ILPP2/443-424/09-2/MN

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko, przedstawione we wniosku z dnia 26 marca 2009 r. (data wpływu 31 marca 2009 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie korekty podatku należnego - jest nieprawidłowe.

W dniu 31 marca 2009 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie korekty podatku należnego.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

Wnioskodawca wykonał dla "X" Spółka z o.o. (dalej Kontrahent) instalację elektryczną hali produkcyjnej w X i wystawił fakturę VAT w dniu 1 lutego 2006 r. - wartość netto: 78.870,80 zł; VAT: 22% 17.351,58 zł; wartość brutto: 96.222,38 zł.

Kontrahent zapłacił tylko 57.336,09 zł poprzez:

* przelew zaliczki na poczet faktury w dniu 25 stycznia 2002 r. w kwocie 50.000,00 zł;

* przelew częściowej zapłaty w dniu 17 maja 2006 r. na kwotę 6.222,38 zł;

* rozliczenie wzajemne z dnia 30 sierpnia 2006 r. na kwotę 1.113,71 zł.

Wobec niezapłacenia całej należności, pomimo złożenia przez Kontrahenta zobowiązania, iż zapłaci pozostałą kwotę do dnia 5 czerwca 2006 r., czego nie uczynił - Zainteresowany uzyskał sądowy nakaz zapłaty na kwotę 38.886,29 zł (oraz odsetki i koszty postępowania sądowego), której Komornik Sądowy nie zdołał wyegzekwować.

Od wejścia w życie znowelizowanej ustawy o podatku VAT, tj. od dnia 1 grudnia 2008 r., Kontrahent deklarował ustnie, iż zapłaci całą należność, a gdy tego nie czynił Wnioskodawca zawiadomił go listem poleconym nadanym w dniu 29 grudnia 2008 r., przekazując kopię do Urzędu Skarbowego, o dokonaniu korekty VAT w pełnej wysokości wykazanej na fakturze.

Z chwilą uzyskania informacji o prawie do skorygowania podatku VAT, Wnioskodawca wystornował pod datą 31 grudnia 2008 r. zaksięgowaną korektę podatku VAT w kwocie 17.351,58 zł i sporządził bez skorygowania deklarację VAT-7K za IV kwartał.

Po odczekaniu 14 dni od wysłania zawiadomienia o zamiarze skorygowania podatku VAT od wierzytelności nieściągniętej, otrzymał od Kontrahenta pismo z dnia 6 stycznia 2009 r. o treści zawierającej m.in.: "Informuję równocześnie Urząd Skarbowy, że na dzień dzisiejszy niezapłacone należności X Sp. z o.o. wobec Pana X opiewają na wartość brutto 38.886,29 zł (netto 31.874,01 zł + VAT 7.012,28 zł = 38.886,29 zł)".

Wobec tego potwierdzenia Zainteresowany dokonał skorygowania podatku VAT w dniu 20 stycznia 2009 r. w kwocie 7.012,28 zł.

W związku z powyższym zadano następujące pytania.

Zdaniem Wnioskodawcy, powinien on sporządzić korektę deklaracji dla podatku od towarów i usług VAT-7K za IV kwartał 2008 r., ujmującą skorygowanie podatku VAT na kwotę 7.012,28 zł lub kwoty wyższej.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za nieprawidłowe.

Kwestie dotyczące rozliczenia podatku w odniesieniu do nieściągalnych wierzytelności regulują przepisy art. 89a i art. 89b ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą.

Przepisem art. 1 pkt 45 i 46 ustawy z dnia 7 listopada 2008 r. o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. Nr 209, poz. 1320) zostały wprowadzone, z mocą obowiązującą od dnia 1 grudnia 2008 r., zmiany brzmienia ww. art. 89a i 89b ustawy o podatku od towarów i usług.

Zgodnie z art. 89a ust. 1 ustawy, podatnik może skorygować podatek należny z tytułu dostawy towarów lub świadczenia usług na terytorium kraju w przypadku wierzytelności, których nieściągalność została uprawdopodobniona, z zastrzeżeniem ust. 2-5. Korekta podatku dotyczy również kwoty podatku przypadającej na część kwoty wierzytelności odpisanej jako nieściągalna lub której nieściągalność została uprawdopodobniona.

Natomiast nieściągalność wierzytelności uważa się za uprawdopodobnioną w przypadku, gdy wierzytelność nie została uregulowana w ciągu 180 dni od upływu terminu jej płatności określonego w umowie lub na fakturze. (art. 89a ust. 1a ustawy).

Na podstawie art. 89a ust. 2 ustawy, przepis ust. 1 stosuje się w przypadku gdy spełnione są następujące warunki:

W myśl art. 89a ust. 3 ustawy, korekta podatku należnego może nastąpić w rozliczeniu za okres rozliczeniowy, w którym upłynął termin określony w ust. 2 pkt 6, nie wcześniej niż w rozliczeniu za okres, w którym wierzyciel uzyskał potwierdzenie odbioru przez dłużnika zawiadomienia, o którym mowa ust. 2 pkt 6. Warunkiem dokonania korekty jest uzyskanie przez wierzyciela potwierdzenia odbioru przez dłużnika zawiadomienia, o którym mowa ust. 2 pkt 6.

Z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego wynika, iż Wnioskodawca wykonał dla Kontrahenta instalację elektryczną hali produkcyjnej i wystawił fakturę VAT w dniu 1 lutego 2006 r. - na wartość brutto 96.222,38 zł. Kontrahent zapłacił tylko 57.336,09 zł. Wobec niezapłacenia całej należności, Zainteresowany uzyskał sądowy nakaz zapłaty na kwotę 38.886,29 zł (oraz odsetki i koszty postępowania sądowego), której Komornik Sądowy nie zdołał wyegzekwować. Wnioskodawca zawiadomił Kontrahenta listem poleconym nadanym w dniu 29 grudnia 2008 r., przekazując kopię do Urzędu Skarbowego, o dokonaniu korekty VAT w pełnej wysokości wykazanej na fakturze. Następnie wystornował pod datą 31 grudnia 2008 r. zaksięgowaną korektę podatku VAT w kwocie 17.351,58 zł i sporządził bez korekty deklarację VAT-7K za IV kwartał. Po odczekaniu 14 dni od wysłania zawiadomienia o zamiarze skorygowania podatku VAT od wierzytelności nieściągniętej otrzymał pismo z dnia 6 stycznia 2009 r. od Kontrahenta informującego m.in., że niezapłacone należności wobec Wnioskodawcy opiewają na wartość brutto 38.886,29 zł W konsekwencji, Zainteresowany dokonał skorygowania podatku VAT w dniu 20 stycznia 2009 r. w kwocie 7.012,28 zł.

Z powołanych wyżej przepisów wynika, że zastosowanie regulacji prawnej zawartej w art. 89a ust. 1 ustawy jest możliwe, o ile Wnioskodawca spełni uprzednio wszystkie warunki wymienione w ust. 2 tego artykułu.

Natomiast kwestia terminu dokonania korekty podatku należnego (o czym jest mowa w cyt. art. 89a ust. 3 ustawy) powiązana jest z terminem odbioru przez dłużnika zawiadomienia, o którym mowa w art. 89a ust. 2 pkt 6 ustawy. Przy czym korekta ta może nastąpić w rozliczeniu za okres rozliczeniowy, w którym upłynął termin określony w ust. 2 pkt 6, nie wcześniej niż w rozliczeniu za okres, w którym wierzyciel uzyskał potwierdzenie odbioru przez dłużnika zawiadomienia, o którym mowa w ust. 2 pkt 6, jednakże pod warunkiem uzyskania przez wierzyciela potwierdzenia odbioru przez dłużnika zawiadomienia, o którym mowa w ust. 2 pkt 6.

Z przedstawionego stanu faktycznego wynika, iż zawiadomienie, o którym mowa w art. 89a ust. 2 pkt 6 ustawy, Wnioskodawca nadał w dniu 29 grudnia 2008 r., a Kontrahent w odpowiedzi z dnia 6 stycznia 2009 r. na ww. pismo potwierdził, iż niezapłacone należności opiewają na wartość brutto 38.886,29 zł W konsekwencji, Wnioskodawca mógłby skorzystać z regulacji prawnej zawartej w art. 89a ustawy, w rozliczeniu za okres, w którym uzyskał potwierdzenie odbioru przez dłużnika wymaganego zawiadomienia, tj. w rozliczeniu za I kwartał 2009 r. A zatem winien zastosować ten przepis w brzmieniu obowiązującym od dnia 1 grudnia 2008 r. Jest to o tyle istotne, iż zmianom przepisu w zakresie dotyczącym okresu, w jakim wierzytelność wynikająca z faktury podlega korekcie podatku należnego, nie towarzyszy przepis przejściowy, który precyzowałby, jakich wierzytelności dotyczy zmieniona regulacja, tj. powstałych po wejściu w życie nowelizacji (od dnia 1 grudnia 2008 r.), czy także tych wcześniejszych. Brak przepisów przejściowych oznacza zatem, że w momencie korzystania z ulgi podatnik winien zastosować nowe regulacje także do starych stanów faktycznych, co oznacza, że prawem korekty w ciągu 2 lat od daty wystawienia faktury objęte byłyby również wierzytelności powstałe przed dniem 1 grudnia 2008 r.

W konsekwencji powyższego, ze względu na to, iż przedmiotowe wierzytelności dotyczą faktury wystawionej w dniu 1 lutego 2006 r. tzn. licząc od końca roku, w którym została wystawiona faktura dokumentująca przedmiotową wierzytelność minęło więcej niż 2 lata, Wnioskodawca nie ma możliwości skorygowania podatku należnego od przedmiotowej wierzytelności na podstawie przepisu art. 89a ustawy. Zatem brak jest podstaw prawnych, aby uznać za prawidłową korektę podatku należnego na kwotę 7.012,28 zł, w deklaracji dla podatku od towarów i usług VAT-7K za I kwartał 2009 r.

Z kolei rozliczenie tej korekty w deklaracji VAT-7K za IV kwartał 2008 r. nie jest możliwe z uwagi na to, że w okresie tym Wnioskodawca nie dysponował potwierdzeniem odbioru przez dłużnika zawiadomienia, o którym mowa w art. 89a ust. 2 pkt 6 ustawy.

W związku z powyższym, stało się zbędne badanie pozostałych warunków zawartych w cyt. przepisach.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu, ul. Św. Mikołaja 78/79, 50-126 Wrocław po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.