ILPP2/443-475/12-6/AKr

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki Akcyjnej przedstawione we wniosku z dnia - brak daty sporządzenia (data doręczenia 10 maja 2012 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie uznania wydawanych (drukowanych) przez Agenta paragonów za faktury - jest prawidłowe.

W dniu 10 maja 2012 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie uznania wydawanych (drukowanych) przez Agenta paragonów za faktury.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe.

S.A. (dalej: A lub Spółka) jest spółką kapitałową, zarejestrowaną dla celów VAT w Polsce. Spółka została powołana celem świadczenia na rzecz B S.A. (dalej: B) oraz C S.A. (dalej: C) (łącznie określane razem jako Zleceniodawcy) usług w zakresie eksploatacji i utrzymania:

* odcinka I Autostrady (dalej: Odcinek 1),

* odcinka II Autostrady (dalej: Odcinek II).

Budowa i eksploatacja Autostrady

W dniu 10 marca 1997 r. Minister Infrastruktury przyznał B trzy koncesje na budowę i eksploatację poszczególnych odcinków autostrady płatnej. W dniu 12 września 1997 r. pomiędzy Ministrem Infrastruktury Rzeczpospolitej Polskiej i B zawarta została umowa koncesyjna (dalej: Umowa Koncesyjna). Na podstawie Umowy Koncesyjnej, B zaprojektowała, zbudowała, sfinansowała i eksploatuje Odcinek I Autostrady.

Jednocześnie, w dniu 30 sierpnia 2008 r. Minister Infrastruktury zawarł z B S.A. Umowę o budowę i eksploatację Odcinka II Autostrady Płatnej (dalej: UBE). W dniu 29 czerwca 2009 r. został zawarty Aneks do UBE, zgodnie z którym Minister przeniósł prawa i obowiązki wynikające z UBE na C. W związku z tym, C zaprojektowała, zbudowała, sfinansowała i eksploatuje Odcinek II Autostrady.

Reasumując, w oparciu o postanowienia Umowy Koncesyjnej oraz UBE, B jest odpowiedzialna za budowę i eksploatację Odcinka I Autostrady, natomiast C jest odpowiedzialna za budowę i eksploatację Odcinka II.

Pobór opłat za przejazd Autostradą

Za przejazd Odcinkiem I i Odcinkiem II Autostrady od użytkowników pobierana jest opłata (opłata za przejazd). Z uwagi na fakt, iż B i C są odpowiedzialne za eksploatację Odcinka I oraz Odcinka II Autostrady, to B oraz C są zobowiązane do dokonywania poboru opłat za przejazd od użytkowników, którymi w zdecydowanej większości są osoby fizyczne nieprowadzące działalności gospodarczej, co wynika z informacji przekazanych od B i C.

Opłata za przejazd podlega opodatkowaniu VAT według stawki podstawowej.

Pobór opłat za przejazd Odcinkiem I dokonywany jest od 2002 r. Rozpoczęcie poboru opłat za przejazd Odcinkiem II powinno nastąpić od dnia 20 maja 2012 r.

Wsparcie sprzedaży przez Spółkę

Od 2003 r. A, na zlecenie B, pobiera opłaty za przejazd Odcinkiem I w imieniu i na rzecz B, na podstawie umowy o świadczenie usług w zakresie eksploatacji i utrzymania Odcinka I, zawartej z B w dniu 30 października 2000 r.

W dniu 2 lipca 2009 r. C zleciła A świadczenie usług w zakresie eksploatacji i utrzymania Odcinka II, w tym w imieniu C poboru opłat za przejazd Odcinkiem II. Pobór opłat za przejazd Odcinkiem II ma być realizowany od dnia 20 maja 2012 r.

W obu przypadkach, opartych na systemie agencyjnym, Zleceniodawcy zlecili A (na podstawie umowy agencyjnej zawartej zgodnie z właściwymi regulacjami prawa cywilnego) prowadzenie sprzedaży usługi przejazdu odpowiednim odcinkiem Autostrady oraz pobór opłat za przejazd tymi odcinkami. A z tytułu usług agencyjnych w zakresie poboru opłat w imieniu i na rzecz Zleceniodawców otrzyma wynagrodzenie.

Biorąc pod uwagę liczbę miejsc poboru opłat na obu odcinkach, do obsługi poboru opłat za przejazd autostradą wykorzystywanych będzie około 70 kas rejestrujących, z tego około 7 zostanie zainstalowanych w Punktach Obsługi Sprzedaży, a pozostałe przeznaczone będą do bezpośredniej obsługi użytkowników na pasach ruchu Punktów oraz Stacji Poboru Opłat.

Model prowadzenia działalności przez A

Do dnia 2 lipca 2009 r. A prowadziła działalność związaną ze świadczeniem ciągłych usług utrzymania i eksploatacji na rzecz B, obejmujących m.in. pobór opłat za przejazd Odcinkiem I. Natomiast od dnia 2 lipca 2009 r. A świadczy ciągłe usługi utrzymania i eksploatacji również na rzecz C w odniesieniu do Odcinka II, przy czym, do czasu oddania Odcinka II do eksploatacji zakres tych usług jest ograniczony.

Począwszy od dnia 20 maja 2012 r. zakres usług świadczonych przez A na rzecz C będzie pełny i będzie obejmował m.in. pobór opłat za przejazd Odcinkiem II w imieniu i na rzecz C. Dotychczas A świadczyła usługi na rzecz B i C oraz innych osób prawnych.

A wskazała, iż poza świadczeniem usług na rzecz Zleceniodawców nie zamierza prowadzić sprzedaży własnej na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej, która podlegałaby obowiązkowi fiskalizacji z wykorzystaniem kasy rejestrującej.

Niemniej jednak, A zamierza wejść w posiadanie własnych kas rejestrujących, które mogłaby wykorzystywać do fiskalizacji sprzedaży zleconej na rzecz użytkowników Autostrady (kasy rejestrujące będą zainstalowane w Punktach Obsługi Sprzedaży, na pasach ruchu Punktów oraz Stacjach Poboru Opłat).

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy paragony fiskalne wydawane (drukowane) przez A mogą zostać uznane za faktury w rozumieniu § 17 pkt 3 rozporządzenia w sprawie faktur, przy założeniu, iż na paragonach tych wskazane są dane A jako "nazwa i numer identyfikacji podatkowej sprzedawcy" (jako sprzedawcy usług w imieniu i na rzecz Zleceniodawców) oraz pozostałe elementy wskazane w § 17 pkt 3 rozporządzenia w sprawie faktur.

Zdaniem Wnioskodawcy, paragony fiskalne wydawane (drukowane) przez A mogą zostać uznane za faktury w rozumieniu § 17 pkt 3 rozporządzenia z dnia 28 marca 2011 r. w sprawie zwrotu podatku niektórym podatnikom, wystawiania faktur, sposobu ich przechowywania oraz listy towarów i usług, do których nie mają zastosowania zwolnienia od podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 68, poz. 360), zwanego dalej rozporządzeniem w sprawie faktur, przy założeniu, iż na paragonach tych wskazane są dane A jako "nazwa i numer identyfikacji podatkowej sprzedawcy" (jako sprzedawcy usług w imieniu i na rzecz Zleceniodawców) oraz pozostałe elementy wskazane w § 17 pkt 3 rozporządzenia w sprawie faktur.

UZASADNIENIE stanowiska Spółki

Podatnik VAT

Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (tekst jedn.: Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054), zwanej dalej ustawą o VAT, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Jednocześnie, w świetle art. 15 ust. 2 ustawy o VAT, działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody, również wówczas, gdy czynność została wykonana jednorazowo w okolicznościach wskazujących na zamiar wykonywania czynności w sposób częstotliwy.

Zgodnie z przepisami prawa cywilnego, przez umowę agencyjną przyjmujący zlecenie (agent) zobowiązuje się, w zakresie działalności swego przedsiębiorstwa, do stałego pośredniczenia, za wynagrodzeniem, przy zawieraniu z klientami umów na rzecz dającego zlecenie przedsiębiorcy albo do zawierania ich w jego imieniu.

Co do zasady więc, za podatnika uznaje się podmioty, które prowadzą bezpośrednią sprzedaż na rzecz kontrahentów. W przypadku agentów, nie uznaje się ich za podatników VAT w odniesieniu do sprzedaży, w realizacji której uczestniczą (w tym przypadku podatnikiem VAT jest zleceniodawca). Agent jest natomiast podatnikiem VAT w związku ze świadczeniem usług na rzecz swojego zleceniodawcy (w tym przypadku usług w zakresie przejazdu autostradą w imieniu i na rzecz Zleceniodawców).

Obowiązek fiskalizacji

Trzeba również wskazać, iż jak stanowi art. 111 ust. 1 ustawy o VAT, podatnicy dokonujący sprzedaży na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej oraz rolników ryczałtowych są obowiązani prowadzić ewidencję obrotu i kwot podatku należnego przy zastosowaniu kas rejestrujących.

Z powyższego wynika więc, iż obowiązek fiskalizacji sprzedaży za pomocą kasy rejestrującej co do zasady ciąży na podatnikach realizujących sprzedaż na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej.

Jak wskazano w stanie faktycznym, od dnia 20 maja 2012 r. A będzie dokonywać poboru opłat za przejazd autostradą w imieniu obu Zleceniodawców. W tym kontekście A będzie działać w imieniu i na rzecz Zleceniodawców sprzedając usługi przejazdu autostradą.

Sprzedaż tych usług nie będzie więc stanowić sprzedaży własnej A, która jest realizowana na rzecz użytkowników Autostrady. Skoro więc A będzie działać w imieniu i na rzecz Zleceniodawców i w konsekwencji nie będzie w tym zakresie prowadzić sprzedaży własnej - podatnikiem z tytułu tej sprzedaży będą Zleceniodawcy.

Niemniej jednak, to A będzie mieć faktyczną relację z użytkownikami Autostrady (będzie zapewniać im obsługę) i to A będzie, w ramach struktury agencji, sprzedawać usługi przejazdu Autostradą na rzecz tych użytkowników (jako agent).

Przepisy w zakresie VAT określają szczególne przypadki, kiedy inne dokumenty (niespełniające wszystkich wymogów dotyczących faktury VAT) są traktowane jako faktura VAT. Takie szczególne przypadki określa § 17 rozporządzenia w sprawie faktur, odnoszący się również do dokumentów potwierdzających zapłatę za przejazd autostradą płatną (a więc również Autostradą).

Jak stanowi § 17 pkt 3 rozporządzenia w sprawie faktur, za fakturę uznaje się również dowody zapłaty za przejazdy autostradami płatnymi, jeżeli zawierają następujące dane:

* nazwę i numer identyfikacji podatkowej sprzedawcy,

* numer kolejny i datę wystawienia,

* informacje pozwalające na identyfikację rodzaju usługi, w szczególności nazwę autostrady, za przejazd którą pobierana jest opłata,

* kwotę należności wraz z VAT,

* kwotę VAT.

Z powyższego przepisu wynika, iż kluczową kwestią dla uznania dokumentu zapłaty za fakturę, jest aby na dokumencie tym umieszczono dane dotyczące sprzedawcy usług przejazdu autostradą. Jednocześnie jednak, przepisy rozporządzenia w sprawie faktur nie precyzują co należy rozumieć pod pojęciem "sprzedawca".

Racjonalnym rozwiązaniem jest przyjęcie dla celów analizy przedmiotowych przepisów, że przez pojęcie "sprzedawcy" należy rozumieć podmiot, który dokonuje fiskalizacji danej sprzedaży z wykorzystaniem własnej kasy rejestrującej. Z perspektywy nabywcy, jest to bowiem podmiot, który wydaje dokument sprzedaży. Dlatego też, jeśli paragony fiskalne wydawane (drukowane) przez A będą zawierać dane A (nazwa, NIP) to należy przyjąć, iż zawierają one dane sprzedawcy usługi przejazdu Autostradą.

Z tego też względu, paragony fiskalne wydawane (drukowane) przez A mogą zostać uznane za faktury w rozumieniu § 17 pkt 3 rozporządzenia w sprawie faktur, przy założeniu, iż na paragonach tych wskazane są dane A, tj. "nazwa i numer identyfikacji podatkowej sprzedawcy" (jako sprzedawcy usług w imieniu i na rzecz Zleceniodawców) oraz pozostałe elementy wskazane powyżej.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej, odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej oceny stanowiska Wnioskodawcy.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Tut. Organ informuje, iż w niniejszej interpretacji rozpatrzono wniosek w części dotyczącej uznania wydawanych (drukowanych) przez Agenta paragonów za faktury. Natomiast wniosek w pozostałym zakresie został rozpatrzony w interpretacjach indywidualnych z dnia 22 maja 2012 r. znak: ILPP2/443-475/12-2/AKr, ILPP2/443-475/12-3/AKr, ILPP2/443-475/12-4/AKr i ILPP2/443-475/12-5/AKr.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu, ul. Ratajczaka 10/12, 61-815 Poznań po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 270). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.