ILPP2/443-404/11-2/TK

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Pani, przedstawione we wniosku z dnia 21 lutego 2011 r. (data wpływu 23 lutego 2011 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania sprzedaży działek - jest prawidłowe.

W dniu 23 lutego 2011 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania sprzedaży działek.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe.

W dniu 30 marca 2009 r. Zainteresowana zakupiła obciążoną służebnością osobistą nieruchomość gruntową stanowiącą rolę, pastwisko, zabudowania i drogę. Zamiarem jej było przekształcenie działek i wybudowanie domu mieszkalnego w celu zaspokojenia własnych celów mieszkaniowych.

Decyzją z dnia 17 stycznia 2011 r. Wójt Gminy, na terenie której znajduje się ta nieruchomość gruntowa zatwierdził podział tej nieruchomości na działki ewidencyjne o powierzchni od 0,10 ha do 0,64 ha. W sumie wyodrębniono 7 działek ewidencyjnych, z których 5 znalazło przeznaczenie w planie zagospodarowania jako tereny zabudowy mieszkaniowej jednorodzinnej. Na szóstej działce znajduje się droga dojazdowa a 7 działka jest przeznaczona do zalesienia.

Zainteresowana ze względu na obecne możliwości finansowe zdecydowała się wybudować budynek mieszkalny tylko na części tej nieruchomości gruntowej a pozostałe sprzedać.

Wnioskodawczyni znalazła kupca na 4 z 5 wydzielonych działek i zamierza je sprzedać a uzyskane pieniądze przeznaczyć na własne potrzeby mieszkaniowe. 6 i 7 działka to droga dojazdowa i teren do zalesienia.

Po sfinalizowaniu transakcji Zainteresowana zamierza przeznaczyć uzyskane pieniądze na zaspokojenie własnych potrzeb mieszkaniowych. Wnioskodawczyni wskazała, iż umowa sprzedaży gruntu ma charakter incydentalny i nie zamierza ona w kolejnych latach zawierać podobnych transakcji.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy w związku ze sprzedażą powyższych działek budowlanych Wnioskodawczyni stanie się podatnikiem podatku od towarów i usług oraz powinna naliczyć podatek VAT.

Zdaniem Wnioskodawczyni, zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlega odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju. Jak wynika z art. 2 pkt 6 ustawy, towarami są rzeczy ruchome, jak również wszelkie postacie energii, budynki i budowle lub ich części będące przedmiotem czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, a także grunty.

Pojęcia "podatnik" i "działalność gospodarcza" na potrzeby podatku od towarów usług, zostały określone w art. 15 ust. 1 i ust. 2 tej ustawy. Podatnikami wg zapisu art. 15 ust. 1 są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel i rezultat takiej działalności. Działalność gospodarcza, zgodnie z ust. 2 tego artykułu, obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody, również wówczas, gdy czynność została wykonana jednorazowo w okolicznościach wskazujących na zamiar wykonania czynności w sposób częstotliwy. Działalność gospodarcza obejmuje również czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych. Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy wskazał w interpretacji z dnia 21 marca 2008 r. nr ITPP2/443-305/07/EŁ, iż aby dostawę towarów (nawet jednorazową) uznać za działalność gospodarczą, należy wykazać, że w momencie jej realizacji podatnik miał zamiar dokonywać takich czynności wielokrotnie. Natomiast, aby uznać daną transakcję za niepodlegającą opodatkowaniu musi istnieć zamiar wykorzystywania towaru będącego jej przedmiotem na cele prywatne osoby, przez cały czas jego posiadania (od momentu nabycia do sprzedaży).

W świetle powyższego Zainteresowana uważa, iż opisana transakcja sprzedaży działek budowlanych nie będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług ponieważ transakcja ta ma charakter incydentalny, a więc nie przybiera formy działalności zawodowej, stałej, powtarzalnej. Wnioskodawczyni wskazuje, że nie zamierza tej działalności kontynuować. Ponadto nabycie tych działek nie nastąpiło z zamiarem, ich dalszej odsprzedaży ale w celu zaspokojenia własnych potrzeb mieszkaniowych.

Zatem, jeżeli działki te nie zostały nabyte z zamiarem dalszej odsprzedaży, ani w celach zarobkowych związanych z działalnością gospodarczą (np. wynajem) oraz działki były wykorzystywane do celów osobistych przez cały okres posiadania, to czynność ta nie mieści się w definicji działalności gospodarczej, o której mowa w art. 15 ust. 1 i 2 ustawy o VAT, a co za tym idzie sprzedaż przedmiotowych nieruchomości gruntowych nie będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Mając na uwadze powyższe czynność ta nie jest czynnością podejmowaną w ramach prowadzonej działalności gospodarczej dlatego też nie podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

W tym zakresie Zainteresowana wskazała na wyrok składu siedmiu sędziów NSA z dnia 29 października 2007 r. sygn. akt I FPS 3/07, który jej zdaniem potwierdza to stanowisko.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawczyni w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu ww. podatkiem podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Towarami, w świetle art. 2 pkt 6 ustawy, w brzmieniu obowiązującym od dnia 1 stycznia 2011 r., są rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Przez dostawę towarów, w myśl art. 7 ust. 1 ustawy, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...).

Z uwagi na powyższe uregulowania, sprzedaż gruntu jest dostawą towarów.

Jednakże samo stwierdzenie, że podmiot dokonuje czynności podlegających opodatkowaniu nie jest wystarczającą przesłanką, aby daną czynność opodatkować podatkiem od towarów i usług. Istotnym jest, aby podmiot działał w charakterze podatnika, a więc osoby prowadzącej działalność gospodarczą w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy.

Stosownie do art. 15 ust. 1 ustawy, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Działalność gospodarcza - na mocy ust. 2 powołanego artykułu - obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody, również wówczas, gdy czynność została wykonana jednorazowo w okolicznościach wskazujących na zamiar wykonywania czynności w sposób częstotliwy. Działalność gospodarcza obejmuje również czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Dodatkowo należy wskazać, że działalność gospodarcza powinna cechować się stałością, powtarzalnością i niezależnością jej wykonywania, bowiem związana jest z profesjonalnym obrotem gospodarczym. Nie jest natomiast działalnością handlową, a zatem i gospodarczą sprzedaż majątku osobistego, który nie został nabyty w celu jego odsprzedaży i nie jest związany z prowadzoną działalnością gospodarczą.

Zatem, w przedmiotowej sprawie podstawowym kryterium dla opodatkowania sprzedaży nieruchomości jest ustalenie, czy nieruchomość była wykorzystywana w sposób ciągły do celów zarobkowych, czy majątek nabyty został na potrzeby własne, czy też z przeznaczeniem do działalności handlowej.

Podkreślić przy tym należy, że zwłaszcza w przypadku działalności gospodarczej w zakresie handlu, zamiar częstotliwego wykonywania czynności ujawniony być musi już w momencie nabycia towaru, a nie w momencie jego sprzedaży. Nie można pominąć, że pod pojęciem "handel" należy rozumieć dokonywany w sposób zorganizowany zakup towarów w celu ich odsprzedaży. Jeżeli zatem dana czynność została wykonana poza zakresem działań producenta, handlowca, usługodawcy, pozyskującego zasoby naturalne, rolnika, czy wykonującego wolny zawód to w świetle cytowanego powyżej art. 15 ust. 2 ustawy nie można podmiotu dokonującego dostawy uznać za podatnika VAT z tytułu wykonania takiej czynności i to bez względu na to, czy czynność tę wykonał jednorazowo ale w okolicznościach wskazujących na zamiar wykonywania jej w sposób częstotliwy.

Taka właśnie sytuacja występuje w przypadku sprzedaży przez osobę fizyczną majątku prywatnego. Sprzedaż majątku nabytego na własne potrzeby, a nie z przeznaczeniem do działalności handlowej, zarówno w całości, jak i w częściach, jednemu lub wielu nabywcom, z zyskiem lub bez, nie może być uznana za działalność handlową ze skutkiem w postaci uznania tej osoby za podatnika VAT.

Z przedstawionych we wniosku informacji wynika, iż Wnioskodawczyni w dniu 30 marca 2009 r. zakupiła obciążoną służebnością osobistą nieruchomość gruntową stanowiącą rolę, pastwisko, zabudowania i drogę. Zamiarem jej było przekształcenie działek i wybudowanie domu mieszkalnego w celu zaspokojenia własnych celów mieszkaniowych.

Decyzją z dnia 17 stycznia 2011 r. Wójt Gminy, na terenie której znajduje się ta nieruchomość gruntowa zatwierdził podział tej nieruchomości na działki ewidencyjne o powierzchni od 0,10 ha do 0,64 ha. W sumie wyodrębniono 7 działek ewidencyjnych, z których 5 znalazło przeznaczenie w planie zagospodarowania jako tereny zabudowy mieszkaniowej jednorodzinnej. Na 6 działce znajduje się droga dojazdowa a 7 działka jest przeznaczona do zalesienia.

Zainteresowana ze względu na obecne możliwości finansowe zdecydowała się wybudować budynek mieszkalny tylko na części tej nieruchomości gruntowej a pozostałe sprzedać.

Wnioskodawczyni znalazła kupca na 4 z 5 wydzielonych działek i zamierza je sprzedać a uzyskane pieniądze przeznaczyć na własne potrzeby mieszkaniowe. 6 i 7 działka to droga dojazdowa i teren do zalesienia.

Po sfinalizowaniu transakcji Zainteresowana zamierza przeznaczyć uzyskane pieniądze na zaspokojenie własnych potrzeb mieszkaniowych. Wnioskodawczyni wskazała, iż sama umowa sprzedaży gruntu ma charakter incydentalny i nie zamierza ona w kolejnych latach zawierać podobnych transakcji.

Grunt spełnia definicję towarów wynikającą z art. 2 pkt 6 ustawy, a jego sprzedaż jest traktowana jako czynność odpłatnej dostawy towarów na terytorium kraju.

W przedmiotowej sprawie Zainteresowanej nie można jednak uznać za podatnika prowadzącego działalność gospodarczą w myśl art. 15 ustawy, polegającą na handlu nieruchomościami, nie można stwierdzić bowiem, iż nabywając grunt działała w charakterze handlowca. Mając na uwadze cel nabycia przedmiotowego gruntu - wybudowanie domu mieszkalnego w celu zaspokojenia własnych celów mieszkaniowych, nie można uznać, że nieruchomość zakupiono w celu dalszej odsprzedaży.

Należy również zaznaczyć, iż w przypadku gdy osoba fizyczna dokonuje sprzedaży swojego majątku prywatnego - nieruchomości gruntowej, a czynność tą wykona jednorazowo lub okazjonalnie, w warunkach wskazujących, iż działanie to nie jest czynione z zamiarem jego powtarzania (kontynuowania) i nie zmierza do nadania mu stałego charakteru, transakcja ta nie może być uznana za działalność gospodarczą, w rozumieniu cyt. wyżej art. 15 ust. 2 ustawy.

W przedmiotowej sprawie przedstawione okoliczności, nie wskazują iż planowane transakcje sprzedaży nieruchomości miałyby być czynione z zamiarem wykonywania w sposób częstotliwy. Wnioskodawczyni bowiem dokonała zakupu nieruchomości z zamiarem budowy domu. Jednak ze względu na obecne możliwości finansowe zdecydowała się wybudować budynek mieszkalny tylko na części tej nieruchomości gruntowej a pozostałe sprzedać.

Z uwagi na powyższe okoliczności Zainteresowana 4 z 5 wydzielonych działek zamierza sprzedać a uzyskane pieniądze przeznaczyć na własne potrzeby mieszkaniowe.

Wnioskodawczyni wskazała, iż sama umowa sprzedaży gruntu ma charakter incydentalny i nie zamierza ona w kolejnych latach zawierać podobnych transakcji.

Tym samym, należy uznać, iż planowana sprzedaż działek nie jest czynnością wykonywaną w sposób częstotliwy i nie może być uznana za istotę prowadzenia działalności gospodarczej.

Ponadto, Zainteresowana podkreśliła, iż opisane działki były wykorzystywane do celów osobistych przez cały okres posiadania. Zakup nieruchomości podyktowany był chęcią zaspokojenia własnych celów mieszkaniowych.

Planowane czynności nie mają formy zawodowej (profesjonalnej), czyli nie cechują się stałością (powtarzalnością i zamiarem kontynuacji) i nie mają zorganizowanego charakteru.

Reasumując, Wnioskodawczyni dokonując transakcji sprzedaży 4 działek, które zostały wydzielone z gruntu nabytego z zamiarem budowy domu mieszkalnego i które były wykorzystywane do celów osobistych przez cały okres posiadania, nie będzie działała w charakterze podatnika, a czynność ta nie będzie nosiła znamion działalności gospodarczej. Tym samym, dostawa przedmiotowych działek nie będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem VAT.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawczynię i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Jednocześnie informuje się, że w zakresie zdarzenia przyszłego dotyczącego podatku dochodowego od osób fizycznych została wydana odrębna interpretacja nr ILPB2/415-217/11 -2/AJ z dnia 17 maja 2011 r.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu, ul. Ratajczaka 10/12, 61-815 Poznań po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.