ILPP2/443-480/08-4/EWW

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki z o.o., przedstawione we wniosku z dnia 20 maja 2008 r. (data wpływu 26 maja 2008 r.), uzupełnionym pismem z dnia 16 lipca 2008 r. (data wpływu 21 lipca 2008 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania najmu garaży i miejsc parkingowych oraz dokumentowania tych czynności - jest nieprawidłowe.

W dniu 26 maja 2008 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania najmu garaży i miejsc parkingowych oraz dokumentowania tych czynności. Wniosek uzupełniono pismem z dnia 16 lipca 2008 r. (data wpływu 21 lipca 2008 r.) o informacje doprecyzowujące opisany stan faktyczny oraz podpis osoby upoważnionej do reprezentowania Spółki.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

Wnioskodawca jest właścicielem budynków, w których usytuowane są garaże, na posesji przy budynkach wyznaczono miejsca parkingowe oraz wybudowano kilka garaży wolnostojących.

Większość garaży wynajmowana jest przez mieszkańców X, a kilka przez osoby z zewnątrz. Do chwili obecnej za wynajem garaży i parkingów wystawiane były faktury VAT dla osób fizycznych.

Zdarzenia ewidencjonowane są na koncie - rozrachunki z odbiorcami. Mieszkańcy X, czynsz i media opłacają na książeczkach - ewidencja na koncie - rozliczenie z najemcami z tytułu czynszu.

W przypadku, gdy garaże, garaże wolnostojące i miejsca parkingowe zostaną potraktowane przez Spółkę jako gospodarka mieszkaniowa (jak opłaty za czynsz i media), opłacane byłyby przez mieszkańców X na książeczkach, tak jak czynsz i ewidencjonowane na koncie wraz z zapłatą za czynsz. Tym samym jeżeli potraktowane zostałyby jak gospodarka mieszkaniowa, to nie istniałaby konieczność płacenia podatku dochodowego od osób prawnych. W przypadku, gdy Zainteresowany nie wystawiałby faktur VAT za wynajem, także nie płaciłby podatku VAT. Wnioskodawca wskazuje, iż kilka osób, które nie są mieszkańcami X wynajmuje garaże. Powstała zatem wątpliwość, czy w takim przypadku wystawiać faktury VAT i traktować przychody jako działalność gospodarczą, a co za tym idzie płacić podatek dochodowy i VAT.

Spółka podała numery PKWiU świadczonych przez siebie usług:

oraz oświadczyła, iż nie przewiduje możliwości podnajmu garaży, czy miejsc parkingowych osobom trzecim przez najemców.

Gospodarka mieszkaniowa w rozumieniu Zainteresowanego, to bieżące utrzymanie zasobów mieszkaniowych: naprawy, remonty, oświetlenie, ogrzewanie, dostawy wody i odprowadzanie ścieków, sprzątanie, koszenie trawy, odśnieżanie i tym podobne czynności niezbędne dla prawidłowego korzystania z mieszkań.

W związku z powyższym zadano następujące pytania.

Czy istnieje konieczność wystawiania faktur VAT za wynajem garaży i miejsc parkingowych, czy można to potraktować jak gospodarkę mieszkaniową - zwolnioną z podatku VAT. Czy różnie należy traktować garaże i miejsca parkingowe w zależności, czy najemcą jest mieszkaniec X, czy osoba z zewnątrz. Czy jeżeli najemca garażu lub miejsca parkingowego jest mieszkańcem X, wystarczające jest rozszerzenie umowy najmu o paragraf stanowiący o odpłatnym prawie do korzystania z nich, i zaliczenie zapłaty do kwoty czynszu zwolnionego przedmiotowo od podatku VAT, natomiast jeżeli najemca nie jest mieszkańcem X, jest osobą fizyczną prowadzącą działalność gospodarczą lub nie jest osobą fizyczną, wynajmowanie garażu, czy miejsca parkingowego, należy potraktować jak najem lokalu użytkowego - nie zwolniony przedmiotowo od podatku VAT.

Zdaniem Wnioskodawcy, przychody osiągane z wynajmu należących do niego garaży (bez różnicy czy wolnostojących, czy wewnątrz budynków) i miejsc parkingowych wynajmowanych dla mieszkańców X, należy traktować jako przychody osiągane z gospodarki mieszkaniowej, a co za tym idzie umożliwiające skorzystanie ze zwolnienia przedmiotowego, co pozwoli nie odprowadzać z tego tytułu podatku VAT, natomiast jeżeli najemca nie jest mieszkańcem X należy przychód udokumentować fakturą VAT i odprowadzić z tego tytułu należny podatek od towarów i usług.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu ww. podatkiem, podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Artykuł 8 ust. 1 ustawy stanowi, iż przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (...).

Przywołując art. 15 ust. 1 ustawy, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Artykuł 41 ust. 1 ustawy określa, że stawka podatku wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2 12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1.

Na mocy art. 43 ust. 1 pkt 1 ustawy, zwalnia się od podatku usługi wymienione w załączniku nr 4 do ustawy. W pozycji nr 4 ww. załącznika wskazano usługi o symbolu PKWiU ex 70.20.11 usługi w zakresie wynajmowania lub dzierżawienia nieruchomości o charakterze mieszkalnym na własny rachunek, z wyłączeniem wynajmu lokali w budynkach mieszkalnych na cele inne niż mieszkaniowe.

Przy czym "ex" dotyczy tylko danej usługi z danego grupowania.

Zarówno ustawa o podatku od towarów i usług, jak i przepisy wykonawcze do tej ustawy nie wskazują definicji lokalu użytkowego ani mieszkalnego. Definicję lokalu mieszkalnego zawiera art. 2 ust. 2 ustawy z dnia 24 czerwca 1994 r. o własności lokali (tekst jedn. Dz. U. z 2000 r. Nr 80, poz. 903 z późn. zm.). Zgodnie z ww. przepisem, samodzielnym lokalem mieszkalnym jest wydzielona trwałymi ścianami w obrębie budynku izba lub zespół izb przeznaczonych na stały pobyt ludzi, które wraz z pomieszczeniami pomocniczymi służą zaspokajaniu ich potrzeb mieszkaniowych.

Zgodnie z art. 2 ust. 4 ww. ustawy, do lokalu mogą przynależeć, jako jego części składowe, pomieszczenia, choćby nawet do niego bezpośrednio nie przylegały lub były położone w granicach nieruchomości gruntowej poza budynkiem, w którym wyodrębniono dany lokal, a w szczególności: piwnice, strych, komórka, garaż, zwane dalej w ustawie "pomieszczeniami przynależnymi".

Ponadto rozporządzenie Ministra Infrastruktury z dnia 12 kwietnia 2002 r. w sprawie warunków technicznych, jakim powinny odpowiadać budynki i ich usytuowanie (Dz. U. Nr 75, poz. 690 z późn. zm.), w § 3 pkt 14 określa lokal użytkowy jako jedno pomieszczenie lub zespół pomieszczeń, wydzielone stałymi przegrodami budowlanymi, niebędące mieszkaniem, pomieszczeniem technicznym albo pomieszczeniem gospodarczym.

W związku z powyższym, chociaż garaż stanowi część składową lokalu mieszkalnego nie należy do pomieszczeń pomocniczych lecz przynależnych do danego lokalu i nie służy zaspokojeniu potrzeb mieszkaniowych ludności.

Z informacji przedstawionych przez Zainteresowanego wynika, iż świadczy usługi sklasyfikowane pod numerami PKWiU: 70.20.11-00.00, 70.20.12-00.40.

Z opisu usług zawartych w tych grupowaniach wynika, iż są to usługi w zakresie wynajmowania lub dzierżawienia nieruchomości o charakterze mieszkalnym na własny rachunek (70.20.11 00.00) oraz usługi w zakresie wynajmowania lub dzierżawienia nieruchomości o charakterze niemieszkalnym na własny rachunek (70.20.12-00.40).

Mając na uwadze przytoczone przepisy należy stwierdzić, iż zwolnienie od podatku od towarów i usług dotyczy tylko wynajmu lub dzierżawy lokali mieszkalnych. Lokale o przeznaczeniu innym niż cele mieszkaniowe zostały wyłączone ze zwolnienia.

W myśl art. 41 ust. 1 ustawy, usługi najmu opodatkowane są stawką podatku w wysokości 22%. Wnioskodawca będzie zatem obowiązany do opodatkowania świadczonych usług wskazaną stawką podatku, przy czym w przedmiotowej sprawie bez znaczenia jest fakt, czy wynajem garaży lub miejsc postojowych dokonywany jest osobie będącej mieszkańcem X, czy osobie z zewnątrz, która nie wynajmuje lokalu mieszkalnego od Zainteresowanego.

Zaznaczyć należy, iż zakwalifikowanie przez Wnioskodawcę przychodów osiągniętych z wynajmu garaży wolnostojących, garaży znajdujących się wewnątrz budynków oraz miejsc parkingowych mieszkańcom X, czy też osobom z zewnątrz, jako przychody osiągnięte z gospodarki mieszkaniowej, z zamiarem skorzystania ze zwolnienia przedmiotowego, pozostaje bez wpływu na opodatkowanie tych czynności podatkiem od towarów i usług. Żaden z przepisów ustawy oraz rozporządzeń wykonawczych do niej nie daje podstawy do skorzystania ze zwolnienia od podatku VAT z tytułu osiągania przychodów z gospodarki mieszkaniowej.

W myśl art. 43 ust. 1 pkt 11 ustawy, zwalnia się od podatku czynności wykonywane na rzecz członków spółdzielni, którym przysługują spółdzielcze prawa do lokali mieszkalnych, członków spółdzielni będących właścicielami lokali mieszkalnych lub na rzecz właścicieli lokali mieszkalnych niebędących członkami spółdzielni, za które są pobierane opłaty, zgodnie z art. 4 ust. 1, 2, 4 i 5 ustawy z dnia 15 grudnia 2000 r. o spółdzielniach mieszkaniowych (tekst jedn. Dz. U. z 2003 r. Nr 119, poz. 1116).

Dodatkowo z przepisu § 8 ust. 1 pkt 18 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 27 kwietnia 2004 r. w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 97, poz. 970 z późn. zm.) wynika, że zwolnione są od podatku czynności wykonywane na rzecz osób niebędących członkami spółdzielni, którym przysługują spółdzielcze własnościowe prawa do lokali mieszkalnych, za które są pobierane opłaty zgodnie z art. 4 ust. 1, 2, 4 i 5 ww. ustawy o spółdzielniach mieszkaniowych.

W sprawie będącej przedmiotem wniosku wskazać jednak należy, iż Wnioskodawca jako X, działający w postaci spółki z ograniczoną odpowiedzialnością, nie może zastosować zwolnienia przedmiotowego od podatku od towarów i usług, przewidzianego w ustawie dla spółdzielni z tytułu wykonywania czynności na rzecz członków spółdzielni, którym przysługuje spółdzielcze prawo do lokali mieszkalnych, członków spółdzielni będących właścicielami lokali mieszkalnych lub właścicieli lokali mieszkalnych niebędących członkami spółdzielni, za które pobierane są opłaty zgodnie z art. 4 ust. 1, 2, 4 i 5 ustawy z dnia 15 grudnia 2000 r. o spółdzielniach mieszkaniowych, a także zwolnienia od podatku przewidzianego dla czynności wykonywanych na rzecz osób niebędących członkami spółdzielni, którym przysługują spółdzielcze własnościowe prawa do lokali mieszkalnych, za które są pobierane opłaty, zgodnie z ww. rozporządzeniem.

Artykuł 106 ust. 1 ustawy wskazuje, iż podatnicy, o których mowa w art. 15 są obowiązani wystawić fakturę stwierdzającą w szczególności dokonanie sprzedaży, datę dokonania sprzedaży, cenę jednostkową bez podatku, podstawę opodatkowania, stawkę i kwotę podatku, kwotę należności oraz dane dotyczące podatnika i nabywcy, z zastrzeżeniem ust. 2, 4 i 5 oraz art. 119 ust. 10 i art. 120 ust. 16.

Wyjątek od ww. zasady obowiązku wystawiania faktur przez podatnika, wynika z art. 106 ust. 4 ustawy. Stanowi on, iż ww. podatnicy, nie mają obowiązku wystawiania faktur, o których mowa w ust. 1 i 2, osobom fizycznym nieprowadzącym działalności gospodarczej. Jednakże na żądanie tych osób podatnicy są obowiązani do wystawienia faktury.

Zatem, jeśli Zainteresowany dokonuje czynności opodatkowanych podatkiem od towarów i usług na rzecz osób fizycznych, nie ma obowiązku wystawiania faktur dokumentujących świadczenie usług najmu garaży i miejsc parkingowych. Dopiero na żądanie tych osób będzie obowiązany do ich wystawienia.

Ponadto informuje się, że w niniejszej interpretacji załatwiono wniosek w części dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania najmu garaży i miejsc parkingowych oraz dokumentowania tych czynności. Kwestia dotycząca zwolnień przedmiotowych w podatku dochodowym od osób prawnych została rozstrzygnięta w odrębnej interpretacji indywidualnej Nr ILPB3/423-316/08-4/KS z dnia 25 sierpnia 2008 r.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.