ILPP2/443-472/14-3/SJ

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 749 z późn. zm.) oraz § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki z ograniczoną odpowiedzialnością reprezentowanej przez Doradcę Podatkowego, przedstawione we wniosku z 22 kwietnia 2014 r. (data wpływu 24 kwietnia 2014 r.) uzupełnionym pismem z 1 lipca 2014 r. (data wpływu 4 lipca 2014 r.) o wydanie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania dostawy Nieruchomości dokonanej na podstawie Umowy Przyrzeczonej, która zostanie zawarta w wykonaniu Umowy Przedwstępnej oraz w zakresie momentu powstania obowiązku podatkowego dla otrzymanej Zaliczki, a także sposobu jej dokumentowania - jest prawidłowe.

W dniu 24 kwietnia 2014 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania dostawy Nieruchomości dokonanej na podstawie Umowy Przyrzeczonej, która zostanie zawarta w wykonaniu Umowy Przedwstępnej oraz w zakresie momentu powstania obowiązku podatkowego dla otrzymanej Zaliczki, a także sposobu jej dokumentowania. Wniosek uzupełniono 4 lipca 2014 r. o wskazanie adresu do doręczeń.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Spółka z ograniczoną odpowiedzialnością (dalej: "G.") jest czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług.

G. przysługuje prawo użytkowania wieczystego zabudowanej nieruchomości gruntowej składającej się z działek gruntu 358/4 i 360/3, prawo użytkowania wieczystego zabudowanej nieruchomości gruntowej składającej się z działek 358/6 i 360/6 oraz własność stanowiącego odrębną nieruchomość budynku w trakcie budowy (dalej: "Budynek") położonego na wszystkich wymienionych działkach (dalej łącznie: "Nieruchomość"). Budynek stanowi galerię handlową w budowie w stanie surowym zamkniętym. Budynek posiada fundamenty, konstrukcję główną - słupy prefabrykowane i ściany żelbetowe zewnętrzne - oraz dach. G. nabył prawo użytkowania wieczystego działek wchodzących w skład Nieruchomości częściowo od Skarbu Państwa (działki 358/4 i 360/3), a częściowo wskutek połączenia przez przejęcie ze spółką pod firmą P. Spółka z ograniczoną odpowiedzialnością (dalej: "P."), będącą użytkownikiem wieczystym działek 358/6 i 360/6. Budowa Budynku na Nieruchomości rozpoczęta została przez., który korzystał z prawa do odliczenia podatku VAT od całości wydatków inwestycyjnych na Budynek (w tym od wydatków na wynagrodzenie Generalnego Wykonawcy budowy). Po przejęciu P. przez G., budowa Budynku kontynuowana jest przez G., który również odlicza podatek VAT naliczony od całości wydatków dotyczących budowy. Budowa Budynku nie została jeszcze zakończona, a Budynek nie został oddany do używania.

W dniu 15 kwietnia 2014 r. G. zawarł ze spółką pod firmą K. Spółka z ograniczoną odpowiedzialnością, jako kupującym (dalej: "K.") przedwstępną umowę sprzedaży Nieruchomości (dalej: "Umowa Przedwstępna"). Na podstawie Umowy Przedwstępnej G. zobowiązał się przenieść na rzecz K. Nieruchomość w zamian za zapłatę ceny sprzedaży.

W ramach ceny sprzedaży, G. zobowiązał się także przenieść na K. związane nierozerwalnie z Nieruchomością prawa autorskie do projektów budowlanych dotyczących Nieruchomości, prawa wynikające z gwarancji udzielonej przez projektanta na podstawie umowy z architektem oraz prawa z tytułu rękojmi oraz gwarancji udzielonej przez Generalnego Wykonawcę. G. zobowiązał się także do przeniesienia na K. praw i obowiązków G. wynikających z umowy w sprawie przebudowy układu komunikacyjnego oraz w sprawie innych świadczeń inwestora na rzecz Gminy zawartej pomiędzy G. oraz Gminą. Wymienione powyżej enumeratywnie prawa i obowiązki G. związane z Nieruchomością będą dalej łącznie zwane: "Przenoszonymi prawami i obowiązkami".

Sprzedaż Nieruchomości nie będzie się wiązać z przejściem na K. decyzji administracyjnych i pozwoleń dotyczących Nieruchomości (w tym pozwoleń na budowę) z mocy prawa. W Umowie Przedwstępnej G. zobowiązał się jedynie przekazać K. zgodę na przeniesienie na K. decyzji administracyjnych i pozwoleń związanych z Nieruchomością, o których przeniesienie K. ubiegać się będzie na drodze administracyjnej.

Sprzedaż Nieruchomości nie będzie skutkowała również automatycznym przeniesieniem na K. praw i obowiązków z umowy z Generalnym Wykonawcą. Tym niemniej, może zostać zawarte odrębne porozumienie o przeniesieniu praw i obowiązków z umowy o Generalne Wykonawstwo na K. Warunki takiego porozumienia muszą wynikać z konsensusu wszystkich jego stron i w zależności od decyzji stron mogą być analogiczne lub odmienne od dotychczasowej umowy łączącej G. z Generalnym Wykonawcą.

W Umowie Przedwstępnej strony zastrzegły, że jej przedmiotem nie jest przedsiębiorstwo G. (lub jego zorganizowana część), a K. nie ponosi jakiejkolwiek odpowiedzialności z tytułu zobowiązań G. wynikającej z art. 55 (4) kodeksu cywilnego i art. 23 (1) kodeksu pracy. Umowa Przedwstępna dotyczy wyłącznie sprzedaży Nieruchomości i enumeratywnie wymienionych w Umowie Przenoszonych praw i obowiązków. Umowa Przedwstępna nie obejmuje przedsiębiorstwa G., ani jego zorganizowanej części. Przedmiotem Umowy Przedwstępnej nie są bowiem żadne inne składniki majątku, ani zobowiązania wchodzące w skład przedsiębiorstwa G., w tym:

* oznaczenie indywidualizujące przedsiębiorstwo i prawa majątkowe do znaków towarowych,

* środki pieniężne na rachunku bankowym i umowa rachunku bankowego,

* umowa najmu pomieszczeń biurowych użytkowanych przez G.,

* tajemnice przedsiębiorstwa i know-how,

* księgi rachunkowe i dokumenty związane z prowadzeniem przedsiębiorstwa,

* umowa obsługi księgowej,

* zobowiązania, w tym zobowiązanie z tytułu poręczenia pożyczki, zobowiązania z tytułu otrzymanych pożyczek,

* należności, w tym z tytułu udzielonych pożyczek, z tytułu wynagrodzenia za udzielenie poręczenia, z tytułu podatku VAT,

* wierzytelności z tytułu wpłaconych zaliczek,

* domena internetowa.

W związku ze sprzedażą Nieruchomości na K. nie zostaną również automatycznie przeniesione wszelkie prawa i obowiązki G. związane z Nieruchomością, w szczególności:

* K. nie wstąpi automatycznie w prawa i obowiązki G. wynikające z umowy z Generalnym Wykonawcą. Dokonanie cesji umowy z Generalnym Wykonawcą wymagać będzie osobnego porozumienia (odrębnej czynności prawnej),

* Na K. nie przejdą automatycznie pozwolenia i decyzje związane z Nieruchomością. K. będzie się musiał ubiegać o przeniesienie tych pozwoleń i decyzji na drodze administracyjnej. Przeniesienie Nieruchomości na rzecz K. nastąpi na podstawie Przyrzeczonej Umowy Sprzedaży (dalej: "Umowa Przyrzeczona"), która zawarta zostanie po spełnieniu się warunków zawartych w Umowie Przedwstępnej.

Na podstawie Umowy Przedwstępnej G. otrzyma od K. zaliczki na poczet ceny Nieruchomości (dalej: "Zaliczka" lub "Zaliczki"). Zgodnie z Umową Przedwstępną suma Zaliczek, do wypłaty których K. zobowiązany będzie przed zawarciem Umowy Przyrzeczonej, odpowiadać będzie całej cenie Nieruchomości.

A. zamierza dokonać aportu swojego przedsiębiorstwa w okresie po zawarciu Umowy Przedwstępnej a przed zawarciem Umowy Przyrzeczonej. Przeniesienie przedsiębiorstwa G. może nastąpić już po otrzymaniu przez G. części lub całości Zaliczek na poczet ceny Nieruchomości od K.

B. planuje dokonanie aportu przedsiębiorstwa do spółki pod firmą Spółka z ograniczoną odpowiedzialnością Spółka komandytowo-akcyjna (dalej: "A"). G. planuje przeniesienie do "A" swojego przedsiębiorstwa w rozumieniu art. 55¹ kodeksu cywilnego, tj. zorganizowanego zespołu składników niematerialnych i materialnych przeznaczonego do prowadzenia działalności gospodarczej. W skład przedsiębiorstwa G. przenoszonego na "A" wchodzić będzie więc również Nieruchomość. Po dokonaniu aportu i wpisie "A" w księgach wieczystych jako użytkownika wieczystego działek wchodzących w skład Nieruchomości, "A" stanie się podmiotem uprawnionym do Nieruchomości.

C. zamierza uzyskać od K. zgodę na przeniesienie na "A" praw i obowiązków G. wynikających z Umowy Przedwstępnej. Po uzyskaniu odpowiedniej zgody K. i przeniesieniu na "A" praw i obowiązków G. wynikających z Umowy Przedwstępnej (dalej: "Cesja"), "A" stanie do Umowy Przyrzeczonej jako sprzedający.

Pozostali uczestnicy przedstawionej transakcji, tj. K. Spółka z ograniczoną odpowiedzialnością oraz "A" Spółka z ograniczoną odpowiedzialnością Spółka komandytowo-akcyjna również wystąpili z wnioskami o interpretację w celu uzyskania potwierdzenia konsekwencji podatkowych transakcji na gruncie podatku VAT po ich stronie.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania.

1. Czy dostawa Nieruchomości dokonana na podstawie Umowy Przyrzeczonej, która zostanie zawarta w wykonaniu Umowy Przedwstępnej, stanowić będzie czynność opodatkowaną VAT według stawki 23%.

2. Czy z chwilą otrzymania Zaliczki na podstawie Umowy Przedwstępnej powstanie u G. obowiązek podatkowy w podatku VAT i G. zobowiązany będzie do wystawienia na rzecz K. faktury zaliczkowej.

Zdaniem Wnioskodawcy:

Ad. 1

Dostawa Nieruchomości dokonana na podstawie Umowy Przyrzeczonej, która zostanie zawarta w wykonaniu Umowy Przedwstępnej, stanowić będzie czynność opodatkowaną VAT według stawki 23%. Dostawa Nieruchomości będzie bowiem stanowić odpłatną dostawę towarów, która nie będzie wyłączona z opodatkowania VAT, ani zwolniona z tego podatku.

Ad. 2

Z chwilą otrzymania Zaliczki na podstawie Umowy Przedwstępnej powstanie u G. obowiązek podatkowy w podatku VAT i G. będzie zobowiązany do wystawienia na rzecz K. faktury zaliczkowej. Zasada ta dotyczy każdej poszczególnej Zaliczki, którą G. otrzyma od K. na poczet ceny Nieruchomości.

Ad. 1

Pytanie niniejsze ma na celu ustalenie zasad opodatkowania VAT dostawy Nieruchomości, której dotyczy zawarta przez G. Umowa Przedwstępna. Zasady te znajdą bowiem zastosowanie również do Zaliczek otrzymanych przez G. na podstawie Umowy Przedwstępnej, w odniesieniu do których - zgodnie ze stanowiskiem przedstawionym w odpowiedzi na pytanie 2 - u G. powstanie obowiązek podatkowy.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054. t.j. z późn. zm., dalej: "Ustawa VAT") opodatkowaniu podatkiem VAT podlega odpłatna dostawa towarów na terytorium kraju. Art. 7 ust. 1 Ustawy VAT stanowi, że przez dostawę towarów rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel, w tym również oddanie gruntów w użytkowanie wieczyste. W wykonaniu Umowy Przyrzeczonej na rzecz K. przeniesione zostanie prawo do rozporządzania Nieruchomością jak właściciel, dokonana więc zostanie odpłatna dostawa towarów podlegająca opodatkowaniu VAT.

1. Dostawa Nieruchomości nie będzie wyłączona z opodatkowania VAT

Do dostawy Nieruchomości nie znajdzie zastosowania art. 6 pkt 1 Ustawy VAT, zgodnie z którym przepisów Ustawy VAT nie stosuje się do transakcji zbycia przedsiębiorstwa lub zorganizowanej części przedsiębiorstwa. Przedmiotem Umowy Przedwstępnej i Umowy Przyrzeczonej nie będzie bowiem przedsiębiorstwo G. ani jego zorganizowana część. Mając na uwadze, że stroną Umowy Przyrzeczonej będzie "A", wskazać należy, że przedmiotem tej umowy nie będzie również przedsiębiorstwo ani zorganizowana część przedsiębiorstwa "A".

Zgodnie z art. 55¹ kodeksu cywilnego, przedsiębiorstwo jest zorganizowanym zespołem składników niematerialnych i materialnych przeznaczonym do prowadzenia działalności gospodarczej. Obejmuje ono w szczególności:

Za przeniesienie przedsiębiorstwa nie można uznać przeniesienia Nieruchomości, tj. jednego istotnego składnika majątkowego. Przedmiotem transakcji zbycia przedsiębiorstwa wyłączonej z opodatkowania VAT powinien być połączony funkcjonalnie zespół składników, a nie konkretnie wskazane składniki wchodzące uprzednio w skład innego przedsiębiorstwa. Przeniesienie przedsiębiorstwa polega zatem na przeniesieniu w pełni funkcjonalnej i samodzielnej jednostki organizacyjnej, która jest zdolna do realizowania celów gospodarczych.

Takie rozumienie pojęcia przedsiębiorstwa potwierdza art. 55² kodeksu cywilnego, który wprowadza zasadę, zgodnie z którą czynność prawna mająca za przedmiot przedsiębiorstwo obejmuje wszystko, co wchodzi w skład przedsiębiorstwa. Należy natomiast wskazać, iż poza zakresem analizowanej transakcji pozostaje szereg aktywów i pasywów przedsiębiorstwa G., które nie zostały literalnie wymienione w Umowie Przedwstępnej. Wskutek zawarcia Umowy Przedwstępnej i Umowy Przyrzeczonej, na K. nie zostaną przeniesione nawet wszystkie prawa i obowiązki niezbędne do kontynuacji budowy, tj. umowa z Generalnym Wykonawcą oraz pozwolenia i decyzje administracyjne, jak również szereg innych elementów niezbędnych do funkcjonowania przedsiębiorstwa, m.in. zawarte umowy, oznaczenia indywidualizujące przedsiębiorstwo, środki pieniężne (które będą niezbędne do zakończenia budowy), księgi rachunkowe.

Należy również nadmienić, że poza zakresem transakcji pozostaną wszelkie aktywa i pasywa wchodzące obecnie w skład przedsiębiorstwa "A", który będzie stroną Umowy Przyrzeczonej.

Zgodnie natomiast z art. 2 pkt 27e Ustawy VAT, przez zorganizowaną część przedsiębiorstwa rozumie się organizacyjnie i finansowo wyodrębniony w istniejącym przedsiębiorstwie zespół składników materialnych i niematerialnych, w tym zobowiązania, przeznaczonych do realizacji określonych zadań gospodarczych, który zarazem mógłby stanowić niezależne przedsiębiorstwo samodzielnie realizujące te zadania. Zgodnie z przywołanym przepisem zorganizowana część przedsiębiorstwa istnieje więc jeżeli łącznie spełnione są następujące przesłanki:

Składniki majątku wskazane w Umowie Przedwstępnej nie posiadają wskazanych cech zorganizowanej części przedsiębiorstwa.

Ad. a) W orzecznictwie sądów i interpretacjach organów podatkowych, warunek przeniesienia składników niematerialnych, w tym zobowiązań, uważa się za spełniony, gdy przedmiotem zbycia są wszystkie te umowy, wierzytelności i zobowiązania, które są niezbędne do prowadzenia działalności gospodarczej przez zbywaną część przedsiębiorstwa. Umowa Przedwstępna dotyczy natomiast wyłącznie przeniesienia Nieruchomości i enumeratywnie wymienionych Przenoszonych praw i obowiązków. Przedmiotem Umowy Przedwstępnej nie są natomiast inne niematerialne składniki majątkowe (np. oznaczenie firmy, znaki towarowe), ani jakiekolwiek zobowiązania (w tym jakiekolwiek zobowiązania związane z Nieruchomością, z wyjątkiem Przenoszonych praw i obowiązków).

Sytuacja będzie analogiczna na gruncie Umowy Przyrzeczonej, której stroną będzie "A", umowa ta dotyczyć będzie bowiem tych samych składników majątku, których dotyczy Umowa Przedwstępna.

Ad. b) Organizacyjne wyodrębnienie w istniejącym przedsiębiorstwie oznacza wydzielenie w strukturze przedsiębiorstwa jako odrębny dział, wydział, oddział. Wyodrębnienie organizacyjne wynikać musi z umowy spółki, regulaminu organizacyjnego lub innego wewnętrznego aktu o podobnym charakterze.

Nieruchomość G. jest tylko jednym ze składników majątkowych wchodzących w skład jego przedsiębiorstwa, nie stanowi natomiast wyodrębnionej w przedsiębiorstwie jednostki organizacyjnej. Nieruchomość nie jest wyodrębniona w strukturze wewnętrznej G. jako odrębny dział, czy wydział. Na wyodrębnienie organizacyjne Nieruchomości nie wskazują żadne dokumenty wewnętrzne G. Nieruchomość nie zostanie również wyodrębniona organizacyjnie na podstawie jakichkolwiek dokumentów wewnętrznych "A".

Ad. c) W odniesieniu do wyodrębnienia finansowego praktyka organów podatkowych wypracowała jednolite stanowisko, zgodnie z którym wyodrębnienie finansowe oznacza sytuację, w której poprzez odpowiednią ewidencję zdarzeń gospodarczych możliwe jest przyporządkowanie przychodów i kosztów oraz należności i zobowiązań do zorganizowanej części przedsiębiorstwa. Zatem, w sytuacji wyodrębnienia finansowego możliwe jest oddzielenie finansów przedsiębiorstwa od finansów jego zorganizowanej części.

W przedsiębiorstwie G. prowadzona jest jedna ewidencja księgowa, w ramach której nie wyodrębniono Nieruchomości jako osobnej jednostki, dla której sporządzany byłby wewnętrzny bilans. W odniesieniu do przedmiotu Umowy Przedwstępnej nie można więc mówić o samodzielności finansowej Nieruchomości.

Również po dokonaniu aportu przedsiębiorstwa G. do "A", nie będzie prowadzona osobna ewidencja księgowa dla Nieruchomości.

Ad. d) Wyodrębnienie funkcjonalne oznacza przeznaczenie danego zespołu składników majątkowych i niemajątkowych do realizacji określonych zadań gospodarczych. Powszechnie podkreśla się, że zorganizowana część przedsiębiorstwa powinna stanowić potencjalnie niezależne przedsiębiorstwo, zdolne do samodzielnego wykonywania zadań gospodarczych, do realizacji których służy w ramach istniejącego przedsiębiorstwa.

Wskazać należy, że Nieruchomość i wskazane w Umowie Przedwstępnej Przenoszone Prawa i obowiązki nie stanowią w chwili obecnej elementów wystarczających do samodzielnego prowadzenia działalności gospodarczej. Należy zauważyć, że na Nieruchomości posadowiony jest Budynek galerii handlowej w budowie, który na obecnym etapie nie może być jeszcze wykorzystany w celu osiągnięcia przychodów. Sytuacja będzie analogiczna na gruncie Umowy Przyrzeczonej, której stroną będzie "A", umowa ta dotyczyć będzie bowiem tych samych składników majątku, których dotyczy Umowa Przedwstępna. Składniki majątku będące przedmiotem transakcji nie zostaną wyodrębnione funkcjonalnie także w "A".

Ad. e) K. w oparciu wyłącznie o składniki majątku wskazane w Umowie Przedwstępnej nie będzie w stanie realizować zadań gospodarczych. Należy więc stwierdzić, że Nieruchomość nie mogłaby być na obecnym etapie samodzielnym przedsiębiorstwem realizującym zadania gospodarcze.

Tak jak zostało wskazane powyżej, Umowa Przedwstępna nie obejmuje wszystkich elementów, które są niezbędne do kontynuacji budowy galerii handlowej zapoczątkowanej przez G. W szczególności nie obejmuje przeniesienia praw i obowiązków z umowy z Generalnym Wykonawcą, ani pozwoleń i decyzji administracyjnych (w tym pozwolenia na budowę). Umowa nie obejmuje też szeregu innych elementów niezbędnych do funkcjonowania zorganizowanej części przedsiębiorstwa, m.in. zawartych umów, oznaczeń indywidualizujących, środków pieniężnych (które będą niezbędne do zakończenia budowy), ksiąg rachunkowych. Sytuacja będzie analogiczna na gruncie Umowy Przyrzeczonej, której stroną będzie "A", umowa ta dotyczyć będzie bowiem tych samych składników majątku, których dotyczy Umowa Przedwstępna.

Podsumowując, Umowa Przyrzeczona będzie miała cechy typowej umowy sprzedaży składników majątkowych. Ani sformułowanie Umowy Przedwstępnej, ani składniki majątkowe będące jej przedmiotem nie wskazują, by na podstawie Umowy Przyrzeczonej dojść mogło do przeniesienia przedsiębiorstwa lub zorganizowanej części przedsiębiorstwa. W efekcie dostawa Nieruchomości nie będzie czynnością wyłączoną z opodatkowania VAT na podstawie art. 6 pkt 1 Ustawy VAT.

2. Dostawa Nieruchomości nie będzie zwolniona z VAT

Do dostawy Nieruchomości nie znajdzie zastosowania żadne ze zwolnień z podatku VAT ustanowionych w Ustawie VAT.

Po pierwsze wskazać należy, że Umowa Przedwstępna nie dotyczy dostawy terenów niezabudowanych innych niż tereny budowlane, której dotyczy zwolnienie ustanowione w art. 43 ust. 1 pkt 9 Ustawy VAT. Na Nieruchomości posadowiony jest bowiem Budynek.

Pozostałe zwolnienia rozpatrywane będą w odniesieniu do Budynku. Zgodnie bowiem z art. 29a ust. 8 Ustawy VAT, w przypadku dostawy budynków trwale z gruntem związanych z podstawy opodatkowania nie wyodrębnia się wartości gruntu.

Do dostawy Nieruchomości nie znajdzie zastosowania zwolnienie z art. 43 ust. 1 pkt 10 Ustawy VAT, zgodnie z którym zwalnia się z podatku dostawę budynków, z wyjątkiem gdy (a) dostawa jest dokonywana w ramach pierwszego zasiedlenia lub przed nim, (b) pomiędzy pierwszym zasiedleniem a dostawą budynku upłynął okres krótszy niż dwa lata. Zgodnie z art. 2 pkt 14 Ustawy VAT przez pierwsze zasiedlenie rozumie się oddanie do użytkowania w wykonaniu czynności podlegających opodatkowaniu, pierwszemu nabywcy lub użytkownikowi budynków, budowli lub ich części, po ich (a) wybudowaniu lub (b) ulepszeniu, jeżeli wydatki poniesione na ulepszenie, w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym, stanowiły co najmniej 30% wartości początkowej.

Dostawa Budynku dokonana zostanie przed jego pierwszym zasiedleniem. Budowa Budynku nie została jeszcze zakończona i do tej pory Budynek nie został oddany do użytkowania w wykonaniu czynność podlegających opodatkowaniu (takich jak umowa sprzedaży lub umowa najmu) pierwszemu nabywcy lub użytkownikowi.

Nie znajdzie również zastosowania zwolnienie z art. 43 ust. 1 pkt 10a Ustawy VAT, zgodnie z którym zwalnia się z podatku dostawę budynków nieobjętą zwolnieniem, o którym mowa w pkt 10, pod warunkiem że (a) w stosunku do tych obiektów nie przysługiwało dokonującemu ich dostawy prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, (b) dokonujący ich dostawy nie ponosił wydatków na ich ulepszenie, w stosunku do których miał prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, a jeżeli ponosił takie wydatki, to były one niższe niż 30% wartości początkowej tych obiektów.

W związku z okolicznością, że Budynek nie został nabyty, nie występuje w niniejszej sprawie zagadnienie prawa do odliczenia VAT związanego z nabyciem Budynku. Budynek został natomiast wybudowany, a przy jego budowie przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego w odniesieniu do całości wydatków inwestycyjnych. Prawo to przysługiwało najpierw P., który rozpoczął budowę Budynku. G. jest kontynuatorem prawnopodatkowym tego podmiotu na podstawie art. 93 § 1 w zw. z § 2 pkt 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2012 r. poz. 749 t.j., z późn. zm.). Zgodnie z przywołanymi przepisami osoba prawna łącząca się przez przejęcie innej osoby prawnej wstępuje we wszelkie przewidziane w przepisach prawa podatkowego prawa i obowiązki każdej z łączących się osób. Po przejęciu P. G. kontynuował budowę i również korzystał z prawa do odliczenia VAT naliczonego w związku z całością wydatków dotyczących Budynku. W związku z powyższym stwierdzić należy, że G. przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, nie jest więc spełniony warunek zwolnienia przewidziany w art. 43 ust. 1 pkt 10a lit. a Ustawy VAT.

Na potwierdzenie powyższego stanowiska powołać można wyrok Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu z 13 marca 2012 r. o sygn. I SA/Wr 1789/11, zgodnie z którym:

"Użyte w przepisie sformułowanie »w stosunku« do których podatnikowi nie przysługiwało prawo do odliczenia podatku naliczonego należy odnieść nie tylko do budynków, budowli i ich części, które zostały nabyte przez podatnika, ale także do takich, które zostały przez niego wytworzone (tak też Komentarz do VAT 2010, T. Michalik, Wydawnictwo C.H. Beck, Warszawa 2010, str. 591)".

Powyższego wniosku nie zmienia fakt, że Umowa Przyrzeczona zostanie zawarta przez "A", który otrzyma Nieruchomość wskutek dokonanego do tej spółki aportu przedsiębiorstwa G.

Jak bowiem wskazał Wojewódzki Sąd Administracyjny we Wrocławiu w przywołanym powyżej wyroku, przyjęta w art. 6 pkt 1 Ustawy VAT opcja wyłączenia z opodatkowania zbycia przedsiębiorstwa prowadzi do tego, że w przypadku zbycia przedsiębiorstwa, nabywca przedsiębiorstwa jest traktowany jako następca prawny podmiotu dokonującego zbycia. Sąd wskazał, że w takiej sytuacji dochodzi do sukcesji prawnopodatkowej, następuje przeniesienie na nabywcę zasad dotyczących opodatkowania VAT w odniesieniu do czynności związanych z nabytym mieniem na warunkach identycznych, jakie obowiązywały zbywcę, gdyby do zbycia nie doszło. Sąd podkreślił, że: "w przypadku sukcesji podatkowej nabywca przedsiębiorstwa, w tym w drodze aportu, jest beneficjentem czynności aportu podatnika dokonującego zbycia. Składnikami majątku przedsiębiorstwa wnoszonego aportem mogą być zarówno takie, co do których zbywcy (wnoszącemu aport) przysługiwało prawo do odliczenia VAT, jak i takie, co do których prawo to nie przysługiwało. Jeżeli prawo takie przysługiwało zbywcy (a według opisu zdarzenia przyszłego wnoszący aport odliczał podatek naliczony z tytułu wydatków ponoszonych na budowę obiektów wchodzących w skład przedsiębiorstwa wniesionego do Spółki aportem), to tak samo należy potraktować nabywcę, co oznacza, że w takiej sytuacji nie będzie miał zastosowania przepis art. 43 ust. 1 pkt 10a lit. a Ustawy VAT. Zwolnienie z powyższego artykułu dotyczy bowiem sytuacji, kiedy podatnikowi w ogóle, pierwotnie nie przysługiwało prawo do odliczenia podatku naliczonego".

Podsumowując, do dostawy Nieruchomości nie znajdzie zastosowania żadne ze zwolnień ustanowionych w Ustawie VAT. W efekcie, dostawa Nieruchomości podlegać więc będzie opodatkowaniu VAT.

3. Podsumowanie

Jak wykazano powyżej, dostawa Nieruchomości nie będzie czynnością wyłączoną z zakresu zastosowania Ustawy VAT (nie stanowi bowiem dostawy przedsiębiorstwa, ani jego zorganizowanej części), ani też czynności zwolnionej z VAT (dostawa Budynku będzie bowiem dokonywana przed jego pierwszym zasiedleniem, a G. przysługiwało prawo do odliczenia VAT w odniesieniu do tego Budynku). W związku z powyższym dostawa Nieruchomości na podstawie Umowy Przyrzeczonej podlegać będzie opodatkowaniu VAT.

Stawką właściwą dla dostawy Nieruchomości będzie stawka 23%. Zgodnie bowiem z art. 41 ust. 1 w zw. z art. 146a pkt 1 Ustawy VAT, podstawowa stawka podatku wynosi 23%.

Ad. 2

Zgodnie z art. 19a ust. 1 Ustawy VAT, obowiązek podatkowy powstaje co do zasady z chwilą dokonania dostawy towarów. Zgodnie jednak z art. 19a ust. 8 Ustawy VAT, jeżeli przed dokonaniem dostawy towaru otrzymano całość lub część zapłaty, w szczególności: przedpłatę, zaliczkę, zadatek, ratę, obowiązek podatkowy powstaje z chwilą jej otrzymania w odniesieniu do otrzymanej kwoty. Zgodnie z art. 106b ust. 1 pkt 4 Ustawy VAT, podatnik jest obowiązany wystawić fakturę dokumentującą otrzymanie przez niego całości lub części zapłaty przed dokonaniem dostawy towarów. Zgodnie z art. 106i ust. 2 Ustawy VAT, fakturę zaliczkową wystawia się nie później niż 15. dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym otrzymano całość lub część zapłaty od nabywcy.

Podsumowując, z chwilą otrzymania przez G. Zaliczki na poczet dostawy Nieruchomości od K. u G. powstanie obowiązek podatkowy w odniesieniu do kwoty tej Zaliczki. W terminie do 15. dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym G. otrzymał Zaliczkę, będzie on zobowiązany do wystawienia na rzecz K. faktury zaliczkowej, na której wskaże otrzymaną kwotę zapłaty i kwotę podatku VAT wyliczoną metodą "w stu" według stawki 23%.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Zgodnie z przepisem art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (tekst jedn.: Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy - przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel, w tym również:

Towarami - w świetle art. 2 pkt 6 ustawy - są rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

W myśl postanowień art. 8 ust. 1 ustawy - przez świadczenie usług rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (...).

W sytuacji, gdy przedmiotem aportu są towary w rozumieniu art. 2 pkt 6 ustawy, a czynność ta prowadzi do przeniesienia prawa do rozporządzania tymi towarami jak właściciel, mamy do czynienia z odpłatną dostawą w ujęciu art. 7 ust. 1 ustawy, podlegającą opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Wobec powyższego, wniesienie mienia w formie wkładu niepieniężnego (aportu) do spółki jest czynnością podlegającą opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, jako odpłatna dostawa towarów.

Na mocy art. 6 pkt 1 ustawy - przepisów ustawy nie stosuje się do transakcji zbycia przedsiębiorstwa lub zorganizowanej części przedsiębiorstwa.

Przy czym należy zaznaczyć, że użyte w cyt. przepisie sformułowanie "transakcje zbycia" należy rozumieć w sposób zbliżony do terminu "dostawy towarów" w ujęciu art. 7 ust. 1 ustawy, tzn. "zbycie" obejmuje wszelkie czynności, w ramach których następuje przeniesienie prawa do rozporządzania przedmiotem jak właściciel, np. sprzedaż, zamianę, darowiznę, nieodpłatne przekazanie, przeniesienie własności w formie wkładu niepieniężnego, czyli aportu.

Wyłączenie stosowania ustawy o podatku od towarów i usług przewidziane w przepisie art. 6 pkt 1 ustawy obejmuje jednakże tylko te czynności zrównane z pojęciem dostawy towarów, których przedmiotem jest przedsiębiorstwo lub zorganizowana część przedsiębiorstwa.

Przepisy ustawy o podatku od towarów i usług nie zawierają definicji "przedsiębiorstwa", zatem dla potrzeb przepisów ustaw podatkowych należy stosować definicję zawartą w art. 55¹ ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. - Kodeks cywilny (tekst jedn.: Dz. U. z 2014 r. poz. 121).

Zgodnie z tym przepisem, przedsiębiorstwo jest zorganizowanym zespołem składników niematerialnych i materialnych przeznaczonym do prowadzenia działalności gospodarczej. Obejmuje ono w szczególności:

Zatem składniki materialne i niematerialne, wchodzące w skład przedsiębiorstwa, powinny pozostawać ze sobą we wzajemnych relacjach w ten sposób, że można mówić o nich jako o zespole, a nie zbiorze pewnych elementów. Istotne jest, aby w zbywanym przedsiębiorstwie zachowane zostały funkcjonalne związki pomiędzy poszczególnymi składnikami, tak żeby przekazana masa mogła posłużyć kontynuowaniu określonej działalności gospodarczej.

Należy zauważyć, że powyższa definicja opisuje przedsiębiorstwo w ujęciu przedmiotowym, jako zespół niematerialnych i materialnych składników stanowiący przedmiot prawa w szerokim znaczeniu. Użyte w ww. przepisie określenie "w szczególności" wskazuje jedynie na przykładowe wyliczenie składników przedsiębiorstwa. Oznacza to, że z jednej strony w jego skład mogą wchodzić inne elementy, niewymienione w tym artykule, a z drugiej, brak któregoś z tych elementów nie pozbawia zespołu rzeczy i praw przymiotu przedsiębiorstwa.

W myśl art. 55² kodeksu cywilnego - czynność prawna mająca za przedmiot przedsiębiorstwo obejmuje wszystko, co wchodzi w skład przedsiębiorstwa, chyba że co innego wynika z treści czynności prawnej albo z przepisów szczególnych.

W praktyce obrotu gospodarczego zdarzają się sytuacje, w których niektóre elementy przedsiębiorstwa podlegają wyłączeniu z transakcji sprzedaży. Jednak nawet w takim przypadku, składniki materialne i niematerialne wchodzące w skład przedsiębiorstwa powinny pozostawać ze sobą we wzajemnych relacjach w taki sposób, by można było o nich mówić jako o zespole, a nie tylko zbiorze pewnych elementów. Decydujące zatem jest to, aby w zbywanym przedsiębiorstwie zachowane zostały funkcjonalne związki pomiędzy poszczególnymi składnikami umożliwiające kontynuowanie określonej działalności gospodarczej.

Jak stanowi art. 2 pkt 27e ustawy - dla celów stosowania ustawy przez zorganizowaną część przedsiębiorstwa rozumie się organizacyjnie i finansowo wyodrębniony w istniejącym przedsiębiorstwie zespół składników materialnych i niematerialnych, w tym zobowiązania, przeznaczonych do realizacji określonych zadań gospodarczych, który zarazem mógłby stanowić niezależne przedsiębiorstwo samodzielnie realizujące te zadania.

Podstawowym wymogiem jest więc to, aby zorganizowana część przedsiębiorstwa stanowiła zespół składników materialnych i niematerialnych (w tym zobowiązań). Kolejnym warunkiem jest wydzielenie tego zespołu w istniejącym przedsiębiorstwie. Wydzielenie to ma zachodzić na trzech płaszczyznach: organizacyjnej, finansowej i funkcjonalnej (przeznaczenie do realizacji określonych zadań gospodarczych).

Wyodrębnienie organizacyjne oznacza, że zorganizowana część przedsiębiorstwa ma swoje miejsce w strukturze organizacyjnej podatnika jako dział, wydział, oddział itp. Przy czym, w doktrynie zwraca się uwagę, że organizacyjne wyodrębnienie powinno być dokonane na bazie statutu, regulaminu lub innego aktu o podobnym charakterze.

Wyodrębnienie finansowe najpełniej realizowane jest w przypadku zakładu lub oddziału osoby prawnej. Wyodrębnienie finansowe nie oznacza samodzielności finansowej, ale sytuację, w której poprzez odpowiednią ewidencję zdarzeń gospodarczych możliwe jest przyporządkowanie przychodów i kosztów oraz należności i zobowiązań do zorganizowanej części przedsiębiorstwa.

Ponadto wymagane jest, aby zorganizowana część przedsiębiorstwa mogła stanowić potencjalnie niezależne przedsiębiorstwo samodzielnie realizujące zadania gospodarcze, których realizacji służy w istniejącym przedsiębiorstwie. Powyższe oznacza, że przez zorganizowaną część przedsiębiorstwa można rozumieć wyłącznie tę część przedsiębiorstwa, która jest przede wszystkim wyodrębniona organizacyjnie, ale także posiada wewnętrzną samodzielność finansową.

Zatem, aby w rozumieniu przepisów podatkowych, określony zespół składników majątkowych mógł zostać zakwalifikowany jako zorganizowana część przedsiębiorstwa, nie jest wystarczające jakiekolwiek zorganizowanie masy majątkowej, ale musi się ona odznaczać pełną odrębnością niezbędną do samodzielnego funkcjonowania w obrocie gospodarczym.

Zorganizowaną część przedsiębiorstwa tworzą więc składniki, będące we wzajemnych relacjach, takich by można było mówić o nich jako o zespole, a nie o zbiorze przypadkowych elementów, których jedyną cechą wspólną jest własność jednego podmiotu gospodarczego.

Oznacza to, że zorganizowana część przedsiębiorstwa nie jest sumą poszczególnych składników, przy pomocy których będzie można prowadzić odrębny zakład, lecz zorganizowanym zespołem tych składników, przy czym punktem odniesienia jest tutaj rola, jaką składniki majątkowe odgrywają w funkcjonowaniu przedsiębiorstwa (na ile stanowią w nim wyodrębnioną organizacyjnie i funkcjonalnie całość).

Reasumując, na gruncie ustawy o podatku od towarów i usług mamy więc do czynienia ze zorganizowaną częścią przedsiębiorstwa, jeżeli spełnione są wszystkie następujące przesłanki:

Wskazać należy, że zbycie przedsiębiorstwa ma miejsce wówczas, gdy cały majątek przedsiębiorstwa przechodzi na własność jednego nabywcy, który kontynuuje działalność gospodarczą zbywcy. O tym czy doszło do wyodrębnienia przedsiębiorstwa decyduje pełen zakres zbywanego majątku, praw i zobowiązań, wyodrębnienie to musi dotyczyć przedsiębiorstwa jako całości. Nie może ono obejmować dowolnej części danego przedsiębiorstwa, żeby można było uznać, iż doszło do powstania zespołu składników, które mogłyby stanowić niezależne przedsiębiorstwo.

Jak wynika z opisu sprawy Wnioskodawcy (czynnemu podatnikowi podatku VAT) przysługuje prawo użytkowania wieczystego zabudowanej nieruchomości gruntowej składającej się z działek gruntu 358/4 i 360/3, prawo użytkowania wieczystego zabudowanej nieruchomości gruntowej składającej się z działek 358/6 i 360/6 oraz własność stanowiącego odrębną nieruchomość budynku w trakcie budowy (Budynek) położonego na wszystkich wymienionych działkach (Nieruchomość). Budynek stanowi galerię handlową w budowie w stanie surowym zamkniętym. Budynek posiada fundamenty, konstrukcję główną - słupy prefabrykowane i ściany żelbetowe zewnętrzne - oraz dach. G. nabył prawo użytkowania wieczystego działek wchodzących w skład Nieruchomości częściowo od Skarbu Państwa (działki 358/4 i 360/3), a częściowo wskutek połączenia przez przejęcie ze spółką pod firmą P. Spółka z ograniczoną odpowiedzialnością (P.), będącą użytkownikiem wieczystym działek 358/6 i 360/6. Budowa Budynku na Nieruchomości rozpoczęta została przez P., który korzystał z prawa do odliczenia podatku VAT od całości wydatków inwestycyjnych na Budynek (w tym od wydatków na wynagrodzenie Generalnego Wykonawcy budowy). Po przejęciu P. przez G., budowa Budynku kontynuowana jest przez G., który również odlicza podatek VAT naliczony od całości wydatków dotyczących budowy. Budowa Budynku nie została jeszcze zakończona, a Budynek nie został oddany do używania. W dniu 15 kwietnia 2014 r. G. zawarł ze spółką pod firmą K. Spółka z ograniczoną odpowiedzialnością, jako kupującym przedwstępną umowę sprzedaży Nieruchomości (Umowa Przedwstępna). Na podstawie Umowy Przedwstępnej G. zobowiązał się przenieść na rzecz K. Nieruchomość w zamian za zapłatę ceny sprzedaży. W ramach ceny sprzedaży, G. zobowiązał się także przenieść na K. związane nierozerwalnie z Nieruchomością prawa autorskie do projektów budowlanych dotyczących Nieruchomości, prawa wynikające z gwarancji udzielonej przez projektanta na podstawie umowy z architektem oraz prawa z tytułu rękojmi oraz gwarancji udzielonej przez Generalnego Wykonawcę. G. zobowiązał się także do przeniesienia na K. praw i obowiązków G. wynikających z umowy w sprawie przebudowy układu komunikacyjnego oraz w sprawie innych świadczeń inwestora na rzecz Gminy zawartej pomiędzy G. oraz Gminą. Wymienione powyżej enumeratywnie prawa i obowiązki G. związane z Nieruchomością będą dalej łącznie zwane: "Przenoszonymi prawami i obowiązkami". Sprzedaż Nieruchomości nie będzie się wiązać z przejściem na K. decyzji administracyjnych i pozwoleń dotyczących Nieruchomości (w tym pozwoleń na budowę) z mocy prawa. W Umowie Przedwstępnej G. zobowiązał się jedynie przekazać K. zgodę na przeniesienie na K. decyzji administracyjnych i pozwoleń związanych z Nieruchomością, o których przeniesienie K. ubiegać się będzie na drodze administracyjnej. Sprzedaż Nieruchomości nie będzie skutkowała również automatycznym przeniesieniem na K. praw i obowiązków z umowy z Generalnym Wykonawcą. Tym niemniej, może zostać zawarte odrębne porozumienie o przeniesieniu praw i obowiązków z umowy o Generalne Wykonawstwo na K. Warunki takiego porozumienia muszą wynikać z konsensusu wszystkich jego stron i w zależności od decyzji stron mogą być analogiczne lub odmienne od dotychczasowej umowy łączącej G. z Generalnym Wykonawcą. W Umowie Przedwstępnej strony zastrzegły, że jej przedmiotem nie jest przedsiębiorstwo G. (lub jego zorganizowana część), a K. nie ponosi jakiejkolwiek odpowiedzialności z tytułu zobowiązań G. wynikającej z art. 55 (4) kodeksu cywilnego i art. 23 (1) kodeksu pracy. Umowa Przedwstępna dotyczy wyłącznie sprzedaży Nieruchomości i enumeratywnie wymienionych w Umowie Przenoszonych praw i obowiązków. Umowa Przedwstępna nie obejmuje przedsiębiorstwa G., ani jego zorganizowanej części. Przedmiotem Umowy Przedwstępnej nie są bowiem żadne inne składniki majątku, ani zobowiązania wchodzące w skład przedsiębiorstwa G., w tym:

* oznaczenie indywidualizujące przedsiębiorstwo i prawa majątkowe do znaków towarowych,

* środki pieniężne na rachunku bankowym i umowa rachunku bankowego,

* umowa najmu pomieszczeń biurowych użytkowanych przez G.,

* tajemnice przedsiębiorstwa i know-how,

* księgi rachunkowe i dokumenty związane z prowadzeniem przedsiębiorstwa,

* umowa obsługi księgowej,

* zobowiązania, w tym zobowiązanie z tytułu poręczenia pożyczki, zobowiązania z tytułu otrzymanych pożyczek,

* należności, w tym z tytułu udzielonych pożyczek, z tytułu wynagrodzenia za udzielenie poręczenia, z tytułu podatku VAT,

* wierzytelności z tytułu wpłaconych zaliczek,

* domena internetowa.

W związku ze sprzedażą Nieruchomości na K. nie zostaną również automatycznie przeniesione wszelkie prawa i obowiązki G. związane z Nieruchomością, w szczególności:

* K. nie wstąpi automatycznie w prawa i obowiązki G. wynikające z umowy z Generalnym Wykonawcą. Dokonanie cesji umowy z Generalnym Wykonawcą wymagać będzie osobnego porozumienia (odrębnej czynności prawnej),

* Na K. nie przejdą automatycznie pozwolenia i decyzje związane z Nieruchomością. K. będzie się musiał ubiegać o przeniesienie tych pozwoleń i decyzji na drodze administracyjnej. Przeniesienie Nieruchomości na rzecz K. nastąpi na podstawie Przyrzeczonej Umowy Sprzedaży (Umowa Przyrzeczona), która zawarta zostanie po spełnieniu się warunków zawartych w Umowie Przedwstępnej.

Zatem z opisu sprawy wynika, że przedmiotem planowanej przez Wnioskodawcę transakcji będzie wyłącznie sprzedaż Nieruchomości (tekst jedn.: budynek galerii handlowej w budowie położony na działkach 358/4, 360/3, 358/6 i 360/6). Zainteresowany wraz z ww. składnikami majątku przedsiębiorstwa nie będzie zbywał innych jego (przedsiębiorstwa) składników majątkowych. Z uwagi na powyższe, w analizowanym przypadku nie będzie miała miejsce sprzedaż przedsiębiorstwa, ani jego zorganizowanej części, tylko zbycie - dostawa poszczególnych składników majątku przedsiębiorstwa.

Mając powyższe na uwadze stwierdzić należy, że do sprzedaży Nieruchomości będącej przedmiotem wniosku, nie będzie mieć zastosowania art. 6 pkt 1 ustawy. Przedmiot transakcji zbycia nie będzie bowiem stanowił przedsiębiorstwa Spółki, ani zorganizowanej części przedsiębiorstwa (art. 2 pkt 27e).

Tym samym planowana transakcja zbycia Nieruchomości stanowić będzie przeniesienie własności konkretnych składników majątkowych, a więc dostawę towarów opodatkowaną podatkiem VAT na podstawie art. 5 ust. 1 pkt 1 w związku z art. 7 ust. 1 ustawy.

Jak stanowi art. 41 ust. 1 ustawy - stawka podatku wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1.

W świetle natomiast przepisu art. 41 ust. 2 ustawy - dla towarów i usług wymienionych w załączniku nr 3 do ustawy, stawka podatku wynosi 7%, z zastrzeżeniem ust. 12 i art. 114 ust. 1.

Natomiast, w oparciu o art. 146a pkt 1 i 2 ustawy - w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2016 r., z zastrzeżeniem art. 146f:

Jednakże zarówno w treści ustawy, jak i w przepisach wykonawczych do niej, ustawodawca przewidział opodatkowanie niektórych czynności innymi stawkami obniżonymi lub zwolnienie od podatku.

I tak, stosownie do treści art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy - zwolniona jest od podatku dostawa terenów niezabudowanych innych niż tereny budowlane.

Przez tereny budowlane rozumie się grunty przeznaczone pod zabudowę zgodnie z miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego, a w przypadku braku takiego planu - zgodnie z decyzją o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu, o których mowa w przepisach o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym (art. 2 pkt 33 ustawy).

Powyższe oznacza, że generalnie opodatkowane podatkiem VAT są dostawy, których przedmiotem są nieruchomości gruntowe zabudowane i niezabudowane, przy czym w przypadku tych ostatnich opodatkowane są wyłącznie te, których przedmiotem są tereny budowlane (przeznaczone pod zabudowę). Pozostałe natomiast dostawy gruntów niezabudowanych, będących gruntami leśnymi, rolnymi itp., nieprzeznaczonymi pod zabudowę - są zwolnione od podatku VAT.

Zgodnie z art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy - zwalnia się od podatku dostawę budynków, budowli lub ich części, z wyjątkiem gdy:

Przez pierwsze zasiedlenie - art. 2 pkt 14 ustawy - rozumie się oddanie do użytkowania, w wykonaniu czynności podlegających opodatkowaniu, pierwszemu nabywcy lub użytkownikowi budynków, budowli lub ich części, po ich:

Jak wynika z przywołanych uregulowań, zwolnienie od podatku od towarów i usług określone w art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy, stosuje się w odniesieniu do sprzedaży całości budynków, budowli lub ich części, jeżeli w momencie ich dostawy są one już zasiedlone, przy czym okres pomiędzy pierwszym zasiedleniem a ich dostawą jest dłuższy niż 2 lata.

W świetle wyżej przytoczonych przepisów, kluczowym dla ustalenia zasad opodatkowania dostawy budynków i budowli jest ustalenie, kiedy nastąpiło pierwsze zasiedlenie i jaki upłynął okres od tego momentu.

Aby można było mówić o pierwszym zasiedleniu, musi dojść do oddania budynku (budowli) do użytkowania w wykonaniu czynności podlegających opodatkowaniu, a za takie można rozumieć m.in. objęcie we władanie budynku, budowli lub ich części przez pierwszego nabywcę lub pierwszego użytkownika. Przedmiotowa nieruchomość winna być przejęta przez nabywcę do użytkowania. Wydanie przedmiotowego obiektu nabywcy winno nastąpić w ramach wykonania przez sprzedającego czynności podlegających opodatkowaniu. Jeżeli zatem podatnik wybuduje obiekt lub go zmodernizuje, przy czym nakłady na ulepszenie przekraczają 30% jego wartości początkowej, a następnie obiekt ten (lub ulepszenie) zostanie oddany do użytkowania (wprowadzony do ewidencji środków trwałych), nie oznacza to, że został on zasiedlony. Oddanie do użytkowania nie nastąpiło bowiem w wykonaniu czynności podlegających opodatkowaniu. Pierwsze zasiedlenie będzie miało miejsce wówczas, gdy wybudowany lub zmodernizowany budynek (obiekt) zostanie sprzedany lub np. oddany w dzierżawę, bowiem zarówno sprzedaż, jak i dzierżawa są czynnościami podlegającymi opodatkowaniu.

Zatem z powyższych przepisów wynika, że dostawa nieruchomości, spełniających określone w przepisach warunki, może korzystać ze zwolnienia od podatku VAT. Wykluczenie z tego zwolnienia następuje w sytuacjach, gdy dostawa jest dokonywana w ramach pierwszego zasiedlenia lub przed nim oraz w sytuacji, gdy od momentu pierwszego zasiedlenia do chwili sprzedaży nie minęły co najmniej dwa lata.

W przypadku, gdy nie ma zastosowania zwolnienie od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy, należy sprawdzić zakres zwolnienia wynikającego z art. 43 ust. 1 pkt 10a ustawy.

W myśl art. 43 ust. 1 pkt 10a ustawy - zwalnia się od podatku dostawę budynków, budowli lub ich części nieobjętą zwolnieniem, o którym mowa w pkt 10, pod warunkiem że:

Warunku, o którym mowa w ust. 1 pkt 10a lit. b, nie stosuje się, jeżeli budynki, budowle lub ich części w stanie ulepszonym były wykorzystywane przez podatnika do czynności opodatkowanych przez co najmniej 5 lat (art. 43 ust. 7a ustawy).

Analiza przepisów ustawy o podatku od towarów i usług, regulujących wyżej wskazane prawo do zwolnienia od podatku dostawy budynków, budowli lub ich części, prowadzi do konkluzji, że w odniesieniu do tych towarów może wystąpić jedna z dwóch podstaw do zastosowania zwolnienia od tego podatku. Istotne jest wobec tego każdorazowe kompleksowe zbadanie okoliczności towarzyszących dostawie ww. obiektów. Zauważyć bowiem należy, że stosowanie zwolnień od podatku ma charakter wyjątkowy i nie podlega ani wykładni rozszerzającej, ani zawężającej, natomiast możliwość wychodzenia poza wykładnię literalną jest niedopuszczalna. W efekcie podatnik uprawniony będzie do zastosowania ww. preferencji, gdy charakter świadczonych przez niego czynności, w sposób jednoznaczny i nie budzący wątpliwości, wyczerpuje znamiona ujęte w treści przepisu statuującego jego prawo do zastosowania zwolnienia od podatku od towarów i usług.

W myśl art. 29a ust. 8 ustawy, w przypadku dostawy budynków lub budowli trwale z gruntem związanych albo części takich budynków lub budowli z podstawy opodatkowania nie wyodrębnia się wartości gruntu.

Przepisu ust. 8 nie stosuje się do czynności oddania w użytkowanie wieczyste gruntu, dokonywanego z równoczesną dostawą budynków lub budowli trwale z gruntem związanych albo części takich budynków lub budowli (art. 29a ust. 9 ustawy).

Z powyższego jednoznacznie wynika, że co do zasady grunt będący przedmiotem dostawy (w tym również zbycia prawa użytkowania wieczystego) podlega opodatkowaniu według takiej stawki podatku od towarów i usług, jaką opodatkowane są budynki lub budowle na nim posadowione. Oznacza to, że w sytuacji, gdy budynki, budowle lub ich części korzystają ze zwolnienia od podatku, również sprzedaż gruntu lub zbycie prawa użytkowania wieczystego gruntu będą korzystały ze zwolnienia od podatku.

Jak wynika z opisu sprawy transakcja zbycia przez Wnioskodawcę Nieruchomości nie zostanie dokonana w ramach pierwszego zasiedlenia, bowiem budowa Budynku nie została jeszcze zakończona i do tej pory Budynek nie został oddany do użytkowania w wykonaniu czynności podlegających opodatkowaniu (takich jak umowa sprzedaży lub umowa najmu) pierwszemu nabywcy lub użytkownikowi. Z uwagi na powyższe, w niniejszej sprawie nie znajdzie zastosowania zwolnienie od podatku VAT przewidziane w art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy.

W niniejszej sprawie nie znajdzie również zastosowania zwolnienie przewidziane w art. 43 ust. 1 pkt 10a ustawy, gdyż z faktur dokumentujący nabycie towarów i usług związanych z budową Budynku Wnioskodawcy przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego od całości wydatków inwestycyjnych i Zainteresowany z tego prawa korzystał. A zatem, nie jest spełniony warunek zwolnienia przewidziany w art. 43 ust. 1 pkt 10a ustawy.

W tym miejscu należy zwrócić uwagę na art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy, który stanowi, że zwalnia się od podatku dostawę towarów wykorzystywanych wyłącznie na cele działalności zwolnionej od podatku, jeżeli z tytułu nabycia, importu lub wytworzenia tych towarów nie przysługiwało dokonującemu ich dostawy prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

W ww. art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy wprowadzono - z dniem 1 stycznia 2014 r. - zmianę mającą na celu pełniejsze odwzorowanie przepisu art. 136 lit. a Dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej, umożliwiającego zastosowanie zwolnienia od podatku dla dostawy towarów wykorzystywanych wyłącznie do działalności zwolnionej od podatku, jeżeli przy nabyciu lub wytworzeniu tych towarów nie przysługiwało podatnikowi prawo do odliczenia podatku naliczonego. Zmiana

ta wiąże się również z odejściem od dotychczasowego warunku, że tylko w stosunku do towarów używanych przez podatnika, gdy okres ich używania wynosił co najmniej pół roku po nabyciu prawa do rozporządzania nimi jak właściciel, możliwe było zastosowanie zwolnienia od podatku VAT (art. 43 ust. 2 ustawy o podatku od towarów i usług, obowiązujący do 31 grudnia 2013 r.).

Zwolnienie od podatku określone w art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy, od 1 stycznia 2014 r. dotyczy wszystkich towarów - zarówno nieruchomości, jak i ruchomości - przy nabyciu (imporcie lub wytworzeniu) których nie przysługiwało podatnikowi prawo do odliczenia podatku VAT i wykorzystywanych - niezależnie od okresu ich używania przez podatnika (kilka dni, miesięcy czy lat) - wyłącznie na cele działalności zwolnionej od podatku VAT.

Jednakże, w przedmiotowej sprawie, ww. przepis art. 41 ust. 1 pkt 2 ustawy również nie ma zastosowania, z uwagi na fakt, że Spółce przysługiwało prawo do odliczenia podatku naliczonego od wydatków związanych z budową, a ponadto nie wykorzystywała/nie wykorzystuje ona Nieruchomości będącej przedmiotem wniosku na cele działalności zwolnionej od podatku VAT.

Biorąc pod uwagę opis sprawy oraz powołane przepisy prawa należy stwierdzić, że dostawa Nieruchomości dokonana na podstawie Umowy Przyrzeczonej, która zostanie zawarta w wykonaniu Umowy Przedwstępnej, stanowić będzie czynność opodatkowaną podatkiem od towarów i usług według stawki 23% - zgodnie z art. 41 ust. 1 w związku z art. 146a pkt 1 oraz art. 29a ust. 8 ustawy.

Wnioskodawca ma wątpliwości, czy z chwilą otrzymania Zaliczki na podstawie Umowy przedwstępnej powstanie u niego obowiązek podatkowy w podatku VAT i Zainteresowany będzie zobowiązany do wystawienia na rzecz Nabywcy faktury zaliczkowej.

W celu ustalenia terminów, w jakich należy udokumentować daną czynność podlegającą opodatkowaniu konieczne jest w pierwszej kolejności ustalenie momentu powstania obowiązku podatkowego.

I tak, zgodnie z art. 19a ust. 1 ustawy - obowiązek podatkowy powstaje z chwilą dokonania dostawy towarów lub wykonania usługi, z zastrzeżeniem ust. 5 i 7 11, art. 14 ust. 6, art. 20 i art. 21 ust. 1.

Z konstrukcji podatku od towarów i usług wynika, że podatnik, który wykonuje czynności podlegające opodatkowaniu podatkiem VAT, zobowiązany jest opodatkować daną czynność w momencie powstania obowiązku podatkowego. Powyższy przepis formułuje zasadę ogólną, zgodnie z którą obowiązek podatkowy powstaje z chwilą dokonania dostawy towaru bądź wykonania usługi, co oznacza, że podatek staje się wymagalny w rozliczeniu za okres, w którym dokonana została dostawa towarów bądź świadczenie usług i powinien być rozliczony za ten okres.

Ponadto, jak wynika z art. 19a ust. 8 ustawy - jeżeli przed dokonaniem dostawy towaru lub wykonaniem usługi otrzymano całość lub część zapłaty, w szczególności: przedpłatę, zaliczkę, zadatek, ratę, wkład budowlany lub mieszkaniowy przed ustanowieniem spółdzielczego prawa do lokalu mieszkalnego lub lokalu o innym przeznaczeniu, obowiązek podatkowy powstaje z chwilą jej otrzymania w odniesieniu do otrzymanej kwoty, z zastrzeżeniem ust. 5 pkt 4.

Z zastrzeżenia zawartego w art. 19a ust. 5 pkt 4 ustawy wynika, że obowiązek podatkowy powstaje z chwilą wystawienia faktury z tytułu:

- z wyjątkiem usług, do których stosuje się art. 28b, stanowiących import usług.

Powyższy przepis nie dotyczy dostawy nieruchomości, zatem w rozpatrywanej sprawie zastrzeżenie to nie ma zastosowania.

Ze złożonego wniosku wynika, że Wnioskodawca planuje dokonać transakcji sprzedaż Nieruchomości zabudowanej budynkiem galerii handlowej w budowie na rzecz Spółki z o.o. Na podstawie Umowy Przedwstępnej Zainteresowany otrzyma od Spółki zaliczki na poczet ceny Nieruchomości. Zgodnie z Umową przedwstępną suma Zaliczek, do wpłat których będzie zobowiązana Spółka przed zawarciem Umowy Przyrzeczonej, odpowiadać będzie całej cenie Nieruchomości.

Odnosząc się do powyższego należy wskazać, że ustawodawca nie zamieścił w treści ustawy o podatku od towarów i usług definicji zaliczki, ani przedpłaty. W tym zakresie pomocniczo posiłkować się można definicją słownikową. Zgodnie z definicją zawartą w "Słowniku języka polskiego PWN" (www.sjp.pwn.pl) zaliczka to część należności wpłacana lub wypłacana z góry na poczet należności. Natomiast przedpłata to określona suma pieniędzy, stanowiąca część ceny towaru lub usługi, wypłacona z góry w celu uzyskania gwarancji zakupu lub wykonania usługi w określonym terminie.

Zatem zaliczkę wpłaca się na poczet przyszłej dostawy towarów lub przyszłego wykonania usługi przed faktyczną dostawą lub faktycznym wykonaniem usługi. Natomiast przedpłata to część ceny towaru (lub usługi), wpłacona w celu uzyskania gwarancji jego zakupu (lub wykonania usługi) w określonym terminie.

Zgodnie z powyższym, aby zapłatę na poczet przyszłej należności uznać za zaliczkę musi ona być powiązana z konkretną transakcją, co zostało potwierdzone także przez Trybunał Sprawiedliwości Unii Europejskiej (TSUE).

W wyroku z 21 lutego 2006 r. w sprawie C-419/02 BUPA Hospitals Ltd. Goldsborough development Ltd. przeciwko Commisioners Of Customs Excise, TSUE stwierdził, że w zakresie art. 10 ust. 2 akapit drugi VI Dyrektywy VAT (tekst jedn.: Dyrektywy Rady z dnia 17 maja 1977 r. w sprawie harmonizacji ustawodawstw Państw Członkowskich w odniesieniu do podatków obrotowych - wspólny system podatku od wartości dodanej: ujednolicona podstawa wymiaru podatku (77/388/EWG)), nie mieści się przedpłata dokonana w kwocie ryczałtowej na towary wskazane w sposób ogólny w wykazie, który może zostać w każdej chwili zmieniony za porozumieniem nabywcy i sprzedawcy, z którego nabywca może ewentualnie wybrać towary, na podstawie umowy, którą może on w każdej chwili rozwiązać, odzyskując w całości wykorzystaną przedpłatę. Należy wskazać, że art. 10 ust. 2 akapit drugi powyższej Dyrektywy stanowi, że w przypadku gdy zapłata następuje, przed wykonaniem dostawy towarów lub świadczenia usług, podatek staje się wymagalny w momencie otrzymania płatności i od jej wysokości.

W powyższym wyroku TSUE podkreślił, że: "(...) w przypadku dokonania płatności zaliczkowej obowiązek podatkowy w podatku VAT powstaje zanim dostawa towarów lub świadczenie usług zostaną wykonane. Aby obowiązek podatkowy powstał w takiej sytuacji, wszelkie okoliczności mające znaczenie dla zaistnienia zdarzenia podatkowego, tzn. przyszła dostawa lub przyszłe świadczenie usług muszą już być znane, a zatem w szczególności, (...) w momencie dokonania takiej zapłaty, towary i usługi powinny być szczegółowo określone".

Podobnie wypowiedział się Naczelny Sąd Administracyjny w wyroku z 28 lipca 2009 r. sygn. akt I FSK 932/08. Sąd uznał, że: "dla uznania wpłaconej kwoty jako zaliczki na poczet wykonanych usług, w rozumieniu art. 19 ust. 11 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.), istotnym jest, aby przyszłe świadczenie było określone w sposób jednoznaczny co do rodzaju towaru bądź usługi, tzn. w sposób umożliwiający ich identyfikację, a dodatkowo strony tego świadczenia, w momencie wpłaty zaliczki, nie mają woli dokonywania jego zmian w przyszłości".

W oparciu o powyższe można wysnuć wniosek, że aby zapłatę na poczet przyszłych należności uznać za zaliczkę/przedpłatę, muszą zostać spełnione następujące przesłanki:

Ponadto należy w tym miejscu wskazać, że zgodnie z art. 29a ust. 1 ustawy - podstawą opodatkowania, z zastrzeżeniem ust. 2-5, art. 30a-30c, art. 32, art. 119 oraz art. 120 ust. 4 i 5, jest wszystko, co stanowi zapłatę, którą dokonujący dostawy towarów lub usługodawca otrzymał lub ma otrzymać z tytułu sprzedaży od nabywcy, usługobiorcy lub osoby trzeciej, włącznie z otrzymanymi dotacjami, subwencjami i innymi dopłatami o podobnym charakterze mającymi bezpośredni wpływ na cenę towarów dostarczanych lub usług świadczonych przez podatnika.

Powstanie obowiązku podatkowego z chwilą otrzymania należności jest rozwiązaniem opartym na przepisie art. 65 Dyrektywy 2006/112/WE z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz.Urz.UE.L 347, s. 1 z późn. zm.), zgodnie z którym w przypadku wpłaty zaliczek przed dostawą towarów lub świadczeniem usług, VAT staje się wymagalny w momencie otrzymania wpłaty i naliczany jest od wysokości otrzymanej wpłaty. Przepis ten nie odnosi się więc jedynie do części należności, przyjmując, że otrzymanie zapłaty (zarówno w całości, jak i w części) powoduje powstanie obowiązku podatkowego.

Należy jednak zauważyć, że przepisy odnoszące się do zaliczek nie tworzą nowego przedmiotu opodatkowania, jakim jest dokonanie płatności. Otrzymanie zaliczki przyspiesza jedynie powstanie obowiązku podatkowego związanego z mającą nastąpić dostawą towarów lub świadczeniem usług. Stąd regulacji dotyczących zaliczek nie można rozpatrywać w oderwaniu od czynności opodatkowanej, na poczet której zaliczka jest dokonywana.

Odnosząc powołane przepisy prawa podatkowego do przedstawionego opisu sprawy, biorąc pod uwagę charakter relacji zachodzących pomiędzy Wnioskodawcą a Spółką należy uznać, że w sytuacji gdy na mocy zawartych pomiędzy stronami postanowień umownych Zainteresowany dokona na rzecz Spółki dostawy Nieruchomości będącej przedmiotem wniosku, to otrzymywane przez Zainteresowanego zaliczki powinny być traktowane jako mieszczące się w dyspozycji art. 19a ust. 8 ustawy o podatku od towarów i usług. Należy bowiem wskazać, że w chwili dokonywania wpłaty przez Spółkę możliwe jest określenie przedmiotu transakcji, tj. towaru jaki zamierza zakupić Spółka od Wnioskodawcy.

A zatem w tym konkretnym przypadku, w chwili dokonywania wpłaty przez Spółkę na rzecz przyszłej dostawy towaru (Nieruchomości) możliwe jest jednoznaczne określenie przedmiotu transakcji, tj. towaru jaki Spółka zamierza zakupić od Wnioskodawcy, jak również stawki podatku obowiązującej na dany towar (Nieruchomość).

W świetle powyższego otrzymana od Spółki wpłata podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług jako zaliczka na poczet przyszłej dostawy Nieruchomości, która powoduje, zgodnie z art. 19a ust. 8 ustawy o podatku od towarów i usług, powstanie obowiązku podatkowego u Wnioskodawcy z chwilą jej otrzymania.

Na podstawie art. 106b ust. 1 ustawy - podatnik jest obowiązany wystawić fakturę dokumentującą:

Jak stanowi art. 106b ust. 3 ustawy - na żądanie nabywcy towaru lub usługi podatnik jest obowiązany wystawić fakturę dokumentującą:

- jeżeli żądanie jej wystawienia zostało zgłoszone w terminie 3 miesięcy, licząc od końca miesiąca, w którym dostarczono towar lub wykonano usługę bądź otrzymano całość lub część zapłaty.

Zgodnie z art. 106e ust. 1 pkt 1-6 ustawy - faktura powinna zwierać:

Stosownie do treści art. 106f ust. 1 ustawy - faktura, o której mowa w art. 106b ust. 1 pkt 4, powinna zawierać:

ZB x SP

k.p. =------

100 + SP

gdzie:

k.p.- oznacza kwotę podatku,

ZB- oznacza kwotę otrzymanej całości lub części zapłaty,

SP- oznacza stawkę podatku;

4. dane dotyczące zamówienia lub umowy, a w szczególności: nazwę (rodzaj) towaru lub usługi, cenę jednostkową netto, ilość zamówionych towarów, wartość zamówionych towarów lub usług bez kwoty podatku, stawki podatku, kwoty podatku oraz wartość zamówienia lub umowy z uwzględnieniem kwoty podatku.

Jeżeli faktura, o której mowa w ust. 1, nie obejmuje całej zapłaty, w fakturze wystawianej po wydaniu towaru lub wykonaniu usługi sumę wartości towarów lub usług pomniejsza się o wartość otrzymanych części zapłaty, a kwotę podatku pomniejsza się o sumę kwot podatku wykazanego w fakturach dokumentujących otrzymanie części zapłaty. Faktura, o której mowa w zdaniu pierwszym, powinna również zawierać numery faktur wystawionych przed wydaniem towaru lub wykonaniem usługi (art. 106f ust. 3 ustawy).

Z kolei, w przypadku gdy wystawiono więcej niż jedną fakturę dokumentującą otrzymanie części zapłaty, a faktury te obejmują łącznie całą zapłatę, ostatnia z tych faktur powinna zawierać również numery poprzednich faktur - art. 106f ust. 4 ustawy.

Zgodnie z art. 106i ust. 1 ustawy - fakturę wystawia się nie później niż 15. dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym dokonano dostawy towarów lub wykonano usługę, z zastrzeżeniem ust. 2-8.

Jeżeli przed dokonaniem dostawy towaru lub wykonaniem usługi otrzymano całość lub część zapłaty, o której mowa w art. 106b ust. 1 pkt 4, fakturę wystawia się nie później niż 15. dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym otrzymano całość lub część zapłaty od nabywcy (art. 106i ust. 2 ustawy).

Na podstawie art. 106i ust. 7 ustawy - faktury nie mogą być wystawione wcześniej niż 30. dnia przed:

Należy zauważyć, że w świetle przepisów ustawy o podatku od towarów i usług, faktury są dokumentami potwierdzającymi rzeczywiste transakcje gospodarcze dokonywane przez podatnika, dlatego też faktura pełni szczególną rolę dowodową w prawidłowym wymiarze podatku VAT. Wystawienie faktury VAT jest elementem wtórnym, zdeterminowanym prawidłowo rozpoznanym momentem powstania obowiązku podatkowego.

Biorąc pod uwagę opis sprawy oraz powołane przepisy prawa należy stwierdzić, że zgodnie z art. 19a ust. 8 ustawy, u Wnioskodawcy powstanie obowiązek podatkowy z chwilą otrzymania Zaliczki od K. na podstawie Umowy Przedwstępnej. W konsekwencji Zainteresowany będzie zobowiązany do wystawienia na rzecz K. faktury zaliczkowej - zgodnie z art. 106b ust. 1 pkt 4 w zw. z art. 106i ust. 2 ustawy.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Tut. Organ informuje, że wniosek w pozostałym zakresie rozpatrzony został odrębną interpretacją.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu, ul. Św. Mikołaja 78/79, 50-126 Wrocław, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację - w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.