ILPP2/443-406/11-4/TW

Pisma urzędowe
Status:  Nieoceniane

Pismo z dnia 31 maja 2011 r. Izba Skarbowa w Poznaniu ILPP2/443-406/11-4/TW

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku z dnia 21 lutego 2011 r. (data wpływu 23 lutego 2011 r.), uzupełnionym pismem z dnia 23 maja 2011 r. (data wpływu 25 maja 2011 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie korekty podatku naliczonego w związku ze zmianą przeznaczenia samochodu ciężarowego na samochód osobowy - jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 23 lutego 2011 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie korekty podatku naliczonego w związku ze zmianą przeznaczenia samochodu ciężarowego na samochód osobowy.

Pismem z dnia 23 maja 2011 r. (data wpływu 25 maja 2011 r.) uzupełniono przedmiotowy wniosek w zakresie potwierdzenia dokonania opłaty oraz opisanego zdarzenia przyszłego, sformułowania pytania i własnego stanowiska.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe.

Dnia 26 lutego 2010 r. Wnioskodawca zakupił samochód z tzw. "kratką" - ciężarowy. Odliczył należny podatek VAT, a pozostałą kwotę wpisał w koszty. Do końca 2010 r. kupował paliwo odliczając od niego VAT. Z dniem 1 stycznia 2011 r. zmieniły się przepisy i nie funkcjonuje pojecie samochodu "z kratką", nie odlicza się podatku VAT od paliwa.

Zainteresowany wskazał następnie, iż zadzwonił na infolinię i do US zapytał czy w związku ze zmianą przepisów może zdjąć kratkę i homologować ponownie samochód na osobowy. Odpowiedziano mu, że tak - po upływie 12 miesięcy od dnia zakupu.

Wnioskodawca zaznaczył przy tym, że zdjęcie kratki oznacza dla niego zwiększenie przestrzeni ładunkowej w związku z przewozem towaru do klienta.

Zainteresowany składa wniosek żeby upewnić się, że może zdjąć kratkę w samochodzie.

W złożonym uzupełnieniu do wniosku Wnioskodawca jako przepisy prawa będące przedmiotem interpretacji indywidualnej wskazał przepis art. 86 ustawy o VAT.

Wyjaśnił również, iż nabył w dniu 26 lutego 2010 r. pojazd z homologacją na auto ciężarowe, wyposażony w tzw. "kratkę". W całości odliczył podatek VAT naliczony przy zakupie tego pojazdu, umniejszając podatek należny o tenże podatek naliczony.

Obecnie Podatnik zamierza zmienić przeznaczenie samochodu z dotychczasowego, tj. z auta ciężarowego na auto osobowe, poprzez demontaż "kratki" oddzielającej przedział pasażerski od przestrzeni ładunkowej i stosowną zmianę wpisu w dowodzie rejestracyjnym pojazdu, poprzedzoną wymaganymi badaniami technicznymi.

Mimo zmiany samochód w dalszym ciągu będzie wykorzystywany do prowadzenia działalności gospodarczej. Podatnik nie zamierza w najbliższej przyszłości go sprzedawać.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy zmiana przeznaczenia samochodu z dotychczasowego, tj. z auta ciężarowego na auto osobowe, poprzez demontaż "kratki" oddzielającej przedział pasażerski od przestrzeni ładunkowej i stosowną zmianę wpisu w dowodzie rejestracyjnym pojazdu poprzedzoną wymaganymi badaniami technicznymi, rodzić będzie po stronie Podatnika konieczność dokonania korekty podatku naliczonego VAT polegającej na zmniejszeniu kwoty tego podatku o wartość podatku VAT naliczonego przy zakupie samochodu jako auta ciężarowego i podówczas w całości odliczonego.

Zdaniem Wnioskodawcy, nie narusza on przepisów o podatku VAT zdejmując tzw. "kratkę". Brak jest podstaw prawnych do uznania, iż Zainteresowany zobowiązany jest dokonać skorygowania kwoty podatku naliczonego w przypadku dokonania zmian w samochodzie polegających na "demontażu kratki", który to samochód z uwagi na zamontowanie tejże przegrody oddzielającej przedział pasażerski od przestrzeni ładunkowej korzystał z pełnego odliczenia podatku naliczonego.

W chwili bowiem dokonywania odliczenia podatku naliczonego samochód spełniał przesłanki do jego dokonania, tak więc Podatnik zasadnie skorzystał z tego uprawnienia.

Żaden natomiast obowiązujący przepis nie wiąże z faktem zmiany przeznaczenia samochodu z ciężarowego na osobowy, obowiązku skorygowania, uprzednio w całości odliczonego, podatku naliczonego VAT i jego zwrotu.

Zainteresowany wskazał, że zdjęcie "kratki" w samochodzie nie będzie rodzić żadnych skutków prawno-podatkowych - jego intencją jest wyłącznie zwiększenie funkcjonalności samochodu obecnie istotnie ograniczonej wskutek zamontowania ww. "kratki".

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Stosownie do art. 86 ust. 1 ustawy, w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

Z powołanego przepisu wynika, że prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje podatnik podatku od towarów i usług, a towary i usługi, przy nabyciu których podatek został naliczony, są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych. Warunkiem umożliwiającym podatnikowi skorzystanie z prawa do odliczenia podatku naliczonego jest związek zakupów z wykonanymi czynnościami opodatkowanymi. Przedstawiona wyżej zasada wyklucza możliwość dokonania odliczenia podatku naliczonego związanego z towarami i usługami, które nie są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, czyli w przypadku ich wykorzystywania do czynności zwolnionych od podatku oraz niepodlegających temu podatkowi.

Zgodnie z art. 3 ust. 1 obowiązującej od dnia 1 stycznia 2011 r. ustawy z dnia 16 grudnia 2010 r. o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług oraz ustawy o transporcie drogowym (Dz. U. Nr 247, poz. 1652), zwanej dalej ustawą nowelizującą, w okresie od dnia wejścia w życie tejże ustawy, tj. od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2012 r., w przypadku nabycia samochodów osobowych oraz innych pojazdów samochodowych o dopuszczalnej masie całkowitej nieprzekraczającej 3,5 tony kwotę podatku naliczonego, o której mowa w art. 86 ust. 2 ustawy zmienianej w art. 1, stanowi 60% kwoty podatku określonej w fakturze lub kwoty podatku należnego z tytułu wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów lub kwoty podatku należnego od dostawy towarów, dla której podatnikiem jest ich nabywca - nie więcej jednak niż 6 000 zł, z zastrzeżeniem ust. 2.

W myśl ust. 2 ww. artykułu, przepis ust. 1 nie dotyczy:

1.

pojazdów samochodowych mających jeden rząd siedzeń, który oddzielony jest od części przeznaczonej do przewozu ładunków ścianą lub trwałą przegrodą, klasyfikowanych na podstawie przepisów prawa o ruchu drogowym do podrodzaju: wielozadaniowy, van;

2.

pojazdów samochodowych mających więcej niż jeden rząd siedzeń, które oddzielone są od części przeznaczonej do przewozu ładunków ścianą lub trwałą przegrodą i u których długość części przeznaczonej do przewozu ładunków, mierzona po podłodze od najdalej wysuniętego punktu podłogi pozwalającego postawić pionową ścianę lub trwałą przegrodę pomiędzy podłogą a sufitem do tylnej krawędzi podłogi, przekracza 50% długości pojazdu; dla obliczenia proporcji, o której mowa w zdaniu poprzednim, długość pojazdu stanowi odległość pomiędzy dolną krawędzią przedniej szyby pojazdu a tylną krawędzią podłogi części pojazdu przeznaczonej do przewozu ładunków, mierzona w linii poziomej wzdłuż pojazdu pomiędzy dolną krawędzią przedniej szyby pojazdu a punktem wyprowadzonym w pionie od tylnej krawędzi podłogi części pojazdu przeznaczonej do przewozu ładunków;

3.

pojazdów samochodowych, które mają otwartą część przeznaczoną do przewozu ładunków;

4.

pojazdów samochodowych, które posiadają kabinę kierowcy i nadwozie przeznaczone do przewozu ładunków jako konstrukcyjnie oddzielne elementy pojazdu;

5.

pojazdów samochodowych będących pojazdami specjalnymi w rozumieniu przepisów prawa o ruchu drogowym o przeznaczeniach wymienionych w załączniku do niniejszej ustawy;

6.

pojazdów samochodowych konstrukcyjnie przeznaczonych do przewozu co najmniej 10 osób łącznie z kierowcą - jeżeli z dokumentów wydanych na podstawie przepisów prawa o ruchu drogowym wynika takie przeznaczenie;

7.

przypadków, gdy przedmiotem działalności podatnika jest:

a.

odprzedaż tych samochodów (pojazdów) lub

b.

oddanie w odpłatne używanie tych samochodów (pojazdów) na podstawie umowy najmu, dzierżawy, leasingu lub innych umów o podobnym charakterze i te samochody (pojazdy) są przez podatnika przeznaczone wyłącznie do wykorzystania na te cele przez okres nie krótszy niż sześć miesięcy.

Spełnienie wymagań dla pojazdów samochodowych określonych w ust. 2 pkt 1-4 stwierdza się na podstawie dodatkowego badania technicznego przeprowadzonego przez okręgową stację kontroli pojazdów, potwierdzonego zaświadczeniem wydanym przez tę stację oraz dowodu rejestracyjnego pojazdu, zawierającego właściwą adnotację o spełnieniu tych wymagań (ust. 3 tegoż artykułu).

Z kolei, w myśl art. 3 ust. 4 ustawy nowelizującej, w przypadku gdy w pojeździe dla którego wydano zaświadczenie, o którym mowa w ust. 3, zostały wprowadzone zmiany, w wyniku których pojazd nie spełnia wymagań, o których mowa w ust. 2 pkt 1-4, podatnik jest obowiązany do skorygowania kwoty podatku naliczonego w rozliczeniu za okres, w którym dokonał jego odliczenia.

Z opisu sprawy wynika, iż Wnioskodawca zakupił samochód z homologacją na auto ciężarowe z tzw. "kratką". W całości odliczył podatek VAT naliczony przy zakupie tego pojazdu.

Obecnie Podatnik zamierza zmienić przeznaczenie samochodu z dotychczasowego, tj. z auta ciężarowego na auto osobowe, poprzez demontaż "kratki" oddzielającej przedział pasażerski od przestrzeni ładunkowej i stosowną zmianę wpisu w dowodzie rejestracyjnym pojazdu, poprzedzoną wymaganymi badaniami technicznymi.

Mimo zmiany samochód w dalszym ciągu będzie wykorzystywany do prowadzenia działalności gospodarczej. Podatnik nie zamierza w najbliższej przyszłości go sprzedawać.

Treść powołanych przepisów w zakresie podatku od towarów i usług jednoznacznie wskazuje, iż jedynie w przypadku pojazdu (samochodu) spełniającego określone warunki techniczne przysługuje pełne prawo do odliczenia podatku naliczonego. Wobec powyższego, uprawnienie takie nie przysługuje w sytuacji, gdy samochód nie spełnia tych warunków ze względu na zmiany dokonane w pojeździe po jego zakupie.

Zatem, gdy w opisanym we wniosku pojeździe zostaną dokonane zmiany, w wyniku których nie będzie on spełniał wymagań, o których mowa w ust. 2 pkt 1-4, Zainteresowany będzie zobowiązany do skorygowania podatku naliczonego, odliczonego przy zakupie, w rozliczeniu za okres w którym dokonał odliczenia. Dodać należy, iż w wyniku tych zmian Podatnik zachowuje prawo do odliczenia 60% podatku naliczonego nie więcej niż 6.000 zł - tak jak w przypadku nabycia samochodu osobowego.

Mając na uwadze opis sprawy oraz powołane przepisy prawa stwierdzić należy, iż zmiana przeznaczenia samochodu z auta ciężarowego na auto osobowe - polegająca na demontażu "kratki" oddzielającej przedział pasażerski od przestrzeni ładunkowej i stosownej zmianie wpisu w dowodzie rejestracyjnym pojazdu, poprzedzonej wymaganymi badaniami technicznymi - w wyniku której samochód ten przestanie spełniać wymogi niezbędne do pełnego odliczenia podatku naliczonego, rodzić będzie po stronie Wnioskodawcy konieczność dokonania korekty podatku naliczonego w rozliczeniu za okres w którym dokonał on odliczenia.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu, ul. Ratajczaka 10/12, 61-815 Poznań po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.

Opublikowano: http://sip.mf.gov.pl