ILPP2/443-40/08-4/JK

Pisma urzędowe
Status:  Nieoceniane

Pismo z dnia 28 marca 2008 r. Izba Skarbowa w Poznaniu ILPP2/443-40/08-4/JK

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki z o.o. Z. N., przedstawione we wniosku z dnia 4 stycznia 2008 r. (data wpływu 10 stycznia 2008 r.) uzupełnionym pismem z dnia 3 marca 2008 r. (data wpływu 10 marca 2008 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie stawki podatku - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 10 stycznia 2008 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie stawki podatku.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

Wnioskodawca otrzymał i wykonał zlecenie w listopadzie 2007 r. na pracę dźwigu budowlanego wraz z obsługą operatorską przy budowie budynku mieszkalnego wielorodzinnego (montowanie stropów). Zlecenie Spółka otrzymała od firmy, która jest wykonawcą inwestycji. Zainteresowany nie podpisywał żadnej dodatkowej umowy z tą firmą, ani też nie jest podwykonawcą. Zdaniem Wnioskodawcy, podobne zlecenia prawdopodobnie się powtórzą, ale za każdym razem będą to nowe zlecenia na wykonanie tego typu usług związanych w budownictwem mieszkaniowym wielorodzinnym lub jednorodzinnym.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy Spółka powinna zastosować stawkę podatku VAT za tego typu usługi związane z budownictwem mieszkaniowym wielorodzinnym lub jednorodzinnym w wysokości 7%, czy 22%.

Zdaniem Wnioskodawcy, usługi - roboty wykonywane przez Spółkę własnym sprzętem ciężkim, czyli dźwigami, koparkami, spychaczami, itp. wraz z obsługą operatorską, na rzecz budownictwa mieszkaniowego wielorodzinnego lub jednorodzinnego powinny być opodatkowane 7% stawką podatku VAT. Zainteresowany, po wykonaniu usługi, obciążył zleceniodawcę stawką podatku 22%. Jednakże po przeanalizowaniu przepisów ustawy o podatku VAT stwierdził jak wyżej. Zgodnie z art. 146 ust. 1 pkt 2a ustawy o podatku od towarów i usług, Spółka uczestniczyła w budowie budynku mieszkalnego kładąc stropy. Wnioskodawca nie buduje budynku mieszkalnego, ani też nie jest podwykonawcą, ale wykonywał roboty budowlano-montażowe związane z budownictwem mieszkaniowym na zlecenie firmy budowlanej. Zleceniodawca uważa również, że stawka 7% podatku VAT dotyczy budownictwa wielorodzinnego jak i jednorodzinnego, gdyż ww. artykuł nie rozgranicza rodzaju budowy.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z treścią art. 41 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą, stawka podatku wynosi 22% (...). Jednakże zarówno w treści ustawy o podatku od towarów i usług, jak i przepisów wykonawczych do niej, ustawodawca przewidział opodatkowanie niektórych czynności stawkami obniżonymi.

Stosownie do zapisu art. 41 ust. 12 ustawy, 7% stawkę podatku stosuje się do dostawy, budowy, remontu, modernizacji, termomodernizacji lub przebudowy obiektów budowlanych lub ich części zaliczonych do budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym. Na podstawie ust. 12a ww. artykułu, przez budownictwo objęte społecznym programem mieszkaniowym rozumie się obiekty budownictwa mieszkaniowego lub ich części, z wyłączeniem lokali użytkowych, oraz lokale mieszkalne w budynkach niemieszkalnych sklasyfikowanych w Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych w dziale 12, a także obiekty sklasyfikowane w Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych w klasie ex 1264 - wyłącznie budynki instytucji ochrony zdrowia świadczących usługi zakwaterowania z opieką lekarską i pielęgniarską, zwłaszcza dla ludzi starszych i niepełnosprawnych, z zastrzeżeniem ust. 12b. W myśl ust. 12b do budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym określonego w ust. 12a nie zalicza się:

1.

budynków mieszkalnych jednorodzinnych, których powierzchnia użytkowa przekracza 300 m 2;

2.

lokali mieszkalnych, których powierzchnia użytkowa przekracza 150 m 2.

W przypadku budownictwa mieszkaniowego o powierzchni przekraczającej limity określone w ust. 12b stawkę podatku w wysokości 7%, stosuje się tylko do części podstawy opodatkowania odpowiadającej udziałowi powierzchni użytkowej kwalifikującej do budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym w całkowitej powierzchni użytkowej - art. 41 ust. 12c ustawy.

Stawkę podatku wymienioną w art. 41 ust. 1 ustawy, zgodnie z § 5 ust. 1a rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 27 kwietnia 2004 r. w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 97, poz. 970 z późn. zm.) obniża się do wysokości 7%, również w odniesieniu do:

1.

robót budowlano-montażowych oraz remontów i robót konserwacyjnych dotyczących obiektów budownictwa mieszkaniowego, o których mowa w art. 2 pkt 12 ustawy, lub ich części, z wyłączeniem lokali użytkowych, oraz lokali mieszkalnych w budynkach niemieszkalnych sklasyfikowanych w Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych w dziale 12, a także obiektów sklasyfikowanych w Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych w klasie ex 1264 - wyłącznie budynki instytucji ochrony zdrowia świadczących usługi zakwaterowania z opieką lekarską i pielęgniarską, zwłaszcza dla ludzi starszych i niepełnosprawnych,

2.

obiektów budownictwa mieszkaniowego, o których mowa w art. 2 pkt 12 ustawy, lub ich części, z wyłączeniem lokali użytkowych, oraz lokali mieszkalnych w budynkach niemieszkalnych sklasyfikowanych w Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych w dziale 12

- w zakresie, w jakim wymienione roboty i remonty, obiekty lub ich części oraz lokale nie są objęte tą stawką na podstawie art. 41 ust. 12-12c ustawy.

Wskazać należy, iż przez obiekty budownictwa mieszkaniowego, o których mowa w art. 2 pkt 12 ustawy, rozumie się budynki mieszkalne stałego zamieszkania sklasyfikowane w Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych w dziale 11.

Z powyższego wynika, że o możliwości zastosowania 7% stawki podatku od towarów i usług na podstawie art. 41 ust. 12-12b ustawy oraz § 5 ust. 1a pkt 1 rozporządzenia decyduje spełnienie przesłanek przewidzianych w tych przepisach.

Z przedstawionego stanu faktycznego wynika, iż Wnioskodawca na zlecenie klienta wykonuje usługi budowlano-montażowe polegające na montażu stropów w obiektach budownictwa mieszkaniowego. Analizując treść wniosku oraz przytoczone powyżej przepisy stwierdzić należy, że wykonywane przez Wnioskodawcę w obiektach budownictwa mieszkaniowego, o których mowa w art. 2 pkt 12 ustawy, usługi montażu stropów podlegają opodatkowaniu stawką podatku w wysokości 7%.

Zatem stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny skutków podatkowych czynności opisanych w stanie faktycznym jest prawidłowe, jednakże z powodu zastosowania innych, wyżej wskazanych przepisów mających zastosowanie w przedmiotowej sprawie.

W sprawie będącej przedmiotem wniosku, podkreślić ponadto należy, że analiza prawidłowości zaklasyfikowania świadczonych usług do robót budowlano-montażowych nie mieści się w ramach określonych przepisem art. 14b § 1 ustawy - Ordynacja podatkowa, zgodnie z którym minister właściwy do spraw finansów publicznych, na pisemny wniosek zainteresowanego, wydaje, w jego indywidualnej sprawie, pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego.

A zatem Minister Finansów nie jest upoważniony do oceny stanowiska, czy usługi będące przedmiotem wniosku zaliczane są do robót budowlano-montażowych.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.

Opublikowano: http://sip.mf.gov.pl