ILPP2/443-430/14-4/AKr

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 749 z późn. zm.) oraz § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Pana, przedstawione we wniosku z dnia 10 kwietnia 2014 r. (data wpływu 11 kwietnia 2014 r.), uzupełnionym pismem z dnia 8 lipca 2014 r. (data wpływu 9 lipca 2014 r.), o wydanie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania sprzedaży nieruchomości jest - prawidłowe.

W dniu 11 kwietnia 2014 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług, w zakresie opodatkowania sprzedaży nieruchomości. Wniosek uzupełniono w dniu 9 lipca 2014 r. o wskazanie zakresu wniosku, doprecyzowanie opisu sprawy, sformułowanie pytania, przedstawienie własnego stanowiska w sprawie oraz o brakującą opłatę za wydanie interpretacji indywidualnych.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

W 2008 r. Wnioskodawca otrzymał w darowiźnie od rodziców działkę rolną o powierzchni 1,98 ha. W 2010 r. Zainteresowany uzyskał decyzję o warunkach zabudowy na tę działkę - zabudowa siedliskowa, gdyż Wnioskodawca miał z żoną w planach na darowanej działce wybudować dom. W 2011 r. małżonkowie rozpoczęli budowę domu, jednakże sytuacja finansowa zmusiła ich do tego aby część działki sprzedać. W 2013 r. małżonkowie złożyli więc kolejny wniosek o warunki zabudowy i podzielili działki na mniejsze około 15 arowe. W sumie powstało 10 działek z warunkami zabudowy na domy jednorodzinne, droga wewnętrzna oraz 30 arowa działka siedliskowa Wnioskodawcy. Jedyną inwestycją Wnioskodawcy w owe działki był wniosek o warunki zabudowy i podział. Żadna z działek nie została sprzedana, nadal mają charakter rolny (R III B) i nie są uzbrojone. Na działce siedliskowej jest przyłącze elektryczne, na pozostałych działkach nie ma uzbrojenia.

Dnia 17 czerwca 2012 r. zmarł brat Wnioskodawcy, który prowadził przejęte po rodzicach gospodarstwo rolne (ok. 30 ha), ponieważ ojciec zrzekł się spadku, a matka zmarła rok wcześniej, Wnioskodawca został jedynym spadkobiercą. Od czasu śmierci brata, Wnioskodawca prowadzi działalność rolniczą i jest podatnikiem VAT z tego tytułu. W obecnej chwili Zainteresowany chciałby sprzedać 6 z 10 działek z warunkami zabudowy, 1/2 drogi oraz niewielką działkę około 0,075 ha pochodzącą ze spadku. Pieniądze uzyskane ze sprzedaży działek Zainteresowany chciałby przeznaczyć na remont odziedziczonego gospodarstwa i doinwestowanie własnej działalności rolniczej.

W nieokreślonej przyszłości Wnioskodawca będzie chciał sprzedać resztę działek powstałych po podziale oraz siedlisko, nie inwestuje jednakże w marketing i ogłoszenia w mediach. Pieniądze również będą przeznaczone na gospodarstwo. Działki (6 z 10, 1/2 drogi i 0,075 ha części pochodzącej ze spadku) zostaną sprzedane pod działalność gospodarczą (pozarolniczą).

Pytanie o VAT dotyczy dokładnie tych samych działek. Od 2012 r. (po przejęciu gospodarstwa), Wnioskodawca jest płatnikiem VAT. Działki mają wydane warunki zabudowy oraz zostały podzielone jak wspomniano wcześniej. Nie są uzbrojone i Zainteresowany nie zamierza inwestować w rozbudowę infrastruktury tych działek oraz nie zamierza ogłaszać takiej sprzedaży w środkach masowego przekazu.

Działki zostały podzielone i w tym momencie stanowią dla Wnioskodawcy lokatę na "gorsze czasy" - sprzeda je tylko i wyłącznie gdy zajdzie taka potrzeba. Działki będące przedmiotem sprzedaży (6 działek z warunkami zabudowy, 1/2 drogi i 0,075 ha ze spadku) Zainteresowany sprzedaje, ponieważ gospodarstwo wymaga dofinansowania (remont dachu, maszyn, itp.).

Działki w latach 2008-2012 były przedmiotem nieodpłatnej dzierżawy pod działalność rolniczą brata. Po 2012 r. stanowią część gospodarstwa rolnego należącego do Wnioskodawcy, razem z ziemią przejętą w spadku po bracie. Zainteresowany nie planuje zbywać innych, należących do Niego działek (poza tą wspomnianą od rodziców - 1,98 ha). Obecnie zamierza poszerzać gospodarstwo rolne kupując nowe ziemie.

Na działkach przeznaczonych do sprzedaży nie ma planu zagospodarowania przestrzennego. W stosunku do działki przejętej w 2012 r. zostały wydane warunki zabudowy na firmę, która chce kupić te działki - Spółka z o.o. Działkę przeznaczono do sprzedaży tylko dlatego, że stanowi ona jedyny możliwy dojazd do pozostałych działek, które ta firma zamierza kupić. Zainteresowany osobiście wnioskował o warunki zabudowy w stosunku do działki otrzymanej w 2008 r.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie, sformułowane w uzupełnieniu z dnia 8 lipca 2014 r.

Czy uzyskany przez Wnioskodawcę przychód z tytułu sprzedaży nieruchomości rolnych, zgodnie z art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług, zwolniony jest od opodatkowania podatkiem od towarów i usług.

Zdaniem Wnioskodawcy, uzyskany z tytułu sprzedaży nieruchomości rolnej przychód, wolny jest od podatku VAT, ponieważ Zainteresowany nie działa jako handlowiec lecz sprzedaje część swojego prywatnego majątku, aby ratować resztę tegoż majątku. Wnioskodawca nie planuje sprzedawać więcej działek (oprócz tych otrzymanych w darowiźnie) oraz nie prowadzi żadnych czynności mających na celu uatrakcyjnienie oferty.

Wnioskodawca nie zamierza również sprzedawać działek częstotliwie. Sprzeda je, gdy zdarzy się okazja i gdy będzie w tym momencie potrzebował pieniędzy, może to być więc za rok, 5 lub 10 lat.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy, w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Zgodnie z przepisem art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (tekst jedn.: Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą - opodatkowaniu ww. podatkiem podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy - przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...).

Artykuł 2 pkt 6 ustawy stanowi, że przez towary rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Natomiast w art. 8 ust. 1 ustawy wskazano, że przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (...).

Zatem grunty spełniają definicję towaru wynikającą z art. 2 pkt 6 ustawy, a ich sprzedaż jest traktowana jako czynność odpłatnej dostawy towarów na terytorium kraju.

Nie każda czynność stanowiąca dostawę, w rozumieniu art. 7 ustawy, podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, bowiem aby dana czynność była opodatkowana tym podatkiem, musi być wykonana przez podmiot, który w związku z jej wykonaniem jest podatnikiem podatku od towarów i usług.

Zgodnie z art. 9 ust. 1 i ust. 2 Dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz.Urz.UE. L 347 s. 1 z późn. zm.) - "podatnikiem" jest każda osoba prowadząca samodzielnie w dowolnym miejscu jakąkolwiek działalność gospodarczą, bez względu na cel, czy też rezultaty takiej działalności. Natomiast "działalność gospodarcza" obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, włącznie z górnictwem, działalnością rolniczą i wykonywaniem wolnych zawodów lub uznanych za takie. Za działalność gospodarczą uznaje się w szczególności wykorzystywanie w sposób ciągły, majątku rzeczowego lub wartości niematerialnych w celu uzyskania z tego tytułu dochodu.

Opodatkowaniu VAT podlega - na podstawie art. 2 ust. 1 lit. a Dyrektywy 2006/112/WE - odpłatna dostawa towarów na terytorium państwa członkowskiego przez podatnika działającego w takim charakterze.

Pojęcia "podatnik" i "działalność gospodarcza", na potrzeby podatku od towarów i usług, zostały określone w art. 15 ust. 1 i ust. 2 ustawy o VAT.

I tak, jak wynika z art. 15 ust. 1 ustawy - podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Działalność gospodarcza - art. 15 ust. 2 ustawy - obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Zauważyć należy, że warunkiem opodatkowania danej czynności podatkiem od towarów i usług w świetle powyższych przepisów jest spełnienie dwóch przesłanek łącznie: po pierwsze dana czynność ujęta jest w katalogu czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, po drugie - czynność została wykonana przez podmiot, który w związku z jej wykonaniem jest podatnikiem podatku od towarów i usług.

Definicja działalności gospodarczej, zawarta w ustawie, ma charakter uniwersalny, pozwalający na objęcie pojęciem "podatnik" tych wszystkich podmiotów, które prowadzą określoną działalność, występując w profesjonalnym obrocie gospodarczym.

W kontekście powyższego należy stwierdzić, że każdy, kto dokonuje czynności, które są konieczne do przyszłego wykorzystania nieruchomości dla celów działalności gospodarczej w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy o podatku VAT, powinien być uznany za podatnika podatku od towarów i usług.

Natomiast nie jest podatnikiem podatku od towarów i usług ten, kto jako osoba fizyczna dokonuje jednorazowych, okazjonalnych transakcji, za które nie jest przewidziana ściśle regularna zapłata oraz nie prowadzi zorganizowanej, czy zarejestrowanej działalności gospodarczej. Dokonywanie określonych czynności incydentalnie, poza sferą prowadzonej działalności gospodarczej, również nie pozwala na uznanie danego podmiotu za podatnika w zakresie tych czynności.

Z przedstawionych przepisów wynika więc, że jeśli osoba fizyczna dokonuje zbycia ze swojego majątku prywatnego nieruchomości gruntowej, a czynność ta wykonywana jest jednorazowo lub okazjonalnie, w warunkach wskazujących, że działanie to nie jest czynione z zamiarem jego powtarzania (kontynuowania) i nie zmierza do nadania mu stałego charakteru, transakcja taka nie może być uznana za działalność gospodarczą, w rozumieniu cytowanego wyżej art. 15 ust. 2 ustawy o podatku od towarów i usług.

Mając powyższe na względzie należy stwierdzić, że uznanie, czy dany podmiot w odniesieniu do konkretnej czynności działa jako podatnik podatku od towarów i usług, wymaga oceny każdorazowo odnoszącej się do okoliczności faktycznych danej sprawy.

Konieczne jest zatem ustalenie, czy w świetle zaprezentowanego opisu sprawy, Wnioskodawca, w celu dokonania dostawy gruntu podjął aktywne działania w zakresie obrotu nieruchomościami, angażując środki podobne do wykorzystywanych przez producentów, handlowców i usługodawców w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy, co skutkuje koniecznością uznania go za podmiot prowadzący "działalność gospodarczą" w rozumieniu tego przepisu, a więc za podatnika podatku od towarów i usług, czy też zbycie to nastąpiło w ramach zarządu jego majątkiem prywatnym.

Przyjęcie, że dany podmiot sprzedając grunt działa w charakterze podatnika prowadzącego handlową działalność gospodarczą (jako handlowiec) wymaga ustalenia, czy jego działalność w tym zakresie przybiera formę zawodową (profesjonalną). Przejawem zaś takiej aktywności określonej osoby w zakresie obrotu nieruchomościami, która może wskazywać, że jej czynności przybierają formę zorganizowaną może być np.: nabycie terenu przeznaczonego pod zabudowę, jego uzbrojenie, wydzielenie dróg wewnętrznych, działania marketingowe podjęte w celu sprzedaży działek, wykraczające poza zwykłe formy ogłoszenia, uzyskanie decyzji o warunkach zabudowy terenu, czy wystąpienie o opracowanie planu zagospodarowania przestrzennego dla sprzedawanego obszaru, prowadzenie działalności gospodarczej w zakresie usług deweloperskich lub innych tego rodzaju usług o zbliżonym charakterze. Przy czym, na tego rodzaju aktywność "handlową" wskazywać musi ciąg powyżej przytoczonych okoliczności, a nie stwierdzenie jedynie faktu wystąpienia pojedynczych z nich.

W rozumieniu powyższych twierdzeń pomóc mogą zapisy orzeczenia Naczelnego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 29 października 2007 r., sygn. akt I FPS 3/07, w myśl którego formalny status danego podmiotu jako podatnika zarejestrowanego, a także okoliczność, że dana czynność została wykonana wielokrotnie lub jednorazowo, lecz z zamiarem częstotliwości nie mogą przesądzać o opodatkowaniu tej czynności bez każdorazowego ustalenia, czy w odniesieniu do konkretnej czynności podmiot ten występował w charakterze podatnika podatku VAT.

Zatem jak już wskazano w kwestii opodatkowania dostawy gruntów istotne jest, czy w świetle zaprezentowanego we wniosku opisu sprawy Wnioskodawca w celu dokonania sprzedaży gruntu podjął aktywne działania w zakresie obrotu nieruchomościami, angażując środki podobne do wykorzystywanych przez producenta, handlowca i usługodawcę w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy, co skutkuje koniecznością uznania go za podmiot prowadzący działalność gospodarczą w rozumieniu tego przepisu, a więc za podatnika podatku od towarów i usług, czy też sprzedaż nastąpi w ramach zarządu majątkiem prywatnym. Zwykłe nabycie lub sprzedaż rzeczy nie stanowi wykorzystywania w sposób ciągły majątku rzeczowego w celu uzyskania z tego tytułu dochodu w rozumieniu art. 9 ust. 1 Dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej - (a tym samym art. 15 ust. 2 ustawy) jako, że jedynym przychodem z takich transakcji może być ewentualny zysk ze sprzedaży tej rzeczy.

Ponadto, jak wynika z orzeczenia Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej z dnia 15 września 2011 r. w sprawach C-180/10 i C-181/10, dostawę gruntu przeznaczonego pod zabudowę należy uznać za objętą podatkiem od wartości dodanej, pod warunkiem, że transakcja ta nie stanowi jedynie czynności związanej ze zwykłym wykonywaniem prawa własności.

Z opisu sprawy wynika, że Wnioskodawca w 2008 r. otrzymał w darowiźnie od rodziców działkę rolną o powierzchni 1,98 ha. W 2010 r. Zainteresowany uzyskał decyzję o warunkach zabudowy na tę działkę (zabudowa siedliskowa), gdyż Wnioskodawca miał z żoną w planach na darowanej działce wybudować dom. W 2011 r. małżonkowie rozpoczęli budowę domu, jednakże sytuacja finansowa zmusiła ich do tego aby część działki sprzedać.

W 2013 r. małżonkowie złożyli więc kolejny wniosek o warunki zabudowy i podzielili działki na mniejsze, o powierzchni około 15 arów. W sumie powstało 10 działek z warunkami zabudowy na domy jednorodzinne, droga wewnętrzna oraz 30 arowa działka siedliskowa Wnioskodawcy. Jedyną inwestycją Wnioskodawcy w owe działki był wniosek o warunki zabudowy i podział. Żadna z działek nie została sprzedana, nadal mają charakter rolny i nie są uzbrojone. Na działce siedliskowej jest przyłącze elektryczne, na pozostałych działkach nie ma uzbrojenia.

Dnia 17 czerwca 2012 r. zmarł brat Wnioskodawcy, który prowadził przejęte po rodzicach gospodarstwo rolne (ok. 30 ha), ponieważ ojciec zrzekł się spadku, a matka zmarła rok wcześniej, Wnioskodawca został jedynym spadkobiercą. Od czasu śmierci brata, Wnioskodawca prowadzi działalność rolniczą i jest podatnikiem VAT z tego tytułu.

W obecnej chwili Zainteresowany chciałby sprzedać 6 z 10 działek z warunkami zabudowy, 1/2 drogi oraz niewielką działkę (około 0,075 ha) pochodzącą ze spadku. Pieniądze uzyskane ze sprzedaży działek Zainteresowany chciałby przeznaczyć na remont odziedziczonego gospodarstwa i doinwestowanie własnej działalności rolniczej.

W nieokreślonej przyszłości Wnioskodawca będzie chciał sprzedać resztę działek powstałych po podziale oraz siedlisko, nie inwestuje w marketing i ogłoszenia w mediach. Pieniądze Zainteresowany przeznaczy również na gospodarstwo. Działki (6 z 10, 1/2 drogi i 0,075 ha części pochodzącej ze spadku) zostaną sprzedane pod pozarolniczą działalność gospodarczą.

Jak zaznaczono, działki nie są uzbrojone i Wnioskodawca nie zamierza inwestować w rozbudowę infrastruktury tych działek oraz nie zamierza ogłaszać takiej sprzedaży w środkach masowego przekazu.

Działki zostały podzielone i w tym momencie stanowią dla Wnioskodawcy lokatę na "gorsze czasy" - sprzeda je tylko i wyłącznie gdy zajdzie taka potrzeba. Działki będące przedmiotem sprzedaży (6 działek z warunkami zabudowy, 1/2 drogi i 0,075 ha ze spadku) Zainteresowany sprzedaje, ponieważ gospodarstwo wymaga dofinansowania (remont dachu, maszyn, itp.).

Działki w latach 2008-2012 były przedmiotem nieodpłatnej dzierżawy pod działalność rolniczą brata. Po 2012 r. stanowią część gospodarstwa rolnego należącego do Wnioskodawcy, razem z ziemią przejętą w spadku po bracie. Zainteresowany nie planuje zbywać innych, należących do Niego działek (poza tą wspomnianą od rodziców - 1,98 ha). Obecnie zamierza poszerzać gospodarstwo rolne kupując nowe ziemie.

Na działkach przeznaczonych do sprzedaży nie ma planu zagospodarowania przestrzennego. W stosunku do działki przejętej w 2012 r. zostały wydane warunki zabudowy na firmę, która chce kupić te działki - Spółka z o.o. Działkę przeznaczono do sprzedaży tylko dlatego, że stanowi ona jedyny możliwy dojazd do pozostałych działek, które ta firma zamierza kupić. Zainteresowany osobiście wnioskował o warunki zabudowy w stosunku do działki otrzymanej w 2008 r.

Z zawartego we wniosku opisu zdarzenia przyszłego nie wynika taka aktywność Zainteresowanego, która wykraczałaby poza ramy czynności związanych ze zwykłym wykonywaniem prawa własności. W niniejszej sprawie Wnioskodawca nie podjął bowiem ciągu działań (takich jak: nabycie terenu przeznaczonego pod zabudowę, uzbrojenie terenu, ogłoszenie w prasie w poszukiwaniu nabywców itd.), które wskazywałyby na aktywność w zakresie obrotu nieruchomościami. Ponadto, należy również podkreślić, że Zainteresowany otrzymał ww. grunty w darowiźnie od swoich rodziców oraz w drodze spadku po zmarłym bracie.

W przedmiotowej sprawie wskazać również należy, że jak wynika z art. 693 § 1 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. - Kodeks cywilny (tekst jedn.: Dz. U. z 2014 r. poz. 121), przez umowę dzierżawy wydzierżawiający zobowiązuje się oddać dzierżawcy rzecz do używania i pobierania pożytków przez czas oznaczony lub nieoznaczony, a dzierżawca zobowiązuje się płacić wydzierżawiającemu umówiony czynsz.

Stosownie do treści powyższego przepisu, dzierżawa jest umową dwustronnie obowiązującą i wzajemną; odpowiednikiem świadczenia wydzierżawiającego, polegającego na oddaniu rzeczy do używania i pobierana pożytków, jest świadczenie dzierżawcy, polegające na płaceniu umówionego czynszu.

Z kolei, umowa użyczenia jest z natury umową nieodpłatną, zgodnie bowiem z art. 710 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. - Kodeks cywilny - przez umowę użyczenia użyczający zobowiązuje się zezwolić biorącemu, przez czas oznaczony lub nieoznaczony, na bezpłatne używanie oddanej mu w tym celu rzeczy.

Istotnymi cechami takiej umowy są zatem dwa elementy: oddanie rzeczy do używania na pewien czas oraz nieodpłatność.

W odniesieniu do powyższego zauważyć należy, że Wnioskodawca w opisie sprawy wskazał, iż działki (otrzymane w darowiźnie od rodziców) były przedmiotem nieodpłatnej dzierżawy pod działalność rolniczą brata - jednakże biorąc pod uwagę ww. definicje z Kodeksu cywilnego uznać należy, że w przedmiotowej sprawie działki były przedmiotem nieodpłatnego udostępnienia (użyczenia) a nie przedmiotem umowy dzierżawy.

W konsekwencji, z uwagi na definicję działalności gospodarczej (art. 15 ust. 2 ustawy o VAT), w okolicznościach niniejszej sprawy nie można mówić, że przedmiotowe działki były wykorzystywane w sposób ciągły do celów zarobkowych.

A zatem, w przedmiotowej sprawie brak jest przesłanek pozwalających uznać Zainteresowanego za podatnika w rozumieniu art. 15 ust. 1 ustawy, prowadzącego działalność gospodarczą, w myśl art. 15 ust. 2 ustawy, polegającą na handlu nieruchomościami. Jak wcześniej wyjaśniono, aby uznać określoną sprzedaż za opodatkowaną podatkiem VAT nie wystarcza stwierdzić jedynie, że nastąpiła dostawa towarów, lecz wymagane jest określenie podmiotu dokonującego dostawy za występującego w związku ze sprzedażą jako podatnika podatku od towarów i usług. W niniejszej sprawie takich przesłanek brak.

W sprawie będącej przedmiotem wniosku uznać zatem należy, że Zainteresowany dokonując sprzedaży działek nie będzie działał w charakterze podatnika, a czynność ta nie będzie nosiła znamion działalności gospodarczej w rozumieniu ustawy o podatku od towarów i usług.

Powyższe wynika z faktu, że sprzedaż działek (6 z 10, 1/2 drogi i 0,075 ha części pochodzącej ze spadku) przez Wnioskodawcę, stanowi zwykłe wykonywanie prawa własności. Tym samym, w opisanej sytuacji Zainteresowany, zbywając nieruchomość stanowiącą jego majątek prywatny, korzysta z przysługującego mu prawa do rozporządzania własnym majątkiem. Skutkiem powyższego - stosownie do obowiązującego orzecznictwa - transakcja zbycia ww. nieruchomości nie będzie podlegać opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Reasumując, sprzedaż przez Wnioskodawcę opisanych we wniosku gruntów nie będzie stanowiła działalności gospodarczej w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy i nie będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Bowiem Zainteresowany, w związku z dostawą tych działek, będzie korzystał z przysługującego mu prawa do rozporządzania własnym majątkiem, co oznacza, że nie wypełni przesłanek zdefiniowanych w art. 15 ust. 1 i ust. 2 ustawy i nie wystąpi w charakterze podatnika podatku od towarów i usług. W rezultacie sprzedaż działek wskazanych we wniosku nie będzie wiązać się z powstaniem obowiązku podatkowego w podatku od towarów i usług.

Powyższe oznacza również, ze w tej sytuacji brak jest podstaw do badania, czy sprzedaż gruntów korzysta ze zwolnienia od podatku, zgodnie z art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy - skoro ich sprzedaż, w okolicznościach niniejszej sprawy - w ogóle nie podlega opodatkowaniu VAT.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Jednocześnie tut. Organ informuje, że w odniesieniu do podatku dochodowego od osób fizycznych oraz podatku od spadków i darowizn wydane zostały odrębne rozstrzygnięcia.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu, ul. Św. Mikołaja 78/79, 50-126 Wrocław, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację - w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.