ILPP2/443-474/12-6/SJ

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki Akcyjnej, przedstawione we wniosku z dnia - brak daty sporządzenia wniosku (data doręczenia 10 maja 2012 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie uznania wydawanych (drukowanych) przez Agenta paragonów za faktury - jest prawidłowe.

W dniu 10 maja 2012 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie uznania wydawanych (drukowanych) przez Agenta paragonów za faktury.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe.

Spółka C (dalej C lub Spółka) jest spółką kapitałową, zarejestrowaną dla celów VAT w Polsce. Spółka została powołana celem świadczenia na rzecz A oraz B (łącznie określane razem jako Zleceniodawcy) usług w zakresie eksploatacji i utrzymania:

* odcinka I Autostrady (dalej Odcinek I),

* odcinka II Autostrady (dalej Odcinek II).

Budowa i eksploatacja Autostrady.

W dniu 10 marca 1997 r. Minister Infrastruktury przyznał A trzy koncesje na budowę i eksploatację poszczególnych odcinków autostrady płatnej. W dniu 12 września 1997 r. pomiędzy Ministrem Infrastruktury Rzeczpospolitej Polskiej i A zawarta została umowa koncesyjna (dalej Umowa Koncesyjna). Na podstawie Umowy Koncesyjnej, A zaprojektowała, zbudowała, sfinansowała i eksploatuje Odcinek I Autostrady.

Jednocześnie, w dniu 30 sierpnia 2008 r. Minister Infrastruktury zawarł z A Umowę o budowę i eksploatację Odcinka II Autostrady Płatnej (dalej UBE). W dniu 29 czerwca 2009 r. został zawarty Aneks do UBE, zgodnie z którym Minister przeniósł prawa i obowiązki wynikające z UBE na B. W związku z tym, B zaprojektowała, zbudowała, sfinansowała i eksploatuje Odcinek II Autostrady.

Reasumując, w oparciu o postanowienia Umowy Koncesyjnej oraz UBE, A jest odpowiedzialna za budowę i eksploatację Odcinka I Autostrady, natomiast B jest odpowiedzialna za budowę i eksploatację Odcinka II.

Pobór opłat za przejazd Autostradą

Za przejazd Odcinkiem I i Odcinkiem II Autostrady od użytkowników pobierana jest opłata (opłata za przejazd). Z uwagi na fakt, iż A i B są odpowiedzialne za eksploatację Odcinka I oraz Odcinka II Autostrady, to A oraz B są zobowiązane do dokonywania poboru opłat za przejazd od użytkowników, którymi w zdecydowanej większości są osoby fizyczne nieprowadzące działalności gospodarczej, co wynika z informacji przekazanych od A i B.

Opłata za przejazd podlega opodatkowaniu VAT według stawki podstawowej.

Pobór opłat za przejazd Odcinkiem I dokonywany jest od 2002 r. Rozpoczęcie poboru opłat za przejazd Odcinkiem II powinno nastąpić od dnia 20 maja 2012 r.

Wsparcie sprzedaży przez Spółkę

Od 2003 r. C, na zlecenie A, pobiera opłaty za przejazd Odcinkiem I w imieniu i na rzecz A, na podstawie umowy o świadczenie usług w zakresie eksploatacji i utrzymania Odcinka I, zawartej z A w dniu 30 października 2000 r.

W dniu 2 lipca 2009 r. B zleciła C świadczenie usług w zakresie eksploatacji i utrzymania Odcinka II, w tym w imieniu B poboru opłat za przejazd Odcinkiem II. Pobór opłat za przejazd Odcinkiem II ma być realizowany od dnia 20 maja 2012 r.

W obu przypadkach, opartych na systemie agencyjnym, Zleceniodawcy zlecili C (na podstawie umowy agencyjnej zawartej zgodnie z właściwymi regulacjami prawa cywilnego) prowadzenie sprzedaży usługi przejazdu odpowiednim odcinkiem Autostrady oraz pobór opłat za przejazd tymi odcinkami. C z tytułu usług agencyjnych w zakresie poboru opłat w imieniu i na rzecz Zleceniodawców otrzyma wynagrodzenie.

Biorąc pod uwagę liczbę miejsc poboru opłat na obu odcinkach, do obsługi poboru opłat za przejazd autostradą wykorzystywanych będzie około 70 kas rejestrujących, z tego około 7 zostanie zainstalowanych w Punktach Obsługi Sprzedaży, a pozostałe przeznaczone będą do bezpośredniej obsługi użytkowników na pasach ruchu Punktów oraz Stacji Poboru Opłat. Kasy rejestrujące będą należeć do C.

Model prowadzenia działalności przez C

Do dnia 2 lipca 2009 r. C prowadziła działalność związaną ze świadczeniem ciągłych usług utrzymania i eksploatacji na rzecz A obejmujących m.in. pobór opłat za przejazd Odcinkiem I. Natomiast od dnia 2 lipca 2009 r. C świadczy ciągłe usługi utrzymania i eksploatacji również na rzecz B w odniesieniu do Odcinka II, przy czym, do czasu oddania Odcinka II do eksploatacji zakres tych usług jest ograniczony.

Począwszy od dnia 20 maja 2012 r. zakres usług świadczonych przez A na rzecz B będzie pełny i będzie obejmował m.in. pobór opłat za przejazd Odcinkiem II w imieniu i na rzecz B. Dotychczas C świadczyła usługi na rzecz A i B oraz innych osób prawnych.

Jak wskazała C, poza świadczeniem usług na rzecz Zleceniodawców zamierza rozpocząć prowadzenie sprzedaży własnej (np. sprzedaż map drogowych, odblaskowych kamizelek bezpieczeństwa itp.) na rzecz użytkowników Autostrady, bądź innych podmiotów (w większości osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej). Sprzedaż własna C na rzecz osób fizycznych ma się rozpocząć przed 20 maja 2012 r. (czyli przed dniem, w którym C rozpocznie pobór opłat jednocześnie w imieniu i na rzecz obu Zleceniodawców - A, jak i B).

Sprzedaż własna (np. sprzedaż map drogowych, odblaskowych kamizelek bezpieczeństwa itp) na rzecz użytkowników Autostrady będzie prowadzona przez C w Obwodach Utrzymania Autostrady oraz Punktach Poboru Opłat, w których zlokalizowano Punkty Obsługi Sprzedaży (a nie na pasach poboru opłat zlokalizowanych w ciągu autostrady w Punktach Poboru Opłat lub Stacjach Poboru Opłat). Prowadzenie sprzedaży tylko w takich punktach ma na celu zmniejszenie ryzyka obniżenia poziomu obsługi użytkowników Autostrady przez C w związku z rozpoczęciem sprzedaży własnej na rzecz użytkowników Autostrady. Trzeba bowiem wskazać, iż budki, w których znajdują się urządzenia rejestrujące sprzedaż na pasach poboru opłat zlokalizowanych w ciągu autostrady, wyznaczone są wyłącznie do poboru opłat za przejazd danym odcinkiem autostrady po to, aby sprzedaż własna C pozostawała bez wpływu na poziom obsługi użytkowników (zdefiniowany w Umowie koncesyjnej lub w UBE), oznaczający czas oczekiwania na zapłatę na pasie poboru opłat, na przepustowość danego pasa, komfort i czas obsługi użytkowników. Oznacza to, że sprzedaż własna, obok sprzedaży na rzecz A oraz B, będzie ewidencjonowana przez C na ok. 7 kasach rejestrujących znajdujących się w Punktach Obsługi Sprzedaży zlokalizowanych na Punktach Poboru Opłat oraz Obwodach Utrzymania Autostrady (jednocześnie, w przypadku gdyby kontrahenci Spółki nie byli zainteresowani ofertą Spółki w zakresie towarów lub usług będących przedmiotem jej sprzedaży własnej, podlegającej obowiązkowi fiskalizacji, nie da się wykluczyć braku wystąpienia faktycznej sprzedaży własnej Spółki wdanym dniu lub w wybranym okresie).

Sprzedaż własna realizowana przez C na rzecz użytkowników (w większości przypadków na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej) będzie podlegać obowiązkowi fiskalizacji z wykorzystaniem własnych kas rejestrujących C.

Jak wskazano powyżej, dotychczas C dokonywała poboru opłat wyłącznie na Odcinku I Autostrady. Biorąc po uwagę, że dotychczas C nie miała sprzedaży własnej na rzecz osób fizycznych to fiskalizacja obrotu następowała na kasach rejestrujących należących do A. Sprzedaż usług przejazdu Odcinkiem I Autostrady była ewidencjonowana przez A w jej rejestrach i deklaracjach VAT.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy jeśli na paragonie fiskalnym drukowanym (wydawanym) przez C będą dodatkowo nadrukowane (umieszczone oprócz danych C oraz innych danych wskazanych w § 17 ust. 3 rozporządzenia w sprawie faktur) dane A i B (nazwa i NIP), to taki paragon fiskalny będzie spełniał warunki do uznania go za fakturę w rozumieniu § 17 pkt 3 rozporządzenia w sprawie faktur.

Zdaniem Wnioskodawcy, jeśli na paragonie fiskalnym drukowanym (wydawanym) przez C będą dodatkowo nadrukowane (umieszczone oprócz danych C oraz innych danych wskazanych w § 17 ust. 3 rozporządzenia w sprawie faktur) dane A i B (nazwa i NIP), to taki paragon fiskalny będzie spełniał warunki do uznania go za fakturę w rozumieniu § 17 pkt 3 rozporządzenia w sprawie faktur.

Uzasadnienie stanowiska Spółki

Podatnik VAT

Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (tekst jedn. Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054), dalej: ustawa o VAT, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą bez względu na cel lub rezultat takiej działalności. Jednocześnie, w świetle art. 15 ust. 2 ustawy o VAT, działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody, również wówczas, gdy czynność została wykonana jednorazowo w okolicznościach wskazujących na zamiar wykonywania czynności w sposób częstotliwy.

Zgodnie z przepisami prawa cywilnego, przez umowę agencyjną przyjmujący zlecenie (agent) zobowiązuje się, w zakresie działalności swego przedsiębiorstwa, do stałego pośredniczenia, za wynagrodzeniem, przy zawieraniu z klientami umów na rzecz dającego zlecenie przedsiębiorcy albo do zawierania ich w jego imieniu.

Co do zasady więc, za podatnika uznaje się podmioty, które prowadzą bezpośrednią sprzedaż na rzecz kontrahentów. W przypadku agentów, nie uznaje się ich za podatników VAT w odniesieniu do sprzedaży, w realizacji której uczestniczą (w tym przypadku podatnikiem VAT jest zleceniodawca). Agent jest natomiast podatnikiem VAT w związku ze świadczeniem usług na rzecz swojego zleceniodawcy (w tym przypadku usług w zakresie poboru opłat w imieniu i na rzecz Zleceniodawców).

Obowiązek fiskalizacji

Trzeba również wskazać, iż jak stanowi art. 111 ust. 1 ustawy o VAT, podatnicy dokonujący sprzedaży na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej oraz rolników ryczałtowych są obowiązani prowadzić ewidencję obrotu i kwot podatku należnego przy zastosowaniu kas rejestrujących.

Z powyższego wynika więc, iż obowiązek fiskalizacji sprzedaży za pomocą kasy rejestrującej, co do zasady, ciąży na podatnikach realizujących sprzedaż na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej.

Jak wskazano wstanie faktycznym, od dnia 20 maja 2012 r. C będzie dokonywać poboru opłat za przejazd autostradą w imieniu obu Zleceniodawców. W tym kontekście C będzie działać w imieniu i na rzecz Zleceniodawców sprzedając usługi przejazdu autostradą.

Sprzedaż tych usług nie będzie więc stanowić sprzedaży własnej C, która jest realizowana na rzecz użytkowników Autostrady. Skoro więc C będzie działać w imieniu i na rzecz Zleceniodawców i w konsekwencji nie będzie w tym zakresie prowadzić sprzedaży własnej - podatnikiem z tytułu tej sprzedaży będą Zleceniodawcy.

Nie zmienia to jednak faktu, iż obok sprzedaży usług w imieniu i na rzecz Zleceniodawców, C prowadzi sprzedaż własną (m.in. świadczenie usług w zakresie eksploatacji i utrzymania Odcinka I oraz Odcinka II) oraz zacznie prowadzić sprzedaż własną na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej. W związku z tym C powinna być traktowana jako podatnik VAT w odniesieniu do tej sprzedaży.

Co więcej, skoro C będzie prowadzić samodzielnie sprzedaż (sprzedaż własna) na rzecz osób fizycznych nieprowadzęcych działalności gospodarczej, to w oparciu o art. 111 ust. 1 ustawy o VAT, po stronie C może powstać obowiązek ewidencjonowania takiej sprzedaży za pomocą kas rejestrujących (jak wskazano w stanie faktycznym, C będzie posiadać własne kasy rejestrujące).

Przepisy w zakresie VAT określają szczególne przypadki, kiedy inne dokumenty (niespełniające wszystkich wymogów dotyczących faktury VAT) są traktowane jako faktura VAT. Takie szczególne przypadki określa § 17 rozporządzenia w sprawie faktur, odnoszący się również do dokumentów potwierdzających zapłatę za przejazd autostradą płatną (a więc również Autostradą).

Jak stanowi § 17 pkt 3 rozporządzenia z dnia 28 marca 2011 r. w sprawie zwrotu podatku niektórym podatnikom, wystawiania faktur, sposobu ich przechowywania oraz listy towarów i usług, do których nie mają zastosowania zwolnienia od podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2011 r. Nr 68, poz. 360), dalej: rozporządzenie w sprawie faktur, za fakturę uznaje się również dowody zapłaty za przejazdy autostradami płatnymi, jeżeli zawierają następujące dane:

* nazwę i numer identyfikacji podatkowej sprzedawcy,

* numer kolejny i datę wystawienia,

* informacje pozwalające na identyfikację rodzaju usługi, w szczególności nazwę autostrady, za przejazd którą pobierana jest opłata,

* kwotę należności wraz z VAT,

* kwotę VAT.

Z powyższego przepisu wynika, iż kluczową kwestią dla uznania dokumentu zapłaty za fakturę, jest aby na dokumencie tym umieszczono dane dotyczące sprzedawcy usług przejazdu autostradą. Jednocześnie jednak, przepisy rozporządzenia w sprawie faktur nie precyzują co należy rozumieć pod pojęciem "sprzedawca".

Wydaje się, iż racjonalnym rozwiązaniem jest przyjęcie dla celów analizy przedmiotowych przepisów, że przez pojęcie sprzedawcy" należy rozumieć usługodawcę usług przejazdu autostradą - w przedmiotowym przypadku jest to więc odpowiednio zarówno A, jak i B (w zależności od tego, przejazd którym odcinkiem Autostrady jest przedmiotem sprzedawanej usługi). Biorąc pod uwagę fakt, że w rozważanej strukturze agencyjnej paragony fiskalne (potwierdzające uiszczenie opłaty za przejazd przez użytkownika Autostrady) będą drukowane (wydawane) za pomocą kas rejestrujących C (dane C jako podatnika będą wskazane na tych paragonach), aby paragon mógł zostać uznany za fakturę w rozumieniu § 17 pkt 3 rozporządzenia w sprawie faktur, to należy na nim dodatkowo umieścić dane A i B (wtedy bowiem dane sprzedawcy, niebędącego jednak wystawcą paragonu fiskalnego, zostaną umieszczone na paragonie fiskalnym).

Z tego też względu, jeśli więc na paragonach wystawianych za pomocą kasy rejestrującej C zostaną dodatkowo wskazane (nadrukowane) dane A i B (nazwa i NIP - jako sprzedawców usług przejazdu autostradą), a także pozostałe dane określone powyżej, to taki paragon będzie spełniał definicję faktury z § 17 pkt 3 rozporządzenia w sprawie faktur.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z regulacjami art. 111 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (tekst jedn. Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054), zwanej dalej ustawą podatnicy dokonujący sprzedaży na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej oraz rolników ryczałtowych są obowiązani prowadzić ewidencję obrotu i kwot podatku należnego przy zastosowaniu kas rejestrujących.

Z tej podstawowej reguły wynika, że obowiązek ewidencjonowania sprzedaży za pomocą kas rejestrujących dotyczy tylko takich podmiotów, które dokonują sprzedaży na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej oraz rolników ryczałtowych.

Jednocześnie wskazać należy, iż przez umowę agencyjną należy rozumieć, zgodnie z art. 758 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. - Kodeks cywilny (Dz. U. Nr 16, poz. 93 z późn. zm.) - taką umowę, w której przyjmujący zlecenie (agent) zobowiązuje się, w zakresie działalności swego przedsiębiorstwa, do stałego pośredniczenia, za wynagrodzeniem, przy zawieraniu z klientami umów na rzecz dającego zlecenie przedsiębiorcy albo do zawierania ich w jego imieniu.

Na mocy art. 29 ust. 1 ustawy, podstawą opodatkowania jest obrót, z zastrzeżeniem ust. 2-21, art. 30-32, art. 119 oraz art. 120 ust. 4 i 5. Obrotem jest kwota należna z tytułu sprzedaży, pomniejszona o kwotę należnego podatku. Kwota należna obejmuje całość świadczenia należnego od nabywcy lub osoby trzeciej. Obrót zwiększa się o otrzymane dotacje, subwencje i inne dopłaty o podobnym charakterze mające bezpośredni wpływ na cenę (kwotę należną) towarów dostarczanych lub usług świadczonych przez podatnika, pomniejszone o kwotę należnego podatku.

Stosownie do art. 30 ust. 1 pkt 1 i 4 ustawy, podstawę opodatkowania czynności maklerskich, czynności wynikających z zarządzania funduszami inwestycyjnymi, czynności wynikających z umowy agencyjnej lub zlecenia, pośrednictwa, umowy komisu lub innych usług o podobnym charakterze stanowi dla zleceniodawcy - kwota należna z tytułu dostawy, pomniejszona o kwotę podatku oraz prowadzącego przedsiębiorstwo maklerskie, zarządzającego funduszami inwestycyjnymi, agenta, zleceniobiorcy lub innej osoby świadczącej usługi o podobnym charakterze - kwota prowizji lub innych postaci wynagrodzeń za wykonanie usługi, pomniejszona o kwotę podatku, z zastrzeżeniem ust. 3.

Natomiast na mocy art. 111 ust. 9 ustawy, Minister właściwy do spraw gospodarki w porozumieniu z ministrem właściwym do spraw finansów publicznych określi, w drodze rozporządzenia:

W świetle art. 111 ust. 3b ustawy, obowiązującego od dnia 1 września 2011 r. a dodanego przez art. 1 pkt 25 lit. a) ustawy z dnia 18 marca 2011 r. o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług oraz ustawy - Prawo o miarach (Dz. U. Nr 64, poz. 332), podatnicy prowadzący ewidencję przy zastosowaniu kas rejestrujących, u których podstawą opodatkowania jest kwota prowizji lub inna postać wynagrodzenia za wykonywane usługi w ramach umowy agencyjnej, zlecenia, pośrednictwa lub innych umów o podobnym charakterze albo marża, ewidencjonują na potrzeby obliczenia osiąganego przez nich obrotu oraz kwot podatku należnego całą wartość sprzedaży własnej oraz prowadzonej na rzecz lub w imieniu innych podatników.

Zgodnie z § 7 ust. 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 28 listopada 2008 r. w sprawie kryteriów i warunków technicznych (Dz. U. Nr 212, poz. 1338 z późn. zm.), którym muszą odpowiadać kasy rejestrujące oraz warunków ich stosowania, podatnicy prowadzący ewidencję przy zastosowaniu kas, u których podstawą opodatkowania jest kwota prowizji lub inna postać wynagrodzenia za wykonywane usługi w ramach umowy agencyjnej, zlecenia, pośrednictwa lub innych umów o podobnym charakterze albo też marża, ewidencjonują na potrzeby obliczenia osiąganego przez nich obrotu oraz kwot podatku należnego całą wartość sprzedaży własnej oraz prowadzonej na rzecz lub w imieniu innych podatników.

Stosownie do art. 9 ust. 7 ustawy o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług oraz ustawy - Prawo o miarach, dotychczasowe przepisy wykonawcze, wydane na podstawie art. 111 ust. 9 ustawy zmienianej w art. 1, w brzmieniu dotychczasowym, zachowują moc do dnia wejścia w życie przepisów wykonawczych wydanych na podstawie art. 111 ust. 7a i 9 ustawy zmienianej w art. 1, w brzmieniu nadanym niniejszą ustawą, nie dłużej jednak niż przez 24 miesiące od dnia wejścia w życie niniejszej ustawy.

Z opisu sprawy wynika, iż C występuje jako agent A i B. Ponadto, Spółka zamierza dokonywać sprzedaży własnej i w związku z tym zainstaluje kasy rejestrujące. Zatem, w przedmiotowej sprawie obowiązek ewidencjonowania sprzedaży usług (przejazd autostradą) na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej oraz rolników ryczałtowych będzie ciążył na Agencie, tj. na Wnioskodawcy.

Na mocy art. 106 ust. 1 ustawy, podatnicy, o których mowa w art. 15, są obowiązani wystawić fakturę stwierdzającą w szczególności dokonanie sprzedaży, datę dokonania sprzedaży, cenę jednostkową bez podatku, podstawę opodatkowania, stawkę i kwotę podatku, kwotę należności oraz dane dotyczące podatnika i nabywcy z zastrzeżeniem ust. 1a, 2, 4 i 5 oraz art. 119 ust. 10 i art. 120 ust. 16.

W myśl § 17 pkt 3 rozporządzenia z dnia 28 marca 2011 r. w sprawie zwrotu podatku niektórym podatnikom, wystawiania faktur, sposobu ich przechowywania oraz listy towarów i usług, do których nie mają zastosowania zwolnienia od podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 68, poz. 360), za fakturę uznaje się również dowody zapłaty za przejazdy autostradami płatnymi, jeżeli zawierają następujące dane:

Zgodnie z § 5 ust. 1 pkt 6 rozporządzenia w sprawie kryteriów i warunków technicznych, którym muszą odpowiadać kasy rejestrujące oraz warunków ich stosowania, paragon fiskalny drukowany przez kasę musi zawierać następujące informacje:

Wątpliwości Zainteresowanego dotyczą tego, czy na paragonach wystawianych za pomocą jego kasy rejestrującej (tj. C) mogą być dodatkowo wskazane (nadrukowane) dane A i B (nazwa i NIP - jako sprzedawców usług przejazdu autostradą), a także pozostałe dane określone powyżej, to czy taki paragon będzie spełniał definicję faktury zgodnie z § 17 pkt 3 rozporządzenia w sprawie faktur.

Z powołanych przepisów wynika, iż ustawodawca nie zawęził katalogu elementów występujących na paragonie do wskazanych w § 5 pkt 6 rozporządzenia w sprawie kryteriów i warunków technicznych, którym muszą odpowiadać kasy rejestrujące oraz warunków ich stosowania. Zatem umieszczenie dodatkowo danych dwóch innych podmiotów na tym dokumencie nie można uznać za nieprawidłowe.

Tym samym, biorąc pod uwagę powyższe przepisy oraz okoliczności przedstawione we wniosku stwierdzić należy, iż w sytuacji, gdy na paragonach fiskalnych drukowanych (wydawanych) przez Wnioskodawcę (C), będą dodatkowo umieszczone dane A i B, to takie paragony mogą zostać uznane za faktury w rozumieniu § 17 pkt 3 rozporządzenia w sprawie faktur.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Tut. Organ informuje, iż w niniejszej interpretacji rozpatrzono wniosek w części dotyczącej wydawanych (drukowanych) przez Agenta paragonów za faktury. Natomiast wniosek w pozostałym zakresie został rozpatrzony w interpretacjach indywidualnych z dnia 22 maja 2012 r. znak: ILPP2/443-474/12-2/SJ, ILPP2/443-474/12-3/SJ, ILPP2/443-474/12-4/SJ i ILPP2/443-474/12-5/SJ.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu, ul. Ratajczaka 10/12, 61-815 Poznań po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - tekst jedn. Dz. U. z 2012 r., poz. 270). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.