ILPP2/443-553/08-2/EWW

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki z o.o., przedstawione we wniosku z dnia 6 czerwca 2008 r. (data wpływu 17 czerwca 2008 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie miejsca świadczenia - jest prawidłowe.

W dniu 17 czerwca 2008 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie miejsca świadczenia.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

Wnioskodawca wynajął na własne potrzeby przenośne chłodnie i lodówki. W ramach współpracy ze swoim kontrahentem unijnym posiadającym NIP UE, dla którego świadczy stale usługi uszlachetniania, zobowiązał się pisemnie do okresowego podnajmu powierzchni chłodniczej i magazynowej dla przywożonych na terytorium RP towarów do obróbki.

Zainteresowany wystawił kontrahentowi unijnemu fakturę za dzierżawę chłodni i magazynu według stawki 22% VAT, opodatkowując tym samym całą transakcję w kraju.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy usługę najmu powierzchni chłodniczej w przenośnych chłodniach, zlokalizowanych na terytorium RP, świadczoną dla podatnika podatku od wartości dodanej z siedzibą w innym kraju członkowskim UE, należy opodatkować w Polsce, zgodnie z 22% stawką podatku VAT, czy też usługa ta podlega obowiązkowi podatkowemu poza granicami kraju.

Zdaniem Wnioskodawcy, podatnikiem zobowiązanym do rozliczenia podatku z tytułu najmu powierzchni chłodniczej w chłodni będącej rzeczą ruchomą jest zawsze usługobiorca. W związku z tym, iż "usługi wynajmu, dzierżawy oraz inne o podobnym charakterze, których przedmiotem są rzeczy ruchome" należą do tzw. usług niematerialnych, obowiązek samonaliczenia podatku i opodatkowania takiej usługi będzie spoczywał zawsze na usługobiorcy (kontrahencie unijnym). Spółka obrót z tego tytułu wykazuje w prowadzonych ewidencjach i deklaracjach jako niepodlegający opodatkowaniu w kraju.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z przepisem art. 5 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2004 r. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu ww. podatkiem, podlegają:

W myśl art. 8 ust. 1 ustawy, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (...).

W przypadku świadczenia usług bardzo istotnym dla prawidłowego rozliczenia podatku od towarów i usług jest określenie miejsca świadczenia danej usługi. Od poprawności określenia miejsca świadczenia zależeć będzie, czy dane świadczenie będzie podlegało opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług w Polsce, czy też nie.

Ogólna reguła wyrażona w art. 27 ust. 1 ustawy stanowi, iż w przypadku świadczenia usług miejscem świadczenia jest miejsce, gdzie świadczący usługę posiada siedzibę, a w przypadku posiadania stałego miejsca prowadzenia działalności, z którego świadczy usługi - miejsce gdzie świadczący usługę posiada stałe miejsce prowadzenia działalności; w przypadku braku takiej siedziby lub stałego miejsca prowadzenia działalności - miejsce stałego zamieszkania, z zastrzeżeniem ust. 2-6 i art. 28.

Stosownie do art. 27 ust. 3 pkt 2 ustawy, w przypadku gdy usługi, o których mowa w ust. 4, są świadczone na rzecz podatników mających siedzibę lub miejsce zamieszkania na terytorium Wspólnoty, ale w kraju innym niż kraj świadczącego usługę, miejscem świadczenia tych usług jest miejsce, gdzie nabywca usługi posiada siedzibę, stałe miejsce prowadzenia działalności, dla którego dana usługa jest świadczona, a w przypadku braku stałego miejsca prowadzenia działalności, stały adres lub miejsce zamieszkania.

Artykuł 27 ust. 4 pkt 6 ustawy wskazuje, iż przepis ust. 3 stosuje się do usług wynajmu, dzierżawy lub innych o podobnym charakterze, których przedmiotem są rzeczy ruchome, z wyjątkiem środków transportu.

Z informacji zawartych we wniosku wynika, iż Wnioskodawca świadczy na terytorium Polski usługi najmu przenośnych chłodni (chłodni będących rzeczą ruchomą), na rzecz kontrahenta unijnego z siedzibą w innym kraju członkowskim Unii Europejskiej.

Zgodnie z przytoczonymi przepisami, miejscem świadczenia, a tym samym miejscem opodatkowania usług najmu, których przedmiotem są rzeczy ruchome (z wyjątkiem środków transportu), dokonywanych na rzecz podatnika mającego siedzibę lub miejsce zamieszkania na terytorium Wspólnoty, ale w kraju innym niż kraj świadczącego usługę, jest miejsce gdzie nabywca usługi posiada siedzibę, stałe miejsce prowadzenia działalności, dla którego dana usługa jest świadczona, a w przypadku braku stałego miejsca prowadzenia działalności, stały adres lub miejsce zamieszkania.

Zatem, w przedmiotowej sprawie miejscem opodatkowania usług najmu przenośnych chłodni będzie inny niż Polska kraj członkowski Unii Europejskiej, w którym jej nabywca, podatnik podatku od wartości dodanej posiada siedzibę.

Tut. Organ zaznacza jednak, iż ww. usługa podlega opodatkowaniu poza granicami kraju w przypadku, gdy przedmiotowe przenośne chłodnie nie stanowią środków transportu, które to zostały objęte wyłączeniem z ww. przepisu.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.