ILPP2/443-512/08-2/MR

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki z ograniczoną odpowiedzialnością reprezentowanej przez pełnomocnika, przedstawione we wniosku z dnia 19 maja 2008 r. (data wpływu 2 czerwca 2008 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie dostawy towaru na terytorium Wielkiej Brytanii za pośrednictwem magazynu typu call off stock - jest nieprawidłowe.

W dniu 2 czerwca 2008 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego od towarów i usług w zakresie dostawy towaru na terytorium Wielkiej Brytanii za pośrednictwem magazynu typu call off stock.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujący zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawca planuje rozpocząć procedurę call off stock w Wielkiej Brytanii. W ramach niniejszej procedury ma zamiar wywozić towar z terytorium Polski na terytorium Wielkiej Brytanii i składować go w wynajmowanym u kontrahenta magazynie. Kontrahent będzie jednocześnie jedynym i ostatecznym odbiorcą tego towaru oraz będzie posiadał prawo do dysponowania towarem, znajdującym się na jego składzie. Do momentu wydania towaru z magazynu do produkcji właścicielem towaru pozostanie jednak Zainteresowany. Po wydaniu towar stanie się własnością kontrahenta i tym samym nastąpi jego sprzedaż.

W związku z powyższym zadano następujące pytania.

Wnioskodawca uważa, że zgodnie z regulacją art. 13 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą, przez wewnątrzwspólnotową dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 5, rozumie się wywóz towarów z terytorium kraju w wykonaniu czynności określonych w art. 7 na terytorium państwa członkowskiego inne niż terytorium kraju, z zastrzeżeniem art. 2-8.

Zgodnie z art. 13 ust. 3 ustawy, za wewnątrzwspólnotową dostawę towarów uznaje się również przemieszczenie przez podatnika, o którym mowa w art. 15, lub na jego rzecz towarów należących do jego przedsiębiorstwa z terytorium kraju na terytorium państwa członkowskiego inne niż terytorium kraju, które zostały przez tego podatnika na terytorium kraju w ramach prowadzonego przez niego przedsiębiorstwa wytworzone, wydobyte, nabyte, w tym również w ramach wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów, albo sprowadzone na terytorium kraju w ramach importu towarów, jeżeli mają służyć czynnościom wykonywanym przez niego jako podatnika na terytorium tego innego państwa członkowskiego.

Stosownie do treści art. 42 ust. 1 ustawy, wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów podlega opodatkowaniu według stawki podatku 0%, pod warunkiem (jak wynika z art. 42 ust. 1 pkt 1), że podatnik dokonał dostawy na rzecz nabywcy posiadającego właściwy i ważny numer identyfikacyjny dla transakcji wewnątrzwspólnotowych, nadany przez państwo członkowskie właściwe dla nabywcy, zawierający dwuliterowy kod stosowany dla podatku od wartości dodanej i podał ten numer oraz swój numer, o którym mowa w art. 97 ust. 10, na fakturze stwierdzającej dostawę towarów.

Prawo do stosowania stawki 0% przysługuje również (jak wynika z art. 42 ust. 1 pkt 2), gdy podatnik przed złożeniem deklaracji podatkowej za dany okres rozliczeniowy, o którym mowa w art. 99, posiada w swojej dokumentacji dowody, że towary będące przedmiotem wewnątrzwspólnotowej dostawy zostały wywiezione z terytorium kraju i dostarczone do nabywcy na terytorium państwa członkowskiego inne niż terytorium kraju.

Biorąc pod uwagę regulację art. 13 ust. 3 ustawy, zdaniem Wnioskodawcy, należy stwierdzić, iż opisana procedura "równa się" wewnątrzwspólnotowej dostawie na terytorium kraju i wewnątrzwspólnotowemu nabyciu towarów na terytorium Wielkiej Brytanii.

Polski podatnik, aby móc stosować stawkę 0% dla dostaw własnych towarów dokonywanych do znajdującego się na terytorium Wielkiej Brytanii magazynu, winien być zarejestrowany dla potrzeb transakcji wewnątrzwspólnotowych w tym kraju. Wówczas przemieszczenie, o którym mowa w ww. przepisie, staje się jednocześnie dostawą i nabyciem, gdzie dostawcą i nabywcą jest fizycznie ten sam podmiot, czyli podatnik. Wystawiana faktura VAT w takim przypadku zawiera dane tego samego podmiotu, które różnią się np. numerem identyfikacji podatkowej, adresem.

Reasumując, zastosowanie w takiej sytuacji stawki 0% - zgodnie z cytowaną regulacją art. 42 ustawy - uzależnione jest od rejestracji polskiego podmiotu na terytorium Wielkiej Brytanii. Skoro jednak podatnik nie jest zarejestrowany, to nie ma możliwości stosowania stawki 0% dla dostaw dokonywanych do magazynu w Wielkiej Brytanii.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za nieprawidłowe.

Procedura sprzedaży z wykorzystywaniem składów konsygnacyjnych oraz tzw. magazynów call off stock, jest rodzajem uproszczenia i udogodnienia prowadzenia działalności gospodarczej. W ustawie z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą, nie znalazły się jednak żadne szczególne unormowania dotyczące rozliczania transakcji dokonywanych z wykorzystaniem składów konsygnacyjnych lub magazynu typu call off stock, w związku z czym należy odnieść się do zasad ogólnych.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 ustawy, opodatkowaniu ww. podatkiem, podlegają:

Z art. 7 ust. 1 ustawy wynika, że przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...).

W myśl art. 13 ust. 1 ustawy, przez wewnątrzwspólnotową dostawę towarów, zwanej WDT, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 5, rozumie się wywóz towarów z terytorium kraju w wykonaniu czynności określonych w art. 7 na terytorium państwa członkowskiego inne niż terytorium kraju, z zastrzeżeniem ust. 2-8.

Na podstawie art. 13 ust. 3 ustawy, za wewnątrzwspólnotową dostawę towarów, uznaje się również przemieszczenie przez podatnika, o którym mowa w art. 15, lub na jego rzecz towarów należących do jego przedsiębiorstwa z terytorium kraju na terytorium państwa członkowskiego inne niż terytorium kraju, które zostały przez tego podatnika na terytorium kraju w ramach prowadzonego przez niego przedsiębiorstwa wytworzone, wydobyte, nabyte, w tym również w ramach wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów, albo sprowadzone na terytorium kraju w ramach importu towarów, jeżeli mają służyć czynnościom wykonywanym przez niego jako podatnika na terytorium tego innego państwa członkowskiego.

Dla właściwej identyfikacji WDT nie jest bez znaczenia, jak wewnątrzwspólnotowa transakcja traktowana jest w państwie członkowskim, na terytorium którego towar jest wysyłany. Jeżeli państwo członkowskie - w tym przypadku Wielka Brytania - stosuje w swojej legislacji podatkowej specjalne uproszczenia, polegające na zwolnieniu podmiotu dokonującego sprzedaży towarów przez magazyn z obowiązku rejestracji i rozliczenia VAT, zarówno z tytułu wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów, jak i późniejszej dostawy towarów do nabywcy, wówczas u Zainteresowanego wystąpi WDT, na podstawie zapisu art. 13 ust. 1 ustawy.

W związku z tym, iż Wnioskodawca wskazał, że towar dostarczany będzie do magazynu typu call off stock w Wielkiej Brytanii tut. Organ dodatkowo pragnie wyjaśnić, iż w piśmie z dnia 11 listopada 2004 r. skierowanym do Ministerstwa Finansów przez Komisję Europejską stwierdzono, cyt.: "W odniesieniu do umów call off stock i consignment stock niektóre Państwa członkowskie rzeczywiście stosują konkretne uproszczenia w stosunku do istniejących zasad, regulujących omawiane transakcje w ramach prawa wspólnotowego. Uproszczenia te nie mają podstawy prawnej w VI Dyrektywie. Stosowane uproszczenia różnią się w zależności od poszczególnych Państw członkowskich i są często związane z zasadą wzajemności zainteresowanych dwóch państw.

Niektóre państwa członkowskie traktują natomiast wysyłanie towarów w ramach umowy call off stock jako wewnątrzwspólnotową dostawę towarów na rzecz klienta w innym państwie członkowskim, a nie za wydanie dobra, co oznacza, że na tym etapie nie zmienia się własność towarów. Taką zasadę można stosować jedynie jeżeli Państwo członkowskie, w którym klient posiada siedzibę również zgadza się, aby dostawca nie musiał być zarejestrowany na VAT na jego terytorium jako, że staje się właścicielem towarów w tym państwie i następnie dostarcza je swojemu klientowi w tym państwie.

Oznacza to, że jedynie jeżeli oba zainteresowane Państwa członkowskie wyrażą zgodę na to, aby traktować przekazanie rzeczy na mocy umowy call off stock jako wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów przez dostawcę oraz wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów przez klienta można zastosować rozwiązanie upraszczające".

Dostawa towarów na rzecz kontrahenta brytyjskiego, dokonana za pośrednictwem magazynu położonego na terytorium tego kraju stanowi wewnatrzwspólnotową dostawę towarów, na podstawie art. 13 ust. 1 ustawy, a nie jednocześnie wewnątrzwspólnotową dostawą towarów na terytorium kraju i wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów na terytorium Wielkiej Brytanii na podstawie art. 13 ust. 3 ustawy.

Zgodnie z art. 41 ust. 3 ustawy, w wewnątrzwspólnotowej dostawie towarów stawka podatku wynosi 0%, z zastrzeżeniem art. 42. Natomiast stosownie do art. 42 ust. 1 wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów podlega opodatkowaniu według stawki 0%, pod warunkiem że:

W przypadku, gdy towar dostarczany jest przez przewoźnika muszą również zostać spełnione warunki, o których mowa w art. 42 ust. 3 ustawy. Zgodnie z tym przepisem dowodami, o których mowa w ust. 1 pkt 2, są następujące dokumenty, jeżeli łącznie potwierdzają dostarczenie towarów będących przedmiotem wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów do nabywcy znajdującego się na terytorium państwa członkowskiego innym niż terytorium kraju:

Ponadto, stosownie do art. 42 ust. 11 ustawy, w przypadku gdy dokumenty, o których mowa w art. 42 ust. 3-5, nie potwierdzają jednoznacznie dostarczenia do nabywcy znajdującego się na terytorium państwa członkowskiego innym niż terytorium kraju, dowodami, o których mowa w art. 42 ust. 1 pkt 2 ustawy, mogą być również inne dokumenty wskazujące, że nastąpiła dostawa wewnątrzwspólnotowa (...).

Z opisanego zdarzenia przyszłego wynika, iż Wnioskodawca zamierza dokonywać dostawy towarów z Polski do magazynu położonego na terytorium Wielkiej Brytanii. Jedynym i ostatecznym odbiorcą towarów będzie kontrahent z tego kraju (nabywca). Tut. Organ zwraca uwagę, iż warunkiem koniecznym do rozpoznania przedmiotowych transakcji jako wewnątrzwspólnotowych dostaw towarów jest posiadanie przez nabywcę angielskiego numeru identyfikacyjnego dla transakcji wewnątrzwspólnotowych, nadanego przez państwo członkowskie właściwe dla niego.

W celu zastosowania 0% stawki VAT dla przedmiotowych dostaw, obok spełnienia warunku, o którym mowa w art. 42 ust. 1 pkt 1 ustawy, Wnioskodawca powinien posiadać w swojej dokumentacji wiarygodne dowody potwierdzające wywóz towarów z terytorium kraju i ich dostarczenie do innego państwa członkowskiego. Podstawowe znaczenie dla udokumentowania wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów mają dokumenty, wymienione w art. 42 ust. 3 ustawy. Natomiast, gdy dokumentacja podstawowa nie potwierdzi jednocześnie dostarczenia towarów do nabywcy, funkcję uzupełniającą pełnić będą dokumenty wymienione w art. 42 ust. 11 ustawy.

W myśl art. 20 ust. 1 i ust. 2 ustawy, obowiązek podatkowy w transakcji wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów powstaje 15. dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym dokonano dostawy towarów, a w przypadku gdy przed upływem tego terminu, podatnik wystawił fakturę, obowiązek podatkowy powstaje z chwilą wystawienia faktury.

Z przedstawionego opisu zdarzenia przyszłego wynika, iż dostawa towaru będzie dokonywana z chwilą pobrania towaru przez nabywcę z magazynu. Nakładać to będzie na Wnioskodawcę obowiązek wystawienia faktury dokumentującej dostawę, w terminie 7 dni od wydania towaru z magazynu, zgodnie z zapisem § 13 ust. 1 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 25 maja 2005 r. w sprawie zwrotu podatku niektórym podatnikom, zaliczkowego zwrotu podatku, wystawiania faktur, sposobu ich przechowywania oraz listy towarów i usług, do których nie mają zastosowania zwolnienia z podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 95, poz. 798 z późn. zm.). Dlatego też obowiązek podatkowy z tytułu wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów powstawał będzie z chwilą wystawienia faktury, jednakże nie później niż 15. dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym dokonano dostawy towarów.

Reasumując, dostawa towarów na rzecz kontrahenta mającego siedzibę w Wielkiej Brytanii, za pośrednictwem magazynu znajdującego się w tym kraju, stanowić będzie wewnątrzwspólnotową dostawę towarów, zgodnie z art. 13 ust. 1 ustawy. Wnioskodawca będzie miał prawo rozliczyć daną sprzedaż jako wewnątrzwspólnotową dostawę towarów z zastosowaniem 0% stawki podatku, jeśli posiadać będzie wiarygodne dowody potwierdzające wywóz towarów z terytorium kraju oraz ich dostarczenia do innego państwa członkowskiego, wymienione w art. 42 ustawy. Ponadto, Zainteresowany będzie zobowiązany do wystawienia faktury VAT dokumentującej WDT na rzecz kontrahenta z Wielkiej Brytanii, nie później niż 7 dnia od dnia wydania towaru, rozumianego jako pobranie przez tego kontrahenta towarów z magazynu.

Natomiast, w kwestii pytania czy Wnioskodawca powinien zarejestrować się dla celów podatkowych w Wielkiej Brytanii, tut. Organ pragnie wyjaśnić, iż o sposobie rozliczania podatku od wartości dodanej i jego wysokości, oraz o podmiocie zobowiązanym do jego rozliczenia (rejestracji VAT) przesądzają w takim przypadku przepisy Wielkiej Brytanii.

Należy również podkreślić, iż zastosowanie stawki 0% uzależnione będzie od spełnienia warunków wymienionych w art. 42 ustawy, a nie od rejestracji polskiego podmiotu na terytorium Wielkiej Brytanii.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.