu art. 14b § 1, § 2 i § 3 ustawy - Ordynacja podatkowa. Natomiast na podstawie art. 14c § 1 i § 2 tut. Organ dokonuje oceny stanowiska Wnioskodawcy.

W związku z powyższym, przedmiotowego rozstrzygnięcia dokonano w oparciu o fakt, iż studenci zakwaterowani w domach studenckich w ramach programu ERASMUS są studentami Wnioskodawcy, a nie innych uczelni.

Zatem w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego w opisie sprawy, udzielona interpretacja traci swą aktualność.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gorzowie Wielkopolskim, ul. Dąbrowskiego 13, 66-400 Gorzów Wielkopolski po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.