ILPP2/443-447/08-2/EWW

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Pana, przedstawione we wniosku z dnia 8 maja 2008 r. (data wpływu 16 maja 2008 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie importu usług oraz wystawiania faktur wewnętrznych - jest prawidłowe.

W dniu 16 maja 2008 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie importu usług oraz wystawiania faktur wewnętrznych.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawca jest polskim przedsiębiorcą, zarejestrowanym na potrzeby podatku VAT w Polsce. Jest także zarejestrowany jako podatnik VAT UE. Świadczy usługi transportowe i spedycyjne, w związku z czym zamierza nawiązać stałą współpracę z przedsiębiorcą niemieckim, mającym siedzibę na terytorium Niemiec, który jest zarejestrowanym podatnikiem podatku VAT w Niemczech i który jednocześnie zarejestrował się jako podatnik VAT w Polsce (w Polsce nie ma siedziby ani stałego miejsca wykonywania działalności). Przedsiębiorca niemiecki będzie jako przewoźnik świadczył Wnioskodawcy wewnątrzwspólnotowe usługi transportu towarów, dla których ten, jako nabywca, będzie podawał swój polski numer VAT UE.

Zgodnie z art. 17 ust. 1 pkt 4 oraz art. 17 ust. 2, 3 i 4 ustawy o podatku od towarów i usług, w przypadku wewnątrzwspólnotowych usług transportu towarów, o których mowa w art. 28 ust. 3, podatnikiem zobowiązanym do rozliczenia podatku VAT na terytorium Polski z tytułu importu usług jest zawsze nabywca usługi, czyli Zainteresowany. W konsekwencji w takich przypadkach, zgodnie z art. 106 ust. 7 ustawy, będzie on zobowiązany wystawić faktury wewnętrzne, obciążając się podatkiem VAT należnym z tytułu importu usług.

Jednocześnie przedsiębiorca niemiecki, będąc zarejestrowanym w Polsce podatnikiem podatku VAT, przy świadczeniu usług opodatkowanych, zgodnie z § 8 ust. 1 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 25 maja 2005 r. w sprawie zwrotu podatku niektórym podatnikom, zaliczkowego zwrotu podatku, wystawiania faktur, sposobu ich przechowywania oraz listy towarów i usług, do których nie mają zastosowania zwolnienia od podatku od towarów i usług, ma obowiązek wystawienia faktury VAT i wykazania na niej podatku należnego wg obowiązującej stawki - w tym przypadku 22%.

§ 9 ust. 15 ww. rozporządzenia zawiera zapis, że "faktury wystawiane przez podatników posiadających siedzibę lub miejsce zamieszkania albo pobytu poza terytorium kraju, świadczących usługi określone w art. 27 ust. 3 lub art. 28 ust. 3, 4, 6 i 7 ustawy, dla których w każdym przypadku podatnikiem jest usługobiorca, zamiast danych dotyczących stawki i kwoty podatku oraz kwoty należności wraz z podatkiem zawierają adnotację, iż podatek rozlicza nabywca", jednak nie jest oczywiste, czy zasada ta odnosi się także do podatników mających siedzibę poza terytorium Polski, którzy jednocześnie są zarejestrowanymi w Polsce czynnymi podatnikami podatku VAT; co prawda usytuowanie przepisu wskazywałoby na to, że zasada ta ma zastosowanie właśnie do tych podatników, jednak nie jest to oczywiste. Jeżeli więc, niemiecki kontrahent uzna, że przepis § 9 ust. 15 cyt. rozporządzenia nie ma w jego przypadku zastosowania, wystawi Zainteresowanemu fakturę z wykazaną na niej kwotą podatku należnego.

Doszłoby w tej sytuacji do podwójnego opodatkowania jednej czynności, przy czym fakt, że nabywca usługi wystawiając fakturę wewnętrzną może jednocześnie odliczyć VAT należny z niej wynikający, a także może odliczyć podatek VAT naliczony z faktury VAT wystawionej przez niemieckiego usługodawcę, nie ma tutaj nic do rzeczy.

W związku z powyższym zadano następujące pytania.

Zdaniem Wnioskodawcy, jednym z zasadniczych elementów wspólnotowego systemu podatku od wartości dodanej, jest unikanie podwójnego opodatkowania tej samej czynności. W omawianym przypadku do takiego podwójnego opodatkowania dochodziłoby. Zatem, chociaż w polskiej ustawie VAT nie ma przepisu, który zezwalałby Zainteresowanemu w omawianych przypadkach na nie wystawienie faktury wewnętrznej i nie obciążanie się podatkiem VAT należnym z tytułu importu usług, to jednak w celu uniknięcia podwójnego opodatkowania tej samej czynności ma on prawo tak postąpić, powołując się na tą właśnie ogólną zasadę unikania podwójnego opodatkowania.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 2 pkt 9 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2004 r. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą, przez import usług rozumie się świadczenie usług, z tytułu wykonania których podatnikiem jest usługobiorca, o którym mowa w art. 17 ust. 1 pkt 4.

Artykuł 17 ust. 1 pkt 4 ustawy wskazuje, iż podatnikami są również osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne będące usługobiorcami usług świadczonych przez podatników posiadających siedzibę lub miejsce zamieszkania albo pobytu poza terytorium kraju.

Ust. 2 ww. artykułu wskazuje, iż przepisów ust. 1 pkt 4 i 5 nie stosuje się w przypadku świadczenia usług i dostawy towarów, od których podatek należny został rozliczony przez usługodawcę lub dokonującego dostawy towarów na terytorium kraju, z wyłączeniem świadczenia usług określonych w art. 27 ust. 3 lub art. 28 ust. 3, 4, 6 i 7 oraz dostawy gazu w systemie gazowym lub energii elektrycznej w systemie elektroenergetycznym, dla których w każdym przypadku podatnikiem jest usługobiorca lub nabywca towarów.

Podstawą opodatkowania w imporcie usług jest kwota, którą usługobiorca jest obowiązany zapłacić, z wyjątkiem gdy wartość usługi została wliczona do podstawy opodatkowania wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów zgodnie z art. 31 ust. 2 pkt 2 lub wartość usługi - na podstawie odrębnych przepisów - zwiększa wartość celną importowanego towaru albo w przypadku gdy podatek został rozliczony przez usługodawcę (art. 29 ust. 17 ustawy).

Podatek od towarów i usług jest podatkiem o charakterze terytorialnym. Opodatkowaniu w danym państwie podlegają tylko te czynności, które zostały wykonane w tym państwie, a ściślej te czynności, które zostały uznane za wykonane w danym miejscu. Określenie miejsca świadczenia jest szczególnie istotne w przypadku usług, których świadczenie odbywa się pomiędzy podmiotami z różnych państw członkowskich. Miejsce świadczenia wskazuje jednocześnie państwo, w którym dana czynność winna zostać opodatkowana.

W myśl art. 28 ust. 1 ustawy, w przypadku transportu towarów, którego rozpoczęcie i zakończenie ma miejsce odpowiednio na terytorium dwóch różnych państw członkowskich, zwanego dalej "wewnątrzwspólnotową usługą transportu towarów", miejscem świadczenia usługi jest miejsce, gdzie transport towarów się rozpoczyna, z zastrzeżeniem ust. 3.

Stosownie do wskazanego ustępu 3, w przypadku gdy nabywca usługi, o której mowa w ust. 1 i 2, podał dla tej czynności świadczącemu wewnątrzwspólnotową usługę transportu towarów numer, pod którym jest zidentyfikowany na potrzeby podatku lub podatku od wartości dodanej na terytorium państwa członkowskiego innym niż terytorium państwa członkowskiego rozpoczęcia transportu, miejscem świadczenia usługi jest terytorium państwa członkowskiego, które wydało nabywcy ten numer.

Zgodnie z art. 106 ust. 7 ustawy, w przypadku czynności wymienionych w art. 7 ust. 2 i art. 8 ust. 2, wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów, dostawy towarów, dla której podatnikiem jest ich nabywca, oraz importu usług wystawiane są faktury wewnętrzne; za dany okres rozliczeniowy podatnik może wystawić jedną fakturę dokumentującą te czynności dokonane w tym okresie. Faktury wewnętrzne są wystawiane także dla udokumentowania zwróconych kwot dotacji, subwencji i innych dopłat o podobnym charakterze.

§ 8 ust. 1 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 25 maja 2005 r. w sprawie zwrotu podatku niektórym podatnikom, zaliczkowego zwrotu podatku, wystawiania faktur, sposobu ich przechowywania oraz listy towarów i usług, do których nie mają zastosowania zwolnienia od podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2005 r. Nr 95, poz. 798 z późn. zm.) określa, iż zarejestrowani podatnicy jako podatnicy VAT czynni, posiadający numer identyfikacji podatkowej, wystawiają faktury oznaczone wyrazami "FAKTURA VAT".

§ 9 ust. 1 ww. rozporządzenia określa, jakie elementy winna zawierać faktura stwierdzająca dokonanie sprzedaży, natomiast stosownie do § 25 pkt 1, przepisy § 9, 13-17, 19, 20 i 23 stosuje się odpowiednio do faktur wewnętrznych, o których mowa w art. 106 ust. 7 ustawy (...).

Z informacji przedstawionych we wniosku wynika, że Zainteresowany jako polski przedsiębiorca będący podatnikiem podatku od towarów i usług, zarejestrowany na potrzeby transakcji wewnątrzwspólnotowych, będzie nabywał wewnątrzwspólnotowe usługi transportu towarów od kontrahenta, mającego siedzibę na terytorium Niemiec i będącego zarejestrowanym podatnikiem podatku od towarów i usług w Polsce. Wnioskodawca, jako nabywca usługi, będzie podawał dla tej czynności świadczącemu wewnątrzwspólnotową usługę transportu towarów polski numer VAT UE. Usługodawca będzie wystawiał faktury VAT z wykazanym podatkiem należnym.

W przypadku przedmiotowych usług rozróżnić należy dwie sytuacje.

Pierwsza z nich będzie miała miejsce, gdy podstawą ustalenia miejsca świadczenia, a tym samym miejsca opodatkowania wewnątrzwspólnotowej usługi transportu towarów będzie art. 28 ust. 1 ustawy, zgodnie z którym miejscem świadczenia przedmiotowej usługi będzie miejsce, gdzie transport się rozpoczyna. W myśl art. 17 ust. 2 ustawy, usługobiorca usług świadczonych przez podatników posiadających siedzibę lub miejsce zamieszkania albo pobytu poza terytorium kraju nie jest podatnikiem z tytułu nabycia usług, od których podatek należny został rozliczony przez usługodawcę lub dokonującego dostawy na terenie kraju. W przedmiotowej sprawie kontrahent niemiecki wystawiać będzie fakturę VAT i wykazywać na niej wartość podatku należnego. Podkreślić należy, że zawarty w art. 17 ust. 2 ustawy warunek, iż podatek należny musi zostać rozliczony - jest tożsame z samym faktem wystawienia przez usługodawcę faktury VAT z wykazanym na niej podatkiem należnym. W związku z powyższym, Zainteresowany nie rozpozna u siebie importu usług oraz nie będzie miał obowiązku wystawienia faktury wewnętrznej, zgodnie z art. 106 ust. 7 ustawy.

Natomiast w sytuacji, gdy miejsce świadczenia wewnątrzwspólnotowej usługi transportu towarów ustalane będzie na podstawie art. 28 ust. 3 ustawy, Wnioskodawca, jako usługobiorca będzie rozpoznawał u siebie import tej usługi. Wynika to z faktu, iż usługi określone w art. 28 ust. 3 ustawy zostały wyłączone z zasady wynikającej z art. 17 ust. 2, stanowiącej, iż przepisu art. 17 ust. 1 pkt 4 nie stosuje się w przypadku świadczenia usług, od których podatek należny został rozliczony przez usługodawcę.

Zaznaczyć trzeba jednak, iż na podstawie art. 29 ust. 17 ustawy, podstawą opodatkowania w imporcie usług jest kwota, którą usługobiorca jest obowiązany zapłacić, z wyjątkiem gdy m.in. podatek został rozliczony przez usługodawcę. Zatem pomimo, iż w przedmiotowej sytuacji Wnioskodawca będzie podatnikiem z tytułu importu usług, to jednak nie będzie istniała podstawa opodatkowania danej czynności, co nie będzie rodziło obowiązku wystawienia przez Zainteresowanego faktury wewnętrznej.

Biorąc po uwagę powołane przepisy stwierdzić należy, iż w przedmiotowej sprawie nie dojdzie do podwójnego opodatkowania usług transportu wewnątrzwspólnotowego towarów.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.