ILPP2/443-483/12-2/AKr

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 749) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki, przedstawione we wniosku z dnia 7 maja 2012 r. (data wpływu 11 maja 2012 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie uznania, że Spółce przysługuje pełne prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku VAT naliczonego, wykazanego na fakturach wystawionych przez Agencję z tytułu świadczonych przez nią usług marketingowych obejmujących swoim zakresem m.in. wydania towarów i świadczenia usług w ramach prowadzonych działań - jest nieprawidłowe.

W dniu 11 maja 2012 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie uznania, że Spółce przysługuje pełne prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku VAT naliczonego, wykazanego na fakturach wystawionych przez Agencję z tytułu świadczonych przez nią usług marketingowych obejmujących swoim zakresem m.in. wydania towarów i świadczenia usług w ramach prowadzonych działań.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny/zdarzenie przyszłe.

Spółka (dalej: Spółka, Wnioskodawca) prowadzi działalność gospodarczą w zakresie produkcji materiałów izolacyjnych ze skalnej wełny mineralnej, wykorzystywanych m.in. w budownictwie mieszkaniowym, budownictwie przemysłowym, energetyce oraz ogrzewnictwie. Produkowane przez Spółkę materiały znajdują zastosowanie w izolacji cieplnej, akustycznej i przeciwpożarowej. Wnioskodawca jest zarejestrowanym i czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług, produkty sprzedawane przez Spółkę są opodatkowane podstawową stawką podatku od towarów i usług.

Spółka, w celu wzrostu sprzedaży oferowanych przez nią towarów, zamierza zorganizować akcję promocyjną - konkurs (dalej: Promocja, Konkurs, Akcja), w którym wziąć udział mogą podmioty, które:

Podmioty te mogą zgłosić się do udziału w Konkursie poprzez wysłanie wypełnionego formularza zgłoszeniowego, dostępnego u dealerów Spółki lub na stronie internetowej. Konkurs polega na tym, że Uczestnicy są premiowani (zbierają punkty) za dokonywanie zakupów produktów objętych Konkursem, za składanie zamówień na produkty objęte Konkursem lub za doprowadzenie do sprzedaży produktów objętych Konkursem i rywalizują ze sobą (w podziale na grupy) o to, który z nich uzbiera w czasie trwania Konkursu największą liczbę punktów. Określona liczba Uczestników z każdej grupy, którzy uzyskają największą liczbę punktów, otrzyma nagrodę główną w postaci wyjazdu. Ponadto, niezależnie od przyznania nagrody głównej, Uczestnicy mogą wymieniać uzyskane punkty na nagrody z odpowiednich katalogów. Elementem każdej z nagród dla uczestnika, który nie prowadzi działalności gospodarczej, jest kwota pieniężna w wysokości 11,11% wartości elementu rzeczowego nagrody.

Organizację i obsługę powyższej Akcji Spółka zleca zewnętrznej agencji reklamowej (Agencja, Organizator). Usługa świadczona przez Agencję w ramach organizacji konkursu obejmuje:

Usługa obejmuje wartość nagród ujmowanych w katalogach w celu wymiany na punkty, nie obejmuje natomiast organizacji wyjazdu stanowiącego główną nagrodę w Konkursie.

Wynagrodzenie Agencji za opisaną powyżej usługę zostanie skalkulowane w oparciu o wszystkie koszty ponoszone przez Agencję w związku ze świadczeniem usługi na rzecz Spółki, powiększone o ustaloną prowizję Organizatora. Agencja wystawi Spółce fakturę VAT na łączną kwotę wynagrodzenia. Przed wykonaniem usługi, w trakcie trwania Promocji, Spółka może uiścić na rzecz Organizatora zaliczki na poczet wykonania usługi. Każdorazowo wpłacona zaliczka zostanie udokumentowana fakturą VAT wystawioną przez Agencję.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy w przedstawionym stanie faktycznym/zdarzeniu przyszłym Spółka jest uprawniona do odliczenia całego podatku VAT z faktur za usługę obsługi akcji promocyjnej wystawianych przez agencję reklamową.

Zdaniem Wnioskodawcy, przysługuje mu prawo do odliczenia całego podatku VAT z faktur za usługę obsługi akcji promocyjnej wystawianych przez agencję reklamową.

UZASADNIENIE stanowiska spółki

Stosownie do treści art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (dalej: Ustawa o VAT), w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego. Jednocześnie ustawodawca nie precyzuje w jakim zakresie i w jaki sposób towary i usługi muszą być wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, aby pozwoliło to podatnikowi na odliczenie podatku naliczonego. Związek ten może być bezpośredni lub pośredni. Z kolei art. 86 ust. 2 pkt 1 lit. a i b Ustawy o VAT stanowi, że kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku określonych w fakturach otrzymanych przez podatnika (a) z tytułu nabycia towarów i usług oraz (b) potwierdzających dokonanie przedpłaty (zaliczki, zadatku, raty), jeżeli wiązały się one z powstaniem obowiązku podatkowego.

W opinii Spółki, określone w art. 86 ust. 1 Ustawy o VAT prawo do odliczenia podatku naliczonego należy rozumieć w ten sposób, że podatnikowi przysługuje prawo do odliczenia podatku VAT naliczonego zarówno w odniesieniu do towarów i usług, które są przez tego podatnika wykorzystywane bezpośrednio przy dokonywaniu odpłatnej dostawy towarów i odpłatnego świadczenia usług, jak i w odniesieniu do nabywanych przez niego towarów i usług, które pomimo braku bezpośredniego związku z czynnościami opodatkowanymi służą prowadzeniu opodatkowanej działalności gospodarczej podatnika np. zakupy o charakterze ogólnym takie jak najem powierzchni biurowej, zakup materiałów biurowych czy też usługi marketingowe (m.in.: organizacji i przeprowadzania kampanii/akcji promocyjnych).

Stanowisko to znajduje potwierdzenie w interpretacjach podatkowych (np. interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z dnia 4 lutego 2009 r. nr IPPP3/443-169/08-2/KT, interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie nr IPPP1-443-725/11-2/PR z dnia 7 lipca 2011 r. i nr IPPP2-443-675/11-4/AK z dnia 8 września 20I1 roku, czy interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu nr ILPP2/443-1477/11-5/EN z dnia 17 stycznia 2012 r.), a także w orzecznictwie sądów administracyjnych (np. w wyroku o sygnaturze III SA/Wa 1444/07 z dnia 14 sierpnia 2007 r. Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie wskazał, że "cel promocji, jakim jest zachęcanie nabywców do kupowania wyrobów podatnika przesądza o tym, że wydatki te ponoszone są w celu związanym ze sprzedażą opodatkowaną. Inaczej rzecz ujmując wydatki te mają na celu generowanie sprzedaży opodatkowanej, a zatem w związku z tymi wydatkami podatnik ma prawo do określonego w art. 86 ust. 1 Ustawy o VAT prawa do odliczenia podatku naliczonego.").

W opisanym stanie faktycznym Agencja służy na rzecz Spółki kompleksową usługę reklamową - usługę organizacji konkursu i w związku z tym świadczeniem wystawia faktury VAT. Świadczona usługa bez wątpienia ma związek z generowaniem sprzedaży opodatkowanej w Spółce, gdyż ma zachęcać do nabywania towarów produkowanych przez Wnioskodawcę, opodatkowanych podstawową stawką VAT. Tym samym przesłanka wynikająca z art. 86 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług jest, w przedmiotowym stanie faktycznym, spełniona. Jednocześnie, zdaniem Spółki, nie ma miejsca żadna z wymienionych w art. 88 ustawy o podatku od towarów i usług negatywnych przesłanek, uniemożliwiających odliczenie podatku. W efekcie, na podstawie art. 86 ust. 1 cytowanej ustawy, Spółka jest uprawniona do pełnego odliczenia podatku VAT z faktur wystawianych przez Agencję.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego uznaje się za nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (tekst jedn.: Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu ww. podatkiem podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...).

Stosownie do treści art. 7 ust. 2 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się również przekazanie nieodpłatnie przez podatnika towarów należących do jego przedsiębiorstwa, w szczególności:

- jeżeli podatnikowi przysługiwało, w całości lub w części, prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przy nabyciu tych towarów.

Natomiast na mocy art. 8 ust. 1 ustawy, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (...).

Zgodnie z art. 8 ust. 2 ustawy, za odpłatne świadczenie usług uznaje się również:

Zauważyć tutaj należy, iż jak wynika z ww. przepisu art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy dla uznania, iż dostawa towarów oraz świadczenie usługi podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, bezwzględnym warunkiem jest "odpłatność" za daną czynność.

Odpłatność oznacza wykonanie czynności (dostawy towarów oraz świadczenia usług) za wynagrodzeniem. W znaczeniu potocznym wynagrodzenie to zapłata za pracę, należność, a także odszkodowanie. Natomiast odpłatny to taki, który wymaga zapłacenia, zwrotu kosztów, płatny.

Powyższa analiza prowadzi do wniosku, że istotną cechą wynagrodzenia jest istnienie bezpośredniego związku pomiędzy dostawą towarów lub świadczeniem usług i otrzymaną zapłatą.

Można w tym miejscu wskazać, iż kwestia odpłatności była wielokrotnie przedmiotem rozstrzygnięć Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej.

I tak, w wyroku z dnia 15 lipca 1982 r. w sprawie Hong-Kong Trade Development Council, TSUE stwierdził, iż wskazane w sprawie czynności podlegają opodatkowaniu jedynie wtedy, gdy zostały wykonane odpłatnie. Analizując głębiej ten problem Trybunał Sprawiedliwości UE w wyroku z dnia 8 marca 1988 r. w sprawie Apple and Pear Development Council stwierdził, iż czynność można uznać za dokonaną odpłatnie, gdy istnieje bezpośrednia i jasno zindywidualizowana korzyść po stronie dostawcy towaru lub usługi, a ponadto odpłatność za otrzymane świadczenie (towar lub usługę pozostaje w bezpośrednim związku z czynnością, która miałaby być opodatkowana tym podatkiem).

Pojęcie "odpłatności" pojawiło się również w orzeczeniu z dnia 5 lutego 1981 r., które zapadło na tle przepisów I Dyrektywy VAT z dnia 11 kwietnia 1967 r. w sprawie harmonizacji przepisów Państw Członkowskich w zakresie podatków obrotowych (67/227/EWEC). Trybunał wskazał, że termin "zapłata" stanowi integralną część przepisów prawa wspólnotowego, które nie odwołuje się do prawa państw członkowskich dla ustalenia jego znaczenia i zakresu. Stąd też wykładnia tego wyrażenia nie może być pozostawiona dyskrecjonalnemu władztwu każdego państwa członkowskiego. Ponadto Trybunał przypomniał, że świadczenie podlega opodatkowaniu jedynie w wypadku, gdy podstawę opodatkowania stanowi świadczenie wzajemne otrzymane przez świadczącego usługę. Musi również istnieć możliwość wyrażenia w pieniądzu wartości tego świadczenia wzajemnego. W końcu - jak wskazał Trybunał - świadczenie wzajemne musi stanowić pewną wartość subiektywną, gdyż podstawą opodatkowania jest świadczenie wzajemne rzeczywiście otrzymane, nie zaś wartość otrzymana według kryteriów obiektywnych.

Na uwagę zasługuje tutaj także orzeczenie w sprawie C-16/93 pomiędzy R.J. Tolsma a Inspecteur der Omzetbelasting Leeuwarden (Holandia), gdzie podkreślono, iż dla wystąpienia opodatkowania podatkiem od towarów i usług konieczne staje się zaistnienie bezpośredniego związku płatności z konkretną czynnością oraz istnienie konsumenta tej czynności.

Zatem pod pojęciem odpłatności świadczenia usług rozumieć należy prawo podmiotu sprzedającego towar lub świadczącego usługę do żądania od nabywcy towaru, odbiorcy usługi lub osoby trzeciej zapłaty ceny lub ekwiwalentu (np. w postaci świadczenia wzajemnego).

W konsekwencji powyższego należy stwierdzić, iż opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług będzie podlegało tylko to świadczenie (dostawa lub usługa), w przypadku którego istnieje konsument, tj. odbiorca świadczenia odnoszący z niego choćby potencjalną korzyść. Dopóki nie istnieje podmiot, który odnosiłby lub powinien odnosić konkretne korzyści o charakterze majątkowym związanym z danym świadczeniem, dopóty świadczenie to nie będzie czynnością podlegającą opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne nie mające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

W myśl art. 15 ust. 2 ustawy, działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody, również wówczas, gdy czynność ta została wykonana jednorazowo w okolicznościach wskazujących na zamiar wykonywania czynności w sposób częstotliwy. Działalność gospodarcza obejmuje również czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

W myśl art. 86 ust. 1 ustawy, w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

Według art. 86 ust. 2 pkt 1 lit. a ustawy, kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku określonych w fakturach otrzymanych przez podatnika z tytułu nabycia towarów i usług.

Powyższe regulacje wskazują, iż prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do czynności opodatkowanych. Warunkiem umożliwiającym podatnikowi skorzystanie z prawa do odliczenia podatku naliczonego jest bezpośredni i bezsporny związek zakupów z wykonanymi czynnościami opodatkowanymi.

Przedstawiona wyżej zasada wyklucza możliwość dokonania odliczenia podatku naliczonego związanego z towarami i usługami, które nie są wykorzystywane do czynności opodatkowanych, czyli w przypadku ich wykorzystywania do czynności zwolnionych od podatku oraz niepodlegających temu podatkowi.

Ustawodawca stworzył więc podatnikom prawo do odliczenia podatku naliczonego w określonych terminach, pod warunkiem spełnienia przez nich zarówno tzw. przesłanek pozytywnych, m.in. tego że zakupy towarów i usług będą wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych oraz niezaistnienia przesłanek negatywnych, określonych w art. 88 ustawy. Przepis ten określa listę wyjątków, które pozbawiają podatnika prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o podatek naliczony.

Zgodnie z art. 88 ust. 3a pkt 4 lit. a ww. ustawy, nie stanowią podstawy do obniżenia podatku należnego oraz zwrotu różnicy podatku lub zwrotu podatku naliczonego faktury i dokumenty celne w przypadku gdy wystawione faktury, faktury korygujące lub dokumenty celne stwierdzają czynności, które nie zostały dokonane - w części dotyczącej tych czynności.

Z przepisów ustawy o podatku od towarów i usług wynika zatem, iż dla realizacji prawa do odliczenia podatku naliczonego niezbędne jest istnienie związku między dokonywanymi zakupami towarów i usług a prowadzoną działalnością, przy czym związek ten może mieć charakter bezpośredni lub pośredni. O związku bezpośrednim dokonywanych zakupów z działalnością gospodarczą można mówić wówczas, gdy nabywane towary lub usługi służą np. dalszej odsprzedaży lub też są niezbędne do wytworzenia towarów lub wykonania usług będących przedmiotem sprzedaży. Bezpośrednio więc wiążą się z czynnościami opodatkowanymi wykonywanymi przez podatnika. Natomiast o związku pośrednim można mówić wówczas, gdy ponoszone wydatki wiążą się z całokształtem funkcjonowania przedsiębiorstwa - mają pośredni związek z działalnością gospodarczą, a tym samym z osiąganymi przez podatnika przychodami.

Aby jednak można było wskazać, iż określone zakupy mają chociażby pośredni związek z działalnością, istnieć musi związek przyczynowo-skutkowy pomiędzy dokonanymi zakupami towarów i usług a powstaniem obrotu. O pośrednim związku dokonanych zakupów z działalnością podatnika można mówić wówczas, gdy zakup towarów i usług nie przyczynia się bezpośrednio do obrotu osiąganego przez podatnika, np. poprzez odsprzedaż, lecz poprzez wpływ na ogólne funkcjonowanie przedsiębiorstwa jako całości.

Z opisu sprawy wynika, że Spółka prowadzi działalność gospodarczą w zakresie produkcji materiałów izolacyjnych ze skalnej wełny mineralnej, wykorzystywanych m.in. w budownictwie mieszkaniowym, budownictwie przemysłowym, energetyce oraz ogrzewnictwie. Produkowane przez Spółkę materiały znajdują zastosowanie w izolacji cieplnej, akustycznej i przeciwpożarowej. Wnioskodawca jest zarejestrowanym i czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług, produkty sprzedawane przez niego są opodatkowane podstawową stawką podatku od towarów i usług. Spółka, w celu wzrostu sprzedaży oferowanych przez nią towarów, zamierza zorganizować akcję promocyjną - konkurs (dalej: Promocja, Konkurs, Akcja), w którym wziąć udział mogą podmioty, które są sprzedawcami zatrudnionymi przez dystrybutorów produktów Spółki, pracownikami hurtowni zaopatrujących się w produkty Spółki u dystrybutorów tych produktów, do obowiązków których należy składanie w imieniu zatrudniających ich hurtowni zamówień na produkty Spółki oraz są wykonawcami budowlanymi kupującymi produkty Wnioskodawcy od dystrybutorów, i które zostały zaproszone do udziału w Konkursie (dalej: Uczestnicy).

Konkurs polega na tym, że Uczestnicy są premiowani (zbierają punkty) za dokonywanie zakupów produktów objętych Konkursem, za składanie zamówień na produkty objęte Konkursem lub za doprowadzenie do sprzedaży produktów objętych Konkursem i rywalizują ze sobą (w podziale na grupy) o to, który z nich uzbiera w czasie trwania Konkursu największą liczbę punktów. Określona liczba Uczestników z każdej grupy, którzy uzyskają największą liczbę punktów, otrzyma nagrodę główną w postaci wyjazdu. Ponadto, niezależnie od przyznania nagrody głównej, Uczestnicy mogą wymieniać uzyskane punkty na nagrody z odpowiednich katalogów. Elementem każdej z nagród dla uczestnika, który nie prowadzi działalności gospodarczej, jest kwota pieniężna w wysokości 11,11% wartości elementu rzeczowego nagrody.

Organizację i obsługę powyższej Akcji Spółka zleca zewnętrznej agencji reklamowej (Agencja, Organizator). Usługa świadczona przez Agencję w ramach organizacji konkursu obejmuje:

Usługa obejmuje wartość nagród ujmowanych w katalogach w celu wymiany na punkty, nie obejmuje natomiast organizacji wyjazdu stanowiącego główną nagrodę w Konkursie.

Wynagrodzenie Agencji za opisaną powyżej usługę zostanie skalkulowane w oparciu o wszystkie koszty ponoszone przez Agencję w związku ze świadczeniem usługi na rzecz Spółki, powiększone o ustaloną prowizję Organizatora. Agencja wystawi Spółce fakturę VAT na łączną kwotę wynagrodzenia. Przed wykonaniem usługi, w trakcie trwania Promocji, Spółka może uiścić na rzecz Organizatora zaliczki na poczet wykonania usługi. Każdorazowo wpłacona zaliczka zostanie udokumentowana fakturą VAT wystawioną przez Agencję.

Wątpliwość Wnioskodawcy dotyczy kwestii odliczenia podatku wykazanego na fakturach wystawionych przez Agencję za usługę obsługi akcji promocyjnej.

W przedmiotowej sprawie, Wnioskodawca stoi na stanowisku, iż Agencja wykonuje na rzecz Spółki kompleksową usługę reklamową - usługę organizacji konkursu.

Co do zasady każde świadczenie dla celów opodatkowania podatkiem od towarów i usług powinno być traktowane jako odrębne i niezależne. Dopiero za pewne odstępstwo i wyjątek należy uznać potraktowanie kilku świadczeń za jedno złożone.

Zaznaczyć należy, iż tut. Organ nie sprzeciwia się rozumieniu samej istoty świadczeń złożonych, opartych na orzecznictwie TSUE, przytoczonym przez Wnioskodawcę. Jednakże z orzecznictwa tego płynie wniosek, iż o świadczeniu złożonym można mówić, jeśli istnieje funkcjonalny związek pomiędzy poszczególnymi elementami świadczenia na tyle ścisły, by nie można było wydzielić z tego świadczenia jego poszczególnych elementów i potraktować ich jako świadczeń odrębnych. Muszą one stanowić jedną nierozerwalną całość.

Ponadto zwrócić należy uwagę, że problem skutków podatkowych dotyczących organizowania i funkcjonowania programów lojalnościowych był przedmiotem analizy TSUE w wyroku z dnia 7 października 2010 r. w sprawach połączonych - Commissioners for Her Majesty's Revenue and Customs c. Loyalty Management UK i Baxi Group Ltd (C-53/09 i C-55/09).

W powyższej sprawie Spółka Baxi, wprowadziła program lojalnościowy dla klientów mający zachęcić ich do nabywania produktów grupy. Klienci uczestniczący w programie, nabywający produkty od Spółki Baxi, otrzymywali punkty, które mogli wymieniać na towary lub usługi, będące prezentami lojalnościowymi. Spółka Baxi (sponsor) zleciła zarządzanie programem lojalnościowym spół (podmiot zarządzający). W ramach zarządzania programem lojalnościowym podmiot zarządzający nabywał i dostarczał klientom prezenty lojalnościowe.

W wyroku tym Trybunał stwierdził, że płatności dokonywane przez sponsora na rzecz podmiotu zarządzającego omawianym programem, który to podmiot dostarcza klientom prezenty lojalnościowe należy uznać w części za wynagrodzenie płacone przez osobę trzecią za dostawę towarów klientom, a w części za wynagrodzenie za usługi świadczone przez zarządzającego tym programem sponsora.

Odnosząc się do kwestii możliwości uznania świadczonej przez podmiot zarządzający usługi za jedno świadczenie kompleksowe, TSUE uznał, że płatność dokonywana przez Baxi na rzecz podmiotu zarządzającego może zostać podzielona na dwa elementy, z których każde odpowiada odrębnemu świadczeniu.

Przenosząc powyższe na grunt rozpatrywanej sprawy nie można zgodzić się z Wnioskodawcą, iż faktura wystawiona przez agencje dokumentuje jedno złożone świadczenie kompleksowe, bowiem rzeczywisty charakter transakcji wskazuje na dwa odrębne świadczenia, których odbiorcami są dwa odrębne podmioty - w przypadku usługi marketingowej - Wnioskodawca, w przypadku przekazywania towarów - beneficjenci (Uczestnicy). Zauważyć należy, że Wnioskodawca w odniesieniu do przekazywanych przez Agencję towarów nie nabywa prawa do rozporządzania tymi towarami jak właściciel, lecz występuje jedynie jako podmiot trzeci, dokonujący zapłaty za dostawę towarów dokonywaną przez agencje na rzecz beneficjentów.

W konsekwencji wynagrodzenie wypłacone przez Wnioskodawcę Agencji obejmuje dwa elementy. Pierwszym elementem tej kwoty jest wynagrodzenie za usługi marketingowe świadczone przez Agencję na rzecz Wnioskodawcy. Natomiast drugim elementem kwoty jest wynagrodzenie płacone przez Spółkę za dostawę towarów dokonywaną przez Agencję na rzecz beneficjentów - Uczestników.

W świetle powyższego, w przedmiotowej sprawie, Wnioskodawca ma prawo do odliczenia podatku VAT od wydatków poniesionych przez Spółkę udokumentowanych fakturą VAT wyłącznie w zakresie nabywanych usług marketingowych z uwagi na pośredni wpływ na wysokość osiąganych przez Spółkę obrotów, które mają związek z generowaniem sprzedaży opodatkowanej, zgodnie z przesłanką wynikającą z art. 86 ust. 1 ustawy.

Natomiast, Wnioskodawca nie ma prawa do odliczenia podatku VAT, stosownie do art. 88 ust. 3a pkt 4 lit. a ustawy, od wydatków udokumentowanych fakturą VAT dotyczącą nabywanych przez Agencje towarów, przekazywanych następnie nieodpłatnie Uczestnikom, bowiem Wnioskodawca nie nabywa prawa do rozporządzania tymi towarami jak właściciel, natomiast ta część kwoty stanowi zapłatę przez Wnioskodawcę (jako podmiot trzeci) za dostawę towarów dokonywanych przez Agencję na rzecz Uczestników.

Podstawę powyższego rozstrzygnięcia stanowi art. 86 ust. 1 i ust. 2 pkt 1 lit. a oraz art. 88 ust. 3a pkt 4 lit. a ustawy, gdyż w tej części Wnioskodawca nie nabył towarów ani usług.

Tym samym stanowisko Wnioskodawcy, że Spółce przysługuje pełne prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku VAT naliczonego, wykazanego na fakturach wystawionych przez Agencję z tytułu świadczonych przez nią usług marketingowych obejmujących swoim zakresem m.in. wydania towarów i świadczenia usług w ramach prowadzonych działań, należało uznać za nieprawidłowe.

Należy zauważyć ponadto, że powołany przez Wnioskodawcę wyrok sądu administracyjnego oraz interpretacje indywidualne są rozstrzygnięciami w indywidualnych sprawach, osadzonych w określonym stanie faktycznym i tylko do niego się zawężają, w związku z tym nie mają mocy powszechnie obowiązującego prawa.

Ponadto należy przytoczyć uzasadnienie wyroku WSA we Wrocławiu z dnia 31 marca 2011 r., sygn. akt I SA/Wr 232/11, w którym Sąd "podziela wprawdzie stanowisko strony, że zasada zaufania do organu wyraża się między innymi w jednolitości stosowania prawa podatkowego, a tym samym unikaniu rozbieżności stanowisk organów, nie oznacza to jednak, że organ udzielający interpretacji, obowiązany jest ustosunkowywać się do wskazywanych przez wnioskodawcę orzeczeń, a tym bardziej interpretacji wydanych w innych indywidualnych sprawach".

Interpretacja dotyczy:

* zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym,

* zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gorzowie Wielkopolskim, ul. Dąbrowskiego 13, 66-400 Gorzów Wielkopolski po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 270). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.