ILPP2/443-402/09-2/MR

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki Akcyjnej, przedstawione we wniosku z dnia 19 marca 2009 r. (data wpływu 27 marca 2009 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie stawki podatku jest - prawidłowe.

W dniu 27 marca 2009 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie stawki podatku.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

Wnioskodawca (dalej: Spółka) prowadzi działalność gospodarczą obejmującą m.in. wykonywanie robót budowlanych dotyczących budynków mieszkalnych i niemieszkalnych na zlecenie inwestorów (spółek deweloperskich). Obecnie Spółka - jako generalny wykonawca, realizuje inwestycję, w wyniku której powstanie budynek wielomieszkaniowy (sklasyfikowany w PKOB 11), w którym oprócz lokali mieszkalnych oraz podziemnej hali garażowej z miejscami postojowymi będą znajdować się lokale użytkowe.

Przeważającą powierzchnię budynku (ponad 60%) będą stanowiły lokale mieszkalne. Zgodnie z oświadczeniem inwestora, podziemna hala garażowa z miejscami postojowymi będzie stanowiła odrębny przedmiot własności, dla którego zostanie założona osobna księga wieczysta, zaś miejsca postojowe (jako udział we współwłasności) będą sprzedawane odrębnie od lokali mieszkalnych.

Dodatkowo, w skład inwestycji wchodzi infrastruktura towarzysząca związana z zagospodarowaniem terenu, obejmująca w szczególności: drogi dojazdowe, ogrodzenia, dojścia, dojazdy itp.

Spółka zawarła z inwestorem jedną umowę dotyczącą wykonania budynku jako całości, tzn. w umowie strony nie wyodrębniły poszczególnych części budynku. Część robót budowlanych jest wykonywana przez Spółkę przy pomocy jej podwykonawców, z którymi Spółkę łączą umowy na wykonanie robót poszczególnego rodzaju, bez wyodrębnienia poszczególnych części budynku.

W związku z powyższym zadano następujące pytania.

Zdaniem Wnioskodawcy:

Ad. 1

Roboty budowlane wykonywane w przedmiotowym budynku wielomieszkaniowym a dotyczące podziemnej hali garażowej z miejscami postojowymi, powinny zostać opodatkowane podstawową 22% stawką podatku VAT.

Zgodnie z oświadczeniem inwestora, podziemna hala garażowa z miejscami postojowymi będzie stanowiła odrębny przedmiot własności, dla którego zostanie założona osobna księga wieczysta, zaś miejsca postojowe (jako udział we współwłasności) będą sprzedawane odrębnie od lokali mieszkalnych. W ocenie Spółki, miejsca postojowe nie będą stanowiły pomieszczeń przynależnych do lokali i w konsekwencji, jako nie służące zaspokojeniu wyłącznie potrzeb mieszkaniowych, nie będą mogły zostać objęte 7% stawką podatku VAT na podstawie art. 41 ust. 12-12c ustawy o VAT.

W powyższym zakresie Spółka podziela stanowisko Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie zawarte w wyroku z dnia 5 października 2007 r. (sygn. akt III SA/Wa 1181/2007), zgodnie z którym jeżeli miejsce postojowe stanowi odrębny od mieszkania przedmiot własności, wówczas jego sprzedaż podlega opodatkowaniu 22% stawką podatku VAT.

Ad. 2

Roboty budowlane wykonywane w przedmiotowym budynku wielomieszkaniowym a dotyczące całego budynku, których nie da się przyporządkować do poszczególnych lokali, powinny zostać opodatkowane obniżoną 7% stawką podatku VAT. Do takich robót można zaliczyć np.: wykonanie fundamentów, murowanie ścian, wykonanie elewacji, dachu, instalacji.

W ocenie Spółki, decydujące znaczenie dla objęcia powyższych robót budowlanych 7% stawką podatku VAT jest zakwalifikowanie budowanego budynku wielomieszkaniowego do obiektów budownictwa mieszkaniowego (PKOB 11), w którym przeważającą powierzchnię (ponad 60%) stanowią lokale mieszkalne. Zgodnie z § 6 ust. 2 rozporządzenia, 7% stawkę podatku VAT stosuje się w szczególności do obiektów budownictwa mieszkaniowego, o którym mowa w art. 2 pkt 12 ustawy o VAT, czyli także do obiektów sklasyfikowanych w dziale 11 PKOB. Analogicznie, 7% stawkę podatku powinni stosować podwykonawcy Spółki wykonujący na jej rzecz roboty budowlane dotyczące całego budynku, których nie da się przyporządkować do poszczególnych lokali, gdyż są one wykonywane na podstawie jednej umowy dotyczącej budynku wielomieszkaniowego jako całości.

W powyższym zakresie Spółka podziela stanowisko Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach zawarte w interpretacji indywidualnej z dnia 12 maja 2008 r. (nr IBPP2/443-116/08/UH/KAN -1420/02/08).

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu ww. podatkiem podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...) - art. 7 ust. 1 ustawy.

Natomiast przez świadczenie usług rozumie się, zgodnie z art. 8 ust. 1 ustawy, każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (...).

Podstawowa stawka podatku VAT, zgodnie z art. 41 ust. 1 ustawy, wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1. Jednakże zarówno w treści ustawy jak i w przepisach wykonawczych do ustawy, przewidziano opodatkowanie niektórych czynności stawkami obniżonymi, tj. 7%, 3% i 0%.

W myśl art. 41 ust. 2 ustawy, dla towarów i usług, wymienionych w załączniku nr 3 do ustawy, stawka podatku wynosi 7%, z zastrzeżeniem ust. 12 i art. 114 ust. 1.

Stosownie do art. 41 ust. 12 ustawy, stawkę podatku, o której mowa w ust. 2, stosuje się do dostawy, budowy, remontu, modernizacji, termomodernizacji lub przebudowy obiektów budowlanych lub ich części zaliczonych do budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym.

Przez budownictwo objęte społecznym programem mieszkaniowym - zgodnie z art. 41 ust. 12a ustawy - rozumie się obiekty budownictwa mieszkaniowego lub ich części, z wyłączeniem lokali użytkowych, oraz lokale mieszkalne w budynkach niemieszkalnych sklasyfikowanych w Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych w dziale 12, a także obiekty sklasyfikowane w Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych w klasie ex 1264 - wyłącznie budynki instytucji ochrony zdrowia świadczących usługi zakwaterowania z opieką lekarską i pielęgniarską, zwłaszcza dla ludzi starszych i niepełnosprawnych, z zastrzeżeniem ust. 12b.

Artykuł 41 ust. 12b ustawy stanowi, iż do budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym określonego w ust. 12a nie zalicza się:

Stosownie do przepisu § 6 ust. 2 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 28 listopada 2008 r. w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 212, poz. 1336), stawkę podatku wymienioną w art. 41 ust. 1 ustawy obniża się do wysokości 7% również w odniesieniu do:

Z treści art. 2 pkt 12 ustawy wynika, iż przez obiekty budownictwa mieszkaniowego rozumie się budynki mieszkalne stałego zamieszkania sklasyfikowane w Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych w dziale 11.

Ad. 1

Z treści przedstawionego stanu faktycznego wynika, iż Wnioskodawca, jako generalny wykonawca, realizuje inwestycję, w wyniku której powstanie budynek wielomieszkaniowy (sklasyfikowany w PKOB 11), w którym oprócz lokali mieszkalnych oraz podziemnej hali garażowej z miejscami postojowymi będą znajdować się lokale użytkowe. Spółka ma wątpliwości, jaką stawkę należy zastosować dla robót budowlanych wykonywanych w przedmiotowym budynku wielomieszkaniowym, które dotyczą podziemnej hali garażowej z miejscami postojowymi.

Zarówno ustawa o podatku od towarów i usług, jak i przepisy wykonawcze do tej ustawy nie wskazują definicji lokalu użytkowego ani mieszkalnego. Definicję lokalu mieszkalnego zawiera art. 2 ust. 2 ustawy z dnia 24 czerwca 1994 r. o własności lokali (tekst jedn. Dz. U. z 2000 r. Nr 80, poz. 903 z późn. zm.). Zgodnie z ww. przepisem, samodzielnym lokalem mieszkalnym jest wydzielona trwałymi ścianami w obrębie budynku izba lub zespół izb przeznaczonych na stały pobyt ludzi, które wraz z pomieszczeniami pomocniczymi służą zaspokajaniu ich potrzeb mieszkaniowych.

Ponadto art. 2 ust. 4 ww. ustawy stanowi, iż do lokalu mogą przynależeć, jako jego części składowe, pomieszczenia, choćby nawet do niego bezpośrednio nie przylegały lub były położone w granicach nieruchomości gruntowej poza budynkiem, w którym wyodrębniono dany lokal, a w szczególności: piwnice, strych, komórka, garaż, zwane dalej w ustawie "pomieszczeniami przynależnymi".

Definiując pojęcie "samodzielnego lokalu mieszkalnego", ustawodawca czyni wyraźne rozróżnienie pomiędzy dwoma pojęciami normatywnymi:

* pojęciem pomieszczenia pomocniczego, czyli takiego pomieszczenia, które wraz z izbą lub zespołem izb przeznaczonych na stały pobyt ludzi służy zaspokajaniu potrzeb mieszkaniowych, w danym wypadku chodzi więc wyraźnie o taki funkcjonalny związek tych pomieszczeń z izbą lub zespołem izb przeznaczonych na stały pobyt ludzi, który polega na wykorzystywaniu całej tej przestrzeni bezpośrednio dla zaspokajania mieszkalnych potrzeb ludzi; oraz

* pojęciem pomieszczenia przynależnego, które w sensie prawnym stanowi wprawdzie część składową lokalu mieszkalnego, jednakże w sensie funkcjonalnym nie jest przestrzenią przeznaczoną dla bezpośredniego zaspokajania mieszkaniowych potrzeb ludzi, lecz służyć ma zaspokojeniu innych potrzeb tych osób, które korzystają z samodzielnego lokalu mieszkalnego.

Jednocześnie Minister Infrastruktury w rozporządzeniu z dnia 12 kwietnia 2002 r. w sprawie warunków technicznych, jakim powinny odpowiadać budynki i ich usytuowanie (Dz. U. Nr 75, poz. 690), określił, że lokalem użytkowym jest jedno pomieszczenie lub zespół pomieszczeń, wydzielone stałymi przegrodami budowlanymi, niebędących mieszkaniem, pomieszczeniem technicznym albo pomieszczeniem gospodarczym (§ 3 pkt 14 rozporządzenia).

Zgodnie z cytowanym art. 41 ustawy o podatku od towarów i usług, stawkę podatku w wysokości 7% stosuje się do dostawy, budowy, remontu, modernizacji, termomodernizacji lub przebudowy obiektów budowlanych lub ich części zaliczonych do budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym.

W świetle powyższych uregulowań, hala garażowa jako pomieszczenie w którym znajdują się poszczególne miejsca postojowe stanowi pomieszczenie przynależne (lokal użytkowy). Podkreślić należy, iż ani hala garażowa, ani wydzielone miejsca postojowe nie stanowią lokalu mieszkalnego, czy pomieszczenia służącego bezpośredniemu zaspakajaniu potrzeb mieszkaniowych. Zatem, z opodatkowania tą stawką wyłączone zostały m.in. roboty budowlano-montażowe wykonywane wewnątrz hali garażowej (miejsc postojowych) stanowiącej lokal użytkowy.

Reasumując, jeśli wykonywane przez Wnioskodawcę roboty budowlane dotyczą wyłącznie hali garażowej z miejscami postojowymi - stanowiącej lokal użytkowy - zlokalizowanej w przedmiotowym budynku wielomieszkaniowym, podlegają opodatkowaniu stawką 22%, zgodnie z art. 41 ust. 1 ustawy.

Ad. 2

Z sytuacji przedstawionej we wniosku wynika, że Spółka zawarła z inwestorem jedną umowę dotyczącą wykonania budynku jako całości, tzn. w umowie strony nie wyodrębniły poszczególnych części budynku. Część robót budowlanych jest wykonywana przez Spółkę przy pomocy jej podwykonawców, z którymi Spółkę łączą umowy na wykonanie robót poszczególnego rodzaju, bez wyodrębnienia poszczególnych części budynku.

Biorąc powyższe pod uwagę należy stwierdzić, iż w sytuacji, gdy przedmiotem świadczonych przez Wnioskodawcę robót budowlanych jest sklasyfikowany w PKOB w dziale 11 obiekt budownictwa mieszkaniowego jako całość - stawka 7% stosowana jest w odniesieniu do całości robót, których to nie da się przyporządkować do poszczególnych lokali.

Dodatkowo podkreślić należy, że niniejsza interpretacja nie rozstrzyga kwestii poprawności dokonanego przez Wnioskodawcę zaklasyfikowania wskazanego we wniosku budynku według PKOB. Należy bowiem zauważyć, że tut. Organ nie jest właściwy do weryfikacji poprawności dokonanej klasyfikacji budynków według PKOB, gdyż zgodnie z Komunikatem Prezesa Głównego Urzędu Statystycznego z dnia 24 stycznia 2005 r. w sprawie trybu udzielania informacji dotyczących standardów klasyfikacyjnych (Dz. Urz. GUS Nr 1, poz. 11) zasadą jest, że zainteresowany podmiot sam klasyfikuje swoje towary i usługi według zasad określonych w klasyfikacjach i nomenklaturach wprowadzonych rozporządzeniami Rady Ministrów lub stosowanych bezpośrednio na podstawie przepisów Wspólnoty Europejskiej. W przypadku trudności w ustaleniu właściwego grupowania Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych zainteresowany podmiot może zwrócić się o udzielenie informacji w tym zakresie do Urzędu Statystycznego. Tak więc to Zainteresowanego obciąża obowiązek i ryzyko prawidłowego sklasyfikowania ww. obiektu według PKOB, a w razie wątpliwości może on w tym zakresie zwrócić się do Urzędu Statystycznego.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu, ul. Ratajczaka 10/12, 61-815 Poznań po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.