ILPP2/443-409/14-4/MR

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 749 z późn. zm.) oraz § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Pani, przedstawione we wniosku z 26 marca 2014 r. (data wpływu 9 kwietnia 2014 r.) uzupełnionym pismami z 17 kwietnia 2014 r. (data wpływu 18 kwietnia 2014 r.) oraz z 22 kwietnia 2014 r. (data wpływu 23 kwietnia 2014 r.) o wydanie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania sprzedaży działek - jest prawidłowe.

W dniu 9 kwietnia 2014 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania sprzedaży działek. Wniosek uzupełniono 18 i 23 kwietnia 2014 r. o doprecyzowanie opisu sprawy.

We wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny oraz zdarzenie przyszłe.

W dniu 15 października 1955 r., ojciec podatnika (Wnioskodawcy) na mocy dokumentu nadania ziemi, wydanego przez Prezydium Powiatowej Rady Narodowej - Skarb Państwa, otrzymał na własność nadział nieruchomości ziemskiej położonej w S., obręb S., dla której prowadzona była księga wieczysta. A.D. w chwili nabycia nieruchomości pozostawał w związku małżeńskim z A.D., w którym trwała wspólność majątkowa małżeńska, wobec czego nieruchomość weszła do majątku wspólnego małżonków. W dniu 10 sierpnia 1978 r. na mocy umowy darowizny, podatnik nabył od swoich rodziców A.iA.D. 1/2 udziału w wyżej wymienionej nieruchomości. A.D. zmarł w 2008 r. Spadek po nim, na mocy ustawy odziedziczył podatnik oraz jego matka, każdy po 1/2 części. Nabycie spadku po zmarłym stwierdził w dniu 14 listopada 2008 r. prawomocnym orzeczeniem Sąd Rejonowy. Matka podatnika stała się współwłaścicielką opisywanej nieruchomości w 3/8 części, a podatnik w 5/8 części. Opisywana nieruchomość oznaczona w ewidencji gruntów obręb S., arkusz mapy 14, działka nr 454/2 została podzielona decyzją Wójta Gminy z dnia 26 września 2013 r. na osiem nowo utworzonych działek, tj.: działek o numerach: 454/3, 454/5, 454/6, 454,7, 454/8, 454/9, 454/10, 454/11. Zgodnie z obowiązującym dla tego terenu miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego, działki te (oprócz działki o numerze 454/11) znajdują się na terenie przeznaczonym pod zabudowę mieszkaniową jednorodzinną. Działka 454/11, przeszła z mocy prawa na własność Gminy. W związku ze zmianą sytuacji życiowej, w styczniu 2014 r. podatnik wraz z matką sprzedał dwie działki o numerach 454/3 (o powierzchni 414 m²) i 454/5 (o pow. 413 m²). W bieżącym roku podatnik i jego matka zamierzają sprzedać jeszcze dwie działki o numerach 454/8 (o pow. 431 m²) i 454/9 (pow. 431 m²). Pozostałych działek w najbliższych latach podatnik i jego matka nie planują sprzedawać.

Podatnik oświadcza, że nie jest rolnikiem ryczałtowym oraz, że nie prowadzi działalności w zakresie obrotu nieruchomościami. Przedmiotowa nieruchomość nie była przedmiotem najmu, dzierżawy ani innych czynności o podobnym charakterze.

W uzupełnieniu do wniosku wskazano, że:

1. Czynności podziału gruntu.

Projektu podziału gruntu działki 454/2 dokonał Wnioskodawca i jego matka i został on zatwierdzony decyzją z dnia 26 września 2013 r. Podziału dokonano w oparciu i zgodnie z miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego - rejon ulicy "a" i "b" zatwierdzonego przez Radę Gminy uchwałą z dnia 15 maja 1997 r. oraz zmianą uchwały numer Rady Gminy z dnia 26 października 2000 r. Zgodność podziału powyższej działki zaopiniował pozytywnie Wójt Gminy decyzją. z dnia 26 września 2013 r.

2. Ogrodzenie.

Po podziale i sprzedaży pierwszych dwóch działek przy ul. "c" działki nie zostały ogrodzone i Zainteresowany nie ma zamiaru ich grodzić. Pierwotna działka 454/2 została ogrodzona około 50 lat temu, a ogrodzenie zostało wymienione na nowe ok. 10 lat temu, kiedy Urząd Gminy wydzielił z działki 5 m na długości 50 m pod nową ulicę "c".

3. Podział działki i warunki budowy.

O wstępny projekt podziału występował Zainteresowany i jego matka w oparciu o plan zagospodarowania przestrzennego (punkt 1), natomiast o warunki budowy wystąpił nabywca działki. Wnioskodawca nadmienił że nabywca, który zdecydował się kupić wszystkie działki sam prosił o podział działki przeznaczonej na sprzedaż na mniejsze, gdyż nie był w stanie jednorazowo sfinansować zakupu całości. To było powodem dla którego Zainteresowany i jego matka musieli wydzielić 4 działki i sprzedać je w dwóch etapach: po dwie działki.

Wnioskodawca i jego matka nie podjęli czynności przygotowawczych zmierzających do zbycia działek, tj. nie uzbroili terenu, nie postawili ogrodzenia poszczególnych działek, nie wystąpili o warunki zabudowy. Jedynie jednorazowo zamieścili ogłoszenie o sprzedaży w Internecie. Działki nigdy nie były wykorzystywane do żadnej działalności gospodarczej.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy w opisanym stanie faktycznym sprzedaż działek przeznaczonych pod zabudowę, powstałych w wyniku podziału nieruchomości gruntowej otrzymanej w drodze darowizny oraz spadku, będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Zdaniem Wnioskodawcy, na mocy art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług - dalej u.p.t.u., opodatkowaniu ww. podatkiem podlega odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju. Przez towary ustawodawca zgodnie z art. 2 pkt 6 u.p.t.u. rozumie rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postaci energii. Natomiast pod pojęciem dostawy zgodnie z art. 7 ust. 1 u.p.t.u. rozumie przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel. Zgodnie z art. 15 ust. 1 u.p.t.u. - podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Dana czynność podlega zatem opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, jeśli spełnione są łącznie dwie przesłanki:

Działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje również czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych - (art. 15 ust. 2 u.p.t.u.).

W przedstawionym powyżej stanie faktycznym nieruchomość podatnik nabył po części w drodze darowizny oraz po części w drodze spadku. Nieruchomość podzielona została na mniejsze działki budowlane tylko po to, aby łatwiej je sprzedać. W tej sytuacji trudno byłoby stwierdzić, iż przy nabyciu nieruchomości podatnik działał z zamiarem ich późniejszej odsprzedaży oraz, iż podatnik działał w charakterze handlowca. Sprzedaż działek była i będzie czynnością okazjonalną, podatnik nie ma zamiaru częstotliwego realizowania takiej działalności. Podatnik nie prowadził i nie prowadzi handlowej działalności gospodarczej w zakresie obrotu nieruchomościami.

W orzecznictwie sadów administracyjnych, przyjmuje się, że: "przepisy art. 15 ust. 1 i 2 u.p.t.u. powinny być rozumiane w ten sposób, że warunkiem sine qua non uznania, iż dany podmiot działa w charakterze podatnika podatku od towarów i usług, jest ustalenie, że działa on jako producent, handlowiec, usługodawca, pozyskujący zasoby naturalne, rolnik lub jako osoba wykonująca wolny zawód. Ani formalny status danego podmiotu jako podatnika zarejestrowanego, ani okoliczność, że dana czynność została wykonana wielokrotnie lub jednorazowo, lecz z zamiarem częstotliwości, nie mogą przesądzać o opodatkowaniu tej czynności bez każdorazowego ustalenia, że w odniesieniu do tej konkretnej czynności podmiot ten występował w charakterze podatnika podatku od towarów i usług". (tak wyrok Naczelnego Sądu Administracyjnego w składzie 7 sędziów z dnia 29 października 2007 r. I FPS 3/07).

Podobny pogląd zaprezentowany został w wyroku z dnia 26 czerwca 2008 r. (I FSK 778/07, Legalis Numer 119592). Naczelny Sąd Administracyjny stwierdził tam, że: "przyjęcie że dana osoba sprzedaje działki w charakterze podatnika tego podatku wymaga ustalenia, że jej działalność w tym zakresie przybiera formę profesjonalną. Jak przy tym trafnie podkreślono w orzecznictwie, zwłaszcza w przypadku działalności gospodarczej w zakresie handlu zamiar częstotliwego wykonywania czynności ujawniony być musi już w momencie nabycia towaru a nie jego sprzedaży, gdyż pod pojęciem "handel" należy rozumieć dokonywanie w sposób zorganizowany zakupów towarów w celu ich odsprzedaży (wyrok Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 28 marca 2008 r., sygn. akt I FSK 474/07). Innymi słowy zatem, dokonując wykładni art. 15 ust. 1 i 2 ustawy o podatku od towarów i usług należy wskazać, że istotą działalności gospodarczej handlowca jest to, że dokonuje on zakupu towarów handlowych i ich odsprzedaży (por. H. Dzwonkowski, Opodatkowanie podatkiem od towarów i usług sprzedaży działek stanowiących własność osób fizycznych, Monitor Podatkowy 2008, nr 3, s. 16) (...) Jeśli konkretna czynność (tu: sprzedaż działek) wykonana została poza zakresem działań producenta, handlowca, usługodawcy, pozyskującego zasoby naturalne, rolnika czy wykonującego wolny zawód, to z tytułu wykonania takiej czynności dany podmiot nie może być uznany za podatnika VAT i to bez względu na to, czy czynność tę wykonał jednorazowo, ale w okolicznościach wskazujących na zamiar wykonywania czynności w sposób częstotliwy, czy też wielokrotnie".

Natomiast w wyroku z dnia 27 października 2009 r. I FSK 1043/08 Naczelny Sąd Administracyjny dobitnie podkreślił, że: "tylko taka aktywność handlowa obywatela jego majątkiem czyni go podatnikiem podatku od towarów i usług w rozumieniu art. 15 ust. 1 i 2 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.), która przybiera formę zawodową (profesjonalna), czyli stałą (powtarzalność czynności i zamiar ich dłuższej kontynuacji), a w konsekwencji zorganizowaną".

Również w wyroku z dnia 30 czerwca 2010 r. (I FSK 35/09) Naczelny Sąd Administracyjny uznał, że: "brak obowiązku opodatkowania dostawy nieruchomości gruntowych wchodzących w skład majątku osobistego".

Przytoczone powyżej orzecznictwo wskazuje, iż za prowadzenie działalności gospodarczej nie można uznać sprzedaży majątku osobistego (działek budowlanych), który nie został nabyty w celu dalszej odsprzedaży. W przedstawionym stanie faktycznym podatnik nieruchomość nabył na mocy darowizny od rodziców i spadku po ojcu, jako osoba fizyczna, w związku z czym, działki te stanowią majątek osobisty podatnika. Przy ich nabyciu podatnik nie miał świadomości, ani zamiaru ich późniejszej odsprzedaży. Sprzedaż przez podatnika dwóch działek przeznaczonych pod zabudowę oraz planowana sprzedaż kolejnych ma charakter ograniczony i okazjonalny, a nie częstotliwy i jest spowodowany pogorszeniem sytuacji życiowej. Czynności tej nie można kwalifikować jako prowadzenia handlowej działalności gospodarczej w rozumieniu art. 15 ust. 2 u.p.t.u. Tym samym, zdaniem podatnika, sprzedaż dwóch działek o numerach ewidencyjnych 454/3, 454/5, a także planowana sprzedaż kolejnych nie będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów usług.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego oraz zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Zgodnie z przepisem art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (tekst jedn.: Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą - opodatkowaniu ww. podatkiem podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy - przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...).

Artykuł 2 pkt 6 ustawy stanowi, że przez towary rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Natomiast w art. 8 ust. 1 ustawy wskazano, że przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (...).

Zatem grunty spełniają definicję towaru wynikającą z art. 2 pkt 6 ustawy, a ich sprzedaż jest traktowana jako czynność odpłatnej dostawy towarów na terytorium kraju.

Nie każda czynność stanowiąca dostawę, w rozumieniu art. 7 ustawy, podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, bowiem aby dana czynność była opodatkowana tym podatkiem, musi być wykonana przez podmiot, który w związku z jej wykonaniem jest podatnikiem podatku od towarów i usług.

Zgodnie z art. 9 ust. 1 i ust. 2 Dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz.Urz.UE. L 347 s. 1 z późn. zm.) - "podatnikiem" jest każda osoba prowadząca samodzielnie w dowolnym miejscu jakąkolwiek działalność gospodarczą, bez względu na cel, czy też rezultaty takiej działalności. Natomiast "działalność gospodarcza" obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, włącznie z górnictwem, działalnością rolniczą i wykonywaniem wolnych zawodów lub uznanych za takie. Za działalność gospodarczą uznaje się w szczególności wykorzystywanie w sposób ciągły, majątku rzeczowego lub wartości niematerialnych w celu uzyskania z tego tytułu dochodu.

Opodatkowaniu VAT podlega - na podstawie art. 2 ust. 1 lit. a Dyrektywy 2006/112/WE - odpłatna dostawa towarów na terytorium państwa członkowskiego przez podatnika działającego w takim charakterze.

Pojęcia "podatnik" i "działalność gospodarcza", na potrzeby podatku od towarów i usług, zostały określone w art. 15 ust. 1 i ust. 2 ustawy o VAT.

I tak, jak wynika z art. 15 ust. 1 ustawy - podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Działalność gospodarcza - art. 15 ust. 2 ustawy - obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Zauważyć należy, że warunkiem opodatkowania danej czynności podatkiem od towarów i usług w świetle powyższych przepisów jest spełnienie dwóch przesłanek łącznie: po pierwsze dana czynność ujęta jest w katalogu czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, po drugie - czynność została wykonana przez podmiot, który w związku z jej wykonaniem jest podatnikiem podatku od towarów i usług.

Definicja działalności gospodarczej, zawarta w ustawie, ma charakter uniwersalny, pozwalający na objęcie pojęciem "podatnik" tych wszystkich podmiotów, które prowadzą określoną działalność, występując w profesjonalnym obrocie gospodarczym.

W kontekście powyższego należy stwierdzić, że każdy, kto dokonuje czynności, które są konieczne do przyszłego wykorzystania nieruchomości dla celów działalności gospodarczej w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy o podatku VAT, powinien być uznany za podatnika podatku od towarów i usług.

Natomiast nie jest podatnikiem podatku od towarów i usług ten, kto jako osoba fizyczna dokonuje jednorazowych, okazjonalnych transakcji, za które nie jest przewidziana ściśle regularna zapłata oraz nie prowadzi zorganizowanej, czy zarejestrowanej działalności gospodarczej. Dokonywanie określonych czynności incydentalnie, poza sferą prowadzonej działalności gospodarczej, również nie pozwala na uznanie danego podmiotu za podatnika w zakresie tych czynności.

Z przedstawionych przepisów wynika więc, że jeśli osoba fizyczna dokonuje zbycia ze swojego majątku prywatnego nieruchomości gruntowej, a czynność ta wykonywana jest jednorazowo lub okazjonalnie, w warunkach wskazujących, że działanie to nie jest czynione z zamiarem jego powtarzania (kontynuowania) i nie zmierza do nadania mu stałego charakteru, transakcja taka nie może być uznana za działalność gospodarczą, w rozumieniu cytowanego wyżej art. 15 ust. 2 ustawy o podatku od towarów i usług.

Mając powyższe na względzie należy stwierdzić, że uznanie, czy dany podmiot w odniesieniu do konkretnej czynności działa jako podatnik podatku od towarów i usług, wymaga oceny każdorazowo odnoszącej się do okoliczności faktycznych danej sprawy.

Konieczne jest zatem ustalenie, czy w świetle zaprezentowanego opisu sprawy, Wnioskodawca, w celu dokonania dostawy gruntu podjął aktywne działania w zakresie obrotu nieruchomościami, angażując środki podobne do wykorzystywanych przez producentów, handlowców i usługodawców w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy, co skutkuje koniecznością uznania jego za podmiot prowadzący "działalność gospodarczą" w rozumieniu tego przepisu, a więc za podatnika podatku od towarów i usług, czy też zbycie to nastąpiło w ramach zarządu jego majątkiem prywatnym.

Przyjęcie, że dany podmiot sprzedając grunt działa w charakterze podatnika prowadzącego handlową działalność gospodarczą (jako handlowiec) wymaga ustalenia, czy jego działalność w tym zakresie przybiera formę zawodową (profesjonalną). Przejawem zaś takiej aktywności określonej osoby w zakresie obrotu nieruchomościami, która może wskazywać, że jej czynności przybierają formę zorganizowaną może być np.: nabycie terenu przeznaczonego pod zabudowę, jego uzbrojenie, wydzielenie dróg wewnętrznych, działania marketingowe podjęte w celu sprzedaży działek, wykraczające poza zwykłe formy ogłoszenia, uzyskanie decyzji o warunkach zabudowy terenu, czy wystąpienie o opracowanie planu zagospodarowania przestrzennego dla sprzedawanego obszaru, prowadzenie działalności gospodarczej w zakresie usług deweloperskich lub innych tego rodzaju usług o zbliżonym charakterze. Przy czym, na tego rodzaju aktywność "handlową" wskazywać musi ciąg powyżej przytoczonych okoliczności, a nie stwierdzenie jedynie faktu wystąpienia pojedynczych z nich.

W rozumieniu powyższych twierdzeń pomóc mogą zapisy orzeczenia Naczelnego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 29 października 2007 r., sygn. akt I FPS 3/07, w myśl którego formalny status danego podmiotu jako podatnika zarejestrowanego, a także okoliczność, że dana czynność została wykonana wielokrotnie lub jednorazowo, lecz z zamiarem częstotliwości nie mogą przesądzać o opodatkowaniu tej czynności bez każdorazowego ustalenia, czy w odniesieniu do konkretnej czynności podmiot ten występował w charakterze podatnika podatku VAT.

Zatem w kwestii opodatkowania dostawy gruntów istotne jest, czy w świetle zaprezentowanego we wniosku opisu sprawy Wnioskodawca w celu dokonania sprzedaży gruntu podjął aktywne działania w zakresie obrotu nieruchomościami, angażując środki podobne do wykorzystywanych przez producenta, handlowca i usługodawcę w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy, co skutkuje koniecznością uznania Jego za podmiot prowadzący działalność gospodarczą w rozumieniu tego przepisu, a więc za podatnika podatku od towarów i usług, czy też sprzedaż nastąpi w ramach zarządu majątkiem prywatnym. Zwykłe nabycie lub sprzedaż rzeczy nie stanowi wykorzystywania w sposób ciągły majątku rzeczowego w celu uzyskania z tego tytułu dochodu w rozumieniu art. 9 ust. 1 Dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (a tym samym art. 15 ust. 2 ustawy) jako, że jedynym przychodem z takich transakcji może być ewentualny zysk ze sprzedaży tej rzeczy.

Ponadto, jak wynika z orzeczenia Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej z dnia 15 września 2011 r. w sprawach C-180/10 i C-181/10, dostawę gruntu przeznaczonego pod zabudowę należy uznać za objętą podatkiem od wartości dodanej, pod warunkiem, że transakcja ta nie stanowi jedynie czynności związanej ze zwykłym wykonywaniem prawa własności.

Z opisu sprawy wynika, że w dniu 15 października 1955 r., ojciec Wnioskodawcy na mocy dokumentu nadania ziemi, wydanego przez Prezydium Powiatowej Rady Narodowej - Skarb Państwa, otrzymał na własność nadział nieruchomości ziemskiej położonej w S., obręb S., dla której prowadzona była księga wieczysta. Ojciec Zainteresowanego w chwili nabycia nieruchomości pozostawał w związku małżeńskim, w którym trwała wspólność majątkowa małżeńska, wobec czego nieruchomość weszła do majątku wspólnego małżonków. W dniu 10 sierpnia 1978 r. na mocy umowy darowizny, Zainteresowany nabył od swoich rodziców 1/2 udziału w wyżej wymienionej nieruchomości. Ojciec Wnioskodawcy zmarł w 2008 r. Spadek po nim, na mocy ustawy odziedziczył Zainteresowany oraz jego matka, każdy po 1/2 części. Matka Wnioskodawcy podatnika stała się współwłaścicielką opisywanej nieruchomości w 3/8 części, a podatnik w 5/8 części. Opisywana nieruchomość oznaczona w ewidencji gruntów obręb S., arkusz mapy 14, działka nr 454/2 została podzielona decyzją Wójta Gminy z dnia 26 września 2013 r. na osiem nowo utworzonych działek, tj.: działek o numerach: 454/3, 454/5, 454/6, 454,7, 454/8, 454/9, 454/10, 454/11. Zgodnie z obowiązującym dla tego terenu miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego, działki te (oprócz działki o numerze 454/11) znajdują się na terenie przeznaczonym pod zabudowę mieszkaniową jednorodzinną. Działka 454/11, przeszła z mocy prawa na własność Gminy. W związku ze zmianą sytuacji życiowej, w styczniu 2014 r. Wnioskodawca wraz z matką sprzedał dwie działki o numerach 454/3 (o powierzchni 414 m²) i 454/5 (o pow. 413 m²). W bieżącym roku Zainteresowany i jego matka zamierzają sprzedać jeszcze dwie działki o numerach 454/8 (o pow. 431 m²) i 454/9 (pow. 431 m²). Pozostałych działek w najbliższych latach nie jest planowana ich sprzedaż. Wnioskodawca nie jest rolnikiem ryczałtowym i nie prowadzi działalności w zakresie obrotu nieruchomościami. Przedmiotowa nieruchomość nie była przedmiotem najmu, dzierżawy ani innych czynności o podobnym charakterze. Projektu podziału gruntu działki 454/2 dokonał Wnioskodawca i jego matka i został on zatwierdzony decyzją z dnia 26 września 2013 r. Podziału dokonano w oparciu i zgodnie z miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego zatwierdzonego przez Radę Gminy uchwałą z dnia 15 maja 1997 r. oraz zmianą uchwały Rady Gminy z dnia 26 października 2000 r. Zgodność podziału powyższej działki zaopiniował pozytywnie Wójt Gminy decyzją z dnia 26 września 2013 r. Po podziale i sprzedaży pierwszych dwóch działek przy ul. "c" działki nie zostały ogrodzone i Wnioskodawca nie ma zamiaru ich grodzić. Pierwotna działka 454/2 została ogrodzona około 50 lat temu, a ogrodzenie zostało wymienione na nowe ok. 10 lat temu, kiedy Urząd Gminy wydzielił z działki 5 m na długości 50 m pod nową ulicę "c". O wstępny projekt podziału występował Zainteresowany i jego matka w oparciu o plan zagospodarowania przestrzennego, natomiast o warunki budowy wystąpił nabywca działki. Nabywca, który zdecydował się kupić wszystkie działki sam prosił o podział działki przeznaczonej na sprzedaż na mniejsze, gdyż nie był w stanie jednorazowo sfinansować zakupu całości. To było powodem dla którego Zainteresowany i jego matka musieli wydzielić 4 działki i sprzedać je w dwóch etapach: po dwie działki. Wnioskodawca i jego matka nie podjęli czynności przygotowawczych zmierzających do zbycia działek, tj. nie uzbroili terenu, nie postawili ogrodzenia poszczególnych dziatek, nie wystąpili o warunki zabudowy. Jedynie jednorazowo zamieścili ogłoszenie o sprzedaży w Internecie. Działki nigdy nie były wykorzystywane do żadnej działalności gospodarczej.

Z zawartego we wniosku opisu sprawy nie wynika taka aktywność Zainteresowanego, która wykraczałaby poza ramy czynności związanych ze zwykłym wykonywaniem prawa własności. W niniejszej sprawie Wnioskodawca nie podjął bowiem ciągu działań (takich jak: nabycie terenu przeznaczonego pod zabudowę, uzbrojenie terenu, ogrodzenie działek, ogłoszenie w prasie w poszukiwaniu nabywców itd.), które wskazywałyby na aktywność w zakresie obrotu nieruchomościami. Ponadto, należy również podkreślić, że Zainteresowany otrzymał przedmiotowy grunt w darowiźnie od rodziców oraz w drodze spadku po ojcu i nie był nigdy wykorzystywany do jakiejkolwiek działalności, w tym rolniczej.

A zatem, w przedmiotowej sprawie brak jest przesłanek pozwalających uznać Zainteresowanego za podatnika w rozumieniu art. 15 ust. 1 ustawy, prowadzącego działalność gospodarczą, w myśl art. 15 ust. 2 ustawy, polegającą na handlu nieruchomościami. Jak wcześniej wyjaśniono, aby uznać określoną sprzedaż za opodatkowaną podatkiem VAT nie wystarcza stwierdzić jedynie, iż nastąpiła dostawa towarów, lecz wymagane jest określenie podmiotu dokonującego dostawy za występującego w związku ze sprzedażą jako podatnika podatku od towarów i usług. W niniejszej sprawie takich przesłanek brak.

W sprawie będącej przedmiotem wniosku uznać zatem należy, że Zainteresowany dokonując sprzedaży działek nie będzie działał w charakterze podatnika, a czynność ta nie będzie nosiła znamion działalności gospodarczej w rozumieniu ustawy o podatku od towarów i usług. Powyższe wynika z faktu, że sprzedaż przez Wnioskodawcę nieruchomości gruntowej, stanowi zwykłe wykonywanie prawa własności. Tym samym, w opisanej sytuacji Zainteresowany, zbywając nieruchomość stanowiącą jego majątek prywatny, korzysta z przysługującego jemu prawa do rozporządzania własnym majątkiem. Skutkiem powyższego - stosownie do obowiązującego orzecznictwa - transakcja zbycia nieruchomości gruntowej nie będzie podlegać opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Wskazać należy, że nie ma w tym przypadku znaczenia, że dla działek tych został uchwalony miejscowy plan zagospodarowania przestrzennego.

Reasumując, sprzedaż przez Wnioskodawcę opisanych we wniosku działek nie stanowi/nie będzie stanowiła działalności gospodarczej w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy i nie podlega /nie będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Bowiem Zainteresowany, w związku z dostawą niniejszych działek, będzie korzystał z przysługującego mu prawa do rozporządzania własnym majątkiem, co oznacza, że nie wypełni przesłanek zdefiniowanych w art. 15 ust. 1 i ust. 2 ustawy i nie wystąpi w charakterze podatnika podatku od towarów i usług. W rezultacie sprzedaż działek przeznaczonych pod zabudowę, powstałych w wyniku podziału nieruchomości gruntowej otrzymanej w drodze darowizny oraz spadku nie podlega/nie będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Interpretacja dotyczy:

* zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia,

* zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu, ul. Ratajczaka 10/12, 61-815 Poznań, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację - w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.