ILPP2/443-523/13-2/EN

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 749 z późn. zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko, przedstawione we wniosku z 9 czerwca 2013 r. (data wpływu 12 czerwca 2013 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie obowiązku sporządzania i drukowania raportów fiskalnych miesięcznych - jest prawidłowe.

W dniu 12 czerwca 2013 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie obowiązku sporządzania i drukowania raportów fiskalnych miesięcznych.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawca - Instytut PAN- został utworzony 1 kwietnia 2009 r. na podstawie art. 38 ustawy z dnia 25 kwietnia 1997 r. o Polskiej Akademii Nauk, zgodnie z procedurą przewidzianą w Rozporządzeniu Rady Ministrów z dnia 15 września 1998 r. w sprawie trybu tworzenia i likwidacji instytutów Polskiej Akademii Nauk (Dz. U. Nr 124, poz. 810). Instytut powstał na bazie zlikwidowanego Zakładu PAN. Instytut jest czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług i posiada dwie kasy fiskalne.

Instytut osiąga następujące rodzaje przychodów:

Instytut nie prowadzi codziennej sprzedaży na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej oraz rolników ryczałtowych. W jednym miejscu prowadzenia działalności sprzedaż na rzecz osób fizycznych występuje jedynie kilka razy w miesiącu. W drugim miejscu prowadzenia działalności od dnia fiskalizacji kasy nie wystąpiła sprzedaż na rzecz osób fizycznych oraz rolników ryczałtowych - w kasie nie zarejestrowano żadnej operacji.

W związku z powyższym zadano następujące pytania.

Czy przy prowadzeniu ewidencji sprzedaży przy zastosowaniu kasy fiskalnej Instytut jest zobowiązany sporządzać i drukować raporty miesięczne fiskalne, w sytuacji, gdy w danym miesiącu nie dokonał żadnej sprzedaży na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej ani rolników ryczałtowych.

Zdaniem Wnioskodawcy, nie ma on obowiązku sporządzania i drukowania raportu za okres miesięczny, jeżeli w danym miesiącu nie dokonano żadnej sprzedaży. Obowiązek sporządzania fiskalnych raportów miesięcznych jest uzależniony od wystąpienia sprzedaży. W związku z tym, w miesiącach, w których w ogóle nie wystąpiła sprzedaż, co do której istnieje obowiązek zaewidencjonowania w kasie fiskalnej, Instytut nie ma obowiązku sporządzania i drukowania raportów miesięcznych "zerowych".

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (tekst jedn.: Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu ww. podatkiem podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, stosownie do art. 7 ust. 1 ustawy, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...).

W myśl art. 8 ust. 1 ustawy, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (...).

Przez sprzedaż rozumie się, zgodnie z art. 2 pkt 22 ustawy, odpłatną dostawę towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju, eksport towarów oraz wewnątrzwspólnotową dostawę towarów.

Na mocy art. 15 ust. 1 ustawy, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Stosownie do art. 106 ust. 1 ustawy podatnicy, o których mowa w art. 15, są obowiązani wystawić fakturę stwierdzającą w szczególności dokonanie sprzedaży, datę dokonania sprzedaży, cenę jednostkową bez podatku, podstawę opodatkowania, stawkę i kwotę podatku, kwotę należności oraz dane dotyczące podatnika i nabywcy, z zastrzeżeniem ust. 1a, 2, 4 i 5 oraz art. 119 ust. 10 i art. 120 ust. 16.

Natomiast podatnicy dokonujący sprzedaży na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej oraz rolników ryczałtowych są obowiązani prowadzić ewidencję obrotu i kwot podatku należnego przy zastosowaniu kas rejestrujących (art. 111 ustawy ust. 1 ustawy).

Powyższy przepis określa generalną zasadę, z której wynika, że obowiązek prowadzenia ewidencji sprzedaży przy zastosowaniu kasy rejestrującej dotyczy wszystkich podatników, którzy dokonują sprzedaży na rzecz określonych w nim odbiorców, tj. osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej oraz rolników ryczałtowych. Zatem podstawowym kryterium decydującym o obowiązku stosowania ewidencji za pomocą kas rejestrujących jest status nabywcy wykonywanych przez podatnika świadczeń.

Na mocy art. 111 ust. 9 ustawy, minister właściwy do spraw gospodarki w porozumieniu z ministrem właściwym do spraw finansów publicznych określi, w drodze rozporządzenia:

- uwzględniając potrzebę przeciwdziałania nieewidencjonowaniu lub nieprawidłowemu ewidencjonowaniu obrotu i kwot podatku należnego przez podatników, zabezpieczenia zaewidencjonowanych danych, konieczność zapewnienia konsumentowi prawa do otrzymania dowodu nabycia towarów i usług z uwidocznioną kwotą podatku oraz możliwość sprawdzenia przez niego prawidłowego zaewidencjonowania transakcji i wystawiania dowodu potwierdzającego jej wykonanie oraz optymalne dla danego typu obrotu rozwiązania techniczne dotyczące konstrukcji kas rejestrujących, jak również celowość systematycznej aktualizacji i weryfikacji wydanych potwierdzeń, o których mowa w ust. 6b.

W myśl § 2 pkt 12 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 14 marca 2013 r. w sprawie kas rejestrujących (Dz. U. z 2013 r. poz. 363), przez paragon fiskalny rozumie się wydrukowany przez kasę dla nabywcy w momencie sprzedaży dokument potwierdzający dokonaną transakcję sprzedaży. Natomiast przez raport fiskalny (dobowy, okresowy, w tym miesięczny, oraz rozliczeniowy) rozumie się dokument fiskalny zawierający dane sumaryczne o obrocie i kwotach podatku za daną dobę lub za dany wybrany okres w ujęciu według poszczególnych stawek podatku oraz sprzedaży zwolnionej od podatku (§ 2 pkt 19 ww. rozporządzenia w sprawie kas rejestrujących).

Stosownie do art. 111 ust. 3a pkt 1 ustawy o podatku od towarów i usług (w brzmieniu od 1 marca 2013 r.), podatnicy prowadzący ewidencję obrotu i kwot podatku należnego przy zastosowaniu kas rejestrujących są obowiązani dokonywać wydruku paragonu fiskalnego lub faktury z każdej sprzedaży oraz wydawać oryginał wydrukowanego dokumentu nabywcy.

Zgodnie z § 6 ust. 1 pkt 1-4 ww. rozporządzenia w sprawie kas rejestrujących, podatnicy, prowadząc ewidencję:

Z opisu sprawy wynika, że Wnioskodawca - Instytut nie prowadzi codziennej sprzedaży na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej oraz rolników ryczałtowych. W jednym miejscu prowadzenia działalności sprzedaż na rzecz osób fizycznych występuje jedynie kilka razy w miesiącu. W drugim miejscu prowadzenia działalności od dnia fiskalizacji kasy nie wystąpiła sprzedaż na rzecz osób fizycznych oraz rolników ryczałtowych - w kasie nie zarejestrowano żadnej operacji.

W związku z powyższym Wnioskodawca ma wątpliwości czy przy prowadzeniu ewidencji sprzedaży przy zastosowaniu kasy fiskalnej jest on zobowiązany sporządzać i drukować raporty miesięczne fiskalne, w sytuacji, gdy w danym miesiącu nie dokonał żadnej sprzedaży na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej ani rolników ryczałtowych.

Biorąc pod uwagę treść powołanych przepisów należy stwierdzić, że obowiązek sporządzania fiskalnych raportów dobowych uzależniony jest od wystąpienia sprzedaży, która podlegać będzie obowiązkowi ewidencjonowania przy użyciu kasy rejestrującej.

Raporty fiskalne dobowe są sporządzane po zakończeniu sprzedaży w danym dniu i ewidencjonują obrót z tego tytułu oraz wskazują kwoty podatku należnego za daną dobę. Brak sprzedaży oznacza, że obrót i kwota podatku mają wartość zerową. Dane o sumarycznym obrocie zostaną wykazane w raporcie fiskalnym miesięcznym. Wobec powyższego, nie ma potrzeby ani prawnego obowiązku sporządzania raportów dobowych w dniach, w których nie zaewidencjonowano żadnej sprzedaży na kasie rejestrującej.

Natomiast obowiązek sporządzenia raportów fiskalnych za okres miesięczny powstaje po zakończeniu sprzedaży w ostatnim dniu miesiąca, nie później jednak niż przed rozpoczęciem sprzedaży w następnym miesiącu. Zatem, jeżeli w okresie miesięcznym nie wystąpi sprzedaż podlegająca obowiązkowi ewidencjonowania to nie wystąpi obowiązek sporządzenia raportu fiskalnego miesięcznego.

Reasumując, Wnioskodawca nie ma obowiązku sporządzenia i drukowania raportów miesięcznych fiskalnych w sytuacji, gdy w danym miesiącu nie wystąpiła sprzedaż co do której istnieje obowiązek zaewidencjonowania na kasie rejestrującej, tj. gdy Zainteresowany nie dokonał żadnej sprzedaży na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej ani rolników ryczałtowych.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu, ul. Ratajczaka 10/12, 61-815 Poznań po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.