ILPP2/443-48/12-2/AD

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki Akcyjnej reprezentowanej przez Doradcę Podatkowego, przedstawione we wniosku z dnia 4 stycznia 2012 r. (data wpływu 9 stycznia 2012 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania nieodpłatnego wydania nagród w ramach obsługi programów lojalnościowych - jest nieprawidłowe.

W dniu 9 stycznia 2012 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania nieodpłatnego wydania nagród w ramach obsługi programów lojalnościowych.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawca jest agencją reklamową. Świadczy kompleksowe usługi marketingowe, które obejmują realizację programów lojalnościowych na podstawie umowy z klientem zlecającym Zainteresowanemu realizację programu (dalej "Zleceniodawca").

Programy lojalnościowe realizowane przez Spółkę są kierowane do osób fizycznych:

Ww. osoby zwane są dalej "Uczestnikami".

Wnioskodawca, realizując kompleksową usługę marketingową, przejmuje od Zleceniodawcy część funkcji organizacyjno-logistycznych związanych z realizacją programu lojalnościowego, które obejmują w szczególności kupowanie, konfekcjonowanie oraz wysyłanie nagród. Nagrody mogą mieć charakter zarówno rzeczowy, jak i nierzeczowy (usługi).

Nagrody Uczestnik otrzymuje nieodpłatnie w związku z wymianą punktów gromadzonych w programie lojalnościowym. Punkty przyznawane są za dokonanie zakupu (przez Uczestnika lub nabywcę, z którym związany jest Uczestnik, np. przez jego pracodawcę) towarów lub usług oferowanych przez Zleceniodawcę, w zakresie określonym w regulaminie programu. Program może również przewidywać dodatkowe warunki przyznania Uczestnikowi nagrody (np. program lojalnościowy może mieć charakter konkursu albo zawierać elementy konkursu).

Nagrody mogą być przekazywane Uczestnikom w różny sposób, np. wysyłka na adres podany przez Uczestnika przy pomocy firmy kurierskiej lub Poczty Polskiej, wydawanie w punktach sprzedaży Uczestnika.

Zainteresowany jest właścicielem nagród (towarów) od momentu ich zakupu do momentu wydania nagrody Uczestnikowi. W przypadku niektórych programów Spółka jest również właścicielem nagród (towarów) zdeponowanych w punktach sprzedaży Zleceniodawcy. Zleceniodawca nie jest w żadnym przypadku właścicielem towaru.

Spółka obciąża Zleceniodawcę swoim wynagrodzeniem za wykonanie kompleksowej usługi marketingowej, którego kwota netto wyliczana będzie jako suma wartości netto nagród, kosztów związanych z obsługą programu lojalnościowego (patrz poniżej) oraz marży zysku Spółki. Wnioskodawca będzie jednak przekazywać Zleceniodawcy informacje na temat kosztu zakupu nagród.

Zainteresowany w ramach realizacji kompleksowej usługi marketingowej polegającej na obsłudze programu lojalnościowego będzie wykonywać m.in. następujące czynności na rzecz Zleceniodawcy:

Powyższy katalog czynności może różnić się w przypadku poszczególnych programów (niektóre z ww. czynności mogą nie występować dla danego programu, Spółka może dla danego programu wykonywać także czynności inne niż ww.).

Zakres czynności wykonywanych przez Wnioskodawcę na rzecz Zleceniodawcy określony jest zawsze w zawartej przez nich umowie. Zasady organizacji programu lojalnościowego określone są każdorazowo w regulaminie, którego treść udostępniana jest Uczestnikom.

Niniejszy wniosek dotyczy zarówno programów, w których Zainteresowany działa na zlecenie jednego Zleceniodawcy, jak i programów realizowanych na zlecenie więcej niż jednego Zleceniodawcy (tzw. "programy multipartnerskie"). Dla uproszczenia w treści niniejszego wniosku używane jest przeważnie jedynie słowo "Zleceniodawca" (w liczbie pojedynczej). Należy je jednak odnosić do "Zleceniodawców" (w liczbie mnogiej) - w przypadku "programów multipartnerskich".

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy opisane powyżej przekazania nagród przez Spółkę dla Uczestników w ramach świadczonej na rzecz Zleceniodawcy kompleksowej usługi marketingowej polegającej na obsłudze programu lojalnościowego stanowią "dostawę towarów" podlegającą opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, zgodnie z art. 7 ust. 2 ustawy o VAT.

Zdaniem Wnioskodawcy, opisane powyżej przekazania nagród dla Uczestników w ramach świadczonej na rzecz Zleceniodawcy kompleksowej usługi marketingowej polegającej na obsłudze programu lojalnościowego nie stanowią "dostawy towarów", o której mowa w art. 7 ust. 2 ustawy o VAT i w związku z tym nie podlegają opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Zgodnie z art. 29 ust. 1 ustawy o VAT:

Zgodnie z powyższym przepisem, podstawą opodatkowania VAT usługi świadczonej przez Zainteresowanego na rzecz Zleceniodawcy będzie obrót obejmujący całą kwotę należną z tego tytułu.

Kwotą należną Spółce od Zleceniodawcy będzie z kolei całość wynagrodzenia za wykonanie kompleksowej usługi marketingowej polegającej na obsłudze programu lojalnościowego. Elementem kalkulacyjnym tego wynagrodzenia będzie m.in. równowartość ceny zapłaconej przez Spółkę w związku z nabyciem towarów przekazywanych jako nagrody dla Uczestników programu.

Zdaniem Wnioskodawcy podział kompleksowej usługi marketingowej polegającej na obsłudze programu lojalnościowego poprzez wyłączenie z niej wartości towarów przekazanych nieodpłatnie na rzecz uczestników programu miałby charakter sztuczny i byłby sprzeczny z istotą (naturą) tego świadczenia. Przekazanie nagród Uczestnikom programu stanowi integralną (niepodzielną) część kompleksowej usługi marketingowej związanej z obsługą programu lojalnościowego. Należy przy tym podkreślić, iż Zainteresowany działa w tym zakresie jako reprezentant Zleceniodawcy.

Czynność polegająca na przekazaniu przez Spółkę nagród Uczestnikom powinna zatem zostać opodatkowana podatkiem VAT wyłącznie w ramach opodatkowania usługi kompleksowej obsługi programu lojalnościowego świadczonej przez Spółkę na rzecz Zleceniodawcy.

Jeżeli bowiem z ekonomicznego punktu widzenia oraz zgodnie z oczekiwaniami Zleceniodawcy, czynności podejmowane przez Wnioskodawcę mają charakter kompleksowy (tzn. złożony z kilku podejmowanych przez niego działań, które łącznie stanowią jedną, nierozerwalną całość), dla celów opodatkowania VAT nie należy ich sztucznie rozdzielać.

Wobec powyższego, brak jest podstaw dla uznania, że dokonywane przez Zainteresowanego nieodpłatne przekazywanie nagród Uczestnikom powinno zostać opodatkowane jako "nieodpłatne przekazania towarów", o których mowa w art. 7 ust. 2 ustawy o VAT. Prowadziłoby to bowiem do podwójnego opodatkowania tej samej czynności, tj.:

Podwójne opodatkowanie tej samej czynności byłoby także niezgodne z leżącą u podstaw polskiego systemu prawnego konstytucyjną zasadą praworządności (art. 2 Konstytucji RP).

Zasada, zgodnie z którą świadczeń mających charakter złożony nie należy sztucznie rozdzielać, znajduje potwierdzenie w licznych orzeczeniach Trybunału Sprawiedliwości UE (dalej "TS UE").

Jeżeli dwa lub więcej świadczeń dokonanych przez podatnika jest tak ściśle ze sobą powiązanych, że obiektywnie tworzą one w aspekcie gospodarczym jedną całość, której rozdzielenie miałoby sztuczny charakter, to wszystkie te świadczenia lub czynności stanowią jedno świadczenie do celów stosowania podatku od wartości dodanej (taki wniosek płynie z orzeczenia TS UE z dnia 27 października 2005 r. w sprawie Leyob Verzekeringen BV (C-41/04).

Stanowisko to potwierdzają także inne wyroki, przykładowo wyrok TS UE z dnia 25 lutego 1999 r. w sprawie CardProtection Plan (C-349/96), z dnia 21 czerwca 2007 r. w sprawie Ludwig Volker (C-453/05), z dnia 19 listopada 2009 r. w sprawie Don Bosco Onroerend Goed BV (C-461/08).

Co więcej, w innych orzeczeniach (np. C-68/92 oraz C-69/92) TS UE wskazuje na to, że usługi reklamowe obejmują szereg świadczeń i czynności związanych z promocją. W konsekwencji twierdzenie Wnioskodawcy, że świadczy on kompleksowe usługi na rzecz Zleceniodawcy jest w pełni zgodne z orzecznictwem TS UE.

Stanowisko TS UE w sprawie usług kompleksowych znajduje potwierdzenie również w orzecznictwie polskich sądów administracyjnych, np. wyrok WSA w Krakowie z dnia 2 lutego 2007 r. (sygn. I SA/Kr 963/05) lub uchwała 7 sędziów NSA z dnia 8 listopada 2010 r. (I FPS 3/10) w zakresie leasingu i ubezpieczenia, nakazująca kompleksowe traktowanie obydwu świadczeń dla celów ich opodatkowania VAT.

Należy także podkreślić, iż stanowisko Zainteresowanego jest zgodne z jednolitą linią interpretacyjną organów podatkowych w zakresie usług marketingowych świadczonych przez agencje reklamowe, wyrażoną m.in. w:

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (tekst jedn.: Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu ww. podatkiem podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...).

Ponadto, stosownie do art. 7 ust. 2 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się również przekazanie nieodpłatnie przez podatnika towarów należących do jego przedsiębiorstwa, w szczególności:

Z kolei zgodnie z art. 8 ust. 1 ustawy, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (...).

Natomiast zgodnie z art. 8 ust. 2 ustawy, za odpłatne świadczenie usług uznaje się również:

Zauważyć tutaj należy, iż jak wynika z ww. przepisu art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy dla uznania, iż dostawa towarów oraz świadczenie usługi podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, bezwzględnym warunkiem jest "odpłatność" za daną czynność.

Odpłatność oznacza wykonanie czynności (dostawy towarów oraz świadczenia usług) za wynagrodzeniem. W znaczeniu potocznym wynagrodzenie to zapłata za pracę, należność, a także odszkodowanie, nagroda. Natomiast odpłatny to taki, który wymaga zapłacenia, zwrotu kosztów, płatny.

Powyższa analiza prowadzi do wniosku, że istotną cechą wynagrodzenia jest istnienie bezpośredniego związku pomiędzy dostawą towarów lub świadczeniem usług i otrzymaną zapłatą.

Można w tym miejscu wskazać, iż kwestia odpłatności była wielokrotnie przedmiotem rozstrzygnięć Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej.

I tak, w wyroku z dnia 15 lipca 1982 r. w sprawie Hong-Kong Trade Development Council, TSUE stwierdził, iż wskazane w sprawie czynności podlegają opodatkowaniu jedynie wtedy, gdy zostały wykonane odpłatnie. Analizując głębiej ten problem Trybunał Sprawiedliwości UE w wyroku z dnia 8 marca 1988 r. w sprawie Apple and Pear Development Council stwierdził, iż czynność można uznać za dokonaną odpłatnie, gdy istnieje bezpośrednia i jasno zindywidualizowana korzyść po stronie dostawcy towaru lub usługi, a ponadto odpłatność za otrzymane świadczenie (towar lub usługę pozostaje w bezpośrednim związku z czynnością, która miałaby być opodatkowana tym podatkiem).

Pojęcie "odpłatności" pojawiło się również w orzeczeniu z dnia 5 lutego 1981 r., które zapadło na tle przepisów I Dyrektywy VAT z dnia 11 kwietnia 1967 r. w sprawie harmonizacji przepisów Państw Członkowskich w zakresie podatków obrotowych (67/227/EWEC). Trybunał wskazał, że termin "zapłata" stanowi integralną część przepisów prawa wspólnotowego, które nie odwołuje się do prawa państw członkowskich dla ustalenia jego znaczenia i zakresu. Stąd też wykładnia tego wyrażenia nie może być pozostawiona dyskrecjonalnemu władztwu każdego państwa członkowskiego. Ponadto Trybunał przypomniał, że świadczenie podlega opodatkowaniu jedynie w wypadku, gdy podstawę opodatkowania stanowi świadczenie wzajemne otrzymane przez świadczącego usługę. Musi również istnieć możliwość wyrażenia w pieniądzu wartości tego świadczenia wzajemnego. W końcu - jak wskazał Trybunał - świadczenie wzajemne musi stanowić pewną wartość subiektywną, gdyż podstawą opodatkowania jest świadczenie wzajemne rzeczywiście otrzymane, nie zaś wartość otrzymana według kryteriów obiektywnych.

Na uwagę zasługuje tutaj także orzeczenie w sprawie C-16/93 pomiędzy R.J. Tolsma a Inspecteur der Omzetbelasting Leeuwarden (Holandia), gdzie podkreślono, iż dla wystąpienia opodatkowania podatkiem od towarów i usług konieczne staje się zaistnienie bezpośredniego związku płatności z konkretną czynnością oraz istnienie konsumenta tej czynności.

Zatem pod pojęciem odpłatności świadczenia usług rozumieć należy prawo podmiotu sprzedającego towar lub świadczącego usługę do żądania od nabywcy towaru, odbiorcy usługi lub osoby trzeciej zapłaty ceny lub ekwiwalentu (np. w postaci świadczenia wzajemnego).

W konsekwencji powyższego należy stwierdzić, iż opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług będzie podlegało tylko to świadczenie (dostawa lub usługa), w przypadku którego istnieje konsument, tj. odbiorca świadczenia odnoszący z niego choćby potencjalną korzyść. Dopóki nie istnieje podmiot który odnosiłby lub powinien odnosić konkretne korzyści o charakterze majątkowym związanym z danym świadczeniem, dopóty świadczenie to nie będzie czynnością podlegającą opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Z przedstawionego opisu sprawy wynika, iż Wnioskodawca jest agencją reklamową. Świadczy kompleksowe usługi marketingowe, które obejmują realizację programów lojalnościowych na podstawie umowy z klientem zlecającym Zainteresowanemu realizację programu (dalej "Zleceniodawca").

Programy lojalnościowe realizowane przez Spółkę są kierowane do osób fizycznych:

Ww. osoby zwane są dalej "Uczestnikami".

Wnioskodawca, realizując kompleksową usługę marketingową, przejmuje od Zleceniodawcy część funkcji organizacyjno-logistycznych związanych z realizacją programu lojalnościowego, które obejmują w szczególności kupowanie, konfekcjonowanie oraz wysyłanie nagród. Nagrody mogą mieć charakter zarówno rzeczowy, jak i nierzeczowy (usługi).

Nagrody Uczestnik otrzymuje nieodpłatnie w związku z wymianą punktów gromadzonych w programie lojalnościowym. Punkty przyznawane są za dokonanie zakupu (przez Uczestnika lub nabywcę, z którym związany jest Uczestnik, np. przez jego pracodawcę) towarów lub usług oferowanych przez Zleceniodawcę, w zakresie określonym w regulaminie programu. Program może również przewidywać dodatkowe warunki przyznania Uczestnikowi nagrody (np. program lojalnościowy może mieć charakter konkursu albo zawierać elementy konkursu).

Nagrody mogą być przekazywane Uczestnikom w różny sposób, np. wysyłka na adres podany przez Uczestnika przy pomocy firmy kurierskiej lub Poczty Polskiej, wydawanie w punktach sprzedaży Uczestnika.

Zainteresowany jest właścicielem nagród (towarów) od momentu ich zakupu do momentu wydania nagrody Uczestnikowi. W przypadku niektórych programów Spółka jest również właścicielem nagród (towarów) zdeponowanych w punktach sprzedaży Zleceniodawcy. Zleceniodawca nie jest w żadnym przypadku właścicielem towaru.

Spółka obciąża Zleceniodawcę swoim wynagrodzeniem za wykonanie kompleksowej usługi marketingowej, którego kwota netto wyliczana będzie jako suma wartości netto nagród, kosztów związanych z obsługą programu lojalnościowego oraz marży zysku Spółki. Wnioskodawca będzie jednak przekazywać Zleceniodawcy informacje na temat kosztu zakupu nagród.

Zainteresowany w ramach realizacji kompleksowej usługi marketingowej polegającej na obsłudze programu lojalnościowego będzie wykonywać m.in. następujące czynności na rzecz Zleceniodawcy:

Powyższy katalog czynności może różnić się w przypadku poszczególnych programów (niektóre z ww. czynności mogą nie występować dla danego programu, Spółka może dla danego programu wykonywać także czynności inne niż ww.).

Zakres czynności wykonywanych przez Wnioskodawcę na rzecz Zleceniodawcy określony jest zawsze w zawartej przez nich umowie. Zasady organizacji programu lojalnościowego określone są każdorazowo w regulaminie, którego treść udostępniana jest Uczestnikom.

W przedmiotowej sprawie wyjaśnienia wymaga kwestia czy nieodpłatne wydanie klientom nagród (w ramach programu lojalnościowego) przez Wnioskodawcę podlega opodatkowaniu podatkiem VAT i czy mamy do czynienia z czynnością nieodpłatną.

Mając na uwadze wskazane wyżej przepisy oraz przedstawione we wniosku okoliczności sprawy należy stwierdzić, że przedmiotowa czynność wydania klientom nieodpłatnie przez Wnioskodawcę nagród w ramach Programu lojalnościowego wypełnia znamiona dostawy towarów w rozumieniu przepisu art. 7 ustawy o VAT. Zauważyć bowiem trzeba, że następuje tu przeniesienie na klientów prawa do rozporządzania jak właściciel wydawanymi towarami (nagrodami), których Zainteresowany jest właścicielem od momentu ich zakupu do momentu wydania nagrody Uczestnikowi. Podkreślić też należy, że fakt, iż wydanie ww. nagród klientom następuje nieodpłatnie, nie oznacza, że czynność ta jest czynnością nieodpłatną. Jak wynika bowiem z wniosku, wynagrodzenie z tytułu świadczenia przez Wnioskodawcę na rzecz Zleceniodawcy usługi marketingowej obejmuje również koszty nabycia ww. nagród przez Wnioskodawcę. A zatem w przypadku ww. wydania nagród zapłaty nie dokonuje nabywca (Uczestnik) lecz osoba trzecia tj. Zleceniodawca.

W tych okolicznościach przedmiotowa czynność wydania nagród w ramach Programu lojalnościowego, jako odpłatna dostawa towarów, podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, stosownie do art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy o VAT.

Tut. organ pragnie też zauważyć, iż problem, jak przedstawiony w niniejszej sprawie, był przedmiotem rozważań Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej w sprawie C-55/09 pomiędzy Commissioners for Her Majesty's Revenue and Customs a B. Group Ltd.

W sprawie tej TSUE stwierdził, iż aby ustalić, czy czynność polegająca na dostarczeniu prezentów lojalnościowych podlega podatkowi VAT należy ustalić, czy na mocy art. 2 ust. 1 szóstej dyrektywy stanowi ona dostawę towarów lub świadczenie usług dokonywane odpłatnie na terytorium kraju przez podatnika działającego w takim charakterze.

TSUE powołał art. 5 ust. 1 szóstej dyrektywy, który stanowi, że za dostawę towarów uważa się przeniesienie prawa do rozporządzania rzeczą jak właściciel.

TSUE stwierdził, iż z brzmienia tego przepisu wynika, że pojęcie dostawy towarów obejmuje nie tylko przeniesienie własności w formie przewidzianej przez dane prawo krajowe, lecz obejmuje ono także wszelkie przeniesienie władztwa nad rzeczami, które pozwala drugiej stronie na rozporządzanie nimi jak właściciel.

Następnie TSUE powołał art. 6 ust. 1 szóstej dyrektywy, zgodnie z którym "świadczenie usług" należy rozumieć jako każdą czynność niestanowiącą dostawy towarów.

Dalej TSUE wskazał, iż z przedmiotowej sprawy wynika, że Spółka X, której Spółka B. zleciła zarządzanie programem lojalnościowym, zaopatruje się w prezenty lojalnościowe, a ich zasób stanowi własność tej spółki. Wobec tego Spółka X nie tylko ma prawo do przekazywania prezentów lojalnościowych klientom jak właściciel, ale w rzeczywistości jest ona ich właścicielem. Ponadto w przedmiotowej sprawie Spółka X dostarcza prezenty lojalnościowe.

TSUE stwierdził, że odpłatna dostawa towarów lub świadczenie usług w rozumieniu art. 2 ust. 1 szóstej dyrektywy zakłada istnienie bezpośredniego związku pomiędzy świadczoną usługą a otrzymanym wynagrodzeniem.

Szósta dyrektywa nie wymaga dla uznania dostawy towarów lub świadczenia usług za czynności odpłatne w rozumieniu art. 2 pkt 1 tej dyrektywy, by wynagrodzenie za te towary lub usługi było płatne bezpośrednio przez ich odbiorcę. Zgodnie bowiem z art. 11 część A ust. 1 lit. a tej dyrektywy wynagrodzenie może pochodzić od osoby trzeciej.

W świetle powyższego TSUE stwierdził, że płatności dokonywane przez sponsora na rzecz podmiotu zarządzającego omawianym programem, który to podmiot dostarcza klientom prezenty lojalnościowe należy uznać w części za wynagrodzenie płacone przez osobę trzecią za dostawę towarów klientom, a w części za wynagrodzenie za usługi świadczone przez zarządzającego tym programem na rzecz sponsora.

Biorąc powyższe pod uwagę należy stwierdzić, że w przedmiotowej sprawie wydanie przez Wnioskodawcę nagród należy uznać za odpłatną dostawę towarów, a w konsekwencji za czynność podlegającą opodatkowaniu podatkiem VAT.

Tym samym stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za nieprawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu, ul. Ratajczaka 10/12, 61-815 Poznań po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.