ILPP2/443-446/09-2/AD

Pisma urzędowe
Status:  Nieoceniane

Pismo z dnia 10 czerwca 2009 r. Izba Skarbowa w Poznaniu ILPP2/443-446/09-2/AD

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki z o.o., przedstawione we wniosku z dnia 31 marca 2009 r. (data wpływu 6 kwietnia 2009 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie miejsca świadczenia usług - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 6 kwietnia 2009 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie miejsca świadczenia usług.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

Wnioskodawca prowadzi działalność w zakresie sprzedaży narzędzi skrawających. W ramach prowadzonej działalności gospodarczej zawarł on umowę dystrybucyjną z podmiotem powiązanym, z siedzibą w Szwajcarii, który zarejestrowany jest również dla potrzeb VAT w kilku krajach Unii Europejskiej (dalej: Dostawca). Wspomniana Umowa określa zasady dotyczące sprzedaży określonych produktów oferowanych przez Dostawcę (dalej: Produkty) na rzecz Spółki w celu ich dalszej sprzedaży do potencjalnych nabywców (dalej: Nabywcy) na terytorium Polski. Zapisy Umowy uzupełnia porozumienie zawarte przez Zainteresowanego z Dostawcą (dalej: Porozumienie), potwierdzające sposób interpretacji oraz realizacji poszczególnych zapisów Umowy dotyczących w szczególności zasad określania poziomu marży uzyskiwanej przez Spółkę z tytułu sprzedaży Produktów do Nabywców (tj. marży z tytułu prowadzonej przez nią działalności gospodarczej w Polsce).

Zgodnie z zapisami Umowy, główne ryzyka biznesowe związane z nabyciem i dalszą sprzedażą Produktów w Polsce ponosić ma Dostawca, przy czym Wnioskodawca ponosi jedynie bardzo ograniczone ryzyka w tym zakresie. Ceny nabycia przez Spółkę Produktów oferowanych przez Dostawcę kalkulowane są w oparciu o tzw. metodę odsprzedaży. Docelowy założony poziom zysku operacyjnego netto, jaki ma być osiągnięty przez Zainteresowanego w danym roku podatkowym w związku z prowadzoną działalnością gospodarczą objętą zakresem Umowy wynosi 2% obrotu.

Z brzmienia Umowy oraz Porozumienia wynika, że w przypadku gdy faktyczny zysk operacyjny netto wyliczony przez Spółkę po zakończeniu danego roku podatkowego jest niższy od docelowego, założonego w Umowie 2% zysku operacyjnego netto, różnica pomiędzy założonym przez strony w Umowie, a faktycznie osiągniętym przez Wnioskodawcę zyskiem netto jest wypłacana przez Dostawcę na rzecz Spółki jako wyrównanie marży w terminie określonym w Porozumieniu. Analogicznie, w przypadku gdy faktyczny zysk operacyjny netto wyliczony przez Spółkę po zakończeniu danego roku podatkowego jest wyższy od docelowego, założonego w Umowie 2% zysku operacyjnego netto, różnica pomiędzy założonym przez strony w Umowie, a faktycznie osiągniętym przez Wnioskodawcę zyskiem netto jest wypłacana przez niego na rzecz Dostawcy.

W związku z powyższym zadano następujące pytania.

Czy kwoty należne w ramach wyrównania marży (wyrównania faktycznie osiągniętego przez Wnioskodawcę zysku operacyjnego netto w stosunku do zysku założonego przez strony w Umowie):

* otrzymane przez Spółkę od zagranicznego Dostawcy powinny być traktowane dla potrzeb VAT jako wynagrodzenie z tytułu usługi świadczonej przez nią na rzecz Dostawcy, dla której miejscem świadczenia (opodatkowania VAT) będzie terytorium Polski (zgodnie z art. 27 ust. 1 ustawy o VAT).

* wypłacone przez Spółkę na rzecz zagranicznego Dostawcy powinny być traktowane dla potrzeb VAT jako wynagrodzenie z tytułu usługi świadczonej przez Dostawcę na jej rzecz, dla której miejscem świadczenia jest terytorium państwa, w którym dostawca posiada siedzibę (zgodnie z art. 27 ust. 1 ustawy o VAT).

Zdaniem Wnioskodawcy, zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy o VAT, opodatkowaniu podlega odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju. W myśl art. 7 ustawy o VAT, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się generalnie przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel. Jednocześnie, zgodnie z art. 8 ust. 1 tej ustawy, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się, co do zasady, każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 ustawy o VAT.

W ocenie Zainteresowanego, biorąc pod uwagę naturę wypłacanych/otrzymywanych przez niego kwot związanych z wyrównaniem marży wobec docelowego poziomu marży założonego w Umowie, należy uznać, że kwoty te nie są związane z konkretnymi dostawami Produktów realizowanymi przez Dostawcę na rzecz Spółki, a w rezultacie powinny one być klasyfikowane na gruncie VAT jako wynagrodzenie z tytułu świadczenia usług (odpowiednio przez/na rzecz Dostawcy). Wskazane podejście wynika z następujących argumentów:

* marża (zysk operacyjny netto) Wnioskodawcy jest kalkulowana w oparciu o wiele czynników związanych z realizowanymi dostawami Produktów, w szczególności:

* z uwagi na sposób kalkulacji kwot wypłacanych/otrzymywanych przez Zainteresowanego w ramach wyrównania marży (odnoszący się do zysku operacyjnego - zarówno kwoty wypłacane, jak i otrzymywane przez Spółkę w ramach wyrównania marży nie przekładają na jakiekolwiek korekty ceny Produktów),

* wypłacane kwoty wiążą się z określonymi zachowaniami podmiotu otrzymującego takie kwoty (tj. odpowiednio Spółki lub Dostawcy).

Mając na uwadze powyższe, zdaniem Wnioskodawcy, otrzymane przez niego od zagranicznego Dostawcy kwoty w ramach omawianego wyrównania marży powinny być traktowane dla potrzeb VAT, jako wynagrodzenie z tytułu usługi świadczonej przez niego na rzecz Dostawcy w rozumieniu art. 8 w powiązaniu art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy o VAT, podlegającej opodatkowaniu podatkiem VAT na zasadach ogólnych. Analogicznie, kwoty wypłacone przez Spółkę na rzecz zagranicznego Dostawcy w ramach wyrównania marży powinny być traktowane dla potrzeb VAT, jako wynagrodzenie z tytułu usługi świadczonej przez Dostawcę na jej rzecz.

Podobne stanowisko w zakresie kwot wypłacanych tytułem wyrównania marży pomiędzy dostawcą, a dystrybutorem towarów, zostało przedstawione w interpretacji prawa podatkowego wydanej przez Naczelnika Trzeciego Mazowieckiego Urzędu Skarbowego w Radomiu z dnia 27 lutego 2007 r. (sygn. 1473/WVO/443/806/191/2006/GW).

Zgodnie z brzmieniem art. 106 ust. 1 ustawy o VAT, podatnicy, o których mowa w art. 15, są obowiązani wystawić fakturę stwierdzającą w szczególności dokonanie sprzedaży, przy czym zgodnie z art. 2 pkt 22 ustawy o VAT, przez sprzedaż rozumie się m.in. odpłatne świadczenie usług.

W myśl art. 27 ust. 1 ustawy o VAT, w przypadku świadczenia usług miejscem świadczenia jest miejsce, gdzie świadczący usługę posiada siedzibę, a w przypadku posiadania stałego miejsca prowadzenia działalności, z którego świadczy usługi - miejsce, gdzie świadczący usługę posiada stałe miejsce prowadzenia działalności; w przypadku braku takiej siedziby lub stałego miejsca prowadzenia działalności - miejsce stałego zamieszkania, z zastrzeżeniem ust. 2-6 i art. 28.

Zdaniem Wnioskodawcy, miejsce świadczenia analizowanych usług świadczonych na rzecz Dostawcy (gdy faktyczna marża wyliczona przez niego po zakończeniu danego roku podatkowego jest niższa od docelowej, założonej w Umowie 2% marży) oraz analogicznie usług świadczonych przez Dostawcę na rzecz Spółki (gdy faktyczna marża wyliczona przez nią po zakończeniu danego roku podatkowego jest wyższa od marży założonej w Umowie) powinno być określane na zasadach ogólnych wynikających z cytowanego art. 27 ust. 1 ustawy o VAT.

Kwoty wypłacone przez Zainteresowanego na rzecz zagranicznego Dostawcy w ramach wyrównania marży powinny być traktowane dla potrzeb VAT, jako wynagrodzenie z tytułu usługi świadczonej przez Dostawcę na rzecz Spółki, dla której miejscem świadczenia jest terytorium kraju, w którym dostawca posiada siedzibę (zgodnie z art. 27 ust. 1 ustawy o VAT). W związku z powyższym, nie jest ona zobowiązana do dokonywania w Polsce jakichkolwiek rozliczeń VAT w związku z nabywanymi od Dostawcy usługami.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej, odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej oceny stanowiska Wnioskodawcy.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Wniosek w zakresie zdarzenia przyszłego dotyczącego podatku od towarów i usług w zakresie miejsca świadczenia usług został rozstrzygnięty pismem z dnia 10 czerwca 2009 r.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu, ul. Ratajczaka 10/12, 61-815 Poznań po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.

Opublikowano: http://sip.mf.gov.pl